John Vroegop hoopt stiekem
op promotie vierde klasse
Jeffry Stoutjesdijk pleit voor
rust en realisme bij Smerdiek
Wil Raats: SPS moet met beide
benen op de grond blijven staan
Patrick van Haaften: 'Werken
aan een betere trainingsopkomst'
'Promotie zou geweldige opsteker betekenen
Stavenisse wil het beter doen dan vorig seizoen
Promotie- en degradatieregels
Donderdag 1 september 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
Samen hebben ze een camper opgeknapt om er mee naar
de grote muziekfestivals in de Benelux te rijden. Samen
swingen ze ook in de voorhoede van vijfdeklasser Vos
meer. Het superduo Jacco Vaders en John Vroegop wis
selt elkaar af in de top van het schuttersklassement van
het Thoolse voetbal. Vorig seizoen legde Vroegop beslag
op de eerste plaats met negentien treffers. Aan de voor
avond van weer een nieuwe competitie kijkt de 33-jarige
spits vooruit. Vroegop staat niet te trappelen om te be
ginnen. Dat doet hij nooit. Maar zo lang Sjaak Istha trai
ner is van Vosmeer, gaat hij door. Niet voor eigen eer en
glorie. „Het zou machtig mooi zijn om bovenin mee te
draaien en een periodetitel te pakken. Dat zegt me meer
dan die doelpunten van mij."
Aderlating
Problemen met de knie en
de schouder stonden lange
tijd zijn voetbalcarrière in
de weg. Pas sinds vorig
jaar voelt Jeffry Stoutjes-
dijk (29) zich echt in orde.
Prompt veroverde hij een
plaatsje in de hoofdmacht
bij Smerdiek. Met Jordy
Hage en Leander Brink
man behoort hij tot de ou
dere spelers in de selectie
van Ruud Linders. Een
echte leider voelt hij zich
niet. „Ik ben het best in
een dienende rol."
'Voor de bovenste plekken zie ik ons niet meedoen
Leider
Positiespelletje
Thuis ademde het vroeger
dag en nacht Nieuw-Borg-
vliet. Het voetballen kreeg
de nieuwe SPS-trainer Wil
Raats (36) dan ook met de
paplepel ingegoten. Als
hoofdtrainer wordt SPS
zijn tweede klus. Eerder
was hij twee seizoenen
lang met het nodige succes
de verantwoordelijke man
bij Nieuw-Borgvliet, de
club waar zijn vader Ad de
jeugdafdeling mee hielp
oprichten en waar nog
jaarlijks een naar hem ge
noemd toernooi wordt ge
speeld. De laatste drie sei
zoenen was Raats assistent
bij Veere, in de luwte van
Cees de Rooij. Raats heeft
zin in het karwei bij SPS.
„Al ligt de druk hoger dan
toen ik hier deze winter op
gesprek kwam."
'Kleine stroming in spelersgroep droomt van promotie
Ambitieus
Spitsen zijn altijd een beetje apart.
Net als keepers en linksbuitens.
John Vroegop is op die regel geen
uitzondering. Een vrolijke gast is
hij, een levensgenieter. De oogjes
twinkelen voortdurend, het gesprek
gaat alle kanten op en zelden is hij
serieus. Voetballen vindt Vroegop
lang niet altijd leuk. Op zijn dertien
de stopte hij er mee, acuut. Om pas
op zijn eenentwintigste onder Roger
Withagen weer deel uit te maken
van de selectie. Sindsdien maakte
hij de hele neergang van Vosmeer
mee. En ook, het vorig seizoen, de
lichte tekenen van herstel. Door de
jaren heen pakte Vroegop zijn doel-
puntjes mee. Vaak met zijn maatje
Jacco Vaders, door hem steevast Co
genoemd, in de buurt. De twee voe
len elkaar blindelings aan, in en bui
ten het veld. Vaders meestal de stati
sche spits voorin, de beweeglijke
Vroegop er cirkelend omheen. Ei
genlijk is het een wonder dat Vroeg
op zo gemakkelijk het net vindt. „Ik
heb een hele ontwikkeling als voet
baller gemist. In de jaren dat ie
mand gevormd wordt, was ik ge
stopt en met heel andere dingen be
zig. Voor een spits doe ik ook vaak
de verkeerde dingen. Van nature ben
ik meereen middenvelder. Ik wil al
tijd naar de bal toe. Co vloekt me
vaak naar voren. Daar moet ik staan
en mijn momenten afwachten."
