Kaak van Middeleeuwse zeewolf bij
kasteel Sint-Maartensdijk gevonden
Rijschool Johan en autobedrijf Bal
hebben flexibiliteit naar klant gemeen
Noodkreet van Alma
ook bij SGP en PvdA
Tandarts Bomas met
praktijk in drogisterij
Twee Rotterdammers en
Hagenaar aangehouden
In hoger beroep
Katjang en Kloet
kopen koelcel
Unieke vondst, deel opgravingen op expo in de Meestoof
Tholen
in bedrijf
Donderdag 10 maart 2005
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Postservicepunt St.-Philipsland naar Meermarkt
Oranje
Poging Slieker
om palingroker
failliet te verklaren
weer mislukt
Autobedrijf Bal in Tholen
leverde onlangs twee nieu
we auto's aan autorijschool
Johan: een Renault Scénic
en een Renault Modus, een
automaat. De rijschool be
staat tien jaar en rijdt inmid
dels vijf jaar tot volle tevre
denheid met wagens van het
Franse merk, zegt Johan
Heuseveldt. Zowel hij als
Marco Bal zijn content over
de onderlinge samenwer
king.
Automaat
Wachttijd
VERVOLG VAN VOORPAGINA
„Ik heb onmiddellijk Jan Oudesluijs
van de PvdA en Chris Koopman van
de SGP gebeld. Die zullen er zich
over buigen in hun fracties. Dat zijn
tien van de 19 raadsleden. Maar het
moet ook oud-leraar Jaap van den
Donker van D66 aanspreken en Paul
van Belzen van de CU. Dat zijn ook
onderwijsmensen. Ze moeten kijken
of het er in zijn geheel uitgenomen
kan worden. Dan kan het misschien
als een geschenk dienen voor het
nieuwe gebouw. Mevrouw Alma zal
nu ook een brief aan de gemeenteraad
sturen. Ik heb haar sterkte gewenst in
de strijd." Volgens Sinja Alma be
staan er methodes om de wandschil
dering te redden. Ze verwijst in haar
brief aan hel college naar het Instituut
Collectie Nederland, een instantie die
er op toeziet dat kunstwerken behou
den blijven. Die heeft haar verzekerd
dat de muur met de schildering ver
voerd en neergezet kan worden in de
nieuwe school. De kosten zouden
'niet extreem hoog hoeven te zijn.'
Ze doet ook nog een ander voorstel.
Namelijk de muur handhaven en in
passen in de nieuwbouw die daar mo
gelijk komt. 'Er zou dan een plaquette
kunnen komen, dat dit deel bewaard
is gebleven ter herinnering aan de
school die hier heeft gestaan.'
In 2000 bracht ze samen met haar
broer een bezoek aan de school. A.
Meloen was er toen directeur. Samen
met de conciërge M. van den Berg be
keken ze de wandschildering. „Het
maakte grote indruk op ons. De kleu
ren zijn nog mooi helder. Het is jam
mer dat er een verlaagd plafond is
aangebracht, waardoor het geheel
minder goed uitkomt De wand
schildering vertoonde op enkele
plaatsen beschadigingen, hetgeen niet
verwonderlijk is omdat het vroeger
een gymnastieklokaal was. Er waren
plannen om een ander plafond aan te
brengen. Ook zou er aandacht worden
besteed aan de beschadigingen en
werd erover gesproken de wandschil
dering te restaureren."
Dat is niet gebeurd. In de tussentijd
besloot de raad om de school naar
Tholen te verplaatsen. De school zou
plaats moeten maken voor woningen.
Mevrouw Alma nam ook contact op
met het ROC in Etten-Leur waar de
vestiging van het Markiezaat college
onder valt. Zij kreeg er te horen dat
het ROC 'zich niet zodanig betrok
ken voelt bij de wandschildering dat
ze het nodig vindt dat de muur met de
wandschildering in de nieuwe school
wordt geplaatst, gezien de kosten.'
„Het was een bittere pil voor mij om
dat te horen." Ook al was er begrip
voor haar standpunt, zo zegt ze.
