'Externe adviseurs en gezinsleden
vroegen me om door te gaan'
Toestroom jeugdzorg
door nieuwe taak
Een ordeprobleem was er niet met
eerste reünisten van Oesterschelp
Trots op het
waterschap
Milieuklachten
nemen weer af
Angst
Oud-leerlingen en -leerkrachten huishoudschool treffen elkaar
Frigge wil prijs
besteden aan
milieu-educatie
Donderdag 27 april 2006
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Sigaretten per stuk
Niets dan lof
voor Maartenshof
Energiebesparing
in gemeentehuis
Duister
Populariteit
Verkeken
Vertrouwensbreuk
Een procent Thoolse jongeren verwezen
De vraag naar jeugdzorg in Zeeland is, net als landelijk,
gestegen. De oorzaak daarvan is met name dat sinds vo
rig jaar de Bureaus jeugdzorg verantwoordelijk zijn voor
de toegang tot de jeugd-ggz (geestelijke gezondheids
zorg). Er meldden zich afgelopen jaar 1168 Zeeuwse
jongeren onder de 19 jaar bij het Zeeuwse bureau (BJZ),
waarvan 64 uit de gemeente Tholen.
„De tijd van mijn leven", roept Gré Mol-Hoek uit Sint-
Philipsland als Leo Troost haar vraagt hoe ze de jaren op
huishoudschool De Oesterschelp in Tholen heeft erva
ren. De entertainer heeft net verteld dat Gré altijd opviel
in haar leren jas. Er wordt volop gelachen,"de sfeer is pri
ma op de reünie van twee eerste klassen uit 1976. Geluk
kig is oud-gymleraar Eddy Niemantsverdriet er ook,
want op hem waren veel meiden destijds stiekem ver
liefd, onthult Leo Troost.
Open dag 't Rijks
Proeven
proeven, ook wanneer ze iets niet
lustten. „Dan zei ik: kook de helft
en eet daarvan de helft op." Slimme
meiden vonden daar iets op: ze ver
stopten het eten in een plastic zak
die ze in hun schortenzak hadden.
Mevrouw Glerum herinnert zich
een tweeling die regelmatig expres
van klas wisselde. „Dat ging goed
tot ik een keer een repetitie gaf." En
de jongens, die moesten buiten de
schoolpoort blijven. De heer Hette-
ma ontmoet nog geregeld oud-leer
lingen als ouders van kinderen die
op het Markiezaat college in Sint-
Maartensdijk zitten. Hij heeft een
fijne tijd gehad op De Oesterschelp,
zegt hij. „We zijn tegelijk begon
nen, Niemantsverdriet, Stevens en
ik. Begin twintig waren we." Nie
mantsverdriet, die nu een sport
school heeft in Bergen op Zoom,
onderschrijft dat volledig. Mevrouw
Goorden heeft nog lesgegeven in de
Stoofstraat, vertelt ze. Ze gaf huis
houdkunde en gezondheidskundc,
de ook aanwezige mevrouw Hof
fman EHBO en ziekenverzorging.
De heer Stevens, die biologie gaf, is
vol lof over de twee klassen van de
reünie. „Deze groep was grandioos
bezig om uit zichzelf te halen wat
erin zat", zegt hij. Stevens organi
seerde in het kader van de lessen
uitstapjes in de natuur en had dan
absoluut geen ordeproblemen. Maar
bij de seksuele voorlichting be
trachtte hij dermate veel openheid,
dat de ouders van de leerlingen daar
moeite mee hadden, vertelt hij.
