'De laatste jaren voel ik me meer
en meer een kok dan een slager'
Jongeren vasten voor 16.500 hiv-tests
Gemeente leeft eigen
regels niet altijd na
Vanmorgen actie artsen
Helpdesk
Daaf en Ineke Slager-Potter stoppen met slagerij in smalstad
Schuurfeest
Donderdag 21 april 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Belastingen van
gemeente niet gelijk
met het waterschap
Compensatie storing
dubbeltariefmeter
is onvoldoende
Als delvers
Tweede varken
Discounter
Met subsidieaanvragen is vaak iets mis
Bij controle van de jaarrekening van de gemeente moet
de accountant voortaan ook de rechtmatigheid beoorde
len. Is er voldaan aan de geldende wet- en regelgeving?
Een interne controle wijst uit dat er in 2004 met betrek
king tot de eigen regels en verordeningen van de ge
meente zaken niet altijd goed zijn gelopen. Overigens
zonder gevolgen voor de begroting. Door regels aan te
passen, kan dit opgelost worden.
Steekproeven
Ons gemeentehuis
Wc leven in een verzorgingsstaat,
zegt men, maar dat geldt niet voor de
generatie die na de oorlog echt hard
heeft gewerkt. Wie is er namelijk op
het idee gekomen om in ée'n en de
zelfde maand de watcrschaps- en ge
meentelijke belastingen te betalen. In
dertijd kreeg je de gemeentelijke
belastingen in mei omdat de ouderen
dan hun vakantiegeld ontvingen, zei
de burgemeester. Met andere woor
den: die ouderen gaan toch niet meer
op vakantie. De schone AOW is on
geveer 830 euro. Als je de helft van
de waterschaps- en gemeentelijke be
lastingen moet betalen, naast je gewo
ne kosten, ziekenfonds, huur of hypo
theek, reken dan maar uit. Daar alvast
voor sparen, kon vroeger nog wel,
maar nu alles duurder is geworden,
lukt dat niet meer. Het is al erg ge
noeg als je 71 jaar bent en moet bij
werken om auto te kunnen rijden.
Dan je auto weg doen, zal men zeg
gen, maar als je je kinderen en klein
kinderen wilt blijven zien, gaat dal
niet. Bovendien is het belangrijk dat
ouderen hun sociale contacten hou
den. Bent u wel eens met openbaar
vervoer naar Haarlem geweest? Niet
te doen en stukken duurder. Gemeen
tebestuur en waterschapsbestuur, pro
beer dus mee te denken met de kleine
portemonnee en zorg ervoor dat be
jaarden geen hoofdpijn krijgen van
het rekenen dat ze 's nachts moeten
doen.
M.Th. van Putten, Haven 38,
Sint-Maartensdijk.
Delta Netwerkbedrijf maakt 14 april
in een advertentie in de Eendrachtbo-
de melding van een storing dubbelta
riefmeter. Met de compensatie op
maandag 18 april voor de storing op
maandag 28 maart (Tweede Paasdag)
ben ik het niet eens. Op Tweede Paas
dag was ik met mijn vrouw en doch
tertje thuis. Je doet een extra was, de
droger gaat aan en er wordt gestreken.
Mijn dochtertje kijkt een aantal uren
t.v. of naar een videoband met kinder
programma's. Zelf zit ik achter mijn
computer en surf wat op het internet.
Verder worden er nog diverse appara
ten gebruikt zoals koffiezetapparaat,
waterdroger, afzuigkap, enz.
Op maandag 18 april zijn mijn vrouw
en ik vanaf 6.45 uur naar ons werk en
ons dochtertje is naar de kinderop
vang. Met andere woorden: op Twee
de Paasdag heb ik veel meer energie
verbruikt dan op maandag 18 april,
dus ik word niet volledig gecompen
seerd en ik neem aan, dat ik niet de
enige ben die door deze compensatie
benadeeld wordt. Als je dan belt met
Delta Nuts om hierover een klacht in
te dienen, word je zeer verbaasd te
woord gestaan. Zo van: waar haalt u
deze klacht vandaan? Vervolgens
raakt deze mevrouw zelf geïrriteerd
(jammer genoeg heb ik haar naam
niet gevraagd) en als ik zeg dat ik ze
ker de enige ben met deze klacht, raad
ze mij bits aan om deze klacht dan
maar schriftelijk in te dienen. Dat heb
ik dan ook gedaan om een betere
compensatieregeling te krijgen.
