Gevallen en gebroken beschrijft
omstandigheden van slachtoffers
Gemeenteraadsleden
uit het Betho-bestuur
Juf Anna, wil je nog een appelflap?
Aardappelloods
Slager is akkoord
ZLM GEZINSONGEVALLEN
VERZEKERING?
De Casembrootschool verrast lerares Anna Soeters met een feest
Salaris bestuur
waterschap aan
uren aangepast
Donderdag 24 november 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Van bijna alle 225 slachtoffers van de Tweede Wereld
oorlog op en van Tholen en Sint-Philipsland hebben ze
de omstandigheden beschreven. Wally Blaas en Kees de
Koning doken de archieven in en spraken met familie en
nabestaanden. Maanden van speuren waren nodig om de
gegevens te verzamelen en te beschrijven. Het resultaat
van hun arbeid staat te lezen in Gevallen en gebroken. Ze
deden in hun zoektocht ontdekkingen, maar sommige
raadsels blijven onopgehelderd. Ze hopen dat het boek
reacties oplevert die alsnog een antwoord kunnen geven
op hun vragen. Op dinsdag 13 december wordt het boek
gepresenteerd in het gemeentehuis in Sint-Maartensdijk.
Boek over Tweede Wereldoorlog van Wally Blaas en Kees de Koning
Joodse vrouwen
Bunkeroverval
3
Geweld
Gemeenteraadsleden maken in de toekomst niet langer
deel uit van het bestuur van het reïntegratiebedrijf Mid
den-Zeeland (RMZ). De gemeenschappelijke regeling,
waaronder de sociale werkplaats De Betho in Goes valt,
wordt aangepast als gevolg van de invoering van het du
ale stelsel in de gemeenten. Hierdoor worden taken en
bevoegdheden van de gemeenteraad overgeheveld naar
het college van burgemeester en wethouders.
BELEEF DÉ SHOWROOM VAN
IMABO ESSELINK
NI I imabo
1Wenngii
Geschrokken en totaal verbijsterd. ,Juf Anna' had aardig
wat tijd nodig om bij te komen van haar verrassingsfeest
op de De Casembrootschool in Sint-Annaland. Leerlin
gen én leerkrachten verfden hun haren in vrolijke kleu
ren en hadden speciaal voor de gelegenheid een bijzon
dere haardracht aangemeten. Anna Soeters werd
vrijdagochtend overdonderd door 270 luidkeels zingen
de basisscholieren die hiermee haar dertigjarig jubileum
feest inluidden.
Dertig jaar
Hapjes
Bezwaar glastuinder Mosselman afgewezen
J.J. Slager mag de aardappelbewaarloods aan de Lange-
weg in Sint-Annaland uitbreiden. De Middelburgse be
stuursrechter heeft een schorsingsverzoek van de glas
tuinders L. en J.W. Mosselman en L. de Witte
afgewezen. De tuinders, die zich lieten bijstaan door
mr.ir. J.L. Mieras van landbouworganisatie ZLTO, vrees
den opbrengstderving door schaduwwerking van de ge
bouwen die vlakbij hun kassen komen te staan.
Geen handel
De aanleiding tot het schrijven van
het boek was het feit dat Tholen
vorig jaar zestig jaar geleden is be
vrijd. Blaas: „Daar is toen niet veel
aandacht aan besteed. Er is in de
loop der jaren wel geschreven over
de oorlog in Zeeland en Brabant,
maar Tholen bleef onderbelicht.
Hier zijn dan ook geen slagen gele
verd zoals in Brabant. En Tholen is
lang niet zo zwaar getroffen als
Walcheren. Dat krijgt wel alle aan
dacht, terwijl Tholen bijvoorbeeld
voor 90 procent onder water heeft
gestaan en ruim 10.000 mensen ne
gen tot dertien maanden waren
geëvacueerd. Vaak met grote gevol
gen."
In een gesprek met gemeentearchi
varis Zuurdeeg kwam er een lijst
met ongeveer honderd slachtoffers
op tafel die twintig jaar geleden
eens in de Eendrachtbode is ver
schenen. Die lijst was niet com
pleet. Om die compleet te maken,
gingen ze aan de slag. De slacht
offers zijn het uitgangspunt, legt
De Koning uit. „De geboortedatum
en de plaats van herkomst van de
slachtoffers was wel bekend, maar
de omstandigheden vaak niet."
