De Hoeve is oase van groen en nog
steeds verboden terrein voor auto's
ijl
ran,
-> J]
rr«
gr -
w*. iJK
mm
Jeanne van den Berg (58) wil 'mooi oud' worden op camping
Trampoline
Handgemeen
Donderdag 28 juli 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Kees Le Granse uit Breda beweegt zijn riek heen en weer in
het graspad van camping De Hoeve. Langzaam kruipt er een
regenworm naar boven. Die verdwijnt in een emmertje dat
naast hem staat. Le Granse zoekt het aas vlakbij zijn stacara
van. Een ongewone pose zo midden op het pad. Niemand heeft
er last van. Hij doet het al jaren zo. Hij gaat er mee vissen op
het Schelde-Rijnkanaal. Op paling en snoekbaars, zegt hij.
Worm na worm haalt Le Granse uit het pad tussen de caravans.
Het is typerend voor camping De Hoeve aan de Havenweg in
Scherpenisse. Hier geen asfaltpaden, maar overal groen gras.
Voor auto's is het hier verboden terrein. Iedereen gaat te voet.
Alleen kinderen rijden er op hun fietsjes naar het speelterreintje.
Met pet rond
Principes
Kiekendief
WÊÊÊÊÊÊÊÊÊKÊÊÊÊÊ
Duiker en oud instructeur Paul Darmont (rechts) uit Antwerpen is een van de gasten die al lang op De Hoeve
staat, links zijn vrouw Maria Darmont, midden René Smans.
Jeanne. „Zo blijft hel hier een beetje
rustig. Ik heb al lang genoeg in de kanti
ne gestaan op camping Gorishoek hier
tegenover."
Samen met (haar inmiddels ex) man
Henk Hirdes beheerde ze jarenlang de
naburige camping. Ze kochten de cam
ping De Oude Hoeve achttien jaar gele
den van Van 't Slot. Haar schoonzus
met haar man gingen die beheren. Er
waren in de loop der jaren nogal wat
wisselingen. Dochter Nicolette Hirdes
met haar man Peter Paulusse namen het
roer over en veranderden de naam in Dc
Hoeve. Het oude ging er af. maar aan de
camping veranderde niets. Ook zij stop
ten er enkele jaren geleden mee, waarna
Gerri Paulusse het overnam. Op I maart
kochten Jeanne van den Berg en Kiel-
man De Hoeve.
De'58-jarige Jeanne wil er 1111 'mooi
oud worden.' lacht ze. Ze is blij dat ze
weer in de recreatiesector terug is. Na
haar scheiding deed ze zes jaar lang in
opdracht van de arbodienst de controles
bij zieke werknemers. Met een auto
reed ze door heel Zeeland en een groot
stuk van Noord-Brabant tot aan Eindho
ven. Verzuimrapporteur was ze. Het
werk werd echter minder en ze besloot
een jaar niks te doen. „In een halfjaar
doe je dan de dingen waar je anders
ook wel eens een rommelmarkt gehou
den waar enveloppen kunnen worden
getrokken. Het is een kleine camping.
Hier hoeven geen grote evenementen
gehouden te worden."
In de nota economische bedrijvigheid
en werkgelegenheid van de gemeente
is één van de speerpunten om recreatie
en toerisme verder te ontwikkelen. Het
gaat dan vooral om het opknappen van
bestaande voorzieningen (grotere
standplaatsen op campings), de uit
breiding van de watersport, doelge
richte promotie (om natuur-, water- en
cultuurtoeristen te interesseren), uit
breiding van de kleinschalige dagrc-
crcatieve voorzieningen (aanleg golf
baan), meer aanbod van
verblijfsrecreatie (met zomerwonin
gen, toeristische standplaatsen, cam
perplaatsen en ontbijt en logies) en het
benutten van het cultuurhistorisch po
tentieel (het benutten van cultuurhisto
rische elementen).
