'Belangrijk is dat leden zich
thuis voelen bij onze bond'
Plantsoen in Muije
nog in onderzoek
Vragen uienfabriek
niet correct behandeld
Zaal luistert ademloos naar
Babette Verkouteren uit Tholen
Protestantse kerken
betreuren opvoering
van 'Jesus, my boy'
Leerling van Ter Tolne wint de halve finale voorlezen
Plattelandvrouwen bestaan 45 jaar als zelfstandige afdelingen
Stemrecht bij
Vrij en Blij
u-onderdag 17 maart 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Vijfenveertig jaar geleden gingen ze uit elkaar. De afde
ling Tholen van de plattelandsvrouwen hield op te be
staan en werd opgesplitst in zeven zelfstandige afdelin
gen. Moet je dat nou vieren of herdenken? Presidente
Bets Sturris-van Ast van de grootste afdeling Sint-Maar
tensdijk, met 61 leden, laat het maar in het midden. Feit
is dat alle leden van de vijf overgebleven afdelingen
woensdagavond in Meulvliet stil staan bij het 45-jarige
bestaan van de zelfstandige afdelingen met het optreden
van een cabaretgroep. De afdelingen samen tellen nu,
met Sint-Philipsland erbij; 254 leden. In 1960 waren dat
er 280 van die ene afdeling Tholen.
Bewoners hadden niets in te brengen
Aanvaardbaar
Excuses
Doorbreken
I Stemmen
I van lezers
Beheersplan
Nadenken
ABT had recht op antwoord college
ABT had recht op antwoord van het college op de
schriftelijke vragen over de voormalige uienfabriek in
Sint-Maartensdijk die de fractie twee weken geleden
indiende in de commissie ruimte Het waren schrifte
lijke vragen die binnen dertig dagen beantwoord die
nen te worden, of zoveel eerder als mogelijk, zo zei
burgemeester W. Nuis donderdagavond in de raadsver
gadering. ABT voelt zich 'min behandeld'. De regels
worden weer eens afgestoft. Volgens de PvdA melkt
ABT het onderwerp uit.
Eenakter wil aanzetten tot nadenken
Het herinrichten van het plantsoen in de Muijepolder in Sint-Maar
tensdijk wordt uitgesteld. Dat heeft de gemeente laten weten aan de be
woners van de Meeuwenlaan, Scholeksterlaan en Zwanelaan. De ge
meente w ilde de bomen er rooien en er voor een deel gras inzaaien,
maar dat stuitte op weerstand van de bewoners. Dit voorjaar zou het
plantsoen op de schop gaan, maar de gemeente heeft meer tijd nodig
om het plan uit te werken.
En dat kleine verschil valt haar nog
niet tegen. „Zeker in deze tijd
waarin vele verenigingen tobben
met het ledenaantal. We zijn spring
levend." De afdeling Poortvliet
heeft 57 leden. Tholen 50, Scherpe-
nisse 45 en Sint-Annaland 41. Toe
gegeven. als er nieuwe leden bijko
men dan zijn dat meestal 45-
plussers. ..Dat geeft ook niets. We
moeten ons niet focussen op jonge
vrouwen. Het zijn toch vaak vrou
wen die uit de kinderen zijn en
meer tijd krijgen. Jonge vrouwen
hebben het vaak druk met werk en
kinderen. Wc krijgen ook nogal wat
aanwas uit de nieuwbouw. De een
brengt de ander mee. Die vrouwen
hebben daardoor hier veel meer
contacten gekregen. Ze doen ook
overal aan mee. We hebben wel
jonge vrouwen die lid zijn, maar
die komen vooral op de doe-avon-
den. Ze zijn zelf vaak al actief in
schoolbesturen of ouderraden."
