André Maas wil Tholense Boys
naar een hoger plan brengen
Dennis Oosdijk wil altijd de
beste man van het elftal zijn
Ton van der Spaan gaat Noad
terug op de rails zetten
Donna Koetsier heeft vertrouwen
in het avontuur in de eerste klasse
Promotie- en degradatieregels
'Afwachten hoe we met verlies zullen omgaan
'Ik begin met een nieuwe ploeg en dat kost tijd'
Donderdag 25 augustus 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Maandelijkse feestavond
Handhaven
Benieuwd
André Maas is terug op het
eiland. Maas, vijf seizoe
nen geleden vertrokken bij
WHS, staat nu aan het roer
bij het naar de tweede klas
se gepromoveerde Tholen
se Boys. De 41-jarige trai
ner uit Wouw heeft alle
vertrouwen in het karwei.
Een plaats in de midden
moot moet volgens hem
voor Tholense Boys haal
baar zijn. Garanties dat het
spel tot dezelfde hoogten
reikt als in de zo succesvol
afgesloten nacompetitie
zijn er niet. „Op vorm kun
je niet trainen."
'Qua organisatie en tactiek valt er nog veel te winnen
Homogeniteit
'Verstandiger om in de derde klasse verder te rijpen
Motivatie
Anderen noemen haar een bikkel. Donna Koetsier uit
Oud-Vossemeer speelde vorig seizoen door, ondanks de
ziekte van Pfeiffer en later een infectie die haar fitheid
verder ondermijnde. Bij de jeugd brak de nu 16-jarige
speelster van Smerdiek tot twee maal toe haar arm. Ook
toen moest ze door haar omgeving worden afgeremd.
Koetsier wil voetballen, zo vaak en zo veel mogelijk.
Komend seizoen maakt ze met Smerdiek haar debuut in
de eerste klasse. „Ik hoop dat we een beetje in de mid
denmoot kunnen eindigen."
11
Trainer Van der Steen zet in op een maandelijkse feestavond voor
de teambuilding bij Noad.
en promotie naar de derde klasse.
Talentvolle jongeren als Lex
Zwang, Barry Steenpoorte en Den-
nie le Conté werden door hem ge
vormd en behoren nu tot de meest
aansprekende voetballers op Schou-
wen-Duiveland. Van der Spaan, in
hel dagelijks leven zelfstandig ho
venier, hoopt dat er in Flupland net
zoiets moois gaat groeien. „Ik wil
spelers individueel beter maken.
Daarom ook is Jaap van Oudenaar
de als tweede trainer toegevoegd
aan de technische staf. Jaap is hier
twintig jaar de grote man geweest.
Hij gaat zich nadrukkelijk bezig
houden met de verdedigers, zijn
specialiteit. Als ploeg moeten we
verzorgder leren spelen. Balverlies
voor de middenlijn kunnen we niet
meer hebben. Ik ben er ook van
overtuigd dat het met Noad goed
gaat komen, het zal alleen even du
ren. De A-junioren werden vorig
jaar ongeslagen kampioen. Nog een
jaartje en die lichting komt over. Op
termijn is er perspectief genoeg.
Over een drietal seizoenen staat er
een Noad dat normaal gesproken
tien jaar en langer vooruit kan."
Van der Spaan trok deze winter zelf
aan de bel bij Noad om zijn interes
se kenbaar te maken. Twee jaar lang
was hij niet actief als trainer vanwe
ge privé-omstandigheden. Bij zijn
laatste club ZSC '62 in Scharcndij-
ke werd de samenwerking na een
conflict voortijdig verbroken. Eer
der werkte Van der Spaan bij clubs
als Melissant (A-junioren), DES '67
uit Dirksland. Bernisse (Heenvliet)
en de zondagclub Dirksland, waar
hij onder meer te maken had met bij
Tholense Boys vertrokken voetbal
lers als Karim Benjilali. Na bijna
twee jaar gedwongen stilzitten be
gon het weer te kriebelen bij Van
der Spaan. „Op een avond belde het
bestuur om een afspraak te maken.