F.J. Pot, Poortvliet.
Slager Daaf Slager spuit in de
slachterij met een lange naald
zout in de hammen voordat ze
worden gebraden, zijn vrouw Ine
ke Slager-Potter brengt de versge-
kookte tong naar de winkel aan de
overkant van de Molenstraat in
Sint-Maartensdijk. Ze hebben sa
men al vele malen de oversteek ge
maakt van de slagerij naar de
winkel en omgekeerd maar op 29
april is het de laatste dag. Op za
terdag 30 april is de zaak gesloten.
Na 70 jaar komt er een einde aan
het familiebedrijf Slager in de
smalstad. Het pand staat te koop.
Het echtpaar heeft geen opvolger.
De 64-jarige Slager besluit om te
stoppen nadat een van zijn koelcel
len het begaf. Ook andere apparaten
in zijn slagerij zitten aan het einde
van hun levensduur. „Het hoeft niet,
maar je kan er dan op wachten tot er
weer eentje uitvalt. Ik heb me afge
vraagd of het nog de moeite loont
om voor dat ene jaartje tot mijn
65ste nog die investeringen te doen,
maar daar zie ik van af. Een jaartje
overbruggen tot mijn AOW lukt
wel."
Slager is dan wel slager maar hij
verzorgt ook veel koude en warme
buffetten. Op bruiloften en partijen
maar ook bij personeelsbijeenkom
sten en openingen van bedrijven.
Ook levert hij al 33 jaar vlees en
vleeswaren aan Ten Anker in Tholen
en Sint Maartenshof toen dat nog
een verzorgingshuis was. Hij kreeg
een bedankbrief van de SVRZ, de
stichting voor regionale zorgverle
ning. „De laatste jaren leverde ik al-
le vlees dat ik in mijn slagerij braad
de. Dat bracht ik elke ochtend naar
de keuken van Ten Anker. Vacuüm
verpakt. En dan gaat het daar in de
grote au-bain-Marie en wordt het op
temperatuur gebracht. Prachtige ap
paratuur. Een mooie moderne keu
ken. Daar zit ook het vlees bij voor
de warme maaltijdvoorziening die
vanuit Ten Anker wordt verzorgd."
Het lijstje met de bestelling ligt voor
hem op tafel in het kamertje achter
de winkel: zoveel sucadelapjes, zo
veel gehaktballen, zoveel slavinken.
zoveel speklappen. Slager bereidt
het vlees, maar ook de hachee voor
het tehuis en de mensen die vanuit
Ten Anker thuis maaltijden krijgen
bezorgd. Zeven dagen per week
voor zo'n 250 mensen. „Als je daar
dan ook nog de buffetten bij optelt,
dan voel ik me de laatste jaren meer
kok dan slager. Vroeger slachtte je
alles zelf en deed je het grove werk.
Dat is over. Het bereiden van het
vlees voor Ten Anker is arbeidsin
tensief, maar het geeft wel een flinke
omzet. Iedere ochtend rond half ze
ven, kwart voor zeven breng ik het
vlees naar de keuken van Ten Anker.
En maak dan altijd een praatje met
de dienstdoende koks. Heel gezellig
altijd."
Slager verzorgt ook al twintig jaar
warme en koude buffetten. „Het is
begonnen met barbecues. Daar le
verde je dan ook salades bij. De eer
ste grote barbecue was op een boe
renbruiloft in Oud-Vossemeer. Rudi
Nijssen die toen kok was in Sint-
Maartenshof heeft me de eerste keer
geholpen." Het was het begin van
wat uit zou groeien tot een bloeiende
partyservice. „Tot op heden hebben
we daar leuk mee gescoord. Het is
ook heel dankbaar werk want we
brengen het bij mensen die er zin in
hebben. Het is altijd een feestelijk
gebeuren. Als je in een gezelschap
dan de deksels van de schalen met
Als ik zo achter mijn computer zit te werken, voel ik me een hele piet. Dat
ding doet namelijk vrijwel altijd precies wat ik wil, en dat geeft mij een ge
voel van macht. Beroepsmatig breng ik vele uren achter het toetsenbord of
met mijn laptop door. En wat te denken van al die verhaaltjes die ik dage
lijks per digitale post moet verzenden. Kortom, een goedwerkende computer
en een betrouwbare internetverbinding zijn voor mij goud waard.