Voor de leden van de afdelingen is
het volgens de presidente van be
lang dat ze elkaar kunnen ontmoe
ten. „De sociale contacten zijn erg
belangrijk, maar er zijn ook heel
wat verschillende activiteiten zoals
de leesclub, de fietsclub en de luin-
club. De leden kunnen ook mee
doen aan cursussen. Wij hebben net
een oriëntatiecursus achter de rug
over kunstgeschiedenis. Die is zo
goed bevallen dat er volgend jaar
een vervolg op komt. Die wordt
dan gehouden buiten de vaste avon
den."
In 1960 is vooral op aandringen van
het provinciaal en landelijk bestuur
besloten om de regionale afdeling
Tholen onder te verdelen in plaatse
lijk zelfstandige afdelingen. Reden
voor de splitsing was dat de op
komst op de gezamenlijke bijeen
komsten terugliep. Gemiddeld een
zevende deel van het totale aantal
leden. De kerstmiddag, kindermid
dag en het reisje niet meegerekend.
Ook het aantal leden liep langzaam
terug. En verder had de secretares
se, M. Geluk uil Sint-Annaland,
haar ontslag ingediend. Het vrij
willigerswerk kostte haar veel tijd
en geld.
Dat er steeds minder mensen kwa
men, had te maken met de hoge
reiskosten, weinig hulp thuis (geen
oppas) weersomstandigheden en
de opkomst van de televisie. Beslo
ten werd om wel de kerstavond, de
kindermiddag en het reisje geza
menlijk te blijven doen. En elke af
deling moest één keer per jaar een
bijeenkomst verzorgen voor alle le
den van het eiland Tholen. Iedere
afdeling was dus een keer gast
vrouw van alle Thoolse afdelingen.
En dat waren er zeven. Elk lid kon
dus per jaar zeven bijeenkomsten
Fractievoorzitter J.J.P.A. Boulogne
vroeg opheldering over de gang van
zaken. De vragen waren volgens
hem op tijd ingediend, voor tien uur
's ochtends, en hadden 's avonds be
antwoord kunnen worden, zo zei
hij. Hij wilde weten waarom dat
niet is gebeurd.
Nuis had er het reglement van orde
nog eens op nagekeken en vastge
steld dat er in de praktijk van wordt
afgeweken. Hij stelde voor om in
het overleg tussen de fractievoorzit
ters de puntjes weer eens op de i te
zetten. „Het college is er aan gehou
den antwoorden op vragen te geven,
als de vraag voor tien uur is inge
diend. Maar de kans is ook aanwe
zig dat een wethouder eerst de zaak
terug moet koppelen. Daar kan een
reden voor zijn. Die ruimte is er."
Nuis riep de fracties wel op om de
vragen zo snel mogelijk in te die
nen. Des te groter is de kans dat er
een antwoord komt. „Het streven is
er om uw vragen te beantwoorden.
Daar heeft u recht op."
Volgens Boulogne is dat niet ge
beurd in de bewuste commissiever
gadering, ondanks aandringen bij
het college. De vragen hadden be
trekking op de zil veruien fabriek aan
de Sportlaan en Nijverhcidswcg die
al enige tijd eigendom van de ge
meente is en waar nog geen activi
teiten zijn ontplooid. ABT wilde de
stand van zaken weten en het tijd
stip waarop tot sloop wordt overge
gaan. Boulogne verbaasde zich ero
ver dat de volgende dag in BN/De
Stem stond te lezen dat de loodsen
gesloopt zouden worden. „Waarom
kreeg ABT dan geen antwoord. Dat
zou binnen dertig dagen gebeuren,
maar de volgende dag stond het ant
woord al in de krant. Ons commis
sielid (J.J. van 't Hof) is daardoor
bezoeken op verschillende plaat
sen. Verder kon elk afdelingsbe
stuur voor de eigen afdeling nog
plaatselijke activiteiten ontplooien
om daarmee het ledental aanmerke
lijk te vergroten.
Om de beurt moest ook een kerst-
middag worden gehouden in het be
jaardentehuis Ten Anker in Tholen.
