'We waren echt niet dapper,
maar deden gewoon ons werk'
Zeeuws Bataljon op
toneel Scherpenisse
Nieuwe volière krijgt geen torentje
Molgemeente met 20
leden is niet democratisch
Groene baretdrager Danny Reid terug in Tholen:
ZLM AUTOVERZEKERING?
In Australië overleden
Wereld ligt open via internet
Ook Poortvliet
kreeg een brief
van de classis
Bintje 12 cent
Openingsavond
Rode Kruis
Boudeling beste
Zeeuwse ploeger
Gewoon lachen
met Ernesto
en Marcellino
Donderdag 1 september 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
'Very emotional', is het al
lemaal voor de 80-jarige
Danny Reid uit Canada.
Zijn bezoek aan Tholen
roept allerlei herinneringen
op aan de Tweede Wereld
oorlog, die ruim zestig jaar
geleden werd beëindigd
ten koste van miljoenen
mensen. Onder hen vrien
den die het leven lieten in
de strijd om de bevrijding
van Frankrijk, België, Ne
derland en Duitsland. Maar
er zijn ook mooie herinne
ringen, met name ook aan
Tholen, waar hij Anna van
der Stel leerde kennen.
Topconditie
Wim Geluk
Instructeur
Burgemeester
's I
Niet zwemmen
Speelmansplaten
In kader Zeeland Nazomerfestival
Véle tientallen Thoolse jongemannen verbleven tussen
1946 en 1950 als militair in het toenmalige Nederlands-
Indië. Een flink aantal van hen was oorlogsvrijwilliger
bij het tweede bataljon van het veertiende regiment in
fanterie, bekend als het 'Bataljon Zeeland'.
Documentaire over
Bataljon Zeeland
Danny Reid, hier met zijn tweede vrouw Donna, verbleef in het voorjaar van 1945 een paar maanden bij de familie Geluk op de Markt in
Tholen. Tijdens het bevrijdingsfeest kwamen er oesters op tafel.
Anna van der Stel, naar wie oud-militair Danny Reid op zoek was,
blijkt 29 januari van dit jaar in Perth, Australië, overleden te zijn. Haar
vroegere buurmeisjes in de Brugstraat in Tholen, de gezusters Blaas,
hadden heel lang contact met haar. De verjaardagen werden nooit ver
geten. maar sinds vorig jaar hoorden ze niets meer.
Anna had twee broers, Jo en Ine, waarvan de laatste nog in leven is. Hij
woont in Brielle en meldt dat zijn zuster is overleden. Ze was getrouwd
met Aad Veth en emigreerde naar Australië. „Anna was heel muzi
kaal", vertelt haar broer. Van contacten met Danny Reid herinnert hij
zich niets meer. Wel zou ze bevriend zijn geweest met een Engelse of
ficier, die ze op het Engelse eiland Wight nog bezocht heeft. Anna
trouwde rond haar dertigste en vertrok naar Australië. Ze kregen 1
zoon, die in Canberra woont en waar Aad Veth na het overlijden van
zijn vrouw nu ook naar toe gaat.
Meer dan zestig jaar na de bevrij
ding ging Danny Reid op zoek naar
haar en naar Tholen, waar hij in het
voorjaar van 1945 een paar maan
den verbleef. Van zijn eenheid (Ma
rine Commando Cliff Assault Wing)
is hij de enige die nog in leven is.
Behalve een bezoek aan een ereveld
in het Franse Bayeux met de Rota-
ryclub, kwam hij nooit eerder terug
op het strijdveld. Danny, drager van
de groene baret en getooid met vier
onderscheidingen, bezocht altijd
wel de reünies van zijn eenheid in
Cornwall, in het zuidwesten van En
geland, maar de 50ste of 60ste her
denking van de bevrijding, noch de
grote internationale ceremonie bij
de herdenking van de invasie in het
Franse Normandië op 6 juni 2004
waren voor hem aanleiding het vas
te land van Europa te bezoeken. Vo
rig jaar was hij trouwens ziek, maar
na zijn herstel besloot hij toch naar
Tholen te gaan.
