Vertrekkende gemeentearchivaris wil ruimere openstelling archief 'Mensen kunnen bij mij terecht met vragen over hun huisdieren' Boekje Zuurdeeg historie vogelvlucht Stavenisse Kranten Veldnamen Leon Hage start met eerste Zeeuwse Dierendingenkraam Ook ereburger krijgt penning Donderdag 9 februari 2006 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT „Je bent iemand die zijn werk niet ziet als een sprint, maar als een marathon. Vandaar dat je tot de allerlaatste dag bent doorgegaan", zei burgemeester W. Nuis woens dagmiddag tot de vertrekkende gemeentearchivaris Hans Zuurdeeg. Hij las in een bomvolle trouwzaal van het voormalige stadhuis in Tholen het emailtje voor dat de archivaris aan het einde van zijn laatste werkdag aan alle ambtenaren in het gemeentehuis had gestuurd. „Let u op het tijdstip, 17.04 uur", voegde Nuis er veelbetekenend aan toe. Hij eerde de onlangs 65 jaar geworden Zuurdeeg met de erepenning van de gemeente en het eerste exem plaar van het boekje 'Tholen en Sint-Philipsland in vo gelvlucht'. Gesloten Bewaarkamer Draagspeld Velen nemen afscheid van 'wandelende encyclopedie Thoolse historie Rijpen Biljartzaal Beiaardspel Hij is pas achttien jaar, maar heeft grootse plannen. Leon Hage uit Sint-Maartensdijk is sinds kort op de markten te vinden met de allereerste 'Dierendingen Wafmiauwpiep- knaagkraam' in Zeeland, een dierenbenodigdhedenwin- kel op wielen. „Ik heb altijd al een eigen bedrijf willen hebben, met hulp van mijn vader is dit nu mogelijk", zegt de jonge ondernemer. Voedermerken Tweehonderd bezoekers expositie in stadhuis Het afscheid van archivaris Hans Zuurdeeg leek het ge meentebestuur een uitgelezen moment om een aantal van diens publicaties te bundelen in één werk dat de geschie denis van de gemeente Tholen in vogelvlucht weergeeft. Luchtfoto's Geld maakt niet gelukkig Maar soms kan ik mijn portemonnee wel wurgen. U Beslist geen prater. Wel iemand die zich dienstbaar opstelde, die mensen wegwijs maakte en in zijn werk ge duld. systematisch werken en be sluitvaardigheid toonde. Een man met gezag, maar tegelijk onbaat zuchtig, zonder bravoure of bomba rie. Zo karakteriseerde de burge meester de archivaris die 33 jaar in dienst was van de gemeente Tholen. En dat velen die instelling wisten te waarderen, bleek uit de komst van tientallen mensen naar de afscheids bijeenkomst. Collega-archivarissen, archiefbezoekers, gemeentebestuur ders, collega-ambtenaren, relaties en familie kwamen Hans Zuurdeeg de hand drukken. In de stadhuishal was op een groot scherm te volgen wat zich in de trouwzaal afspeelde. Nuis wees erop dat Zuurdeeg niet graag op de voorgrond treedt en al helemaal niet graag wordt toege sproken. „Daarom ben ik blij dat je vanmiddag hier wél bent", zei de burgemeester gekscherend. Hij zei dat archivaris een ambt is, en dat die betiteling er iets bijzonders aan geeft. De in Voorburg geboren Hans Zuurdeeg werkte eerst zeven jaar in Middelburg bij de provinciale in spectie der gemeente- en water schapsarchieven. Op 21 november 1972 benoemde de gemeenteraad van Tholen hem met ingang van 1 februari 1973 als gemeentearchiva ris. Bij de samenvoeging van Tholen en Sint-Philipsland volgde een nieu we benoeming als zodanig en recent is hem door de raad eervol ontslag verleend. Uit het personeelsdossier had Nuis opgediept dat de provincie Zuurdeeg destijds karakteriseerde als iemand die 'ijverig en behulp zaam is en er een hoog tempo op na houdt. Hij is een gesloten collega waar men van op aan kan'. Nuis: „Er is niet veel veranderd in die 33 jaar. Nog steeds kennen wij Hans Zuurdeeg als stille niet op de voor grond tredende medewerker. Iemand die, als hij het met één woord af kan er geen twee zal gebruiken." Zuur- deegs carrière kende weinig mar kante momenten, maar hij heeft heel veel voor het archief van Tholen be tekend, zei Nuis. „Het was lang niet altijd gemakkelijk. Maar de liefde voor alles wat geschiedenis