Vertrekkende gemeentearchivaris
wil ruimere openstelling archief
'Mensen kunnen bij mij terecht
met vragen over hun huisdieren'
Boekje Zuurdeeg
historie vogelvlucht
Stavenisse
Kranten
Veldnamen
Leon Hage start met eerste Zeeuwse Dierendingenkraam
Ook ereburger krijgt penning
Donderdag 9 februari 2006
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
„Je bent iemand die zijn werk niet ziet als een sprint,
maar als een marathon. Vandaar dat je tot de allerlaatste
dag bent doorgegaan", zei burgemeester W. Nuis woens
dagmiddag tot de vertrekkende gemeentearchivaris Hans
Zuurdeeg. Hij las in een bomvolle trouwzaal van het
voormalige stadhuis in Tholen het emailtje voor dat de
archivaris aan het einde van zijn laatste werkdag aan alle
ambtenaren in het gemeentehuis had gestuurd. „Let u op
het tijdstip, 17.04 uur", voegde Nuis er veelbetekenend
aan toe. Hij eerde de onlangs 65 jaar geworden Zuurdeeg
met de erepenning van de gemeente en het eerste exem
plaar van het boekje 'Tholen en Sint-Philipsland in vo
gelvlucht'.
Gesloten
Bewaarkamer
Draagspeld
Velen nemen afscheid van 'wandelende encyclopedie Thoolse historie
Rijpen
Biljartzaal
Beiaardspel
Hij is pas achttien jaar, maar heeft grootse plannen. Leon
Hage uit Sint-Maartensdijk is sinds kort op de markten te
vinden met de allereerste 'Dierendingen Wafmiauwpiep-
knaagkraam' in Zeeland, een dierenbenodigdhedenwin-
kel op wielen. „Ik heb altijd al een eigen bedrijf willen
hebben, met hulp van mijn vader is dit nu mogelijk",
zegt de jonge ondernemer.
Voedermerken
Tweehonderd bezoekers expositie in stadhuis
Het afscheid van archivaris Hans Zuurdeeg leek het ge
meentebestuur een uitgelezen moment om een aantal van
diens publicaties te bundelen in één werk dat de geschie
denis van de gemeente Tholen in vogelvlucht weergeeft.
Luchtfoto's
Geld maakt niet gelukkig
Maar soms kan ik mijn portemonnee
wel wurgen.
U
Beslist geen prater. Wel iemand die
zich dienstbaar opstelde, die mensen
wegwijs maakte en in zijn werk ge
duld. systematisch werken en be
sluitvaardigheid toonde. Een man
met gezag, maar tegelijk onbaat
zuchtig, zonder bravoure of bomba
rie. Zo karakteriseerde de burge
meester de archivaris die 33 jaar in
dienst was van de gemeente Tholen.
En dat velen die instelling wisten te
waarderen, bleek uit de komst van
tientallen mensen naar de afscheids
bijeenkomst. Collega-archivarissen,
archiefbezoekers, gemeentebestuur
ders, collega-ambtenaren, relaties en
familie kwamen Hans Zuurdeeg de
hand drukken. In de stadhuishal was
op een groot scherm te volgen wat
zich in de trouwzaal afspeelde.