De kunstenaar logeerde tijdens het
maken van de decoratie in hotel de
Gouden Leeuw op de Markt in het
dorp. Uit brieven die hij aan zijn
vrouw schreef, blijkt wat hij van het
schoolgebouw en de mensen vond:
„De technische school is een mooi
open gebouw met veel licht en archi
tectonisch mooi. De mensen zijn zeer
vriendelijk en behulpzaam en mijn
ontwerp bevalt de aannemer goed.
Met de wandschildering schiet ik
goed op en als het zo doorgaat dan
wordt het een stuk goed werk. Hier
vinden ze hel allemaal goed en begrij
pelijk." In een andere brief die be
waard is gebleven: „Het werk schiet
goed op en ik heb er veel plezier in.
Het wordt briljant van kleur en past
uitstekend in de zaal. En, de mensen
vinden het mooi en dat is een voor
naam ding, want het is voor de men
sen die er zijn en komen."
Alma legde zich toe op monumentale
kunst in openbare gebouwen en op
grafisch werk dat vermenigvuldigd
kan worden. Hij streefde er naar kunst
voor een breder publiek toegankelijk
te maken. Alma heeft diverse wand
schilderingen gemaakt. In het Amstel-
station in Amsterdam bijvoorbeeld
beeldde hij het treinverkeer van vroe
ger en nu uit. Ook de wandschilderin
gen in de Oudemanspoort in de hoofd
stad zijn van zijn hand. Verder is er
werk te vinden in het zendgebouw in
Lopik en het Postmuseum in Den
Haag. En op tal van andere plaatsen.
Sommige werken gingen verloren
door de slopershamer, andere werden
herontdekt of gerestaureerd.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
In militaire dienst was hij namelijk
ook bij een seksueel getinte ontgroe
ning betrokken die destijds ook be
straft is. Het pleidooi van raadsman
mr. F.G.L. van Ardenne dat de verkla
ringen van de drie vrouwen 'onge
loofwaardig en onbetrouwbaar'wa
ren, schoof de rechtbank ter zijde.
„Het vonnis is dan ook zeer teleurstel
lend. We zijn daarom onmiddellijk in
hoger beroep gegaan", laat Van Ar
denne weten. „Mijn cliënt kan met dit
onjuiste vonnis niet leven. Dat accep
teert hij niet." Het hoger beroep bij
het gerechtshof in Den Haag betekent
weer wel langer onzekerheid, terwijl
de raadsman in Middelburg naar vo
ren bracht dat zijn cliënt een streep
onder de zaak wilde zetten. „Dat uit
stel nemen we nu voor lief, want als je
veroordeeld wordt voor iets waaraan
je niet schuldig bent, is iedere dag te
veel", zegt Van Ardenne. Hij noemt
het 'heel bijzonder' dat de rechtbank
boven de eis van de officier van justi
tie is uitgegaan. Er is nog wel reke
ning gehouden met de vertraging van
de zaak. Daarvoor gaf de rechtbank 3
maanden compensatie, zodat eigen
lijk 18 maanden cel als een rechtvaar
dige straf werd gezien. Dat is nu 15
maanden geworden, waarvan 5 voor
waardelijk.
Katjang Pedis heeft de koelcel in de
open loods van de voormalige uien-
fabriek aan de Sportlaan in Sint-
Maartensdijk gesloopt en verwijderd.
De grote koelcel op het terrein aan de
Nijverheidsweg zal volgens het colle
ge van burgemeester en wethouders
binnenkort worden gesloopt en weg
gehaald door J. Kloet die de cel wil
herbouwen op zijn perceel aan de
Korte Kruisweg, maar dan aangepast
aan de eisen van welstand.
De overname levert de gemeente een
aanzienlijke besparing op. Wel is er
extra geld nodig om de rest te kunnen
slopen. Dat antwoorden b.en w. op
vragen van ABT.
