Eis één jaar gevangenisstraf
na verkrachting in Poortvliet
VOORJAAR 2005
Moonlightshoppen wordt honeymoon
Oerlemans p
Oerlemansw
Sloop deel ketelhuis
van oud poldergemaal
Start nieuw seizoen
Vieze sms'jes mondden uit in ontucht met drie vrouwen
Ondersteboven
met Schuiling
Donderdag 24 februari 2005
EENDRACH TBODE, DE THOOLSE COURANT
7
In brandgang
Op deur gebonkt
Perplex
Dikke maatjes
Door het lint
Geknoei
Beste detective
Rechercheur
'Ik denk aan jou,
denk jij aan mij?'
'De volgende morgen
keek P. triomfantelijk'
'Toen ging de bel en
dat was mijn redding'
'Er hoeft maar iemand
te kikken en je bent
geruïneerd'
Vogels kijken in Scherpenissepolder
iHfeWl
Op vrijdag 25 februari
start het nieuwe seizoen.
DON NEL-LA
Ook dieselmotoren worden vervangen
Het waterschap Zeeuwse Eilanden gaat de de dieselmo
toren in het poldergemaal De drie grote polders aan de
Zeedijk in Oud-Vossemeer vervangen. Er komen elek
tromotoren voor in de plaats. Ook wordt een deel van het
voormalige ketelhuis naast het pomphuis gesloopt.
Een jaar gevangenisstraf eiste officier van justitie mr. R.C.P. Rammeloo
tegen de 38-jarige P.L. van T. uit Poortvliet. Hij wordt ervan verdacht
in 2000, 2001 en 2002 ontuchtige handelingen te hehben gepleegd met
drie vrouwen uit het dorp. In één geval zou er zelfs sprake zijn geweest
van verkrachting, maar dat ontkende P. Hij gaf alleen tongzoenen en
het betasten van de borsten toe. Zijn raadsman vroeg vrijspraak voor
alle ten laste gelegde feiten. Volgens hem was er sprake van 'een stroom
van onbetrouwbaarheden en opmerkelijkheden.' De behandeling van
de Poortvlietse zedenzaak duurde vrijdag bij de Middelburgse recht
bank vier uren.
De Poortvlietse zedenzaak heeft volgens rechter mevr. Van Hemert 'polariserend' gewerkt. ..Het dorp was in twee kampen verdeeld."
Volgens advocaat Van Ardenne 'zijn er in de wirwar van relaties dingen gebeurd die gebeurd zijn, maar zaken zijn niet altijd wat ze lijken.
De slepende zaak was vorig jaar juni
voor het eerst behandeld, maar toen
werd het onderzoek geschorst voor
het horen van vier getuigen: de drie
misbruikte vrouwen (die nu 25, 37
en 41 jaar zijn) en een kennis van de
verdachte. Bij de tweede behande
ling in november was alleen de laat
ste er, de eerste drie bleken door een
fout van het Openbaar Ministerie
niet opgeroepen te zijn. Vrijdag wa
ren ze er alle vier en één voor één
werden ze door advocaat mr. F.G.L.
van Ardenne aan de tand gevoeld.
„Het is een zware gang", zo leefde
rechter mevr. mr. F.C.J.E. van He-
mert-Meeuwis met de getuigen mee.
„Waarheidsvinding is echter belang
rijk", zo voegde ze er direct aan toe.
Voor de rechtbank werd P. geschil
derd als 'een kroegbeest' die 'vieze
sms'jes' verstuurde en in het café
schuine praat uitsloeg. Tijdens zijn
militaire dienst was hij door een mi
litaire rechtbank veroordeeld voor
medewerking aan een seksueel ge
tinte ontgroening. „Ik krijg de in
druk dat u veel met seks bezig
bent", zei rechter Van Hemert, die
tijdens deze zaak voornamelijk het
woord voerde. Rechtbankpresident
mevr. mr. M.P. Meeuwisse stelde al
leen aanvullende vragen.