Bij het beschrijven van de slacht
offers hebben Blaas en De Koning
zich niet beperkt tot inwoners van
Tholen en Sint-Philipsland. De ge
allieerde slachtoffers worden be
schreven, maar ook de Duitsers die
hier sneuvelden. Blaas: „Voor som
mige mensen zijn de Duitsers mis
schien geen slachtoffer, maar wij
hebben ze wel opgenomen in het
boek. Het is 60 jaar na dato. De
oorlog is geschiedenis geworden.
We hebben geprobeerd het zo ob
jectief mogelijk te beschrijven. Het
is geen eerbetoon geworden."
In totaal komen de samenstellers
op 225 slachtoffers. Daarvan zijn
er 143 Nederlander (68 zijn bur
gers), 41 Britten, 9 Canadezen, 9
Duitsers, 8 Amerikanen. 4 Nieuw-
Zeelanders, 3 Armenen, 3 Polen, 2
Australiërs, 2 Belgen en 1 Frans
man.
Blaas (64) is voorzitter van de
heemkundekring Stad en Lande
van Tholen, De Koning (48) is se
cretaris van deze vereniging. Het
boek is dan ook een uitgave van de
heemkundekring. Ze spraken af
wie wat voor zijn rekening zou ne
men. Blaas (oud-ambtenaar van de
gemeente Tholen) zou zoveel mo
gelijk gegevens verzamelen, De
Koning (journalist bij deze krant)
zou de gegevens plus de oorlog
zelf, zo veel mogelijk verwerken
tot een verhaal.
Een voordeel bij de zoektocht was
dat Blaas gebruik kon maken van
de functie die hij tot 2001 bekleed
de, namelijk die van consulent van
de Nederlandse Oorlogsgraven
stichting. Hij hield toezicht op de
oorlogsgraven op de verschillende
Thoolse begraafplaatsen; in Tho
len, Sint-Maartensdijk, Sint-Anna-
land, Scherpenisse en Anna Jaco-
bapolder.
Via de stichting kon hij zoeken op
geboorteplaats. „Op internet zijn er
ook diverse sites maar daar vind je
dan vaak alleen de achternaam. De
stichting heeft voor ons gezocht op
geboorteplaats."
Maar ook het archief van de ge
meente Tholen werd geraadpleegd.
De bevolkingsgegevens tot 1939
zijn openbaar. Blaas: „Soms had
den we bepaalde namen, maar
moesten we de geboortedag en de
overlijdensdag bij elkaar zien te
krijgen. Dan heb je ook de familie
van de slachtoffers nodig om na
vraag te doen."
Blaas bezocht de archieven. Vooral
die van de gemeente Tholen. En
met De Koning het nationaal ar
chief in Den Haag. De Koning be
zocht het archief in Zierikzee,
dook in kranten om gegevens te
controleren, maar zocht in zijn
vrije tijd ook op het internet en
raadpleegde geschiedenisboeken
over de oorlog.
Ze gingen niet over één nacht ijs.
Blaas zocht ook in de administratie
van Engelse, Canadese en Duitse
begraafplaatsen en reisde er dagen
voor door het land.
Bij hun naspeuringen deed het
tweetal de nodige ontdekkingen.
Zo zijn er drie op Tholen geboren
joodse vrouwen in concentratie
kampen om het leven gekomen.
Blaas: „Twee zussen Morel, gebo
ren in Stavenisse, vermoord in
concentratiekamp Sobibor. Hun
vader was huisarts in Stavenisse
maar vertrok in 1908. Ook de arts
en zijn vrouw zijn vergast, maar
staan niet op onze lijst omdat ze
niet op Tholen zijn geboren. Uit
navraag blijkt dat sommige oudere
mensen in Stavenisse de naam zich
nog wel kunnen herinneren. De an
dere is een vrouw die in 1865 in
Sint-Maartensdijk is geboren, een
Zendijk, die als kind naar Zierik
zee is verhuisd."
Blaas zegt dat zulke gegevens de
nieuwsgierigheid prikkelen. „Je
wilt dan toch weten wie die huis
arts Morel is. Op een website over
de joodse slachtoffers staat een fo
to van de huisarts waarvan het hele
gezin is vermoord."
Een ander voorbeeld. De Koning:
„We kwamen in contact met een
kolonel buiten dienst van 80 jaar,
de heer Gips in België. Hij was
militair tandarts geweest bij de
stoottroepen. Hij had de raid op de
watertoren van Anna Jacobapolder
meegemaakt en vertelde dat daags
erna prins Bernhard er geweest
was. Een aardig detail. Het ligt ook
voor de hand want Bernhard was
gelegerd in Breda dat toen al be
vrijd was. Dat is toch leuk dat dit
voor de dag komt."
