Oud-leerlingen zijn
goed terecht gekomen
Woning uit brochure
past niet aan vijver
Dirigent Riedijk: 'Hoor je nou
hoe netjes die mensen zingen'
Poortvlietse boerderij wijkt voor huizen
Net als Berlijnse muur,
goed voor souvenirsjagers
OZB-nadeel
is veel lager
Voordeeldagen bij De Graaf
Biofilter voor
varkensstal
Ten-Ankerkoor draagt bij aan levensvreugde bewoners
Donderdag 13 oktober 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
7
T. Viergever vreest sloop wandschildering
Kansen nihil
Kunnen ze het dan toch leuker maken
In nieuwbouw Vroonstede in Sint-Annaland
Een huis laten bouwen uit een brochure van een project
ontwikkelaar is mogelijk, maar is niet voor elke plek ge
schikt. Dat bleek maandag in de welstandscommissie
toen A.H. den Ouden uit Sint-Annaland met een aantal
voorstellen kwam voor de bouw van een huis aan de
Klipper naast de vijver in de nieuwbouwwijk Vroonstede
in Sint-Annaland.
'Heer wees mijn gids'. Lied 569 uit de bundei van Jo
hannes de Heer klonk maandagmiddag in de recreatie
zaal van Ten Anker ter ere van Izaak Riedijk. De dirigent
uit Sint-Maartensdijk werd in het zonnetje gezet omdat
hij 25 jaar leiding geeft aan het dameskoor van het zorg
centrum in Tholen.
Levensvreugde
Broodmaaltijd
Waterschap bant
bestrijden uit van
onkruid met gif
Thoolse scholen
betalen via Terneuzen
De muurschildering van Peter Alma in het Markiezaatcollege en het
glasraam van Lex Horn in Sint-Maartensdijk gaan verloren nu het
ROC heeft laten weten dat er geen plaats is voor het kunstwerk in de
nieuwe school in Tholen. Het college stelt de raad voor om het kunst
werk 'om niet' aan de familie van Alma ter beschikking te stellen, maar
die ziet geen kans om het werk op eigen kosten weg te halen en elders
onder te brengen. De familie Alma voelt zich met een kluitje in het riet
gestuurd.
Oud-lcraar T. Viergever betreurt het
ook dat de muurschildering verloren
dreigt te gaan. „Het wordt net als met
de Berlijnse muur. De souvenirsjagers
komen er op af."
Viergevers is echter ook bang dat er
andere elementen met de sloop van
het gebouw zullen verdwijnen. Zo
wijst hij onder meer op de steen van
de eerste steenlegging aan de buiten
muur aan Onder de Linden. Verder
wijst hij er op dat ook door de fusies
die de afgelopen jaren hebben plaats
gevonden, de belettering Burgemees
ter Bouwense zoals de zelfstandige lts
heette voordat het de Thoolse scho
lengemeenschap werd, is verdwenen.
„Maar dat niet alleen. Kunstschilder
Ben van Rooij kwam elk jaar bij te
kenles demonstraties geven. Er han
gen werken op school. Gaan die naar
de zolder?" Viergever rekent het alle
maal tot het erfgoed van de school en
de gemeenschap, maar vreest dat er
weinig aandacht aan wordt besteed.
Volgens Viergever ontbreekt de wil
om het kunstwerk te behouden. Hij
vergelijkt de zaak met de muurschil
deringen van de (omstreden) schilder
Kimpe die verloren zouden gaan bij
de afbraak van gebouwen in Middel
burg. „Het zijn werken met een chris
telijke boodschap. Die zijn toch vorig
jaar door de christelijke scholenge
meenschap als decoratie in het nieu
we gebouw ondergebracht."
Volgens Viergever zou de muurschil
dering ook in het nieuwe gebouw van
het ROC passen. „De vakrichtingen
die op de muurschildering staan uit
gebeeld, zoals timmerman en teke
naar zijn er wel. Alleen minder speci
fiek. Het is wel een stukje
geschiedenis. Als het weg is, komt het
niet meer terug. Het werk heb ik zien
ontstaan. Het sprak me wel aan. Er
hebben ondertussen twee generaties
naar gekeken."