Een trainingsbecst is Vroegop in het
geheel niet. Ook daarom is hij blij
met de ploegendienst bij Philip
Morris waar hij werkt als technisch
operator. De ploegen, dat betekent
één op de drie weken geen training.
Een beetje bijkomen, noemt hij het
zelf. De ploegen geven hem ook de
vrijheid om overdag zijn eigen din
gen te doen. Veel tijd heeft hij ge
stoken in het rijklaar maken van de
oude Bedford. „Op weg naar een
festival hoorde ik ter hoogte van
Schijndel ineens een raar geluid. Ik
kijk in de spiegel en zie een achter
band wegrollen. Met moeite heb ik
de camper tot stilstand weten te
brengen. Steekas gebroken. Een oud
boertje heeft ons nog geholpen met
het wegslepen. We hebben veel el
lende en ook veel lol gehad met die
wagen. Ondertussen is hij in orde.
Niemand hoeft zich ongerust te ma
ken." Muziekliefhebber Vroegop
Dankzij de ploegendienst bij Philip Morris traint John Vroegop van Vosmeer eens in de drie weken niet
mee en dat komt hem wel goed uit.
kan ook genieten van de stilte aan
de waterkant. Vissen, dat is nog
zo'n grote passie van hem. En hoe
wel geen trainingsbeest, voor Sjaak
Istha gaat hij door het vuur. „Voor
dat Sjaak kwam, zat Vosmeer in een
gat. Door zijn fanatisme heeft hij de
club uit het moeras getrokken. Ik
heb ooit beloofd dat ik net zo lang
zal blijven voetballen, als dat Sjaak
hier trainer is. Ik ben bang dat Vos
meer nooit meer een betaalde trai
ner van buitenaf krijgt. Daarvoor is
de club te klein en het niveau van de
vijfde klasse ook te laag. Ik zie
Sjaak ook niet stoppen. Hij is een
Vosmeer-man in hart en nieren. Dat
ziet er dus niet best voor mij uit."
Sjaak Istha kreeg op het eind van
het vorig seizoen enkele forse te
genvallers te verwerken. Na jaren
van malaise leek de periodetitel
binnen bereik, totdat enkele minde
re wedstrijden die droom in rook
deden opgaan. In de overschrij
dingsperiode werd aanvoerder en
zoon Danny Istha plots benaderd
door het naar de eerste klasse ge
promoveerde Dintcloord, de club
waar de Setallandse trainer Peter
van Poortvliet aan de slag is ge
gaan. Het besluit van de jonge Vos
meer-aanvoerder wordt hem door
Vroegop niet nagedragen. „Voor
ons is het een forse aderlating. Dan
ny was belangrijk voor Vosmeer.
Hij zorgde voor rust achterin en had
met zijn goede pass ook een groot
aandeel in onze doelpunten. Eigen
lijk is hij niet vervangbaar. Nie
mand neemt hem echter iets kwa
lijk. Eerste klasse, welke jongen
van Vosmeer heeft ooit op dat ni
veau gespeeld? Natuurlijk moet hij
die kans grijpen. Ik ga ook vast een
paar keer op zaterdag bij hem kij
ken."
Positief bij Vosmeer is de komst
van de uit Dirksland afkomstige Jo-
han Nagtegaal, een aanvaller die het
scorend vermogen bij Vosmeer nog
verder zal kunnen opvijzelen. An
ders dan vorig seizoen zijn er dit
jaar in de vijfde klasse drie periode-
titels te verdelen, waardoor de kans
op een prijs voor de oranjezwarten
toeneemt. Vroegop hoopt ook op de
verdere doorgroei van spelers als
Theo van Eekelen en Jasper de
Regt. „Dat zijn jongens die er met
hun voetballende capaciteiten bo
venuit steken. Het komt er alleen
nog veel te weinig uit. Ze kunnen
enkel beter worden. Daar moeten
die mannen aan werken. Als dal
lukt, kan Vosmeer er zijn voordeel
mee doen." Stiekem hoopt Vroegop
dat hij met Vosmeer ooit nog eens
in de vierde klasse speelt, het ni
veau waar hij als jonge voetballer
begon. „We zijn bij Vosmeer na
tuurlijk niet verwend met resulta
ten. Vorig seizoen werd het vierde
kampioen, dat vonden we al heel
wat. Van het standaardelftal kan
niemand zich een kampioensfeest
herinneren. Voor de vereniging zou
promotie een geweldige opsteker
betekenen. Om te beginnen zou het
al super zijn als we meedoen voor
de bovenste plaatsen en een perio
detitel pakken."