Troost onthult dat één van de aan
wezigen, Corina Mol, deze dag jarig
is. Natuurlijk wordt er 'Lang zal ze
leven' gezongen. Volgens de enter
tainer is er bij de schoolgaande
jeugd niet zoveel veranderd ten op
zichte van vroeger. „Ook toen al
gooide je je brood weg en ging naar
cafetaria De Smulhoek voor een
frietje, naar bakker Gladdines om
lekkere koeken of naar Piet Hoek
om chips. En die verkocht ook siga
retten per stuk." Leerlingen uit Sint-
Maartensdijk haalden onderweg een
appeltje in de boomgaard van
Noom. Troost roept schoolreisjes in
herinnering naar de bloemenveiling
in Aalsmeer, naar B lijdorp en naar
de grotten van Han. Hij haalt ook
nog een paar leerlingen voor het
voetlicht, in anekdotes die meteen
herkenning oproepen. Zoals Wilma
Driessen die als schippersdochter
uit Limburg in Tholen terecht
kwam: „Vreselijk was dat." Tegen
woordig heeft ze een reisbureau in
Roosendaal.
Alvorens aan het koude en warme
buffet te beginnen, gaat heel de
groep op de foto op een brede trap.
De fotograaf hoeft de dames en he
ren niet te vragen om een vrolijk ge
zicht op te zetten, daar zorgen ze
zelf voor met de nodige kwinksla
gen. Ilze Westerlaken is tevreden
met het verloop. „Het waren leuke
klassen. We hebben veel plezier ge
had", zegt ze.
Hierbij willen wij reageren op het
ingezonden stuk van mevr. J. van
Dijke-Verkamman. Dat zij zich
geërgerd heeft aan het stuk van dhr.
C. Kwaak over Maartenshof kunnen
wij begrijpen. Velen zullen het met
zijn stellingen niet eens zijn. maar
een ieder is vrij om te schrijven wat
hij of zij wil, mevr. Van Dijke dus
ook. Wel waren wij tamelijk onaan
genaam verrast dat ze onze familie
erbij heeft gehaald. Wij als familie
staan helemaal buiten wat dhr. C.
Kwaak schrijft. We waren ook niet
zo blij met zijn ingezonden stuk
over Maartenshof. Wij zijn namelijk
wel tevreden dat moeder daar
woont. Vandaar deze reactie.
Namens broers en zussen van C.
Kwaak:
mevr. WJ.M. Keur-Kwaak,
Meanderlaan, Tholen.
(De discussie over Maartenshof is
hiermee gesloten - redactie Een-
drachtbode).
Het nieuwe gemeentehuis in Tholen
krijgt een koud/warmte-opslagsys-
tecm, in het kader van duurzaan)
bouwen en energiebesparing. Het
gemeentebestuur sluit daartoe een
overeenkomst met Brabant Water,
het bedrijf dat de inwoners van Sint-
Philipsland en Anna Jacobapolder
van drinkwater voorziet.
Het aantal Thoolse klachten op mi
lieugebied blijft afnemen. Vorig jaar
zijn er 247 geregistreerd, tegen 286
in 2004 en 300 in 2003. Van de 247
kwamen er 92 rechtstreeks bij de ge
meente binnen en 169 bij de milieu
klachtenlijn. In 49% van de gevallen
ging het om stankoverlast, 37% had
betrekking op geluidsoverlast.
De meeste stankklachten betroffen
intensieve veehouderijen of het uitrij
den van mest. Het merendeel van de
geluidsklachten ging om overlast van
horecabedrijven. De horeca is het af
gelopen jaar intensief gecontroleerd,
wat zeven keer een overtreding ople
verde van de geluidsvoorschriften.
Dat staat te lezen in het milieuverslag
2005 van de gemeente. Daar wordt
verder in gemeld, dat bij de jaarlijkse
landelijke '24-uurs actie handha-
vingsestafette' vier Thoolse bedrijven
een waarschuwing hebben gekregen
voor het overtreden van de milieu
wetgeving en dat drie processen-ver-
baal zijn aangezegd.
hij niet meer rekenen op de steun van
andere fractieleden. Klippel beseft
dat hij als eenmansfractie meer werk
krijgt: „Maar dat is nadrukkelijk met
de mensen om me heen besproken.