van onze Het rechterlijk archief en het archief van de hervormde kerk van Stavenisse zijn de best toe gankelijke archieven in het Thoolse gemeentearchief. Dit dankzij het werk van D. Roozemond. Andere vrijwilli gers zijn de heren Van Gorsel en Van de Velde en het echt paar Kempeneers-Kaashoek, die duizenden akten van de burgerlijke stand invoerden in een databestand dat via de website Zeeuwen gezocht is te raadplegen. Een gedeelte van het kaartenbestand van me vrouw Giljam uit Dreischor, gegevens van Tholenaren vóór 1811, is bewerkt en staat in de studiezaal. Annie Deurloo schudt de scheidende archivaris Zuurdeeg en zijn vrouw de hand. Zuurdeeg publiceerde in de loop van de jaren veel van zijn artikelen in de Eendrachtbode, wat volgens hem het gemeen tearchief de nodige bekend heid zal hebben gegeven. Daarnaast worden - door het vernietigingsbeleid van de overheid op het gebied van ar chieven - de krantenleggers die uitgever Wim Heijboer het archief jaarlijks schenkt een onmisbare bron voor de ge schiedenis van Tholen, zei de archivaris. gemeente is, dreef je tot een ade quate vorm het te conserveren, ru briceren en archiveren." De burgemeester, die de zieke ge meentesecretaris Nieuwkoop ver ontschuldigde, liet verschillende za ken de revue passeren. Onder meer de bijdrage aan de werkgroep ar chief voor het nieuwe gemeentehuis - die zijn taak inmiddels heeft afge rond - waarin Zuurdeeg zich tot het laatst bemoeide met de boekenlift en de hoogte van de stellingen. Ook noemde hij de ideeën die een paar jaar geleden ontstonden om het ar chief eventueel buiten Tholen onder te brengen. „Die bestuurders snap pen er niets van, zal ongetwijfeld de gedachte zijn geweest die dikwijls bij je opkwam. En het is er uiteinde lijk, gelukkig, niet van gekomen." De archivaris ontpopte zich volgens Nuis als een schrijver van de ge schiedenis van de gemeente. „Schrijven ging je beter af dan pra ten. Tal van publicaties van jouw hand kennen wij inmiddels en de laatste jaren waren zeker niet de minst productieve." Als cadeau van gemeentebestuur en personeelsvereniging kreeg de ver trekkende archivaris, die modeltrei nen als hobby heeft, een Intellibox (digitale multiprotocol centrale). Voor mevrouw Zuurdeeg had de burgemeester een boeket. „U krijgt uw man wat vaker over de vloer en ik wens u beiden veel sterkte in de gewenningsperiode. Ik weet niet of u thuis ook een 'bewaarkamer' (zo als Zuurdeeg de archiefkluis noemt) heeft. Zo niet, dan adviseur ik u: creëer er een, want daarin voelt uw man zich opperbest." Nuis bedankte Hans Zuurdeeg voor de geweldige en bevlogen wijze waarop hij het archief heeft ge vormd, beheerd, geconserveerd en gerubriceerd in een lange reeks van jaren, én voor de manier waarop hij aan geschiedschrijving van de ge meente deed. Hij zei dat je een goe de archivaris niet afmeet in wat en in welke staat hij heeft ontvangen van het voorgeslacht, maar in welke staat hij het achterlaat voor het nage slacht. „Ik hoop dat we, waar nodig, nog eens een beroep mogen doen op jou als wandelende encyclopedie van de geschiedenis van Tholen." Vervolgens ging de burgemeester op de officiële toer en las het daags te voren door burgemeester en wethou ders genomen besluit voor om Joan Paul Boudwijn Zuurdeeg de erepen ning van de gemeente Tholen toe te kennen. Zijn inzet gedurende 33 jaar, de betoonde dienstverlening aan zowel burgers als de gemeente lijke organisatie, de inspanningen om het archief voor Tholen te be houden en het leveren van een sub stantiële bijdrage aan het vastleggen van de Thoolse historie door zijn pu blicaties waren er de aanleiding toe. Bij de penning hoort een draagspeld en die speldde Nuis de archivaris op. Als eerste voerde directeur Roelof Koops van het Zeeuws Archief het woord. Hij was ooit Zuurdeegs col lega bij de archiefinspectie, maar was naar Tholen gekomen namens het Diensthoofdenoverleg Zeeuwse archivarissen (Doza) en het