'We hebben een oplossing tegen
dichtslaande deuren bedacht'
Fotoboekje van Kees Kleppe over
Scherpenisse 'uit de nacht geboren'
Multiculturele mix in
restaurant Sambal Bij
Videobanden eruit,
hengelsport bij dvd's
Reclamebord makelaar blijft
Voor leefbaarheid dorpen betere
spreiding bevolkingsgroei nodig
Praten over
toekomst van
de landbouw
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Deuren die dichtslaan als het tocht, wie kent het niet.
Vooral in de zomer als er ramen open staan en er ineens
een windje opsteekt. Met een harde klap slaat de gang
deur dicht. De slaapkamerdeur. Of de buitendeur in de
keuken. Tweedejaars student Eric Guequièrre uit Sint-
Maartensdijk heeft er iets op gevonden. Een deurklem of
deurhouder.
Eric Guequièrre uit Sint-Maartensdijk lanceert nieuwe deurhouder
Donderdag 3 maart 2005
Bunkers
Scheidsrechters
Jong en fris
Na 12,5 jaar verdwijnt de
videoband uit het assorti
ment van Videotheek Stal-
land. Filmliefhebbers kun
nen voortaan alleen nog
voor een dvd terecht aan
het Havenplein in Sint-An-
naland. En voor hengel
sportartikelen en zeeaas,
want dat vult de lege ruim
te in de winkel van de fa
milie Westdorp vanaf mor
gen.
Dorpsgeschiedenis
Vooruitblik 2030
Poortvliet
Fotoboekjes over het verleden van plaatsen blijven in
trek. Reden voor Kees Kleppe om met een vervolg te ko
men op 'Scherpenisse in beeld'. Ook van Poortvliet zal
er een soortgelijk boekje verschijnen. Inmiddels werkt
Kleppe aan wat hij noemt 'een documentaire' van zijn
woonplaats. Hij verzamelt verhalen die een beeld moe
ten geven van het dorpsleven na 1935. „Het verleden
mag niet verloren gaan. Er vallen mensen weg die ont
zettend veel weten, dus dat moet je vastleggen nu het
nog kan."
Oosters sfeertje bij PJZ in Haestinge
De toneelgroep van de PJZ oogstte zaterdag in Haestinge
succes met het stuk 'Sambal Bij'. Het verhaal, dat in een
chinees restaurant speelt, werd neergezet door een aantal
leuke typetjes die garant stonden voor een avondje lek
ker lachen. Dat lachen was voor de leden van de platte
landsjongeren zuid al eerder begonnen. Bij hun uitnodi
ging voor de voorstelling was een zakje sambal gevoegd,
dat echter de behandeling door TPG Post niet had door
staan. Een gepeperde roodgekleurde invitatie in de bus
was het gevolg.
Dorpsgeschiedenis volgend project om verleden levend te houden
Videotheek Stalland gooit roer om na 12,5 jaar
Tweedejaars student Eric Guequierre uit Sint-Maartensdijk brengt de deurklem in doosjes in de verkoop.
Het is een verbeterde haak waar
mee een deur wordt vastgezet. Een
gebogen stukje hard kunststof dat
aan de muur kan worden bevestigd
en waar de deurklink achter blijft
hangen. Even de kruk weer omlaag
drukken en de deur komt weer vrij.
Guequièrre is bezig het product te
promoten. Hij studeert bedrijfseco
nomie aan de Hogeschool Zeeland
en is een van de elf leden van de
mini-onderneming op school. Sa
men met studenten van andere stu
dierichtingen bedachten ze een
product en proberen het nu op de
markt te brengen. Ze hebben ook
een naam voor hun bedrijfje: Hold-
it. Vrij vertaald: houd vast (die
dpur).
„Alle tweedejaars zijn verplicht
róee te doen aan een mini-onderne
ming. Het gaat uit van de stichting
Jonge ondernemer die ook toezicht
houdt. We zijn een studentenbe-
drijf. Dat staat ook onder onze
naam. Zo kan de overheid ons her
kennen. We hebben geen nummer
van de Kamer van Koophandel en
we hoeven ook geen belasting te
betalen, maar voor de rest zijn we
een echt bedrijf."
