Uniforme kleding personeel verdwijnt
vanaf mei in zorgcentra van SVRZ
Ramp in Zuidoost-Azië ligt als
schaduw over nieuwjaarsreceptie
Dorcas krijgt meubels
scholen in smalstad
Klein Zieltje in 't nieuwe stad'uus
Donderdag 6 januari 2005 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Betrokkenheid
Bezoek aan de Schutse
Vervangende woonruimte bewoners Ten Ankerflat nog niet opgelost
Schoolmeubels uit Sint-Maartensdijk staan mogelijk
binnenkort ergens in een Oost-Europees land. De hulp
organisatie Dorcas laadde woensdagmiddag bij het Mar-
kiezaat college 150 afgedankte tafels en stoelen op. De
leerlingen van de middelbare school in de smalstad kun
nen na de kerstvakantie nieuw meubilair in gebruik ne
men.
Huiselijkheid
Veel gasten in uniform: brandweer, scouting, nationale reserve
Klein Zieltje krijgt mis
schien een plekje achter de
trap van het nieuwe ge
meentehuis aan de Luch-
tenburgseweg in Tholen.
Dat was het resultaat van
het rommelpotfestival in
Tholen. Klein Zieltje ver
zamelde namen van de
kinderen op een brief voor
burgemeester W. Nuis met
het verzoek om rekening
met Klein Zieltje te hou
den bij de nieuwbouw.
Ten Anker
Tegenslag
De in de verpleging en verzorging gebruikelijke witte kleding verdwijnt
uit Ten Anker. Per 1 mei schaft de stichting voor regionale zorgverle
ning (SVRZ) de uniforme kleding af. Dat heeft te maken met het uit
gangspunt om voor de bewoners zoveel mogelijk de thuissituatie te be
naderen. Directeur M.P. Heijhoer vertelt dat maandag op de
nieuwjaarsbijeenkomsten. Hij kondigt ook een ingrijpende verbouwing
aan van recreatiezaal De Klipper en de receptie. De bewoners van de
Ten Ankerflat kan de directeur nog geen duidelijkheid verschaffen over
hun tijdelijke huisvesting tijdens de verbouwing. Op de bijeenkomsten
in De Poorthove, Maartenshof, De Rozeboom en Ten Anker wordt een
moment stilte in acht genomen voor de slachtoffers van de tsunami
(zeebeving) in Zuidoost-Azië.
In dc zorgcentra van de SVRZ in de
gemeente Tholen komen op de eer
ste werkdag in het nieuwe jaar tradi
tioneel bewoners en personeel sa
men. Men wenst elkaar een gezond
en gezegend nieuwjaar onder het
genot van koffie met gebak, en een
glaasje. De directie laat zich dit keer
vergezellen door leden van dc cliën
tenraad. Ook de huismeesters van
Castria Wonen zijn present.
„Het enorme contrast in de situatie
van mensen in deze wereld heeft
mij de laatste weken bezig gehou
den", zegt directeur Heijhoer in zijn
officiële praatje. Hij doelt op dc
enorme ramp in Azië, waarbij het
aantal slachtoffers ongeveer gelijk
is aan eenderde deel van de Zeeuw
se bevolking. „De kwetsbaarheid
van het menselijk bestaan zagen we
zó voor ons op televisie. Zo lagen
mensen aan het strand in dc zon en
enkele ogenblikken later waren ze
letterlijk weggespoeld door een
vloedgolf." Heijboer zegt dat dc
beelden bij veel bewoners ongetwij
feld herinneringen hebben opgeroe
pen aan de ramp van 1953. Er klinkt
instemmend gemompel. De direc
teur heeft het afsteken van vuur
werk tijdens dc jaarwisseling met
gemengde gevoelens aanschouwd,
zegt hij. Het meest geraakt heeft
hem nog, dat mensen alweer op va
kantie gaan naar de getroffen gebie
den waar nog niet eens alle slacht
offers zijn geborgen. „Persoonlijk
vind ik het van weinig respect en
medemenselijkheid getuigen." De
overal gevoerde acties noemt Heij
boer hartverwarmend en hij vraagt
een moment stilte voor de slacht
offers en hen die treuren om het ver
lies van dierbaren.
Terugkijkend op 2004 spreekt de di
recteur van een bewogen jaar. Hij
noemt het overlijden van dc ouders
van de koningin, maar ook het ver
scherpen van de tegenstellingen tus
sen culturen en religies in ons land.
