Onderzoekt alle
dingen en
Enthousiasme voor kinderdag CHJR
Noorse boskat knuffel voor Nikita
'Schrift aanranden is
laatste wat we willen'
Uit op Tholen
niet beperkt in
programmering
Zorgelijke ontwikkeling
Woord en Daad
zoekt boeken
Donderdag 24 niaart 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Gemeente betaalt
advertenties voor
theatervoorstellingen
Velthuis bracht
gevoelens over
van gekwetstheid
Het maakt piepende geluidjes en kruipt nog wat onhan
dig rond. Missie is een Noorse boskat maar kan nog niets
laten zien van de prachtige pluimpstaart die ze ongetwij
feld krijgt. Ze is pas elf dagen oud en het enige kitten dat
het nest van vijf jongen heeft overleefd. De moeder wil
de er niet voor zorgen. De Noors boskat is bij Christina
van der Weck en Leo Overbeeke in Sint-Maartensdijk
een huisdier dat gewoon deel uitmaakt van het gezin.
Dure hobby
Uit op Tholen én kerken schrijven raad brieven
Verhoudingen
Subsidie
Megastallen
kosten samenleving
heel veel geld
Stemmen
van lezers
Enkele weken geleden las ik de aan
kondiging van Uit op Tholcn be
treffende de voorstelling 'Jesus my
boy' gespeeld door Michiel Ker-
bosch. Al lezend bekroop mij eerst
een sceptisch gevoel omdat het on
derwerp voor bepaalde religieuze
kring wel eens te gewaagd kon zijn.
Echter, ik kon niet geloven dat onze
eilandelijke culturele stichting iets
ten tonele zou voeren, dat onze
plaatselijke schriftgeleerden in ver
weer zou brengen.
Helaas, de Eendrachtbode van
17 maart openslaande, konden wij
lezen dat ds. C. de Jongste als voor
zitter van het platform overleg over
heid en kerken (OOK) zich geroe
pen voelt om aktie te gaan voeren
tegen het beleid van Uit op Tholen
en de uitvoering van de aanstaande
voorstelling diep betreurt. Dit om
dat hij, hoewel hij de inhoud van het
stuk niet kent. toch het geheel gods
lasterlijk en aanstootgevend vindt;
bovendien als je gelooft dat het niet
goed is, behoef je de inhoud ook
niet nader te onderzoeken, aldus de
dominee.
De toneeluitvoering kon geen betere
publiciteit krijgen. Door deze ophef
besloot ik kaartjes te gaan kopen
om samen met mijn zus en een col
lega de voorstelling te kunnen be
zoeken om daadwerkelijk een eigen
mening te kunnen vormen over of
iets godslasterlijk is of niet. Wij zijn
alledrie kerkelijk meelevend en met
de Bijbel goed vertrouwd.
Zaterdagavond 19 maart was het
dan zover. De opkomst in de Vos-
senkuil te Oud-Vossemeer was
goed. Er waren maar een paar stoe
len in de zaal niet bezet. Over de to
neeluitvoering kan ik alleen maar
zeggen, dat het geweldig goed was
en zeker stemde tot nadenken. Mi
chiel Kerbosch zette een 1,5 uur du
rende monoloog op het toneel die
knap en indrukwekkend was. Ja, er
zat lichte humor in, maar dit was
beslist geen spotten. Nee, het ver
sterkte alleen maar de ernst van het
slotgedeelte van deze eenakter. Al
leen al het uitbeelden van de bloedi
ge geseling en hoe een kruisiging
eigenlijk in zijn werk ging, was diep
ontroerend. Jozef, die zijn zoon,
waarvan hij niet de vader was, maar
waar hij zoveel van hield en die zo
veel voor hem betekende, zag lijden
en sterven aan het kruis, kwam tot
de conclusie dat hij daar zelf had
moeten hangen. Deze mening kan
elke gelovige christen beamen en
met zichzelf verenigen. Jammer dat
mensen onwetend andere mensen
kwetsen en krenken door vantevo-
ren al van tafel te vegen wat in hun
ogen niet geacht wordt zaligmakend
te zijn.