Ik was er binnen het kwartier. Ze za
ten juist bij elkaar en over de dam
ben ik er zo."
Van der Spaan hamert op een posi
tieve benadering van de voetbal
sport. Daarom bij hem geen boete-
pot. wel een symbolische donatie
voor het klassement van de doel
puntenmakers. Jarige spelers wor
den op een actieve manier bij de
training betrokken. Ook gaat de be
geleiding, samen met bestuurslid
Gerard Noorthoek, de speler van het
jaar aanwijzen. Meest opzienbaren
de element in de teambuilding
wordt de maandelijkse feestavond
in de kantine, telkens op de laatste
donderdag te organiseren door twee
spelers van de selectie. „Van die
jongens wordt verwacht dat ze de
gezamenlijke maaltijd na de trai
ning verzorgen. Ook mogen ze hun
eigen muziek meenemen. House,
blues, dat maakt me niet uit. Als de
pannen maar van het dak afgaan. Ik
reken er op dat er dan een man of
dertig zit."
Het is nog onduidelijk hoe het nieu
we Noad er uit komt te zien. Dc jon
ge Michael Hartogs wordt waar
schijnlijk eerste keeper en opvolger
van Leander Rouw, de Schouwsc
keeper die zich vorig seizoen op
Flupland nauwelijks wist te onder
scheiden. De inzetbaarheid van Ar
jan Moerland blijft twijfelachtig.
Bij Noad wordt erop gerekend dat
jongeren als Danny Steijn. Koen
van Dijke, Sven Buijs en John van
Splunter definitief aanhaken bij de
hoofdmacht. Wim van de Burg
(keeperstrainer) en Marco Verkerkc
(elftalleider/assistent-schcidsrcch-
ter) blijven als vanouds bij de bege
leiding betrokken. Tegen haar zin
werd Noad ingedeeld in dc Brabant
se derde klasse, met bijvoorbeeld
een verre uitwedstrijd bij Rust
Roest in Eindhoven als opening van
het seizoen. Van der Spaan heeft
geen beeld van de sterkte van de te
genstanders. Hij ziet het niet als een
nadeel. „Omgekeerd kennen dc an
dere ploegen ons ook niet. Er komt
dit seizoen een nieuw Noad binnen
de lijnen. Onszelf handhaven met
zoveel jonge spelers is dc eerste pri
oriteit. Belangrijk is ook hoe we de
eerste wedstrijden doorkomen. In
december zien we dan wel verder.'
tallen geven we die kort weer. In
de tweede klasse E (Tholense
Boys) promoveert de kampioen
rechtstreeks. De drie periode
kampioenen spelen mét de drie
periodekampioenen van 2F en
de nummer tien van klasse IC
in een nacompetitie om één pro
motieplaats. De nummers laatst
en voorlaatst degraderen recht
streeks uit de tweede klasse, de
nummer tien speelt met zes pe
riodekampioenen uit de derde
klassen A en B voor behoud.
Ook in de derde klasse (Noad
'67 en WHS) promoveren de
kampioenen rechtstreeks. De
zes periodekampioenen van de
derde klassen A en B en de
nummer tien van klasse 2E strij
den in de nacompetitie met als
inzet één promotieplaats. Ook
hier degraderen de nummers elf
en twaalf van de ranglijst, ter
wijl de nummers tien met de zes
klasseperiodekampioenen van
de vierde klasse vechten voor
handhaving (er zijn vier plaat
sen te verdelen).
In de eerste klasse van het da
mesvoetbal (Smerdiek) spelen
de vier klassekampioenen in
een halve competitie om twee
promotieplaatsen. In klasse IA,
waarin elf teams uitkomen, de
gradeert de nummer laatst.
Concurrentie bij Smerdiek dames is niet iets waar Donna Koetsier bang voor is: ,,Het is beter voor het
team."
niets gemerkt. Ik wilde er per se bij
zijn. Ook moest ik blokken voor
mijn vmbo-examen aan 't Rijks in
Bergen op Zoom. Gelukkig heb ik
ook dat gehaald. Ik weet niet of het
verstandig was om zo door te gaan.
Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Ik
weet mijn pijngrens altijd te verleg
gen. Eigenlijk voel ik in de wedstrij
den nooit pijn. En ik ben nu weer
gezond, gelukkig."
Het belooft in alle opzichten een bij
zonder jaar voor Koetsier te worden.
Ze begint fris en vrolijk aan haar
nieuwe mbo-opleiding Sociaal Peda
gogisch Werk. Op termijn hoopt ze
iets te gaan doen in de jeugdhulpver
lening. „Ik hou van kinderen en los
graag problemen op, dus dat lijkt me
wel iets. Anderen zeggen dat ik goed
kan luisteren. Voor sommige mensen
in mijn omgeving ben ik nu al een
klankbord voor hun problemen en
emoties. Ik weet ook niet hoe dat
komt." Met de versterkte selectie van
Smerdiek begint ze aan het avontuur
in de eerste klasse, een zeldzaam
hoog niveau in de regio. „Iedereen is
benieuwd, ik ook. Watje hoort, is dat
het niveauverschil tussen de tweede
en de eerste klasse verschrikkelijk
groot is. Ik hoop dat we toch een
beetje in dc middenmoot kunnen ein
digen. Het is afwachten hoe wc om
gaan met verlies. Dat gevoel kennen
we bijna niet. Het ging ook zo goed
de laatste jaren. Ik heb er toch wel
vertrouwen in. Onze groep moet het
vooral hebben van doorzettingsver
mogen en karakter. Daarop zullen
we niet verslagen worden. Natuurlijk
kibbelen we wel eens onder elkaar in
de wedstrijd. Als het er op aan komt,
gaan we voor elkaar door het vuur.
Dat zal met die nieuwe meiden erbij
niet anders zijn."
Met haar Thoolse wortels behoort
Koetsier langzamerhand tot een
minderheid binnen de selectie van
Smerdiek. Ook deze zomer werd de
groep uitgebreid met enkele speel
sters afkomstig uit Walcheren en
zelfs Zuid-Holland. Koetsier, sinds
twee jaar een stel vormend met
Smcrdiek-voetballer Jcllc Rinses, is
er niet bang voor. „Meer concurren
tie betekent nog meer motivatie en
nog harder trainen. Voor het team is
het beter zo en daar gaat het om."
Als jong talent lijkt de eerste klasse
juist voor Koetsier een mooi podi
um om haar kunsten te vertonen.
Zelf staat ze daar niet zo bij stil.
„Natuurlijk heb ik als kind altijd
wel gedroomd van een buitenlands
avontuur. In landen als Duitsland en
Italië staat het damesvoetbal op een
hoger peil en wordt er ook betaald.
Dat zullen altijd wel dromen blij
ven. Ik heb het reuze naar mijn zin
bij Smerdiek. Al mijn maatjes spe
len er. Zo lang die blijven, ga ik ze
ker niet weg. Ook niet naar een club
in de hoofdklasse of zo. Voorlopig
moet ik er eerst maar eens alles aan
doen om een basisplaats af te dwin
gen."