Door de jaren heen voelt Stoutjes-
dijk zich nauw betrokken bij de
resultaten van vierdeklasser Smer
diek. Zijn achternaam past ook in
een traditie bij de club van blauw
en zwart. Vanwege de fysieke on
gemakken bleef Stoutjesdijk
noodgedwongen een aantaï jaren
aan de kant. In die tijd behaalde
hij zijn papieren om in ieder geval
in het jeugdvoetbal een rol als
trainer/begeleider te kunnen spe
len.Via zijn contacten met Ard
Beurkens en Piet Rokven kwam
hij bij Dosko terecht. Twee jaar
lang was hij actief in de begelei
ding van de in de hoofdklasse uit
komende A-junioren van de Berg
se club. Stoutjesdijk had een deel
van de huidige lichting eerste elf
talspelers op Meilust onder zijn
hoede. Ook werkte hij nog een
jaar met de op landelijk niveau
spelende D-jeugd van Dosko.
Mooie jaren waren het. „Altijd
scouts langs de lijn. Werken met
talenten. Ik heb veel energie ge
stoken in het mentaal begeleiden
van die jongens, om er op die ma
nier het maximale uit te halen."
In het tweede van Smerdiek speel
de Stoutjesdijk seizoenen lang op
bescheiden niveau zijn partijtjes
mee. Van trainen kwam niet veel,
ook al omdat hij doordeweeks
vaak bij zijn vriendin in Rotter
dam verbleef. Met het aantreden
van Ruud Linders veranderde het
voelballeven van Stoutjesdijk. Als
centrale verdediger heeft hij in
middels een vaste stek in het team
veroverd. „Als het lichaam het
houdt, wil ik nog jaren op dit ni
veau voetballen." De resultaten in
het debuutjaar van Stoutjesdijk
waren moeilijk te peilen. Briljante
fases werden bij Smerdiek afge
wisseld met momenten dat het ab
soluut niet liep. De ploeg slaagde
er niet in om een reeks sterke wed
strijden neer te zetten, waardoor
bijvoorbeeld een periodetitel nooit
in beeld kwam. Ook richting het
komend seizoen pleit Stoutjesdijk
voor realisme. „De vorige genera
tie spelers van Smerdiek heeft ja
ren aan een stuk de nacompetitie
gehaald. Telkens lukte het niet om
juist dat laatste stapje naar de der
de klasse te zetten. Door die re
sultaten uit het verleden wordt er
elk jaar minimaal op een periode
voor Smerdiek gerekend. Zelf
denk ik niet dat je dat van zo'n
jonge groep mag verwachten. Te
hoge verwachtingen leggen teveel
druk op de schouders van de jon
ge spelers. We moeten met z'n al-
De streekduels met SPS en Stavenisse vormen voor Jeffry
Stoutjesdijk de krenten in de pap, want voor de periodetitels doet
Smerdiek niet mee.
len nog wat geduld hebben bij
Smerdiek."
Zoekend naar het uitblijven van aan
sprekende sportieve resultaten, wordt
bij Smerdiek altijd gewezen op het
ontbreken van een echte leider bin
nen de lijnen. Stoutjesdijk, adminis
tratieve duizendpoot bij Weggcmans
Metaalbewerking in zijn woonplaats,
kent de discussie. „Met zijn voetbal
lende capaciteiten zou Jordy Hage de
leider moeten zijn. Voor Smerdiek is
hij belangrijk. Als hij wegvalt neemt
de onrust in het veld meteen toe en
zakt het niveau. Van nature voelt hij
zich echter niet lekker in die leiders
rol. Het is ook een taak die je niet
moet onderschatten. Een echte leider
moet met iedereen kunnen opschie
ten, met jong en oud in het veld en
ook met de begeleiding. Hij moet
met de jongere spelers over andere
zaken dan voetbal kunnen praten.
Het gaat ook om het overbrengen
van een stuk levenservaring. Ik weet
dat er in dat proces bij Smerdiek van
mij een bijdrage wordt-verwacht. Ik
behoor tot de ouderen, heb ervaring
in de begeleiding en ik heb ook wel
een visie. Als voetballer vind ik me
zeker geen leider. Ik ben het best in
een dienende rol."