Het is een mondvol, maar Jeanne van
den Berg wacht nog steeds op het bun
galowpark bij Gorishoek met zomer
woningen, op een steenworp afstand
van Dc Hoeve. „Het plan is al 18 of 19
jaar oud en het is er nog niet. Ik geloof
hel pas als het er staat. Voor mij mag
het wel. Maar de gemeente wil er ook
hier zelfs een abonnement op het
zwembad in Sint-Maartensdijk. Ze wor
den gebracht of gehaald, maar ze kun
nen ook makkelijk met de fiets over het
fietspad langs de Pluimpot. Dan ben je
er zo."
De beheerder fronst haar wenkbrauwen
als ze hoort dat de gemeente recreatie
en toerisme als een van de economische
peilers van de Thoolse economie verder
wil ontwikkelen, (zij het passend bij 'de
aard en schaal van Tholen.') „We heb
ben steeds meer te maken met ver
scherpte regels. Ieder jaar wordt onze
vergunning verlengd. Na de rampen in
Volcndam en Enschede willen gemeen
tes zich niet branden aan onveilige situ
aties. We moesten van dc brandweer de
afstanden tussen de caravans op vijf
meter brengen. Nu is dal drie meter.
Daar is heel wat over te doen geweest.
Nu wordt het per geval bekeken. Als je
een caravan hebt die 25 jaar oud is, dan
breekt hij gewoon in tweeën als je die
moet verplaatsen. We krijgen het ko
mende halfjaar controle. We moeten in
één jaar met een plan van aanpak ko
men. We zullen wel de nodige aanpass
ingen moeten plegen, maar geen plekje
is hier hetzelfde. Je kan niet zomaar ie
mand wegsturen die hier al twintig jaar
staat. Maar met de samenwerkende
Het huis en het kantoor staan in de
hoek achter op het terrein. Aan het eind
van de enige geasfalteerde weg op De
Hoeve. Daaraan ligt een klein grasveld
je voor evenementen. De gasten kunnen
er een tent opzetten. De stacaravans
staan op en tussen het groen. Hel gras
van de paden loopt onder de heg of het
hekje door op de staplek voor de cara
vans. Ook de speeltuin is groen. Net als
op Wimbledon kan hier tennis op echt
gras worden gespeeld, maar druk is het
er niet. Voetballen is er niet toegestaan.
Afwaaiende ballen zouden in de tuin
tjes terecht komen of op de daken van
de caravans. Tafeltennissen kan wel,
maar de meeste kinderen kiezen vol
gens Jeanne voor de trampoline.
Achter het sanitairgebouw met douches
en we's is een smal paadje naar de par-
kcerstrook aan de Havenweg. Sylvester
Timmerman uit Berchem rijdt met een
van de twee speciale handkarren van de
camping zijn wcckendboodschappen
uit de kofferbak naar zijn stacaravan.
Het is een beeld dat bij De Hoeve
hoort. Dc auto's staan keurig op een rij
buiten de camping. Gasten moeten te
voet verder. Voor de bevoorrading is de
handkar een uitkomst. Timmerman en
zijn vrouw komen vanaf 1992 op De
Hoeve. Het is 45 kilometer van hun wo
ning, maar Timmerman gaat tijdens
zijn verblijf op de camping zes van de
zeven dagen in de week op en neer om
dat hij kranten bezorgt. Dc Gazet van
Antwerpen, de Standaard. I11 totaal
320. Daar is hij wel even mee bezig.
De kar is volgeladen omdat zijn vrouw
het volgende weckend zestig wordt.
Flessen frisdrank, blikjes bier, wijn,
kaasjes. Ze verwachten bezoek. Het is
warm. De zweetdruppels staan op zijn
voorhoofd als hij het poortje met bloei
ende rozen voor de caravan passeert.
Timmerman is met 'brugpensioen'.
Behalve dat hij kranten bezorgt, is hij
actief als natuurgids van het Vlaamse
gewest. Hij verzorgt rondleidingen
rond Antwerpen, maar kan ook ge-
Sylvester Timmerman brengt met de speciale handkar de boodschappen van de auto op de parkeerstrook naar de
stacaravan.
weg te jagen. Dal is prachtig. Ik heb er
heel veel foto's van getrokken."
