'Vriendschap wordt snel gemaakt
als mensen het moeilijk hebben'
Mismana
t en
geen betrokkenheid
bij woonvoorziening
Huizen kopers en huurders
in nieuwbouw door elkaar
Bewoners betrekken 32 woningen in Maartenshof
ZLM INBOEDEL
VERZEKERING?
Ineke Quist werkt al 25 jaar als thuishulp in Sint-Philipsland
20 commerciële
evenementen
Kap populieren
Twintig jaar
Omroep Tholen
Kerstzangavond
Maartenskerk
Donderdag 8 december 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
„We blijven dit doen, zolang we het leuk vinden." Dat is
de vuistregel die Ineke Quist-van Ast en Els Reijngoudt-
Kempeneers uit Sint-Philipsland aanhouden voor hun
werk bij zorg- en dienstverlening Allévo. Al vijfentwin
tigjaar helpen zij ouderen in Sint-Philipsland en omstre
ken met de persoonlijke verzorging en huishoudelijke
karweien. „Ik vind het nog steeds leuk. En wij zijn er
niet alleen voor de cliënten, de rollen zijn soms ook om
gekeerd", vertelt de 54-jarige Els Reijngoudt.
Hele zware periode
Vroeger
Stemmen
van lezers
Kleinkinderen
De 68-jarige J. Wesdorp-den Braber uit Stavenisse was
gisteren de eerste huurder die de sleutel kreeg van haar
woning in het woonzorgcentrum Maartenshof in Sint-
Maartensdijk. Het complex bestaat uit 17 koopwoningen
en 15 huurwoningen. Alle woningen zijn verkocht en
verhuurd. Het echtpaar Moerland-van Bezooijen uit
Sint-Maartensdijk is de eerste bewoner. Zij sliepen er
vannacht. In totaal komen er zo'n zestig nieuwe bewo
ners bij aan de Bloemenlaan.
Fietsen
Opluchting
Polsbandje
t
te eens dood aantrof in haar woning.
„Ja, dat klopt. Dat was in Anna Jaco-
bapolder. In een half jaar overleden
drie cliënten van mij, dat was een he
le zware periode." Hoewel dit een
moeilijk aspect van het werk is, heeft
de thuishulp hier ondertussen mee le
ren omgaan, onder andere door hier
over te praten met collega's. „Toch
moet ik er altijd even aan denken als
ik een woning binnenstap en mij al
tijd een klein beetje voorbereiden."
Toen zij enkele jaren geleden haar
ouders kort na elkaar verloor, kwam
Els in een moeilijke periode terecht.
„Ik zat niet lekker in mijn vel. In die
tijd heb ik veel steun gekregen van
mijn cliënten." Thuishulp Ineke
Quist (52) knikt instemmend: „Ou
dere mensen lijken te begrijpen wat
je doormaakt. Ze weten vaak wat
het is om iemand te verliezen en
bieden op zo'n moment heel veel
steun." Zowel de verzorgende Els
als de thuishulp Ineke zijn van me
ning dat in de loop van de jaren een
bijzondere band wordt opgebouwd
met de ouderen. „Ik kom bijvoor
beeld al zestien jaar bij iemand, die
zie ik bijna als mijn tweede moeder.
Toch is zij mijn baas en dat feit
moet je voor ogen blijven houden",
legt Els uit. Ineke weet exact waar
de verzorgende over praat. „Zo'n
vriendschap wordt snel gemaakt
wanneer mensen het moeilijk heb
ben. Ik kom regelmatig bij cliënten
die net weduwnaar zijn geworden.
Soms moet je alles voor ze regelen
en vragen zij ook bij alles om jouw
mening. Omdat de cliënten vertrou
welijke dingen vertellen, vertel je
hen ook veel. maar toch net niet al
les. De omgang is volgens mij wel
een stuk persoonlijker dan in de
stad. Daar kan dit niet."