Zonder een actieve rol in de strijd om
de periodetitels vormen de streekdu
els met SPS en Stavenisse voor
Smerdiek dit seizoen weer de kren
ten in de pap. „Zeker bij de tegen
standers worden de mouwen dan op
gestroopt, zo hoog dat ze niet verder
meer kunnen. Er komt ook nog net
wat meer publiek op af dan bij ande
re wedstrijden, hoewel het met de
belangstelling tegenwoordig niet
meevalt. Het blijven speciale duels,
met supporters langs de lijn die vroe
ger nog tegen elkaar gespeeld heb
ben. Dat sfeertje, die traditie, het
blijft mooi. Toch is het te hopen dat
binnen niet al te lange tijd een van
die Thoolse vierdeklassers promo
veert. SPS heeft vorig jaar bewezen
dat het geen utopie hoeft te zijn.
Zo'n stapje omhoog zou een sportie
ve impuls voor het Thoolse voetbal
betekenen. Van Smerdiek mag het
nog niet verwacht worden. Voor de
bovenste plekken zie ik ons niet
meedoen. Deze groep moet rijper
worden, meer volwassenen. Pas over
een jaar of vier vijf mag je deze
ploeg definitief beoordelen."
Zonder training geen resultaten.
Die voetbalwet geldt ook bij vier
deklasser Stavenisse. Te vaak ge
beurde het vorig seizoen dat de
trainingsavonden moesten wor
den afgelast vanwege de gebrek
kige opkomst van de spelers. Aan
Patrick van Haaften lag het zeker
niet. De 18-jarige middenvelder
toonde zich leergierig en verzaak
te bijna nooit. Wel baalde hij
soms van de kleine groep spelers
die zich doordeweeks aan de Pi-
lootweg meldde. „Op die manier
raak je natuurlijk nooit op elkaar
ingespeeld."
Van Haaften is niet het type speler
dat zijn collega's aanspreekt op hun
gedrag. Daarvoor is hij te jong en te
bescheiden. Trainer Rien Smits
klaagde vorig seizoen na weer een
verloren wedstrijd nogal eens over
het grote aantal lieve jongens in zijn
selectie. Van Haaften is er één van. In
én buiten het veld. „Ik moet sterker
en harder leren worden in de duels."
Leren doe je op trainingen. Samen
met andere jongeren als Marco Oos-
dijk, Jacco Knuist en Jasper van der
Jagt behoorde Van Haaften tot de
trouwste bezoekers. Vorig jaar maak
te hij zijn echte debuut in de hoofd
macht. De vuurdoop was in het jaar
daarvoor. In de verloren finale van de
Eendrachtcup tegen WHS maakte hij
een meer dan verdienstelijke entree.
De jonge Van Haaften behoorde tot
de uitblinkers, ondanks een gemiste
kans in de openingsfase die voor sen
satie had kunnen zorgen. „Hoewel
we verloren, beschouw ik dat nog
steeds als de mooiste wedstrijd die ik
ooit gespeeld heb. Ik had nog nooit
zoveel publiek bij een wedstrijd van
Stavenisse gezien."
Het afgelopen seizoen viel er voor
Stavenisse weinig eer te halen. De
competitie werd afgesloten met een
troosteloze voorlaatste plaats, juist
boven hekkensluiter Mevo. Over
winningen waren schaars, ook al om
dat dragende spelers als Adrie Smits
en Paul Oosdijk vanwege blessures
al snel buiten beeld raakten. Diepte
punt was het tussentijdse vertrek van
trainer Dick Soomers, na een hand
gemeen met een dronken speler. Ook
diens opvolger Rien Smits lukte het
niet om de ploeg uit het moeras te
trekken. Door de smalle basis en de
waslijst aan blessures moest het team
vrijwel wekelijks in een andere sa
menstelling de mat op. Dit seizoen
Patrick van Haaften van Stavenisse wil internationaal chauffeur worden, zodat het onzeker is of hij d
trainingen wel zo goed kan blijven bijwonen als hij nu doet.
lijken de voortekenen gunstiger. De
selectie werd uitgebreid met een aan
tal nieuwkomers, waarvan routinier
Mario Smits de opvallendste naam
is. Doelman Marco Dorst is gestopt.
In zijn plaats keert de ervaren Mare
Hogendoorn onder de lat terug. De
doelstelling van Stavenisse is vol
gens Van Haaften simpel. „We moe
ten het beter doen dan vorig jaar. Als
we een ploeg of vier onder ons weten
te houden, hebben we het goed ge
daan."