Met heuse aandeelhouders. Een be
drijf van studenten heeft nu een
maal geldschieters nodig. De mini-
onderneming mag tot een bedrag
van 1500 euro aan aandelen uitge
ven. Dat is gelukt. Ze gaven hon
derd aandelen van vijftien euro uit.
Familie, vrienden, buren kochten
zo'n waardepapier. Als de deur
houder een succes wordt, kan de
aandeelhouder iets extra's ver
wachten als de onderneming in juli
weer wordt opgeheven. Zo zijn de
regels. Net als in de maatschappij.
In de mini-onderneming zitten stu
denten van de afdeling werktuig
bouwkunde, elekrotechniek, com
merciële economie, management
economie en recht, en bedrijfseco
nomie. Samen bedenken ze een
nieuw of een verbeterd product.
Dan kan vanalles zijn. Guequièrre:
„De gekste dingen komen voorbij.
Iedereen moet er over nadenken.
Het reclamebord van makelaar E.
Gijzen aan de Molenstraat 44 in
Poortvliet mag van de welstands
commissie blijven staan. Voorzitter
H.J. Groenenwegen was er een kijk
je gaan nemen en had gezien dat er
in de omgeving van de Molenstraat
meerdere reclame-uitingen waren te
vinden. Aan de Paasdijkweg bij de
bedrijven bijvoorbeeld. „Gelet op
de grootschaligheid van de omge
ving kan het. Het is niet een echt
woongebied en het heeft een tijde
lijk karakter."
Zijn collega J. Roelofs was terug
houdender. Hij zou vastgelegd wil
len zien dat het over vijf jaar ver
wijderd wordt, maar volgens amb
tenaar J. Fase is er geen vergunning
voor een tijdelijke reclame af te ge-
yen.
Groenenwegen vond dat het ont-
Zijn eerste fotoboekje maakte
Kleppe - die een bijzondere be
langstelling heeft voor het verle
den van zijn woonplaats - naar
aanleiding van de reacties op de
fototentoonstelling rond het 875-
jarig bestaan van Scherpenisse. De
expositie was voor mensen aanlei
ding om met fotomateriaal te ko
pten. Ook de verschijning van het
boekje, ruim een jaar geleden,
bracht nieuwe foto's aan het licht.
„In deel 2 zitten recentere foto's
dan in het eerste boekje", legt
Kleppe uit. Van de 82 opgenomen
beelden is ruim de helft van na de
watersnood. Verschillende foto's
maakte de Scherpenissenaar zelf:
van klaverjasclub De Roemers,
zangvereniging De Lofstem en het
jcerkgebouw van de Vrije Her
vormde Gemeente.
Er is volop materiaal om te kie
zen, want Kleppe heeft inmiddels
iets meer dan 1400 beelden van
Scherpenisse digitaal opgeslagen.
Dat aantal groeit wekelijks. „Dit
stapeltje bijvoorbeeld, heb ik mee
gekregen van een zoon van onder
wijzer Kouman die in Zwijndrecht
woont." Om in zijn verzameling
te kunnen zoeken heeft hij een
speciaal computerprogramma aan
geschaft. „Op een beurs in Utrecht
attendeerde een man uit Den Hel
der me daarop." De meeste tijd
ging zitten in het maken van de
teksten. „Er staat mée'r tekst bij de
foto's dan in het eerste deeltje.
Soms waren voor een foto wel vijf
of zes telefoontjes nodig om na
men van mensen te achterhalen of
een jaartal te controleren. „Dit
boekje is uit de nacht geboren",
zegt Kleppe. Hij werkte vele
avonden door tot wel na tweeën.
„Dan zit er niemand rond je en
loopt het veel vlotter." Van
'Scherpenisse in beeld deel 2' zijn
500 exemplaren gemaakt en een
groot deel is al via voorinschrij-
Ook al is het een gek idee, het kan
toch wat worden. Dan moet je
steekproeven gaan nemen. Er bleek
veel interesse voor deze houder.
Dan ga je schetsen en legt het voor
aan de mensen op straat."
Er waren meer dan honderd ideëen.
Het is dan volgens de student een
kwestie van wegstrepen. Tot er drie
overblijven. In hun geval waren dat
een designring waarmee flesjes ge
opend konden worden. Vooral be
stemd voor barkeepers in de hore
ca. Een fluitje voor scheidsrechters
met een afstandsmeter. En de deur-
haak. Die bleek het eenvoudigst te
maken te zijn.