Nuis wees erop dat Zuurdeeg niet
graag op de voorgrond treedt en al
helemaal niet graag wordt toege
sproken. „Daarom ben ik blij dat je
vanmiddag hier wél bent", zei de
burgemeester gekscherend. Hij zei
dat archivaris een ambt is, en dat die
betiteling er iets bijzonders aan
geeft. De in Voorburg geboren Hans
Zuurdeeg werkte eerst zeven jaar in
Middelburg bij de provinciale in
spectie der gemeente- en water
schapsarchieven. Op 21 november
1972 benoemde de gemeenteraad
van Tholen hem met ingang van 1
februari 1973 als gemeentearchiva
ris. Bij de samenvoeging van Tholen
en Sint-Philipsland volgde een nieu
we benoeming als zodanig en recent
is hem door de raad eervol ontslag
verleend. Uit het personeelsdossier
had Nuis opgediept dat de provincie
Zuurdeeg destijds karakteriseerde
als iemand die 'ijverig en behulp
zaam is en er een hoog tempo op na
houdt. Hij is een gesloten collega
waar men van op aan kan'. Nuis:
„Er is niet veel veranderd in die 33
jaar. Nog steeds kennen wij Hans
Zuurdeeg als stille niet op de voor
grond tredende medewerker. Iemand
die, als hij het met één woord af kan
er geen twee zal gebruiken." Zuur-
deegs carrière kende weinig mar
kante momenten, maar hij heeft heel
veel voor het archief van Tholen be
tekend, zei Nuis. „Het was lang niet
altijd gemakkelijk. Maar de liefde
voor alles wat geschiedenis van onze
Het rechterlijk archief en het
archief van de hervormde kerk
van Stavenisse zijn de best toe
gankelijke archieven in het
Thoolse gemeentearchief. Dit
dankzij het werk van D.
Roozemond. Andere vrijwilli
gers zijn de heren Van Gorsel
en Van de Velde en het echt
paar Kempeneers-Kaashoek,
die duizenden akten van de
burgerlijke stand invoerden in
een databestand dat via de
website Zeeuwen gezocht is te
raadplegen. Een gedeelte van
het kaartenbestand van me
vrouw Giljam uit Dreischor,
gegevens van Tholenaren vóór
1811, is bewerkt en staat in de
studiezaal.
Annie Deurloo schudt de scheidende archivaris Zuurdeeg en zijn vrouw de hand.
Zuurdeeg publiceerde in de
loop van de jaren veel van zijn
artikelen in de Eendrachtbode,
wat volgens hem het gemeen
tearchief de nodige bekend
heid zal hebben gegeven.
Daarnaast worden - door het
vernietigingsbeleid van de
overheid op het gebied van ar
chieven - de krantenleggers
die uitgever Wim Heijboer het
archief jaarlijks schenkt een
onmisbare bron voor de ge
schiedenis van Tholen, zei de
archivaris.
gemeente is, dreef je tot een ade
quate vorm het te conserveren, ru
briceren en archiveren."
De burgemeester, die de zieke ge
meentesecretaris Nieuwkoop ver
ontschuldigde, liet verschillende za
ken de revue passeren. Onder meer
de bijdrage aan de werkgroep ar
chief voor het nieuwe gemeentehuis
- die zijn taak inmiddels heeft afge
rond - waarin Zuurdeeg zich tot het
laatst bemoeide met de boekenlift en
de hoogte van de stellingen. Ook
noemde hij de ideeën die een paar
jaar geleden ontstonden om het ar
chief eventueel buiten Tholen onder
te brengen. „Die bestuurders snap
pen er niets van, zal ongetwijfeld de
gedachte zijn geweest die dikwijls
bij je opkwam. En het is er uiteinde
lijk, gelukkig, niet van gekomen."
De archivaris ontpopte zich volgens
Nuis als een schrijver van de ge
schiedenis van de gemeente.
„Schrijven ging je beter af dan pra
ten. Tal van publicaties van jouw
hand kennen wij inmiddels en de
laatste jaren waren zeker niet de
minst productieve."
Als cadeau van gemeentebestuur en
personeelsvereniging kreeg de ver
trekkende archivaris, die modeltrei
nen als hobby heeft, een Intellibox
(digitale multiprotocol centrale).
Voor mevrouw Zuurdeeg had de
burgemeester een boeket. „U krijgt
uw man wat vaker over de vloer en
ik wens u beiden veel sterkte in de
gewenningsperiode. Ik weet niet of
u thuis ook een 'bewaarkamer' (zo
als Zuurdeeg de archiefkluis noemt)
heeft. Zo niet, dan adviseur ik u:
creëer er een, want daarin voelt uw
man zich opperbest."
