Negen maanden niet rijden na
dodenrit in sneeuw en mist
Kantoor is op de groei gemaakt
Boerenontbijt voor kinderen Kompas
'Leuk hoor, nu weet je waar het
waterschap ons geld voor gebruikt
Drie procent meer werklozen
Lagere snelheid
op polderwegen
Donderdag 30 juni 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Meer overtredingen
Rechter twijfelt aan verantwoordelijkheidsgevoel Scherpenissenaar
'Waterschapgebouw met allure schept verwachtingen
Het kantoor van het waterschap Zeeuwse Eilanden in
Middelburg is zaterdag officieel geopend. Het is volgens
dijkgraaf W.A. Gosselaar op de groei gemaakt omdat het
waterschap Zeeuws-Vlaanderen er ooit bij zal komen.
Van groot belang vindt de dijkgraaf dat er in het gebouw
samengewerkt wordt met de provincie, rijkswaterstaat en
Evides die de bovenverdiepingen huren. En dat is niet al
leen vanwege de huuropbrengst, zo verzekerde hij de ge
nodigden in de verduisterde kantine die getuige waren
van de officiële openingshandeling. Een projectie van elf
filmpjes over het werk van het waterschap van de kunste
naars Paul en Menno de Nooijer.
Botsing Rijksweg
Bromfietser aangereden
Dolfijn
Tholenaren bezoeken nieuw kantoor in Middelburg op open dag
Kapot geploegd
De officier van justitie wilde de
19-jarige K.D. uit Scherpenisse
vier maanden het rijbewijs afne
men, maar dat ging kantonrech
ter mr. M.J.M. Klarenbeek niet
ver genoeg. Hij legde onlangs ne
gen maanden ontzegging van de
rijbevoegdheid op. D. reed begin
maart met grote snelheid over de
Thoolse brug richting Lepelstraat
en voerde daarbij gevaarlijke in
haalmanoeuvres uit, terwijl er
sneeuw op de weg lag en het erg
mistig was. De kantonrechter
sprak van 'een roekeloze doden
rit' en D. gaf dat ook toe. „Ik snap
zelf niet waarom ik het heb ge
daan", zei hij.
Het rijgedrag van de jonge Scherpe-
nissenaar was die bewuste dag een
politie-inspecteur opgevallen, die -
in burger - toevallig bij Tholen de
brug opreed toen de jongen eraan
kwam. De politicman zag dat D. on
danks de doorgetrokken streep een
andere auto inhaalde en plotseling
uitweek waarbij hij plastic wegsig-
nalering omver reed. D. gaf als ver
klaring dat hij moest uitwijken om
een tegenligger te ontwijken. Ver
volgens moest hij sterk afremmen
omdat voor hem in de mist een
vrachtwagen opdoemde. De inspec
teur had verklaard dat het zicht tot
tien meter beperkt was, D. hield het
op vijftig meter. Vervolgens haalde
hij de vrachtauto in, waardoor te
genliggers naar rechts moesten uit
wijken. Het ging net goed, aldus de
inspecteur. „Een gewone inhaal
manoeuvre", zei D. Op de T-split-
sing met de Steenbergseweg wilde
de politieman de jongeman tot stop
pen dwingen, maar deze reed door.
„De auto kwam naast me staan. Ik
voelde me bedreigd en ben rechts
afgeslagen naar Halsteren", aldus
D. Volgens de inspecteur, die de
achtervolging inzette, zou de jonge
man naar links zijn gekomen om te
proberen hem van de weg te druk
ken. Hij moest uitwijken en
schampte daarbij een andere auto.
Maar D. ontkende, hij was alleen
harder gaan rijden, zei hij, en van
een aanrijding van zijn 'achtervol
ger' had hij niets gezien. ,,Ik zag al
leen dat hij keerde en in de richting
Steenbergen reed." Het kenteken
had de politicman niet kunnen note
ren, maar navraag bij garages leerde
dat er op hel eiland Tholen slechts
twee bronskleurige Nissan Micra's
reden. En toen was D. snel gevon
den.