Met André Maas heeft het vlaggen
schip van het Thoolse voetbal een ka
pitein op de brug met overtuigende
papieren. Maas beschikt als een van
de weinige trainers in de regio over
het diploma TC1, een niveau dat in
principe toelating geeft tot zelfs het
betaalde voetbal. Zijn stage legde
Maas destijds af bij RBC Roosendaal,
de club waar ook zijn zoon in de
jeugd voetbalt. Zelf was Maas een
voetballer die vooral bij Halsteren fu
rore maakte. Met WHS bereikte hij
als trainer bijna dc tweede klasse, tot
dat uitgerekend Tholense Boys in de
finale op een volgepakt Haestinge de
sterkste bleek en zich handhaafde. Na
WHS vertrok Maas richting het ambi
tieuze Rillandia, een mislukt avontuur
dat voortijdig werd afgebroken. Bij
het bescheiden HSC pakte hij de
draad weer op. De laatste twee seizoe
nen was hij werkzaam bij zondag
tweedeklasser Puttershoek, een club
die wegens een fusie met Maasdam
inmiddels de zondagtak heeft opgehe
ven. Voor Maas, in het dagelijks leven
in Roosendaal werkzaam als opera
tioneel manager bij Thuiszorg West-
Brabant, was de aangekondigde fusie
reden om zich le oriënteren op een
nieuwe vereniging. Lange tijd was hij
in beeld bij dc Rotterdamse zaterdag
hoofdklasser TOGR. om het uiteinde
lijk net niet te worden. Terzelfdertijd
leek Tholense Boys rond met Ko
Stoutjesdijk. de beoogde opvolger
van Gaby Niemantsverdriet die al in
december te horen kreeg dat er in het
nieuwe seizoen voor hem geen plaats
was op De Bent. Op de valreep trok
Stoutjesdijk zich terug en meldde
Maas zich aan. „Omdat Tholense
Boys een club is met een cultuur en
een zienswijze die overeen komt met
de mijne. Het is een club die altijd
graag vooruit wil voetballen. Het is
ook een vereniging met een jeugdop
leiding die de nodige goede voetbal
lers heeft voortgebracht, jongens die
nu bij RBC of NAC spelen. Dat bete
kent dat er een gezonde basis is om
verder te bouwen."
Maas keerde graag terug naar Zee
land. „Natuurlijk is de beleving in de
regio Zuid-Holland anders. In een
straal van een paar kilometer heb je
vier betaald voetbal organisaties en
wel vijftien hoofdklassers. Het aan
bod aan spelers en jeugdig talent is
veel groter. Als trainer kun je bij dat
soort clubs selecteren. Anderzijds is
het moeilijk om er als trainer tussen te
komen. Het zijn vaak ex-betaald-voet
ballers waar voor gekozen wordt. In
deze contreien kwam er ook geen
club op het hoogste amateurniveau
vrij. Ik hoef ook niet per se naar een
club in het betaalde voetbal. Ik ben
zelf niet in zo'n cultuur opgegroeid en
dan mis je het ook niet. Bovendien
moet ik nog bewijzen dat ik het op dat
hogere niveau ook kan. Een papiertje
zegt tenslotte niet alles. Ik voel me ze
ker niet te groot voor een club in de
tweede of derde klasse. Tholense
Boys heeft op haar eigen schaal ook
ambities. Ze lopen graag wat met de
borst vooruit. Uit mijn tijd bij WHS
weet ik hoe daar, verder op het eiland,
tegenaan wordt gekeken. Daarom
vind ik het nu ook leuk om de andere
kant van de medaille mee le maken."
Maas zag zijn nieuwe ploeg in de
tweede helft van het seizoen ver
schillende malen aan het werk.
Ook in de nacompetitie was hij
Een plaats in de middenmoot is volgens André Maas mogelijk voor Tholense Boys.
vaak present. De finale moest hij
wegens een trainerscongres aan
zich voorbij laten gaan. Kort na die
met een uitbundige 4-0 zege afge
sloten partij tegen Nieuwdorp,
startte Maas met een reeks indivi
duele gesprekken. Vrijwel elke
speler heeft hij in zijn kamertje ge
had. Het vertrek van Reinier de
Groen naar RBC stond toen al vast.
Ondertussen is ook Jaben Kortland,
vorig jaar de absolute uitblinker op
het middenveld en de man die de
ploeg bij elkaar hield, wegens mo
tivatieproblemen afgehaakt. Routi
nier Johan Schot blijft beschikbaar,
mits hij fit genoeg is om te spelen.
Piet de Graaff keert na een reeks
omzwervingen langs onder andere
Halsteren, Kloetinge en Nieuw-
moer, terug op het oude nest. Vol
gens Maas kan Tholense Boys op
onderdelen van het spel zeker nog
verbeteren. „Qua organisatie en
tactiek valt er nog veel te winnen.
