'Ik houd van een grapje, maar voor
streken uithalen is er geen tijd meer'
Claudina zeventig jaar kloosterlinge
Toneelgroep vermaakt
publiek in Poortvliet
Impuls nodig met
Aldi en huurwoningen
Beste gedicht kiezen in bieb
De Gouden Leeuw kan
gewoon functie behouden
Bejaardenverzorgster Helma Hommel kwarteeuw in Ten Anker
Naam gezocht fusiebibliotheek
Twijfel raadhuis
is weg bij D66
Zebrapaden
-ir
DINSDAG 8 FEBRUARI A.S.
Donderdag 3 februari 2005
„Streken uithalen, dat gebeurt niet meer. Daar is geen
tijd meer voor. Of het ligt aan de mentaliteit van de jon
gere personeelsleden." Bejaardenverzorgster Helma
Hommel-Mosch uit Oud-Vossemeer is altijd wel in voor
een geintje, vertelt ze. Gisteren vierde ze haar zilveren
dienstverband in zorgcentrum Ten Anker, 's Morgens
was er een receptie voor de bewoners van de afdeling, 's
avonds een etentje met een aantal collega's en oud-colle
ga's.
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Bowlen
Korte broek
De première op vrijdag verliep beter dan de voorstelling
van zaterdag, vonden de spelers zelf. Maar het blijspel
'Gasten in eigen huis' viel beide keren goed in de smaak
bij het publiek van de toneelgroep uit Poortvliet. De spe
lers zetten hun rol prima neer en vooral het door Kees
Droogers uitgebeelde typetje werkte danig op de lach
spieren.
'Geen behoefte aan nieuw kastensysteem'
Ziekenhuis Lievensberq
Helma Hommel begon in 1980 in
de keuken van Ten Anker. Ze had
een opleiding voor kinder- en
jeugdverzorging snel afgebroken
omdat die haar niet beviel. Via het
arbeidsbureau kwam ze in het
zorgcentrum in Tholen terecht.
„Omdat het in die tijd druk was op
de afdelingen, mocht ik daar gaan
helpen naast mijn keukendienst.
Bedden opmaken, werken in de
spoelkeuken." Na anderhalf jaar
werd de Vossemeerse aangesteld
als afdelingshulp. Ze mocht regel
matig toekijken bij de verzorging
van de bewoners en besloot op een
gegeven moment om zelf haar pa
piertje te gaan halen. „Eén dag in
de week naar school en de rest wer
ken."
In het oude Ten Anker maakte ze
mooie jaren mee, zegt de opgewek
te Vossemeerse. „Wilma Giljam-
Lobbezoo en ik haalden allerlei
streken uit. Zoals plastic over een
wc-pot trekken, schoensmeer op
een zwarte wc-bril smeren. En we
hebben ook eens de mouwen dicht
genaaid van de jas van een fysio
therapeut." Helma Hommel houdt
er wel van om een beetje te plagen.
Dat het nu nauwelijks meer ge
beurt, vindt ze jammer. Maar ze be
grijpt het wel. „Het is in de loop
van de jaren veel drukker gewor
den. Ben je met drie personeelsle
den op een afdeling, dan is het
vooral 's morgens echt doorpezen
om alles op tijd te kunnen doen."
De Vossemeerse kijkt kritisch naar
de hedendaagse organisatie. „Er
staan minder mensen op de werk
vloer en de top is zwaarder gewor
den. Bovendien kosten alle regel
tjes en wetten ook de nodige tijd en
veel praten."
Nadat ze kinderen had gekregen, is
Helma Hommel in de avonduren
gaan werken. Twee avonden per
week, doordeweeks van half zes tot
elf uur, in het weekeinde vanaf half
vier. De tweede verdieping, met 21
bewoners, is haar vaste afdeling. „Ik
werk alleen, maar dat vind ik niet erg.