Door deze band voelen de zorgverle
ners goed aan wanneer een klant er
gens mee zit. „Dat merk je gewoon,
meestal hoef je niet eens te vragen
wat er aan de hand is. Het komt er
toch wel uit." Ineke geniet van haar
werk, alhoewel zij niet alles even
graag doet. Het eerste bezoek bij
nieuwe cliënten heeft ze het liefst zo
snel mogelijk achter de rug. „Je weet
niet wat voor persoon je moet ver
wachten. Dat is het vervelende, maar
gelukkig blijkt keer op keer dat het
lieve en begripvolle mensen zijn."
Niet alleen de eerste ontmoeting kan
spanningen opleveren, in de bejaar
denzorg worden zij ook met het einde
van de levensfase geconfronteerd. Zo
herinnert Els zich dat Ineke een cliën-
Beide jubilarissen hebben nooit een
opleiding gevolgd voor het werk dat
zij al 25 jaar met liefde uitvoeren.
„Vroeger rolde je zo in dit wereldje.
Je werd nergens op voorbereid, dus
het werk was af en toe fysiek, maar
ook emotioneel gezien, best zwaar,"
legt Els uit. Toen zij in 1980 begon in
de thuiszorg op Sint-Philipsland, was
er een tekort aan verzorgenden C.
„We hadden een zorgteam opgezet en
mochten heel veel doen, bijvoorbeeld
de wondjes bij de ouderen verzorgen
en ogen druppelen. Tegenwoordig
mag dat allemaal niet meer, het zijn
taken voor de wijkverpleegkundige
geworden." Zelfs mensen wassen mo
gen de thuishulp en de verzorgende
slechts wanneer de cliënten geen
wondjes hebben.
In het begin vond Els het niet zo leuk
dat deze taken werden afgenomen.
Nu zij zelf wat ouder wordt, begint ze
echter af en toe zelf wat werkzaamhe
den af te schuiven. Het is zo goed,
hoor. Ik voel ook dat ik 54 jaar ben."
Ineke voegt hieraan toe: „Maar je
doet het toch allemaal voor de cliën
ten, zij zijn altijd stikblij dat je komt."
De mensen verheugen zich vaak op
de komst van de thuishulp of verzor
gende. „Niemand heeft de stoelen
meer in de gang gereed staan met een
emmer sop ernaast. Dat gebeurde
vroeger regelmatig. Nu willen de
mensen eerst een praatje maken,
voordat je met de werkzaamheden be
gint", aldus Els. „Een cliënte zei pas
nog: 'meid, wat ben ik weer blij dat ik
je zie'. Dat is leuk om te horen."
Ineke Quist-van Ast (links) en Els Reijngoudt-Kempeneers helpen al vijfentwintig jaar de ouderen in Sint-Philipsland.
Hierbij wil ik reageren op het be
richt 'Botsing ABT/SGP woonzorg
centrum' in de Eendrachtbode van 1
december.
Het bij voortduring uitstellen en het
erbij betrekken van allerlei andere
zaken bij de invulling van de vraag
om een woonvoorziening (wozoco)
tot stand te brengen in Scherpenis-
se, verdient geen andere kwalificatie
dan: mismanagement en geen be
trokkenheid.
Het betrekken van de woningstich
ting Castria bij dit project en Castria
vervolgens opzadelen met allerhande
problemen, zoals de zaak rondom de
Gouden Leeuw en het afstoten van
het Holland Huis en de sloop van het
gymlokaal en een drietal woningen
uit de goedkope huursector, is een
zeer verwerpelijke gang van zaken.
Een woningcorporatie wordt op deze
manier gebruikt om andermans pro
blemen op te lossen en dat is niet
aanvaardbaar. De gemeente dient
zelf zijn eigen zaken te regelen.
Rondkijkend in Scherpenisse, is
goed te zien dat het voorzieningen
niveau niet voldoende is. Als voor
beeld noem ik het gebrek aan
schoolaccommodatie, het wegvallen
van de bibliobus, gebrek aan bouw-
kavels. Naast een groot achterstallig
onderhoud van de molen schort er
flink wat aan het onderhoudsniveau
van verscheidene straten, o.a. de
Langeweg.