Persoonlijk geloof ik - en velen met
mij - dat God de Heer in Zijn liefde
ruimdenkender is dan menig kort
zichtige zielenherder die oordeelt
zonder te weten waar het om gaat.
Uit op Tholen, nog wel bedankt.
Namens velen,
A.F. Pollie,
Oud-Vossemeer.
Het bestuur van Uit op Tholen
heeft behoefte een reactie te geven
op het artikel in de Eendrachtbode
van 17 maart betreffende de voor
stelling 'Jesus my boy' van Michiel
Kerbosch. Wij waarderen het dat u
in het artikel zowel ds. de Jongste
als Michiel Kerbosch aan het
woord liet. In het artikel wordt
echter de indruk gewekt dat de ge
meente Tholen het advertentiebe
leid wijzigt naar aanleiding van de
ze voorstelling, zodat het overkomt
als een strafmaatregel naar Uit op
Tholen. Tevens wordt er geschre
ven dat de wethouder in gesprek
zou gaan, waar men uit op zou
kunnen maken dat we ter verant
woording geroepen zouden wor
den.
Wij betreuren het zeer dat u niet de
moeite heeft genomen navraag te
doen bij de gemeente en bij Uit op
Tholen. De berichtgeving komt na
melijk niet overeen met de werke
lijkheid. Het gemeentebeleid ten
aanzien van advertenties voor onze
voorstellingen was al gewijzigd en
staat volledig los van de voorstel
ling 'Jesus my boy.' De gemeente
geeft ons een grotere vrijheid, hoe
en waar te adverteren voor onze
voorstellingen en blijft deze facili-
teren.
Wij hechten zeer aan de goede con
tacten die we hebben met de ge
meente. Wij betreuren het dan ook
dat door dergelijke berichtgeving
de indruk bij de lezers van de Een
drachtbode en bij de bezofekers van
de door ons georganiseerde voor
stellingen gewekt kan worden dat
de verstandhouding verstoord zou
zijn. Tevens kan de indruk ontstaan
dat wij beperkt zouden worden wat
de programmering betreft, wat
geenszins het geval is.
Bestuur Uit op Tholen,
A. Slager, secretaris.
Het gaat niet goed met het onderwijs, het overdragen van kennis en het aan
leren van primaire vaardigheden in ons land? Ik merk het zelf aan mijn kin
deren en aan hun vriendjes en vriendinnen. Op de simpelste vragen moeten
zij vaak het antwoord schuldig blijven. En als het aankomt op inzicht tonen
en zelf initiatieven nemen is het helemaal droevig gesteld. Natuurlijk wil ik
de schuld van deze zorgelijke ontwikkeling niet volledig in de schoenen van
al die goedwillende leerkrachten schuiven, maar feit is wel dat zij toch voor
een belangrijk deel verantwoordelijk zijn voor wat onze jeugd aan kennis
opsteekt. Ik heb wel eens het idee dat een schoolmeester of juf zich tegen
woordig meer met randzaken moet bezighouden dan met hetgeen waarvoor
ze feitelijk zijn opgeleid. Ja, het gaat er pedagogisch tegenwoordig alle
maal zéér verantwoord aan toe in ons land. Van enige afstand tussen leer
lingen en het onderwijzend personeel is al een tijdje geen sprake meer en de
betekenis van het woord 'respect' kent de opgroeiende jeugd pas als ze dat
op Google heeft opgezocht.
Ik weet nog hoe ik vroeger zelf als jong broekie ineendook als onze driftige
schooljuf weer eens met de houten aanwijsstok op haar lessenaar sloeg. En
cds ik al eens het lef had gehad om iets uit te vreten in de klas, dan hoefde ik
niet op enige steun van het thuisfront te rekenen. Met andere woorden, mijn
ouders waren geen lid van het 'dat doet die van mij niet'-gilde. Zij stelden
zich solidair op met de meester ofjuf als die je met strafwerk opzadelde. Je
moest zelf je weg maar vinden op schoof vonden zij. Niet dat mijn vader en
moeder niet goed voor me zorgden, integendeel. Maar ze waren zeker wars
van de overbezorgdheid en betutteling die zich heden ten dage meester ge
maakt heeft van de meeste jonge opvoeders.