Mij viel op dat de ploeg vorig jaar
vaak een hoop kansen weggaf. In
de tweede klasse kun je je dat niet
meer permitteren. Op dat niveau
win je geen wedstrijden meer met
twee vingers in de neus. Evenmin
lukt het om makkelijk terug komen
van een achterstand. Het betekent
dat we achterin minder ruimte
moeten weggeven dan vorig jaar
soms gebeurde. Voorin zullen we
nog selectiever moeten omgaan
met dc mogelijkheden die we zul
len krijgen. Ik geloof er niet in dat
je spelers op dit niveau individueel
beter kunt maken. Daarvoor zijn
twee trainingen in de week niet ge
noeg. Natuurlijk leren ze wel van
specifieke wedstrijdgerichte oefe
ningen. Op die manier moeten we
groeien tot een homogeen team.
Homogeniteit, voor elkaar willen
voetballen, is een voorwaarde om
resultaten te boeken."
Maas rekent met Tholense Boys op
een plaats in dc middenmoot.
„Kwaliteit is er voldoende. Volgens
mij hoeven we echt niet bang te
zijn voor degradatie, ook al is de
basis met pakweg veertien spelers
aan de smalle kant. Met wat geluk
moeten we zelfs iets boven de mid
denmoot kunnen eindigen. Of dat
lukt, hangt vaak van details af. Hoe
dan ook is Tholense Boys een
ploeg die soms boven zichzelf kan
uitstijgen. Dat heeft ze in de na
competitie wel bewezen. Als trai
ner heb je dat niet in de hand. Je
kunt een ploeg trainen op fitheid en
optimaal voorbereiden. Op vorm
kun je niet trainen. Vorm is on
grijpbaar. Dat gevoel is er soms in
eens en altijd is het afwachten hoe
lang die roes duurt."
Op zaterdag 3 september gaat
de bal rollen voor de nieuwe
voetbalcompetitie. Deze en vol
gende week kijken we met de
trainer of een speler van elke
club vooruit. Wat zijn de ver
wachtingen en wat de mogelijk
heden?
De inzet voor de komende com
petitie is af te leiden uit de pro
motie- en degradatieregeling
van de KNVB. Per klasse van
de verschillende standaardelf-
Hij heeft het imago van een moei
lijke jongen. Dennis Oosdijk
heeft het hart op de tong en wil
zich in zijn enthousiasme nog wel
eens vergalopperen in de duels.
Hij pakte daardoor in het verle
den de nodige kaarten en ook
werd de linkermiddenvelder al
een keer door zijn vereniging ge
schorst. De vorig jaar in Sint-An-
naland aangetreden trainer Cees
Stoutjesdijk wist de 22-jarige
voetballer in het gelid te krijgen.
Toch heeft ook Stoutjesdijk bij el
ke wedstrijdbespreking nog wel
wat waarschuwende woorden
aan het adres van Oosdijk in pet
to. Tot vervelens toe, zegt de spe
ler zelf. Niet dat hij het Stoutjes
dijk kwalijk neemt. „Ik weet dat
hij het positief met me voor
heeft."
Onder Johan Suikers was Dennis
Oosdijk vooral een speler van het
tweede elftal. Het klikte niet tus
sen dc trainer uit Dinteloord en de
jonge timmerman uit Sint-Anna-
land. Van enkele invalbeurten in
de slotfase bij het eerste werd hij
ook niet vrolijker. Bij Oosdijk is
het wit of zwart, een tussenweg is
er voor hem niet. De emmer liep
over toen het tweede voor de pe-
riodctitel ging en Sulkers hem
juist op die zaterdag selecteerde
voor de hoofdmacht. Oosdijk zag
het feestje met de reserves in rook
opgaan en gooide zijn kont tegen
de krib. Het kwam hem op een dis
ciplinaire schorsing van enkele
wedstrijden te staan, ook al toon
den zijn medespelers in het twee
de team, zich solidair. Stoutjesdijk
wist wel de juiste toon te vinden
en sindsdien ontwikkelde Oosdijk
zich tot een belangrijke speler
voor WHS. Toch kent hij zijn te
kortkomingen. „Ik moet nog veel
rustiger worden en me niet meer
zo snel uit mijn evenwicht laten
halen. Ik hoor alles wat ze aan de
kant roepen en laat me dan al
gauw opnaaien. Voor mijn gevóel
zit er al veel verbetering in. Maar
het kan nog altijd beter, dat weet
ik zelf ook wel. Ik moet mijn
krachten in de wedstrijd ook beter
leren verdelen. Ik wil altijd dc
beste man van het elftal zijn, zegt
Cees. Ik loop van voor naar achter,
ik wil altijd bij de bal zijn. Ik heb
ook aardig wat loopvermogen.
