'Ik houd van een grapje, maar voor streken uithalen is er geen tijd meer' Claudina zeventig jaar kloosterlinge Toneelgroep vermaakt publiek in Poortvliet Impuls nodig met Aldi en huurwoningen Beste gedicht kiezen in bieb De Gouden Leeuw kan gewoon functie behouden Bejaardenverzorgster Helma Hommel kwarteeuw in Ten Anker Naam gezocht fusiebibliotheek Twijfel raadhuis is weg bij D66 Zebrapaden -ir DINSDAG 8 FEBRUARI A.S. Donderdag 3 februari 2005 „Streken uithalen, dat gebeurt niet meer. Daar is geen tijd meer voor. Of het ligt aan de mentaliteit van de jon gere personeelsleden." Bejaardenverzorgster Helma Hommel-Mosch uit Oud-Vossemeer is altijd wel in voor een geintje, vertelt ze. Gisteren vierde ze haar zilveren dienstverband in zorgcentrum Ten Anker, 's Morgens was er een receptie voor de bewoners van de afdeling, 's avonds een etentje met een aantal collega's en oud-colle ga's. EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT Bowlen Korte broek De première op vrijdag verliep beter dan de voorstelling van zaterdag, vonden de spelers zelf. Maar het blijspel 'Gasten in eigen huis' viel beide keren goed in de smaak bij het publiek van de toneelgroep uit Poortvliet. De spe lers zetten hun rol prima neer en vooral het door Kees Droogers uitgebeelde typetje werkte danig op de lach spieren. 'Geen behoefte aan nieuw kastensysteem' Ziekenhuis Lievensberq Helma Hommel begon in 1980 in de keuken van Ten Anker. Ze had een opleiding voor kinder- en jeugdverzorging snel afgebroken omdat die haar niet beviel. Via het arbeidsbureau kwam ze in het zorgcentrum in Tholen terecht. „Omdat het in die tijd druk was op de afdelingen, mocht ik daar gaan helpen naast mijn keukendienst. Bedden opmaken, werken in de spoelkeuken." Na anderhalf jaar werd de Vossemeerse aangesteld als afdelingshulp. Ze mocht regel matig toekijken bij de verzorging van de bewoners en besloot op een gegeven moment om zelf haar pa piertje te gaan halen. „Eén dag in de week naar school en de rest wer ken." In het oude Ten Anker maakte ze mooie jaren mee, zegt de opgewek te Vossemeerse. „Wilma Giljam- Lobbezoo en ik haalden allerlei streken uit. Zoals plastic over een wc-pot trekken, schoensmeer op een zwarte wc-bril smeren. En we hebben ook eens de mouwen dicht genaaid van de jas van een fysio therapeut." Helma Hommel houdt er wel van om een beetje te plagen. Dat het nu nauwelijks meer ge beurt, vindt ze jammer. Maar ze be grijpt het wel. „Het is in de loop van de jaren veel drukker gewor den. Ben je met drie personeelsle den op een afdeling, dan is het vooral 's morgens echt doorpezen om alles op tijd te kunnen doen." De Vossemeerse kijkt kritisch naar de hedendaagse organisatie. „Er staan minder mensen op de werk vloer en de top is zwaarder gewor den. Bovendien kosten alle regel tjes en wetten ook de nodige tijd en veel praten." Nadat ze kinderen had gekregen, is Helma Hommel in de avonduren gaan werken. Twee avonden per week, doordeweeks van half zes tot elf uur, in het weekeinde vanaf half vier. De tweede verdieping, met 21 bewoners, is haar vaste afdeling. „Ik werk alleen, maar dat vind ik niet erg. Als het nodig is, kan ik een beroep doen op mijn collega van de eerste verdieping. Verder is er iemand die zwerfdienst heeft en het avondhoofd komt om tien uur kijken. Dat is het drukste moment omdat dan veel mensen naar bed willen." Het werk bestaat uit het ophalen van de afwas, het delen van koffie en medicijnen, en mensen naar de wc of naar bed helpen. „De kinderen van mijn broer zeiden vroeger weieens dat ik de pie mels van oude mannen moest