Het college stelt in het advies aan de
raad dat er risico's kleven aan het ver
plaatsen. Maar dat gelooft Viergever
niet. Het kan volgens hem in drie
stukken gezaagd worden, zoals vol
gens de familie ook door adviseur
Crèvecoeur is aangegeven.
Het college wijst er ook op dat er
vooraf 'geen reële kostenbegroting
van de totale operatie' gemaakt kan
worden. De familie Alma vindt dat
het college verzuimd heeft om een
kostenbegroting op te vragen. Terwijl
in het rapport namen van bedrijven
zijn genoemd die daar ervaring mee
hebben, stelt dochter Sinja Alma in
een reactie.
In het advies aan de raad stellen b. en
w. dat de familie bereid zou zijn te on
derzoeken of het kunstwerk met fi
nanciering van derden elders aange
bracht kan worden. De familie laat
weten dat de kansen daarop nihil zijn.
Ook heeft de familie geen middelen
om het kunstwerk elders onder te
brengen. „Het lijkt er op dat ze de
wandschildering aan ons terug willen
geven, maar het is raar, want het is
niet van ons. Het lijkt een mooi ge
baar, maar anders gaat het gewoon in
de puin."
Het stoort de familie dat het rapport
niet aan de gemeenteraad is aangebo
den, maar dat was volgens raadsgrif-
fier A. van der Sandc ook niet afge
sproken. „De familie heeft nu weer
gereageerd. Dat schrijven komt met
het rapport bij de ingekomen stukken
op de agenda van de raadsvergade
ring. En wordt ter inzage gelegd. Of
het ook op 3 november op de agenda
komt, is nog niet bekend. We hebben
namelijk ook nog een begrotingsbe
handeling."
De afschaffing van het gebruikers
deel van de onroerende zaakbelas
ting (huurders betalen volgend jaar
niets meer) heeft een minder nadelig
effect voor de gemeente Tholen dan
eerst werd gedacht. Het nadelige
saldo door de afschaffing blijkt na
compensatie door het rijk ruim
23.000 euro. Dat valt aanzienlijk la
ger uit dan de gemeente verwacht
had.
De te verwachten mindere opbrengst
algemene uitkering uit het gemeen
tefonds over 2005 bedraagt voor
Tholen 43.806 euro. Het jaar 2004
daarentegen liet onlangs een meer
opbrengst zien van 62.906 euro, dat
in de eerder dit jaar vastgestelde
jaarrekening is verantwoord. Per
saldo is er een eenmalig voordeel
van 19.100 euro.
VERVOLG VAN PHILADELPHIA
Er waren indertijd twee afdelingen. Er
was een A- afdeling met 30 tot 35
leerlingen en een B- afdeling met tien
leerlingen. Nu zijn het scheldwoor
den, maar toen werd nog gesproken
van imbecielen en debielen, legt Don
ker uit.
„Ik was op de hoogte van het werk
van Philadelphia. Toen ik op school
begon ging ik met het hoofd van de
school, Jan Dorenbos, naar de verga
deringen van Philadelphia. Op die
manier leerde ik de structuur van de
zorg in elkaar zat en hoe dat opgezet
kon worden."
Het B- lokaal was een grote ruimte
waar op de bewuste zaterdagen de
spullen werden klaargezet. „Het ging
toen en het gaat nu ook nog om kin
deren met hele verschillende niveaus.
Maar deze kinderen kun je niets leren
als je ze niet van haver tot gort kent.
Kinderen konden toen snel worden
toegelaten. Maar in 1975 kwamen de
kinderdagverblijven, onder meer in
Bergen op Zoom. Die roomden de
laagste niveaus af. Het bijzonder lager
onderwijs werd speciaal onderwijs en
verhuisde naar de Veste in Tholen."
Donker woonde in Sint-Maartensdijk.
Zijn vrouw stond ook voor de klas op
dezelfde school. Eerst als invalster, la
ter als vaste kracht. Ze herinnert zich
nog dat er op schoolplein een hoge
schutting stond om de kinderen van
de A- afdeling te scheiden van de B-
afdeling. „Voor ouders was het moei
lijk te accepteren dat hun kind in de
A- afdeling in contact kwam met kin
deren in de B- afdeling."