Dat er mismanagement plaatsvindt,
heeft alles te maken met het ontbre
ken van betrokkenheid naar de ge
meenschap van Scherpenisse toe. Er
ligt een bouwlocatie aan de Molen
weg/hoek Margrietlaan die meer
dan voldoende ruimte biedt om daar
een wozoco te vestigen. Om te
voorkomen dat dit hele project nog
verder weg wordt geschoven, ver
dient het aanbeveling dat vanuit
Scherpenisse een actie opgestart
wordt door de bevolking om onver
wijld te gaan voor de bouw van een
wozoco. De rapen zijn gaar. Het is
tijd dat er zonder dralen gebouwd
gaat worden. Laat het duidelijk zijn:
de gemeente dient de burger dienst
baar te zijn en niet omgekeerd. Voor
mismanagement dient op Tholen
geen plaats te zijn!
L.J. van Doorn,
Sint-Maartensdijk.
Vanwege het contact met de mensen,
besloot Ineke vóór haar trouwen de
gezinshulp in te gaan. Na haar trou
wen maakte zij carrière als huismoe
der. Toen haar kinderen oud genoeg
waren, besloot zij opnieuw de zorg in
te gaan, ditmaal voor de oudere inwo
ners van haar dorp. „Ik doe het ver
schrikkelijk graag, de mensen zijn zo
dankbaar. Zolang ik het vol kan hou
den, blijf ik doorgaan. Ik ga nooit met
tegenzin naar mijn werk."
Els begrijpt precies wat de thuishulp
hiermee bedoelt. „Ook als je eens ver
kouden of wat grieperig bent, ga je
toch maar. Gewoon om de cliënten te
kunnen helpen. Je ontmoet ook de
liefste mensen. Ik heb eens een
vrouwtje gehad, dat nog geheel in kle
derdracht liep. Het was echt leuk om
haar te helpen met aankleden, alles
moest met spelden worden vastgezet,
dat vond ik prachtig."
Sinds de jubilarissen grootmoeder
zijn geworden, besloten beiden wat
minder te gaan werken. Op deze ma
nier kunnen zij hun kleinkinderen
wekelijks vertroetelen. Terwijl de
2,5 jaar oude Owen regelmatig de
woning bezoekt van (oppas-)oma
Ineke, past Els op haar 16 maanden
oude kleindochter Elisa. Bij hun
cliënten vertellen de oma's trots over
hun kinderen en kleinkinderen. „Ze
vragen er ook altijd naar, hoor. Als
een kleinkind ziek is geweest, dan
willen de cliënten altijd graag weten
of ze al beter zijn. Vooral de mensen
waar ik al zestien jaar kom, weten
veel van mijn kinderen", vertelt Els.
Ineke hoopt hen binnenkort goed
nieuws te kunnen vertellen. „Binnen
een paar weken krijg ik er namelijk
nog een kleinkind bij."
De thuishulp en de verzorgende den
ken nog niet aan stoppen met wer
ken. Els maakte dat haar man duide
lijk Uren hij met de vut ging. „Hij zei
dat ik eigenlijk ook wel kon stoppen
met werken. Ik heb hem toen glas
helder gezegd 'helemaal niet!'."
Morgen worden Els en Ineke samen
met twaalf andere medewerkers van
Allévo tijdens een jubileumfeest in
schouwburg de Mythe in Goes in
het zonnetje gezet, vanwege hun
vijfentwintigjarig dienstverband.
De SGP vindt het principieel fout
dat een evenementenvergunning
voor commerciële activiteiten niet
kostendekkend is, doch slechts 7,40
euro kost. „Het restant moet uit ge
meenschapsgeld bijgepast worden,
terwijl de organisatie er inkomsten
van heeft", zei H. Geluk onlangs in
de commissie bestuurszaken. Hij
kondigde aan dat zijn fractie in de
gemeenteraadsvergadering met een
amendement komt om de legesver
ordening aan te passen. Braderieën
en activiteiten van Thoolse vereni
gingen wil de SGP van het hogere
tarief uitzonderen.