De Schcrpcnisscnaar bleek in de
korte periode dat hij een rijbewijs
heeft, al de nodige overtredingen te
hebben begaan. De kantonrechter
noemde een waarschuwing voor te
hard rijden, een poging om radarap-
paratuur te saboteren nadat hij was
geflitst (daarvoor heb ik in een ge
sprekje mijn excuses aangeboden,
zei D.), twee keer inhalen over een
doorgetrokken streep waarbij tegen
liggers moesten afremmen. Ook zou
de jongeman betrokken zijn ge
weest bij een wegrace, maar daar
over had hij bij de politie verklaard
er niets mee te maken te hebben. En
het in Steenbergen met slippende
banden inrijden op een groepje
scholieren, was volgens hem een
geval dat hij de macht over het stuur
verloor toen hij zijn auto aan zijn
broertje wilde laten zien. „Hoort u
wel een rijbewijs te hebben?" vroeg
de kantonrechter zich af. D. vertelde
dat hij in juli op last van het Cen-
Voor een aanrijding tussen twee auto 'v, waarbij beide bestuurders gewond raakten, legde de kantonrechter een boete op van 300 euro. Het
ongeluk gebeurde in januari op de Rijksweg in Sint-Philipsland.
De open dag was bedoeld om de men
sen die waterschapsbelasting betalen,
te laten zien wat er met hun geld ge
beurt. Er stonden buiten bedrijfs
auto's, trekkers, graafmachines en er
lag een peilboot en een inspccticboot
in het kanaal. „Het gebouw is geen
statussymbool. Daarom hebben we er
veel ruwe beton in verwerkt. Er lig
gen zonnepanelen op het dak en wc
maken gebruik van koel en warm wa
ter uit een bron onder de grond. De
kantine en ook andere ruimtes, zoals
de zaal voor de algemene vergade
ring, kunnen we verhuren. We doen er
alles aan om het zo doelmatig moge
lijk te gebruiken."
Hij bedankte het personeel dat eerst
naar Goes verhuisde en een aantal ja
ren naar Middelburg, de algemene
vergadering voor het beschikbaar stel
len van extra geld. ook voor het labo
ratorium in Sluiskil. En voor kunst in
het gebouw waar extra geld voor was
uitgetrokken.
Gedeputeerde M. Kramer noemde het
kantoor een gebouw met grote allure.
„Het markeert de wijze waarop het
waterschap in de samenleving wil
staan. Dat wekt ook verwachtingen.
Maar die allure spreekt me aan want
de taken waar we beiden voor staan,
zijn uitdagend. Het gaat om het
schoonmaken van watervervuiling.
Daar ligt een grote taak in het kader
van de Europese richtlijn en de zorg
om hel klimaat vanwege de zeespie
gelstijging. We moeten droge voeten
houden. Zeeland ligt wat dat betreft in
de frontlinie. Ook het wegenbeheer is
van belang, het maakt een belangrijk
deel uit van het landschap in Zeeland.
Dat willen we graag mooi maken en
mexfi houden."
traal Bureau Rijvaardigheidsbewij
zen een test moet afleggen. Is die
niet voldoende, dan mag hij twee
jaar niet rijden.
Na het voorval in maart is D.'s rijbe
wijs ingenomen, maar dat krijgt hij
in juli terug. Officier van justitie mr.
M. Overmeer had dat liever anders
gezien. Ze hield de Scherpenisse
naar in een donderpreek voor dat
weggebruikers op elkaar moeten
kunnen vertrouwen wat gedrag be
treft. „Anders ontstaat er een enorm
gevaar." De jongeman gaf overigens
toe dat hij anderen in gevaar had ge
bracht en dat hij zich daarvoor
schaamde. Volgens mr. Overmeer
heeft D. erg veel geluk gehad. „Ik
hoop niet dat je hier ooit nog eens
zit omdat je iemand hebt doodgere
den. Of dat je jezelf doodrijdt." Het
wil bij D. volgens haar niet door
dringen hoe gevaarlijk het verkeer is
en dat een auto niet is om te racen.
Verzachtende omstandigheden zag
ze niet en daarom eiste ze een geld
boete van 200 euro en vier maanden
niet rijden.