Donker vertrok naar Brielle waar hij
een baan kreeg op een school voor
zeer moeilijk lerende kinderen
(z.m.l.k.). Het contact met Thoolse
leerlingen en de soos raakte hij kwijt.
„Ik wilde hier niemand voor de voe
ten lopen. Zoiets moetje afronden. Ik
had het ook ontzettend druk. Ik had er
ook geen tijd meer voor, tot vijf jaar
geleden, toen ik weer heb kunnen bij
praten."
Donker ontmoette oud-leerlingen,
maar herkende ze niet direct, zegt hij.
„Tot ze zich gingen bewegen. Aan het
bewegingspatroon herkende ik ze.
Bijzonder leuk om ze weer te zien.
Speciaal voor vanavond heb ik een se
lectie gemaakt uit de dia's die ik uit
die periode heb gemaakt."
Donker deed later voor zijn studie pe
dagogiek een onderzoek naar de leer
lingen die de b.l.o. hadden verlaten.
„Het was namelijk eindonderwijs. Uit
het onderzoek bleek dat de arbeidset
hos hoog is. Oud-leerlingen zijn goed
terecht gekomen en blijken er ook ge
waardeerd te worden. Ze zijn goed in
staat om hun taken af te maken. Dat is
ook wat ze geleerd wordt. Stapje voor
stapje iets aanleren. Dat heet me ook
altijd bijzonder aangetrokken in dit
werk. Ik heb net nog iemand gespro
ken uit het prille begin die ik heb le
ren klokkijken. Ze kan het nu nog
steeds. Dat is prachtig."
De 62-jarige Donker is drie jaar gele
den met prepensioen gegaan. De uit
Middelburg afkomstige onderwijzer
woont nu ook weer in Zeeland en ge
noot samen met zijn vrouw van het
feestje op de soos.
Ook oud-vrijwilligers bezochten Ons
Huis. Onder hen Herman van Bem-
mel die samen met enkele andere col
lega's arbeidstherapeuten van Vre
derust (van de houtbewerking, boek
binderij en mattenmakerij) naar Sint-
Maartensdijk en later naar Scherpe-
nisse kwamen om hun vaardigheden
over te brengen op de soosbezoekers.
Van Bemmel: „Het was geheel vrij
blijvend. Maar we konden ze wel sti
muleren om iets nieuws te leren.
Schilderen, emailleren of gipsen
beeldjes maken." De therapeuten Cor
Poots, Kees en later diens zoon Pieter
Ton, Ad Geluk en Louis Dogge ble
ven de soos lang trouw.
De huisvesting verbeterde ook in de
loop der jaren. In 1990 werd het ge
bouw uitgebreid en kwam er een gro
te bouwkeet bij. Maar die werd slecht
en kon in 1996 geheel worden ver
vangen dankzij een grote schenking
door houtskeletbouw. De gehandicap
ten konden tot 1988 niet zelfstandig
wonen. In dat jaar kwam de Annewas
in Sint-Annaland tot stand en sinds
kort is ook het gezinsvervangend te
huis de Klimroos in Tholen erbij ge
komen.
Om de herfstvakantie feestelijk in
te luiden, kunt u van 13 tot en met
15 oktober de klantvoordeeldagen
van autobedrijf De Graaf bezoe
ken. Deze bekende Nissan-dealer
uit Poortvliet organiseert in sa
menwerking met Renault-dealer
Cuelenaere tal van activiteiten.
Terwijl de volwassenen zich uitge
breid kunnen oriënteren bij het
aantrekkelijke aanbod aan auto's,
kunnen de kinderen zich uitleven
met het verven van een auto.
De twee dealers organiseren de
show in het pand van Cuelenaere
aan de Nassaulaan 6 in Steenber
gen. Er zijn vele modellen van
Nissan en Renault te zien met dui
zenden euro's voordeel naast de
twee jaar garantie en ruime finan
cieringsmogelijkheden. Op de oc-
casionvoorraad krijgt u minimaal
1000 euro kassakorting. Onder
het genot van een hapje en een
drankje rekent u uw voordeel uit.