Het vervelende aan al die nieuwerwetse commupicatiemiddelen is dat je er
op den duur zo afhankelijk van wordt. Op zich niet zo 'n probleem, maar wat
als er een kink in de kabel komt? Als de computer gekke dingen gaat doen,
als hij niet meer wil luisteren naar jouw commando's en er alleen maar
abracadabra op het scherm verschijnt? Of als je geen verbinding kunt krij
gen met de rest van de (digitale) wereld, je tot in den treure de melding
krijgt dat er iets mis is met de server? Dan zit er voor een 'leekals ik maar
één ding op: zo snel mogelijk de helpdesk bellen.
Ik vertel u waarschijnlijk niks nieuws als ik zeg dat je van zo 'n telefoonge
sprekje in de meeste gevallen niet echt vrolijk wordt. Dat ligt uiteraard
deels aan je eigen gemoedstoestand. Je bent sikkeneurig omdat dat 'rot
ding niet wil doen wat jij hem opdraagt, en nu je hard om technische hulp
verlegen zit zegt zo 'n truttig computerstemmetje al meer dan tien minuten
dat alle medewerkers in gesprek zijn en dat je zo spoedig mogelijk geholpen
zult worden. Vreselijk vind ik dat. Maar ja, wat moet je anders. Je kunt wel
op het aanbod van het computervrouwtje ingaan om later teruggebeld te
worden, maar mijn ervaring is dat de kans dat dat ook daadwerkelijk ge
beurt ongeveer even groot is als dat je de hoofdprijs in de Staatsloterij wint.
Probleem nummer twee ontstaat vrijwel onmiddellijk nadat je eindelijk een
ter zake kundig iemand aan de lijn krijgt. Zo 'n pief gaat je direct om allerlei
klantnummers, inloggegevens, softwarespecificaties en instellingen vragen.
Dat onlangs afgestudeerde helpdeskmannetje weet klaarblijkelijk niet dat
er ook nog steeds mensen bestaan die allang blij zijn dat ze weten hoe je
een computer aan en uit moet zetten. In ijltempo zegt zo 'n kerel dat je dit en
dat moet doen. Voor je het weet, zit je binnenin het brein van je computer en
volg je slaafs alle instructies op. Weet jij veel? Dergelijke lieden hebben er
bovendien nogal eens een handje van om met Engelse termen en vakjargon
aan te komen. Kortom, je weet niet waar ze het allemaal over hebben en
wat je eigenlijk allemaal gesjouwd hebt. Maar het belangrijkste is dat de
storing is opgelost als je de telefoon neerlegt. Pas later blijkt dat je op je
bureaublad een aantal icoontjes mist en dat ook je virusscanner in geen vel
den of wegen meer te bekennen is. Tot overmaat van ramp merk ik dat mijn
internetaanbieder mij - na het 'onderhoudende' gesprek met een software-
deskundige - niet meer wil herkennen. Er rest mij dus niets dan nogmaals
de helpdesk te bellen, maar nu die van de provider. Andere computerstem,
maar voor de rest hetzelfde ritueel. Wachten, wachten, keuzemenuutje aflui
steren, weer wachten, een melding dat de meeste antwoorden op technische
vragen ook op de website staan, wachten, wachten en ....jawel hooi: Na een
half uurtje heb ik iemand aan de lijn. „Staat u bij de meterkast", is het eer
ste wat de medewerker vraagt. 'Nee natuurlijk sta ik niet bij de meterkast
wil ik hem woedend toebijten, maar ik blijf kalm.
Op naar de meterkast dus om te controleren of alle lampjes op het modem
branden. Daarna de router controleren, resetten, de internetinstellingen
aanpassen en klaar is kees.