„Wij kunnen de wereld niet veran
deren, maar wél van invloed zijn in
onze eigen leefomgeving. Door het
tonen van respect en begrip, en het
open staan voor die ander, kunnen
wij allen - u en ik - bijdragen aan
een leefbare wereld waarin ieder
mens tot zijn recht mag komen. De
inbreng van eenieder is hierbij van
wezenlijk belang", aldus Heijboer.
Ook binnen de SVRZ in Tholen ge
beurde er in 2004 het nodige. Mede
werkers en vrijwilligers volgden de
cursus 'Leren van je werk', bedoeld
om beter op de wensen van de be
woners te kunnen inspelen en te
werken volgens de zogenaamde
thuissituatie. Er waren bijeenkom
sten ter nagedachtenis van overle
den bewoners. De eerste paal voor
de uitbreiding van Maartenshof
ging dc grond in, bij De Schutse
werd gestart met verpleeghuisplaat
sen. in Ten Anker werd nieuwe kan
toorruimte in gebruik genomen en
in dc Ten Ankerflat begon een pro
ject dagverzorging. De directeur
laat de inzet van de ondernemings
raad en de cliëntenraad niet onver
meld. „Maar vooral gaat het natuur
lijk om de dagelijkse zorg en
ondersteuning aan mensen die een
beroep doen op ons zorgcentrum.
De inzet en grote betrokkenheid van
onze medewerkers en vrijwilligers
maakt zorg tot meer dan verzorgen
van. Deskundigheid, professionali
teit is noodzakelijk. Maar het tonen
van begrip, respect, betrokkenheid
en medeleven is van essentieel be
lang in de contacten met onze cliën
ten."
Voor dit jaar staat er bij de SVRZ
het nodige op de rol. Heijboer denkt
dat dc uitbreiding van Maartenshof
in het najaar in gebruik kan worden
genomen, terwijl de verpleegafde-
ling van De Schutse in de zomer ge
reed zal zijn. De toestemming om
de recreatiezaal en de receptie van
Ten Anker te verbouwen, zit eraan
te komen. Het eerste ontwerp voor
de verbouwing van het Thoolse ver
pleeghuis zullen in de loop van dit
jaar besproken worden. De bedoe
ling is dat er wooneenheden komen
voor zes cliënten, waar er nu groe
pen zijn van vijftien. Realisatie is
echter pas mogelijk nadat de nieuw
bouw van de flat gereed is. „Daarin
zullen namelijk een aantal algemene
ruimten ondergebracht worden die
nu nog in het verpleeghuis zijn",
legt de directeur uit.
Een probleem is nog steeds de tijde
lijke huisvesting voor de flatbewo
ners. „Zij worden nog deze maand
uitgenodigd om een bezoek te bren
gen aan de tijdelijke huisvesting van
De Schutse in Sint-Annaland. Ver
volgens zal de besluitvorming wor
den afgerond en een informatie
avond voor de bewoners worden
belegd. U kunt ervan overtuigd zijn
dat we de belangen van de bewo-
ners hoog achten en dan ook zeer
zorgvuldig te werk zullen gaan", al
dus Heijboer. De bewoners hebben
eerder al kenbaar gemaakt, niets te
zien in een tijdelijke verhuizing
naar Sint-Annaland. Vernieuwing
van de flat is, zegt Heijboer. hard
nodig. De toegankelijkheid met een
rollator of rolstoel is in de bestaande
situatie slecht, met name de toilet
ten zijn een probleem. Verder zijn
de kozijnen dringend aan vernieu
wing toe.
Ook voor de cliëntenraad is de tijde
lijke huisvesting een grote zorg",
zegt voorzitter O. Huiskamp. „Is
Sint-Annaland noodzakelijk, is het
acceptabel? We zijn er nog niet uit.
We hebben het bekeken en we be
seffen dat er geen ideale vervangen
de woonruimte bestaat." Huiskamp
spreekt zijn vertrouwen uit in het
plan om de verpleegafdeling van
Ten Anker te verbouwen. Hij stelt
dat er nog veel veranderingen te
verwachten zijn. „Waarschijnlijk
wordt het een druk jaar voor de
cliëntenraad, maar we houden de
vinger aan de pols."