De fractie wijst het college erop dat
de uienfabriek al weer enige tijd ei
gendom is van de gemeente. ABT be
treurt het dat er nog steeds geen acti
viteiten zijn ontplooid om de twee ter
reinen te exploiteren en het aanzien
ter plekke te verbeteren. Een deel van
het terrein (ongeveer 2165 vierkante
meter) is inmiddels al door Fixet
bouwmarkt aangekocht en in gebruik
genomen. De kosten voor de sloop en
het verwijderen van de kleine en de
grote koelcel zijn dus overgedragen,
en dat levert een besparing op. Er is
nu ook een bestek met kostenraming
gemaakt voor de sloop van de reste
rende gebouwen en het saneren van
de terreinen. Volgens het college zal
er geld bijmoeten om dit te kunnen
betalen. De kwestie komt in de raads
vergadering in april aan de orde. In de
tussentijd gaat het college wel - onder
voorbehoud - het werk aanbesteden.
Als de raad akkoord gaat, dan kan de
sloop in mei/juni worden begonnen.
De inwoners van Sint-Philipsland zijn begin deze week compleet ver
rast door de medeling van drogist N.J.G. Jansen dat hij zijn winkel aan
de Schoolstraat uiterlijk 1 juni sluit. Het pand wordt gekocht door tan
darts M. Bomas, die al anderhalfjaar naar een grotere praktijkruimte
op zoek was. Het servicepunt post verhuist naar de Meermarkt in de
Achterstraat, dat het assortiment uitbreidt met drogisterijartikelen.
Jansen zocht in november zelf contact praktijk, die nu nog aan huis in de Zij-
Vrijwilligster Wil Nelisse toont
Maartensdijk gevonden zijn.
in de Meestoof bij de maquette een van de aardewerken kruiken die op het kasteelterrein in Sint-
Bij het onderzoek naar de opgravingen van het kasteelterrein in Sint-
Maartensdijk is een onderkaak van een zeewolf gevonden. De werk
groep archeologie van de stichting cultureel erfgoed Zeeland vond en
kele onderdelen tussen het vismateriaal dat in de jaren zestig even
buiten de smalstad is opgegraven maar nooit eerder was bestudeerd.
Het is een unieke vondst. Het is voor het eerst dat deze vis in Neder
land bij een archeologische opgraving is aangetroffen. Een deel van de
andere vondsten is vanaf zaterdag 9 april te zien in de Meestoof in
Sint-Annaiand.
De onderdelen van de kaak van de
zeewolf, een vraatzuchtige beenvis
die in de noordelijke zeeën leeft en
over een vervaarlijk gebit beschikt,
zijn gedetermineerd door Dave la
Feber. Zijn bevindingen zijn inmid
dels nagetrokken door de Neder
landse visspecialist onder de ar
cheologen en correct bevonden.
„Het is de eerste keer dat deze vis in
Nederland in archeologische con
text is aangetroffen" zo stelt drs.
H.J.L.C. Koopmanschap. Hij leidt
het in kaart brengen van de opgra
vingen. Naast restanten van de zee
wolf is ook een stuk rendiergewei
tevoorschijn gekomen en een hou
ten kammetje.
Het aardewerk dat tijdens de opgra
vingen op het kasteelterrein is ge
vonden, is pas kortgeleden in kaart
gebracht. Op het terrein van het hof
van Frank van Borsele werd vooral
kookgerei gevonden. Het meeste
materiaal komt uit de vijftiende en
zestiende eeuw. Opmerkelijk zijn de
vondsten van een houten kammetje
en een stuk rendiergewei. Het spul
werd in de jaren negentig naar het
provinciaal depot voor bodemvond
sten in Middelburg gebracht nadat
het twintig jaar in een oude schuur
had gelegen. Dat staat in de nieuws
brief van de stichting cultureel erf
goed Zeeland (Scez).
Naast het kasteelterrein wordt mo
menteel gebouwd aan de uitbreiding
van het woonzorgcentrum Maartens-
hof. Op het terrein komt een parkeer
plaats voor 75 auto's. Het is gedeel
telijk opgehoogd en in gebruik als
bouwstraat. Er staat ook een rij
bouwketen opgesteld.