Mijn vrouw en thuiswonende kinde
ren zijn echter van mening dat de
tijdsbelasting die dat met zich mee
brengt, acceptabel is. Een aantal za
ken die ik deed, zijn nu vervallen:
zoals coördinerend werk voor de
fractie, fractievergaderingen enzo
voorts. Dat ik om de zes of zeven
weken een keer drie avonden per
week weg moet, is daarbij onderkend
en aanvaard. Het voorbereiden van
vergaderingen zal grotendeels thuis
plaatsvinden. Verder zal ik selectief
zijn in het bezoeken van informatie
ve bijeenkomsten."
Klippel wordt in de commissie sa
menleving opgevolgd door Henk
Geluk. Hoek had al de commissie
ruimte, maar krijgt er nu ook be
stuurszaken bij. Tijdens de eerste
ronde, vorige week, van de commis
sies ontbrak Klippel dan ook vanwe
ge de perikelen. Hij werd vervangen
door Geluk in de commissie samen
leving en door Hoek in de commissie
bestuurszaken. Volgens Hoek is dat
'in broederlijk overleg' besloten.
Begin april legde Klippel zijn ambt
als ouderling van de Gereformeerde
Gemeente in zijn woonplaats neer.
Volgens hem staat het los van de op
hef die nu is ontstaan. „Ik heb dat om
persoonlijke redenen gedaan, waar
bij ik de intentie heb de daardoor
vrijgekomen tijd te besteden aan
mijn gezin."
Klippel zegt te beseffen dat het geen
eenvoudige zaak is om als zelfstan
dig raadslid door te gaan. „Ik hoop
echter de samenleving op dezelfde
wijze te kunnen dienen als de afgelo
pen jaren." Hij wil de discussie af
sluiten. „Ik heb er geen behoefte aan
om met mijn collega's, waarmee ik
jaren op een fijne manier heb samen
gewerkt, ruziënd de toekomst in te
gaan."
Tijdens de gemeenteraadsverkiezin
gen op 6 maart kreeg Klippel 388
stemmen. Hij stond tweede op de
lijst achter wethouder K.A. Heijboer.
Het was tot nu toe de hoogste note
ring voor Klippel op de kandidaten
lijst want in 2002 stond hij op de
derde plaats. Hij kreeg toen 240
stemmen.
De kandidatuur van Klippel zorgde
tot twee maal toe voor de nodige
commotie toen er in 1994 én in 1998
bij de gemeenteraadsverkiezingen
een voorkeursactie werd gehouden.
Hij stond toen beide keren op een
zesde en onverkiesbare plaats. Het
lukte onder meer via advertenties in
deze krant om stemmen te winnen,
vooral in zijn woonplaats Scherpe-
nisse en zijn geboorteplaats Stave-
nisse. In 1994 werd hij met 281
voorkeurstemmen in de raad geko
zen. Hetzelfde gebeurde in 1998.
Ook toen stond hij zesde op de lijst.
Hij werd toen met 476 stemmen ge
kozen. Dat ging ten koste van J.C.
Koopman uit Sint-Maartensdijk. Du-
vekot: „Over de motieven en wie de
advertenties toen geplaatst heeft, is
het altijd duister gebleven. De leden
waren het voor een deel niet eens
met de voorkeursactie. Dat heeft al
die jaren scheef gezeten. Toen al was
er het gevoel dat een aantal zaken
niet zuiver gelopen zijn. Ik denk dat
dit nu ook zeker terugkomt."
Na de voorkeursactie zijn de regels
bij de kiesvereniging aangepast. „De
kandidaten die op de lijst worden ge
plaatst, moeten een handtekening
zetten dat ze ook op die plaats blij
ven. Wettelijk gezien is een voor
keursactie wel altijd mogelijk na
tuurlijk, maar het gaat altijd ten koste
van de ander die boven je staat. Die
wordt er toch uitgewerkt. De statuten
zijn er toen voor gewijzigd."