In Poortvliet was er sprake van een
hechte vriendengroep die met elkaar
verjaardagen vierde in het plaatselij
ke café en soms ook samen op stap
ging, o.a. naar vakantiepark Port Zé-
lande. Daar was het tot intimiteiten
gekomen en in eerste instantie had
A. zich niet verzet tegen de initiatie
ven van P. Ook na een feest op 5 mei
2000 was A. in een brandgang in
Poortvliet gekust en betast door P,
maar toen was ze dronken. Beide
keren was A. bij haar borsten ge
pakt. „De volgende morgen keek P.
triomfantelijk", zo citeerde de rech
ter uit het proces-verbaal over het
uitje in Port Zélande. „U was toen al
getrouwd", voegde mevr. Van He
mert eraan toe. „Ja, ik ben vreemd
gegaan en daar heb ik spijt van ten
opzichte van mijn vrouw en de
vriend van A. Dit had ik nooit mo
gen doen", verklaarde P. Hij vertel
de ook, dat A. 'gewoon meedeed',
behalve dan die vijfde mei in de
brandgang. Toen wilde hij nog ver
der gaan, maar daarte
gen verzette ze zich.
A., een goede vriendin
van de vrouw van P.,
had pas aangifte bij de politie ge
daan nadat op een Jafra-party (ver
koop van cosmetica) was uitgeko
men dat bij twee vriendinnen
hetzelfde was gebeurd. De drie
vrouwen waren samen naar de poli
tie gestapt. A. voelde zich emotio
neel betrokken bij B. en C., maar la
ter kreeg ze er spijt van dat ze zich
in de zaak had gemengd. A. was een
paar keer bezocht door de vrouw
van P. en die had haar verteld dat
haar man spijt had van zijn daden.
„Die verklaring bij de politie had ik
nooit moeten afleggen", zei A. vrij
dag. „Deze rechtzaak heeft geen toe
gevoegde waarde en levert veel ver
driet op in mijn relatie tot de vrouw
van P."
Advocaat Van Ardenne vroeg of de
drie vrouwen in een bepaalde
stroom terecht gekomen waren.
„Zijn jullie opgejut?" A. antwoord
de daarop bevestigend. „Dat klopt."
De rechter ging echter terug naar de
zaak zelf. „Wat u verklaard hebt bij
de politie en de rechter-commissaris.
was dat waar?" Ook daarop kwam
een bevestigend antwoord van A.
„Ja." De advocaat confronteerde A.
steeds met punten om haar mede
werking aan te tonen. „U hebt een
arm om P. heengeslagen en door zijn
haar gewreven", aldus mr. Van Ar
denne. „Dat weet ik niet meer", liet
A. weten.
Volgens de tenlastelegging was A.
door geweld of bedreiging door P.
gedwongen tot het plegen of dulden
van ontuchtige handelingen door het
betasten van haar borsten en overige
lichaamsdelen. Hij had een arm om
haar schouder gelegd, haar stevig
vastgehouden en met kracht tegen
de vrouw geduwd.
De tweede vrouw die door P. was
belaagd, betrof B., die in 2000 en
2001 was lastig gevallen. Maar daar
bij was het minder ver gegaan. Hij
had haar tegen zich aangedrukt en
proberen te zoenen. Ook onver
wacht vastpakken, duwen en trek
ken was eraan te pas gekomen, maar
volgens de officier van justitie was
er toch ook hier sprake van overtre
ding van artikel 246 van het Wet
boek van Strafrecht en werd B. ge
dwongen tot het plegen of dulden
van een of meer ontuchtige hande
lingen.
„Zijn uw verklaringen waar?",
vroeg de rechter. „Ja", antwoordde
B. „Hebt u dingen aangedikt?", zo
ging mevr. Van Hemert verder.