In de winter van 1965-1966, 1967 en
1968 zijn er op het kasteelterrein op
gravingen gedaan door de rijks
dienst van oudheidkundig bodemon
derzoek, onder leiding van professor
J.G.N. Renaud. Dat gebeurde op het
opperhof, nederhof en buitenhof,
waar zich onder meer een stoeterij
bevond waar Van Borsele 1396-
1470), hengsten fokte. De spullen
bewaarde Renaud in zijn schuur.
Toen bekend werd dat de SVRZ en
Castria Wonen er wilden gaan bou
wen, zijn er maatregelen getroffen
om de archeologische resten in het
buitenhof te beschermen. Zo mag er
niet gegraven worden. De oude
sloot die het terrein omsluit, moet
gehandhaafd blijven en het terrein
mag alleen als parkeerterrein wor
den gebruikt. Daarvoor is het ge
deeltelijk met zand opgehoogd.
,Zoals bij veel oude opgravingen
leidde het vondstmateriaal een wei
nig spectaculair bestaan,' schrijft de
Scez. Door gebrek aan tijd en geld
duurde het tot mei vorig jaar voor
dat er weer aandacht kwam voor de
'talloze scherven en andere vond
sten.' In september en december
maakten vrijwilligers onder leiding
van Koopmanschap een inventarisa
tie van de resten uit de bodem ten
noorden van de smalstad. Zo zijn er
kannen en kruiken gevonden.
De vondsten zijn onderzocht op
baksel, vorm en datering. Het tafel
goed werd gebruikt in de veertiende
tot en met de zeventiende eeuw, het
meeste echter in de vijftiende en
zestiende eeuw. Er is ook dierlijk
botmateriaal aangetroffen. Dat
wordt nu in samenwerking met de
rijksuniversiteit Groningen beke
ken en bewerkt. Nu blijkt dus dat er
met de onderkaak van de zeewolf
een bijzondere vondst is gedaan.
Er werden weinig bouwmaterialen
gevonden. Ook hout en metaal
kwam in beperkte mate naar de op
pervlakte. Dat verwondert de Scez.
'Blijkbaar is dit materiaal destijds
niet verzameld, om redenen die niet
meer bekend zijn.'
Wel opmerkelijk is de vondst van
een deel van een houten kammetje
en een bewerkt stukje rendiergewei.
Sinds januari wordt er verder ge
werkt aan de uitwerking van de ge
gevens.
De Scez hoopt dat de studie van de
vondsten en de documentatie van
de opgravingen uitmondt 'in nieu
we inzichten in de bewoning van
één van de meer bekende kasteel
terreinen die Zeeland rijk is.'
Een deel van het materiaal uit de
bodem van het hof wordt opgeno
men in de tentoonstelling 'In naam
van Oranje' in de Meestoof. De ex
po past in het thema 2005 jaar van
het kasteel en de historische buiten
plaats. Momenteel wordt de ten
toonstelling ingericht. De toeschou
wer kan aan de hand van de
maquette van het slot van Frank
van Borsele en Jacoba van Beieren
zien waar de opgravingen zijn ge
daan. Ook het kammetje en het ren
diergewei maken deel uit de van
expositie.
Het gerechtshof in Den Haag heeft
het verzoek van BZG uit Slie-
drecht om palingrokerij Scherpe-
nisse b.v. failliet te verklaren, af
gewezen. De Middelburgse recht
bank had dat al eerder gedaan,
maar BZG had daartegen hoger
beroep aangetekend. Keek er in
Middelburg maar 1 rechter naar, in
Den Haag bogen zich drie rechters
over de kwestie. Zij waren het met
de Middelburgse rechtbank eens,
dat BZG-directeur Ad Slieker en
zijn advocaat mr. Gomes niet aan
nemelijk konden maken dat BZG
een vordering had op de palingro
kerij. Daarmee werd het faillisse-
mentsverzoek wederom afgewe
zen. Peter Scherpenisse en zijn
adviseur De Smet voerden met
succes aan, dat BZG met de pa
lingrokerij een overeenkomst had
gesloten waarbij de schulden over
en weer werden kwijtgescholden.