Maar het mag natuurlijk niet zo
Werken aan een nieuw Noad '67.
Dat is de opdracht die de 57-jari-
ge Ton van der Spaan bij zijn
aantreden als hoofdtrainer in
Sint-Philipsland heeft meegekre
gen. Tijdens het rampzalige vori
ge seizoen, met uiteindelijk degra
datie naar de derde klasse als
resultaat, viel het eertijds zo
hechte team als los zand uit el
kaar. Aan de uit Oude-Tonge af
komstige Van der Spaan de taak
om de scherven bij elkaar te ve
gen en een handvol jonge spelers
in te passen. „We moeten met ver
eende krachten werken aan een
groep die bereid is voor elkaar
door het vuur te gaan."
Aan het vorige seizoen, ingezet met
een 12-0 nederlaag bij 's-Graven-
deel, willen ze op Sint-Philipsland
het liefst niet meer herinnerd wor
den. Het gras is weer jong, vooruit
kijken het devies. Niets bleef Noad
vorig seizoen bespaard. Blessures,
schorsingen, een onderlinge twist,
een matige trainingsopkomst, ziekte
van aanvoerder Arjan Moerland en
vitale spelers die stopten met voet
ballen. Er was een elftalleider die
afhaakte en natuurlijk het voortijdig
vertrek van trainer Peter van Poort
vliet, na een aanvaring over het in
zetten van spelers uit het tweede elf
tal. Op de valreep koos bovendien
steunpilaar Iwan Geense voor het
avontuur bij zondaglweedeklassser
Halsteren. Doelman Leander Rouw
vertrok en ook op Menno Fonteijne
en Bram Filius kan geen beroep
meer worden gedaan. Van der Spaan
maakte het als aandachtig toeschou
wer allemaal van afstand mee. „No
ad is vorig seizoen uit de rails gelo
pen en dat moet worden recht gezet.
Ik begin met een nieuwe ploeg en
dat kost tijd. Het is anders dan een
club overnemen die een lekker sei
zoen heeft gedraaid en bij elkaar is
gebleven. Dan is het als trainer een
kwestie van de conditie op peil
brengen, wat persoonlijke accenten
toevoegen en verder gewoon ballen
als het jaar tevoren. Tot aan de win
ter zal dc nadruk zeker liggen op het
groepsproces. Tegen die tijd moet
langzamerhand ook de vooruitgang
zichtbaar worden en gaan wc onze
sportieve doelstellingen formuleren.
Iedere trainer wil tenslotte zqvecl
mogelijk winnen, net als de spe
lers."
De in deze contreien relatief onbe
kende Van der Spaan heeft eerder
een vergelijkbaar karwei aan de
hand gehad als bij Noad. In Ooster-
land begon hij met Duiveland ook
van acquit. In zijn derde en laatste
seizoen volgde het kampioenschap
In de sport moet je het altijd beter willen doen. zegt Dennis Oosdijk van WHS.
zijn dat je in de rust al doodop
bent."