„Nee", zei B. Ze had er geen spijt
van dat ze naar de politie was ge
gaan, maar ze vond wel dat er een
eind moest komen aan deze al lang
slepende affaire. Ze had tegenover
de justitie verklaard, dat P. haar op
zaterdagavond 'tientallen keren' had
lastig gevallen en op haar deur had
gebonkt. Advocaat mr. Van Ardenne
suggereerde dat zoiets in een
Zeeuws dorpje vol met nieuwsgie
rige mensen wel opgevallen moest
zijn. „Mijn vroegere buurvrouw in
formeerde er later ook naar, maar
wij durfden het niemand te zeggen.
P. was ook een goede vriend. Je ken
de elkaar al jaren en hoopte dat het
een keer zou overgaan. Het was heel
moeilijk allemaal."
P. ontkende dat hij bij B. was ge
weest. „Ik stond boven in het don
ker, de bel ging en je riep door de
brievenbus, waarna ik
je zag weggaan. Dat
weet je zelf P", zo beet
B. hem toe. „Dat is
geen waar B.", was de reactie van
de verdachte.
De rechter citeerde uit de processen-
verbaal dat P. sms'jes had gestuurd,
o.a. dat hij bij B. op de koffie zou
komen. Toen dat een keer gebeurde,
pakte P. de vrouw vast en drukte
haar tegen zich aan.
Bij de derde vrouw was er volgens
de tenlastelegging sprake van ver
krachting. Tussen 1 april 2001 en 31
maart 2002 zouden ontuchtige han
delingen zijn gepleegd. C. werkte
niet alleen in het plaatselijke café
waar ze P. regelmatig zag, maar ook
nog eens bij P. zelf. En dat was C.
blijven doen nadat ze lastig gevallen
was. De rechter vond dat opmerke
lijk. „Ik had de centen nodig en ik
kon het goed vinden met de vrouw
van P. Van haar had ik ook een fiets
gekregen die ik afloste met daar te
blijven werken", vertelde C.
Advocaat mr. Van Ardenne bracht
naar voren dat de vrouw zelf ook
aan het tongzoenen had meegedaan.
„De eerste keer ja, maar later heb ik
P. weggeduwd. De eerste keer over
viel me, ik stond perplex. Later zei
ik: ik geef jou nog eens aan en P. zei
toen: dat is jouw ja tegen mijn nee.
Ik wilde niet, het kon niet en het
mocht niet, dat wist ie. Als ik nee
zeg, moet het balletje toch een keer
gaan rollen?"
Uit het verhoor voor de rechtbank
bleek, dat de contacten na 'seksueel
getinte sms'jes'waren begonnen. Na
zo'n 'vies sms'je' had C. een bood
schap teruggestuurd: 'voor jou een
vraag, voor mij een weet.' Toen C.
haar hond uitliet en zag dat P. op de
bank lag te slapen,
stuurde ze een
sms'je in de hoop
dat de vrouw van
P. dat zou zien. De tekst luidde: 'ik
denk aan jou, denk jij aan mij?' Vol
gens C. wilde ze P. 'een loer draai-
en.'„Ik wilde alles boven tafel krij
gen, zodat het zou stoppen. Maar
toen zijn vrouw het sms'je las, gaf P.
daar weer een draai aan."
C. vertelde regelmatig berichten op
haar mobiele telefoon te krijgen van
P., zo'n twee keer per week. Toen zij
een nieuwe mobiel kreeg, slaagde P.
erin ook dat nieuwe nummer te pak
ken te krijgen door zijn eigen tele
foonnummer erop in te tikken.
Advocaat Van Ardenne meende dat
C. jaloers was, zowel wat bezittin
gen als relaties betreft, en zich bij al
les door jaloezie had laten leiden. De
vrouw ontkende dat. „Ik ben blij met
wat ik heb en spring niet verder dan
mijn stok lang is."
De advocaat vond het vreemd, dat
C. toch op veijaardagsfeestjes was
blijven komen waar ook P. was. „Je
wilt gewoon mee blijven doen en
niets verknallen", antwoordde C.
„Maar ik liep al heel lang op mijn
tenen en toen het uitkwam, zijn de
stoppen doorgeslagen. Ik wilde er
nog over praten met de vrouw van
P., maar dat hoefde niet meer."