Het ding is simpel en doeltreffend,
zo blijkt uit de demonstratie aan de
gangdeur, thuis bij Eric. „Je
schroeft het aan de muur. De klink
valt eronder zodat de deur niet
meer dicht kan vallen. Het kan bin
nen en buiten worden gebruikt.
Voor binnen hebben de mensen
vaak een haakje. Dat wordt bijna
nooit gebruikt. Vooral zomers als
de deuren openstaan, bij tocht val
len de deuren vrij snel dicht. Wij
hebben er nu een oplossing voor
bedacht."
Voor Hold-it was het ook zaak een
bedrijf te zoeken die de houders
maken kon. De studenten vonden
de sociale werkplaats in Oostburg
bereid het product te maken. „Ze
konden daar goedkoop gemaakt
worden. Van kunststof, een soort
polycarbonaat. Dat is sterk materi
aal. Het kan de klap van de deur
goed opvangen. We hebben er op
gestaan en met hamers op gesla
gen, maar we kregen het niet kapot.
We hebben er 500 besteld. De eer
ste houders waren goed afgewerkt.
Maar er waren er ook bij die niet
netjes afgewerkt waren. Daar bleef
je de zaagsnede op zien en hield
nog een scherp randje."
werp van het bord (in de vorm van
een uitroepteken in oker en blauw)
'een zekere tijdelijkheid sugge
reert'. „Daarom kan het. Het is geen
lichtbak. Welstand is wikken en we
gen. Als het kan, gaan we mee."
Aan de hoogte van het bord, bijna
190 centimeter, zou wat gedaan
kunnen worden, zo vond de com
missie, door de voet verder in de
grond te graven.
Wel adviseerde de commissie om er
na verloop van tijd een permanent
bord te plaatsen dat meer verwijst
naar het kantoor van Gijzen in het
woonhuis van de makelaar.
Subsidie mantelzorg. De provincie
betaalt de Vrijwillige Thuiszorg Zee
land 19.159 euro voor het organise
ren van de maand van de mantelzorg
op 8 plaatsen in de provincie.
ving aan de man gebracht. „De re
acties zijn positief. En nu komt er
ook weer vraag naar het eerste
deel."
De opbouw van het fotoboekje is
chronologisch. De eerste plaat is
een straatbeeld van rond 1895.
Een blik op de Hoge Markt, zo de
Kerkstraat in. Met het hoekpand
dat vele jaren hotel Groenewegen
was en waarin later de landbouw
school zat. Ook een foto van het
inhalen van burgemeester Geuze
in 1920, die maar elf maanden in
functie is geweest en toen over
leed. Schoolklassen staan er in,
winkels en andere bedrijvigheid.
En verenigingen, zoals de voet
balclub Devo uit de jaren dertig.
De meisjesvereniging in 1948 bij
een wedstrijd bloemstukken ma
ken. En het bestuur van de mid
denstandsvereniging in de jaren
zeventig. Veldwachterszoon Jac
kie Wondergem tekende tijdens de
inundatie in 1944 een beeld van
de Hoge Markt. Diens vader staat
verschillende keren in het boekje,
met op zijn pet het gemeentewa
pen van Scherpenisse. IJspret in 't
Veerwegje is een ander onder
werp, en natuurlijk beelden van
de landbouw. Bekende dorpsbe
woners komen ook voorbij: koster
Bijnagte van de Gereformeerde
Gemeente, dokter Helleman, ge
meentebode Dies Brand, organist
Leen v.d. Werf van de Hervormde
Gemeente, postbode Henk Ver-
kerke en drukker Dies Dane. En
bijzondere gebeurtenissen zoals
het afsluiten van de Pluimpot, en
het laten springen van bunkers bij
het veer van Gorishoek. Een spe
ciale foto is die van de begrafenis
van Johannes Vroegop, nog maar
acht jaar geleden. Vroegop was
lid van het Cloveniersgilde en
werd, naar eigen wens, door het
gilde ten grave gedragen. „Voor
de publicatie van dit bijzondere
beeld heb ik de zoon van Vroegop
toestemming gevraagd", legt
Kleppe uit.