Vanwege de natuur rijdt Timmerman
vanaf de Oesterdam binnendoor naar
De Hoeve, bij de Bergsediepsluis slaat
hij af naar de Ceresweg en Kettingdijk,
langs camping de Striene. en voorheen
door de Klaas van Steelandpolder. Dat
doet hij nu niet meer omdat de wegen in
de Scherpenissepolder zijn afgesloten
sinds daar een nieuw natuurgebied tot
ontwikkeling is gekomen.
Hij betreurt het dat hij niet meer via de
Schoondorpse- en Gatweg naar Goris
hoek kan rijden. „Ik zou er wel eens
doorheen willen lopen, maar dat mag
niet. Dat vind ik jammer."
Eenmaal op zijn praatstoel kan Timmer
man verhalen over de bedreiging van de
laatste restjes natuur rond Antwerpen.
Dc havenstad die steeds verder uit
breidt. Niet alleen met havens, maar
ook met kantoorkolossen. De smalle
stroken groen langs de beroemde en be
ruchte Singel worden volgens Timmer
man te grabbel gegooid aan het 'groot
kapitaal.' Omdat Antwerpen evenveel
kantoren wil als Brussel. Megalomaan,
noemt de natuurliefhebber het. De
zweetdruppels parelen over zijn wangen
in zijn baard.
Het passantenterrein achter op De Hoe-
kocht bij een boer. Met Pinksteren heb
ben we er drie dagen gestaan. In de re
gen en de blubber, met onze eigen
compressor van een paar honderd kilo
die met een Volkswagenmotor werd
aangejaagd."
De Vlamingen pionierden aan de boor
den van de Oosterschelde. En ze bleven
terugkomen. Maar de groep van Dar
mont verkaste van Zwikker naar Van 't
Slot. Dat was gebeurd na een handge
meen met andere gasten, bekent de dui
ker. „We maakten veel plezier, we zon
gen veel en dronken veel. Dat gaf
ambras."
Darmont herinnert zich nog dat Van 't
Slot grond had gekocht van 'boer Bijl'.
En dat de camping begon rond de vij
ver, de drinkput. En dat er een plan
moest komen om de gronden een recre
atieve bestemming te geven. „Met een
hele planning en indeling voor zo'n
250 mensen en 40 tot 50 caravans. Er
stond toen geen boom of niks niet.
Moet je nu eens kijken hoe die bomen
en de struiken gegroeid zijn."
Darmont maakt een weids gebaar met
zijn armen. Om zijn hals hangt een
gouden kettinkje met zwemvliezen.
dc Belgen."
De eerste kampeerders op de Oude Hoe
ve kwamen in 1961. groepjes onderwij
zeressen en Zweedse verpleegsters. Van
't Slot had de boerderij gekocht nadat hij
zelf in 1959 verhuisd was van Sint-
Maartensdijk naar de woning aan de Ha
venweg (schuin tegenover de ingang van
de camping). Hij was een pionier. Werd
voor gek versleten toen hij aan de over
kant een 'kampeercentrum' wilde vesti
gen. Het toenmalige gemeentebestuur
zag er wel wat in en verleende mede
werking. Van 't Slot was woninginrich
ter/meubelmaker en hield tot 1977 zijn
winkel in de Schoolstraat aan. In 1980
eiste de Oude Hoeve al zijn tijd op.
In 1985 waren het ook vooral de Belgi
sche duikers die op de camping stonden:
CVD, Mistral. Diestse Sportduikers, het
Franstalige SAS uit Brussel en de La
goon Divers uit Wilrijk. Toen werd er
ook al over een slecht-weer-voorziening
gesproken met enkele honderden vakan
tiehuisjes. Van 't Slot beschouwde het
als een luchtkasteel, en betreurde toen
de grootschaligheid van het plan. Over
het bungalowpark wordt nog steeds ge
sproken. Dc Hoeve staat er nog. Een
rustige camping, verscholen tussen het
groen. Een plek om 'mooi oud te wor
den.'
mÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊBÊÊÊBSÊÊBSssmmmBmÊÊÊÊÊÊmÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊm
Zeeland trekt minder toeristen.