Nuis bedankte Hans Zuurdeeg voor
de geweldige en bevlogen wijze
waarop hij het archief heeft ge
vormd, beheerd, geconserveerd en
gerubriceerd in een lange reeks van
jaren, én voor de manier waarop hij
aan geschiedschrijving van de ge
meente deed. Hij zei dat je een goe
de archivaris niet afmeet in wat en in
welke staat hij heeft ontvangen van
het voorgeslacht, maar in welke
staat hij het achterlaat voor het nage
slacht. „Ik hoop dat we, waar nodig,
nog eens een beroep mogen doen op
jou als wandelende encyclopedie
van de geschiedenis van Tholen."
Vervolgens ging de burgemeester op
de officiële toer en las het daags te
voren door burgemeester en wethou
ders genomen besluit voor om Joan
Paul Boudwijn Zuurdeeg de erepen
ning van de gemeente Tholen toe te
kennen. Zijn inzet gedurende 33
jaar, de betoonde dienstverlening
aan zowel burgers als de gemeente
lijke organisatie, de inspanningen
om het archief voor Tholen te be
houden en het leveren van een sub
stantiële bijdrage aan het vastleggen
van de Thoolse historie door zijn pu
blicaties waren er de aanleiding toe.
Bij de penning hoort een draagspeld
en die speldde Nuis de archivaris op.
Als eerste voerde directeur Roelof
Koops van het Zeeuws Archief het
woord. Hij was ooit Zuurdeegs col
lega bij de archiefinspectie, maar
was naar Tholen gekomen namens
het Diensthoofdenoverleg Zeeuwse
archivarissen (Doza) en het Vlaams-
Zeeuws archivarissenoverleg. De
Thoolse archivaris was een trouwe
bezoeker van de bijeenkomsten van
beide organisaties, vertelde Koops.
„Je was er op een bescheiden, maar
betrokken manier aanwezig." Op
Zuurdeeg was volgens hem de uit
drukking 'stille waters hebben diepe
gronden' van toepassing. En wat be
treft zijn werkwijze en de reputatie
van het archief van Tholen herinner
de Koops aan de actie van verontrus
te burgers toen het archief naar bui
ten de gemeente dreigde te
verdwijnen. Zelf zei Hans Zuurdeeg
daarover dat hij het niet voor moge
lijk had gehouden dat bezoekers, de
genealogische werkgroep Tholen
en de heemkundekringen van Sint-
Philipsland en Halsteren bezwaar
gingen maken en inspraken bij com
missievergaderingen. De archivaris
vermoedde dat de voorstanders van
verplaatsing dachten kosten te kun
nen besparen door in het nieuwe ge
meentehuis geen archiefbewaar
plaats op te nemen.
Koops vergeleek een archivaris met
een goede wijn: „Je moet ze niet
verplaatsen, maar laten rijpen. Dan
neemt de kwaliteit toe." Als een ar
chivaris lang op dezelfde plaats
blijft, leert hij de inhoud van het ar
chief steeds beter kennen, wat leidt
De nieuwe gemeentelijke
erepenning vertoont aan de
voorzijde het gemeentewapen
van Tholen. Op de achterkant
staan de naam van degene aan
wie hij is toegekend en de datum
van uitreiking. Bij de penning
hoort een draagspeld.
tot bepaalde inzichten en dat komt
dan tot uiting in publicaties. Aan
Zuurdeeg was de term 'job rotation'
niet besteed, concludeerde Koops.
De productiviteit van de Thoolse ar
chivaris had hij in het Zeeuws Ar
chief geïllustreerd gevonden in de
catalogus: de naam Zuurdeeg levert
er 110 items op. Koops bedankte
Zuurdeeg voor de collegiale samen
werking en noemde daarbij het digi
taal indiceren van de akten van de
burgerlijke stand, via het AKON-
project. Hij had een cadeautje mee
gebracht, maar beloofde ook het
Thoolse archief nog een presentje:
een digitale versie van de Thoolse
kadastrale leggers. Tenslotte riep hij
de vertrekkende archivaris op om
zijn historische kennis ook in de toe
komst via artikelen aan het papier te
blijven toevertrouwen.