De rechtbankpresident concludeerde
dat C. bang was voor P. „Hij had u,
met zijn enge ogen, in zijn macht.
Toen u had meegedaan, zei hij: nu
hebben we een relatie."
C. bevestigde dat. „P. zei steeds: het
is jouw ja, tegen mijn nee. Maar je
mag toch verlangen dat als je nee
zegt, je ook nee bedoelt! Toen ik in
de hal van de woning van P. tegen de
muur was gedrukt, ging de bel en
dat was mijn red
ding." De rechter
haalde ook nog een
voorval aan toen P.
een jong hondje aan C. liet zien.
„Toen C. het hondje aanhaalde, pak
te P. haar bij haar bovenlichaam,
drukte zich tegen haar aan en hijg
de." Over de opmerkingen dat C. 'te
close' was met P. in het café zei C:
„Ik kletste met iedereen en mijn
man was daar altijd bij."
De vierde door advocaat Van Arden
ne gevraagde getuige (D) was niet
lastiggevallen door P, maar goed
bevriend met hem. Ze kent hem al
van de lagere school en was ook
goed bevriend met getuige A. „In
eerste instantie stond A. volledig
achter haar aangifte, maar het is vre
selijk uit de hand gelopen. Dit is niet
de bedoeling geweest", aldus D. Zij
vertelde dat P. en C. vaak tegelijker
tijd naar het café kwamen en daar
waren ze 'dikke maatjes.' Ze vond
de twee eigenlijk 'te plakkerig,' „Ik
zei wel eens tegen mijn man: dit
gaat te ver."
D. zei het heel erg te vinden wat P.
nu overkomen was. „Het is heel be
angstigend dat je zoiets kan gebeu
ren, als een donderslag bij heldere
hemel. Er hoeft maar iemand te kik
ken en je bent geruïneerd."
De rechter zei dat C. bang was van
P. en een andere man bracht haar
daarom dikwijls naar huis. „P. sloeg
altijd smerige praat uit tegen C.",
vulde de rechtbankpresident aan en
van de citaten schrok D. terug. „Dat
vind ik wel heel erg ver gaan ja." Ze
voegde er echter aan toe, dat zelfs de
moeder van C. twijfelde aan wat er
gebeurd was.
De rechtbank nam de zaken wel se
rieus. „Twee van de drie vrouwen
die tegen hun wil
met de seks te ma
ken kregen, zijn
ernstig in de proble
men gekoment. Ze zijn in de knoop
geraakt en moesten zich onder psy
chiatrische behandeling stellen bij
Emergis. Hoe verklaart u dat dan,
als het allemaal vrijwillig zou zijn
gebeurd?", wilde de rechtbankpresi
dent weten. „Naderhand heb ik er
veel spijt van gekregen", was de re
actie van P.
„Wat vond uw vrouw ervan?", wil
de rechter mevr. Van Hemert weten.
„Helemaal niet leuk, ze ging volle
dig door het lint."
De officier van justitie hield hem
voor, dat hij niet de volledige waar
heid had gesproken toen het uit
kwam. „Ook toen u in februari 2003
acht dagen vast zat nog niet. U bent
overspelig en gaat naar andere vrou
wen toe. Alleen als u geen drank op
hebt, houdt u zich in."
Officier Rammeloo vond dat de ge
tuigen geloofwaardig en betrouw
baar overkwamen. „P. ontkent het,
maar het bewijs voor de zedendelic
ten is geleverd." De officier maakte
een uitzondering voor het verhaal
van C. over het sms'je dat zij naar de
slapende P. gestuurd had met de be
doeling dat zijn vrouw dat zou ont
dekken. „Die verklaring vond ik niet
erg sterk en niemand van ons zou
voor deze manier gekozen hebben
om alles te laten uitlekken, maar
daarmee is deze getuige nog niet on
betrouwbaar. Het zwakke is, dat je
steun bij elkaar moet zoeken, maar
dat is ook het ondersteunende be
wijs. De verdachte geeft voor een
deel de feiten toe, evenals de tijd en
de plaats. Er zijn tal van sms'jes ge
stuurd en seksuele opmerkingen ge
maakt die te ver gaan. P. was niet
eerlijk, van begin tot het eind. Hij
speelt geen open kaart en schuift
steeds op. Hij zegt
wel een streep ge
trokken te hebben
onder de affaire,
maar wat een gedraai steeds. P. liet
zich niet corrigeren."