Een tegenslag voor de jonge onder
nemers. En zaak om er over te gaan
praten. „Wc hebben toen alle regis
ters opengetrokken en over de prijs
onderhandeld. We zouden naar een
ander bedrijf gaan, of we zouden
ze met korting afnemen. We heb
ben er toen een doosje bij gekregen
en hebben zelf maar voor de afwer
king gezorgd. Bijschaven en schu
ren. Dat was de beste oplossing.
Anders moet je weer op zoek naar
De verhuur van videobanden heeft
altijd goed gelopen. Met name in
het weekend kwamen de klanten
van het hele eiland, vertelt Elly
Westdorp. Het laatste halfjaar nam
de vraag naar videobanden echter
merkbaar af. Steeds meer mensen
De Scherpenissenaar is nu nog
bezig met een soortgelijk boekje
van Poortvliet. De voorintekening
daarvan liep stroef, maar nu is het
zover dat het licht op groen staat
om het uit te geven. „Zelf ken ik
daar weinig mensen, dus het sa
menstellen gaat niet zo gemakke
lijk. Maar inmiddels heb ik de
hulp gekregen van oud-jachtop
zichter Toon de Wit en zijn
vrouw. De Wit komt elke maan
dag hier met foto's. Hij gaat er
ook de boer mee op om informatie
een ander bedrijf. En dat zou te
veel tijd gaan kosten."
Het was achteraf wel een goede
leerschool, zegt Guequièrre. „We
hadden vantevoren bij meerdere
bedrijven langs moeten gaan om
een vergelijking te kunnen maken.
Nu waren we met het eerste bedrijf
in zee gegaan."
De studenten (8 jongens en 3 meis
jes) deden de houders zelf in de
doosjes en schreven er ook een
vervingen de videorecorder door
een dvd-speler. Die dvd (digital
versatile disk) groeit dan ook al
leen maar in populariteit. Inmid
dels worden films nauwelijks nog
op video uitgebracht. „En oude vi
deo's worden op dvd uitge
bracht", aldus mevrouw West
dorp. Wekelijks koopt de
videotheek nieuwe titels. Honder
den dvd's staan er in de winkel.
„We hebben het complete assorti
ment, voor alle leeftijden." Omdat
de uitleen goed blijft lopen, be
sloot de familie Westdorp om de
dvd te handhaven. Maar de video-
te verzamelen."
Door regelmatig boekjes over het
dorp uit te geven, hoopt Kees
Kleppe Scherpenisse op de kaart
te houden. Zijn volgende project
wordt een boek met veel meer
tekst. Hij heeft een dorpsgeschie
denis in gedachten. Met een be
schrijving van de oudste historie,
maar ook beelden van het dorpsle
ven in de vorige eeuw. „Vanaf on-
handleiding bij. De deurhouder is
doorzichtig en van twee verzonken
boorgaatjes voorzien. De naam
Hold-it voor deurhouder vindt Eric
wel toepasselijk. „Het spreekt meer
aan dan een Nederlandse naam. Het
drukt ook goed uit wat het doet. En
hei moet ook een beetje jeugdig
overkomen. Jong en fris."
Guequièrre zegt uit zichzelf dat er
ook een nadeel aan de deurhouder
zit. Namelijk dat er krasjes op kun-
banden gingen eruit. „Dan heb je
ruimte in je winkel en ga je op
zoek naar iets anders om die mee
te vullen."
Dat andere was gauw gevonden.
Elly's man Dirk én haar zonen
Barry en Martijn zijn namelijk fer
vente vissers. Barry vist voor zijn
beroep op een kotter, Dirk en Mar
tijn zijn sportvissers bij De Zee
baars. Zodoende viel het besluit
om hengels en aanverwante arti
kelen te gaan verkopen. „Gezien
de liefhebberij van het vissen kun
nen we de klanten ook deskundig
adviseren." Met deze aanvulling
geveer 1935, een soort vervolg
van het boek dat Jobse heeft ge
schreven." Kleppe trekt er met de
cassetterecorder op uit om verha
len vast te leggen. Ook vraagt hij
mensen om zaken op papier te zet
ten. „Verschillende mensen die
hier vroeger gewoond hebben, zijn
voor me aan het schrijven." Zon
der hulp van anderen krijgt hij het
niet voor elkaar, stelt de Scherpe
nissenaar. Hij houdt zich ook aan
bevolen voor bepaalde foto's:
„Van een hooiberg bijvoorbeeld,
nen komen. Hij hoopt dat ze er 500
kunnen verkopen. Dan zijn ze uit
de kosten. De mini-onderneming
probeert nu bedrijven te vinden die
de deurhouders af wil nemen. De
studenten denken aan doe-het-zelf-
zaken, maar ook aan verzorgings
huizen en kantoorgebouwen. „Als
het goed loopt, dan maken we in
juni/juli een doorstart of we verko
pen de octrooi-aanvraag," aldus de
jonge ondernemer.