„Ik ben sprakeloos, daar zou ik het
bij willen laten", begon de niet van
humor gespeende Zuurdeeg zijn
dankwoord. Zijn aankondiging dat
zijn kinderen hadden gewaarschuwd
dat de toespraak te lang was, stond
in schril contrast tot het beeld van de
weinig spraakzame werker dat beide
voorgaande sprekers hadden ge
schetst. De archivaris keek terug op
zijn komst naar Tholen, waar in
1970 zijn voorgangster was vertrok
ken 'die in het Thoolse archief nog
haar been heeft gebroken'. Als eer
ste mocht hij een voorstel maken
voor de aanschaf van een bureau.
„Het werd het eikenhouten bureau
waaraan ik tot gisteren mijn werk
deed." Zuurdeeg vertelde in wat
voor staat hij de archieven in de
voormalige gemeentehuizen aantrof.
Van drie jaar correspondentie die er
lag, deed hij alleen de meest recente
stukken af. In het gemeentehuis in
Sint-Maartensdijk kreeg de archiva-
Trots is Zuurdeeg op de veld-
nameninventarisatie. „Met ko
pieën van tekeningen van het
eiland Tholen van voor de her
verkaveling, die mevrouw Gil
jam van de vernietiging had
gered, is de heer Noom uit
Poortvliet langs geweest bij
vermoedelijk wel iedere Tho-
lenaar die een veldnaam kon
weten." De archivaris sprak de
hoop uit dat ook de door Kem-
peneers verzamelde veldna
men van Sint-Philipsland spoe
dig op een geschikte kaart
aangebracht worden.
ris in 1979 een bewaarplaats direct
achter de leeszaal. „Daar ben ik se
cretaris Benou nog steeds dankbaar
voor." Zuurdeeg gaf aan dat vanuit
de organisatie al snel werd gepro
beerd om ruimte in de bewaarplaats
- die als 'biljartzaal' werd betiteld -
voor iets anders te gebruiken. Het
werk in de adviescommissie beel
dende kunst noemde de archivaris
een interessante periode. In de boek
jes over de historische achtergrond
van de gekozen thema's kon hij veel
geschiedenis kwijt. Verder was hij in
die tijd betrokken bij enkele exposi
ties in het gemeentehuis.
Hoewel hij de laatste jaren, mede
dankzij de discussie over al dan
niet verplaatsen van het archief,
flink in de belangstelling stond,
deed Zuurdeeg het archief niet al
leen, zei hij. „De lovende woorden
komen ook de medewerksters toe.
In de loop der jaren waren dat juf
frouw Suurland, Jeannet Vermaas
De familie Hage staat al jaren met
een viskraam op de markt. Leon
Hage werd door zijn oom in contact
gebracht met marktkoopman Char
les van Aelst. „Hij heeft een Dieren-
dingenkraam, maar wilde een sa
menwerkingsverband aangaan met
anderen. Ik ben de eerste in Zeeland
die met eenzelfde Wafmiauwpiep-
knaagkraam nu op de markten te
vinden is", vertelt Leon verder. Het
systeem is te vergelijken met de kra
men van bakkerij 't Stoepje. „'Die
rendingen' zal overal te herkennen
zijn aan dezelfde soort kramen met
identieke kleuren. Ik maak in feite
gebruik van de naamsbekendheid,
maar ben wel eigen baas. Het is
mijn kraam. Het is de bedoeling dat
Dierendingenkramen op alle mark
ten in Nederland verschijnen."
De achttienjarige Smerdiekenaar
heeft al aardig wat ervaring als
marktkoopman. „Ik heb heel veel
met mijn vader gewerkt in zijn vis
kraam. Verkopen heb ik altijd graag
gedaan, het marktleven is ook hart
stikke mooi." Leon heeft vijf weken
stage gelopen bij Charles van Aelst
om alle producten voor de huisdie
ren te leren kennen. „Mensen kun
nen bij mij terecht met vragen over
hun huisdieren. Mochten er onver
hoeds zaken zijn waar ik geen ant
woord op kan geven, dan bel ik
Charles of een van de leveranciers.