Ook Duvekot betreurt de hele gang
van zaken: „Het is heel jammer dat
het zo gelopen is. En dat hij zegt op
persoonlijke titel verder te gaan. Het
schaadt het vertrouwen dat hij als
SGP-er heeft gekregen."
Toen Klippel in 1990 actief werd in
gemeentepolitiek kwam hij - als
vierde op de lijst - met 78 stemmen
in de raad. Dat hij bij de laatste ver
kiezing 388 stemmen kreeg, zegt
volgens Hoek niet alles over de pop
ulariteit van de kandidaat. „Dat is re
latief. Klippel stond tweede op de
lijst. Mensen kiezen de nummer
twee omdat ze om een of andere re
den niet op de lijsttrekker stemmen.
Toen ik op de tweede plek stond,
kreeg ik 350 stemmen. Dat is verge
lijkbaar. Het werkt zo bij meeste
SGP-kiezers: slem ik niet op num
mer 1 op de lijst, dan maar op num
mer 2."
De kansen om wethouder Heijboer
op te volgen zijn voor Klippel verke
ken. In het vraaggesprek dat deze
krant op 19 januari in de aanloop
naar de verkiezingen met hem hield,
houdt Klippel zich op de vlakte. Hij
wil het wethoudersschap niet clai
men, zegt hij. En als het zich aan zou
dienen, dan zou hij er over moeten
nadenken. Hoek bevestigt dat. „Hij
heeft het niet geclaimd. Er was ook
een duidelijk fractiebesluit. Hij am
bieerde het toen niet."
Hoek ziet de hele gang van zaken als
een verlies voor de SGP. „Nu Klip
pel blijft, houdt hij een raadszetel
van de SGP bezet. Op de lijst van op
volgers zou Chris Koopman uit Sint-
Maartensdijk zijn plaats kunnen in
nemen, maar dat gaat niet. We
moeten nu proberen de eenheid te
bewaren. En ons er op richten de ge
meente te besturen, niet om ruzies uit
te vechten. Dat is alleen maar nega
tieve energie."
M.J. Klippel voerde de fractie aan, P.W.J. Hoek (rechtsachter) neemt zijn functie over.
VERVOLG VAN KLIPPEL
„Als SGP-raadslid moet je met ge
zag kunnen spreken. Dat kan hij niet
meer. Hij is besproken in de samen
leving. Dat is een feit, maar we kun
nen de geruchten niet beoordelen."
Ook voorzitter Kolijn van het hoofd
bestuur doet dat niet. „Noch fractie,
noch wij, zijn daar op ingegaan. Het
is totaal niet besproken. Terecht of
onterecht, Klippel was niet langer ie
mand van onbesproken gedrag. Een
mens kan besproken worden. Het
kan volledig buiten je om gebeuren,
maar het kan je wel ernstig belem
meren in je functioneren in het open
baar bestuur. Ik heb gezegd: maak je
handen vrij om je te verdedigen te
gen de geruchten. Dan ben je frank
en vrij. Doe je dat niet, dan belast je
op korte of langere termijn hoe dan
ook de fractie."
Kolijn zegt vooral ook geluisterd te
hebben, 'om te kunnen bezien hoe de
onderlinge verhoudingen lagen.' Hij
constateerde dat het vertrouwen er
niet was. „Er was verschil van in
zicht over de vraag of ze ongehin
derd en onbelemmerd zouden kun
nen functioneren."
Kolijn betreurt het dat Klippel heeft
besloten door te gaan. „Ik begrijp
wel dat het een bittere pil is om te
stoppen. Maar het is beter om je han
den vrij te maken en anderen niet te
belasten met problemen. Hij heeft
een grote staat van dienst. En gezien
het aantal voorkeurstemmen had hij
met opgeheven hoofd kunnen ver
trekken. In de praktijk is het meestal
zo in dergelijke situaties dat iemand
na vier jaar via de zijdeur ver
dwijnt."