En de kinderen vermaken zich op
het springkussen. Donderdag
bent u van 10.00 tot 18.00 uur
welkom, vrijdag van 10.00 tot
20.00 uur en zaterdag van 10.00
tot 17.00 uur.
(Advertentie I.M.)
Bent u als ondernemer/natuurlijk persoon voornemens om -
binnenkort - bijvoorbeeld een woning met kantoor of werkka
mer te (laten) bouwen, dan kunt u op grond van een arrest van
het Europese Hof van Justitie recht hebben op teruggaaf van
alle door u betaalde BTW over de bouwkosten.
Het Hof van Justitie heeft op 14 juli 2005 een uitspraak gedaan,
waarbij hij heeft uitgemaakt dat de Nederlandse BTW-wetge-
ving strijdig is met het EU-belastingrecht.
Wanneer u als ondernemer/natuurlijk persoon een eigen wo
ning met kantoor laat bouwen, kunt u ervoor kiezen om de ge
hele woning met kantoorruimte voor de omzetbelasting als
bedrijfsvermogen aan te merken; deze keuze geldt dan alleen
voor de omzetbelasting en dus niet voor de inkomsten-belas
ting.
Tot 14 juli 2005 kon de ondernemer alleen de betaalde BTW,
welke betrekking had op de kantoor-ruimte, in vooraftrek bren
gen. De BTW op het woongedeelte was niet aftrekbaar.
Door het arrest van 14 juli 2005 zou dat wel eens geheel kun
nen veranderen. Het Hof heeft bepaald dat de Nederlandse
BTW-wetgeving niet juist is. Volgens het Hof van Justitie kan
de ondernemer, die ervoor heeft gekozen om de gehele wo
ning met kantoorruimte voor de omzetbelasting als bedrijfs
vermogen aan te merken, de volledige BTW in één keer terug
vorderen. Voor het privé-gebruik (het "woongenot") dient hij
dan jaarlijks een bepaald bedrag aan BTW betalen. Dit is exact
dezelfde regeling als nu wordt toegepast bij de auto van de
zaak.
Het zal u duidelijk zijn dat deze regeling een groot financie
ringsvoordeel met zich meebrengt.
Echter, de Staatssecretaris van Financiën heeft - als slecht ver
liezer- inmiddels wetswijzigingen aangekondigd.
Toch kan het vorenstaande voor een ondernemer financieel
aantrekkelijk zijn. De ondernemer moet dan wel met het vol
gende rekening houden:
Hij kan alle BTW in één keer als voorbelasting
terugvorderen.
Voor het privé-gebruik moet hij jaarlijks een - relatief
laag - BTW-bedrag betalen.
Bij verkoop of overbrenging naar zijn privé-vermogen
moet hij een gedeelte van de bij aanschaf teruggevor
derde BTW alsnog terugbetalen. Dit gedeelte begint
met 100% en neemt elk jaar met 10% af.
Na verloop van 10 jaar kan hij het gehele pand zonder
heffing van BTW en/of overdrachtsbelasting naar zijn
privé-vermogen overbrengen.
Al met al een aantrekkelijk financieel vooruitzicht, al blijft het
natuurlijk wel afwachten wat de aangekondigde wetswijzigin
gen precies zullen inhouden.
E. T.M. GidyJansen
Federatie-belastingadviseur
De Rijke Partners Adviesgroep te Oud-Vossemeer
Telefoon (0166) 678 250
e-mail jansen @derijke-partners. nl
Hij had zijn oog laten vallen op een
woning uit een brochure van een
projectontwikkelaar maar de com
missie vond dat het huis niet past op
die locatie. Het dak van de woning
zou steiler moeten om het volume
meer kracht te geven. Maar de pro
jectontwikkelaar had laten weten
dat dit niet kan.
Den Ouden had eigenlijk ook liever
een modern huis gebouwd, zo bleek
tijdens de bespreking. Hij kwam
naar de commissie in het gemeente
huis om te zien 'wat wel en wat niet
kan.'