Heijboer zegt dat de SVRZ er bij de
gemeente op blijft aandringen om
vaart te zetten achter het realiseren
van zorgwoningen in de verschil
lende plannen: Tholen-noord,
Poortvliet, Scherpenisse en Oud-
Vossemeer. „Anders zullen we niet
tijdig in staat zijn om de 'dubbele
vergrijzing' op te vangen."
De SVRZ heeft voor de periode
2005-2009 een nieuw strategisch
plan gemaakt. Speerpunten daaruit
zijn onder meer dat huiselijkheid en
sfeer kenmerkend zijn voor de leef
situatie in de woonvormen van de
instelling. Daarom zal het personeel
vanaf 1 mei geen uniforme kleding
meer dragen. Voor de herkenbaar
heid krijgen de medewerkers een
naamplaatje, terwijl er beschermen
de kleding zal zijn voor de momen
ten waarop dat nodig is. Verder zul
len vrijwilligers meer projectmatig
ingezet worden en wordt maatschap
pelijke participatie door het bedrijfs
leven aangemoedigd. En de SVRZ
bereidt zich voor op de overheveling
van taken uit de AWBZ naar ge
meenten in het kader van de nieuwe
wet maatschappelijke ondersteu
ning. Binnen Ten Anker zal in de
eerste helft van dit jaar een plan van
aanpak opgesteld worden om een
kwaliteitslabel te gaan behalen.
Heijboer gaat ook in op de concur
rentie die op dc zorgmarkt zijn intre
de heeft gedaan: „Voor het eerst
moesten we als zorginstellingen
offertes voor het bieden van thuis
zorg in 2005 indienen bij het zorg
kantoor."
Huiskamp past in elk van de instellin
gen zijn korte praatje aan. In Maar
tenshof wijst hij erop dat het gebouw
groter wordt en dat er méér bewoners
zullen komen die zorgafhankelijk
len voor het Markiezaat college pas
in januari komen, maar in plaats
daarvan arriveerden ze net voor de
kerstvakantie. Daarom moesten dc
oude vorige weck weg. „We zijn
blij dat ze zolang in de school
mochten blijven staan", aldus me
vrouw Goeree. Woensdagmiddag
kwam er een vrachtauto leeg uit
België terug en die deed de smal
stad aan om de meubels op te halen.
Elf vrijwilligers werden opgetrom
meld om de tafels en stoelen te hel
pen inladen. Ze verwonderen zich
erover dat de meubeltjes er nog zo
goed uitzien. „Blijkbaar waren ze
aan vervanging toe. Nu staan er dan
nieuwe tafels en stoelen in de loka
len. terwijl de school over ruim an
derhalf jaar naar Tholen verhuist.
Maar wij zijn er blij mee", aldus
mevrouw Goeree van Dorcas Tho
len.
zijn. In De Poorthove en De Roze
boom doet hij een oproep voor een
vertegenwoordiger in de cliënten
raad. Uit het Poortvlietse servicecen
trum is die er tot nog toe nooit ge
weest, terwijl in Sint-Philipsland een
vacature is ontstaan door het stoppen
van mevrouw Quist-v.d. Male.
Heijboer roert tenslotte nog de ver
plichting aan, om voortaan een gel
dig identiteitsbewijs bij zich te dra
gen. Dit als illustratie van een
wereld die steeds meer lijkt te verza
kelijken. „Omgekeerd hoop ik dat u
op uw eigen wijze en met uw eigen
mogelijkheden iets mag,en kunt be
tekenen voor mensen in uw omge
ving. Ik geloof oprecht dat zo ieder
mens van waarde mag en kan zijn in
deze wereld. Dat is onze opdracht
als mens. Of als u gelovig bent, onze
opdracht van Godswege. Ik wed dat
velen van u dat ook zo beleven", al
dus directeur Heijboer die iedereen
tot slot veel heil en zegen toewenst
voor het nieuwe jaar.
Vrijwilligers dragen schoolmeubilair uit het Markiezaatcollege in
Sint-Maartensdijk naar een vrachtwagen van Dorcas voor hulp aan
Oost-Europa.
Dhr. C.G. Hage (staande) van de cliëntenraad van de SVRZ in de gemeente Tholen. praat op de nieuwjaarsreceptie met bewoners van de
Rozeboom in Sint-Philipsland.