Scherpenisse zou volgens die
overeenkomst zelfs nog 25.000 eu
ro krijgen, wat nog steeds niet be
taald is. „We gaan er zeker achter
aan om dat geld nu binnen te
krijgen", zegt De Smet. BZG uit
Sliedrecht is het financieel advies
kantoor waarvan Ad Slieker (de
voormalige directeur van de Rabo
bank Sint-Annaland/Poortvliet)
één van de leidinggevenden is.
BZG had de gebouwen van de pa
lingrokerij twee jaar geleden over
genomen van Scherpenisse.
Behalve het succes bij het ge
rechtshof in Den Haag kreeg Peter
Scherpenisse privé ook meer lucht,
aldus De Smet. De Rabobank Tho
len gaf hem namelijk een ruime
periode uitstel van zijn persoonlij
ke hypotheekverplichtingen voor
het woonhuis. Hoewel volgens
Scherpenisse rente en aflossing
steeds is voldaan, vloeit uit een
eerdere overeenkomst voort, dat
Peter Scherpenisse de hypotheek
bij de Rabobank moet beëindigen.
Het lukte echter nog niet om een
andere financier te vinden.
Johan Heuseveldt stapte vijfjaar ge
leden over op het merk Renault. Dat
viel samen met de uitbreiding van
zijn rijschool met een tweede in
structeur. Inmiddels zijn ze met vij
ven en beschikt autorijschool Johan
over zes auto's. „Dat had ik nooit
kunnen denken toen ik tien jaar ge
leden begon. Het is simpelweg zo
gegroeid en zeker niet vooraf mijn
opzet geweest." De lange wachtlijs
ten - op een gegeven moment wel
zes maanden! - maakten de uitbrei
ding van de rijschool noodzakelijk.
In 2003 kwam de derde man erbij,
vorig jaar gevolgd door nog twee
instructeurs. „Ieder van ons maakt
gemiddeld zo'n 50 tot 60 uren per
week." Het voordeel van dat grote
aantal instructeurs is, dat je beter
kunt inspelen op de wensen van de
Johan Heuseveldt (rechts) van autorijschool Johan doet al een aantal jaren naar tevredenheid zaken met
Bal (naast hem). Bij de zes auto's van de rijschool staan de instructeurs Anco Nijsse, Folkert Tenwolde en
ontbreekt Fred van Steen op de foto.
klanten, zoals het aanbieden van
spoedcursussen en compactoplei-
dingen. Een ander pluspunt is datje
als rijschool een groot aantal exa
mens kunt inkopen bij het CBR.
„Daardoor kan iemand snel een
(her)examen worden aangeboden,
soms wel binnen een paar weken."
De keuze voor Renault werd mede
ingegeven door de grote mate van
flexibiliteit bij autobedrijf Bal. „We
moeten, als er problemen met een
auto zijn, met voorrang geholpen
kunnen worden. Want een auto die
stil staat, kost geld", legt Heu
seveldt uit. „En je kunt bij Bal tot 's
avonds tien uur in de garage terecht.
Er staat zelfs een reserve-lesauto
klaar." De auto's van rijschool Jo
han rijden gemiddeld een kleine
100.000 kilometer per jaar. Heu-
de Thoolse Renault-dealer Marco
Harold Vermeulen. Wegens ziekte
seveldt koopt dan ook ieder jaar een
nieuwe wagen. „De prijsstelling
was tot nu toe altijd gunstig." De
keuze valt steeds op een luxueuze
uitvoering.
Door Heuseveldts goed ervaringen
met Bal mocht het Thoolse autobe
drijf inmiddels ook twee andere rij
scholen als klant begroeten. De
flexibiliteit en service zijn voor
Marco Bal vanzelfsprekende zaken:
„Net als de rijschool willen ook wij
onze klanten zoveel mogelijk ter
wille zijn."
Is de autorijschool tien jaar bezig,
Bal timmert al 36 jaar aan de weg in
Tholen. Het bedrijf aan de Watt
straat levert een totaalpakket: ver
koop en onderhoud van nieuwe en
gebruikte auto's - zowel particulier
als voor bedrijven. APK-keurings-
station, schadeherstel, benzinesta
tion, tankshop en autowasserette.