Mijn werkdag zit er inmiddels halfop, de bloeddruk zakt weer een beetje en
op de monitor verschijnen weer allemaal herkenbare dingen. Lang leve de
helpdesk!
Daaf en Ineke Slager hebben nog 4 slagers meegemaakt in Sint-Maartensdijk, na koninginnedag is er maar I meer.
warm vlees optilt, dan zeggen de
mensen dat hel lekker ruikt. Dan heb
je eer van je werk."
Slager kan gezelschappen tot 250
bedienen, maar één keer werden het
er op een avond 500 en op de avond
erna 275 personen. „Dat was de
grootste, bij het transportbedrijf
Heeren in Roosendaal. Maar ook
hier op Tholen hebben we drie
bruidsparen gehad uit één familie.
Voor 450 man. Dat is een hele klus,
maar dat was sporadisch."
Er zijn ook grote verschillen in de
gezelschappen, zegt Slager. Het
maakt uit of het gezelschap uit kan
toorpersoneel bestaat of uit mensen
die de hele dag met hun handen wer
den. Die kunnen eten als dclvers."
Ineke (59): „Maar je kan beter voor
grote gezelschappen van honderd
mensen eten klaarmaken dan voor
tien. We hebben het graag gedaan."
Tot vier jaar geleden slachtte slager
zelf nog varkens. Dat heeft hij nu
uitbesteed aan slager Slager in Sint-
Annaland. Uitbenen wordt nu ook
door zijn collega gedaan. Eerder
stootte hij het slachten van koeien en
stieren af. In 1989 nadat hij een
zwaar auto-ongeluk had gehad.
Het branden van varkens deed Sla
ger nog buiten op de Oostvest. Was
dat vroeger de gewoonste zaak van
de wereld, de laatste jaren werd er
toch wat anders tegenaan gekeken.
„Er waren wel eens kinderen die
hun neus dichtknepen als ze langs
kwamen lopen. Of die dierenbeul
aan me riepen. Vroeger gaf je de
kinderen de schoentjes mee, de
hoefjes aan de varkenspoten die je er
zo kan afdraaien. Daar konden ze
dan lekker op knauwen, ze waren
niet om op te eten. Of een stukje
zwoert. Daar hoef je nu niet meer
mee aan te komen. Maar toen waren
er nog geen zakken chips."
Slager maakte nog de tijd mee dat
er thuis werd geslacht. „De mensen
hadden hier bijna allemaal een var
ken. In november was het een druk
ke periode. Het was een goede tijd
wantje kreeg slachtgeld. Soms werd
er ook nog in februari geslacht. Voor
mensen die na de slacht in november
een tweede varken hadden. Dat wa
ren er niet zo veel. De varkens wa
ren ook altijd wat lichter van ge
wicht."
De varkens werden in de buurt van
het varkenskot doodgeschoten en
'gebrand' (om de haren van de huid
te halen). Er was wel een officiële
slachtplek op de Rieburch, achter de
Westvest. „De gemeente had daar
een vierkant stuk bestraat. Er stond
ook een ton van de destructor. Bij
een bepaalde wind kon je daar bran
den. Maar er werd ook veel geslacht
bij het Galgewegje in de Muijepol-
der, hoewel dat geen officiële slacht
plek was."
Het afbranden van de haren van het
varken gebeurde met stro. „Het ging
het beste met schoven tarwestro, la
ter werden er ook pakken stro voor
gebruikt. Die werden krombussels
genoemd. Dat was toch minder dan
de schoven. Later werd de gasbran
der er op gezet. Nu worden de var
kens in kokend water gelegd."
Hoewel het bloed niet werd opge
vangen (zoals in Brabant), werd al
les van het varken gebruikt. Zelfs de
dikke darmen die in het dialect
smullen worden genoemd.
Volgens Slager hechtten consumen
ten er aan dal de slager zelf slachtte.
„Alsof dat wat uitmaakt. Vroeger
was dat een pre. Wie er ook slacht,
de mensen weten het niet en het is
ook aan het vlees niet te proeven."
Slager begon zijn loopbaan toen er
nog vier slagers in het dorp waren.