Dat werd door de toenmalige bewo
ners zeer op prijs gesteld. Maar
vanzelf ging het allemaal niet. Uit
de verslagen uit die periode blijkt
dat er veel vergaderingen werden
belegd en dat er vaak gestemd
moest worden.
De kleinste afdelingen waren bang
dat ze geen bestaansrecht meer had
den. Tholen had 31 leden, Oud-
Vössemeer 47, Sint-Annaland 40,
Stavenisse 15, Sint-Maartensdijk
76, Scherpenisse 38 en Poortvliet
33.
Een grote meerderheid uit de
plaatsen Oud-Vossemeer, Poort
vliet en Sint-Maartensdijk was
voor de afscheiding. De anderen
waren uitgesproken tegen de split
sing.
De splitsing kwam er toch. In Oud-
Vossemeer werd op 19 november
1960 het lot bezegeld. De reorgani
satie was een feit. Er bleef wel een
eilandkas bestaan waaruit het koor
werd bekostigd, maar ook de on
kosten van de vaste eilandbijeen
komsten. Er kwam een eiland-
commissie die bestond uit de voor
zitsters van de plaatselijke bestu
ren. Haar taak werd vereenvoudigd.
Op 2 december werd een verklaring
ondertekend door de bestuursleden
van de verschillende plaatselijke
besturen, 'aanvaardbaar geacht
voor allen op het eiland Tholen die
lid zijn van de Nederlandse hond
van plattelandsvrouwen.'
Voor Oud-Vossemeer tekende M.
van de Zande-Buijs, voor Sint-
Maartensdijk H. Blindenbach-Kor-
teweg, voor Scherpenisse J. Noor-
dijke-Hage, voor Stavenisse I.
Meyaart-Sakko, voor Tholen C.
Engelvaart-Deurloo, voor Poort
vliet W. Speijer-Slager, voor Sint-
Annaland plaatsvervangend be
stuurslid M. Boogaard-Bolier.
Secretaresse was M. Geluk. Verder
tekenden de oud-presidentes C.
Kooijman-Krijger, M. van Nieu-
wenhuijzen-Vogclaar en D. Kugel-
Swart.
De afdeling gaf in het jaar 1960 to
taal 97,25 gulden uit, de ontvang
sten waren 440,81 gulden. Het sal
do was 342,66 gulden, maar daar
moest 155,90 gulden van worden
afgedragen zodat er 187,76 gulden
overbleef.
gefrustreerd. Je nekharen gaan er
van overeind staan. We zijn min be
handeld geweest."
Nuis zei dat gevoel te betreuren.
„Dat kan en mag niet de bedoeling
zijn, maar de zaak ligt wat gecom
pliceerder. De vraag is op vrijdag 25
februari binnengekomen. Pas op
maandag 28 is hij gezien." Het
schriftelijk antwoord is van 9 maart.
Wethouder K.A. Heijboer zei Bou
logne wel te kunnen volgen, maar er
was volgens hem een reden om er
niet op in te gaan. „Maar dat hadden
we moeten zeggen. Maandag was
de vraag bekend, dinsdag is dit on
derwerp in het college geweest. Er
moest nog een aantal zaken onder
zocht worden. We hebben eerst de
zekerheid daarover afgewacht."
Volgens Nuis heeft het college de
plicht binnen dertig dagen te ant
woorden, 'dan wel zoveel eerder als
mogelijk.'
Volgens Boulogne was het niet ge
past om het antwoord via de krant te
vernemen. Nuis zei daar net zo ver
baasd over te zijn geweest als Bou
logne. Hij stelde voor om een vragen
uurtje te gaan instellen in de
commissie om dit soort zaken te
voorkomen. Boulogne bedankte de
burgemeester: „Er is heel veel recht
gezet."
PvdA-fractievoorzitter M.A.J. van
der Linde, die de commissie ruimte
voorzit, gaf toe dat er wat mis was
gegaan en zei dat hij Van 't Hof ex
cuses had aangeboden. „Maar nu
gaat Boulogne het onderwerp uit
zitten melken." Boulogne vond dat
Van der Linde er geen schuld aan
had: „Dat hoef je je niet persoonlijk
aan te trekken."