Vooral Nederlanders laten de provincie links liggen en kiezen
voor een bosrijkere omgeving, zo blijkt uit cijfers van het
CE35. Ook het aantal overnachtingen is vorig jaar terugge
lopen. Trekken de meeste toeristen naar
Walcheren en Schouwen-Puiveland met
een aandeel van 26 procent, ook Tholen
spreekt een aardig mondje mee met 25
procent van de 10,6 miljoen overnachtin
gen in 2004. Recreatie en toerisme is
een van de speerpunten van het Thoolse
economische beleid, maar staat nog altijd in de
ecfiaduw van de agrarische sector.
Kan het een van de belangrijkste kurken van de Thoolse
economie worden nu de landbouw terugloopt?
Le Granse kwam hier al logeren in één
van de vier houten huisjes die op het
terrein stonden. Hij praat over een klei
ne veertig jaar geleden, zegt hij. Le
Granse ging van houten huisje naar ca
ravan en van caravan naar stacaravan.
Zo is het meer gasten vergaan.
De camping ontstond rond een drinkput
van de boerderij. Nu heet het water een
vijver. Mevrouw C. Sprenkels uit Rijs-
bergen kijkt er op uit. Een kleine be
schaduwde plas onder hoge wilgen. Er
moeten eenden en waterhoentjes zwem
men, maar ze laten zich nu niet zien.
Mevrouw Sprenkels geniet van het uit
zicht. Ze heeft er haar stacaravan met
ruime voortuin dan ook naar genoemd:
Vijverzicht. Ze komt er al zestien jaar.
Jeanne van den Berg en haar partner
Bert Kielman runnen samen de cam
ping. Het stel woont in het huis op De
Hoeve. Jeanne is de beheerder, haar
partner werkt nog vier dagen in de week
elders. Er zijn zeventig vaste staplaat-
sen. Ze zijn vanaf de weg niet te zien.
Het terrein van bijna twee hectare is
omzoomd met bomen en struiken. Een
groene oase in het akkerland van de
Scherpenissepolder. Gasten parkeren
hun auto's op de parkeerstrook naast de
camping aan de Havenweg. De vaste
gasten bij hun 'nummerpaaltje', bezoe
kers bij de paaltjes met een R
Er zijn weinig plaatsen voor passanten
ingeruimd. Er is geen kantine op De
Hoeve. Ook dat is niet erg gebruikelijk
op een camping. Maar De Hoeve is dan
ook geen doorsnee camping. „Een kan
tine hoeft voor mij ook niet hoor", zegt
nooit tijd voor had en dan is het over. Ik
ben een mens om onder de mensen te
komen. Dit kwam op mijn pad. Hier wil
ik langer blijven."
De meeste gasten komen elk jaar terug.
Sommigen al drie generaties. „Er zitten
hier veel Belgen. Opa's en oma's met
hun kleinkinderen. Ze zorgen er hier
voor op de camping terwijl hun ouders
allebei nog werken." Belgen en Braban
ders bevolken De Hoeve. En van de zui
derburen zijn er maar liefst drie duik
clubs permanent te gast tijdens de
zomer: de CVN (centrum voor versprei
ding van de duiksport) uit Antwerpen,
de Diestse Sportduikers uit Diest en
Aquaticum met leden uit verschillende
plaatsen in Vlaanderen.
De camping is open van half maart tot
half oktober. „Dan gaat het water er
af," zegt ze doelend op het afsluiten
van de waterleiding voor alle vaste
stacaravans. De Diestse Sportduikers
bezetten voor een groot deel het pas-
santenterreintje. Zij beschikken niet
over stromend water en halen dat uit
een van de vaste waterpunten op het
terrein. Het zijn actieve gasten want ze
organiseren nogal eens wat activitei
ten. Vooral voor de kinderen.
Jeanne hoeft dat allemaal niet zelf te
doen. Er is zelfs een soort animatie
team van drie gasten.„Die gaan zelf
met de pet rond om geld op te halen.
Ze vragen of de mensen wat over heb
ben voor de kindermiddag. Er wordt
Vijf jaar geleden gekregen bij zijn af
scheid als voorzitter van het CVD.