Naast zijn vader was dat Koopman
(nu Op den Brouw), Van As (nu
speelgoedwinkel Van Houdt) en Van
Splunter/Verburg/Visser (nu bakke
rij Bazen). Als Slager zijn winkel
sluit is er nog één in het dorp over.
„Het is een landelijke trend. Net zo
als bij de bakkers. Vaak is er geen
opvolger. En overnames zijn zeld
zaam vanwege de hoge investerin
gen. Wc stoppen niet omdat we er
geen zin meer in hebben of omdat
het niet meer gaat. Gelukkig niet. Ik
had nog wel door willen gaan, maar
als ik een opvolger had gehad dan
had ik de apparatuur al veel eerder
vervangen. Dat is niet het geval. Als
er weer een koelinstallatie kapot
gaat, sta ik voor een hele grote in
vestering."
Het echtpaar runde al die jaren de
zaak samen. Ze waren buurkinderen.
Daaf werd geboren in het huis achter
de winkel, Ineke er schuin tegenover
in de winkel voor huishoudelijke ar
tikelen. Het verkopen zit dan ook in
haar bloed. Zij is het gezicht van de
winkel. Maar ook alweer 27 jaar sa
men met Jannie Kwaak-Gunter en
17 jaar samen met Gonnie Schrier-
Hartog. De laatste jaren werkt ook
Coba Ridderhof in de winkel.
Aan de toonbank zit ook nog een
verhaal. Daaf: „Die hebben we spe
ciaal op maat laten maken. Ineke is
niet zo lang dus kon ze niet overal
bij. Maar toen hij er stond bedachten
we dat ze het vlees ook gewoon met
een vork kon pakken." Nu lachen ze
erom maar indertijd was het een gro
te investering. Hij herinnert zich ook
nog het moment dat de eerste elek
trische weegschaal zijn intrede deed.
„Dat was een loodzwaar geval. Die
kostte toen 3600 gulden. Mijn vader
kon het niet geloven want hij had het
hele pand in 1935 voor 3400 gulden
gekocht." Toen zijn vader 27 jaar
geleden 65 jaar werd, namen Daaf
en Ineke de zaak over. De winkel
werd vergroot en het echtpaar ver
huisde naar de Molendijk.
Het is Slager meegevallen hoeveel
belangstelling er nog is voor de ap
paratuur die hij straks niet meer no
dig heeft. „Alle spullen voor de ca
tering gaan naar Dinteloord. Naar
een ondernemer die zijn groentehan-
del uit wil breiden. Ik help hem bij
het opstarten."
Slager was ook 25 jaar lid van de
middenstandvereniging Smalstad.
Hij was altijd bestuurslid maar am
bieerde geen functie als voorzitter of
secretaris. „Ik noemde mezelf altijd
maar toeziend voogd." Enkele jaren
geleden werd hij opgevolgd door
Rian van Houdt. Hij bewaart goede
herinneringen aan de vele winkelac
ties die de middenstand organiseer
de. „Het was altijd leuk om de prij
zen rond te brengen. We hielden de
hoofdprijs tot het laatst. Dan konden
we op het laatste adres meestal nog
een borreltje drinken."
Als het om de toekomst van de mid
denstand in de smalstad gaat, zegt
Slager dat de winkeliers hun prijzen
goed in de gaten moeten houden.
„Uit onderzoek dat we regelmatig
lieten uitvoeren, blijkt dat de men
sen hier tot de lagere inkomensgroep
behoren. Daar zul je rekening mee
moeten houden. Mensen komen ook
echt op de reclame-aanbiedingen af.
De roep om een discounter is hier
ook wel te begrijpen."
De klanten en de aanloop in de
slachterij zullen ze missen. Vaak
wordt gezegd dat mensen in een gal
vallen als ze stoppen met werken,
maar Ineke zegt kordaat dat ze er
een rooster voor legt. Ze hopen van
hun vrije tijd te gaan genieten. Sla
ger kan dan eindelijk eens meer
gaan lezen in de vele boeken die hij
thuis heeft staan. „Maar eerst gaan
we eens lekker op vakantie," zegt
Ineke Slager.