Blaas vertelt een ander resultaat
van het zoekwerk. „We wisten uit
de boeken dat er in Numansdorp
een spookvliegtuig naar beneden is
gekomen. Dus zonder bemanning
en vrijwel onbeschadigd. De para
chutisten zijn wel bekend, maar die
wisten niet waar ze terecht waren
gekomen. Ze dachten ergens in de
buurt van Bergen op Zoom. Maar
wij hebben de link kunnen leggen
naar Sint-Philipsland omdat op de
zelfde datum dat het vliegtuig neer
kwam er daar negen parachutisten
waren terechtgekomen. Dat staat
nu in het boek beschreven. Dat was
een aardige ontdekking."
Soms kostte het de onderzoekers
dagen om de juiste gegevens te
achterhalen. Op de slachtofferlijst
met 80 namen was een jongen van
vijftien jaar uit Sint-Annaland op
genomen die in kamp E II zou zijn
omgekomen, vertelt De Koning.
„Via de persoonskaarten van het
bevolkingsregister van na 1939
vonden we dat het om het plaatsje
Ell ging in Limburg." Blaas: „Via
familierelaties konden we het na
vragen. Hij bleek zelf nog in Rot
terdam te wonen. Met zoiets ben je
wel een paar dagen bezig. Het is
dan maar gelukkig dat je het
vindt."
Duidelijk is dat het een tijdrovend
werk is geweest. De oorspronkelij
ke planning voor de uitgave was
mei 2005, maar het zoek- en
schrijfwerk nam veel meer tijd in
beslag. In februari wisten de sa
menstellers dat dit niet haalbaar
was. De streefdatum werd nogal
eens aangepast, zegt Blaas.
Het is ze gelukt om van bijna alle
slachtoffers te omschrijven onder
welke omstandigheden ze zijn om
gekomen. Blaas: „Maar van bij
voorbeeld twee Armeense soldaten
die in Duitse dienst waren en bij
Stavenisse zijn omgekomen, weten
we niets. Alleen dat ze begraven
liggen op de Russische begraaf
plaats in Leusden."
Een ander vraagteken betreft de dag
na de bunkeroverval in Stavenisse. De
Koning: „Er is toen een Nederlands
militair omgekomen uit Eindhoven,
maar we weten niet wat er gebeurd is.
We hebben geen contact kunnen leg
gen met zijn familie in België."
Lastig was dat data soms niet over
eenkwamen. Zo staat het overlijden
van politieman Den Braber uit
Sint-Philipsland in Eindhoven in
de burgerlijke stand op 18 oktober
1944. terwijl op de grafsteen 19
oktober 1944 staat. „In de overlij
densakte staat 18 oktober. Dat is
ook wel logisch omdat dat de dag
is waarop Eindhoven werd be
vrijd."
De schrijvers hebben ook de
Thoolse slachtoffers opgenomen
die in het voormalige Nederlands-
Indië zijn gesneuveld. De Koning:
„Het was ook een uitvloeisel van
de oorlog hier. Uit 200 man van de
binnenlandse strijdkrachten die na
de bevrijding in 1994 hier werd op
gericht, werden zo'n 100 oorlogs
vrijwilligers geworven. Ze werden
opgeleid voor het tweede bataljon
van het 14de regiment infanterie
voor bewakingsdoelen in Duitsland
en uit die groep werden er naar En
geland gestuurd om naar Indië te
gaan. Dat vloeide dus voort uit de
oorlog. We konden ons daarom niet
beperken."
Maar ook onder deze groep ver
schilden de overlijdensdata nog al
eens. Dat komt voornamelijk door
het tijdsverschil. Blaas: „Dat levert
soms mistige zaken op."
Ze hebben voor het boek verschil
lende titels voor ogen gehad. Het
moest kort en aansprekend zijn.
Blaas: „We hebben de foto van de
opgeblazen Thoolse brug als
treffende voorkant genomen. De
brug in twee stukken. De brug is
voor iedereen op Tholen een be
kend beeld. Het gaat om de geval
lenen, de overleden en de gebroken
levens van de nabestaanden. Van
degenen die achterbleven."
Het boek telt negen hoofdstukken.