Rammeloo noemde de verklaringen
van de drie vrouwen 'terughou
dend.'„Er is niets opgeblazen en ze
hebben niet samengespannen. Ze
zijn overvallen en wisten niet wat ze
moesten doen. Het waren ook gesla
gen hondjes zoals ze hier vandaag
zaten. Ze hebben er echt veel last
van en de betekenis van deze on
tucht is enorm. Hier is geen sprake
van een verkrachter die uit de bosjes
opduikt, een bekende heeft dit ge
daan."
De officier noemde als verzachtende
omstandigheid het beperkte straf
blad van P. Behalve de zaak bij de
militaire rechtbank had hij in 1985
een boete gekregen voor dronken
rijden. Dat het om een redelijk oude
zaak ging van iets meer dan twee
jaar geleden liet Rammeloo ook
meespelen. „Dat is deels de schuld
van het Openbaar Ministerie, maar
we moeten niet overdrijven. Voor ie
dereen is dit vervelend en de recht
bank spreekt ook zelf over een com
plexe zaak", aldus de officier, die 1
jaar onvoorwaardelijke gevangenis
straf eiste met aftrek van de 8 dagen
dat P. in voorarrest zat.
Raadsman Van Ardenne liet niets
heel van de beweringen van de offi
cier, de rechtbank en de drie vrou
wen. al complimenteerde hij de
rechtbank wel met de 'buitenge
woon zorgvuldige behandeling.'
Volgens de advocaat was het hele
maal niet zo'n complexe zaak. „In
een vloek en een zucht was dit te be
happen. Het is dan ook gewoon ge
knoei van de officier van justitie ge
weest dat deze zaak zolang is
aangelopen. Dat raakt mijn cliënt en
de aangevers en dat moet conse
quenties hebben. De redelijke ter
mijn is voorbij en ik vraag de recht
bank dan ook om de officier niet
ontvankelijk te verklaren."
Van Ardenne hield er echter direct
rekening mee, dat de rechtbank deze
zaak niet zomaar ongestraft laat en
daarom verzocht hij de lange duur
(vorig jaar juni was de eerste zitting
van de rechtbank er al over) in de
strafmaat te verdisconteren.
„Zaken zijn ook niet altijd wat ze lij
ken", zei de advocaat. „Het is bo
vendien gevaarlijk om af te gaan op
reacties van verdachte en getuigen.
C. komt met een flauwekulverhaal
over haar nieuwe mobiele telefoon
die ze aan P. liet zien. Ze wordt als
essentiële getuige gezien, maar ze is
niet betrouwbaar. Van haar verkla
ringen kan de rechtbank dan ook
geen gebruik maken. Die vormen
geen bewijsmiddel."
De raadsman noemde Poortvliet
'een bijzondere gemeenschap van
allerlei mensen die in relatie tot el
kaar staan.' „C. probeerde haar ei
gen huwelijk te redden door P. over
al de schuld van te geven. B. en C.
overzien niet de juridisch-technische
gevolgen van het terugkomen op
eerdere verklaringen. Deze zaak kan
ook niet opgehangen worden aan de
seksueel getinte opvattingen van P.
Je moet alles in zijn verband zien en
in mijn studentijd ging het er wel er
ger aan toe. Als je 's avonds laat de
tv aanzet, zie je ook lage, vulgaire
reclames."