Welke activiteiten zoal rond die tijd
werden gehouden, blijkt uit een
verslag van een van de leden van de
afdeling Scherpenisse. Een gezins
avond, een modeshow, een cursus
spreken in het openbaar, een bejaar
denmiddag en beter bewegen. Het
zou ook nu nog op het programma
van de bond kunnen staan. De con
tributie bedroeg 6,50 gulden.
De bond bestaat landelijk al sinds
1932. Ze telt nu 58.000 leden. De
naam is afgekort. Nu heet ze
NBvP, Vrouwen van Nu. Er zijn
625 afdelingen. Zeeland heeft er 32
met zo'n 2700 leden. De bond is
een 'organisatie van vrouwen met
hart voor de leefomgeving, die el
kaar willen ontmoeten, hun creati
viteit willen ontplooien, aan hun
persoonlijke ontwikkeling willen
werken en die met krachtige stem
willen participeren in hedendaagse
maatschappelijke ontwikkelingen.'
Bij de oprichting heette de club nog
bond van boerinnen en plattelands
vrouwen. Ook toen was de doelstel
ling om door vorming en ont
wikkeling van vrouwen hun verant
woordelijkheid voor en deelname
aan de samenleving te bevorderen,
in het bijzonder in plattelandsgebie
den.
Maar boerinnen vormen al lang niet
meer de meerderheid in de bond.
Bets Sturris: „Ze zijn er nog wel,
maar de meesten hebben geen agra
rische achtergrond. Daarom is de
naam ook veranderd in plattelands
vrouwen. En vroeger zaten vooral
de vrouwen van de notabelen in het
bestuur. Ook dat is niet meer." Zelf
is ze alweer negen jaar presidente.
Ze zoekt zo zachtjesaan naar een
opvolger. „Het bestuur invullen is
wel eens moeilijk. Maar je kunt
kandidaten een paar keer mee laten
draaien. Van belang is dat de leden
zich thuis voelen. We kletsen meer
dan dat we vergaderen, en alles
komt toch rond."
Over de toekomst is ze positief.
„Als je de verantwoordelijkheid
meer bij de leden legt, dan kan de
bond tot in lengte van dagen haar
bijdrage aan de maatschappij blij
ven leveren. Als bestuur kun je
ook alleen maar draaien als ook de
leden enthousiast zijn. En als je
fijne leden hebt, dan gaat de rest
vanzelf. Maar soms is het ook de
uitdaging om bepaalde tradities te
doorbreken. Zo hebben wij voor
18 april docent Hans Pot uit Lcwe-
dorp voor onze eigen afdeling uit
genodigd om over zangkunst te
komen praten, over de verschillen
de stemmen die in de opera wor
den gebruikt. En zo kan elke af
deling zijn eigen programma sa
menstellen."
De bond van plattelandsvrouwen
is niet weg te denken uit de Thool
se samenleving. Ze wordt ge
vraagd deel te nemen aan evene
menten. Bij de vieringen van het
zoveeljarige bestaan van een dorp.
of de ontvangst van léden van de
koninklijke familie. Ook kunnen
de leden zich via cursussen voor
bereiden op een rol in het openbaar
bestuur. „Als je wilt en kunt dan
kun je zelfs naar de Tweede Ka
mer. Alle mogelijkheden worden je
aangeboden. Er zijn cursussen ef
fectief presenteren, schrijven, om
gaan met kritiek, assertiviteit, de
batteren en onderhandelen."
Maar ook de praktische cursussen
blijven in trek. Zo is Hannie
Guequierre van de afdeling Scher
penisse verslingerd geraakt aan het
bloemschikken. Ze volgde eerst
digd door vriendjes en vriendinnen
die spandoeken onthulden vexirdat
hun kandidaat aan het lezen begon.