Ook van de moderne woning had hij
een voorbeeld meegenomen (uit een
andere brochure van een andere
projectontwikkelaar). Maar dat was
weer té modern, zei architect T. Jan
sen. „We moeten naar het hele plan
kijken in de wijk. En dan past dit er
niet in."
Volgens voorzitter H.J. Groenewe-
gen is de commissie niet tegen mo
derne woningen, maar moeten ze
wel passen in de omgeving. De eer
ste 'standaardwoning' die Den Ou
den voor ogen had, vond Groene-
wegen vanwege het volume
'problematisch op de kavel staan'.
„Het verdraagt zich niet in het rij
tje." Hij adviseerde Den Ouden een
ontwerper te vragen een 'eigentijdse
woning te laten ontwerpen', maar
die wees er op dat hij dan meer kos
ten moet maken.
Den Ouden vond dat hij eigenlijk
ook te weinig ruimte mocht bebou
wen op zijn kavel van 836 vierkante
meter. Bovendien was daar ook nog
eens een stuk van de sloot en het ta
lud bij inbegrepen. Maar dat is vol
gens ambtenaar J. Fase geheel vol
gens het bestemmingsplan.
Groenewegen wees er op hoe mooi
de plek aan het water is waar Den
Ouden komt te wonen. Juist door
deze waterpartij. „Dit kavel snakt er
naar om er wat van te maken."
Den Ouden had ook gezien dat er in
Vroonstede huizen worden ge
bouwd met een plat dak. Zelf heeft
hij niet veel ruimte op de verdieping
nodig, zei hij. Den Ouden kwam
met een derde mogelijkheid. Een
schets van een modernere woning
met een stijl dak. En dat was weer té
stijl, volgens de commissie. Maar
ook daar valt over te praten, zei
Groenewegen. „Het hangt helemaal
van het ontwerp af."
Den Ouden gaat met de adviezen
aan de slag maar zei te vrezen dat
het op deze manier lang gaat duren.
Hij dacht dat de commissie één keer
per maand zitting houdt. Groenewe
gen wees er echter op dat de com
missie elke twee weken vergadert
zodat een eventuele nieuwe schets
over veertien dagen al besproken
kan worden.
De eerste huizen in Vroonstede zijn al onder de pannen.
Wethouder W.C. van Kempen
(CDA) hoopt dat het rijk biofilters
voor varkensstallen verplicht gaat
stellen. Dat zou de stank aanzienlijk
verminderen. Dat zei hij maandag
avond tijdens het politiek café van
de VVD in Havenzicht in Sint-An
naland.
Hij beantwoordde daarmee een
vraag van J. Tol uit Poortvliet. Tol
vertelde dat hij op een vetsmelterij
had gewerkt waar deze filters ook
worden toegepast. Het werkt vol
gens hem heel goed. Met het uitrus
ten van varkensstallen met biofilters
is 'de gemeente van een hoop ge
zeur af.'
Van Kempen zei er wel een voor
stander van te zijn. Hij wees op de
praktijkboerderij in Sterksel waar
proeven worden gedaan met deze
filters. „Wij willen ook van de stank
af. Het gaat door de nieuwe techni
sche ontwikkelingen steeds beter,
maar het is geen nationaal beleid.
Veehouders moeten het op vrijwilli
ge basis toepassen. Ik hoop dat het
rijksbeleid er komt."
B. de Man van café Havenzicht stip
te de overlast aan van 'zwarte vlie
gen' die de laatste vier tot vijf jaar
in de zomer op 'bepaalde momen
ten' op het terras voor zijn zaak
neerstrijken en overlast geven aan
de gasten.
Maar volgens Van Kempen kwam
dat niet door de varkensstallen,
maar van hopen onafgedekte kip
penmest die op het land liggen.
Advertentie I.M.
Staande verwelkomden de leden van het Ten-Ankerkoor hun zilveren dirigent Riedijk en zijn vrouw met het 'Zangerslied'.