speelt de familie ook in op de ont
wikkelingen, het nieuwe chalet
park en de plannen rondom de wa
tersport in Sint-Annaland. „Ook
zal bij ons dagelijks vers zeeaas
verkrijgbaar zijn."
Door de veranderingen zijn de
openingstijden voortaan aange
past. Op zondag is de winkel
voortaan gesloten. Op maandag,
woensdag en donderdag kunnen
de klanten van twee tot zes uur 's
middags terecht, op vrijdag van
twee tot acht uur en op zaterdag
van tien tot acht uur.
Theologische vorming. Op 5 maart
is er in gebouw De Hoeksteen te
Middelharnis van 9.30 tot 12.30 uur
een open ochtend van de cursus
theologische vorming. Deze drieja
rige cursus die om de week wordt
gegeven, is bedoeld voor vorming
en toerusting.
het maaien met de sikkel en het
dorsen met de vlegel. Maar ook
een foto van de autobus van de
TAD/fa. Krijger zou ik graag heb
ben." Hoewel er zoveel mogelijk
historische feiten in het boek moe
ten komen, wil Kleppe niet dat het
allemaal droge kost wordt. „Er
zijn genoeg verhalen met een hu
moristisch tintje. Dat leest veel
aangenamer." Kees Kleppe ver
wacht nog minimaal twee jaar no
dig te hebben om zijn boek te ma
ken.
Ik ben het volledig eens met TOF-
voorzitter Brevet en huisarts Brus-
sen uit Poortvliet dat een betere
spreiding van de bevolkingsgroei in
de gemeente Tholen nodig is. De
cijfers over 2004 waren duidelijk:
van de 289 inwoners die de ge
meente er vorig jaar bijkreeg, waren
er alleen in Tholen al 288. dus ei
genlijk niets voor de andere woon
kernen. Volgens het gemeentebe
stuur moet Tholen als dragende
kern 60% van de koop- en huurwo
ningen krijgen en alle andere woon
kernen 40%. Dit zou het beleid van
de provincie Zeeland zijn en de ge
meente volgt dat maar klakkeloos.
Men mag zeer in twijfel trekken of
er sprake is van een goede afspiege
ling. De 60% in Tholen wordt wel
gehaald, maar de 40% elders wordt
nog niet voor de helft bereikt. Er
zijn immers dorpen waar de afgelo
pen jaren (vrijwel) niets is ge
bouwd. Terugloop is het gevolg.
Voor de leefbaarheid en behoud van
voorzieningen is enige groei zeer
gewenst, zeker voor de kleinere
woonkernen. Teveel groei op één
plaats ten koste van andere kernen
kan niet zo doorgaan. Een betere
spreiding van de woningbouw is
noodzakelijk, anders gaat alle
woongenot verloren.
Een evenredige verdeling van bij
voorbeeld 200 huurwoningen zou er
zo uit kunnen zien: Tholen 30% of
60 huizen. Sint-Maartensdijk 18%
is 36, Sint-Annaland 13% of 26,
Oud-Vossemeer 8% of 16, Sint-Phi-
lipsland en Anna Jacobapolder 10%
of 20, Poortvliet, Scherpenisse en
Stavenisse elk 7% of 14. Zo deelt
elke plaats in de groei en dat is ze
ker voor de kleinere plaatsen be
langrijk om de voorzieningen te be
houden.
Uitgaande van 29.000-30.000 inwo
ners in 2030 een vooruitblik naar de
jaren 2025 tot 2030. Uitgaande van
iets minder groei in Tholen en wat
meer in de overige plaatsen kom ik
aan het volgende: Tholen 8200-
8500 inwoners, Sint-Maartensdijk
4500-5000, Sint-Annaland 3500-
4000, Sint-Philipsland en Oud-Vos
semeer elk 2700-3000, Stavenisse
1700-2100, Poortvliet en Scherpe-
Het stuk kende een mysterieus begin.