Als je als jonkie nu één keer met een dubbele tong praat, moet er onmiddel
lijk een logopedist naar kijken. Het hebben van een eigen fysiotherapeut,
mental coach, psycholoog en ergotherapeut is allang geen uitzondering
meer. Bovendien vind ik het - even los van de pedagogische aspecten - ook
zo opvallend dat tegenwoordig vrijwel ieder schoolkind in ons land met een
beugel in de mond loopt. Hebben ze net goed leren praten, worden ze kunst
matig monddood gemaakt. Maar dat dus terzijde. Het is in mijn ogen rond
uit dwaas dat je als je bij een bepaald vak wat minder presteert gelijk een
ambulante begeleider krijgt toegewezen. En hoeveel kinderen worden er te
genwoordig al niet naar een cursus 'faalangst' en/of 'zelfverdediging' ge
stuurd. Kortom, niemand wordt meer genomen zoals hij of zij is. Het zal al
lemaal wel goed bedoeld zijn, iedere ouder en begeleider probeert immers
zijn of haar steentje bij te dragen aan het klaarstomen van de jeugd voor
een goede toekomst. Daarbij geven we ze alles wat binnen ons vermogen
ligt. Maar al onze inspanningen lijken vaak juist averechts te werken.
Van internet wordt meer illegale muziek dan kennis gehaald en van MSN en
SMS, toch de twee belangrijkste bezigheden van de hedendaagse jeugd, is
de educatieve waarde ook nihil. De berichten die langs deze weg worden
uitgewisseld, kenmerken zich door onvolledige, krom geformuleerde bood
schappen. Hoewel het woord 'boodschapin dit kader eigenlijk al teveel eer
is.
Ik wil er maar mee zeggen dat steeds méér mensen zich op allerlei gebied
met de toekomst van onze jeugd bezighouden, behalve onze jongeren zelf.
Naar school gaan en aan een werkzame toekomst bouwen is voor velen
meer bij- dan hoofdzaak. Uit onderzoek is dan ook gebleken dat 8 op de 10
scholieren in het voortgezet onderwijs absoluut nog geen jlauw idee hebben
van wat ze later willen gaan doen. Daarnaast werkt de houding van steeds
meer vaders en moeders een verbetering op dit punt ook niet echt in de
hand. Zeg nu eerlijk collega-vaders, wie van ons laat zijn zoon meehelpen
in de tuin, bij klusjes in en om het huis, of bij het plakken van een fietsband?
En moedertjes, laat u uw dochter wel eens meewerken in de huishouding,
helpen bij het kokkerellen - hieronder versta ik dus niet het opwarmen van
een magnetronmaaltijd - of laat u haar bijvoorbeeld wel eens zien hoe je
zelf kleding naait of sokken stopt?
Kortom, wij zijn er als Nederlanders samen verantwoordelijk voor dat het
diegenen die binnenkort onze economie mede draaiende moeten gaan hou
den, aan zoveel primaire kennis en sociale en maatschappelijke vaardighe
den ontbreekt. Mijn devies luidt dan ook, laten we ons allemaal weer eens
op onze opvoedkundige taken storten. Want wees eerlijk, óók wij besteden
zelf steeds vaker vieze en moeilijke klusjes uit aan anderen. Zelfs voor de
opvoeding van onze piepjonge kinderen is vaak al niet eens tijd meer over.
Het aloude spreekwoord luidt tenslotte niet voor niets: jong geleerd is oud
gedaan!
Als er vragen gesteld worden, kijken sommige kinderen elkaar aan terwijl anderen de vinger opsteken.