In een meterslange wit met roze
Oldsmobile Ninety Eight Super wer
den Riedijk en zijn vrouw thuis aan
de Westvest opgehaald en naar Ten
Anker gebracht. Zijn dochters
wachtten hem buiten op. En in de
zaal hief het koor het 'Zangerslied'
aan toen hij binnen kwam. De hulde
was als verrassing bedoeld. Maar het
was de 74-jarige dirigent gaan dagen
toen hij vorige week werd gebeld
door een verslaggever. En dat zijn
vrouw hem vroeg om zijn nette pak
aan te trekken en vertelde dat hij zou
worden opgehaald, was voor Riedijk
eveneens een teken dat er iets bij
zonders stond te gebeuren.
Maandag is de normale repetitie
middag van het Ten-Ankerkoor, dat
momenteel dertien leden telt. Maar
de afgelopen weken waren er drie
extra repetities geweest onder lei
ding van Dien van 't Hart, om vier
liedjes te oefenen voor de bijzondere
middag. Naast het Zangerslied wer
den 'Klein vogelijn' en de liederen
569 en 94 van Joh. De Heer gezon
gen. In het zorgcentrum attendeer
den affiches op het jubileum van
Riedijk en de recreatiezaal zat dan
ook vol met belangstellenden. Het
koor treedt verschillende keren per
jaar op in het zorgcentrum, bij gele
genheden zoals de kerstviering.
Daar is dan ook Maddie Hage als or-
ganiste bij, zei voorzitster Margriet
van Kempen van de evenementen
commissie. Zij bood een attentie
aan, wat even tevoren eveneens door
koorlid mevrouw Speksnijder was
gedaan. Namens het koor sprak ook
mevrouw Bijl, die het lied 'Zingen'
voorlas uit 'Kun je nog zingen, zing
dan mee'
Vestigingsdirecteur Mark Felius be
dankte Riedijk voor zijn inzet gedu
rende de afgelopen periode. „Elke
maandagmiddag is de deur van De
Klipper dicht en hoor ik de klanken
van het koor onder de deur door ko
men. Die liederen neem ik dan in de
auto mee naar huis." In het nieuwe
strategisch plan van de Stichting
voor regionale zorgverlening
(SVRZ) wordt welzijn en levens
vreugde voor de bewoners als speer
punt aangemerkt. Omdat het Ten-
Ankerkoor aan die levensvreugde
een bijdrage levert, is Riedijk vol
gens Felius zijn tijd vooruit.
Toen het in 1979 opgerichte koor van
Maartenshof - waarvan hij dirigent
was - een keer in Ten Anker zong, is
Riedijk gevraagd om ook in Tholen
de dirigeerstok te komen hanteren.
Hij zei ja en doet dit inmiddels sinds
1980. Er wordt eenstemmig gezon
gen uit de bundel van Johannes de
Heer, alsmede vaderlandse liederen
rond koninginnedag. „Het is heel
wat anders dan repeteren voor een
concours", geeft Izaak Riedijk aan.
Het Ten-Ankerkoor is nu nog zijn
enige koor, maar hij leidde tussen
1961 en 2001 kortere of langere tijd
het hervormd kinderkoor, VZOS,
Smalstads mannenkoor, Maartens-
hofkoor en Met hart en stem in Sint-
Maartensdijk, Canticum, Immanuel
en Van knop tot Bloem in Tholen,
Laudate Dominum in Stavenisse,
Crescendo in Kruiningen en Sursum
Corda in Krabbendijke.
In vijf jaar tijd heeft het waterschap
het gebruik van chemische bestrij
dingsmiddelen met 94% terugge
bracht. En dit jaar moet het gebruik
ervan zelfs volledig tot het verleden
behoren. Zeeuwse Eilanden, dat in
2001 het convenant duurzaam beheer
mede heeft ondertekend, vindt dat
het op dit terrein een voorbeeldfunc
tie heeft. De onkruidbestrijding is
door het waterschap nu heel anders
georganiseerd. Distels en brandne
tels worden gemaaid, rond beplantin
gen wordt gewied en geschoffeld,
onkruid op verhardingen wordt ver
brand, geborsteld of met heet water
behandeld. En rond bomen en langs
afrasteringen worden houtsnippers
gebruikt. In het dagelijks bestuur is
afgesproken dat het mechanisch be
strijden van distels en kleefkruid na
drukkelijk aandacht krijgt. En als
verhardingen zoals wegen en dijk
trappen worden aangebracht, wordt
onkruid werende verharding toege
past. Dat is ook voordeliger in onder
houd.