Als het nodig is, kan ik een beroep
doen op mijn collega van de eerste
verdieping. Verder is er iemand die
zwerfdienst heeft en het avondhoofd
komt om tien uur kijken. Dat is het
drukste moment omdat dan veel
mensen naar bed willen." Het werk
bestaat uit het ophalen van de afwas,
het delen van koffie en medicijnen,
en mensen naar de wc of naar bed
helpen. „De kinderen van mijn broer
zeiden vroeger weieens dat ik de pie
mels van oude mannen moest was
sen", lacht ze. Als ze om half vier be
gint, komt er een extra medicijn- en
een theerondc bij - de boterham krij
gen de bewoners tevoren in een trom
meltje bezorgd - en dan heeft de Vos
semeerse ook zelf een half uur
etenspauze. „Je kunt verder je gang
gaan: helpen op een andere afdeling
of karweitjes doen die zijn blijven
liggen. Ik ga ook welecns een praatje
maken bij een bewoner." Op haar af
deling wonen meerdere mensen die
uit haar woonplaats afkomstig zijn.
„Sommige van mijn collega's vinden
dat niks, maar ik vind het wel leuk
dat de familieleden mensen zijn die je
kent."
De avonddiensten zijn prima te
combineren met haar gezin. In al
die jaren is het één keer gebeurd
dat ik pas om zes uur in Tholen
was, doordat mijn man onderweg
in de file stond bij een ongeluk."
De voorbije maand werkte Helma
Hommel overdag in de weekenden.
Haar man is namelijk nar gewor
den bij de carnavalsvereniging en
moet zodoende nogal eens 's
avonds van huis. „Dus dan moet ik
er zijn voor de kinderen." Als dat
eens nodig is, lukt het meestal wel
om een dienst met een collega te
ruilen, geeft de Vossemeerse aan.
Met een aantal (oud-)collega's is
de verstandhouding dermate goed,
dat ze elkaar ook buiten Ten Anker
zien. „We gaan een keer uit eten, of
samen bowlen." Zit haar op het
Helma Hommel-Mosch werkt ondanks alle veranderingen al 25 jaar met plezier in zorgcentrum Ten Anker.
werk eens iets dwars, dan kaart ze
dat meteen aan, want naar bespre
kingen gaat ze niet. „Die zijn
meestal 's morgens en ik heb dan
geen auto." Wél houdt de Vosse
meerse haar vak bij, doet tilcursus-
sen en dergelijke als die worden
aangeboden. „Afgelopen najaar
volgde ik twee dagen een cursus
bedrijfshulpverlening."
Veranderingen waren er de afgelo
pen 25 jaar maar genoeg. Veel
meer bewoners zijn hulpbehoe
vend geworden en de werkdruk
nam toe. Mede daarom staat Hel
ma Hommel sceptisch tegenover
aangekondigde vernieuwingen zo
als het zelf kopen van brood en
beleg door de bewoners, en het op
de afdelingen eten koken. „De tijd
zal het leren." Het afschaffen van
het uniform - dat voert de SVRZ
in mei in - is voor haar geen pro
bleem. „Dat draag ik nu ook al
nooit, het knelt me teveel. Ik loop
winter en zomer in een korte
broek. Het gekke is dat wél kleed
geld voor mij wordt betaald, maar
dat gaat naar de afdeling in plaats
van dat ik het zelf krijg. Ook weer
zo'n vreemd regeltje." En hoewel
ze zelf niet rookt, vindt de Vosse
meerse de gevolgen van het rook
verbod te ver gaan. „De bewoners
mogen alleen op hun kamer roken.
Dus als de mannen een potje wil
len biljarten in de zaal, kunnen ze
niet eens een sigaar opsteken. En
voor het personeel is het ook ver
velend. Voor hen is er een hokje
van twee bij twee meter op de eer
ste verdieping. De meesten gaan
daarom, met hun jas aan en das
om, maar buiten zitten om een si
garet op te steken."
Haar werk als bejaardenverzorg
ster blijft Helma Hommel met ple
zier doen. „Maar tot mijn 65e
werken, dat ben ik niet van plan.
Als ik het veertig jaar gedaan heb,
dan vind ik het welletjes", zegt de
zilveren medewerkster van Ten
Anker.
Het door Dick van Maasland ge
schreven stuk gaat over een gezin
dat naar Australië wil emigreren,
maar het vertrek moet uitstellen om
dat opa - die eigenlijk niet mee wil -
er vandoor is en de vliegtickets en
al het geld heeft meegenomen. On
dertussen arriveren de mensen aan
'wie het huis verkocht is, zodat de
emigranten in spé gasten worden in
hun eigen huis. Marcel Boot (Aad
Broekhuizen) windt zich danig op
als hij hoort dat zijn vrouw Agnes
(Wini Timmermans) de vliegtickets
en het contante geld van de verkoop
van de woning zolang in de porte
feuille van haar vader heeft gestopt.