Chris Stols, Mariëlla van Zetten en Astrid Quist vermaken zich op de twister in het Visnet, terwijl Elza van Zetten toekijkt.
Jongeren van de Gereformeerde
Kerk Tholen hebben van vrijdag
avond zeven uur tot zaterdag
avond zeven uur een vastenactie
gehouden die 338,70 euro op
bracht. Zip your lip had dit keer
de aidsbestrijding in Afrika als
goede doel gekozen. Voor 10 euro
kan men een koffertje kopen met
500 hiv-tests erin. Hoewel er dit
keer slechts vier jongeren deelna
men, kunnen er toch 16.500 hiv-
tests worden uitgevoerd. Elza en
Mariëlla van Zetten, Astrid Quist
en Chris Stols deden 24 uur zon
der eten. Ze mochten alleen water
en thee zonder suiker drinken.
Met spelletjes (o.a. voetbalspel),
luisteren naar muziek en het kij
ken van video's werd de tijd over
brugd. Het werd een sobere vas
tenactie met ontberingen, want
vrijdagavond bleek de verwar
ming stuk te zijn. De schoorsteen
zat verstopt. „Toch hebben we
nog lekker kunnen slapen", zei
Chris Stols. „Af en toe kwamen er
ook mensen langs om ons een hart
onder de riem te steken: familiele
den, vrienden, kennissen en ande
re leden van de jeugdclub die dit
keer niet konden meedoen aan de
actie in het Visnet. Elza van Zet
ten had met meer dan 140 euro
het grootste deel van het sponsor
geld bijeengebracht. „Ik werk in
Ten Anker en ben bij collega's
langsgegaan", legt ze uit. Het ging
echter allemaal om het goede
doel. Behalve hiv-tests ook de
aankoop van medicijnen. Voor 25
euro kan men iemand een maand
tegen extra infecties beschermen.
Voor 30 euro is een ziekenhuis-
koffer met pij n best ri jders, ver
hand, jodium, e.d. te koop en voor
50 euro kan er aidsvoorlichting
gegeven worden aan schoolmees
ters, dorpshoofden, artsen en
groepsleiders. Nadat de torenklok
zaterdagavond zeven uur had ge
slagen, genoten de vier van appel
flappen en vervolgens van soep en
broodjes. „Het was 24 uur goed
vol te houden", zegt Elza van Zet
ten.
De Vereniging van Nederlandse ge
meenten had de rechtmatigheids-
toets liever uitgesteld, maar in het
najaar besliste de minister van bin
nenlandse zaken dal ze vanaf 2004
verplicht werd. Het gemeentebe
stuur van Tholen besloot daarop om
een controleprotocol op te stellen en
intern te controleren, daarmee be
wust het risico nemend van een af
keurend oordeel door de accountant.
Maar tegelijkertijd komt er een plan
van aanpak om maatregelen te tref
fen die onrechtmatigheden corrige
ren.
Overigens moet bij onrechtmatig
heid beslist niet aan fraude worden
gedacht, benadrukt burgemeester
Nuis. Het gaat erom dat bepaalde re
gels niet worden nageleefd zoals zou
moeten. „We verwachten dat de ac
countant met opmerkingen over
rechtmatigheid zal komen en wij
willen verantwoording afleggen
over de besteding van publieke mid
delen. We zijn er voor 100% van
overtuigd dat de rekening een ge
trouw beeld geeft." De burgemees
ter legt uit dat de gemeenten liever
eerst hun regelgeving op orde had
den gebracht alvorens de rechtvaar-
digheidstoets in te voeren.
Er is via steekproeven een interne
controle uitgevoerd op een aantal
terreinen: inkopen en investeringen,
ontvangen en verstrekte subsidies,
personeel, belastingen en leges. Wat
de externe regels betreft, zag alles er
goed uit. Uitzonderingen zijn het
groenonderhoud door de Betho én
het leerlingenvervoer. Het bedrag
dat met het groenonderhoud is ge
moeid, is van die orde dat dit eigen
lijk Europees aanbesteed had moe
ten worden, legt hoofd financiën
J.M. Duine uit. Tholen is daar be
wust van afgeweken omdat het hier
sociale werkvoorziening betreft. Bij
het leerlingenvervoer geldt, dat de
gemeente op een aanvraag binnen
acht weken dient te reageren. Prak
tijk is echter, dat aanvragen voor een
volgend schooljaar worden verza
meld en na 1 juni worden behan
deld. Dat is ruim op tijd voor het
nieuwe schooljaar, bij de gemeente
wordt efficiënter gewerkt en ver
voersbedrijven kunnen zo beter
maatwerk leveren. De gemeente wil
deze werkwijze dan ook handhaven
en het aanvraagformulier aanpassen.