De jury, bestaande uit Simone Bout
van boekhandel Dieleman, oud-leraar
Nederlands Harm Venekamp uit Tho
len en bibliotheekvrijwilligster Nel
Roodenburg uit Sint-Annnaland, deed
er lang over om zijn keuze te bepalen.
In de pauze trad Ronnie Snipperdag
op, maar die moest steeds een extra
nummer spelen om het wachten voor
de lezers en het publiek te verzachten.
Venekamp lichtte toe dat er geen gro
te verschillen waren tussen de kandi
daten. De cijfers die de jury gaf, lagen
allemaal tussen de zes en de tien. zei
hij. Dus allemaal erg hoog. De jury
moest kiezen tussen twee meisjes, zei
hij. Daarmee vielen de drie jongens
uil het voorleesgezelschap af.
Babettc en Celina de Ruiter uit Zic-
rikzee bleven over. Dc Schouwse las
cursussen bij haar eigen afdeling,
maar toen die waren afgelopen
ging ze hij de officiële opleiding
Boerma Instituut in Baarle-Nassau
verder. Ze ging lesgeven en be
haalde het diploma bloemschik
ken. Ze geeft nu cursussen voor dc
plattelandsvrouwen, les op perso-
ncelsavonden van bedrijven, aan
gemeentepersoneel en aan mede
werkers van verzorgingshuizen. Ze
is al twintig jaar lid van de afde
ling en bestuurslid. Eerst als twee
de secretaris, nu als voorzitter.
Woensdagavond komt cabaret
groep Onderweg uit Fijnaart optre
den. Het bestaat uit leden van de
afdeling Fijnaart van de platte
landsvrouwen. Het stuk heet Rat
jetoe van vrouwenzaken. Een van
de spelers is Lcny Brcure, oud-in
woonster van Sint-Annaland. Mat
ty Lindhout van de afdeling Poort
vliet opent de avond.
Op donderdag 14 april is de jaar
lijkse provinciale ledenvergade
ring. Die wordt gehouden op Wa
terland Neeltje Jans. Er worden
demonstraties gehouden (volks
dansen, aquajogging, bloemschik
ken. quilten, koken, kantklossen)
en er is informatie over reizen.
voor de pauze uit de Grote vriendelij
ke reus van Roald Dahl. Dat deed ze
overtuigend.
De keuze viel uiteindelijk op Babette.
Ze las de tekst volgens de jury prima
voor. Hoewel ze als laatste moest
voorlezen, had ze geen verhaal geko
zen waar iedereen van op zou kijken.
Het was volgens Vcnekamp het enige
verhaal van de middag waarin niet ge
praat werd. Geen dialogen dus, maar
veel meer een beschrijving van de
stad, het weer, de zon die op de koe
pels van de kerken en daken van de
huizen scheen. „Anders dan alle an
dere verhalen."
Ook over Celina was de jury vol lof.
„Het was een moeilijke keuze. Babet
te krijgt de beloning die ze verdient.
Ze heeft goed naar het publiek geke
ken. En iedereen was ademloos."
Zij kreeg een extra medaille, een oor
konde en een boekenbom
Hierbij wil ik reageren op het verslag
van de jaarvergadering van speel
tuinvereniging Vrij en Vrij in de Ecn-
drachthodc van 3 maart. Met name
op het deel waarin over het stem
recht hij gczinslidmaatschappen
wordt gesproken.
Hierover heb ik vorig jaar zelf vra
gen gesteld. Het bestuur beweerde
toen, dat ieder gezin 1 stem mocht
uitbrengen. Maar navraag bij een ju
rist leerde dal dit niet juist was. Arti
kel 13.1 van de statuten leert: alle le
den (zie artikel 4.1) hebben toegang
tot dc algemene vergadering en heb
ben daar ieder 1 stem. Ieder lid is be-
voegd zijn stem le doen uitbrengen.