Die vader - die overal de schuld van
krijgt - krijgt het publiek niet te
zien: hij wil niet naar Australië en is
bij zijn vriendin Marie gaan wonen.
Boot maakt zich steeds bozer op
zijn schoonvader, maar dochter Mo-
•ny (Esther den Engelsman) neemt
het voor haar opa op. Tien uren
voordat het vliegtuig vertrekt, arri
veren Simon en Riet Kever (Henri
Bungener en Martie Lindhout) die
huis en inboedel van de familie
Boot hebben overgenomen. Zij stel
len zich heel zakelijk, zelfs wan
trouwend, op. Dat staat hun zoon
Rob (Daan Goense) helemaal niet
aan. En dan verschijnt Clovis Kraai
(Kees Droogers) ten tonele, die aan
opa 100 euro heeft betaald óm zijn
kamer over te nemen. Kraai werkt
beide families danig op de zenuwen
met zijn gezeur over de gebreken
aan het kamertje, die hij eindeloos
herhaalt. Dit tot groot plezier van
het publiek, dat soms onbedaarlijk
moet lachen om de geaffecteerde
spraak en het koddige uiterlijk van
Kraai. Uiteindelijk wordt het adres
van opa achterhaald. Boot maakt
zich boos over de liefde tussen zijn
dochter en Rob Kever, waardoor
zijn dochter ook niet meer wil emi
greren. Die hele landverhuizing
gaat uiteindelijk niet door. Want opa
heeft een winnend lot verzilverd en
van dat geld een nieuw huis gekocht
voor de familie Boot.
Vrijdag werd het stuk opgevoerd
voor de leden van de Plattelands
vrouwen en Ons Voordeel en was
het na de voorstelling gezellig met
muziek van dj Johnny. Zaterdag
was de zaal van 't Ouwe Raed'uus
bijna te klein voor het talrijke pu
bliek. Regisseuse/souffleuse Anja
Hage bedankte na afloop de spelers
groep. „Het heeft bloed, zweet en
tranen gekost, want het was best een
moeilijk stuk voor ons", verklapte
ze. Ze betrok ook Lenie Visser
(souffleuse) en haar dochter Corin-
ne Matthijssen (grime) in haar
dankwoord.
Wie heeft er een nieuwe naam voor
de openbare bibliotheek die ontstaat
als volgend jaar de bibliotheken in
Tholen, Borsele, Goes, Kapelle,
Rcimerswaal en Schouwen-Duive-
land fuseren? Tot 1 april kunnen
suggesties ingeleverd worden bij de
plaatselijke bibliotheek (of via e-
mail bij develeens@zeelandnet.nl).
De prijswinnende suggestie wordt
beloond met een sterabonnement
(waarde 45 euro) op de bibliotheek.
De nieuwe naam moet oorspronke
lijk zijn, herkenbaar en toegankelijk,
en verwijzen naar het gebied.
De zes bibliotheken hebben besloten
om de krachten te bundelen, om effi
ciënt te kunnen inspelen op de ver
anderende wensen van de gebruikers
in het digitale tijdperk. Er komt één
organisatie onder één bestuur en met
één directie. De bieb als centrum
voor betrouwbare informatievoor
ziening blijft, maar ontwikkelt nieu
we diensten en producten. Naast het
uitlenen van boeken en andere me
dia moet de bibliotheek het plaatse
lijk trefcentrum worden waar educa
tieve en ontspannende activiteiten
plaatsvinden en waar mensen met al
hun vragen terecht kunnen. Niet al
leen individuele gebruikers, ook or
ganisaties en instellingen ziet de bi
bliotheek als doelgroep.
In de vijf vestigingen van de Thool-
se openbare bibliotheek hangen
poëzicposters met gedichten van
'leerlingen van het Calvijn college.
De brugklassers van het vmbo heb
ben die gemaakt voor een gedich
tenwedstrijd in het kader van het
Bazar-project op school. Voor de
beste presentatie zijn op de open
dag van de Thoolse school al prij
zen uitgedeeld. Maar ook het pu
bliek kan zijn mening over de ge
dichten geven en daarmee een prijs
winnen. De posters zijn verdeeld
naar woonplaats. Met dien verstan
de dat in Tholen ook posters han
gen van leerlingen uit Oud-Vosse
meer, en in Sint-Maartensdijk ook
van Scherpenisse en Stavenisse.