Volgens Hoek was het advies van al
le betrokkenèn aan Klippel eensge
zind: „We hebben gezegd dat het be
ter voor hem was om zich nu op zijn
gezin te concentreren en deze roerige
periode af te sluiten. Het enige wat
ons geleid heeft, is het partijbelang."
Volgens Hoek is het imago van de
SGP door de affaire in het geding.
'De betrouwbaarheid en integriteit
van de SGP-fractie moet boven alle
twijfel verheven zijn.' De situatie
was volgens de SGP onhoudbaar ge
worden. Het leidde 'tot afbreuk aan
de door de SGP voorgestane bijbels-
genormeerde politiek.'
Klippel leek die mening te delen en
besloot toen eerst om zich terug te
trekken. 'Helaas heeft hij mondeling
en schriftelijk te kennen gegeven bij
nader inzien het verzoek van de frac
tie om zijn raadszetel ter beschikking
te stellen niet in te zullen willigen en
als raadslid op persoonlijke titel ver
der te gaan. Door zijn besluit zal hij
niet langer deel uitmaken van de
SGP-fractie." De SGP-fractie be
treurt de keuze van Klippel. Het doet
.aldus de verklaring, geen recht aan
'onze opdracht de bijbelse normen
en waarden uit de dragen én in de
praktijk te brengen.' De fractie
spreekt dan ook van een vertrou
wensbreuk.
Volgens Klippel is de keus om door
te gaan echter weloverwogen geno
men. „Ik was onder zware tijdsdruk
gezet en had vrijwel geen gelegen
heid om met de mensen om mij heen
te communiceren. Ik heb helemaal
geen kans gehad om mij extern te la
ten adviseren. Daarom heb ik gezegd
dat ik dan maar zou stoppen als
raadslid."
Klippel laat weten de zaak met 'een
aantal externe adviseurs en zijn ge
zinsleden" te hebben gesproken.
„Die keken er overwegend heel an
ders tegenaan. Men adviseerde mij
verder te gaan als zelfstandig raads
lid. Dat heb ik donderdag aan de
fractie meegedeeld."
Over zijn privé-situatie zegt hij dat
zijn gezin 'hem er terecht mee ge
confronteerd heeft dat hij de laatste
jaren te veel afwezig is geweest we
gen werkzaamheden voor de samen
leving.' En dat 'de privé-aangelegen-
heid in de privésfeer is opgelost.'
Vóór de breuk met de SGP-fractie
was Klippel lid van de commissie
bestuurszaken en samenleving. Nu
hij echter als zelfstandig raadslid
verder gaat, komt er ook de commis
sie ruimte nog eens bij. Daarbij kan
Ruim 2,5 keer zoveel cliënten als in
2004 noteerde BJZ afgelopen jaar.
De groei was groter dan verwacht
en de oorzaak van die extra vraag
zoekt de instelling in de invoering
van de nieuwe wet op de jeugdzorg.
Sindsdien weten meer mensen het
Bureau jeugdzorg te vinden. Om
aan de zorgvraag te kunnen vol
doen, is de ambulante hulpverlening
uitgebreid. Landelijke ontwikkelin
gen vergrootten daarnaast de druk
op de organisatie om eerder over te
gaan tot uithuisplaatsing. De sterk
gestegen vraag naar pleegzorg over
trof dan ook het aanbod.
Van de cliënten van BJZ was 23%
doorverwezen door de huisarts,
13% door de school, 6% door de
kinderarts, 5% door het maatschap
pelijk werk, 3% door de politie en
27% door niet-beroepsmatige ver-
wijzers. Jongens waren in de meer
derheid bij de naar BJZ verwezen
jongeren: 629, tegen 539 meisjes.
De grootste groep - 417 kinderen -
was tussen de 6 en II jaar oud. De
groep 15 t/m 17 jaar bedroeg bijna
een kwart van het totaal. Ruim een
kwart van de kinderen kwam uit een
eenoudergezin. Met 64 verwijzin
gen op 6340 jongeren tot 19 jaar
bleef Tholen net onder het Zeeuwse
gemiddelde van 1,4%.