Danny Reid komt uit Schotland. Hij
leek zoals zovele leeftijdsgenoten
de kolenmijnen in te gaan, maar hij
prees zich gelukkig bij een levens
middelencoöperatie aan de slag te
kunnen. De Tweede Wereldoorlog
eiste ook de 18-jarige Danny op. Hij
kreeg een zware opleiding bij de
marinecommando's en werd op zijn
negentiende bevorderd tot sergeant.
„We werden getraind in het beklim
men van rotsen met het oog op de
invasie in Frankrijk. Bij de trainin
gen gebeurden veel ongelukken.
Naast bergbeklimmen en het oefe
nen met het afschieten van ankers
met lange touwen eraan, leerden we
ook parachutespringen en acties uit
voeren met snelle bootjes. Na die
basistraining had je werkelijk de
beste conditie die je maar kon wen
sen."
Als lid van een speciale eenheid
kreeg Danny met zijn marinecom
mando's de taak om een groot
kanon uit te schakelen, die op een
rots in Normandië stond. „Alle
bombardementen waren mislukt. In
juni 1944 waren we op weg naar het
strand, toen het kanon bij een aller
laatste bombardement alsnog een
voltreffer kreeg. Wij keerden terug
naar Engeland en werden later weer
pas ingezet."
Reid kwam in België, waar hij zich
nog de duizenden collaborateurs in
Brugge herinnerd. „Ze waren kaal
geschoren en werden gespuwd." Hij
deed ook mee aan 'small raids' op
Walcheren, verkenningsoperaties
ter voorbereiding op de landingen in
Zeeland. In Brabant werd zijn een
heid ingezet voor het opruimen van
restanten van Duitse eenheden die
hevig verzet boden en zich niet
neerlegden bij het naderende einde
van het Derde Rijk. Vanuit Geertrui-
denberg opereerde Reid veel langs
de Maas. De zwaarste gevechten
maakte hij echter mee bij het over
steken van de Rijn in Duitsland.
In het voorjaar van 1945 mocht
Danny Reid met zijn eenheid in
Tholen tot rust komen. „We waren
met ongeveer 20 militairen en ieder
een was bij een familie onderge
bracht. Zelf was ik ingekwartierd bij
een zekere Willem die het orgel in
de kerk bespeelde. Het huis lag aan
een plein bij een kerk." Hoogst
waarschijnlijk is dat bij Wim Geluk
aan de Markt geweest.
De bevrijding, VE-day (victory in
Europe), werd op 8 mei 1945 groots
gevierd. Het was een 'great eve
ning', herinnert Danny Reid zich
nog. Massa's mensen op straat en
een enorm diner met oesters. „Daar
heb ik mijn eerste en mijn laatste
oester gegeten", lacht Reid.
De meeste indruk maakte echter
Anna van der Stel, de dochter van
Marius van der Stel, directeur van
de Nationale Bankvereniging op de
hoek van de Kaay/Brugstraat, waar
nu de ABN-Amrobank is. Haar
zangtalenten klonken door het open
raam en Danny Reid was er behoor
lijk van onder de indruk. 'My love
for Tholen', zegt hij, naar zijn hart
wijzend. Zijn tweede vrouw. Donna,
kan erom lachen. Zijn gunt hem de
ze mooie jeugdherinneringen uit de
overigens zware oorlogsjaren.
„Nederland en het overige vaste
land van Europa hebben zwaar gele
den onder de Tweede Wereldoor
log", blikt Danny Reid terug. „Wij
waren niet dapper, maar hebben ge
woon ons aandeel aan de bevrijding
geleverd. We deden ons werk. On
gelofelijk vonden we het, toen de
Amerikanen in Duitsland concen
tratiekampen aantroffen. Pas na de
bevrijding kregen we dat te horen
en we lazen er toen ook pas over in
de kranten."
Danny Reid bleef vijf jaar in mili
taire dienst, van 1943 tot 1948. „De
instructeurs in speciale operaties,
zoals bergbeklimmen e.d., waren
schaars. Naast Engelse commando's
heb ik ook heel wat militairen uit
Frankrijk, België, Nederland en
Noorwegen getraind."