„Onze kracht ligt in de technische
vakkennis van onze monteurs en de
uitgebreide servicemogelijkheden
die we op alle fronten kunnen bie
den." De klanten van Bal komen uit
heel de regio.
Ook autorijschool Johan heeft klan
dizie van heel Tholen, Sint-Philips
land en West-Brabant. „Ik kan aan
bieden wat de consument wenst",
zegt Heuseveldt. Anders dan veel
andere rijscholen werkt hij niet met
pakketten, maar met een vaste - lage
- prijs per les. En zonder inschrijf
kosten of toeslagen. Dit geldt ook
voor de spoed- en compactopleidin-
gen. Verder hoort een Rotterdamrit
tot de mogelijkheden. Onlangs
schafte hij een 'automaat' aan en
daarin kan - in samenwerking met
het CBR - ook aan mensen met een
lichte handicap een rijopleiding
worden aangeboden. Voor theorie
lessen beschikt de rijschool over een
eigen lesruimte aan de Bebouwden-
dam. Ook het theoretische deel van
het bromfietscertificaat wordt door
autorijschool Johan verzorgd.
Een goed en volledig op elkaar inge
speeld team, hard werken, een per
soonlijke omgang met de kandida
ten/klanten en doen wat je belooft,
dat is waar de Thoolse autorijschool
voor staat. En ook autobedrijf Bal
kan zich daarin prima vinden.
(Advertentie I.M.)
met Bomas. Half die maand was er
voor de derde keer in twee jaar tijd in
gebroken in zijn winkel en dat was
voor de ondernemer de druppel die de
emmer deed overlopen. ,je kunt je
pand maar één keer verkopen", geeft
de 62-jarige Jansen aan. 'Ik heb een
heel moeilijke beslissing genomen',
schrijft hij in de brief die huis-aan-
huis in het dorp is verspreid. „Maar
je moet beslissingen nemen, dus wat
doe je dan." Nü was er de interesse
van de tandarts, zodat wachten tot zijn
pensionering - over drie jaar - voor
Jansen niet aantrekkelijk was. Maar
behalve het gunstige moment en de
inbraken, zijn er meer zaken die tot
zijn beslissing hebben geleid. Zo kan
de ondernemer het maar moeilijk ver
kroppen dat het postagentschap is
'gedegradeerd' tot een servicepunt,
waardoor de klanten voor bepaalde
handelingen naar Nieuw-Vossemeer
of Steenbergen moeten. „Ik heb het
vijf jaar tegen kunnen houden. Maar
toen ook Steenbergen werd omgezet,
wist ik dat het gebeurd was." Dat zie
kenfondsen het verstrekken van elas
tische kousen sinds 1 januari hebben
gecentraliseerd terwijl Jansen een
aantal jaren geleden nog heeft geïn
vesteerd in de verlangde certificering,
zit hem evenmin lekker. „Dit is puur
specialistisch, maar na 36 jaar is het
gestopt en dat is een bittere pil."
De afgelopen dagen kreeg Jansen een
stortvloed van reacties op zijn besluit.
De Sint-Philipslanders begrijpen het
wel, maar ze vinden het jammer dat er
weer een winkel verdwijnt. Dat vindt
ook J. de Berg van de Meermarkt, die
de drogisterij in afgeslankte vorm aan
het assortiment toevoegt. „Het bete
kent toch weer aanpassen, want we
hadden de zaak net een beetje op orde
en het draait prima." De Berg vindt
het belangrijk dat voorzieningen in
het dorp in stand blijven: „Anders
moeten mensen minimaal tien kilo
meter gaan rijden." Hij geeft te ken
nen dat fotoartikelen en kaarten en
abonnementen voor de bus straks bij
de Meermarkt te koop zullen zijn. De
drogisterij en postzaken zijn hem niet
vreemd: „Die had ik ook in mijn vori
ge winkel in Herkingen."
Tandarts M. Bomas noemt de winkel
van Jansen een ideaal pand voor zijn
pestraat is gevestigd. „Daar ben ik in
1985 begonnen, maar inmiddels
kamp ik met ruimtegebrek. De prak
tijk is drie keer zo groot geworden.