De klanten worden hoe dan ook
voorzien van de juiste informatie en
producten", verklaart hij.
Leon Hage begon zijn carrière als
heftruckchauffeur, maar hij besloot
dat die baan iets tijdelijks was. „Ik
heb altijd al een eigen bedrijf willen
hebben. Eerst wilde ik een transport
bedrijf beginnen, maar met die sec
tor gaat het momenteel niet best. Er
verdwijnen meer transportbedrijven
dan dat er bijkomen. Toen kreeg ik
het aanbod van Charles voor een zo
genaamde wafmiauwpiepknaag-
kraam. Samen met hem heb ik een
marktonderzoek laten uitvoeren in
de gemeente Tholen. Daaruit blijkt
dat bijna alle inwoners wel een huis
dier hebben, maar zij hebben weinig
keuze in het diervoeder en andere
huisdierbenodigdheden. Daarin wil
ik nu gaan voorzien", aldus Leon. In
verband met het onderzoek bezocht
hij ook diverse marktjes in de regio.
„Er is nog maar weinig concurren
tie. Ik heb in Poortvliet en Sint-Phi
lipsland al een standplaats geregeld
en ben momenteel in gesprek voor
andere Thoolse markten." Naast de
ze plaatsen doet Leon ook de mark
ten in Fijnaart, Oostvoorne. Vierpol-
ders, Klundert en Hoogerheide aan.
De markt in Tholen-stad slaat Leon
over. Daar is het veel te druk, meent
hij.
„Dierendingen heeft contracten met
bekende topmerken als Hill's, Royal
Canin en Eukanuba, maar we bie
den ook een kwalitatief goed en
voordelig eigen merk voer aan",
promoot hij als geboren verkoper.
„Verder kunnen we artikelen bestel
len, mocht het niet voorradig zijn.
We brengen het dan de week daarna
mee. Mensen kunnen ook producten
via het e-mailadres leonhagedieren-
dingen@hotmail.com of telefonisch
(06-22790229 - red.) bestellen. De
bestelde producten kan ik 's avonds
thuis afleveren."
De jonge zelfstandige heeft er zin
in. Morgenochtend staat Leon Hage
met zijn kraam op de markt in Sint-
Philipsland, op dinsdagmiddag is
hij in Poortvliet te vinden. „We heb
ben ook verschillende aanbiedin
gen, zoals 10 varkensoren voor 4,50
euro. We willen met onze artikelen
tien procent onder de reguliere win
kelprijs blijven, dat maakt mijn
kraam erg aantrekkelijk voor de
klanten. De markten worden tegen
woordig weer goed bezocht, ik denk
dat er snel méér Dierendingenkra
men bij zullen komen."
Het 87 pagina's tellende boekje
kreeg dan ook de titel 'Tholen en
Sint-Philipsland in vogelvlucht'. Er
staan historische beschrijvingen in
van alle woonkernen en verschillen
de gehuchten, verluchtigd met 73
(kleuren)illustraties. Ook zijn
hoofdstukken gewijd aan de Tweede
Wereldoorlog en de Ramp, en wor
den alle wapens en vlaggen van de
huidige en voormalige gemeenten
erin beschreven en in kleur afge
beeld. De burgemeester schreef een
voorwoord, terwijl een bibliografie
van Zuurdeeg - 98 boeken en artike
len - het werkje afsluit. Het boek is
krap een week vóór het afscheid ge
drukt en gebonden en de archivaris
heeft tot het laatst hard aan de reali
satie ervan gewerkt. „Het verschil
tussen gewoon en buitengewoon is
dat beetje extra, dat dit boek in zich
heeft", zei Nuis die het eerste exem
plaar overhandigde aan de samen
steller. Deze zei dat hem mede door
het boek een groots afscheid wordt
gegeven. „Ik had zelf aan een katern
gedacht, maar het werd een boek in
full colour en met een stijf kaft. Ik
denk niet dal Wally Blaas heeft ge
dacht dat zijn wens bij de presentatie
van 'Gevallen en gebroken' op 13
december, een boek over de geschie
denis van heel Tholen, zó snel zou
uitkomen." De illustraties in het
boek, de luchtfoto's met het groen
en geel van de velden en het blauw
van het water, opnamen van dorpen
en stadjes en foto's van monumen
ten, maken Zuurdeeg duidelijk
waarom hij in de gemeente Tholen
wil wonen, zei hij.