Tiny Goeree van de Dorcas-werk-
groep Tholen hoorde via haar man,
die op het Markiezaat college
werkt, dat de school het meubilair
ging vernieuwen. Ze nam contact
op met de vraag of dc christelijke
hulporganisatie de oude spullen
mocht hebben en dat was akkoord.
„Ik denk niet dat we al eens eerder
zo'n grote partij schoolmeubilair
hebben gekregen. In het depot in
Scherpenisse staan nog een aantal
tafels en stoelen die van De Rie-
burch afkomstig zijn. Ook die gaan
nu mee, evenals de ingezamelde
kleding die we hebben staan", ver
telt mevrouw Goeree. Alle spullen
gaan naar het centrale depot in An-
dijk. Ze worden opgeslagen totdat
er ergens vandaan een aanvraag bij
Dorcas komt. Dc organisatie heeft
verschillende projecten lopen in de
armste gebieden van Oost-Europa.
Eigenlijk zouden de nieuwe meubé-
De ramp in Zuidoost Azië lag
maandagavond als een schaduw
over de nieuwjaarsreceptie van de
gemeente Tholen. Een van de
slachtoffers, de heer Vallipuram
uit Sint-Philipsland vertelde over
wat zijn familie overkwam. Hij
bedankte de Thoolse bevolking
voor de financiële bijdrage die via
een spontane collecte bijeen is ge
bracht. Opvallend dit jaar waren
de gasten die in uniform waren
gekomen. Van knalrood tot leger
groen.
Vreugde en verdriet lagen er dicht bij
elkaar. De scouting Tholen bracht
een taart mee om 2005 tot een feest
jaar te maken omdat de vereniging
25 jaar bestaat. En er was verdriet
om de slachtoffers van de ramp in
Sri Lanka.
Het was een rijke schakering van de
Thoolse samenleving, zei burge
meester W. Nuis toen hij aan zijn
toespraak begon en de zaal inkeek.
Het viel hem op dat er nogal wat gas
ten in uniform waren gekomen. Zo
als gebruikelijk zijn dat de donkere
pakken van de brandweerlieden van
de verschillende blusgroepen. Maar
ook de bestuursleden van het Rode
Kruis sprongen er met hun knalrode
trui en grijze broek uit. De jongeren
van de scouting Tholen waren in fel
blauw tenue. Opvallend was ook de
aanwezigheid van legergroen. De na
tionale reserve was present in dc per
soon van M. Minheere. Dat deed
Nuis, oud-militair, deugd. 'Geünifor
meerd of civiel', hij heette iedereen
welkom.
Het voltallige college was er. De
meeste raadsleden waren er. Vaak
met hun partner. Wie komen er zoal
af op zo'n receptie? Het zijn vaak
dezelfde gezichten. De bovenschool
se directeur van de openbare basis
scholen, de directeur van de SVRZ,
en van Lievensberg, van de Schutse
in Sint-Annaland, de directeur van
Castria Wonen, de architect van het
nieuwe gemeentehuis. En veel voor
zitters, die van de stichting actief
Stavenisse, van de Thoolse ondcrnc-
mersfederatie, van het Rode Kruis,
van de Ondernemersvereniging Tho
len, van de ZLTO. Bestuursleden van
verenigingen, zoals die van de ten
nisvereniging Jacoba van Beieren uil
Sint-Maartensdijk. Enkele leden van
dc Thoolse jongerenraad. Medewer
kers van omroep Tholen. Oud-raads
leden. een statenlid, een dominee,
maar ook fractievolgers van de poli
tieke partijen. Ondernemers en enke
le ambtenaren.
De meesten hebben baat bij een goe
de verstandhouding met dc gemeen
te. Ze komen hun gezicht laten zien.
Schudden handen. De een zegt: beste
wensen. De ander: veel heil en zegen
in het nieuwe jaar. Meestal is de toon
van het gesprek licht. Hier en daar
wordt nog een appeltje geschild over
iels wat gepasseerd is. Zaken verdui
delijkt of rechtgezet. De eerste af
spraken gemaakt. Wordt hier de toon
voor het nieuwe jaar gezet?
Maar deze receptie stond ook in het
teken van de ramp in Azië. Nuis
Twee gasten in uniform. M. Minheere (rechts) van de nationale reserve en voorzitter B. Stolk van het Rode Kruis.