Twintig jaar voerde hij de vereniging
aan. Ook de duiker/instructeur kan ver
halen over de natuur. Maar dan van on
der de waterspiegel. Hij roemt de flora
en fauna in de zeearm. Hij heeft al
overal gedoken in zijn leven. In de tro
pische wateren op de Caraïben, bij Flo
rida, in hel heldere water van de Mid
dellandse zee. Maar steeds trok dc
Oosterschelde weer. Vanwege de hel
derheid, zegt hij. „Niet zo helder als de
Middellandse Zee en minder troebel
dan de Noordzee. De Oosterschelde zit
daar tussenin." Lyrisch wordt hij over
het ondcrwaterleven. „Breek eens een
mossel open en leg die eens op de bo
dem en kijk eens wat daar op afkomt
aan garnalen en krabben en kreeftjes.
Het is de baarmoeder van de Noord
zee."
In het begin kwamen ze met hun tentje
uit het Antwerpse. Ze spraken af bij het
Sportpaleis en reden gezamenlijk rich
ting Tholen. Ze vonden er hun stek
vlakbij de duikplck: Gorishoek. „We
konden hier vlak bij de punt (bij de
Zeester - red.) duiken. Het is nu niet ver
meer. In 45 minuten zijn we hier, vroe
ger deden we er via Putte en Hooger-
heide anderhalf uur over. De lucht is
hier goed. Voor ons is het hier zeven
zondagen per week."
Het echtpaar herinnert zich ook nog het
25-jarig bestaan van de camping, in 1985.
„Van 't Slot was verkleed als hertog, zijn
vrouw als freule. We hebben hem een
gouden horloge gegeven. We kregen alle
maal een boek over de Oosterschelde met
prachtige foto's. Het was hier een hele
hechte gemeenschap, moet je weten. Er
waren ook veel kinderen die hier als baby
kwamen en opgegroeid zijn."
Zijn vrouw Maria Darmont-Roonacker
herinnert zich Van 't Slot ook als een
man met principes. „Geen auto's op de
camping, geen asfaltwegen. En vrou
wen met hoge heeltjes (hakken - red.)
moesten maar gewone schoenen aan
doen." Ze lacht. Ze lijkt ook geen type
voor dat soort schoenen. Ooit was zij
Belgisch kampioen turnen. Toen ze
achttien was.
Ze komen nog elk jaar naar De Hoeve.
Net als René Smans, die ooit als 'para'
in de Congo heeft gevochten. Ver van de
'brousse' is dit ook zijn stek geworden.
Hier ligt nu ook een stuk geschiedenis
van hun eigen leven. Ze koesteren het,
zoals ze de camping koesteren.
Darmont veert nog een keer op om te
vertellen dat het met het duiken in de
Oosterschelde bijna was gedaan. Toen
de Oosterscheldekering werd aangelegd
mocht er niet meer overal worden gedo
ken. „Ik had toen een discussie met
Paul Boersma, dc voorzitter van de Ne
derlandse Onderwatersportbond. Jullie
pakken onze kreeften, zei hij. Hij was
het er mee eens dat het duiken verboden
zou worden. Maar wij zijn hier toen met
burgemeester Baercnds aan tafel gegaan
en we hebben een akkoord weten te be
reiken. Het kwam er op neer dat we tot
vijftig meter uit de teen van de dijk
mochten duiken."
Maar de gasten zaten niet alleen onder
water. Ze zochten ook vertier in Sint-
Maartensdijk. Doen er boodschappen
en een groepje Belgen werd zelfs lid
van de tennisvereniging Jacoba van
Beieren. Uiteraard werd er dan een in
terland gespeeld: „de Ollanders tegen
een elk-weer-voorziening bij hebben
met een zwembad. En dat kost veel
geld. Daarom zouden er veel bunga
lows gebouwd moeten worden om het
te kunnen realiseren."
Voor de lokale economie zou het vol
gens haar ook goed zijn als het er
komt. „Iemand die een bungalow kan
betalen, heeft een ander bestedingspa
troon. Dan krijg je toch ook weer an
dere bestedingen. Het is ook goed te
gen dc vergrijzing. Dat is niet tegen te
houden. Wc hebben hier Belgen die el
ke donderdag met drie of vier man
naar de markt in Sint-Annaland gaan
om er boodschappen te doen en dan
een terraske pikken aan het Haven
plein."