Van Haaften werd in de voorberei
ding op het seizoen door trainer
Smits enkele malen als rechterverde-
diger geprobeerd. Onduidelijk is nog
op welke positie het jonge talent, vo
rig jaar vooral rechtermiddenvelder,
precies komt te staan. Zelf maakt het
hem niet zoveel uit, als hij maar
speelt. Eerst en vooral hoopt de aan
komende vrachtwagenchauffeur op
een betere trainingsopkomst. „Vorig
jaar was het vaak behelpen. Door de
lage opkomst viel er niet veel meer te
doen dan een beetje op doel schieten
en een positiespelletje. Terwijl je, ze
ker als jonge speler, meer baat hebt
bij oefeningen die je beter maken."
Op termijn is nog onzeker of Van
Haaften zelf het trainingsbeest kan
blijven dat hij nu is. Hij begint aan
zijn laatste jaar van de chauffeursop
leiding aan het Markiezaat college in
Bergen op Zoom. Nu al werkt hi
vier dagen in de week en gaat hij e
een naar school. Half september be
gint hij bij transporteur Bernaards ii
Halsteren als bijrijder. In de toe
komst hoopt hij op een baan als in
ternationaal chauffeur. Ook pa Vai
Haaften heeft ervaring als chauffeui
„Van jongs af aan heb ik op d<
vrachtwagens gezeten. Dat vind il
het mooiste wat er is. Toch wil ik e
alles aan doen om te blijven trainen
twee keer in de week als het kan
Resultaten komen tenslotte niet van
zelf. Ik hoop dat meer jongens daa
achter komen. Verder moeten w<
werken aan een vaste opstelling. Al:
dat lukt, wordt het allicht een leul
seizoen
Tot ieders verrassing pakte SPS in
de laatste maanden onder Gerard
van Zalinge de derde periodetitel en
werd voor het eerst in tijden nacom
petitie gespeeld. Dat avontuur was
maar een kort leven beschoren.
Niettemin heeft dat prille succes bij
SPS voor de nodige verandering ge
zorgd. Raats heeft het in de voorbe
reidingsperiode geproefd. „Er is een
kleine stroming in de spelersgroep
die nu droomt van promotie. Het
gros is met twee voeten op de grond
blijven bestaan. Eerlijk gezegd lijkt
me dat realistischer. Het behalen
van die periodetitel was mooi en het
resultaat van een keihard werkend
collectief. Ook zat alles mee. Dat
gebeurt niet elk jaar."
Raats was tijdens de nacompetitie
een aandachtig toeschouwer. Ook
bij de wedstrijden voor de Tholen-
cup stond hij langs de lijn. De te
genwoordig in Ossendrecht woon
achtige trainer, in het dagelijks
leven samensteller bij De Kok
Staalbouw in Heerle, heeft zijn con
clusies getrokken. „Ondanks de
sterke eindfase van het seizoen viel
me op dat er weinig coaching bin
nen de lijnen is. Het was een elftal
zonder hiërarchie. SPS heeft wel er
varen spelers, maar ze zijn van natu
re niet echt mondig. Ik weet ook
wel dat je geen leiders in een elftal
kunt aanwijzen. Leiders staan op en
benoemen zichzelf. In mijn visie
zou Michel Lisseveld zo'n type spe
ler kunnen zijn. Hij is van de oude
Wil Raats vindt dat SPS een speler moet krijgen die het elftal leidt en motiveert. „Er zijn wel ervaren
spelers, maar ze zijn van nature niet mondig."
stempel en nog op en top gemoti
veerd. Volgens mij kan hij een
meerwaarde voor het team hebben."
Elke trainer legt bij zijn aantreden
de accenten anders. Ook Raats wil
op détails anders spelen dan zijn
voorganger. Nadrukkelijk kiest hij
voor een systeem met twee spitsen
en een versterkte verdediging. In de
voorbereidingsperiode liep het nog
niet echt van een leien dakje. „Ik
denk dat zo'n systeem nodig is om
succes te halen. De afdeling is vol
gens mij zwaarder dan vorig sei
zoen. Met Kruiningen en Yerseke
zijn er sterke ex-derdeklassers bij
gekomen. Tegen dat soort ervaren
ploegen mag je gewoon niet teveel
ruimte weggeven. Het is ook niet
per se een defensief systeem. Met
Op zaterdag 3 september gaat de
bal rollen voor de nieuwe voetbal
competitie. Deze week kijken we
met de clubs in de laagst spelende
klassen vooruit. Wat zijn de ver
wachtingen en wat de mogelijkhe
den?