Bij inkopen is gebleken, dat op
drachten ondertekend worden door
functioneel leidinggevenden. Vol
gens het mandaatbesluit van de ge
meente dient dit door de budgethou
der (het afdelingshoofd) te ge
beuren. Voor paraferen van nota's
geldt hetzelfde. Hier zal binnen de
ambtelijke organisatie meer aan
dacht voor moeten zijn. Voorbeelden
zijn er ook dat regels niet aansluiten
bij de praktijk. Zo schrijft het treasu-
rystatuut voor dat bij het in deposito
plaatsen van gelden schriftelijke
offertes van banken gevraagd moe
ten worden. Er is echter geen enkele
bank die zoiets schriftelijk vastlegt.
Het statuut, een model van de VNG,
zal aangepast worden waardoor dit
onrechtmatig handelen niet meer
aan de orde is.
Bij het betalen van subsidies is ge
bleken, dat bij alle gecontroleerde
aanvragen (80% van het totaal) iets
mankeerde. Als een aanvraag te laat
binnen komt óf er ontbreken gege
vens, wordt de subsidie tóch ver
leend. Hoewel dat niet rechtmatig is,
kan de gemeente het maatschappe
lijk gezien niet maken om niet te be
talen, aldus de burgemeester. Deze
problematiek zal meegenomen wor
den bij de geplande evaluatie van
het subsidiebeleid. „Ik wil bena
drukken dat de onvolkomenheden
die geconstateerd zijn, géén conse
quenties hebben voor de begroting",
aldus wethouder K.A. Heijbocr van
financiën.
Al met al zal het resultaat zijn dat er
minder regels komen én dat de be
staande beter worden nageleefd. De
commissie bestuurszaken sprak
gisteren over het plan van aanpak en
volgende week neemt de gemeente
raad een besluit.
Alhoewel raadsleden het nog steeds
niet unaniem eens zijn over de fi
nanciering van het nieuwe gemeen
tehuis, wordt er voor de zoveelste
maal door de gemeente het woord
'definitief' gebruikt. (Aldi-Lidl-her-
bestemming) Vraagtekens, door
burgers en bepaalde raadsleden ge
plaatst. zijn nog steeds niet opgelost
en/of openbaar geworden. O.a. over
het veel te vroeg afsluiten van le
ningen, waarover uiteraard de nodi
ge rente voortijdig moet worden be
taald, is nog niet bekend hoeveel
extra dat moet kosten voor de
nieuwbouw (boven de afgesproken
13.8 milj) De aangetoonde alter
natieven en de misrekening (zie EB
13 januari) worden zonder nadere
uitleg genegeerd. Anderzijds wordt
in de EB van 17 maart vermeld dat
de raad unaniem besloten heeft het
bestemmingsplan voor de nieuw
bouw goed te keuren. Is de vermel
ding 'unaniem' wel terecht als er
door een deel van de raad zoveel te
genwerpingen zijn gemaakt (ABT
en D66) Of worden alleen maar
voorstellen aangehoord zonder daar
op te reageren alsof er nooit reacties
werden gegeven en dus maar nege
ren? (dhr. Goossen, VVD)
Voor de zoveelste keer wordt ge
vraagd om vóór de volgende begro
tingsbehandeling financieringsza
ken op regel te hebben, waarbij zo
eerlijk en transparant mogelijk de
bouw- en exploitatiekosten worden
verantwoord, (ook de extra's na
tuurlijk) Zoals bijvoorbeeld van
bijkomende activiteiten voor de
aanleg van het natuurgebied bij het
gemeentehuis, wat nog maar het be
gin van alle activiteiten rondom het
nieuwe gemeentehuis wordt ge
noemd. Volgens de 'eed' die de col
leges deden op het niet overschrij
den van de begrotingslimiet (van
13.800.000), rijzen hierover toch
weer grote twijfels. Of valt dit niet
onder de nieuwbouw? Een feit is,
als de nieuwbouw er niet was geko
men, was dat ook niet nodig ge
weest, toch Mogelijk wordt hier
door - en door ander mecrwerk - de
nieuwbouwprijs veel hoger. De
voorlichting van de colleges is dan
onjuist geweest t.o.v. uitbreiding in
Sint-Maartensdijk en is het argu
ment van goedkoopste zeker farce
te noemen. Daarnaast is een 'ru
briek' ingeruimd voor: 'Hoe staat
het met de bouw van het nieuwe ge
meentehuis Alsof de burgers daar
blij mee zullen zijn! De rubriek be
gint met: 'Op 21 oktober 2004 heeft
de gemeenteraad definitief besloten
tot de bouw van het nieuwe ge
meentehuis in Tholen. Tholender-
wijs (bedoeld wordt de colleges)
eindigt met een erg zeer omstreden
regel, namelijk 'voortgang van ons
nieuwe gemeentehuis.'