De kantonrechter hoorde van de
Scherpenissenaar dat hij als leer
ling-verpleegkundige in een psy
chiatrisch ziekenhuis werkt. „Dat is
een beroep waar veel zelfbeheersing
bij nodig is. Maar dat zie ik niet in
uw rijgedrag." Mr. Klarenbeek zei
dat D. echt roekeloos heeft gereden
en dat het dom geluk is dat het alle
maal goed is afgelopen. „Ik heb
ernstige twijfel aan uw verantwoor
delijkheidsgevoel en uw rijgedrag",
zei de rechter die een veel langere
ontzegging van de rijbevoegdheid
oplegde: negen maanden (de vier
dat D. zijn rijbewijs al kwijt is, gaan
daar af). Hij halveerde wél de geld
boete, tot honderd euro.
Voor een aanrijding op de kruising
van de Rijksweg met de Oostdijk in
Sint-Philipsland is C.W. van W. (20)
uit Anna Jacobapolder veroordeeld
tot een geldboete van 300 euro en
een voorwaardelijke ontzegging van
de rijbevoegdheid voor drie maan
den, met een proeftijd van twee jaar.
Van W. was in januari van dit jaar
met de auto van zijn ouders op de
betreffende kruising op een tegen
ligger gebotst, een 58-jarige man uit
Bergen op Zoom. Hij zou een auto
hebben ingehaald, maar dat sprak
de jongeman tegen. „Ik zag te laat
dat de auto vóór me stopte om links
af te slaan en gooide in een reactie
mijn auto er links naast om een bot
sing te voorkomen." Op dat moment
kwam uit de tegenovergestelde rich
ting de Bergcnaar aanrijden. Uit ge
tuigenverklaringen bleek dat nie
mand te hard heeft gereden.
Desondanks waren de gevolgen ern
stig. De man uit Bergen op Zoom
had enkele ribben en zijn bekken
gekneusd, en snijwonden aan de
knieën. Van W. liep eveneens gek
neusde ribben op, een gebroken
kaakbeen en gescheurde kruisban
den. Hij vertelde de rechter dat hij
schilder in opleiding is, maar dat
werk gaat met zijn knie niet meer en
daarom moet hij een andere baan
zoeken. Klarenbeek vroeg of er con
tact is geweest met de man uit Ber
gen op Zoom. Van W.'s ouders had
den een bloemetje laten bezorgen en
enkele keren gebeld - de jongeman
kon zelf een tijdje niet praten -
maar de Bcrgenaar liet weten liever
geen contact meer te hebben. De
schade is via de verzekering gere
geld.
De officier van justitie vond de fei
ten bewezen en zei dat Van W. ge
confronteerd was met de gevolgen
van even niet opletten. Met het oog
op het veroorzaakte letsel, zou ei
genlijk een boete van 400 euro ge
vraagd moeten worden, maar de of
ficier wilde rekening houden met de
omstandigheden van de Sint-Phi-
lipslandcr. Daarom deed ze er hon
derd euro af en eiste, als stok achter
de deur, een voorwaardelijke ont
zegging van de rijbevoegdheid. De
rechter nam die eis over.
De 76-jarige A. van W. uit Slie-
drecht kwam er met een geldboete
van 200 euro vanaf. Hij verleende
eind december vorig jaar op de
Paasdijkweg in Poortvliet geen
voorrang aan een meisje op een
brommer. Een aanrijding was het
gevolg, waarbij de bromfietser een
gebroken spaakbeen opliep en een
wond aan de kin. „Ik draaide bij een
garage en heb haar helemaal niet
gezien. Het zicht werd belemmerd
door een busje dat op de weg gepar-
De 50 leerlingen van Het Kompas in Anna Ja
cobapolder brachten donderdagmorgen een
mok en een boterhambordje mee naar school.
In de gemeenschapsruimte stonden de tafels
al gedekt: met witte en bruine boterhammen,
peperkoek en kleine eierkoekjes, kaas, worst,
boter, jam, chocoladepasta en hagelslag. Het
boerenontbijt was een cadeautje van de afde
ling Tholen van de Zuidelijke land- en tuin
bouworganisatie (ZLTO) in het kader van de
Week van het platteland. Daarom ook hing
een grote ZLTO-vlag in het lokaal en stonden
kleintjes op de tafels. Rina Timmers en Mie-
ke Bierens van de p.r.-commissie van de ZL
TO zetten, geholpen door de leerkrachten, al
les gereed. „Het leuke van zo'n kleine school
is dat de hele school mee kan doen in plaats
van één of een paar klassen", vond Rina.