Mr. Van Ardenne noemde de ver
klaringen van de drie vrouwen bij
de rechter-commissaris 'niet be
trouwbaar.' „De beste detective is
de eigen echtgenoot en de vrouw
van P. staat honderd procent achter
haar man. Ze heeft haar werk gron
diger gedaan dan de politie en dat is
van belang voor
de rechtbank. De
twijfel en onbe
trouwbaarheid
spat er bij C. van
af. Ze heeft het over .zo'n gevaarlij
ke man met enge ogen' en bij zo
iemand ga je dan vrijwillig schoon
maken terwijl je in ongelooflijk
veel huizen kunt gaan werken. Nee,
ze had het tongzoenen de eerste
keer toegelaten en ze bleef terugko
men. Het opvallendste incident in
de gang - het grofste feit omdat het
over verkrachting gaat - is niet be
kend bij de andere twee vrouwen.
En toen er wat in de gang begon,
kwam de ene keer de zoon van C.
en de andere keer haar zuster, maar
beiden viel niets op. De verklarin
gen van C. zijn absoluut ongeloof
waardig."
De advocaat hield de rechtbank
voor, dat het onderschepte sms'je
van p. per abuis bij een nichtje in
het ziekenhuis terecht was geko
men en dat bevatte ook drie kruis
jes, dus drie kusjes. Hij noemde het
ook onbegrijpelijk, dat C. voor het
afbetalen van de fiets nog tien we
ken bleef werken bij P. en zijn
vrouw.
Ten aanzien van getuige A. zei mr.
Van Ardenne dat ze zowel in Port
Zélande als in de brandgang dron
ken was. „Maar naarmate de tijd
verstrijkt, heeft ze steeds minder
gedronken." Ook haar verklaringen
noemde de advocaat .ongeloof
waardig.' „Ze heeft in een emotio
nele bui alleen steun willen geven
aan B. en C. omdat ze er ten op
zichte van haar eigen vriend en de
vrouw van P. problemen mee had
dat het zover gekomen was."
Bij getuige B. was het volgens de
raadsman niet altijd duidelijk of P.
wel bedoeld werd. want het kon
volgens haar ook een andere vriend
zijn geweest. „En als P. tientallen
keren op de deur gebonkt zou heb
ben, moet dat in het kleine straatje
toch opgemerkt zijn. Voor het min
ste en geringste staat men voor de
ramen en wordt er geroddeld. Hier
heeft niemand er iets van gemerkt!
Bovendien rept B. alleen over vieze
sms'jes en niet over tongzoenen,
enz."
Mr. Van Ardenne concludeerde dat
de verklaringen van de drie getui
gen op elkaar afgestemd waren.
„Natuurlijk staat P. op achterstand
door de aangifte van C. die door de
twee andere vrouwen ondersteund
wordt. Maar er zijn essentiële ver
schillen in de verklaringen en ook
onbegrijpelijke dingen. Het is te
veel om nog te kunnen spreken van
betrouwbare verklaringen. Laat die
dus buiten beschouwing. P. moet
zich verdedigen tegen zaken waar
hij geen grip op heeft. Ik zou het
medisch dossier van C. wel willen
zien, maar het is al een lijdensweg
en iedere vertraging is funest. Mijn
cliënt kan het niet meer aan. In de
wirwar van relaties zijn er dingen
gebeurd die gebeurd zijn, maar er is
sprake van een stroom van onbe
trouwbaarheden en opmerkelijkhe
den. En voor de verkrachting is
geen bewijs geleverd. Hier past dus
geen onvoorwaardelijke gevange
nisstraf. Ik vraag vrijspraak voor al
le ten laste gelegde feiten", zo be
sloot mr. Van Ardenne zijn
pleidooi.
Officier van justitie Rammeloo zei
in tegenstelling tot de raadsman wel
op indrukken te willen afgaan.
„Non-verbaal kun je heel wat zien.
Ik vind getuige C. dan ook wel be
trouwbaar." Ingaande op de opmer
kingen van de advocaat dat de echt
genote van de verdachte de beste
detective is, sprak de officier spot
tend over 'rechercheur.' „Recher
cheur mevr. P. was al overtuigd van
de onschuld van haar man, voordat
het politie-onder-
zoek afgerond
was."