Een van de hoofdstukken beschrijft
de slachtoffers die bij neergestorte
vliegtuigen zijn gevallen (Geweld
in de lucht). Een ander behandelt
de inundatie (Wijken voor het wa
ter). Het boek is geïllustreerd met
126 foto's. Onder meer portretten
van gesneuvelden, maar ook foto's
van de inundatie, vliegtuigen die
neerkwamen en het gedenkteken
voor Indië-gangers in Bronbeek.
Gevallen en gebroken wordt in een
oplage van 700 gedrukt. Bij de
voorinschrijving zijn er 140 be
steld. Het voorwoord is geschreven
door burgemeester W. Nuis. Het
boek is financieel onder meer mo
gelijk gemaakt door een bijdrage
uit het fonds lokale betrokkenheid
van de Rabobank Tholen.
De gegevens voor het boek zijn in
vier klappers bijeengebracht. Voor
de heemkunde is het een naslag
werk. Blaas: „Voor de leden is het
hier een gemakkelijke toegankelij
ke bron. Het boek is een stukje ge
schiedenis van de gemeente Tho
len. Het is nooit eerder zo op
papier gekomen."
Op dit moment heeft elke deelne- benoemd. Hieraan kunnen deskundi-
mende gemeente een wethouder in
het dagelijks bestuur - voor Tholen is
dat mevrouw Velthuis - en raadsle
den in het algemeen bestuur. Het aan
tal hangt samen met het inwonertal.
Voor Tholen zitten nu mevrouw Lig-
tendag en de heer Boulogne in het
RMZ-bestuur. Per 1 januari 2006
krijgt iedere gemeente een wethouder
in het algemeen bestuur; ook wordt
een plaatsvervanger aangewezen. Het
verschil in inwonertal komt tot uit
drukking in het aantal stemmen dat
een algemeen bestuurslid krijgt: twee
voor gemeenten tot 15.000 inwoners,
drie voor 15.000 tot 30.000 inwoners
en vier voor 30.000 tot 45.000 inwo
ners. Uit het algemeen bestuur wordt
een dagelijks bestuur van drie leden
gen worden toegevoegd als adviseur.
Naast het bestuur worden ook de ge
meentelijke bijdragen aangepast, met
de bedoeling de hoeveelheid werk
evenredig te verdelen. Gemeenten
verplichten zich jaarlijks een bepaal
de waarde af te nemen. Die omzet
wordt over de deelnemende gemeen
ten verdeeld. Het aantal inwoners én
het aantal geregistreerde mandagen
van werknemers bij de sociale werk
plaats zijn daarbij ieder voor de helft
bepalend. Verschillen tussen de ge
raamde en de werkelijke omzet wor
den verrekend.
De Thoolse commissie samenleving
bespreekt de aanpassing van de ge
meenschappelijke regeling dinsdag
avond.
Wilt u verzekerd zijn van 100% tijd en
aandacht? Bel dan voor een afspraak
0187-475 440.
gevelstenen dakpannen tegels en
sanitair deuren en kozijnen sfeer-
verwarming plafond- en wandpanelen
hout en plaatmateriaal sierbestrating
bouwmaterialen gereedschappen
Middelharnis - Zierikzee, www.esselink.nl
Assurantiekantoor Van Dijke
Burgemeet 25 - Poortvliet - Tel: (0166) 612 509
\i*oriatliki*ieer
.Uti) P.M. Oicrhci-ki'
Ten Ankërweg 72 - Tholen - Tel: (0166) 602 888
Advertentie I.M.
„Ik kwam alleen even pinnen", sta
melt de overrompelde lerares tegen
directeur Gerrit Bril, die haar onder
steunt tijdens de wandeling onder
de versierde bogen van de school
kinderen. Ook hij heeft voor het fes
tijn zijn korte kapsel in gifgroen en
zonnig oranje gespoten. De ver
schillende haarstijlen en kleuren
van de feestvierders zijn bedoeld als
knipoog naar de vele kapsels die de
juf zich de afgelopen dertig jaar
heeft aangemeten. ,Anna 30 jaar,
doe iets met je haar' was het motto.
Veel moeders hadden zich daarom
creatief uitgeleefd op de haren van
hun kinderen: een eerbetoon aan
Anna, die op 23-jarige leeftijd haar
carrière als kapster vaarwel zei om
een opleiding tot lerares te volgen.
Met een bosje bloemen in haar hand
en waterige ogen loopt Anna Soe
ters beduusd met haar kleuters het
schoolgebouw in. Bij de ingang
wordt zij opgewacht door haar moe
der. De gang van het schoolgebouw
hangt vol met honderden gezichten
van de lerares, waarop ieder kind
een nieuwe haarcoupe voor de juf
heeft geknutseld. De onderwijzeres
veegt de tranen van schrik van haar
wangen en haalt een paar keer diep
adem. Wanneer een collega vraagt
of zij iets wil drinken, antwoordt zij
snel: „Koffie, ik heb hele sterke kof
fie nodig."