was sen", lacht ze. Als ze om half vier be gint, komt er een extra medicijn- en een theerondc bij - de boterham krij gen de bewoners tevoren in een trom meltje bezorgd - en dan heeft de Vos semeerse ook zelf een half uur etenspauze. „Je kunt verder je gang gaan: helpen op een andere afdeling of karweitjes doen die zijn blijven liggen. Ik ga ook welecns een praatje maken bij een bewoner." Op haar af deling wonen meerdere mensen die uit haar woonplaats afkomstig zijn. „Sommige van mijn collega's vinden dat niks, maar ik vind het wel leuk dat de familieleden mensen zijn die je kent." De avonddiensten zijn prima te combineren met haar gezin. In al die jaren is het één keer gebeurd dat ik pas om zes uur in Tholen was, doordat mijn man onderweg in de file stond bij een ongeluk." De voorbije maand werkte Helma Hommel overdag in de weekenden. Haar man is namelijk nar gewor den bij de carnavalsvereniging en moet zodoende nogal eens 's avonds van huis. „Dus dan moet ik er zijn voor de kinderen." Als dat eens nodig is, lukt het meestal wel om een dienst met een collega te ruilen, geeft de Vossemeerse aan. Met een aantal (oud-)collega's is de verstandhouding dermate goed, dat ze elkaar ook buiten Ten Anker zien. „We gaan een keer uit eten, of samen bowlen." Zit haar op het Helma Hommel-Mosch werkt ondanks alle veranderingen al 25 jaar met plezier in zorgcentrum Ten Anker. werk eens iets dwars, dan kaart ze dat meteen aan, want naar bespre kingen gaat ze niet. „Die zijn meestal 's morgens en ik heb dan geen auto." Wél houdt de Vosse meerse haar vak bij, doet tilcursus- sen en dergelijke als die worden aangeboden. „Afgelopen najaar volgde ik twee dagen een cursus bedrijfshulpverlening." Veranderingen waren er de afgelo pen 25 jaar maar genoeg. Veel meer bewoners zijn hulpbehoe vend geworden en de werkdruk nam toe. Mede daarom staat Hel ma Hommel sceptisch tegenover aangekondigde vernieuwingen zo als het zelf kopen van brood en beleg door de bewoners, en het op de afdelingen eten koken. „De tijd zal het leren." Het afschaffen van het uniform - dat voert de SVRZ in mei in - is voor haar geen pro bleem. „Dat draag ik nu ook al nooit, het knelt me teveel. Ik loop winter en zomer in een korte broek. Het gekke is dat wél kleed geld voor mij wordt betaald, maar dat gaat naar de afdeling in plaats van dat ik het zelf krijg. Ook weer zo'n vreemd regeltje." En hoewel ze zelf niet rookt, vindt de Vosse meerse de gevolgen van het rook verbod te ver gaan. „De bewoners mogen alleen op hun kamer roken. Dus als de mannen een potje wil len biljarten in de zaal, kunnen ze niet eens een sigaar opsteken. En voor het personeel is het ook ver velend. Voor hen is er een hokje van twee bij twee meter op de eer ste verdieping. De meesten gaan daarom, met hun jas aan en das om, maar buiten zitten om een si garet op te steken." Haar werk als bejaardenverzorg ster blijft Helma Hommel met ple zier doen. „Maar tot mijn 65e werken, dat ben ik niet van plan. Als ik het veertig jaar gedaan heb, dan vind ik het welletjes", zegt de zilveren medewerkster van Ten Anker. Het door Dick van Maasland ge schreven stuk gaat over een gezin dat naar Australië wil emigreren, maar het vertrek moet uitstellen om dat opa - die eigenlijk niet mee wil - er vandoor is en de vliegtickets en al het geld heeft meegenomen. On dertussen arriveren de mensen aan 'wie het huis verkocht is, zodat de emigranten in spé gasten worden in hun eigen huis. Marcel Boot (Aad Broekhuizen) windt zich danig op als hij hoort dat zijn vrouw Agnes (Wini Timmermans) de vliegtickets en het