Het waterschap is zich ervan bewust
dat mensen de omgeving soms als
'minder netjes' ervaren als gevolg
van het niet gebruiken van bestrij
dingsmiddelen. Maar daar staat te
genover dat het beter is voor het mi
lieu, en dat het oppervlaktewater er
schoner en gezonder door wordt.
In Ten Anker is de 97-jarige me
vrouw G. Lindhout-v.d. Ree het oud
ste koorlid. „Zij zong vroeger al bij
mijn vader", aldus Riedijk die de ge
middelde leeftijd van het koor op 88
jaar schat. Hij complimenteerde het
koor voor de vier gezongen num
mers. „Ik heb jullie nu als toehoorder
beluisterd en ik zei tegen mijn doch
ter: Hoor je nou hoe netjes die men
sen nog zingen. Je kunt jullie woord
voor woord verstaan en dat is heel
belangrijk." Riedijk riep in herinne
ring hoe het koor in de begintijd in
tal van bejaardentehuizen in Zeeland
en op Flakkee optrad, wat dikwijls
werd afgesloten met een broodmaal
tijd. De dirigent somde dertien tehui
zen op waar dat is gebeurd.
Dat het koor hem verwelkomde met
het Zangerslied, vond Riedijk bij
zonder. „Dit lied geeft in onze fami
lie veel emotie. Het is in 1974 door
de voorzitter van de Zeeuwse Zan-
gersbond voorgelezen op het graf
van mijn vader." A.L. Riedijk was
medeoprichter en 53 jaar dirigent
van VZOS Sint-Maartensdijk. „Be
dankt voor de fijne middag", besloot
de zilveren dirigent Izaiik Riedijk
van het Ten-Ankerkoor zijn dank
woord.
B. en w. van Tholen gaan steeds meer
zaken uitbesteden en centraliseren.
Het college heeft besloten om het
aantal kasgeldstromen binnen de fe
deratie openbare basisscholen terug
te brengen. „Daardoor is een beter fi
nancieel beheer mogelijk", zeggen b.
en w. Bankhandelingen van mede
zeggenschapsraden en ouderraden lo
pen voortaan via het administratie
kantoor van de Onderwijs Service
Groep uit Terneuzen, waarbij de ge
meente Tholen is aangesloten.
Martien van der Slikke met zijn achterkleinzoon Maurice bij de restanten van zijn geboortehuis.
Aan de Hogedorpstraat in Poort
vliet is een karakteristiek pand uit
het straatbeeld verdwenen. De
boerderij van de familie Van der
Slikke viel ten prooi aan de slo
pershamer. De schuur en het
grootste deel van de woning - die
onder één dak zaten - zijn vorige
week afgebroken. De rest van het
huis én de hangar erachter volgen
nog. Van de hangar moeten eerst
asbest platen verwijderd worden.
Vrijdagmiddag staat Martien van
der Slikke (bijna 84) te kijken bij
de restanten. „Een vreemde ge
waarwording", zegt hij. Van der
Slikke is in het boerderijtje gebo
ren en woonde er tachtig jaar van
zijn leven. „We hebben wat keren
in de schuur geslapen, als er koei
en moesten kalveren", vertelt de
bejaarde Poortvlietenaar. Drie
jaar geleden verhuisde hij naar de
vlakbij gelegen woning van zijn
zus en zette het boerderijtje te
koop. „Er kwamen op één dag
vier man op af. Krijger was de
eerste."
Door bouwbedrijf Krijger is een
plan gemaakt voor drie woningen
en tien garageboxen op de plek
van het boerderijtje. Daarvoor
was vrijstelling nodig van het be
stemmingsplan. „In november
2003 hebben we de aanvraag bij
de gemeente ingediend. In juli
van dit jaar kwam de vergun
ning", vertelt Gilles Krijger. De
aannemer gaat pas verder als de
huizen verkocht zijn.