Vlaams- Zeeuws archivarissenoverleg. De Thoolse archivaris was een trouwe bezoeker van de bijeenkomsten van beide organisaties, vertelde Koops. „Je was er op een bescheiden, maar betrokken manier aanwezig." Op Zuurdeeg was volgens hem de uit drukking 'stille waters hebben diepe gronden' van toepassing. En wat be treft zijn werkwijze en de reputatie van het archief van Tholen herinner de Koops aan de actie van verontrus te burgers toen het archief naar bui ten de gemeente dreigde te verdwijnen. Zelf zei Hans Zuurdeeg daarover dat hij het niet voor moge lijk had gehouden dat bezoekers, de genealogische werkgroep Tholen en de heemkundekringen van Sint- Philipsland en Halsteren bezwaar gingen maken en inspraken bij com missievergaderingen. De archivaris vermoedde dat de voorstanders van verplaatsing dachten kosten te kun nen besparen door in het nieuwe ge meentehuis geen archiefbewaar plaats op te nemen. Koops vergeleek een archivaris met een goede wijn: „Je moet ze niet verplaatsen, maar laten rijpen. Dan neemt de kwaliteit toe." Als een ar chivaris lang op dezelfde plaats blijft, leert hij de inhoud van het ar chief steeds beter kennen, wat leidt De nieuwe gemeentelijke erepenning vertoont aan de voorzijde het gemeentewapen van Tholen. Op de achterkant staan de naam van degene aan wie hij is toegekend en de datum van uitreiking. Bij de penning hoort een draagspeld. tot bepaalde inzichten en dat komt dan tot uiting in publicaties. Aan Zuurdeeg was de term 'job rotation' niet besteed, concludeerde Koops. De productiviteit van de Thoolse ar chivaris had hij in het Zeeuws Ar chief geïllustreerd gevonden in de catalogus: de naam Zuurdeeg levert er 110 items op. Koops bedankte Zuurdeeg voor de collegiale samen werking en noemde daarbij het digi taal indiceren van de akten van de burgerlijke stand, via het AKON- project. Hij had een cadeautje mee gebracht, maar beloofde ook het Thoolse archief nog een presentje: een digitale versie van de Thoolse kadastrale leggers. Tenslotte riep hij de vertrekkende archivaris op om zijn historische kennis ook in de toe komst via artikelen aan het papier te blijven toevertrouwen. „Ik ben sprakeloos, daar zou ik het bij willen laten", begon de niet van humor gespeende Zuurdeeg zijn dankwoord. Zijn aankondiging dat zijn kinderen hadden gewaarschuwd dat de toespraak te lang was, stond in schril contrast tot het beeld van de weinig spraakzame werker dat beide voorgaande sprekers hadden ge schetst. De archivaris keek terug op zijn komst naar Tholen, waar in 1970 zijn voorgangster was vertrok ken 'die in het Thoolse archief nog haar been heeft gebroken'. Als eer ste mocht hij een voorstel maken voor de aanschaf van een bureau. „Het werd het eikenhouten bureau waaraan ik tot gisteren mijn werk deed." Zuurdeeg vertelde in wat voor staat hij de archieven in de voormalige gemeentehuizen aantrof. Van drie jaar correspondentie die er lag, deed hij alleen de meest recente stukken af. In het gemeentehuis in Sint-Maartensdijk kreeg de archiva- Trots is Zuurdeeg op de veld- nameninventarisatie. „Met ko pieën van tekeningen van het eiland Tholen van voor de her verkaveling, die mevrouw Gil jam van de vernietiging had gered, is de heer Noom uit Poortvliet langs geweest bij vermoedelijk wel iedere Tho- lenaar die een veldnaam kon weten." De archivaris sprak de hoop uit dat ook de door Kem- peneers verzamelde veldna men van Sint-Philipsland spoe dig op een geschikte kaart aangebracht worden. ris in 1979 een bewaarplaats direct achter de leeszaal. „Daar ben ik se cretaris Benou nog steeds dankbaar voor." Zuurdeeg gaf aan dat vanuit de organisatie al snel werd gepro beerd om ruimte in de bewaarplaats - die als 'biljartzaal' werd betiteld - voor iets anders te gebruiken. Het werk in de adviescommissie beel dende kunst noemde de archivaris een interessante periode. In de boek jes over de historische achtergrond van de gekozen thema's kon hij