contante geld van de verkoop van de woning zolang in de porte feuille van haar vader heeft gestopt. Die vader - die overal de schuld van krijgt - krijgt het publiek niet te zien: hij wil niet naar Australië en is bij zijn vriendin Marie gaan wonen. Boot maakt zich steeds bozer op zijn schoonvader, maar dochter Mo- •ny (Esther den Engelsman) neemt het voor haar opa op. Tien uren voordat het vliegtuig vertrekt, arri veren Simon en Riet Kever (Henri Bungener en Martie Lindhout) die huis en inboedel van de familie Boot hebben overgenomen. Zij stel len zich heel zakelijk, zelfs wan trouwend, op. Dat staat hun zoon Rob (Daan Goense) helemaal niet aan. En dan verschijnt Clovis Kraai (Kees Droogers) ten tonele, die aan opa 100 euro heeft betaald óm zijn kamer over te nemen. Kraai werkt beide families danig op de zenuwen met zijn gezeur over de gebreken aan het kamertje, die hij eindeloos herhaalt. Dit tot groot plezier van het publiek, dat soms onbedaarlijk moet lachen om de geaffecteerde spraak en het koddige uiterlijk van Kraai. Uiteindelijk wordt het adres van opa achterhaald. Boot maakt zich boos over de liefde tussen zijn dochter en Rob Kever, waardoor zijn dochter ook niet meer wil emi greren. Die hele landverhuizing gaat uiteindelijk niet door. Want opa heeft een winnend lot verzilverd en van dat geld een nieuw huis gekocht voor de familie Boot. Vrijdag werd het stuk opgevoerd voor de leden van de Plattelands vrouwen en Ons Voordeel en was het na de voorstelling gezellig met muziek van dj Johnny. Zaterdag was de zaal van 't Ouwe Raed'uus bijna te klein voor het talrijke pu bliek. Regisseuse/souffleuse Anja Hage bedankte na afloop de spelers groep. „Het heeft bloed, zweet en tranen gekost, want het was best een moeilijk stuk voor ons", verklapte ze. Ze betrok ook Lenie Visser (souffleuse) en haar dochter Corin- ne Matthijssen (grime) in haar dankwoord. Wie heeft er een nieuwe naam voor de openbare bibliotheek die ontstaat als volgend jaar de bibliotheken in Tholen, Borsele, Goes, Kapelle, Rcimerswaal en Schouwen-Duive- land fuseren? Tot 1 april kunnen suggesties ingeleverd worden bij de plaatselijke bibliotheek (of via e- mail bij develeens@zeelandnet.nl). De prijswinnende suggestie wordt beloond met een sterabonnement (waarde 45 euro) op de bibliotheek. De nieuwe naam moet oorspronke lijk zijn, herkenbaar en toegankelijk, en verwijzen naar het gebied. De zes bibliotheken hebben besloten om de krachten te bundelen, om effi ciënt te kunnen inspelen op de ver anderende wensen van de gebruikers in het digitale tijdperk. Er komt één organisatie onder één bestuur en met één directie. De bieb als centrum voor betrouwbare informatievoor ziening blijft, maar ontwikkelt nieu we diensten en producten. Naast het uitlenen van boeken en andere me dia moet de bibliotheek het plaatse lijk trefcentrum worden waar educa tieve en ontspannende activiteiten plaatsvinden en waar mensen met al hun vragen terecht kunnen. Niet al leen individuele gebruikers, ook or ganisaties en instellingen ziet de bi bliotheek als doelgroep. In de vijf vestigingen van de Thool- se openbare bibliotheek hangen poëzicposters met gedichten van 'leerlingen van het Calvijn college. De brugklassers van het vmbo heb ben die gemaakt voor een gedich tenwedstrijd in het kader van het Bazar-project op school. Voor de beste presentatie zijn op de open dag van de Thoolse school al prij zen uitgedeeld. Maar ook het pu bliek kan zijn mening over de ge dichten geven en daarmee een prijs winnen. De posters zijn verdeeld naar woonplaats. Met dien verstan de dat