De kinderdag die het winterseizoen afsluit van
de jeugdclubs van een aantal kerken, trok za
terdag ongeveer 150 kinderen naar het Cal-
vijn college in Tholen. De classicale hervorm
de jeugdraad (CHJR) hield de jeugd 's
morgens bezig met bijbelvertellingen, zingen
en sketches, 's Middags werden spelletjes ge
daan en een lied aangeleerd. Ook gingen de
kinderen creatief aan de slag. De jaarlijkse
bijeenkomst is bedoeld voor kinderen van 6
tot 10 jaar. Ze komen uit Tholen, Oud-Vosse-
meer, Sint-Maartensdijk, Sint-Annaland, Sint-
Philipsland, Dinteloord en Klundert. „Dit keer
zijn er zelfs kinderen uit Goes en Yerseke ge
komen, doordat de kinderdag in Krabbendij-
ke niet meer plaatsvindt", vertelt Janneke Ha-
ge van de CHJR. „De animo blijft. Veel
kinderen komen jaarlijks terug en ze zijn erg
enthousiast." De predikant uit Klundert open
de de dag, die dit keer in Tholen plaatsvond
omdat De Vossenkuil in Oud-Vossemeer niet
beschikbaar was. Het thema van de kinderdag
was 'ingeschakeld'. Alle kinderen kregen als
presentje een pen in de vorm van de schakel
van een ketting.
De combinatie van de kinderdag met een re
gionale turnwedstrijd in Meulvliet en de voet
balactiviteiten bij Tholense Boys veroorzaakte
al vroeg een parkeerprobleem aan de Zoek
weg.
De advertenties van Uit op Tholen
staan niet meer in de gemeentelijke
voorlichtingsrubriek Tholenderwijs,
maar de gemeente betaalt ze nog wel.
Voor het theaterseizoen 2006/2007
komt er een nieuwe regeling. Een en
ander heeft niets te maken met de om
streden voorstelling .Jesus my boy' in
Oud-Vossemeer, benadrukt Hannie
Schipper, hoofd voorlichting van de
gemeente Tholen. „We vonden name
lijk al langer dat de aankondigingen
niet pasten op de gemeentepagina.
Dat werkte verstorend. Bij onderzoek
bleek wel, dat er een stuk historie ach
ter zat. Uit op Tholen was vroeger on
derdeel van de gemeente, later is het
een zelfstandige stichting geworden.
Per activiteit kreeg men twee weken
een aankondiging in Tholenderwijs,
vanaf 1994 is dat beperkt tot één keer.
Het is een vorm van subsidie, niet in
geld, maar in natura." Met het aan
vaarden van de nieuwe communica
tienota door de gemeenteraad en her
ziening van de voorlichtingsrubriek,
werd besloten om ook die ene aan
kondiging niet meer in Tholenderwijs
te plaatsen, maar daarbuiten. „Het
liefst hebben we er helemaal geen be
moeienis meer mee omdat de situatie
ook geen recht doet aan de zelfstan
digheid van de stichting, maar er la
gen afspraken. Met ingang van het
theaterseizoen 2006-2007 verhoogt
de gemeente de subsidie voor Uit op
Tholen en kunnen ze helemaal zelf
bepalen hoe ze hun aankondigingen
plaatsen. Over de hoogte van het be
drag moeten b. en w. nog een besluit
nemen, maar daarbij wordt gekeken
naar de kosten in het lopende sei
zoen", aldus Hannie Schipper. De
subsie van Uit op Tholen is evenals
voor andere culturele instellingen bij
dc bezuinigingsronde ook met 10%
gekort.
Wethouder mevr. drs. M.A.E. Velt
huis heeft in een gesprek met het be
stuur van Uit op Tholen de gevoe
lens van de kerken overgebracht
naar aanleiding van de voorstelling
.Jesus my boy' in Oud-Vossemeer.
„Niet met een vermanend vinger
tje", zegt woordvoerder Hannie
Schipper van de gemeente Tholen.
„Ten eerste past dat niet bij de over
tuiging van de wethouder, maar de
gemeente heeft ook geen rol in deze.
Als bestuurlijk orgaan hebben we
geen mening over deze voorstelling.
Ons standpunt is neutraal, al zullen
er individuele leden van het college
best wel moeite mee hebben. B. en
w. hebben wel begrip voor de ge
voelens van een belangrijk deel van
de Thoolse samenleving. Dat men
zich gekwetst voelt, is overgebracht
aan het bestuur van Uit op Tholen."