De heropleving van Oosdijk is ei
genlijk ook het verhaal van WHS
dat zich na een moeilijk laatste jaar
onder Sulkers hervond. Tot in de
staart van de competitie leken de
Setallanders op weg om een prijs te
pakken. Op De Waaje werd al hard
op gedroomd van een duel met
streekrivaal Tholense Boys in de na
competitie. Zo ver kwam het niet. In
het zicht van de haven begon WHS
kostbare fouten te maken, om het
seizoen uiteindelijk met lege han
den te beëindigen. Zeker nu het ta
lent Perry Snoep van RBC Roosen
daal is teruggekeerd, wil WHS
opnieuw een gooi doen naar de prij
zen. Oosdijk ziet het in ieder geval
wel zitten. „In de sport moet je het
altijd beter willen doen dan de keer
daarvoor. Vorig jaar kwamen we al
een heel eind. Daarom moeten wc
er nu naar streven om bovenin mee
le draaien en proberen een periode-
titel te pakken. Ik denk ook dat het
een realistische verwachting is. Met
Perry erbij zijn we sterker geworden
en wc hebben een jonge groep die
enkel maar kan groeien." Dat uitge
rekend Tholense Boys wél is gepro
moveerd. heeft de motivatie in Sint-
Annaland enkel maar doen aanwak
keren. ..Misschien komt een pro
motie voor ons nu nog wal te vroeg.
Waarschijnlijk is het verstandiger
om in de derde klasse wat verder tc
rijpen.
Kijk naar Noad '67 vorig seizoen.
Zo'n seizoen wil je toch niet mee
maken. Het niveauverschil met de
tweede klasse moet je niet onder
schatten. Vaak komen gepromoveer
de ploegen heel snel terug. Dan is
het voor zowel de spelers als de
supporters leuker om lekker mee tc
doen in de derde klasse."
In haar jonge jaren voetbalde ze bij
Vosmeer. Soms in een meisjesteam,
vaker bij dc jongens. Ook maakte
Koetsier deel uit van diverse dis
trictsteams in haar leeftijdsgroep.
Van haar vader, de meer dan ver
dienstelijke biljarter René Koetsier,
heeft ze het gevoel voor de bal.
Haar spel viel Wim Scherpenisse,
leider en trainer van de dames van
Smerdiek. op tijdens een toernooi in
de zaal. Ook Diana Hendrikse, haar
vroegere trainstcr bij Vosmeer en op
dat moment al jaren actief bij Smer
diek, gaf hoog op over haar kwali
teiten. Op een proeftraining liet ze
zien wat ze in huis had. Op dertien
jarige leeftijd maakte ze de over
stap. Koetsier, nu een vleugclvcrde-
diger die zowel rechts als links uit
dc voeten kan. was op dat moment
een veel scorende spits. Fysiek
kwam ze nog tekort. Het lukte aan
vankelijk niet echt om aansluiting te
vinden bij het spelpeil van Smer
diek, ook al omdat de voetbalbond
moeilijk deed over de noodzakelijke
leeftijdsdispensatie. Precies op haar
vijftiende verjaardag ging het gips
er af na haar tweede armbreuk en
mocht ze in het eerste spelen. In
middels is ze gewend geraakt aan
haar verdedigende taken. „Ik kwam
natuurlijk als spits. Wim vond dat ik
nog niet voldoende spelinzicht had
om voorin te spelen. Aanvankelijk
was ik het daar niet mee eens. Ik
vond back in het begin een enge
plaats. Ik was bang dat er gescoord
zou worden door een fout van mij.
Ik heb het verdedigen echt moeten
leren en nu vind ik het leuk. Ik ben
fysiek ook sterker geworden. Mijn
tegenstanders komen me steeds
moeilijker voorbij. Eigenlijk is het
wel grappig. Vroeger kreeg ik voor
in de trappen en de beuken, nu is het
andersom en deel ik ze uit."
Koetsier kijkt met gemengde gevoe
lens terug op het vorige seizoen,
waarin Smerdiek zowel het kam
pioenschap in de tweede klasse be
haalde als de districtsbekcr pakte.
„Sportief gezien kon het niet beter.
Wc hebben veel bereikt, eigenlijk
alles gewonnen wat er te winnen
viel. Zelf had ik te maken met de
nodige tegenslagen. Al vroeg in het
seizoen had ik de ziekte van
Pfeiffer. Later kreeg ik streptokok-
ken, een infectie die me verschrik
kelijk moe maakte. Elke middag te
rug uit school ging ik onmiddellijk
naar bed, om 's avonds maar te kun
nen trainen. Mijn omgeving heeft