„Is het sop de kool wel waard? Om
hoeveel evenementen gaat het, want
ik denk dat het wel meevalt", re
ageerde M.A.J. van der Linde (Pv-
Het is woensdagochtend druk in het
nieuwe gedeelte van Maartenshof.
Schilders, stoffeerders en verhuizers
zijn overal bezig in de woningen
voor de nieuwe bewoners. Op de
begane grond en op de eerste, twee
de en derde etage. Ze gebruiken de
lift of een van de trappen.
De huurders worden opgewacht
door Marizella op den Brouw van
Castria Wonen die alle zaken over
de huur van de woning doorneemt
en de sleutel overhandigt. Mevrouw
Wesdorp is samen met haar zoon
Louis naar de smalstad gekomen
om de spullen in ontvangst te ne
men en haar woning te bekijken.
Mevrouw Wesdorp was liever naar
Ten Anker in Tholen verhuisd, ver
telt ze. Ze gaat daar nu al drie keer
in de week naar toe. Naar de dag
verzorging, maar ook omdat ze er
fysiotherapie krijgt. Lopen kost haar
moeite. Ze heeft een rollator en gaat
op de begane grond wonen. „Voor
Ten Anker is een wachtlijst. Ik wil
de daar wel naar toe, maar toen
vroegen ze of ik geen interesse had
voor Maartenshof. Thuis kan ik niet
meer naar boven. Ik slaap al in de
huiskamer. Hier is alles op de bega
ne grond."
Ze was het in Tholen al wel ge
wend, maar moest wel elke keer 's
avonds naar huis. „Maartenshof is
wel weer dichter bij Stavenisse," fi
losofeert ze. Nadat ze het huurcon
tract heeft getekend, krijgt ze de
sleutel. Arco Kraak van Marsaki (de
projectontwikkelaar van Castria
Wonen), coördinator onderhoud
Han Heijboer en huismeester Arie
van de Ree van Castria Wonen ma
ken de huurders wegwijs.
Ze beginnen bij de nieuwe centrale
ingang van het complex aan de oost
kant. Bezoekers en bewoners ko
men via een brug over de nieuw ge
graven gracht het gebouw binnen.
Via de glazen deuren die automa
tisch opengaan komen ze in een
sluis met brievenbussen en huisbel
len. Mevrouw Wesdorp woont op
nummer 60, de eerste woning van
de galerij in het blok met twee
bouwlagen. Haar wordt uitgelegd
dat er bij de huisbellen een camera
in de muur is aangebracht zodat ze
vanuit haar woning kan zien wie er
aanbelt.
De glazen deuren aan de buitenzijde
van de sluis gaan dag en nacht open,
maar de deuren aan de andere kant
van de sluis gaan na vijf uur niet
meer automatisch open. Binnen in
het complex, in het atrium, is een
grote berging gemaakt voor fietsen
en scootmobielen. Met een druk op
de knop gaat de deur automatisch
open.
In de nieuwbouw wonen huiseige
naren en huurders door elkaar. Het
kan zijn dat er wel vier woningen
naast elkaar zijn verkocht, maar er
is volgens Ko Droogendijk van Cas
tria Wonen bewust voor gekozen om
geen aparte blokken voor koop- en
huurwoningen te bouwen. „De hui
zen zijn ook even groot, op enkele
na die op de hoek zijn gebouwd.
Die zijn ook duurder."
De koopwoningen kosten tussen de
145.000 euro en 220.000 euro. De
huurprijs bedraag 435 euro per
maand. Daar komt nog 64 euro aan
servicekosten bij.