Als bedoeld wordt met 'ons' de col
leges en ambtenaren, dan is dat te
recht. Maar als met 'ons' bedoeld
wordt de burgers, dan slaan ze de
plank finaal en ver mis! Ook dit
ruikt weer naar valse voorlichting!
Met zoveel tegenstand uit de burge
rij dit definitief 'ons' gemeentehuis
noemen? Papier is geduldig, maar
geeft niet altijd de waarheid weer.
Mogelijk kunnen al deze vragen en
twijfels opgelost worden door een
extern bureau mits dat bij de kos
ten van het nieuwe gemeentehuis
wordt opgeteld (en niet zoals dat
valselijk bij uitbreiding werd ge
daan bij de zogenaamde 3 alterna
tieven!). Het wachten is nu nog op
een open nacalculatie van deze on
gewilde en opgedrongen nieuw
bouw (zonder ontwijkingen) Want
wat nu gebeurt, wordt definitief
genoemd!
C.Rijnberg,
Sint-Maartensdijk.
De Thoolse huisartsen doen van
morgen, donderdag van 8.00 tot
12.00 uur, alleen voor spoedgeval
len dienst. Zij zijn solidair met de
collega's die actie voeren in ver
band met een debat in de vaste ka
mercommissie gezondheidszorg in
Den Haag deze morgen. In tegen
stelling tot eerdere berichten is er
namelijk geen akkoord over de
honorering van de huisartsen in
het nieuwe zorgstelsel. Volgens de
voorstellen zouden de artsen voor
een telefonisch consult 3.50 euro
krijgen en voor een bezoek 10 eu
ro. De huisartsenvereniging vindt
die tarieven niet in verhouding
staan tot de lange, academische
opleiding van artsen en de uurta
rieven van bijvoorbeeld installa
teurs en computerdeskundigen. De
apotheken van de Thoolse huisart
sen zijn vanmorgen wel geopend.
De visites worden vanmiddag ook
gewoon uitgevoerd. De landelijke
huisartsen vereniging protesteert
tegen de toenemende administra
tieve rompslomp als. gevolg van
het nieuwe zorgstelsel, waarbij het
verschil tussen ziekenfondsen en
particuliere verzekeringen vervalt.
Mede door de toenemende admi
nistratieve lasten moeten ze meer
doen voor hetzelfde geld. De art
sen vinden het onderhandelingsre
sultaat met de ziektekostenverze
keraars veel te mager.
Het jaarlijkse schuurfeest van de
PJZ Tholen/Sint-Philipsland staat
dit keer op de kalender voor zater
dag 7 mei. Het feest wordt gehou
den in een schuur aan de Bitter-
hoekseweg te Poortvliet. De band
So Far So Good en drive-in Cele
bration verzorgen de muziek. Op
het schuurfeest zal er op gelet
worden dat aan jongeren onder de
16 jaar geen alcohol wordt vers
trekt. Legitimatie is dan ook ver
plicht.