Eenmaal in de gymzaal komt de ju
bilaris eindelijk een beetje tot rust,
terwijl zij toekijkt hoe een danseres
samen met de kleuters een les 'dan
sen met dieren' uitvoert. De hand
van haar moeder laat Anna geen mi
nuut los.
„Mijn man had gezegd dat wij gin
gen winkelen in Rotterdam en dat
we nog moesten pinnen. Ik was echt
nergens op voorbereid. Ik vind het
ook zo knap van de kinderen, die
hebben werkelijk niets laten we
ten", vertelt Anna Soeters. Niemand
op school, groot of klein, had laten
merken dat zij zich drie weken lang
aan het voorbereiden waren op een
feestje. „Er werd niet gegiecheld als
ik langsliep, ik heb niets opgevan
gen van het liedje... helemaal niets."
Het feit dat een loopbaan van dertig
jaar normaliter geen aanleiding geeft
tot een feest, droeg bij aan het grote
verrassingseffect. „Normaal gespro
ken worden mensen bij 25 jaar in het
zonnetje gezet, door omstandighe
den was dit bij mij niet het geval. Ik
had nooit gedacht, dat zij mij nu
zouden verrassen."
Toen zij als twintiger begon met les
geven op de kleuterschool in Tho
len, dacht zij haar jubileum in het
basisonderwijs nooit mee te maken.
„Ik zag mezelf op veertigjarige leef
tijd niet meer tussen de kleuters zit
ten. Maar het bleek één van de
mooiste beroepen van de wereld te
zijn. Dertig jaar is makkelijk vol te
maken." Na zeven jaar zei de lerares
de Thoolse kleuters vaarwel om een
nieuwe uitdaging aan te gaan. „Ik
reageerde op een vacature hij de De
Casembrootschool in Sint-Anna
land, mijn eigen dorp." Nu. drieën
twintig jaar later, ontving zij op
dankdag een ontbijt van de school
vanwege het 30-jarige feit. „Ik vond
het al leuk dat zij eraan gedacht
hadden. Ik wilde eigenlijk vrijdag
als een soort verrassing gaan trakte
ren, maar ze waren me voor. En nu
helemaal."
Vrijdagmiddag werd de onderwijze
res door de leerlingen getrakteerd op
een Engelse 'high tea' (uitgebreide
lunch). De kinderen hadden hiervoor
samen met hun ouders verschillende
hapjes gebakken, die gezamenlijk in
de middagpauze werden opgegeten.
„Dat hadden ze allemaal klaargezet,
terwijl ik in de klassen de kapsels van
de kinderen aan het bewonderen was.
Ook de lunch kwam das als een ver
rassing voor mij." Gedurende de mid
dag nam Anna vele tekeningen en
kaarten in ontvangst met kreten als 'je
bent de beste juf van de wereld'. De
feestvierder genoot meer van de tek
sten die onder de tekeningen en kaar
ten waren geschreven door de kinde
ren. „Zo stond er bijvoorbeeld 'kusjes
Tessa, PS: juf, wil je nog een appel
flap?'. Dat vind ik zo leuk om te le
zen."
Haar collega's komen maandag met
een laatste verrassing: de foto's die
gemaakt werden van de feestdag zijn
op een cd-rom gebrand, zodat zij ie
dereen via de digitale beelden de sfeer
van de dag kan laten proeven. In haar
klaslokaal heeft juf Anna trots een af
beelding van het verrassingsfeest op
haar monitor geplaatst, om na te ge
nieten.
Slager wil vanaf maart 2004 al een
opslag- en sorteerruimte voor aard
appelen achter de bestaande loods
bouwen. Het ging toen om twee
loodsen met een totaaloppervlak
van ruim 4700 m2 en een capaciteit
van 2000 ton. De agrarische advies
commissie Zeeland (AAZ) stelde
vast, dat het gaat om activiteiten
met betrekking tot de afzet van ei
gen geteeld product en handelsacti
viteiten in aardappels van derden.
De gemeente constateerde in sep
tember vorig jaar dat een deel van
het bouwplan is bestemd voor agra-
risch-verwante activiteiten, wat in
strijd is met het geldende bestem
mingsplan. B. en w. wilden daar
voor ook geen vrijstelling verlenen.