Hij trouwde met Amy, woonde in
St. Ives, een mooie kustplaats in
Cornwall en bouwde een loopbaan
op in de financiële wereld bij de
Lombard Bank. Hun dochter trouw
de met een Nederlander en emi
greerde naar Ontario in Canada. Na
54 jaar getrouwd te zijn. overleed
zijn vrouw in 2000, waarna Danny
Reid besloot om naar Toronto te
gaan, vlakbij zijn dochter. Dat was
een grote overgang, maar hij kon er
zijn twee grote hobby's blijven be
oefenen. Golfen en zingen. Hij
maakte deel uit van een mannen
koor van 45 leden. Vorig jaar werd
Reid echter ziek en moest hij het
kalmer aan doen. „Ik doe nu alleen
nog de sport voor gepensioneerden:
koersbal", lacht Danny Reid, die
dankzij zijn schoonzoon in ieder ge
val één Nederlands woordje goed
kan uitspreken: welterusten.
Dinsdag vlogen Danny en Donna
Reid van Toronto naar Amsterdam,
vanwaar ze per trein naar Bergen op
Zoom reisden. Hans Mulder uit
Sint-Annaland, die daar samen met
Gerda Becker een gastenverblijf aan
de 's Gravenkreek exploiteert, haal
de het paar bij het station op. Vanuit
Sint-Annaland bezoeken ze Tholen
en de Canadese begraafplaats bij
Bergen op Zoom. Gisterenmiddag
had ook burgemeester Nuis een ge
sprek met hen.
Zaterdag gaan ze terug naar Schip
hol, maar vandaar bezoeken Danny
en Donna Reid eerst nog het Engel
se Bristol.
„Voor ons zijn dit ook bijzondere gasten", vertelt Hans Mulder, die 2,5
jaar geleden met ,bed en breakfast" begon en dinsdag Danny en Donna
Reid uit Canada verwelkomde. „We krijgen gasten uit de hele wereld:
van IJsland tot Zuid-Afrika. Veel Belgen, Fransen, Spanjaarden en
Amerikanen. De wereld ligt open met internet."
Hans Mulder kocht samen met Gerda Becker de royale woning met
prachtige tuin van de familie Oudesluijs aan de 's Gravenkreek, vlakbij
de Wellevaete. Op de begane grond hebben ze voldoende ruimte voor
zichzelf en boven zijn er twee kamers die aan gasten worden verhuurd.
Dat logies met ontbijt blijkt in een behoefte te voorzien met 300 over
nachtingen per jaar. „Het blijkt veel populairder dan we dachten. We
begonnen nadat hotel de Gouden Leeuw in de Voorstraat in Sint-Anna
land sloot. De mensen krijgen een eigen sleutel en kunnen gaan en
staan wanneer ze willen. Het zijn veelal fietsers en wandelaars. Met
restaurant de Lagune bij de jachthaven hebben we een overeenkomst
dat onze gasten daar kunnen gaan eten."
De bel gaat. Er komen nieuwe gasten aan. Zwitsers, die in Stavenisse
een boot willen bekijken. „Er komt hier van allerhande volk, maar het
zijn bijna allemaal rustzoekers", zegt Hans Mulder.
Stemmen
van lezers
MMM h
Een reactie op het artikel 'Maartens
kerk boos over brief van PKN' in de
EB van 25 augustus. Terecht zijn ds.
J. Joppe en ouderling A.J. Quist uit
Sint-Maartensdijk bang voor een
breuk. De classis Zierikzee van de
Protestantse Kerk in Nederland
(PKN) wil onderzoek doen onder de
leden van de Hersteld Hervormde
Gemeente (die hun lidmaatschap van
de PKN nog niet hebben opgezegd.)