veel geschiedenis kwijt. Verder was hij in die tijd betrokken bij enkele exposi ties in het gemeentehuis. Hoewel hij de laatste jaren, mede dankzij de discussie over al dan niet verplaatsen van het archief, flink in de belangstelling stond, deed Zuurdeeg het archief niet al leen, zei hij. „De lovende woorden komen ook de medewerksters toe. In de loop der jaren waren dat juf frouw Suurland, Jeannet Vermaas De familie Hage staat al jaren met een viskraam op de markt. Leon Hage werd door zijn oom in contact gebracht met marktkoopman Char les van Aelst. „Hij heeft een Dieren- dingenkraam, maar wilde een sa menwerkingsverband aangaan met anderen. Ik ben de eerste in Zeeland die met eenzelfde Wafmiauwpiep- knaagkraam nu op de markten te vinden is", vertelt Leon verder. Het systeem is te vergelijken met de kra men van bakkerij 't Stoepje. „'Die rendingen' zal overal te herkennen zijn aan dezelfde soort kramen met identieke kleuren. Ik maak in feite gebruik van de naamsbekendheid, maar ben wel eigen baas. Het is mijn kraam. Het is de bedoeling dat Dierendingenkramen op alle mark ten in Nederland verschijnen." De achttienjarige Smerdiekenaar heeft al aardig wat ervaring als marktkoopman. „Ik heb heel veel met mijn vader gewerkt in zijn vis kraam. Verkopen heb ik altijd graag gedaan, het marktleven is ook hart stikke mooi." Leon heeft vijf weken stage gelopen bij Charles van Aelst om alle producten voor de huisdie ren te leren kennen. „Mensen kun nen bij mij terecht met vragen over hun huisdieren. Mochten er onver hoeds zaken zijn waar ik geen ant woord op kan geven, dan bel ik Charles of een van de leveranciers. De klanten worden hoe dan ook voorzien van de juiste informatie en producten", verklaart hij. Leon Hage begon zijn carrière als heftruckchauffeur, maar hij besloot dat die baan iets tijdelijks was. „Ik heb altijd al een eigen bedrijf willen hebben. Eerst wilde ik een transport bedrijf beginnen, maar met die sec tor gaat het momenteel niet best. Er verdwijnen meer transportbedrijven dan dat er bijkomen. Toen kreeg ik het aanbod van Charles voor een zo genaamde wafmiauwpiepknaag- kraam. Samen met hem heb ik een marktonderzoek laten uitvoeren in de gemeente Tholen. Daaruit blijkt dat bijna alle inwoners wel een huis dier hebben, maar zij hebben weinig keuze in het diervoeder en andere huisdierbenodigdheden. Daarin wil ik nu gaan voorzien", aldus Leon. In verband met het onderzoek bezocht hij ook diverse marktjes in de regio. „Er is nog maar weinig concurren tie. Ik heb in Poortvliet en Sint-Phi lipsland al een standplaats geregeld en ben momenteel in gesprek voor andere Thoolse markten." Naast de ze plaatsen doet Leon ook de mark ten in Fijnaart, Oostvoorne. Vierpol- ders, Klundert en Hoogerheide aan. De markt in Tholen-stad slaat Leon over. Daar is het veel te druk, meent hij. „Dierendingen heeft contracten met bekende topmerken als Hill's, Royal Canin en Eukanuba, maar we bie den ook een kwalitatief goed en voordelig eigen merk voer aan", promoot hij als geboren verkoper. „Verder kunnen we artikelen bestel len, mocht het niet voorradig zijn. We brengen het dan de week daarna mee. Mensen kunnen ook producten via het e-mailadres leonhagedieren- dingen@hotmail.com of telefonisch (06-22790229 - red.) bestellen. De bestelde producten kan ik 's avonds thuis afleveren." De jonge zelfstandige heeft er zin in. Morgenochtend staat Leon Hage met zijn kraam op de markt in Sint- Philipsland, op dinsdagmiddag is hij in Poortvliet te vinden. „We heb ben ook verschillende aanbiedin gen, zoals 10 varkensoren voor 4,50 euro. We willen met onze artikelen tien procent onder de reguliere win kelprijs blijven, dat maakt mijn kraam erg aantrekkelijk voor de klanten. De markten worden tegen woordig weer goed bezocht, ik denk dat er snel méér Dierendingenkra men bij zullen komen." Het 87 pagina's tellende boekje kreeg dan ook de titel 'Tholen en Sint-Philipsland in