De gemeente verleende uiteindelijk
vergunning voor een aardappelbe-
waarloods en machineberging van
2220 m2.
De glastuinders vrezen voor enorme
schaduwschade van enkele tiendui
zenden euro's per jaar. De loods van
Slager is ongeveer 11 meter hoog en
staat op 6 meter van de kassen van
Mosselman en De Witte. Volgens de
tuinders wordt er niet gebouwd voor
agrarische doeleinden, maar voor
handelsdoeleinden. Naast zijn eigen
agrarisch bedrijf heeft Slager het
handels- en sorteerbedrijf Pieperline
waarvoor 2 vrachtwagens en een
aantal trailers ter beschikking staan.
Bestuursrechter mr. T. Damsteegt
stelde vast, dat de AAZ bij het oor
spronkelijke plan de twee loodsen
noodzakelijk vond voor een doel
matige bedrijfsvoering. Hierbij
werd uitgegaan van agrarische en
agrarisch-verwante activiteiten. Het
nieuwe plan is qua grootte de helft
minder dan waarvoor in eerste in
stantie vergunning werd aange
vraagd en waarover de AAZ advi
seerde. Tijdens de zitting in
Middelburg zei Slager, dat ook de
opslagcapaciteit ten opzichte van
het eerste bouwplan is gehalveerd
van 2200 naar 1000 ton. Daarnaast
is de sorteer- en overslagruimte in
het uiteindelijke bouwplan verval
len. Volgens de gemeente, die zich
liet vertegenwoordigen door mr. I.
Broere-van der Bijl, zal Slager de
gebouwen (3/4 machineberging en
1/4 kistenbewaring) alleen (nog)
voor agrarische doeleinden gebrui
ken. De rechter achtte dat ook aan
nemelijk gezien de halvering van
het oorspronkelijke bouwplan. Het
nieuwe pand wordt alleen gebruikt
voor agrarische activiteiten en niet
voor agrarisch-verwante activiteiten
(sorteren en handel). Mr. Damsteegt
zag daarom geen strijdigheden met
het bestemmingsplan. „Ook anders
zins is de rechtbank niets gebleken,
zodat de gemeente de bouwvergun
ning niet kan weigeren", aldus de
bestuursrechter, die het verzoek van
de broers Mosselman en De Witte
afwees.
Gelijktijdig met het verzoek bij de
bestuursrechter hadden de tuinders
bezwaar ingediend bij de gemeen
te. B. en w. besloten een beslissing
daarover te verdagen omdat het
college de beslissing van de Mid
delburgse rechtbank wilde afwach
ten.
Het dagelijks bestuur van het wa
terschap dat op 1 mei volgend jaar
aantreedt, gaat meer verdienen
dan het huidige bestuur. Onder
zoek heeft uitgewezen dat de wa
terschapsbestuurders méér uren
aan hun taak kwijt zijn dan waar
op hun bezoldiging gebaseerd is.
Op dit moment is het uitgangspunt
maximaal 25% van het salaris van
de dijkgraaf. Vorig jaar is een al
gemene maatregel van bestuur van
kracht geworden, die het alge
meen bestuur de bevoegdheid
geeft de tijdsbestedingsnorm naar
maximaal 40% te verhogen (en
naar 45% voor de plaatsvervan
gend dijkgraaf). Uit het genoemde
onderzoek blijkt dat de gezwore
nen bij Zeeuwse Eilanden gemid
deld 16 tot 24 uren per week kwijt
zijn aan hun werk voor het water
schap, in plaats van acht tot twaalf
uren.
In de algemene vergadering wordt
voorgesteld het bezoldigingsbe
sluit daaraan aan te passen. De
norm zou van 25 naar 35% ver
hoogd moeten worden (voor de
plaatsvervangend dijkgraaf naar
40%). Zeeuwse Eilanden wil dat
in twee stappen doen: vijf procent
per 1 mei 2006 en nog eens vijf
procent per 1 januari 2007. Vol
gend jaar is daar dan 19.000 euro
extra aan salariskosten mee ge
moeid voor de vijf leden van het
dagelijks bestuur. Voor de vijf én
de dijkgraaf samen bedragen de
salariskosten ruim 365 mille.
Wally Blaas rechts) en Kees de Koning van de heemkundekring werkten samen aan het boek dat in december verschijnt.
Directeur Gerrit Bril begeleidt Anna Soeters naar De Casembrootschool om haar 30-jarig leraarschap te vieren