Op de verdieping van het stadhuis
was voor de gelegenheid een klei
ne expositie ingericht over het ge
meentearchief. Deze was donder
dag- en vrijdagmiddag en
zaterdag, met medewerking van de
heemkundekring, voor het publiek
geopend. Tweehonderd belang
stellenden kwamen een kijkje ne
men, waaronder een schoolklas
van Ter Tolne.
Eén vitrine was gewijd aan stam
boomonderzoek, met voorbeelden
van een akte van de burgerlijke
stand en een kerkelijk trouwboek,
boeken over Thoolse geslachten
en enkele door Zuurdeeg samen
gestelde stamreeksen. In een
tweede vitrine lag een aantal stuk
ken uit de archiefbewaarplaats,
zoals een resolutieboek van de
Thoolse magistraat, een boek met
broodmerken van het bakkersgilde
en het 17e eeuwse Thoolse stads
zegel. Een derde vitrine toonde
bijzondere voorwerpen: een in de
Hollaerepoldcr gevonden kanons
kogel, een stel boeien, een mam
moettand en een boog van de 19e
eeuwse handboogschutterij. In een
aparte ruimte waren van alle
woonkernen luchtfoto's te zien,
waarbij de situaties van 1930 en
1990 met elkaar vergeleken wer
den. Ook lagen hier kopieën van
krantenartikelen van de hand van
Hans Zuurdeeg.
In de hal waren verschillende pu
blicaties van het archief te koop,
waaronder de nieuwe uitgave
'Tholen en Sint-Philipsland in vo
gelvlucht'. Er werd redelijk ver
kocht. In de smaak viel ook het
overzicht van alle cultuurhistori
sche voorwerpen die in het voor
malige stadhuis te zien zijn.
De verordening gemeentelijke on
derscheidingen wordt aangepast.
Was vorig jaar bepaald dat bij het
ereburgerschap van Tholen - de
hoogste onderscheiding - een oor
konde en een draagspeld horen,
daar wordt een vergulde legpen
ning aan toegevoegd. En de me
daille van verdienste wordt vervan
gen door een bronzen penning met
bijbehorende draagspeld en oor
konde. Daardoor ontstaat - als de
gemeenteraad instemt met het
voorstel van burgemeester en wet
houders - uniformiteit, want ook
bij de zilveren erepenning was
sprake van een draagspeld en een
oorkonde.
Het gemeentebestuur is tot de aan
passing gekomen na contact met
Koninklijke Begeer, waar het een
aantal onderscheidingstekens wilde
laten ontwerpen. Voor het laten
maken van een aantal eretekens
wordt de raad gevraagd 4100 euro
beschikbaar te stellen.
en Janneke Boomsluiter. Ik dank
hen hartelijk voor hun inzet ten
aanzien van het openhouden van de
studiezaal en de dienstverlening."
De archivaris schetste hoe naast de
medewerksters ook vrijwilligers
toegangen op archiefbestanden
hebben gemaakt en bronnen heb
ben bewerkt. „Door Peter van
Rooij kon het gemeentearchief al
vroeg gebruik maken van de com
puter van de gemeente voor het
maken van toegangen in enkele
werkverruimende projecten."
Zuurdeeg bedankte een aantal an
dere ambtenaren voor de samen
werking en de hulp bij het open
houden van de leeszaal. Hij keek
ook alvast vooruit: „Nu het ge
meentearchief in een grotere div-
afdeling (documentatie informatie
voorziening) wordt opgenomen,
zal een ruime openstelling van het
gemeentearchief op minder bezwa
ren stuiten."