De benodigde zorg kon in 774 ge
vallen thuis worden verleend. Er
zijn 406 kinderen bij pleegouders
geplaatst en 473 ondergaan er een
behandeling in de geestelijke ge
zondheidszorg. Op 1 april van dit
jaar stonden voor geïndiceerde zorg
270 cliënten' op de wachtlijst. Een
kleine 200 van hen wacht al langer
dan negen weken (de gestelde
norm) op hulp en kreeg in die perio
de geen enkele vervangende zorg.
Voor ambulante hulp wordt het aan
tal wachtenden tot een minimum
beperkt. Eind vorig jaar waren 371
Zeeuwse jongeren onder toezicht en
109 onder voogdij gesteld, een
groei met tien procent ten opzichte
van 2004. Het aantal jongeren met
een maatregel van de jeugdreclasse
ring bedroeg 186.
Het Zeeuwse advies- en meldpunt
kindermishandeling kreeg vorig jaar
met 112 meldingen te maken die
194 jongeren betroffen. Er zijn op
dit terrein 235 onderzoeken uitge
voerd, 347 adviezen en 43 consul
ten uitgebracht.
Ik ben de laatste maanden flink van slag door al het buitensporige geweld
dat via televisie, radio en kranten onder mijn aandacht wordt gebracht. Er
ger ik me doorgaans al dood aan al het zinloze geweld en de nog steeds toe
nemende criminaliteit, de laatste tijd is het vooral het absurde gedrag van
heethoofdige islamieten - die in de publicatie van enkele, inderdaad grieven
de, spotprenten een vrijbrief denken te zien om zich maar tegen de hele be
schaving in de westerse wereld te moeten afzetten - dat mij angst inboezemt.
Doorgaans kraak ik op deze plaats niet van die harde noten, maar in de
enorme hetze (of waanzin) die is ontstaan nadat een of andere Deense car
toonist het lef heeft gehad de spot te drijven met de profeet Mohammed, kan
ik mijn kaken niet langer stijf op elkaar houden. Cartoonisten, journalisten
en eindverantwoordelijken op redacties moeten in mijn ogen wel degelijk
omzichtig te werk gaan bij het benutten van de speelruimte die zij krijgen
binnen de kaders van het recht op vrije meningsuiting. Maar om nu meteen
met het begin van de Derde Wereldoorlog te gaan dreigen omdat het islami
tische geloof geen enkele ruimte laat voor komische of satirische uitingen
van andersdenkenden, vind ik te ver gaan.
Het geloof is een heilig goed en iedereen heeft uiteraard het recht om zelf
uit te maken hoe hij of zij daarmee omgaat. Maar ik vind het wel erg frap
pant dat ik nog nooit vechtende, schuimbekkende katholieken gezien heb,
die zich na de zoveelste spotprent over de paus, een kardinaal of bisschop,
massaal op de desbetreffende cartoonist of verantwoordelijk hoofdredac
teur stortten. Is dat een teken voor de ingedommelde moraal onder de ka
tholiekenOf zijn wij westerlingen te beschaafd om ons als dolle honden te
laten opjutten door hogere machten? Natuurlijk weet ik ook wel dat er
steeds minder westerlingen praktiserend met het geloof bezig zijn. En ik
denk dat de kerkleiders zich best zorgen maken om het feit dat steeds minder
mensen de weg naar de protestantse en katholieke kerken weten te vinden.
De discussie over de ontkerkelijking en normvervaging binnen onze wester
se cultuur is niet voor niets al jaren gaande.