Eind november konden de bewoners
hun wensen kenbaar maken tijdens
een inloopavond. Daarbij werd ook
aangegeven wat er aan geld beschik
baar zou komen. Dat zou volstrekt
onvoldoende zijn voor de wensen van
de bewoners. Die pleitten er onder
meer voor om de bestaande bomen te
behouden. De gemeente presenteerde
toen ook een schets. Daaruit bleek dat
een groot deel van het plantsoen inge
zaaid was met gras. Dat zou goedko
per zijn in het onderhoud, maar de be
woners vreesden dat het een openbare
hondentoilet zou worden.
Ze uitten naderhand in een brief aan
het college en de raadsleden kritiek
op 'de handelwijze van de gemeente
en op de manier van inspraak.' De
brief is ondertekend door 21 bewo
ners.
De bewoners waren het in grote lijnen
met elkaar eens. Maar ze kregen sterk
de indruk dat de herindeling groten
deels vastlag en bepaald was door de
gemeente. 'Voor ons gevoel hadden
wij hier niets meer in te brengen. De
gemeente wil de bomen rooien waar
wij zo van genieten en graag willen
behouden.'
De homen laten staan zou volgens de
briefschrijvers ook een besparing op
leveren op het 'toch al krappe bud
get'. Met de wensen van de meerder
heid van dc bewoners zou in het plan
rekening worden gehouden. Ze voel
den zich echter van een koude kermis
thuiskomen toen bleek dat er al een
ander plan lag. 'Wij begrijpen dat het
De titel van het door de Engelsman
John Dowie geschreven stuk geeft
wat ds. De Jongste betreft al aanstoot.
En de termen 'met humor doorspekt'
en 'seksloze zwangerschap' in de ad
vertentie van Uit op Tholen zeggen
wat hem betreft genoeg. „Humor
over Jezus, dat past niet. Daar is de
zaak ons te heilig voor." Het verhaal
dat wordt gebracht, strookt boven
dien niet met de bijbelse vertelling.
Daarom dicht de predikant de eenak
ter een blasfemisch (godslasterlijk)
karakter toe. Hij kent de inhoud van
het stuk verder niet. „Maar als je van
tevoren weet dat het niet goed is. dan
hoefje het niet te onderzoeken", is
zijn mening.
Door een dergelijk stuk op Tholen
te brengen, wordt een grote bevol
kingsgroep gekrenkt, stelt De Jong
ste. „Ik wil niet zeggen dat ze het
bewust doen. Maar wie niets met
godsdienst heeft, moet zich er niet
mee bemoeien en er ook niet aan
willen verdienen." Hij realiseert
zich dat er vrijheid van meningsui
ting bestaat. „Maar we weten wat
dat in dc tegenwoordige tijd bete
kent."
De predikant grijpt als voorbeeld
naar dc oorlog, dat een oudste broer
zijn leven gaf voor zijn broers en
zusters. Gods kinderen ervaren dat
met Jezus' offer en dan gaat het
over liefde, dankbaarheid en res
pect. „Als ze elke weekje broer be
lachelijk zouden maken, dan stapje
naar dc rechter." Het doet de kerken
bijzonder pijn, zegt hij, dat dit stuk
juist in de lijdenstijd hier wordt ge
speeld. In het overleg met het ge
meentebestuur - dat overigens ple
zierig verliep - heeft De Jongste
gezegd het jammer te vinden dat de
gemeente een dorpshuis voor een
dergelijke voorstelling openstelt.
Sterker nog. hij kan een doorgaande
scheiding van kerk en staat tot op
zekere hoogte volgen, maar vindt
dat organisaties die de godsdienst
belachelijk maken in dat geval niet
gesubsidieerd moeten worden. Dc
kerken zullen daarom de politiek
een brief schrijven met betrekking
tot het subsidiëren van Uit op Tho-
Op dc ledenvergadering van 1 maart
heb ik gevraagd of er - naar aanlei
ding van de discussie vorig jaar - na
vraag was gedaan door het bestuur.