De stichting Woord en Daad organi
seert op zaterdag 7 mei een voor-
jaarsmarkt te Stavenisse. Op deze
verkoping wil men ook tweede
hands boeken aanbieden. Kinder
boeken, theologische boeken, hob
byhoeken, romans en dergelijke
kunnen worden ingeleverd bij de
volgende adressen: Meanderlaan
210 Tholen; Wilhelminastraat 2
Poortvliet; Sluiswegeling 4 Scher-
penisse; W. Boothstraat 44 Sint-
Maartensdijk; Bos 13 Stavenisse;
Hoenderweg 36 Sint-Annaland;
Molenstraat 42 Oud-Vossemeer en
Mosselkreekstraat 31 Sint-Philips-
land. Indien gewenst kunnen de
boeken worden afgehaald.
Nikita Overbeeke uit Sint-Maartensdijk speelt thuis in Sint-Maartensdijk graag met het jonge poesje Missie, een Noorse boskat.
Sinds januari 2003 fokt het echtpaar
de langharige katten. Ze hebben een
zacht karakter en zijn ook lief voor
kinderen, zegt Christina. „Vroeger
had ik Perzische katten. Daar had je
veel meer werk aan." De Noorse
boskat heeft een lange dikke pluim
staart. De moeder van het jong loopt
door de huiskamer. De vader zit
buiten in een ren, want Noorse bos
katten zitten graag buiten.
Het is nog geen eenvoudige zaak
om boskatten te fokken. De moeder
had eerder al een miskraam. Nu
wierp ze op 11 en 12 maart vijf jon
gen, maar stootte de poesjes af. „Ze
wogen 70 gram. Ik ben ze zelf gaan
voeren met poedermelk en vitami
nen. Ze wilden wel eten. Om de
twee uur hebben we ze gevoed. Ze
aten er ruim voldoende van, maar ze
kwamen er niet van aan. Nu hebben
we ander voer gekocht waar deze
wel op reageert." Het kleine dier
wordt Missie genoemd. Met een
spuitje wordt het kitten gevoerd. Ze
drinkt er gulzig van.
Het is de tweede worp van de moe
der. Die heet volgens de stamboek-
gegevens Solveig Venn av Skog.
„Bij de eerste worp waren alle jon
gen dood. Normaal gesproken is het
niet moeilijk, maar de eerste keer
ging het helemaal fout. Deze keer
ging al beter."
Ze noemen hun fokkerij Cattery
Smerdiek. Missie weegt nu 182
gram en gaat het wel halen, zo is de
verwachting. Als de kitten dertien
weken oud zijn mogen ze weg bij de
moeder. Na twee jaar zijn ze vol
wassen. Dan kunnen ze ten volle
hun prachtige vacht tentoonsprei
den.
Er zijn verschillende kleuren. Mis
sie is zwart met zilveren banen
(smook), de moeder zilver en wit en
de vader zwart, zilver en wit.
Voor de Noorse boskatten worden
ook tentoonstellingen gehouden.
Van der Weck en Overbeeke zijn lid
van de Noorse boskattenvereniging
en de Nederlandse kattenfokkers
vereniging. Overbeeke: „We heb
ben drie keer show gelopen. Twee
keer in Bergen op Zoom en een keer
in Hendrik Ido Ambacht. We doen
het om een keer je gezicht te laten
zien, maar er is veel haat en nijd in
dat wereldje. We houden de katten
voor ons plezier, niet voor de ten
toonstellingen."
Volgens Christina hebben de katten
voor de shows ook niet veel extra
verzorging nodig. „Voor de show
kammen en de nagels knippen, ja.
Maar dat is eigenlijk alles. Ze ver
zorgen zich zelf. Ze likken zichzelf
schoon. Bij mij moeten ze op de
show eigenlijk net zo zijn als
thuis."
Missie is klein en ziet er ondanks de
kleine klauwtjes nog een beetje hul
peloos uit. Dc bijna 3-jarige Nikita
Overbeeke kan er niet genoeg van
krijgen. Ze aait dt jonge aanwinst
alsof het een levende knuffel is.