vogelvlucht'. Er staan historische beschrijvingen in van alle woonkernen en verschillen de gehuchten, verluchtigd met 73 (kleuren)illustraties. Ook zijn hoofdstukken gewijd aan de Tweede Wereldoorlog en de Ramp, en wor den alle wapens en vlaggen van de huidige en voormalige gemeenten erin beschreven en in kleur afge beeld. De burgemeester schreef een voorwoord, terwijl een bibliografie van Zuurdeeg - 98 boeken en artike len - het werkje afsluit. Het boek is krap een week vóór het afscheid ge drukt en gebonden en de archivaris heeft tot het laatst hard aan de reali satie ervan gewerkt. „Het verschil tussen gewoon en buitengewoon is dat beetje extra, dat dit boek in zich heeft", zei Nuis die het eerste exem plaar overhandigde aan de samen steller. Deze zei dat hem mede door het boek een groots afscheid wordt gegeven. „Ik had zelf aan een katern gedacht, maar het werd een boek in full colour en met een stijf kaft. Ik denk niet dal Wally Blaas heeft ge dacht dat zijn wens bij de presentatie van 'Gevallen en gebroken' op 13 december, een boek over de geschie denis van heel Tholen, zó snel zou uitkomen." De illustraties in het boek, de luchtfoto's met het groen en geel van de velden en het blauw van het water, opnamen van dorpen en stadjes en foto's van monumen ten, maken Zuurdeeg duidelijk waarom hij in de gemeente Tholen wil wonen, zei hij. Op de verdieping van het stadhuis was voor de gelegenheid een klei ne expositie ingericht over het ge meentearchief. Deze was donder dag- en vrijdagmiddag en zaterdag, met medewerking van de heemkundekring, voor het publiek geopend. Tweehonderd belang stellenden kwamen een kijkje ne men, waaronder een schoolklas van Ter Tolne. Eén vitrine was gewijd aan stam boomonderzoek, met voorbeelden van een akte van de burgerlijke stand en een kerkelijk trouwboek, boeken over Thoolse geslachten en enkele door Zuurdeeg samen gestelde stamreeksen. In een tweede vitrine lag een aantal stuk ken uit de archiefbewaarplaats, zoals een resolutieboek van de Thoolse magistraat, een boek met broodmerken van het bakkersgilde en het 17e eeuwse Thoolse stads zegel. Een derde vitrine toonde bijzondere voorwerpen: een in de Hollaerepoldcr gevonden kanons kogel, een stel boeien, een mam moettand en een boog van de 19e eeuwse handboogschutterij. In een aparte ruimte waren van alle woonkernen luchtfoto's te zien, waarbij de situaties van 1930 en 1990 met elkaar vergeleken wer den. Ook lagen hier kopieën van krantenartikelen van de hand van Hans Zuurdeeg. In de hal waren verschillende pu blicaties van het archief te koop, waaronder de nieuwe uitgave 'Tholen en Sint-Philipsland in vo gelvlucht'. Er werd redelijk ver kocht. In de smaak viel ook het overzicht van alle cultuurhistori sche voorwerpen die in het voor malige stadhuis te zien zijn. De verordening gemeentelijke on derscheidingen wordt aangepast. Was vorig jaar bepaald dat bij het ereburgerschap van Tholen - de hoogste onderscheiding - een oor konde en een draagspeld horen, daar wordt een vergulde legpen ning aan toegevoegd. En de me daille van verdienste wordt vervan gen door een bronzen penning met bijbehorende draagspeld en oor konde. Daardoor ontstaat - als de gemeenteraad instemt met het voorstel van burgemeester en wet houders - uniformiteit, want ook bij de zilveren erepenning was sprake van een draagspeld en een oorkonde. Het gemeentebestuur is tot de aan passing gekomen na contact met Koninklijke Begeer, waar het een aantal onderscheidingstekens wilde laten ontwerpen. Voor het laten maken van een aantal eretekens wordt de raad gevraagd 4100 euro beschikbaar te stellen. en Janneke Boomsluiter. Ik dank hen hartelijk voor hun inzet ten aanzien van het openhouden van de studiezaal en de dienstverlening." De archivaris schetste hoe naast de medewerksters ook vrijwilligers toegangen op archiefbestanden hebben gemaakt en bronnen heb ben bewerkt. „Door Peter van Rooij kon het gemeentearchief