De voorzitter deelde mee, dat dit was
gedaan bij de notaris en dat ieder lid
boven de 18 jaar stemgerechtigd is.
Dit staat ook zo in de statuten ver
meld en niet, dat er maar 1 stemge
rechtigde per gezin is. Wanneer het
bestuur dit wil veranderen, zullen de
statuten aangepast moeten worden
en dat kost geld.
In het verslag stond, dat de statuten
geen duidelijkheid boden en dat de
notaris adviseerde om uit te gaan van
I stemgerechtigde per gezinslid
maatschap. Dit is niet gezegd op de
vergadering en ik ben het met dit be
richt dan ook duidelijk oneens. Ieder
lid boven dc 18 jaar is stemgerech
tigd, dus ook als lid bij speeltuinver
eniging Vrij en Blij. Dit wilde ik
even rechtzetten.
Maya Bungener, Sint-Annaland.
uit te voeren plan ook haalbaar moet
zijn. maar vragen van uw kant ook
begrip voor de wensen van de bewo
ners.' Ze stellen onder meer voor de
lage beplanting te laten statui, strui
ken en bomen te snoeien en lege plek
ken in te planten uit het budget van
7500 euro en dan het groen goed te
onderhouden.
Burgemeester en wethouders laten nu
weten dat het onderzoek naar de wen
sen en ideeën die de bewoners naar
voren brachten, meer tijd vergt dan in
november was gedacht.
Het college laat weten dat het zogehe
ten groenstructuurplan (waar de her
inrichting deel van uitmaakt) nog
moet worden vastgesteld. De groenvi-
sie wordt eerst ter inzage gelegd.
Daarna wordt het beleid vastgesteld
en komt er een beheersplan. Deze pe
riode wil het college ook gebruiken
om te bezien wat er aan de problema
tiek van de hondenpoep kan worden
gedaan. Een zaak die niet alleen de
bewoners rond het pleintje aangaat,
maar die ook in andere woonkernen
speelt.
Voorlopig wordt er niets met de wen
sen van de bewoners gedaan, totdat
het college meer 'duidelijkheid
heeft. Zodra die duidelijkheid er is,
worden de bewoners weer uitgeno
digd voor een bijeenkomst. B, en w.
verwachten dat hot nog dit jaar kan
plaatsvinden.
len. „En ik neem het ook de krant
kwalijk dat die advertenties ver
koopt voor dergelijke voorstellin
gen." De Jongste is tevreden met de
toezegging van het gemeentebe
stuur dat die dergelijke aankondi
gingen niet meer in de voorlich
tingsrubriek opneemt én dat
wethouder Velthuis met Uit op Tho
len gaat praten. „Ook wij zullen
daarmee in gesprek gaan, als ze
daarvoor open staan."
In 'Jesus, my boy' doet Jozef zijn
verhaal. Een hedendaagse vertelling
van hel bijbelverhaal. „Het is een
heel serieuze voorstelling, een stuk
om over na te denken", zegt Mi-
chiel Kerbosch die de monoloog
speelt. 'Jesus, my boy' wil absoluut
niet schoppen tegen welke geloofs
overtuiging ook, niet kwetsen of
shockeren. Maar Kerhosch houdt er
enigszins rekening mee dat het ver
keerd kan worden uitgelegd. Tege
lijkertijd stelt hij dat streng-christe-
lijkc mensen niet bereid zijn om
over een dergelijk stuk na te den
ken. In 'Jesus, my boy' vertelt de
timmerman Jozef, met beide benen
op de grond, zijn kant van het ver
haal. Dat hij zijn (stief)zoon graag
ook timmerman had zien worden.
Want met diens rol als de Messias
zag hij de toekomst met angst tege
moet.
Afgelopen seizoen is het stuk door
het hele land opgevoerd, onder
meer in kerken. „Het publiek was
na afloop vaak gepakt en geroerd.