Met twee behandelkamers kan ik effi
ciënter werken. En nu is er voor con
troles al gauw een wachttijd van vier
tot zes weken." Gezien de groei van
het dorp - de wijken Graefnisse en
Zuyderdijk zijn in ontwikkeling - zal
de praktijk ook op de langere termijn
groeien. Ondanks dat hij vol zit,
neemt Bomas inwoners van Sint-Phi
lipsland en Anna Jacobapolder ge
woon nog aan als patiënt. Want hij
vindt dat de mensen op het eigen dorp
terecht moeten kunnen. Maar voor
patiënten van elders - en er wordt da
gelijks gebeld - geldt een stop.
Eerder bekeek de tandarts samen met
Castria Wonen en de Rabobank mo
gelijkheden om samen iets te doen.
De bank heeft ruimte over. maar die
bleek voor Bomas ontoereikend. „Er
zou een aanbouw nodig zijn geweest,
maar dat was een te grote investe
ring." Jansen onthult dat hem in dit
verband is gevraagd een deel van zijn
winkelpand te verkopen, maar dat
was voor hem niet bespreekbaar. De
tandarts denkt met het zetten van en
kele muren de winkelruimte vrij een
voudig te kunnen aanpassen. Met een
tweede behandelkamer kunnen zijn
assistentes het voorbereidende werk
en de nabehandeling doen: de patiënt
klaar zetten, gegevens erbij zoeken,
eventueel gebitsfoto's en vervolgaf
spraken maken. Bomas verwacht op
die manier de wachttijden te kunnen
bekorten. „Maar de controle van het
gebit blijf ik gewoon zelf doen." Hij
denkt mogelijk in augustus of sep
tember in de nieuwe praktijk te kun
nen beginnen. „Maar ik ga niet stres
sen. Als het langer duurt, is dat geen
probleem."
De drogisterij is sinds 1994 aan de
Schoolstraat gevestigd, in een deel
van het bankkantoor. Jansen nam in
1982 de zaak van Kramer in de Voor
straat over, waar hij na de sluiting van
het postkantoor in 1991 ook een post
agentschap begon. Hoewel de onder
nemer het betreurt dat er weer een
winkel verdwijnt, is het volgens hem
voor een jonge ondernemer niet haal
baar om - mede gezien de groeiende
concurrentie van grote ketens - in een
dorp als Sint-Philipsland een drogis
terij over te nemen.
Officier van justitie mevr. mr. G. Overveld arriveert bij de loods,
waar ze samen met de Thoolse politiechef A. de Regt en rechercheur
A.P. van de Belt een onderzoek instelt. Bij de ingang staan pallets
vol met schuimplastic.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Er zijn inmiddels nog meer politie
mensen gearriveerd, die komen hel
pen bij de ontmanteling van de hen
nepkwekerij. Ze lopen af en aan met
splinternieuwe houtopstellingen. De
eerste container is al snel vol. De
tweede wordt gevuld met grijze pot
ten gevuld met potgrond, waarin de
hennepplanten hadden moeten ko
men. Die blijken nog apart in een
doos te zitten, zodat de hennepkwe
kers vroeg zijn ontdekt. Verwar
mingselementen, schuimplastic en
andere onderdelen van de kwekerij
gaan allemaal in de containers. Ook
de bovenverdieping blijkt benut te
zijn voor de hennepkwekerij.
De politie heeft een 49-jarige inwoner
uit Den Haag en twee Rotterdammers
van 43 en 62 jaar aangehouden en in
verzekerde bewaring gesteld.
Er werden 2240 hennepplanten in
beslag genomen. Het grootste deel
stond in 9 kweekbakken; 350 plant
jes werden in een aparte ruimte
aangetroffen. Alles is vernietigd.
Een doos met hennepplanten die gereed stonden om in potten te
planten.
Een politieman met een hond bewaakt het terrein. Links het pand
van de zalmrokerij. In de rechter loods, waarin voorheen de
palingrokerij was gevestigd, werd de hennepkwekerij ontdekt.