in Tholen ook posters han gen van leerlingen uit Oud-Vosse meer, en in Sint-Maartensdijk ook van Scherpenisse en Stavenisse. Bezoekers van de bibliotheek kun nen tot en met 19 februari stemmen op wat ze het beste gedicht vinden. Op die manier komt in elk van de vijf vestigingen één gedicht als bes te uit de bus en de winnaar daarvan krijgt een boekenbon van vijftien euro. Op 10 maart organiseert de biblio theek in Tholen een thema-avond over de geschiedenis van Tholen. Dat gebeurt in samenwerking met de heemkundekring Stad en Lande van Tholen en boekhandel Diele- man. Nu het er op lijkt dat er in het gemeen tehuis in Sint-Maartensdijk een hotel en restaurant komt, heeft D66-er J. van den Donker geen' moeite meer met de nieuwbouw in Tholen. Dat zei hij donderdagavond in de gemeente raad waar de fracties gevraagd werden akkoord te gaan met het voorlopig ontweip voor het nieuwe gemeente huis aan de Luchtenburgseweg. „Er lijkt te worden voldaan aan mijn voorwaarde, namelijk dat er .eerst een bestemming gevonden moet worden voor dit gebouw. Als dat het geval is dan zijn mijn twijfels weggenomen," zo zei Van den Donker in de raadzaal die mogelijk in 2008 veranderd is in een stemmig a la carte restaurant. Wel benadrukte de D66-er dat hij wel een kerntakendiscussie wil voeren, zo als ook ABT dat voorstaat. J.J.RA. Boulogne (ABT) keek er van op dat Van den Donker het voorlopig ont werp voor het nieuw te bouwen ge meentehuis nu toch wilde goedkeuren. „Ja, het besluit is democratisch geno men." De meerderheid van de raad stemde in met het voorstel. ABT was tegen. Bijdrage autisme. De Nederlandse vereniging voor autisme krijgt 2230 euro van de provincie Zeeland voor het organiseren van twee lezingen. Tholenaren die in de gemeente wo nen of daarbuiten, kunnen in aan merking komen voor het ereburger schap, ze kunnen ook een erepenning ontvangen of een me daille van verdienste opgespeld krij gen. Donderdag stemde de meerder heid van de raad in met de verordening gemeentelijke onder scheidingen. ABT en D66 waren te gen. Volgens J. van den Donker (D66) is het 'uit de tijd dat er drie gradaties' worden aangebracht in de onder scheidingen. „Als je het toch doet, doe dan één onderscheiding. Ik heb geen behoefte aan een nieuw kas tensysteem," zo verklaarde hij. Van den Donker had zich nog niet eerder uitgelaten over het voorstel. In de commissie bestuurszaken on langs ontbrak hij. Zijn kritiek komt overeen met die van ABT. Die is voorstander van het uitreiken van een erepenning. Van den Donker vond dat verenigin gen die zich verdienstelijk maken beter gesteund kunnen worden met het geld dat nu voor de onderschei dingen wordt gereserveerd. Door niet op de subsidie te korten of extra subsidie te geven, zo zei hij. „Maar geen lintjes. Dat gaat te ver. Het is uit de tijd." De uit Oud-Vossemeer afkomstige Cor de Leeuw herdacht zondag in het Brabantse Oirschot dat ze ze ventig jaar geleden als klooster linge intrad bij de franciscanes sen. Zuster Claudina, zoals haar kloosternaam luidt, hoopt dit bij zondere jubileum op woensdag 9 maart - de dag dat ze 97 jaar wordt - in haar geboortedorp te vieren met haar familie. De hoog bejaarde non geniet nog een goe de gezondheid en woont alweer zo'n 26 jaar in het klooster Naza reth. Ze staat elke morgen om half zes op en helpt haar mede zusters nog regelmatig in de naai kamer. In het klooster te Oirschot was er zondagmorgen een speciale mis voor de drie jubilarissen, want be halve zuster Claudina herdachten nog twee zusters dat ze 70 jaar kloosterlinge zijn. Na de dienst wer den de