De animo voor de huurwoningen
Het echtpaar Moerland-van Bezooijen is het eerste stel dat zijn intrek neemt in de nieuwbouw van Maartenshof.
omdat de stroom uitvalt. De aard-
schakelaar slaat steeds af. Het euvel
zit hem in het kooktoestel, zo blijkt.
Als dat is afgezet, branden de lam
pen weer en gaat de koffie pruttelen.
Het is een van de kinderziektes die
bij elke oplevering wel voorkomt.
De 72-jarige M.D. Moerland en zijn
71-jarige echtgenote J.A. Moerland
van Bezooijen zijn in hun nopjes
met hun nieuwe woning. Het was
precies wat ze zochten, vertelt
Moerland. „We mochten onze voor
keur opgeven. We hadden drie wo
ningen in ons hoofd, maar we wil
den het liefst deze woning vanwege
het mooie uitzicht."
Ook het echtpaar kijkt uit op het
parkeerterrein, het weiland, de bun
galow van Priem. Maar ook 't Pol
derhuis, molen De Nijverheid, de
waterzuivering en de huizen aan de
Stenepad zijn zichtbaar. „En als je
nu naar buiten kijkt, dan zie je tus
sen de kale struiken en bomen af en
toe een auto over de Provincialeweg
rijden, maar in de zomer is het alle
maal begroeid."
Het echtpaar kreeg op 1 december
de sleutel, maar was ook al twee
keer eerder in het pand gaan kij
ken. „Maar ook een paar keer stie
kem, hoor."
Ze waren nu vastbesloten om de
stap naar het woonzorgcentrum te
nemen, zegt Moerland. „We had
den al gekeken in het bestaande ge
deelte. Je noemt het nu het oude
gedeelte maar het is natuurlijk ook
nog nieuw. Dat ziet er allemaal
heel goed uit. Nu kregen we de
kans. Nu moeten we het doen,
dachten we."
Een gunstige omstandigheid voor
Moerland was dat ze hun huis Ach
ter 't Bos al snel konden verkopen.
In mei vonden ze een koper. „Dat
was natuurlijk een opluchting."
Zijn vrouw is ook enthousiast over
de nieuwe woning. „Het is licht en
we zitten hier lekker vrij."
was groot, zegt Droogendijk. „Er
waren meer kandidaten dan we aan
huurwoningen beschikbaar hadden,
maar de ervaring leert dat je meestal
In Maartenshof is een deel met een glazen dak overkapt.
een dubbel aantal aanmeldingen no
dig hebt om zo'n complex gevuld te
krijgen. Er vallen er altijd weer af.
Mensen die toch besluiten om nog
in hun eigen woning te blijven wo
nen."
Mevrouw Wesdorp heeft even moei
te met de dorpel om in haar huis te
komen. Maar binnen staat ze ver
steld van de ruimte die ze krijgt.
„Prachtig. Ruimte zat." Met haar
rollator bekijkt ze de verschillende
vertrekken. „Mooi keukentje." Even
kijkt ze in de kastjes boven de aan
recht. Er is een afzuigsysteem bo
ven de elektrische kookplaat, maar
zelf koken doet ze niet meer.
Er is ook een 'zorgtelefoon' aan de
wand. De bewoners krijgen een
polsbandje met een alarmknop. Als
er iets gebeurt, kunnen ze die in
drukken en worden ze eerst via de
luidspreker aan de wand aangespro
ken om te vragen wat er is.
Ze staat ook versteld van het grote
balkon dat langs de hele breedte van
de voorgevel loopt. „Goed om de
was te drogen." Toch zet het balkon
haar even op het verkeerde been.
Een balkon hoort nu eenmaal bij
een woning op een verdieping. Haar
woning is toch begane grond? Dat
klopt, zegt haar zoon, „Maar je
woont hier aan het water."
De nieuwe woningen op de begane
grond aan de oostkant van het com
plex staan in de gracht. Op het bal
kon staan de bewoners boven het
water. Hier lag voorheen 'de stienk-
dulf.' Nu een heuse gracht die het
terrein van het voormalige kasteel
van Frank van Borselen omsluit.