Tenslotte bedankte de vertrekkende
archivaris zijn vrouw: „Voor haar
werk op de achtergrond, het doorle
zen van de teksten die ik schreef, en
haar geduld wanneer ik het gemeen
tearchief liet voorgaan boven haar
stille wensen." Schijnbaar onver
stoord sprak de archivaris zijn ge
hoor, waaronder zijn vrouw, kinderen
en kleinkinderen, toe. Dat het einde
van zijn loopbaan hem niet onberoerd
liet, bleek uit de opmerking dat het
beiaardspel van Gerard de Waardt -
dat klonk vóór de bijeenkomst - hem
de gang naar zijn afscheidsbijeen
komst lichter maakte. Een opvolger
voor de archivaris is er nog niet. De
functie-eisen zijn inmiddels geformu
leerd, zodat de werving kan begin
nen. Via het mobiliteitsbureau Wis
sels van de Zeeuwse overheden is al
wel intern gekeken, evenals naar een
tijdelijke benoeming.
Loesje
Stel, u bent directeur/groot aandeelhouder van een B.V., de zaken
gaan flink voor de wind en u heeft uitbreidingsplannen. Om die
uitbreidingsplannen te kunnen realiseren, heeft u geld, veel geld
nodig en dat heeft u niet. U neemt contact op met uw (huis)bankier
en verzoekt deze of hij bereid is u een financiering te verstrekken.
De bankier gaat rekenen, nog eens rekenen, zuchten, zweten,
nog meer zuchten en uiteindelijk neemt hij telefonisch contact op
en vertelt u met vele, vele omwegen dat hij inderdaad de finan
ciering kan verstrekken. Nadat u bent uitgejubeld, klinkt er heel
zachtjes door de telefoon: "Oh ja, er is echter nog een klein detail:
u moet wel met uw privé-vermogen borg staan." Pats, boem, u
landt met beide benen weer op de grond. Daar had u nou net niet
op gerekend.
Enfin, uiteindelijk moet alles toch wijken voor uw grootse plannen
en u bent akkoord gegaan met de borgstelling. Uw uitbreidings
plannen worden gerealiseerd en alles verloopt naar wenstot
dat ineens een concurrent onder uw duiven (klanten) gaat schieten
en met zijn prijzen onder de uwe gaat. U verliest klandizie, omzet,
dus geld en u kunt na verloop van tijd niet langer meer aan uw ren
te- en aflossingsverplichtingen voldoen. Gevolg: uw bankier roept
de borg in en u moet uit uw privé-vermogen de gehele schuld aan
de bank voldoen.
Cruyff zei het al: "Elk nadeel heb zijn voordeel."
Indien u samen met uw adviseur de fiscaliteit met betrekking tot de
borgstelling goed heeft geregeld, kunt u het door u - als borg - be
taalde bedrag geheel op uw inkomen in box 1 in aftrek brengen!
U had dan wel in de jaren dat u borg stond, van uw B.V. een zakelij
ke borgstellingvergoeding moeten ontvangen. Deze borgstelling-
vergoeding was in die jaren bij u belast - als resultaat uit overige
werkzaamheid - in box 1.
Weliswaar was u die jaren in privé inkomstenbelasting verschul
digd over de vergoeding, maar daar staat tegenover dat:
- die vergoeding voor uw B.V. aftrekbaar was en
- de later door u betaalde borg geheel voor u aftrekbaar was/
wordt.
Heeft u zich als directeur/aandeelhouder borg gesteld voor de fi
nancieringsverplichtingen van uw B.V., gaat u dan eens na of u
ook de fiscaliteit goed heeft geregeld; het belang kan groot genoeg
zijn.
E.T.M. (Gidy) Jansen
Federatie-belastingadviseur
De Rijke Partners Adviesgroep te Oud-Vossemeer
Telefoon (0166) 678250
e-mail jansen@derijke-partners.nl
Advertentie I.M.
Leon Hage uit Sint-Maartensdijk is met zijn kraam vol dierhenodigdheden o.a. te vinden op de markten in Sint-Philipsland en Poort\'liet.