De inzet voor de komende compe
titie is af te leiden uit de promotie-
en degradatieregeling van de
KNVB. In klasse 4B (Smerdiek,
SPS en Stavenisse), de laagste
klasse van het zaterdagvoctbal,
promoveert de kampioen recht
streeks. De drie periodekampioe
nen strijden om de klassepcriode-
titcl en de winnaar speelt met de
klasseperiodekampioenen uit 4A
en 4C én de nummer tien van 3A
of 3B om twee promotieplaatsen.
In het zondagvoetbal promo
veert in klasse 5B (Vosmeer) de
kampioen eveneens rechtstreeks.
De drie periodekampioenen spe
len een nacompetitie met de drie
periodekampioenen van klasse
5A, de winnaar van de tweede
periode in 5C en de nummers
tien van de klas,sen 4A en 4C
Ze worden over drie poules ver
deeld en elke poulewinnaar pro
moveert.
mensen als Michel Lisseveld, Tijs
Nijmeijer en Willem Bevelander
hebben we aanvalskracht en snel
heid genoeg. Door meer op te bou
wen van achteruit, kun je compacter
voetballen en toch je kansen af
dwingen. De omschakeling naar dat
nieuwe systeem heeft tijd nodig. Ik
had erop gerekend dat de meer erva
ren spelers dat eerder zouden heb
ben opgepakt."
Raats gaat het komend seizoen ook
benutten om zelf zijn diploma TC2
te behalen. Door een samenloop
van omstandigheden is het er niet
eerder van gekomen, hoewel hij al
op jonge leeftijd voor het trainer
schap en de begeleiding koos. Nog
voor zijn twintigste moest hij, op
dat moment spits van Nieuw-Borg
vliet, wegens een chronische knie
blessure stoppen. Vele jaren was hij
actief in de jeugdafdeling van de
club die hem zo na aan het hart ligt.
Raats was echter te ambitieus voor
De Brombeer en zag zijn plannen
voor een doortimmerd jeugdplan
schipbreuk lijden. Vervolgens stap
te hij over naar de concurrent FC
Bergen waar hij drie jaar lang de
hoogste junioren onder zijn hoede
had. Toen trainer Toine van Beers
na een conflict tussentijds vertrok,
keerde Raats bij Borgvliet terug als
hoofdverantwoordelijke. Hoewel
hij het hoofdtrainerschap eigenlijk
te vroeg vond komen, kon hij de
lokroep niet weigeren. Twee jaar
achtereen promoveerde hij met
Borgvliet, tot in de vierde klasse.
Het eerste seizoen omdat de voet
balbond de zesde klasse ophief,
zegt Raats er eerlijk bij. Ondanks
de successen zocht hij nieuwe hori
zonten. „Ik had meer en meer
moeite om boven de groep te staan.
Het elftal bestond voor een groot
deel uit jongens waar ik vroeger in
de jeugd zelf mee gevoetbald had.
of die ik als jeugdtrainer jaren aan
een stuk had meegemaakt. Het wa>
voor beide partijen tijd voor een
nieuw gezicht."
Raats volgde Cees de Rooy naai
Veere, de eertijds prestigieuze Wal-
cherse club waar juist een nieuwe
wind was gaan waaien. Veere wilde
verder gaan met eigen spelers er
opbouwtrainer Raats zag zijn kans
Drie jaar lang reden beide Brabant
se trainers samen Zeeland in, einde
loos over voetbal bomend. Eer
mooie tijd, al wilde zijn toenmalige
werkgever niet meewerken aan de
trainerscursus op woensdagmiddag
Ondanks het ontbreken van het be
geerde papiertje vond Raats het tijc
om op eigen benen te gaan staan
De Rooij is nu trainer bij zondag
vierdeklasser Roosendaal. Raat:
koos voor SPS. „Ik ben blij dat il
terug ben in de regio. Ik denk ooi
dat SPS een club is die bij mij past
Het is een vereniging met zijn be
perkingen qua spelersmateriaal
Het is wel een hechte club, eer
dorpsvereniging, zoiets als Borg
vliet is. De lat ligt niet extreen
hoog en er staat een jonge groep
Voor mij persoonlijk is het eer
mooi vertrekpunt. Ik hoop hier, sa
men met de jongens, stapje voo
stapje beter te worden."