Mevrouw Wesdorp kijkt uit op het
nog lege parkeerterrein, het groene
weiland van het slotterrein en de
bungalow van Piet Priem. „Die
komt ook van Stavenisse."
Er moet nog veel gebeuren in de
woning. De huurders moeten zelf
behangen bijvoorbeeld. „Het zou
eerst eind oktober zijn dat we er in
zouden gaan. Nu is het al december.
Je kan beter in de zomer verhuizen,
maar ja. Hopelijk kan ik er deze
maand nog in."
De heer en mevrouw Moerland uit
Sint-Maartensdijk zijn de eerste be
woners van het nieuwe complex.
Stoffeerders zijn druk bezig om
vloerbedekking te leggen en gordij
nen op te hangen op nummer 81, op
de verdieping aan de oostkant. De
schilder staat in de gang en moet
vaak de voordeur open en dicht
doen vanwege de inloop. De meeste
meubels staan cr op zijn plek. Kof
fiezetten lukt echter niet meteen
Assurantiekantoor Van Dijke
Burgemeet 25 - Poortvliet - Tel: (0166) 612 509
Jan P.M. Ovcrhceke
Ten Anker*eg 72 - Tholen Tel: (0166) 602 888
dA). Wethouder K.A. Heijboer wist
te vertellen dat het ongeveer twintig
gevallen per jaar betreft en dat 20
tot 25 euro gevraagd zou moeten
worden om de vergunning kosten
dekkend te maken. Dat wil zeggen
dat er zo'n 500 euro mee gemoeid
is.
Staatsbosbeheer begint maandag
met het kappen van ruim zestig
populieren aan de Derde en Vier-
dedijk bij Sint-Maartensdijk. De
werkzaamheden worden uitgevoerd
in het kader van het kap- en beplan
tingsplan Tholen en duren ongeveer
één week. Het plan is al enige jaren
in uitvoering en het zal nog een aan
tal jaren duren voordat het is vol
tooid. Het plan voorziet in het ver
vangen van de oude populieren op
de karakteristieke dijken. De bomen
zijn zo'n 45 jaar geleden massaal
aangeplant en zijn dus ook ongeveer
allemaal gelijktijdig aan het eind
van hun levensloop. Op de Derde-
dijk staat al een rij nieuwe bomen.
Ook op de Vierdedijk worden nieu
we bomen geplant. Om meer varia
tie te krijgen, worden verschillende
soorten bomen gebruikt, zoals ei
ken, okkernoten, linden, essen en
populieren.
Omroep Tholen viert zaterdag haar
twintigjarig bestaan met een mara
thonuitzending van twintig uren.
Vanaf zes uur 's ochtends tot twee
uur in de andere nacht zijn er mu
ziek van de afgelopen 20 jaar, ver
halen van 20 jaar omroep Tholen en
oude fragmenten te beluisteren. De
omroep brengt ook live muziek ten
gehore, verzorgd door dweilband
De Neutekraekers, de Oud-Vosse-
meerse band Ocean's Edge en de
Nederlandstalige rockband Zilver.
Verder zullen oude bekenden te ho
ren zijn in de vele uitzendingen.
De gezamenlijke verenigingen van
de Hersteld Hervormde Gemeente
in Sint-Maartensdijk houden vrijdag
16 december een kerstzangavond in
de Maartenskerk. De bijeenkomst
begint om half acht. Meisjesclub
Eben Haëzer en Sola Fide, organiste
Lian Uijl-Gebraad. zangvereniging
Met hart en stem onder leiding van
Jacobine Quist en organist Pieter
Quist zullen hun medewerking ver
lenen aan de zangavond. Ook orga
nisten Erik Quist en Ab Scherpenis
se, alsmede de mannenvereniging,
jeugdvereniging en jongensclub van
de Hersteld Hervormde Gemeente
werken mee om deze zangavond
goed te laten verlopen.
Advertentie I.M.