Omgeven door rook sloop een man
in oosters kostuum over het toneel,
die met een karateklap een stuk hout
in tweeën sloeg. Sambal Bij was de
naam van het restaurant van de fami
lie Shi Ming: vader Ho, moeder Lu
en dochter Mei (Pieter Roggeband,
Rianne Abrahamse en Janita Kaas
hoek). Beide dames spraken de hele
tijd op een bijzonder hoge toon,
waarbij moeder natuurlijk als een
'echte' chinees iedere r als een I uit
sprak. Achter het restaurant werd
door twee bijklussende bouwvakkers
een aanbouw geplaatst: de slonzige
Onsie (John Goedegebuure) en de
keurige Gijsbert van Stralen (Warner
Verboom). Mei en Gijsbert zijn ver
liefd op elkaar, maar Ho Shi Ming
had voor zijn dochter een rijke Chi
nese jongeman op het oog om een he
le restaurantketen op te zetten. Gijs-
berts vader Frits (Han de Rooij), een
Limburgse VVD-wethouder, zag een
verbintenis met een buitenlandse fa
milie evenmin zitten. Zijn vrouw Gea
(Miranda Visser) en Mei's moeder
dachten daar anders over. Dan was er
nog de buurvrouw Roos (Renata Pot
ter). die ongerust was dat Ho haar kat
in de gerechten zou verwerken. Een
meneer De Loper (Jaco Bolier) die
als klant verscheen, ontpopte zich la
ter als iemand van de smaakpolitie
die de restauranthouder verdacht van
handel in exotische dieren. Al met al
genoeg ingrediënten voor de nodige
hilarische momenten. Het werd op
De werkgroep oecumenisch land
bouwproject Tholen organiseert
maandag in Oud-Vossemeer een the
mabijeenkomst over de toekomst van
de land- en tuinbouw. Voedsel is onze
eerste levensbehoefte en de boeren
zijn de producenten ervan. Er ligt vol
doende in de schappen, maar de zor
gen om voedselveiligheid en gezond
heid nemen toe. Daarnaast zijn er
andere problemen. Een groot deel van
de boerengezinnen heeft een inkomen
dat ligt onder het bestaansminimum,
door oplopende kosten en dalende in
komsten. Daarom wordt naarstig ge
zocht naar neveninkomsten, en daar
om ook houden er elke dag boeren
mee op. Mét de boeren verdwijnt het
sociale leven op het platteland, alsme
de de zorg voor het cultuurlandschap.
nisse elk 1800-2200 inwoners. Dit
is een veel betere spreiding dan nu,
waarbij alles ten voordele van Tho
len is en ten koste gaat van de ande
re plaatsen. Daar worden door de
burgers ook allerlei lasten opge
bracht.
Verder las ik nog een opmerking
van dhr. Troost uit Sint-Maartens
dijk over het eventueel kiezen van
een burgemeester in 2006. Dit heeft
toch minstens 1 lid van het gemeen
tebestuur aan het denken gezet. Veel
burgemeesters zijn behoorlijk ze
nuwachtig aan het worden. Als de
gekozen burgemeester een verbete
ring zou zijn,* is dat een winstpunt.
Dan gaan we er alleen maar op
vooruit. En het gaat om het welzijn
van de gemeente Tholen en haar
burgers in de toekomst.
Poortvliet had het voor het zeggen en
heeft zich inmiddels uitgesproken.
Het is een goede zaak dat burgers
zich laten horen en veel terechte wen
sen zijn naar voren gebracht. Het ge
meentebestuur toont zijn goede wil,
maar in hoeverre heeft dit kembe-
zoek volgens de nieuwe formule, die
goed aansloeg met 120 belangstellen
den, nu zin? Als straks het gemeente
bestuur nu zegt: jammer, beste men
sen, maar er is geen geld voor.
Mogelijk voor herstel van dat stuk
straat met gaten van 20 cm diep nog
wel, maar dat duurt nog wel drie jaar.