zusters in de recreatiezaal toegesproken en -gezongen, gefeli citeerd door de medezusters en fa milie,waarna er koffie was en gele genheid om na te praten. Zuster Claudina waardeerde het dat haar neven Cees en Frans de Leeuw met echtgenotes voor het bijzondere ju bileum naar Oirschot waren geko men. Op 9 maart zal er in Oud-Vos semeer om half elf een mis worden opgedragen door pastoor Van Schaik van Nieuw-Vossemeer, aan sluitend is er een gezellig samenzijn met de familie. Cor de Leeuw is de jongste telg uit een arbeidersgezin van negen kin deren. Ze groeide op in het zoge naamde 'Knipdurp', een steegje in de Molenstraat dat in 1968 ver dween om plaats te maken voor de Burg. Versluijsstraat. De Vosse meerse was al bijna 27 toen ze be sloot om haar leven aan God toe te wijden. Ze had tot dan toe gewerkt als kinderoppas bij boer de Wit op de Krabbe. En als dienstbode bij fa milie Van de Weijgert in de Hof straat en vervolgens bij familie Stie- ger in Breda. In 1935 volgde ze haar roeping en ging naar het klooster Nazareth van de franciscanessen in Oirschot. Daar was ze een half jaar postulant en drie jaar novice alvo rens ze werd geprofest zoals dat heet. Eenmaal ingewijd als lid van de orde. werd zuster Claudina ge plaatst in Vught. Eerst werkte ze in de keuken van een bejaardentehuis en vervolgens in die van het nieuw gebouwde klooster Mariënburg. Daar kreeg ze al gauw de leiding, wat het begin betekende van een Zuster Claudina, op de foto met kleinzoon Largo van haar neef Cees de Leeuw, viert op 9 maart in haar geboortedorp Oud-Vossemeer dat ze zeventig jaar kloosterlinge is. lange carrière in de keuken. Na een kort verblijf in het Gasthuis te Oir schot ging zuster Claudina in 1947 naar het klooster Sint Anna in Hil versum. In 1968 werd ze hoofd van de keuken in het bejaardentehuis Sint Lidwina in Bemmel, waar ze haar loopbaan afsloot. De strenge kloosterregels maakten dat het contact met familieleden lange tijd beperkt was. Kwamen die op bezoek, dan scheidden tralies hen van elkaar. Zuster Claudina mocht in die tijd ook niet naar huis, zodat ze onder meer niet de begrafe nis van haar ouders kon bijwonen. Pas in 1964, bijna dertig jaar na haar vertrek, kwam ze terug in haar geboortedorp. De versoepeling van de regels betekende onder meer, dat de kap en het habijt ingeruild wer den voor 'burgerkleding'. Zuster Claudina bleef de jaren door haar broers en zussen bezoeken. Inmid dels zijn die allemaal overleden, maar met neven en nichten houdt de jubilaris een goed contact. „Zij zorgden dit weekeinde voor een flinke stapel felicitatiepost", vertelt Cees de Leeuw. Stemmen van lezers Een impuls voor de smalstad, maar geen Aldi aan de Sportlaan en te wei nig huurwoningen, aldus Castria. Ik vind de bestemming van het ge meentehuis in Sint-Maartensdijk tot restaurant en hotel, wanneer half 2007 het nieuwe gemeentehuis in Tholen klaar is, een geweldig goed plan. Daar kan een enorme impuls van uitgaan. Een aanwinst voor Sint- Maartensdijk dus, want aan een res taurant en hotel was al langer behoef te. Zo'n voorziening heeft een functie voor het gehele eiland Tholen en Sint- Philipsland. Ook mensen met een smallere beurs kunnen er gaan eten. Tevens zou bekeken moeten worden, of er huwelijken voltrokken kunnen worden. Dit moet blijven in Sint- Maartensdijk, evenals in het stadhuis van Tholen. Als je alleen in het nieu we gemeentehuis terecht kunt, zie ik vele bruidsparen uitwijken naar bij voorbeeld Bergen op Zoom. Dat de raadsfracties allemaal achter de nieu we bestemming van het gemeente huis staan, wil ik wel