De advocaat
noemde die op
merkingen 'niet gepast.' „Er is te
veel vreemd aan deze zaak", zei hij.
De verdachte zelf kreeg het laatste
woord, maar maakte daar geen ge
bruik van. De rechtbank doet 4
maart uitspraak. Mr. Van Ardenne
ging nog in op een krantenbericht
dat hij bezwaren zou hebben ge
maakt tegen het feit dat de Middel
burgse rechtbank voor deze zaak uit
drie vrouwelijke rechters bestond.
Hij erkende wel gezegd te hebben,
dat hij 'een heer miste', maar dat
sloeg volgens de advocaat op de si
tuatie ten opzichte van de zitting in
juni, toen er nog wel een man bij
was. Van Ardenne benadrukte geen
enkel bezwaar te hebben tegen de
drie vrouwelijke rechters, want op
zijn eigen advocatenkantoor vor
men vrouwen ook de meerderheid.
(Om verwarring te voorkomen, zijn
de getuigen aangeduid als A, B. C
en D maar daarbij is geen enkele
overeenkomst met hun werkelijke
namen-red).
Natuurliefhebbers kunnen zater
dagmorgen weer, onder leiding van
een gids van Staatsbosbeheer, een
kijkje nemen in het natuurontwik
kelingsgebied Scherpenissepolder.
Het gebied is onderdeel van plan
Tureluur en er vertoeven duizen
den ganzen, eenden en kustvogels
die zich voorbereiden op de koude-
periode in de winter. Vanaf de ho
ger gelegen randen kan dat beke
ken worden zonder de vogels te
verstoren. Deelnemers wordt gead
viseerd zich goed te kleden en een
verrekijker mee te nemen. De hond
mag aangelijnd mee. De excursie
begint om tien uur en duurt ruim
anderhalf uur. Informatie en kaart
verkoop bij de VVV in Sint-Maar
tensdijk.
Van vrijdag 25 februari t/m zaterdag 12 maart
ontvangt u bij aankoop boven 50,-
eeti leuke attentie.
(Zolang de voorraad strekt)
BERKELMANS
Sinds kort hebben wij een
nieuwe collectie herenschoenen
van het merk Berkelmans.
Ook is onze nieuwste voorjaars
collectie damesschoenen van
het merk Donnella weer binnen.
Kaaistraat 4, 4651 BN Steenbergen 0167 - 563 430
Openingstijden winkel:
Maandag 13.00 -17.30 uur; Vrijdag 9.00 - 20.30 uur;
Dinsdag t/m donderdag 9.00 -17.30 uur; Zaterdag 9.00 -17.00 uur
Advertentie I.M.
Het echtpaar Chris en Willy Koopman-Paans uit Sint-Maartensdijk ontvangt de reischeque van opticien Gerrit Atres. (Advertentie I.M.)
Ze kochten tijdens het moonlight
shoppen allebei een nieuwe bril bij
Ben van der Heiden Optiek in Tho-
lcn, vulden een slagzin in en won
nen er vorige week een prijs mee:
Chris en Willy Koopman-Paans uit
Sint-Maartensdijk mogen twee
nachten logeren in een van de ho
tels van Bilderberg. Ze zijn er zeer
mee in hun nopjes. „Nu kunnen we
alsnog op huwelijksreis," lacht
Willy Koopman die bijna 25 jaar
geleden met Chris Koopman in het
huwelijk trad. „We maken van
moonlightshoppen een honey
moon."
De prijs wordt beschikbaar gesteld
door Essilor die met een nieuw pro
duct op de markt kwam. Het betreft
het ontspiegelen van kunststof bril
lenglazen waarbij een speciale
coating wordt aangebracht. Dit pro
cédé onder de naam Crizal Alizé
maakte onderdeel uit van de na
jaarscampagne bij Ben van der Hei
den tijdens de oogmeetweken.