Vrijdagmiddag bood hij het ver
zoek aan. Dat gebeurde bij de bur
gemeester thuis. De projectgroep
die zich met het nieuwe gemeente
huis bezighoudt, zal zich er nu over
gaan beraden.
Klein Zieltje was ruim 25 jaar ge
leden uit het stadhuis aan de Hoog
straat gestuurd, zo vertelde hij aan
de kinderen op de Markt. Dat was
omdat het gemeentehuis verhuisde
naar Sint-Maartensdijk. Sinsdien
zit hij achter de trap. Nu komt het
gemeentehuis weer terug, zo kreeg
hij te horen. Hij zou dus weer in
het stadhuis kunnen gaan wonen,
maar hij wist niet of de burgemees
ter dat wel goed zou vinden. Daar
om riep hij de hulp in van de onge
veer zestig kinderen die met hun
rommelpot naar de muziektent wa
ren gekomen.
Klein Zieltje had ook nog iets
nieuws. Hij had een rommelpot ge
maakt van rood zeildoek en plak
band. Het rommelde goed.
Met de muziekkapel de Klienkers
maakten de kinderen en hun ouders
een rondgang door het centrum om
bij de winkeliers te gaan spelen. Ze
kregen er snoep en ander lekkers.
Terug op de Markt kregen de kin
deren oliebollen en warme choco
lademelk. Daar konden ze ook de
brief - in het dialect - onderteke
nen: Beste burrehemêêster. Ons eb
ben hoare da m'n in Thole 'n
nieuw stad'uus kriehe. 'n Hemêên-
te'uus eihelijk. Klein Zieltje zou
dae oak êêl hraeg 'n eihe plekje
kriehe. Dae kan t'n ouwejaer uut,
'n nieuwejaer in haen weune. Klein
Zieltje is z'n levenlank gewend om
achter d'n trap te zitten. Mocht de
hemeêênte dae soms 'n lekker wer-
rem plekje voa Klein Zieltje ebbe.
dan ou t 'n z 'n eihe anbevole.
Oak zou t'n hraeg nog 'n flienke
ruumt' ebbe voa oal z'n rommel
potten. Noe ebbe boereschuren
mêêst a flienke zolders, dus die
rommelpotten zouwen dae dan wè
kunne staen. Veel last ebben julder
nie van Klein Zieltje, hebruuke
doe 't bekant niks: ie lust bevobbeld
hêên pap, dus de kantine ei weinig
dol mit 'm.
Burrehemêêster, 't is open ammen
't sêêns kunne oare, want Klein
Zieltje is ard an 'n nieuw uus toe.
Ma aflijn, dae kan u zelf over mee-
praete. Daarom ebben al deze hin
ders d'r naem opgeschreve, dan bin
ud'r in el luk heval wetende van
Bij het overhandigen van de petitie
waren geen kinderen aanwezig. De
burgemeester en zijn vrouw had
den echter wel op kinderen gere
kend en snoepzakjes gereed ge
legd. Klein Zieltje nam ze toen
maar mee naar de vijftien kinderen
die 's middags voor de bewoners
van Ten Anker kwamen zingen.
Het zijn vooral de kleintjes die
meedoen aan het jaarlijkse romme-
potfestival van de stichting
S.T.A.D. De wat oudere kinderen
gingen zelf met hun rommelpot
langs de deur. Veelal voor harde
munten in plaats van snoep. Ook in
Sint-Maartensdijk leeft deze tradi
tie nog. Een klein aantal kinderen
ging ook op deze oudjaarsdag
langs de deur. Vooral in het cen
trum van de smalstad: Busje stae
open en steek t 'r wat in.
noemde het aantal van 130.000 do
den. „Bijna heel de dag flitsen dc
beelden over de tv, of hoor je de ver
slagen over de radio, lees je de arti
kelen in de krant over deze afschu
welijke ramp die Zuidoost-Azië is
overkomen." Hij wees ook op de
vermisten uit Europa, maar ook uit
de eigen gemeente, zoals de familie
leden van het gezin Vallipuram uit
Sint-Philipsland. Nuis bezocht het
gezin donderdag. En vertelde de op
brengst van de collecte in Sint-Maar
tensdijk die juist was afgerond: meer
dan 6100 euro. „Hier hoef je niets
voor te doen als bestuur. Dat organi
seren de mensen zelf wel. Wij vinden
het vanzelfsprekend dat er geld op
gehaald wordt. Het is voor ons een
kleinigheid. Maar voor de heer Valli
puram uit Sri Lanka is dat niet het
geval."