Maar los van deze constateringen mag het toch niet zo zijn dat wij ons als
'passieve gelovigenen beschaafde wereldburgers angstig moeten voelen om
dat een enorme groep medeburgers de tekst uit de Koran op een wel heel eigen
wijze in zijn gedrag tot uiting laat komen. Ophitsende imams, radicale groepe
ringen en dubieuze politici zetten de zaak dusdanig op scherp dal wij ons in
onze eigen omgeving op den duur zelfs al niet veilig meer kunnen voelen.
Ik kan me vreselijk opwinden over onrecht, op welk vlak dan ook. En in een
van mijn eerdere columns heb ik al eens aangegeven dat respect iets is wat
je van huis uit moet hebben meegekregen. Respect moet je vervolgens zelf
verdienen, of afdwingen door sociaal gedrag en je te houden aan de normen
en waarden die in onze vrije wereld standaard horen te zijn. 'Gewoon jezelf
zijn en anderen in hun waarde laten
En hoewel ik me distantieer van het spotten met welke religie dan ook, zet ik
me evenzeer af tegen het intimiderende en overrompelende gedrag van heet
gebakerde en ongenuanceerde islamieten. En ik heb het dan voor alle duide
lijkheid niet over alle islamieten, maar over diegenen die zich te buiten gaan
aan gewelddadigheden ten opzichte van onschuldige burgers. Iedereen heeft
de mond tegenwoordig vol van begrippen als 'inburgeren en jezelf aanpas
sen maar ik moet tot mijn spijt constateren dat deze mooie termen blijkbaar
aan velen in ons doorgaans zo nuchtere kikkerlandje niet besteed zijn.
Vijftig oud-leerlingen en -leerkrachten kw amen naar de eerste reünie van huishoudschool De Oesterschelp,
In brasserie Du Bois hebben zich
42 oud-leerlingen, 7 oud-leerkrach
ten en de voormalige conciërge W.
Kurvink verzameld voor een weer
zien na jaren. De dames allemaal
begin veertig; vijftien of zestien
waren ze toen ze in 1980 van
school gingen. Sommigen zijn na al
die jaren behoorlijk veranderd, an
deren worden meteen herkend. „We
moesten af en toe goed kijken",
zegt Gienie Bout. Zij tekent samen
met Ilze Westerlaken-den Engels
man en Ellen Stoutjesdijk-de Jong
voor de organisatie van de reünie.
Een initiatief dat oud-directrice K.
Provoost beloont met voorjaarsboe
ketten voor het drietal.
Een ontmoeting tussen Ellen Stout-
jesdijk uit Sint-Maartensdijk en
leerkracht L. Stevens werd de aan
leiding voor de Oesterschelp-reünie.
„Ik was met mijn dochter Melissa
op de open dag van 'l Rijks. Daar
werden we door meneer Stevens
rondgeleid. We raakten aan de praat
over de huishoudschool en dat het
leuk zou zijn om iedereen weer eens
te zien." Ellen vertelde er Ilze Wes
terlaken over en die pakte het me
teen op. „Ze charterde Gienie Bout
en met zijn drieën zijn we oud-klas-
genoten gaan bellen, en ouders om
ons op weg te helpen." Er werd een
brief opgesteld met een antwoord-
strook eraan en de animo om te ko
men bleek groot.
In Tholen zijn zaterdagmiddag pre
cies vijftig mensen verzameld, het
hadden er dik zestig kunnen zijn.
„Van de leerkrachten was meneer
Capello niet meer in staat om te ko
men en ook mevrouw Blom is ver
hinderd", vertelt mevrouw Pro
voost, die meteen enthousiast was
toen ze een telefoontje kreeg over
de reünie. „Hartstikke leuk. Het is
de eerste keer dat een reünie van De
Oesterschelp wordt gehouden." De
school is in 1986 samengevoegd
met de lts en de mavo, in de Thoolse
scholengemeenschap (TSG). Drie
jaar later werd het gebouw aan de
Simon Lindhoutstraat in Tholen ge
sloten en verhuisde alles naar Sint-
Maartensdijk. „We hebben de
school eigenhandig leeg gedragen",
zegt mevrouw Provoost. Oud-con
ciërge Kurvink - hij is op zijn 59e
op wachtgeld gesteld - vult aan dat
het met de specifieke lhno-sfeer ge
beurd was toen er na de vorming
van de TSG jongens op school kwa
men.