Bezoekers van de bibliotheek kun
nen tot en met 19 februari stemmen
op wat ze het beste gedicht vinden.
Op die manier komt in elk van de
vijf vestigingen één gedicht als bes
te uit de bus en de winnaar daarvan
krijgt een boekenbon van vijftien
euro.
Op 10 maart organiseert de biblio
theek in Tholen een thema-avond
over de geschiedenis van Tholen.
Dat gebeurt in samenwerking met
de heemkundekring Stad en Lande
van Tholen en boekhandel Diele-
man.
Nu het er op lijkt dat er in het gemeen
tehuis in Sint-Maartensdijk een hotel
en restaurant komt, heeft D66-er J.
van den Donker geen' moeite meer
met de nieuwbouw in Tholen. Dat zei
hij donderdagavond in de gemeente
raad waar de fracties gevraagd werden
akkoord te gaan met het voorlopig
ontweip voor het nieuwe gemeente
huis aan de Luchtenburgseweg.
„Er lijkt te worden voldaan aan mijn
voorwaarde, namelijk dat er .eerst een
bestemming gevonden moet worden
voor dit gebouw. Als dat het geval is
dan zijn mijn twijfels weggenomen,"
zo zei Van den Donker in de raadzaal
die mogelijk in 2008 veranderd is in
een stemmig a la carte restaurant.
Wel benadrukte de D66-er dat hij wel
een kerntakendiscussie wil voeren, zo
als ook ABT dat voorstaat. J.J.RA.
Boulogne (ABT) keek er van op dat
Van den Donker het voorlopig ont
werp voor het nieuw te bouwen ge
meentehuis nu toch wilde goedkeuren.
„Ja, het besluit is democratisch geno
men." De meerderheid van de raad
stemde in met het voorstel. ABT was
tegen.
Bijdrage autisme. De Nederlandse
vereniging voor autisme krijgt 2230
euro van de provincie Zeeland voor
het organiseren van twee lezingen.
Tholenaren die in de gemeente wo
nen of daarbuiten, kunnen in aan
merking komen voor het ereburger
schap, ze kunnen ook een
erepenning ontvangen of een me
daille van verdienste opgespeld krij
gen. Donderdag stemde de meerder
heid van de raad in met de
verordening gemeentelijke onder
scheidingen. ABT en D66 waren te
gen.
Volgens J. van den Donker (D66) is
het 'uit de tijd dat er drie gradaties'
worden aangebracht in de onder
scheidingen. „Als je het toch doet,
doe dan één onderscheiding. Ik heb
geen behoefte aan een nieuw kas
tensysteem," zo verklaarde hij.
Van den Donker had zich nog niet
eerder uitgelaten over het voorstel.
In de commissie bestuurszaken on
langs ontbrak hij. Zijn kritiek komt
overeen met die van ABT. Die is
voorstander van het uitreiken van
een erepenning.
Van den Donker vond dat verenigin
gen die zich verdienstelijk maken
beter gesteund kunnen worden met
het geld dat nu voor de onderschei
dingen wordt gereserveerd. Door
niet op de subsidie te korten of extra
subsidie te geven, zo zei hij. „Maar
geen lintjes. Dat gaat te ver. Het is
uit de tijd."
De uit Oud-Vossemeer afkomstige
Cor de Leeuw herdacht zondag in
het Brabantse Oirschot dat ze ze
ventig jaar geleden als klooster
linge intrad bij de franciscanes
sen. Zuster Claudina, zoals haar
kloosternaam luidt, hoopt dit bij
zondere jubileum op woensdag 9
maart - de dag dat ze 97 jaar
wordt - in haar geboortedorp te
vieren met haar familie. De hoog
bejaarde non geniet nog een goe
de gezondheid en woont alweer
zo'n 26 jaar in het klooster Naza
reth. Ze staat elke morgen om
half zes op en helpt haar mede
zusters nog regelmatig in de naai
kamer.