Vallipuram was met zijn vrouw en
kinderen cn de familie Kunst naar de
smalstad gekomen. Hij kreeg het
woord en bedankte iedereen die geld
had gedoneerd voor de slachtoffers
van de ramp. Hij vertelde dat hij op
dc dag van de zeebeving geprobeerd
heeft te bellen met familieleden in
Sri Lanka, maar dat dit niet lukte.
Pas op dinsdag waren dc verbindin
gen hersteld. „Mijn moeder leeft,
maar mijn vader cn drie broers zijn
vermist. Het is heel moeilijk voor
ons. Maar er is heel snel een vergun
ning gekomen van dc gemeente om
geld op te halen. Binnen een half uur.
Wc zijn dinsdag al in Scherpenisse
begonnen. Het is heel positief dat ie
dereen meeleeft. Er is meer dan
23000 euro opgehaald. Dat is heel
veel. We zijn er heel erg dankbaar
voor. Heel erg bedankt."
Dc burgemeester zei mee te leven
met de mensen die in vertwijfeling
zijn over de dierbaren die ze hebben
verloren. „De ramp roept hulp op. Ik
ben blij en trots dat burgers zich heb
ben ingezet en nog zullen inzetten.
Ook het gemeentebestuur zal haar
verantwoordelijkheid nemen."
Nuis vroeg de aanwezigen een ogen
blik stilte om de slachtoffers te her
denken.
Nuis zei het nieuwe jaar in te willen
gaan onder hel motto: de kracht van
het positieve. „Positiviteit in de zin
van: met wat gebeurt op een positie
ve wijze omgaan. Vanuit dankbaar
heid voor wat ons gegeven is, de mo
gelijkheden gebruiken om er het bes
te van te maken. Van een tegenslag
een pluspunt proberen te maken."
Voor lokale bestuurders is zo'n hou
ding volgens Nuis belangrijk. Met
een positieve houding is het werk
ook beter vol te houden. „Denk aan
de taken- en regeldruk vanuit het rijk.
Het niet iedereen naar de zin kunnen
maken. De slechte economie. Dc on
dankbaarheid voor het geleverde
werk. Vrijwel nooit gejuich, wel kei
hard werken. Positiviteit geeft ons
moed, energie en creativiteit."
Nuis blikte terug op 2004. Hij noem
de belangrijke zaken als dc bezuini
gingen, het sluitend maken van de
begroting, het gemeentehuis, de
proef met de dienstverlening in de
woonkernen, het bezoek van de Po
len uit Itawa, de beslissing over het
verplaatsen van het Markiezaatcolle
ge, het binnenhalen van subsidie
voor waterbestrijding en het multi
functioneel centrum Oud-Vosse-
meer, de start van het veilig honk-
project.
Het positieve gevoel is nodig om het
het komende jaar nog beter te doen.
zei hij. In de directe omgeving zijn er
volgens Nuis voorbeelden die inspi
reren: mensen die zich belangeloos
inzetten voor een naaste, de buur
vrouwen van de Afghaanse vluchte
lingenfamilie Jagga in Sint-Maar
tensdijk die er alles aan doen om het
gezin te helpen dat dreigt uitgezet te
worden, de ZLTO die niet bij de pak
ken neer blijft zitten, raadsleden die
enthousiast tijd cn energie blijven in
vesteren in hun lastige werk. inwo
ners die zo betrokken zijn bij hun ge
meente dat ze komen demonstreren
voor het gemeentehuis. „Ik word
hierdoor verwarmd en geïnspireerd
en ik hoop u ook."
Nuis somde ook een lange rij met za
ken op die dit jaar op de rol staan:
Impuls Sint-Maartensdijk en Scher
penisse, inwoners meer betrekken bij
het beleid, bezuinigen op personeels
kosten, verkeersveiligheid (Nuis zei
blij te zijn dat er voor het tweede
achtereenvolgende jaar geen dode
lijke verkeersongevallen hebben
plaatsgevonden)", woonbeleid met
betere mogelijkheden voor starters,
senioren en mensen met een wat
smallere beurs, de viering van 750
jaar Itawa.
Kinderen lopen met hun rommelpot door de Kerkstraat in Tholen om bij de winkeliers langs te gaan.