aannemen, want zo'n passende herbestemming - zeker van een monumentaal gebouw - is welkom, want je weet anders nooit hoe lang zo'n gebouw leeg staat. De opbrengst van deze verkoop moet wel besteed worden aan een impuls voor Sint-Maartensdijk, met name voor ge meenschapscentrum Haestinge. Ook een overdekt zwembad zou meerdere Tholenaren binnen de gemeente hou den. Het is niet niks wat Sint-Maar tensdijk kwijt raakt: het gemeentehuis en het Markiczaatcollege. Daar mag best wat voor terugkomen. In de Eendrachtbode las ik, dat 897 Tholenaren een huurwoning zoeken. Er zijn de laatste jaren veel te weinig betaalbare huurwoningen gebouwd. Na Tholen is Sint-Maartensdijk met 144 kandidaat-huurders voor velen aantrekkelijk. Ook huurwoningen vallen onder de impuls, maar volgens Castria-directcur Kloet moet hij grond bij de gemeente bevechten. Dan maar 1 landgoed minder in de Muyepolder en in plaats daarvan een appartementencomplex voor senioren vanaf 55 jaar. En wat is er straks niet mogelijk op het terrein van het Mar- kiezaatcollege, maar dan wel betaal baar. Zo kan er voor 2010 veel tot stand komen om de leefbaarheid van de smalstad als centrum van het ei land Tholen te waarborgen. Als de smalstad voldoende voorzieningen heeft, profiteert daar Scherpenissë di rect van, maar ook Stavenisse en Poortvliet. Sint-Maartensdijk zou tot 2025 moeten uitgroeien tot een plaats van 5000 inwoners. Dat bevordert de koopkracht en de winkelvoorzienin gen. Jammer dat superdiscount Aldi zich (nog) niet mag vestigen aan de Sportr laan. Deze zaak sleept al jaren. Hope lijk komt er nog een ruimer beleid. Aldi en fam. Schot-Oudesluijs: ga door en kijk wat er nog mogelijk is. Het hoeft nog geen gelopen race te zijn. De Aldi is tegengehouden door allerlei bezwaren, maar die zijn ook tegen de Lidl in het pand van Van Houte aan de Markt ingediend. Dit grote project is absoluut niet geschikt voor die plek in het centrum van Sint- Maartensdijk: door de verkeersdrukte zou het een chaos kan worden. Aldi of Lidl, het nog wel 3 jaar duren. Volgens dhr. Brevet heeft het al te lang geduurd, maar daar heeft zijn middenstandsvereniging ook aan meegewerkt. Het touwtrekken levert niets op voor de winkels en de inwo ners. Ik blijf ook betwijfelen of Aldi aan de Sportlaan zoveel nadeel zou opleveren voor het kemwinkelgebied. Dhr. R.J. Weggcmans reageert ver heugd op de uitspraak van de Raad van State, maar kan zijn bedrijf in.de toekomst niet voor verkeersproble men gaan zorgen? Hij wil zelf van al les, maar gunt een ander niets. 1 Dhr. W. van Luijk van de Spar in Sint- Maartensdijk doet goede zaken en heeft er 200 klanten per week bij dankzij netheid, klantvriendelijkheid, enz. Ik hoop dat hij aan de Markt zijn supermarkt nog verder kan uitbou wen, maar ik ben er niet van over tuigd dal het daar beter zou kunnen dan aan de Korte Vest. Dhr. Van Luijk staat niet positief tegenover de komst van een prijsstunter, maar midden standsvereniging Smalstad zorgt er mede voor dat er waarschijnlijk toch een Lidl tegenover de Spar op de Markt komt. Ik hoop oprecht dat dit niet nadelig uitpakt. Liever had ik de Spar in het pand van Van Houte ge zien en bijvoorbeeld een textielsuper in het pand van garage Van Steenis. En dan een Aldi aan de Sportlaan, want op de langere termijn is dat hét beste voor het kemwinkelgebied van Sint-Maartensdijk. C. Kwaak, Noordsingel 146, Bergen op Zoom. Het is tegenwoordig de normaalste zaak dat we voetgangers van het ze brapad af rijden. Als ik 's morgens de kinderen naar school breng en met mij vele andere ouders, is het elke keer weer