De bedoeling is om koste wat kost te
proberen om te komen tot een PKN-
gemeente, naast Rehoboth. De PKN-
commmissie voor bijzondere zorg
(CBZ) en de classis hebben klaarblij
kelijk een afkeer van gemeenten
waar tot op dit moment de eenheid is
bewaard gebleven. Alles wat nog
heel is, moet gebroken worden. Dit
is iets wat met de vorming van de
PKN op 1 mei 2004 op veel plaatsen
is gebeurd, wat tot veel verdriet en
ontwrichting van gemeenschappen
heeft geleid en nog leiden zal. Ook
op Tholen is dat inmiddels genoeg
zaam bekend. Alles wat aan ellende
door de PKN is aangericht, zal zeker
als een boemerang worden terugge
worpen. En daarmee helpt de PKN
zichzelf op de wat langere termijn
naar de ondergang. Er zijn al tekenen
die daarop wijzen. Men laat de tijd
maar voor zich werken, dan komt dat
vanzelf openbaar.
De kerkenraad van de Hersteld Her
vormde Gemeente heeft de gemeen
te per 1 mei 2004 niet meegenomen
naar de PKN en dat was al in 2003
besloten. Men had wat te herstellen
en dat doe je als iets stuk is of stuk
wordt gemaakt. De classis noemt
dat besluit onwettig dus nietig. Vol
gens de classis zijn er in Sint-Maar
tensdijk leden die bezwaard de PKN
in willen en zich niet willen afschei
den. Ik vind dat er van afscheiding
geen sprake is, want de Hersteld
Hervormde Gemeente wil voluit
hervormd blijven op de aloude basis
zoals voor 1 mei 2004. De kerken
raad had als wettig gezag de be
voegdheid om de gemeente te bewa
ren bij het Woord van God en de
belijdenisgeschriften. Dan heb je
ook het beste met je gemeente voor.
Gemeenteleden hadden voldoende
tijd om een keuze te maken na de
gemeenteavonden. Er spreekt ver
trouwen uit het feit, dat een zeer
grootdeVV v&^e^ÜKfen'hwi kerken-
-gevel^d^I^is^mder meer
tot op dit
moTntiil bèwJcffdis gebleven. Men
heeft als kerkenraad nog een inven
tarisatie gemaakt waarbij iedereen
een keuze kon maken en zeer weini
gen kozen voor de PKN. Dat men
als classis hiermee niet tevreden is,
blijkt nu. De leden van de Maar
tenskerk hebben allemaal een brief
gekregen omdat de classis een on
derzoek instelt buiten de kerkenraad
om, die terecht niet meewerkt aan
een breuk in de eigen gemeente.
Eenheid is kennelijk verkeerd. Men
wil zo proberen om een handjevol
mensen de PKN in te krijgen met
een predikant van elders. Dit is al
op meer plaatsen gebeurd. Op deze
wijze probeert men met allerlèi on
deraards gewroet een soort van mol
gemeente te stichten, al bestaat die
maar uit 20 leden, maar dan heeft
Sint-Maartensdijk een tweede PKN-
gemeente met bijbehorende kerken
raad die ook de gebouwen in han
den krijgt. Of men die kan
onderhouden of ooit een predikant
zal kunnen beroepen, is niet belang
rijk. De grote groep Hersteld Her
vormden die zovele jaren alles heb
ben gedaan om hun gemeente op te
bouwen, mogen de Maartenskerk
dan bij gratie gebruiken, maar moe
ten wel een hoge huur gaan betalen.
Je kerk die je zo lang hebt gesteund
- vaak met grote bedragen - wordt
dan afgenomen door lieden die
nooit of nauwelijks iets hebben bij
gedragen. We kunnen niet recht pra
ten wat krom is. Bij de PKN is van
een democratisch gehalte weinig te
merken. De kerkelijke hiërarchie
telt met alleen de macht van enke
len, al moet dat ten koste gaan van
velen.
Ik hoop dat het in Sint-Maartensdijk
nooit zover komt, want dan ben je
gedegradeerd tot slaaf van dat soort
mensen. Dat men zich als PKN-clas-
sis op deze wijze moet profileren, is
treurig en zielig.
Kerkenraad en leden van de Hersteld
Hervormde Gemeente Sint-Maar
tensdijk: geef nooit een duimbreed
toe aan alles wat de PKN en de clas
sis wil. Dat hel werk van de Hersteld
Hervormde Gemeente voor velen tot
zegen mag zijn, in de weg van een
oprecht gebed: Heere wat wilt Gij
dat we doen zullen.