Voor leerkracht Peter Roggeband zit zijn tijd
op Het Kompas er bijna op. Hij werkte daar
dit schooljaar één dag in de week, en drie op
De Regenboog in Tholen. Na de zomervakan
tie krijgt de Vossemeerder een vaste aanstel
ling in Tholen. Op Het Kompas gaat in zijn
plaats Simone Cïroeneveld aan de slag.
De belangenorganisatie ZLTO wil in de Week
van het platteland de agrarische sector op
een positieve manier onder de aandacht bren
gen. In Anna Jacobapolder lukte dat prima.
De kinderen lieten zich het ontbijt goed sma
ken. Ze kregen er ook iets te drinken bij:
melk, chocolademelk, yoghurtdrank of jus
d'orange. Van de worst, kaas en ontbijtkoek
was er voor ieder kind één plak, van de rest
mochten ze zoveel eten als ze lustten.
De voorgaande dagen was er tijdens de lessen
aandacht besteed aan de land- en tuinbouw
en enkele kinderen vertelden kort wat ze ge
daan hebben. Zo had de bovenbouw een
muurkrant gemaakt, onder meer over de
aardappel, aan de hand van informatie die
uit bladen was gehaald. De middenbouw
schonk via werkbladen aandacht aan de ap
pel, veeteelt, de techniek vroeger en nu. En ze
zaaiden sterretjes en zonnebloemen. De on
derbouw had vooral gepraat over de land- en
tuinbouw, aan de hand van prentenboekjes
en wat ze van thuis kennen, 's Maandags gin
gen ze op schoolreis en toen zijn onderweg al
le tractoren geteld die de kinderen zagen.
Tot slot van het ontbijt kregen de kinderen
stukjes appel. Ook deelden Rina en Mieke ca
deautjes uit: een zakje met een stickervelle
tje, een memoryspelletje, een pen en een fol
dertje. 'Dankjewel juffrouw, wat zal dat
lekker zijn. Jam, jam', zongen de kinderen
tot besluit. Daarna gingen de normale lessen
beginnen.
In Oud-Vossemeer bezocht een groep van Die
Heenetrechtschool het bedrijf van Mariët
Reins aan de Duivekeetseweg in verband met
de Week van het platteland. Ook deze kinde
ren kregen hetzelfde presentje.
keerd stond", zei Van W. tegen de
kantonrechter. Hij wist te vertellen
dat het meisje inmiddels weer aan
het werk is. De officier van justitie
hield de man voor dal hij niet voor
zichtig genoeg was geweest. Haar
eis van 200 euro vond hij 'een beet
je veel'. „Geef me maar een taak
straf, ik heb toch tijd genoeg", re
ageerde de man. Dat kan bij een
dergelijke lichte straf helemaal niet,
zei de kantonrechter, die 200 euro
boete oplegde.
Het aantal Zeeuwen zonder baan
steeg het afgelopen kwartaal met
3% tot 12.100. Ten opzichte van een
jaar eerder was de stijging 0,9%.
Het werkloosheidspercentage in de
provincie bedroeg eind maart 7,3%.
Van de Zeeuwse werkzoekenden is
8,6% jonger dan 23 jaar en dat aan
deel ligt een procent hoger dan lan
delijk. Net als twintig jaar geleden
komt de jeugd momenteel steeds
moeilijker aan een baan. Reden
voor het Centrum voor werk en in
komen en de taakgroep jeugdwerk
loosheid om actie te ondernemen;
doel is om binnen vier jaar 40.000
extra banen, stages en leerwerk-
plekken voor jongeren te realiseren.
Het aantal werklozen ouder dan 39
jaar is in Zeeland het afgelopen
kwartaal licht gestegen. Het aan
deel van 53,8% is ongunstiger dan
landelijk. Met een aandeel van
48,7% ligt het aantal werkloze
vrouwen in Zeeland iets lager dan
landelijk.
Van de Zeeuwse werkzoekenden zit
35,4% - dat aandeel blijft stabiel -
korter dan zes maanden zonder
werk. Landelijk ligt dat op 29,1%.
Tussen zes en twaalf maanden
zoekt 15,7% van de Zeeuwse werk
lozen naar een baan en 48,9% zit al
een jaar of langer thuis.