al vroeg gebruik maken van de com puter van de gemeente voor het maken van toegangen in enkele werkverruimende projecten." Zuurdeeg bedankte een aantal an dere ambtenaren voor de samen werking en de hulp bij het open houden van de leeszaal. Hij keek ook alvast vooruit: „Nu het ge meentearchief in een grotere div- afdeling (documentatie informatie voorziening) wordt opgenomen, zal een ruime openstelling van het gemeentearchief op minder bezwa ren stuiten." Tenslotte bedankte de vertrekkende archivaris zijn vrouw: „Voor haar werk op de achtergrond, het doorle zen van de teksten die ik schreef, en haar geduld wanneer ik het gemeen tearchief liet voorgaan boven haar stille wensen." Schijnbaar onver stoord sprak de archivaris zijn ge hoor, waaronder zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen, toe. Dat het einde van zijn loopbaan hem niet onberoerd liet, bleek uit de opmerking dat het beiaardspel van Gerard de Waardt - dat klonk vóór de bijeenkomst - hem de gang naar zijn afscheidsbijeen komst lichter maakte. Een opvolger voor de archivaris is er nog niet. De functie-eisen zijn inmiddels geformu leerd, zodat de werving kan begin nen. Via het mobiliteitsbureau Wis sels van de Zeeuwse overheden is al wel intern gekeken, evenals naar een tijdelijke benoeming. Loesje Stel, u bent directeur/groot aandeelhouder van een B.V., de zaken gaan flink voor de wind en u heeft uitbreidingsplannen. Om die uitbreidingsplannen te kunnen realiseren, heeft u geld, veel geld nodig en dat heeft u niet. U neemt contact op met uw (huis)bankier en verzoekt deze of hij bereid is u een financiering te verstrekken. De bankier gaat rekenen, nog eens rekenen, zuchten, zweten, nog meer zuchten en uiteindelijk neemt hij telefonisch contact op en vertelt u met vele, vele omwegen dat hij inderdaad de finan ciering kan verstrekken. Nadat u bent uitgejubeld, klinkt er heel zachtjes door de telefoon: "Oh ja, er is echter nog een klein detail: u moet wel met uw privé-vermogen borg staan." Pats, boem, u landt met beide benen weer op de grond. Daar had u nou net niet op gerekend. Enfin, uiteindelijk moet alles toch wijken voor uw grootse plannen en u bent akkoord gegaan met de borgstelling. Uw uitbreidings plannen worden gerealiseerd en alles verloopt naar wenstot dat ineens een concurrent onder uw duiven (klanten) gaat schieten en met zijn prijzen onder de uwe gaat. U verliest klandizie, omzet, dus geld en u kunt na verloop van tijd niet langer meer aan uw ren te- en aflossingsverplichtingen voldoen. Gevolg: uw bankier roept de borg in en u moet uit uw privé-vermogen de gehele schuld aan de bank voldoen. Cruyff zei het al: "Elk nadeel heb zijn voordeel." Indien u samen met uw adviseur de fiscaliteit met betrekking tot de borgstelling goed heeft geregeld, kunt u het door u - als borg - be taalde bedrag geheel op uw inkomen in box 1 in aftrek brengen! U had dan wel in de jaren dat u borg stond, van uw B.V. een zakelij ke borgstellingvergoeding moeten ontvangen. Deze borgstelling- vergoeding was in die jaren bij u belast - als resultaat uit overige werkzaamheid - in box 1. Weliswaar was u die jaren in privé inkomstenbelasting verschul digd over de vergoeding, maar daar staat tegenover dat: - die vergoeding voor uw B.V. aftrekbaar was en - de later door u betaalde borg geheel voor u aftrekbaar was/ wordt. Heeft u zich als directeur/aandeelhouder borg gesteld voor de fi nancieringsverplichtingen van uw B.V., gaat u dan eens na of u ook de fiscaliteit goed heeft geregeld; het belang kan groot genoeg zijn. E.T.M. (Gidy) Jansen Federatie-belastingadviseur De Rijke Partners Adviesgroep te Oud-Vossemeer Telefoon (0166) 678250 e-mail jansen@derijke-partners.nl Advertentie I.M. Leon Hage uit Sint-Maartensdijk is met zijn kraam vol dierhenodigdheden o.a. te vinden op de markten in Sint-Philipsland en Poort\'liet.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2006 | | pagina 11