C. Kwaak, Bergen op Zoom,
oud-inwoner Sint-Maartensdijk.
Hervormden in Poortvliet hebben
evenals de leden van de Maartens
kerk in Sint-Maartensdijk een brief
gekregen van de hervormde classis
Zierikzee en de commissie van bij
zondere zorg (CBZ) van de Prote
stantse Kerk in Nederland (PKN). Er
is sprake van eenzelfde situatie om
dat het overgrote deel van de her
vormden zich na de kerkfusie van 1
mei 2004 niet heeft laten uitschrijven,
dus juridisch is overgegaan naar de
PKN. In de praktijk wil echter het
grootste deel van de Poortvlietse her
vormden niets met de PKN te maken
hebben, want ze zijn lid geworden
van de Hersteld Hervormde Kerk,
hoewel ze hun lidmaatschap van de
PKN ook weer niet willen opzeggen.
De classis wil nu helderheid en legt
de Poortvlietse hervormden voor
waar ze voor kiezen: PKN of Her
steld Hervormde Kerk. Er kan een
antwoordformulier teruggestuurd
worden, maar men kan ook eerst nog
informatiemateriaal opvragen om een
juiste beslissing te kunnen nemen.
Het lidmaatschap is persoonlijk, zo
dat ieder zelf een keuze moet maken.
Volgens de classis kan de kerkenraad
dat niet collectief voor de gehele ge
meente uitmaken.
De kerkenraad van de Hersteld Her
vormde Gemeente Poortvliet advi
seert de gemeenteleden dringend om
niet te reageren op de brief van de
classis. „Welke reacties er ook binnen
zullen komen, ze zullen ten allen tijde
tegen onze gemeente gebruikt worden
met het uiteindelijke doel de gemeen
te in twee delen te splitsen."
In Poortvliet speelt evenals in Sint-
Maartensdijk ook het eigendomsrecht
van de gebouwen, zowel de monu
mentale kerk in het centrum van het
dorp als de pastorie in de School
straat. De PKN zegt daarvan de juridi
sche eigenaar te zijn, maar de hersteld
hervormden betwisten dat.
Op de aardappelveiling in Sint-An
naland zijn ook Bintjes voor de klok
aangevoerd. Gisteren drukten de
handelaren af bij prijzen tussen de 10
en 12 cent per kilo. In september zul
len de grote percelen met Bintjes
gerooid worden. De vroege rassen
raken langzaam op. De Doré werd
een cent duurder ten opzichte van
vorige week, maar de Bildtstar ver
loor wat in prijs. De aanvoer was gis
teren minder dan de helft van dins
dag. Vanaf volgende week wordt er
niet meer dagelijks geveild, maar al
leen nog op dinsdag en donderdag.
Woensdag 31 augustus: Doré 15,
Première 11, Nicola 12, Eigenheimer
Uitgerekend nu het nog een week
warm weer is, kan er niet gezwom
men worden bij de Speelmanspla
ten. Maandag stelde de provincie
een zwemverbod in nadat een ver
hoogde concentratie blauwalg was
gemeten. De blauwalg is herken
baar als een groene drijflaag op het
water. Wie erin zwemt, kan last krij
gen van huidirritatie, oog-, oor-,
maag- of darmklachten.
19, Bintje 10-12, Bildtstar 20, drie
lingen 2, kriel 21aanvoer 43 ton.
Dinsdag 30 augustus: Doré 12-15,
Gloria 13, Frieslander 14, Nicola 12,
Eigenheimer 21, Bildtstar 20-22,
bonken 22-23, drielingen 2, kriel 18-
25, aanvoer 112 ton.
Advertentie I.M.
Het Nederlandse Rode Kruis afde
ling Tholen/Sint-Philipsland orga
niseert donderdag 8 september een
openingsavond in het gebouw te
Sint-Maartensdijk. Tijdens deze
avond, die om 19.30 uur begint,
kunnen belangstellenden op infor
mele wijze kennismaken met het
werk van het Rode Kruis, waaron
der het vrijwilligerswerk zoals de
vakantie- en boodschappenprojec-
ten. Ook is het mogelijk om zich
aan te melden voor een EHBO-
cursus.