Volgens Kramer is het waterschap nu
letterlijk en figuurlijk dichter bij de
provincie gekomen. „We willen af
van de eeuwige discussie over het
voortbestaan van het waterschap.
Voor de provincie is het een uitge
maakte zaak. Als hel waterschap zich
kan vinden in de beleidskaders met
heldere doelen waarop afgerekend
kan worden. Wij kijken uit naar de
verdere samenwerking."
Architect Taco Tuinhof (die cx)k de
nieuwbouw van De Schutse in Sint-
Annaland ontwierp), bood het water
schap drie mobiele meubels aan met
een monitor waarop filmbeelden te
zien zijn van de kunstenaars De
Nooijer.
Die openden het gebouw door gelijk
tijdig elf projectoren op elf ladders te
starten waardoor op een langgerekt
scherm elf filmpjes over het water
schap werden vertoond. Steeds met
een figuur in slowmotion. Onder meer
op de zuivering, met een fiets, bij de
zeewering, op hel strand met een op
blaasbare dolfijn en centje in het kan
toor. Het bracht dc veelheid van taken
van het waterschap op een speelse
manier naar voren.
Het dagelijks bestuur van het wa
terschap Zeeuwse Eilanden heeft
opnieuw voor een aantal wegen op
Tholen een lagere maximum snel
heid vastgesteld. Voortaan mag
het verkeer hooguit 60 km/u rijden
op de Koelhuisweg en Joanna Ma-
riaweg te Sint-Annaland. Verder
in Oud-Vossemeer de Sluispolder-
weg, Hollaereweg, Broeksedijk,
Hiksedijk. Hikseweg, Nieuweweg,
Patrijzenweg (buiten dc bebouwde
kom), Gankeiweg, Leguitsedreef,
Leguitsedijk en Leguitscwcg.
Het besluit ligt tol en met 7 augus
tus ter inzage op het waterschaps
kantoor in Middelburg. Tot die da
tum kunnen belanghebbenden
bezwaar maken bij Zeeuwse Ei
landen.
De Thoolse gezworene Jacob Mol had het prima naar zijn zin tijdens de rondleiding in Middelburg. Links dhr. Steendijk, rechts mevr. Mol.
„Het is nog al luxe," zegt oud-Stavenissenaar P.C.J. Steendijk uit Kloe-
tinge als hij zaterdagochtend door de gangen van het kantoor van het
waterschap Zeeuwse Eilanden loopt. Hij staat versteld van de ruimtes
die het personeel en het bestuur tot hun beschikking hebben om hun ta
ken uit te voeren. „Een mooi gebouw. Het complex aan de Kanaal weg
in Middelburg is open voor het publiek en Steendijk is een van de 2500
bezoekers. Ook L.K. Priem uit Tholen is met vrouw en dochter geko
men om het kantoor in de Zeeuwse hoofdstad te bezichtigen. „Leuk, nu
weet je waar je ze je geld voor gebruiken."
Rina Timmers van de ZLTO voorziet leerlingen van het Kompas in Anna Jacobapolder van een ontbijt.
Priem vindt het interessant, zegt hij.
„Dit kantoor is tenslotte ook voor
ons eiland bedoeld. Er zou eigenlijk
meer animo voor moeten wezen."
Steendijk en Priem (ook afkomstig
van Stavenisse) worden rondgeleid
door een deel van het gebouw door
gezworene ongebouwd J.L.C. Mol
uit Sint-Maartensdijk.
Het clubje staat in de grote zaal
waar de algemene vergadering bij
eenkomt. Het grote raam kijkt uit op
het water van het Kanaal door Wal
cheren. De zaal kan voor meerdere
doeleinden worden gebruikt, zegt
Mol. Nu zijn alle 150 stoelen op de
tribune beschikbaar, maar een groot
deel kan door een druk op dc knop
worden verwijderd om beneden
meer ruimte te scheppen. De stoelen
verdwijnen onder de bovenste rijen.
De zaal wordt nu gebruikt voor een
quiz over het waterschap. Er staat
een groot scherm klaar.
Het gebouw telt zes bouwlagen. Op
het hoogste punt is het 24 meter
hoog. Er staan 220 bureaus in en er
zijn 31 vergaderkamers in onder ge
bracht. Opvallend in het gebouw is
de zogeheten vide. Het open stuk
tussen het kantoorgedeelte aan de
kanaalkant en het gedeelte aan de
Kanaalweg. Het licht valt door dc
ramen in het dak naar binnen. De
beide delen worden verbonden met
loopbruggen. Er zijn maar liefst 38
trappen in het gebouw. In de vide is
veel hout gebruikt. Maar liefst 22
kilometer latjes zijn er in verwerkt.