Overbeeke kweekte eerst tropische
vogels, zoals ara's en kaketoes,
maar toen de dieren ziek werden en
stierven, stopte hij met het kweken
van vogels. „Het was ook een dure
hobby. Juist vanwege die ziekte was
ik veel geld kwijt aan onderzoek en
behandeling. Ik heb besloten maar
een kat te nemen, maar die ging er
van door. Toen kregen we de Noor
se boskatten, maar onze eerste poes
kwam na drie maanden weer ge
woon terug. Ik weet nog steeds niet
waar ze gezeten heeft."
Maar ook het fokken van Noorse
boskatten is niet goedkoop, zegt
Van der Weck: „Het betere poezen-
voer is duur. Maar ja. een ander gaat
uit en geeft daar geld aan uit. Dat
doen wij weer niet."
Elders in het land bracht Michiel Kerbosch de eenakter 'Jesus, my
boy' op uitnodiging van theologen en geestelijken. In Oostburg en Bos
koop speelde hij in kerken. Dat was voor Uit op Tholen mede de aanlei
ding om de voorstelling naar Tholen te halen. „En dan word je door het
overleg overheid en kerken weggezet als mensen die de Schrift aanran
den. Maar dat is wel het laatste wat we willen", zegt voorzitter Eef de
Jonge van Uit op Tholen. De voorstelling in de Vossenkuil was zaterdag
druk bezocht. „De mensen vonden het prachtig, ontroerend. En hele
maal niet provocerend."
Van twee van de acht Thoolse SGP-
kiesverenigingen én van een particu
lier kreeg Uit op Tholen enkele we
ken geleden al brieven waaruit bleek
dat de voorstelling 'Jesus, my boy'
niet bij iedereen in goede aarde viel.
Donderdag stuurde ook het overleg
orgaan van zeven protestantse ker
kelijke richtingen (OOK) een brief.
Daarin wordt een 'klemmend be
roep' gedaan op Uit op Tholen om
de voorstelling niet te laten door
gaan. Verder wordt de eenakter beti
teld als godslasterlijk 'in het licht
van wat Gods Woord ons in werke
lijkheid leert over Jezus, de Zoon
van God'. De briefschrijvers gaan er
overigens van uit dat dit niet bewust
zo is bedoeld. Humor over Jezus is,
aldus de kerken, in de Bijbel niet te
vinden. Onder verwijzing naar Jo
hannes 12 vers 8 en Handelingen 17
vers 16-34 wordt in de brief opge
roepen om zich te bekeren 'in plaats
van de Schrift te verdraaien en te
verwerpen, zoals in dit theaterstuk
ten diepste gebeurt.' Door dc voor
stelling in Tholen op te voeren wor
den, aldus de brief, ook 'de religieu
ze gevoelens van zeer velen in onze
burgerlijke gemeenschap gekwetst'.
OOK vindt dat de vrijheid van me
ningsuiting zijn morele beperkingen
heeft, die in een samenleving - die ai
haar individuen moet respecteren -
in acht genomen dienen te worden.
'Wij weten inmiddels dat spot en
smaad over godsdienstige gevoelens
- hoe verschillend men daar zakelijk
ook over moge denken - de goede
verhoudingen tussen de verschillen
de bevolkingsgroepen in hoge mate
schaadt, de samenleving ontwricht
en onveilig maakt. Als christenen is
het ons bevolen niet naar het
'zwaard' te grijpen, maar de dialoog
te zoeken om de naaste voor God
door Zijn Woord te winnen'. Men
sen die de Bijbel niet serieus nemen,
wil OOK vragen zich er niet mee te
bemoeien, de Heilige Schrift niet
aan te randen en er niet hun brood
mee te verdienen. 'En stel u niet an
tipathiek op jegens anderen', aldus
de door voorzitter ds. C. de Jongste
en secretaris M.J. de Rijke onderte
kende brief. In het OOK zijn zeven
protestantse denominaties vertegen
woordigd: Protestantse Kerk in Ne
derland, Hersteld Hervormde Kerk,
Gereformeerde Gemeenten, Christe
lijke Gereformeerde Kerken, Oud
Gereformeerde Gemeenten in Ne
derland, Gereformeerde Gemeenten
in Nederland en Vrije Hervormde
Gemeente. Zij hebben op Tholen en
Sint-Philipsland ongeveer 12.750 le
den (52% van de bevolking).