Nog even geduld. Als straks het nieu
we gemeentehuis half 2007 klaar is,
kost dat waarschijnlijk 20 miljoen
euro. Ik vernam dat de kosten nu al
rond de 16 miljoen euro bedragen.
Wie weet, wil men er nog een ivoren
toren van 10 miljoen euro op bou
wen. Het klinkt vergezocht, maar te
genwoordig hoeft men zich nergens
meer over te verbazen. En aan allerlei
broodnodige voorzieningen, dus ook
in Poortvliet, wordt niets gedaan. Dat
is de trieste realiteit. Het zijn hoog
dravende woorden: Poortvliet heeft
het voor het zeggen. Poortvliet heeft
echter op zijn best zijn zegje mogen
doen. Ik hoop dat het daadwerkelijk
wat oplevert, inwoners van Poort
vliet. want van alle mooie woorden
raak je op den duur gedesillusio
neerd. Ik hoop. dat het tot een beter
welzijn van Poortvliet mag.leiden,
want het is 2 voor 12.
C. Kwaak,
oud-inwoner Sint-Maartensdijk,
Bergen op Zoom.
een leuke manier gebracht.
Oud-regisseur Piet Kuijper schreef
het stuk speciaal voor de PJZ, terwijl
Gert-Jan Boudeling en Hans Kosten
de regie voerden. Zij verwerkten ver
schillende grappige elementen. Zo
leek wethouder Gijsbert van Stralen
wel erg veel op het Kamerlid Geert
Wilders, terwijl Onsie en de figuur
Onslow uit de Engelse tv-comedy
'Schone schijn' elkaar evenmin wei
nig ontliepen. En bij Ho Shi Ming
denken sommigen eerder aan Viet
nam (de leider Ho Tsji Min) dan aan
China. De schrijver verblijft voor zijn
werk in Jamaica, dus dat bemoeilijkte
het contact. De laatste 10 tot 15 pagi
na's leverde hij bovendien pas eind
januari aan. Daarom werd er de laat
ste weken twee keer per week gere
peteerd om dat onder de knie te krij
gen.
De repetities begonnen eind oktober.
De vaste stek Ons Dorpshuis was we
gens renovatie niet beschikbaar, zo
dat naar Haestinge werd uitgeweken.
De groep gaat ook altijd een weekend
in afzondering, dit keer naar de Ar
dennen. Het resultaat mocht er in ie
der geval zijn, kon het in groten geta
le opgekomen publiek constateren.
De PJZ voert een stuk altijd maar één
keer op. „Het is echt leuk om te doen,
maar wil je vaker spelen, dan moet je
professioneler worden", zegt voor
zitter André van Herk. Naast de
kaartverkoop en verloting betaalt de
PJZ de toneelavond uit de opbrengst
van het jaarlijkse schuurfeest.
Er is geen uitzicht op betere tijden,
ook niet met het Europese hervor
mingsbeleid. Nieuwe wet- en regelge
ving bepaalt dat boeren de komende
jaren inkomsten krijgen op basis van
hun productie in de jaren 2000 t/m
2002. Er rijzen tal van vragen bij zo
wel de boeren als de consumenten.
Vragen met betrekking tot het behoud
van boerenlandbouw en leefbaarheid,
de verantwoordelijkheid van boeren
en burgers, hoe gaan boeren om met
hun gevoelens van machteloosheid,
wat raakt burgers in het verhaal over
de bestaanszekerheid van boerenge
zinnen. Maar ook: wat staat kerkelijk
meelevende mensen te doen. Over die
vragen en mogelijke alternatieven wil
de werkgroep in gesprek gaan met de
belangstellende aanwezigen. Als
spreker treedt Riky Schut-Hakvoort
op. De bijeenkomst wordt gehouden
in het verenigingsgebouw van de her
vormde gemeente aan de Ring in
Oud-Vossemeer en begint om half
acht.
Eén van de foto's in Kleppe's boekje toont bouwwerkzaamheden op het dak van bakkerij Anemaet in de Kerkstraat. De mannen zijn v.l.n.r.
Kees Slager, Dig Anemaet, Arend Jansen, Piet van Driel en Henk Rijnberg. Steigers werden toen nog gemaakt door houten palen met
touwen aan elkaar te binden. Achter Rijnberg is het huis zichtbaar van fotograaf Barend Verkerke, die ook een drukkerij had.