Opticien Gerrit Atres: „Die cam
pagne was gestoeld op het autorij
den. Het zicht in het verkeer. Het
komt voor dat mensen zonder bril
niet genoeg zien en een ongeval
veroorzaken. De Europese richtlij
nen worden ook strenger op dit ge
bied. Zelfs zo dat er al gedacht
wordt om automobilisten verplicht
te stellen een reservebril in het
dashboardkastje mee te laten ne
men."
De glazen die volgens het nieuwe
procédé worden gemaakt zijn vol
gens Atres uitermate geschikt om in
het verkeer maar ook daarbuiten te
gebruiken. „Ze zijn drie tot vier
keer zo glad. En tien keer zo mak
kelijk in het dragen, want ze wor
den veel minder vuil."
Klanten die zulke glazen kochten,
kregen een wedstrijdformulier mee
om een slagzin af te maken. Voor
het echtpaar Koopman is het hun
eerste bril. Ze moeten er nog aan
wennen, maar zijn blij verrast met
het hotelarrangement. Ze kunnen
kiezen uit Noord-Nederland, de
Randstad, de Veluwe of Zuid-Ne
derland/ België.
Met 3,5 bij 4,5 meter wordt het een
stuk kleiner dan het huidige. Het
waterschap gaat het gebruiken als
berging. De welstandscommissie
boog zich over de bouwaanvraag.
Het karakteristieke gemaal verrees
in 1900, maar is geen monument, zo
stelde de commissie vast.
Het waterschap heeft onderzocht of
er een nieuw gemaal gebouwd zou
kunnen worden onder de grond. Het
huidige gebouw kon dan gesloopt
worden. Maar dat bleek duurder dan
het gemaal intact te laten en te ren
overen. Met de nieuwe motoren
denkt het waterschap te kunnen vol
doen aan de eisen die aan het water
beheer worden gesteld. Met de mo
toren wordt ook de capaciteit
verhoogd.
De Drie grote polders was het eerste
stoomgemaal op het eiland Tholen
en was bedoeld om de afwatering in
de polders voor de landbouw in de
Hikkepolder, de Kerke- en de Oud-
Gewoon een avondje uit, lekker
onbezonnen lachen om de types die
ten tonele worden gevoerd. Dat
kan met 'Ondersteboven', het
theaterprogramma van Bert Schui
ling dat op 4 maart te zien is in De
Vossenkuil te Oud-Vosscmeer.
Hoewel de show vooral over voor
spelbaarheid gaat. zijn de verhalen
Vossemeerse polder, en de vier klei
ne polders van Vrijberghe te verbe
teren. Het gold toen als een zeer
modern industrieel werktuig, zo
staat te lezen in Van Rumoirt tot Ra
zernij (waterschap Tholen 1959-
1995) van J.L. Kool-Blokland.
Het gemaal staat in de Hikkepolder.
Het was tot 1957 in gebruik. Drie
jaar later werd het gemaal door het
waterschap voor 3000 gulden aan
de gemeente verkocht voor de
sloop. De bemaling werd overgeno
men door het gemaal De Eendracht
bij Tholen. De 21 meter hoge
schoorsteen werd opgeblazen, maar
het gebouw bleef staan. Later - in
1964 - is er door het waterschap een
dieselgemaal geïstalleerd omdat De
Eendracht de bemaling voor het he
le bemalingsgebied niet aankon.
Het ketelhuis heeft terugspringend
metselwerk. Dat komt in de her
bouw terug. De welstandscommis
sie adviseerde positief.
en liedjes van de vaak sneue types
dat allerminst. Schuiling is een
rustpunt in deze tijd van jagen en
jachten, zijn programma's zijn
wars van snelheid. Zijn vaak hu
moristische liedjes variëren van
blues tot opera, met hier en daar
een verdwaald luisterliedje.
De voorstelling begint om kwart
over acht. Toegangskaarten zijn
verkrijgbaar bij de VVV in Sint-
Maartensdijk, boekhandel Diele-
man in Tholen en aan de zaal (zo
lang de voorraad strekt).
I