Eef de Jonge vindt dat de kerken
door hun opstelling in de brief de
verhoudingen binnen de Thoolse ge
meenschap op scherp zetten. „Je
kunt hier immers zo goed naast el
kaar leven." Ze begrijpt ook niet, dat
er een oordeel wordt geveld zonder
dal men de voorstelling heeft ge
zien. „Immers: onderzoekt alles en
behoudt het goede." De voorzitter
zag zaterdag veel mensen die nooit
naar een voorstelling van Uit op
Tholen komen. Velen ook vanuit een
kerkelijke achtergrond, die speciaal
waren gekomen om zélf een oordcel
te kunnen vormen over 'Jesus, my
boy'. „Ik heb na afloop met hen ge
sproken. Iedereen vond het een
prachtig, ontroerend stuk en aller
minst provocerend." Het aanbod
van Kerbosch aan het publiek om na
afloop te blijven en na te praten over
de voorstelling, werd door bijna ie
dereen aangenomen. Volgens De
Jonge waren er reacties te horen dat
het alle commotie niet waard was,
en vroegen mensen zich verbaasd af
wat er op Tholen aan de hand is.
Inmiddels heeft Uit op Tholen de
brieven die ze kreeg én de tot nu toe
verschenen krantenberichten aan al
le leden van de gemeenteraad ge
stuurd. vergezeld van een brief (drie
raadsleden woonden zelf de voor
stelling bij). Ook theoloog Petcrse,
voorzitter van de Oostburgse raad
van kerken, schreef het gemeentebe
stuur over 'Jesus my boy'. Volgens
hem is er van spot of iets dergelijks
totaal geen sprake, maar is het hoog
uit een ongebruikelijke presentatie
van een bekend verhaal. Uit op Tho
len vindt het jammer dat ds. Dc
Jongste het vorige week in deze
krant deed voorkomen als zou de ge
meente de organisatie 'straffen' door
voortaan geen aankondigende ad
vertenties meer in de voorlichtings
rubriek op te nemen én als zou de
wethouder het bestuur erover kapit
telen. De Jonge: „Het besluit om
geen advertenties meer te plaatsen,
is ons al eerder meegedeeld. En ik
heb zelf mevrouw Velthuis gebeld,
die me vertelde dat ze hooguit de
mening van het OOK aan ons kan
overbrengen."
Inmiddels schreef het OOK even
eens een brief aan dc Thoolse ge
meenteraad. Die wordt daarin 'drin
gend verzocht' geen instellingen te
subsidiëren die zaken organiseren
met een godslasterlijk en kwetsend
karakter. En ook geen openbare ge
bouwen, zoals dorpshuizen, open te
stellen voor activiteiten waarin
godsdienstige gevoelens worden ge
kwetst. Een groot deel van de in
houd komt overeen met wat aan Uit
op Tholcn is geschreven. Uit wal
vorige week in deze krant stond,
concludeert het OOK dat de voor
stelling bewust confronterend is be
doeld, staat er in de brief. Het OOK
krijgt de indruk dat zijn christelijke
geloofsbeleving door Kerbosch on
der de noemer extremisme en funda
mentalisme wordt gerekend. In de
brief wordt daar de barmhartigheid
tegenover gezet, die tot uiting kwam
in de grote bedragen die in de chris
telijke kerken zijn gecollecteerd
voor de 'talloze overwegend nict-
ehristelijke slachtoffers van de tsu
nami'. De manier waarop het bijbel
se beeld van Jezus volgens de brief
spottenderwijs wordt vertekend, is
in strijd met het derde gebod.
Ook in de brief aan de gemeenteraad
gaat het OOK in op de advertenties
en de toezegging van een gesprek.