Ook voor de kinderen van de camping-
zou het wel een uitkomst als het bunga
lowpark in de buurt zou verrijzen. Dan
zouden ze er naar het zwembad kunnen
gaan. Nu hebben een paar kinderen
campinghouders die aangesloten zijn
bij de Recron hebben we nu een over
eenstemming bereikt. Maar we hadden
eerst het gevoel dat de gemeente ons om
zeep wilde helpen. Jullie zullen mee
moeten werken, werd er tegen ons ge
zegd. We hadden niet het idee dat de ge
meente voor ons wilde werken."
De beheerder vindt dat de recreatieon
dernemers 'overwoekerd worden door
eisen en regels.' „Om de zoveel plaat
sen moeten er brandblussers komen te
hangen. Wc moesten aan bedrijfshulp
verlening gaan doen. Dat diploma heb
ik en voor de twee feestavonden die we
hier in het seizoen hebben, moet je het
diploma sociale hygiëne hebben, het
vroegere vakdiploma horeca." Ze ko
men ook twee keer per jaar de douches
en waterpunten bemonsteren voor de
legionellabacterie. We moeten aan ge
scheiden afval doen, glasbak, papier
bak en snoeiafval. En dan zijn er ook
eisen op het gebied van de groenstrook.
Die kan hier niet breder omdat je dan in
het land komt van een ander."
Een andere grief betreft de verhoging
van de toeristenbelasting met 100 pro
cent enkele jaren geleden. Voor een
stacaravan betalen de gasten 122,40 eu
ro per jaar, een toercaravan kost 88 eu
ro en een passant betaalt 60 eurocent
aan toeristenbelasting per nacht. „Dat
krijgen we gewoon over ons heen. Dat
was geen prettige tijd. Klanten vallen
ons erop aan, terwijl wij daar niks aan
kunnen doen."
vraagd worden om in een groter gebied
zijn kennis van de flora en fauna over te
dragen.
Als natuurliefhebber bezoekt Timmer
man regelmatig het natuurgebied de
Pluimpot. Uren kan hij er rondkijken,
zegt hij. Hij kent het op zijn duimpje en
is altijd weer verrast door de vele soor
ten wilde orchideeën die er groeien. „In
België weel ik ook dc plaatsen waar ze
groeien, maar hier in de Pluimpot staat
de moerasorchis. Die is heel zeldzaam."
In het natuurgebied broedt ook de brui
ne kiekendief, vertelt Timmerman. De
kiekendieven hebben het op jonge
meeuwen gemunt uit de kolonie kok
meeuwen die zich jaarlijks op een van
de broedeilanden vestigt. „Ach ja, als je
dan het gevecht ziet tussen de kieken
dief en de meeuwen die ze proberen
ve is bezet door de Diestse Sportdui
kers. Aan de rand van de camping staat
de stacaravan van het echtpaar Dar
mont, oud-voorzitter van het CVD. De
79-jarige Paul Darmont was een van de
eerste gasten op de toenmalige Oude
Hoeve. De duiksport stond eind jaren
vijftig, begin jaren zestig nog in de kin
derschoenen, vertelt de oud-leraar aan
een technische school in Antwerpen.
„Je had de Frogman, de voorloper van
het CVD. We hadden niks. We maakten
de flessen en compressoren zelf. E11 oe
fenden in een sloot. Nadien gingen we
duiken in de Middellandse Zee. Dat kan
alleen tijdens het verlof. We wilden in
de buurt ook duiken en zijn naar plek
ken in de buurt gaan zoeken. Zo kwa
men we in de Oosterschelde terecht, via
Bergen op Zoom. Maar na de duik
moesten we weer terug naar huis. We
hebben toen voor het eerst bij Zwikker
gestaan. Die had een stuk grond ge-
.-^gggj
wife?* 'y' W~*A
-rM
mmm
Jeanne van den Berg bij de vijver waar de camping is ontstaan, de stacaravan achter haar heet Vijverzicht.