In het klooster te Oirschot was er
zondagmorgen een speciale mis
voor de drie jubilarissen, want be
halve zuster Claudina herdachten
nog twee zusters dat ze 70 jaar
kloosterlinge zijn. Na de dienst wer
den de zusters in de recreatiezaal
toegesproken en -gezongen, gefeli
citeerd door de medezusters en fa
milie,waarna er koffie was en gele
genheid om na te praten. Zuster
Claudina waardeerde het dat haar
neven Cees en Frans de Leeuw met
echtgenotes voor het bijzondere ju
bileum naar Oirschot waren geko
men. Op 9 maart zal er in Oud-Vos
semeer om half elf een mis worden
opgedragen door pastoor Van
Schaik van Nieuw-Vossemeer, aan
sluitend is er een gezellig samenzijn
met de familie.
Cor de Leeuw is de jongste telg uit
een arbeidersgezin van negen kin
deren. Ze groeide op in het zoge
naamde 'Knipdurp', een steegje in
de Molenstraat dat in 1968 ver
dween om plaats te maken voor de
Burg. Versluijsstraat. De Vosse
meerse was al bijna 27 toen ze be
sloot om haar leven aan God toe te
wijden. Ze had tot dan toe gewerkt
als kinderoppas bij boer de Wit op
de Krabbe. En als dienstbode bij fa
milie Van de Weijgert in de Hof
straat en vervolgens bij familie Stie-
ger in Breda. In 1935 volgde ze haar
roeping en ging naar het klooster
Nazareth van de franciscanessen in
Oirschot. Daar was ze een half jaar
postulant en drie jaar novice alvo
rens ze werd geprofest zoals dat
heet. Eenmaal ingewijd als lid van
de orde. werd zuster Claudina ge
plaatst in Vught. Eerst werkte ze in
de keuken van een bejaardentehuis
en vervolgens in die van het nieuw
gebouwde klooster Mariënburg.
Daar kreeg ze al gauw de leiding,
wat het begin betekende van een
Zuster Claudina, op de foto met kleinzoon Largo van haar neef Cees de Leeuw, viert op 9 maart in haar
geboortedorp Oud-Vossemeer dat ze zeventig jaar kloosterlinge is.
lange carrière in de keuken. Na een
kort verblijf in het Gasthuis te Oir
schot ging zuster Claudina in 1947
naar het klooster Sint Anna in Hil
versum. In 1968 werd ze hoofd van
de keuken in het bejaardentehuis
Sint Lidwina in Bemmel, waar ze
haar loopbaan afsloot.
De strenge kloosterregels maakten
dat het contact met familieleden
lange tijd beperkt was. Kwamen die
op bezoek, dan scheidden tralies
hen van elkaar. Zuster Claudina
mocht in die tijd ook niet naar huis,
zodat ze onder meer niet de begrafe
nis van haar ouders kon bijwonen.
Pas in 1964, bijna dertig jaar na
haar vertrek, kwam ze terug in haar
geboortedorp. De versoepeling van
de regels betekende onder meer, dat
de kap en het habijt ingeruild wer
den voor 'burgerkleding'. Zuster
Claudina bleef de jaren door haar
broers en zussen bezoeken. Inmid
dels zijn die allemaal overleden,
maar met neven en nichten houdt de
jubilaris een goed contact. „Zij
zorgden dit weekeinde voor een
flinke stapel felicitatiepost", vertelt
Cees de Leeuw.
Stemmen
van lezers
Een impuls voor de smalstad, maar
geen Aldi aan de Sportlaan en te wei
nig huurwoningen, aldus Castria.
Ik vind de bestemming van het ge
meentehuis in Sint-Maartensdijk tot
restaurant en hotel, wanneer half
2007 het nieuwe gemeentehuis in
Tholen klaar is, een geweldig goed
plan. Daar kan een enorme impuls
van uitgaan. Een aanwinst voor Sint-
Maartensdijk dus, want aan een res
taurant en hotel was al langer behoef
te. Zo'n voorziening heeft een functie
voor het gehele eiland Tholen en Sint-
Philipsland. Ook mensen met een
smallere beurs kunnen er gaan eten.