Het afdelingsbestuur heeft beslo
ten om de twee automatische ex
terne defibrillators in beheer te
brengen bij de bestuursleden Bert
Stolk (Molendijk 27 Sint-Maar
tensdijk) en bij Chris de Neeff
(Kerkstraat 21 Scherpenisse). Tij
dens hulpverleningen zullen de
apparaten op de desbetreffende lo
catie zijn.
Freek Boudeling uit Anna Jacoba-
polder mag zich opnieuw Zeeuws
ploegkampioen noemen. De Thole-
naar behaalde zaterdag in Wilhel-
minadorp met afstand de meeste
punten: 162. Boudeling was de eni
ge deelnemer bij de 2-schaar wen-
telploegen, maar liet ook de veer
tien ploegers met drie- en
meerscharige ploegen achter zich
(de winnaar in die categorie had
135 punten). Hij is nog de enige
Tholenaar die bij ploegwedstrijden
actief is, de Thoolse wedstrijd
wordt al een aantal jaren niet meer
georganiseerd.
Op 2 en 3 september worden bij
Numansdorp de Nederlandse ploeg-
kampioenschappen gehouden. Daar
heeft Boudeling liefst zeventien
concurrenten om het tegen op te ne
men. Er wordt tevens paardenploe-
gen georganiseerd, waaraan Leo
van Nieuwenhuijzen uit Sint-Phi-
lipsland en Ko Brooijmans uit Tho
len meedoen.
Een programma vol komisch ver
baal en visueel geweld. Dat bren
gen Ernesto Marcellino vrijdag
16 september in Meulvliet in Tho
len. Ga d'r zelf maar eens staan!
heet de voorstelling. Het cabaret
duo wordt bijgestaan door Wilfried
Finkers, die teksten levert en als le
vend decor fungeert.
Een avond met de imitator en gang
maker Ernesto en Marcellino die
meer de clown uithangt, betekent
ongecompliceerde humor vol
woordgrappen. Het is voortdurend
spookrijden in de file. En als ze in
de huid kruipen van Don Quichot
en Sancho Panza, blijkt de enige
boodschap die het duo achterlaat,
van de ezel afkomstig te zijn. En zo
halen ze onderuit dat 90% van hun
programma pure onzin is, want nog
nooit heeft iemand kunnen achter
halen waar die andere 10% over
gaat. Bij Ernesto Marcellino
geen moeilijk gedoe, geen denkwij
zen die het publiek prikkelen, maar
gewoon lachen. Het neigt naar ca
baretesk variété.
De voorstelling, bij Uit op Tholen,
begint om kwart over acht. Toe
gangskaarten zijn verkrijgbaar bij
de VVV in Sint-Maartensdijk en
boekhandel Dieleman in Tholen.
Op 12 oktober 1945 voer dit batal
jon aan boord van de Alcantara
vanuit Liverpool naar Indië, op 16
januari 1948 verliet het Tandjong
Priok met de Johan van Oldenbar-
neveldt. Het bataljon maakte één
van de twee politionele acties mee,
in de zomer van 1947.
De herinneringen van de Zeeuwse
oud-Indiëgangers zijn de basis
voor het toneelstuk 'Ons Konink
rijk' dat zaterdag wordt opgevoerd
in het Holland Huis in Scherpenis
se. In het kader van het Zeeland
Nazomerfestival wordt het stuk
van Kester Freriks in nog vier
plaatsen in de provincie gespeeld.