bij de rotonde aan de Ten Ankerweg/Mo- lenvlietsestraat oppassen geblazen bij het over steken. Het is nu al een paar keer gebeurd dat we de kinde ren nog net terug kunnen trekken omdat er weer een auto door rijdt die gewoonweg niet stopt. Volgens mij hebben voetgangers op zebrapaden echt voorrang. Ik snap ook wel dat als ze nog op de stoep staan te wachten, het moeilijk is om te zien of ze overgaan of niet. Maar als ze toch al met twee benen op het zebrapad zijn, kun je er toch wel van uit gaan dat ze gaan over steken. Ja toch Kinderen zien dit gevaar nog niet en wij zijn ook niet altijd op tijd! Dus automobilisten van Tholen: zou u het fatsoen weer willen nemen en gewoon even goed uitkijken en wachten als er kinderen of anderen oversteken. Want vooral kinderen hebben niet in de gaten dat u toch door rijdt met alle gevolgen vandien. Het is maar een paar se conden van uw tijd en het wordt een stuk veiliger en dat willen we toch allemaal of niet dan. O ja, in de Molenvlietsestraat mag je maar 30 km en geen 130 km! Dank u. E. Musters, Tholen. Via verschillende media is een beroep gedaan op de inwoners van Scherpe nisse en Sint-Maartensdijk om hun ideeën kenbaar te maken om de leef baarheid van deze kemen te behou den en liefst te verbeteren. Ik dacht, net als velen, wat moet ik nu voor idee aandragen, wist ik het maar. Dat valt nu eenmaal niet mee in deze tijd voor een klein dorp. Tot mijn grote verbazing zag ik enke le dagen later in de Eendrachtbode van 27 januari dat één van onze nog maar heel schaarse middenstanders in overleg is met o.a. de gemeente Tho len om hotel de Gouden Leeuw uit ons dorp te laten verdwijnen naar Sint-Maartensdijk. De wethouders Heijboer en Goossen zien dit plan dan ook heel erg zitten. Is dat niet heel erg tegenstrijdig allemaal? Eerst de inwo ners vragen hoe het dorp zijn leef baarheid kan behouden, dan twee da gen later bekend maken dat er één van de weinige voorzieningen die er al van uit de oudste geschiedenis van het dorp is, misschien - met maar liefst medewerking van de gemeente - gaat sluiten. Dus heeft het wel zin om de mensen naar hun mening te vra gen. Natuurlijk is het te begrijpen dat de gemeente het oude gemeentehuis in Sint-Maartensdijk moet verkopen als het nieuwe in gebruik is, maar moet dat ten koste gaan van één van de weinige middenstandsvoorzienin gen van Scherpenisse. De ondernemer van de Gouden Leeuw zelf heeft er natuurlijk alle recht toe om zijn bedrijf op een ande re locatie groter op te zetten, maar het hotel/restaurant kan ook gewoon zijn huidige functie behouden na verkoop. Verder is er sprake om van het pand de Gouden Leeuw een woonzorgcen trum voor senioren te maken, wat na tuurlijk een goede zaak is dat dat hier eindelijk ook eens komt. Maar om dat oude pand te gaan verbouwen, (zo ik opmaak uit de krant) zijn mijns in ziens zulke kosten nodig, dat een mooi nieuwbouwflatje, zoals op alle andere kemen op Tholen met goede voorzieningen, goedkoper uit zal ko men. Een nieuw gemeentehuis bou wen in Tholen was volgens de meer derheid van de gemeenteraad toch ook veel goedkoper dan het huidige pand uitbreiden, of was dat belangrij ker dan woonruimte voor de senioren van Scherpenisse. Ik hoop dat de gemeenteraad nu eerst eens goed nadenkt om aan dit plan mee te werken. Scherpenisse nog ver der ontmantelen, dat kan toch niet de bedoeling zijn. G. Oudesluijs, Scherpenisse. zijn alle poliklinische afdelingen gesloten, met uitzondering van de afdeling spoedeisende hulp. 4 Advertentie I.M.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2005 | | pagina 3