Tevens zou bekeken moeten worden,
of er huwelijken voltrokken kunnen
worden. Dit moet blijven in Sint-
Maartensdijk, evenals in het stadhuis
van Tholen. Als je alleen in het nieu
we gemeentehuis terecht kunt, zie ik
vele bruidsparen uitwijken naar bij
voorbeeld Bergen op Zoom. Dat de
raadsfracties allemaal achter de nieu
we bestemming van het gemeente
huis staan, wil ik wel aannemen, want
zo'n passende herbestemming - zeker
van een monumentaal gebouw - is
welkom, want je weet anders nooit
hoe lang zo'n gebouw leeg staat. De
opbrengst van deze verkoop moet wel
besteed worden aan een impuls voor
Sint-Maartensdijk, met name voor ge
meenschapscentrum Haestinge. Ook
een overdekt zwembad zou meerdere
Tholenaren binnen de gemeente hou
den. Het is niet niks wat Sint-Maar
tensdijk kwijt raakt: het gemeentehuis
en het Markiczaatcollege. Daar mag
best wat voor terugkomen.
In de Eendrachtbode las ik, dat 897
Tholenaren een huurwoning zoeken.
Er zijn de laatste jaren veel te weinig
betaalbare huurwoningen gebouwd.
Na Tholen is Sint-Maartensdijk met
144 kandidaat-huurders voor velen
aantrekkelijk. Ook huurwoningen
vallen onder de impuls, maar volgens
Castria-directcur Kloet moet hij
grond bij de gemeente bevechten.
Dan maar 1 landgoed minder in de
Muyepolder en in plaats daarvan een
appartementencomplex voor senioren
vanaf 55 jaar. En wat is er straks niet
mogelijk op het terrein van het Mar-
kiezaatcollege, maar dan wel betaal
baar. Zo kan er voor 2010 veel tot
stand komen om de leefbaarheid van
de smalstad als centrum van het ei
land Tholen te waarborgen. Als de
smalstad voldoende voorzieningen
heeft, profiteert daar Scherpenissë di
rect van, maar ook Stavenisse en
Poortvliet. Sint-Maartensdijk zou tot
2025 moeten uitgroeien tot een plaats
van 5000 inwoners. Dat bevordert de
koopkracht en de winkelvoorzienin
gen.
Jammer dat superdiscount Aldi zich
(nog) niet mag vestigen aan de Sportr
laan. Deze zaak sleept al jaren. Hope
lijk komt er nog een ruimer beleid.
Aldi en fam. Schot-Oudesluijs: ga
door en kijk wat er nog mogelijk is.
Het hoeft nog geen gelopen race te
zijn. De Aldi is tegengehouden door
allerlei bezwaren, maar die zijn ook
tegen de Lidl in het pand van Van
Houte aan de Markt ingediend. Dit
grote project is absoluut niet geschikt
voor die plek in het centrum van Sint-
Maartensdijk: door de verkeersdrukte
zou het een chaos kan worden.
Aldi of Lidl, het nog wel 3 jaar duren.
Volgens dhr. Brevet heeft het al te
lang geduurd, maar daar heeft zijn
middenstandsvereniging ook aan
meegewerkt. Het touwtrekken levert
niets op voor de winkels en de inwo
ners. Ik blijf ook betwijfelen of Aldi
aan de Sportlaan zoveel nadeel zou
opleveren voor het kemwinkelgebied.
Dhr. R.J. Weggcmans reageert ver
heugd op de uitspraak van de Raad
van State, maar kan zijn bedrijf in.de
toekomst niet voor verkeersproble
men gaan zorgen? Hij wil zelf van al
les, maar gunt een ander niets. 1
Dhr. W. van Luijk van de Spar in Sint-
Maartensdijk doet goede zaken en
heeft er 200 klanten per week bij
dankzij netheid, klantvriendelijkheid,
enz. Ik hoop dat hij aan de Markt zijn
supermarkt nog verder kan uitbou
wen, maar ik ben er niet van over
tuigd dal het daar beter zou kunnen
dan aan de Korte Vest. Dhr. Van Luijk
staat niet positief tegenover de komst
van een prijsstunter, maar midden
standsvereniging Smalstad zorgt er
mede voor dat er waarschijnlijk toch
een Lidl tegenover de Spar op de
Markt komt. Ik hoop oprecht dat dit
niet nadelig uitpakt. Liever had ik de
Spar in het pand van Van Houte ge
zien en bijvoorbeeld een textielsuper
in het pand van garage Van Steenis.
En dan een Aldi aan de Sportlaan,
want op de langere termijn is dat hét
beste voor het kemwinkelgebied van
Sint-Maartensdijk.
C. Kwaak, Noordsingel 146,
Bergen op Zoom.
Het is tegenwoordig de normaalste
zaak dat we voetgangers van het ze
brapad af rijden.