De kosten van de bouw bedragen
22.5 miljoen euro.
Overal staat personeel van het wa
terschap. Ze hebben speciale T-
shirts aangetrokken. Ze staan bezoe
kers te woord of wijzen ze de weg
op een van de verdiepingen die voor
de open dag zijn opengesteld. Op de
kamer van de dijkgraaf kunnen be
zoekers plaats nemen achter het bu
reau van W.A. Gosselaar. Ze gaan
op de foto. Na een half uur ligt de
afdruk beneden aan de balie. De ka
mer is in de hoek van het gebouw
gelegen en heeft een raam dat op de
stad uitkijkt en een raam dat uitziet
op het stadhuis van de gemeente
Middelburg. Velen maken gebruik
van de mogelijkheid even op de
stoel van de dijkgraaf te gaan zitten.
Een van de trappen naar de tweede
verdieping kan zelfs worden opge
takeld. Dat is nodig als de begane
grond wordt verhuurd aan derden.
Door dc trap op te hijsen, kunnen
bezoekers niet verder het gebouw
in.
Mol staat stil bij enkele taken die
het waterschap uitvoert. „We willen
graag fietsen. Daar moeten fietspa
den voor worden aangelegd. Er
moet grond voor aangekocht wor
den en grond is duur in Nederland.
We moeten ook de wegen onder
houden. In heel ons gebied boven de
Westerschelde hebben we 2700 ki
lometer wegen liggen. We kunnen
65 kilometer per jaar doen. Dat be
tekent dat we een keer in de veertig
jaar de wegen kunnen vernieuwen.
We hebben ook de waterkeringen en
alles wat er achter ligt, gebouwd en
ongebouwd. Dat moet droog blij
ven. Ook dat kost veel geld. We
hebben persleidingen naar de water
zuiveringen. We moeten het gehalte
stikstof terugdringen van het rijk."
Volgens Mol komt er ook steeds
meer werk bij. In het buitengebied
worden flessen en blikjes wegge
gooid. Het waterschap treft ook
banden en accu's aan langs wegen
en sloten. „Dat is een probleem. Het
gebeurt dat er lege geneverflessen
op het land worden gegooid. Die
worden kapot geploegd. De scher
ven komen tussen de aardappelen
en dan wordt dc boer verantwoorde
lijk gesteld als er een stukje wordt
gevonden in de partij waar friet van
is gebakken."
Op een van dc verdiepingen staat
ook Robert van 't Hof uit Sint-An
naland. Hij werkt als technisch ad
ministratief medewerker op de afde
ling waterbeheer waar Jan Dees uit
Tholen hoofd is. Het personeel ver
huisde in september vorig jaar van
Goes naar Middelburg. „Het is wel
verder dan Goes, maar we carpool
en elke dag. Vanuit Tholen rijden
we samen. Een uurtje rijden."
Van 't Hof ervaart het werken in het
nieuwe kantoor als positief. „Het
zijn hier open werkplekken. In Goes
had je allemaal je eigen kantoor.
Hier stap je eerder op een collega
af."
Van 't Hof begon vier jaar geleden
op het kantoor in Zierikzee. Sinds
mei 2003 deed hij zijn werk in de
buitendienst vanuit Goes.
Steendijk heelt ondertussen meer
van het gebouw gezien. Hij is onder
de indruk. „Heel mooi. Het is hier
prettig werken. De temperatuur is
goed. Er moet ook veel gebeuren."
Hij heeft veel te maken gehad met
het waterschap. Eerst via de grond
en pachtzaken, later als functionaris
van de cultuurtechnische dienst. Hij
hield onder meer toezicht op de uit
voering van kavelwerkcn, het gra
ven van watergangen en sloten, ega
lisatie, beplanting en drainage.
„Over heel dc provincie. Ik heb veel
contacten gehad met heel veel boe
ren." Steendijk vertrok in 1966 uit
Stavenisse en woonde eerst in Goes
en sinds 1971 in Kloctinge.