Er staat: 'Het heeft ons oprecht ver
heugd. dat door dhr. Nuis is toege
zegd, dat annonces van dergelijke
zaken niet meer worden opgenomen
in de gemeentelijke advertentiepagi
na 'Tholenderwijs' in de huis-aan-
huis-pers. Evenzeer heeft de toezeg
ging van mevr. Velthuis onze
waardering om met de stichting 'Uil
op Tholen' te gaan praten over de
omstredenheid en de daarmee ge
paard gaande gevoeligheid van ge
noemde en dergelijke uitingen van
kunst en cultuur op Tholen'. Vol
gens Uit op Tholen is deze voorstel
ling van zaken onjuist. Het OOK
doet in de brief een oproep aan de
raad om zaken te voorkomen die 'de
innerlijke cohesie van de bevolking
als geheel alleen maar schade kun
nen berokkenen'.
Met afschuw las ik in de Eendracht
bode van 17 maart dat de varkens
stal aan dc Pricstcrmeetweg een mi
lieuvergunning heeft gekregen voor
onbepaalde tijd en mag uitbreiden
naar 5640 varkens! Tevens las ik
diezelfde week in de krant dat de
bekende milieuproblemen, zoals
verzuring en vermesting, voor een
belangrijk deel worden veroorzaakt
door de ammoniakuitstoot in de
veeteelt en dat dit de Nederlandse
samenleving 2,5 miljard euro per
jaar kost! Dit komt neer op 150 euro
per hoofd van de bevolking. De
kosten betreffen o.a. het schoonma
ken van vervuild drinkwater, ver
droging natuurgebieden, stankover
last. broeikaseffect, enz. Hoezo
goedkoop vlees!
Als je dan bedenkt dat Nederland de
.kiloknaller' van de wereld is, beta
len we met z'n allen de kosten die
deze goedkope vleesproductie met
zich meebrengen. Het ergste van al
deze problemen vind ik het dieren
leed. In de bio-industrie staan tallo
ze varkens op stalen roosters, waar
ze door verveling aan stress lijden,
niet in de buitenlucht komen, nau
welijks of geen beweging hebben en
in hun eigen ammoniakhoudende
stank staan. Daar word ik droevig
van!
Daarnaast spelen nog een hoop an
dere problemen. Dc Nederlandse
veehouderij verbruikt jaarlijks
390.000 kilo antibiotica, waarvan
een groot deel preventief wordt toe
gepast in de vleesindustrie. Dit
overmatig gebruik leidt tot resisten
tie van ziekteverwekkers. Hierdoor
worden infectieziekten bij de mens
in de toekomst steeds moeilijker te
behandelen.
De vleesindustrie brengt ook grote
gezondheidsrisico's met zich mee.
De Gezondheidsraad en de Wereld
Gezondheids Organisatie waarschu
wen dat dierziekten die op de mens
overgaan, miljoenen mensen het le
ven kunnen kosten. Dierziekten
hebben overigens de afgelopen ja
ren meer dan 40 miljoen dieren on
nodig het leven gekost. De econo
mische schade bedroeg vele
miljarden euro's. Hoezo goedkoop
vlees?
De negatieve gevolgen van de
vleesindustrie beperken zich niet al
leen tot Nederland. Voor het ver
bouwen van veevoer is erg veel
ruimte nodig. Bijna de helft van het
totale landoppervlak van Nederland
wordt ervoor gebruikt, maar dat is
lang niet genoeg. Er is nog een ge
bied nodig dat minstens 5 maal zo
groot is als heel Nederland! Een be
langrijk deel van het veevoer be
staat uit sojameel afkomstig uit Bra
zilië en Argentinië. In die landen
gaat sojateelt ten koste van het re
genwoud en andere waardevolle na
tuurgebieden. Bovendien worden
inheemse volken en arme boeren
van hun land verdreven om plaats te
maken voor enorme sojaplantages.
Er zijn zelfs gevallen bekend van
slavenarbeid. Terwijl miljoenen
mensen honger lijden, wordt land
bouwgrond gebruikt om veevoer te
produceren voor onze varkens en
kippen.
Minder vlees mevrouw/meneer, u
weet wel waarom! Er zijn genoeg
alternatieven voorhanden.
C. Loof, Tholen.