De schrijver, zelf in Jakarta gebo
ren, las tevoren interviews van de
Thoolse journalist Kees Slager met
Getrainde vrijwilligers van het
project Ooggetuigen van de 20ste
eeuw gaan interviews afnemen
voor een documentaire over het
Bataljon Zeeland. De maker van
de documentaire, Multi World Pic
tures te Amsterdam, heeft die sa
menwerking gezocht. De provincie
stemt ermee in, dat de projectduur
van 'Ooggetuigen' (een initiatief
van de Thoolse journalist Kees
Slager) hiervoor met een jaar
wordt verlengd. Na gebruik voor
de documentaire worden de inter
views afgestaan aan de stichting
veteranen, sprak er ook zelf en be
zocht reünies. Er ontstond een
beeld van jongeren die met een
ideaal naar Indië gingen, ongewild
in een (vrijheids)oorlog terecht
kwamen en bij terugkomst geen
gehoor vonden. 'Ons Koninkrijk'
gaat over de niet vertelde verhalen,
het zwijgen, en de trauma's. Cas
Enklaar en Wim van der Grijn spe
len twee oud-strijders die een zaal
inrichten voor de jaarlijkse reünie
van het Bataljon Zeeland en onder
tussen de dood reconstrueren van
de gesneuvelde broer van één van
hen. Freriks wil in zijn stuk recht
doen aan het verhaal van de oud-
Indiëgangers, géén oordeel vellen.
De voorstelling in Scherpenisse
begint om half negen.
Ooggetuigen van de 20ste eeuw,
die haar collectie toegankelijk
maakt voor derden. Het idee voor
de documentaire is al enkele jaren
oud, de productiekosten worden op
160.000 euro (exclusief btw) ge
raamd.
Het Bataljon Zeeland - het 2e ba
taljon van het 14e regiment infan
terie - is in januari 1945 gevormd
en telde een groot aantal Thoolse
vrijwilligers. Het opereerde in
België, Duitsland en Nederland en
verbleef van 1946 tot 1948 in
het toenmalige Nederlands-Indië.
Over de geschiedenis van het ba
taljon schreven de Thoolse broers
W. en J. Kot drie jaar geleden het
boek 'Van burger tot veteraan'.
De volière aan de Dokter Renesstraat wordt na 36 jaar vervangen.
De volière die aan de Dokter Renesstraat in
Oud-Vossemeer staat, wordt vernieuwd. Maar
het markante 'torentje' komt niet terug. De
vogelkooi stond op de lijst van bouwwerken
die de gemeente wilde afstoten. Marco Berkey,
die het gevogelte in de kooi verzorgt, wilde de
volière graag behouden. Hij mag nu een nieu
we bouwen. Dat gebeurt op de bestaande fun
dering, met crèmekleurige trespa rabatdelen
en een doorzichtig dak van golfplaten.
De volière is in 1969 door de N.V. Ambachts
heerlijkheid Oud- en Nieuw-Vossemeer en
Vrijberge geschonken aan de toenmalige ge
meente Oud-Vossemeer. In september van dat
jaar aanvaardde de gemeenteraad de schen
king. De volière stond er toen al, zij het nog
zonder vogels en mogelijk ook op een andere
plaats. In 1971 is er, in opdracht van de nieu
we gemeente Tholen, weer aan gewerkt. Waar
schijnlijk heeft timmerman P.J. Hommel er
toen de nachthokken en de berging aan ge
maakt. Dat was in de eerste week van januari
1972 klaar en sindsdien staat de volière erbij
zoal hij nu staat, tegenover de ouderenwonin
gen aan de Dokter Renesstraat. Leden van De
Vogelvrienden hebben jarenlang voor de vo
gels in de kooi en ren gezorgd en op die manier
is ook Marco Berkey ermee in aanraking ge
komen.
Hoewel de volière er inmiddels meer dan der
tig jaar staat, blijkt dat nooit planologisch te
zijn geregeld door de gemeente. Het perceel
heeft in het bestemmingsplan Kom de bestem
ming 'groenvoorziening' en er mogen geen ge
bouwen op worden geplaatst. Nu er een nieu
we volière komt, zet de gemeente de zaak
alsnog recht, op kosten van Berkey. Er loopt
een zogenaamde artikel-19-procedure voor
vrijstelling van het bestemmingsplan.
Voor de nieuwe volière heeft Marco Berkey de
Ambachtsheerlijkheid bereid gevonden om
ook nu weer de kosten te dragen.
4iiariatltl*ai««r
Jan P.M. Ovorhockc
Ten Ankerweg 72 Tholen - Tel:
Assurantiekantoor Van Dijke
Burgemeet 25 - Poortvliet Tel: (01661612 509