Men wil er lang over napraten", al
dus Kerbosch. die ook theologen
onder zijn gehoor had. Wél refereert
het stuk aan dc manier waarop ve
len met het geloof omgaan, aan ex
tremisme en fundamentalisme. En
daarmee is het bijzonder actueel.
Maar anderzijds is het een verhaal
over de liefde van een vader voor
zijn aangenomen zoon en voor zijn
vrouw. Een aangrijpende vertelling.
'Jesus, my boy' begint zaterdag om
kwart over acht in dorpshuis De
Vossenkuil.
De vier Thoolse deelnemers aan de voorleeswedstrijd, v.l.n.r. Anouk van Puyfelik, Babette Verkouteren, Twan Goense en Nikki van
Loenhout.
Babette Verkouteren uit Tholen heeft gistermiddag in Haestinge de hal
ve finale voorlezen gewonnen voor Tholen en Schouw en-Duiveland. De
11-jarige leerling van Ter Tolne werd door de jury gekozen als de beste
van de acht deelnemers aan de halve finale van de nationale voorleeswed
strijd in Sint-Maartensdijk. Babette was als laatste aan de beurt. Het
was doodstil in de zaal toen zij haar favoriete fragment voorlas. Zij mag
op zaterdag 16 april naar de provinciale finale in Middelburg.
Er deden vier basisscholen uit Tholen ment had gekozen dat vooral beschrij-
en vier uit Schouwen-Duiveland mee.
De Thoolse deelnemers waren behal
ve Babette, Anouk van Puyfelik van
de Rieburch uit Sint-Maartensdijk.
Nikki van Loenhout van de Sint-An-
thoniusschool uit Oud-Vossemeer en
Twan Goense van Het Kompas uit
Anna Jacobapolder. Ze kregen alle
maal een medaille omdat ze al kam
pioen van hun school waren gewor
den.
Het was een heel moeilijke keuze die
dc jury moest maken. Het feit dat de
zaal ademloos zat te luisteren naar
Babette, en dat zc een verhaalfrag-
vend van aard was, gaf bij de jury de
doorslag.
Babette las voor uit De dievenbende
van Scipio van de Duitse schrijfster
Cornelia Funke. Ze was niet echt ze
nuwachtig, zei ze voordat ze aan het
lezen begon. Ze houdt van spannende
boeken. En daaraan beantwoordde het
verhaal van Funke. Een zoektocht van
twee weggelopen broers die zich in de
stad Venetië aansluiten bij een dieven
bende.
De deelnemers namen steeds plaats
op een bankje op een klein podium in
dc pilarenzaal. Ze werden aangemoc-
Blasfemisch en krenkend voor een grote bevolkingsgroep. Zo oordeelt
ds. C. de Jongste van de Gereformeerde Gemeente Tholen over de
eenakter 'Jesus, my boy' die zaterdagavond wordt opgevoerd in De Vos
senkuil te Oud-Vossemeer. De predikant heeft, als voorzitter van het
platform overleg overheid en kerken (OOK) - dat 27 Thoolse kerken
vertegenwoordigt - tijdens een overleg met het gemeentebestuur uitge
sproken dat het platform de voorstelling betreurt. Uit op Tholen, dat het
stuk heeft geprogrammeerd, kan een brief van de kerken tegemoet zien.
Acteur Michiel Kerbosch spreekt van 'een heel serieuze voorstelling'.
In november 1957 werd het 25-jarig bestaan van de bond gevierd met een programma Ons eiland schots en scheefin het Holland Huis in
Scherpenisse. V.l.n.r Truus Timmermans (Oud-Vossemeer), Kees Oudesluijs (Sint-Maartensdijk), Lonie Jasperse (Oud-Vossemeer) Jo
Koopman, Bets van Ast (Sint-Maartensdijk), Bonny Renes (Oud-Vossemeer), Greta Noordijke (Scherpenisse), Bart van Westen en Kees
Versluijs Oud-Vossemeer).