Het grootste deel van de leerlingen
is op Tholen gebleven, of woont in
de directe omgeving. Saskia Ooster
ling is uit Oud-Beijerland gekomen,
zij is al heel lang van het eiland
weg, vertelt ze. Monique Tom
woont in Zwitserland en is er zater
dag niet bij. Onder het genot van
koffie met een bolus wordt er bijge
praat. Op een bord zijn een aantal
foto's geprikt die herinneren aan de
schooltijd. Veel zijn er niet voor de
dag gekomen.
Leo Troost haalt de leerkrachten
voor het voetlicht, hij heeft heel wat
anekdotes over de schoolperiode
van de twee klassen verzameld. Er
wordt instemmend geknikt als me
vrouw Provoost zegt dat de leerlin
gen bij de kookles altijd moesten
Eén van de weinige zaken waaraan
ik mij stoor is de hardnekkig terug
komende discussie over nut en
noodzaak van het waterschap als
functionele bestuursvorm. In de
E.B. van 20 april staat: Groen Links
wil af van waterschappen. Van D66
mag het waterschap ook verdwij
nen. Vorig jaar heeft raadslid J. van
den Donker dat standpunt verwoord
in een commissie van provinciale
staten. De negatieve energie die het
kost om over staatsrechtelijke her
vormingen te praten die nergens toe
leiden, kan mijns inziens beter wor
den omgezet in energie om dingen
te doen en problemen aan te pak
ken. Waarom zou je moeite doen
om een echt niet zo slecht functio
nerend systeem ter discussie te stel
len, terwijl nog geen spoor van
waarschijnlijkheid, laat staan zeker
heid bestaat dat een ander stelsel tot
een beter resultaat leidt.
Zichzelf verbeteren, zich aanpassen
aan de eisen des tijds, hebben de
waterschappen al eeuwen gedaan.
In welke overheidssector is het aan
tal eenheden in de loop van 50 jaar
van 2500 teruggebracht naar 27 om
dat men inzag dat doeltreffendheid
en doelmatigheid daarom vroegen?
De laatste jaren heb ik de water
schappen zien groeien naar zelfstan
dige, professionele organisaties die
uitstekend in staat zijn over hun
schutting heen te kijken. Dit gezien
het belang van samenwerking met
tal van organisaties en instellingen.
De verhouding met onze gemeente
Tholen is prima. Menige gemeente
in onze provincie is jaloers op deze
constructieve samenwerking. We
zijn er trots op om bij een organisa
tie als waterschap Zeeuwse Eilan
den te mogen meebesturen.
Chr. Koopman,
Zwanelaan 1, Sint-Maartensdijk.
In de commissie ruimte heeft E.
Frigge-Hogesteeger (VVD) voorge
steld om de geldprijs die de ge
meente heeft gewonnen met het
project duurzaam ondernemen te
gebruiken voor natuur- en milieu
educatie voor de Thoolse jeugd.
Sinds vorig jaar geeft de gemeente
aan educatie en voorlichting op dat
gebied geen eurostuiver meer uit; de
gemeenteraad heeft het wegbezui-
nigd. In de commissie wees RW.J.
Hoek (SGP) er Frigge fijntjes op dat
haar fractie een warm voorstander
was van het afschaffen van de mi
lieu-educatie. Zij bracht daar te
genin dat andere mensen er anders
over kunnen denken; zelf hecht ze
eraan om de jeugd het belang van
natuur en milieu bij te brengen.
Frigge sprak in de commissie over
12.500 euro, maar Tholen heeft
slechts de helft van dat bedrag te be
steden. De prijs - Ei van Columbus
- moet namelijk gedeeld worden
met de provincie.