Als ik 's morgens de kinderen naar
school breng en met mij vele andere
ouders, is het elke keer weer bij de
rotonde aan de Ten Ankerweg/Mo-
lenvlietsestraat oppassen geblazen
bij het over steken. Het is nu al een
paar keer gebeurd dat we de kinde
ren nog net terug kunnen trekken
omdat er weer een auto door rijdt
die gewoonweg niet stopt.
Volgens mij hebben voetgangers op
zebrapaden echt voorrang. Ik snap
ook wel dat als ze nog op de stoep
staan te wachten, het moeilijk is om
te zien of ze overgaan of niet.
Maar als ze toch al met twee benen
op het zebrapad zijn, kun je er toch
wel van uit gaan dat ze gaan over
steken. Ja toch Kinderen zien dit
gevaar nog niet en wij zijn ook niet
altijd op tijd! Dus automobilisten
van Tholen: zou u het fatsoen weer
willen nemen en gewoon even goed
uitkijken en wachten als er kinderen
of anderen oversteken. Want vooral
kinderen hebben niet in de gaten dat
u toch door rijdt met alle gevolgen
vandien. Het is maar een paar se
conden van uw tijd en het wordt een
stuk veiliger en dat willen we toch
allemaal of niet dan.
O ja, in de Molenvlietsestraat mag
je maar 30 km en geen 130 km!
Dank u.
E. Musters,
Tholen.
Via verschillende media is een beroep
gedaan op de inwoners van Scherpe
nisse en Sint-Maartensdijk om hun
ideeën kenbaar te maken om de leef
baarheid van deze kemen te behou
den en liefst te verbeteren. Ik dacht,
net als velen, wat moet ik nu voor
idee aandragen, wist ik het maar. Dat
valt nu eenmaal niet mee in deze tijd
voor een klein dorp.
Tot mijn grote verbazing zag ik enke
le dagen later in de Eendrachtbode
van 27 januari dat één van onze nog
maar heel schaarse middenstanders in
overleg is met o.a. de gemeente Tho
len om hotel de Gouden Leeuw uit
ons dorp te laten verdwijnen naar
Sint-Maartensdijk. De wethouders
Heijboer en Goossen zien dit plan dan
ook heel erg zitten. Is dat niet heel erg
tegenstrijdig allemaal? Eerst de inwo
ners vragen hoe het dorp zijn leef
baarheid kan behouden, dan twee da
gen later bekend maken dat er één
van de weinige voorzieningen die er
al van uit de oudste geschiedenis van
het dorp is, misschien - met maar
liefst medewerking van de gemeente -
gaat sluiten. Dus heeft het wel zin om
de mensen naar hun mening te vra
gen. Natuurlijk is het te begrijpen dat
de gemeente het oude gemeentehuis
in Sint-Maartensdijk moet verkopen
als het nieuwe in gebruik is, maar
moet dat ten koste gaan van één van
de weinige middenstandsvoorzienin
gen van Scherpenisse.
De ondernemer van de Gouden
Leeuw zelf heeft er natuurlijk alle
recht toe om zijn bedrijf op een ande
re locatie groter op te zetten, maar het
hotel/restaurant kan ook gewoon zijn
huidige functie behouden na verkoop.
Verder is er sprake om van het pand
de Gouden Leeuw een woonzorgcen
trum voor senioren te maken, wat na
tuurlijk een goede zaak is dat dat hier
eindelijk ook eens komt. Maar om dat
oude pand te gaan verbouwen, (zo ik
opmaak uit de krant) zijn mijns in
ziens zulke kosten nodig, dat een
mooi nieuwbouwflatje, zoals op alle
andere kemen op Tholen met goede
voorzieningen, goedkoper uit zal ko
men. Een nieuw gemeentehuis bou
wen in Tholen was volgens de meer
derheid van de gemeenteraad toch
ook veel goedkoper dan het huidige
pand uitbreiden, of was dat belangrij
ker dan woonruimte voor de senioren
van Scherpenisse.
Ik hoop dat de gemeenteraad nu eerst
eens goed nadenkt om aan dit plan
mee te werken. Scherpenisse nog ver
der ontmantelen, dat kan toch niet de
bedoeling zijn.
G. Oudesluijs, Scherpenisse.
zijn alle poliklinische afdelingen
gesloten, met uitzondering van
de afdeling spoedeisende hulp.
4
Advertentie I.M.