pleune vrrrt
'Ik schrijf niet in zeven lagen,
ben veel meer een gevoelsmens'
Gemeente gaat strenger toezien op
het onderhoud van de plantsoenen
Por-groep moet blijven
Voor mode en wonen
Dichtgeplakt
Alcoholcontrole
Donderdag 25 november 2004
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Ten Anker en Toaverkot
Y° u n
Dorre kraters/zuiver zijde, eerste bundel van Eefde Jonge-Everaert
Ze vindt het maar eng nu haar eerste dichtbundel ver
schijnt. Er is en er wordt al zoveel poëzie uitgegeven,
vindt ze. Mij past een grote bescheidenheid, zegt ze.
Maar anderen die haar gedichten lazen of hoorden, wil
den ze graag gedrukt zien. Ze merkt dat lezers zich her
kennen in de woorden die ze op papier zet of voorleest.
Zaterdag overhandigt Eef de Jonge-Everaert het eerste
exemplaar van Dorre kraters/zuiver zijde aan burge
meester W. Nuis in het Kunstcentrum in Tholen.
Na de oorlog
Bewoners willen bomen behouden en geen gras in Sint-Maartensdijk
Weggegooid geld
Niks te kiezen
Opgedrongen
Stemmen
van lezers
Blijkens het artikel in de Eendrachtbo-
de van vorige week, ziet de por-groep,
die zich beijvert voor de belangen
van de duo-kern Sint-Maartens-
dijk/Scherpcnisse, er weinig heil meer
in. Alhoewel de meerjarenbegroting van de gemeente inderdaad weinig
perspectief biedt, hoop ik van harte dat de groep aanblijft. Wie anders kan
op het gemeentebeleid aangaande de duo-kern verder nog invloed uitoefe
nen? We hebben moeten ondervinden op welke - mijns inziens onbehoor
lijke - wijze het huidige gemeentebestuur aan dc smalstad het gemeente
huis ontneemt, terwijl Tholen deze .voorziening' geenszins nodig heeft ter
realisering van haar potentiële ontwikkelingsmogelijkheden. Ook de met
verve geëtaleerde informatieverstrekking aan de burgers, bleek een flop te
•zijn. Mijn eerdere kritiek daarop wil ik nog eens cijfermatig tot uitdruk
king brengen.
Kosten volgens onderzoeksrapport
Investeringen
- stichtingskosten, incl. grond
- inventariskosten
- verhuiskosten
- tijdelijke huisvesting
- voorbereidingsk. plan Tholen
Investeringsbedrag
Opbrengsten
- verkoop gem.huis St.-M.dijk -/-
- subsidies -/-
Opgebouwde reserves -/-
'Netto investering'
Exploitatiekosten
- kapitaallasten, berekend naar 5%
rente en lineaire afschrijving in
40 jaar van zgn. 'netto investering'
- overige exploitatiekosten, t.w.
belastingen en verzekeringen
- rentekosten verwerving grond plan
Tholen (zolang niet verkocht voor
andere bestemming)
- in mindering: huur CWI
Jaarlasten
Variant Tholen Variant St.-M.dijk
15.084.000,-
625.000,-
45.000,-
15.754.000,-
1.800.000,-
225.000,-
3.800.000,-
14.279.380,-
654.000,-
(2x) 93.000,-
808.000,-
514.000,-
16.348.380,-
-/- 225.000,-
-/- 3.800.000,-
9.929.000,-
13.323.380,-
745.000,-
366.000,-
1.111.000,
•/- €37.000,-
924.000,-
418.000,-
1..U2.ÓM,-
66.000,-
-/- 37.000,-
1.074.000,-
1.371.000,
Informatieverstrekking aan burgers Variant Tholen
Lasten kapitaal en overige exploitatie
- netto-investering 9.929.000,-
- jaarlasten kapitaal en exploitatie
(rente, afschrijving en onderhoud)
- gevolgen btw-compensatiefonds
en afschrijving volgens annuitaire
methode -/-
- huur CWI -/-
Netto jaarlasten kapitaal
en exploitatie 779.489,
Opgenomcn in meerjarenbegroting 683.100,
Netto toename uitgave 96.389,-
Variant St.-M.dijk
12.323.380,
1.111.000,
€294.511,
37.000,
1.408.000,
-/- €470.984,
-/- 37.000,
€900.016,
683.100,
€216.916,
Commentaar
Het onderzoeksbureau duidde het saldo tussen het investeringsbedrag en
de beschikbare dekkingsmiddelen aan als 'netto investering.' Dit moest
zijn 'nog aan te trekken financieringsmiddelen.' Bovendien werden de ka
pitaallasten naar dat saldo berekend, dus foutief. Bij de informatievers
trekking aan de burgers veegde het college van b. en w. onder die verkeer
de noemer alles op een hoop, een mengelmoes van investeringsbedrag,
dekkings- en financieringsmiddelen. Voorts werd een correctie toegepast
wegens de omzetting van de lineaire afschrijving in die volgens het annuï
teitensysteem; daarbij betrokken (in één bedrag) de btw-compensatie, ter
wijl deze volgens het onderzoeksrapport al was verdisconteerd.
Verkoop bestaand gemeentehuis
Het onderzoeksbureau noteerde het - door het college van b. en w. niet ge
noemde - verkoopbedrag van 1.800.000 euro als dekkingsmiddel voor de
variant Tholen. Mijns inziens onjuist, daar deze opbrengst verrekend diende
te worden met de afschrijving wegens kapitaalvernietiging, zijnde boek
waarde minus verkoopsom. Inmiddels heb ik vernomen, dat het gemeente
huis vervroegd is afgeschreven, derhalve ten laste van de algemene reserve.
Dan hoort de verkoopsom thuis in die gemeentelijke spaarpot en dient deze
niet te gelden als bestemmingsreserve voor het nieuwe gemeentehuis.
Vergelijking investeringsbedragen
- eindbedrag volgens kostenplaatje
onderzoeksrapport
- doorgaande huisvestingskosten
tijdens de bouw, geschat op +/-
- voorbereidingskosten plan Tholen
(eventueel onjuist plan) moeten
t.b.v. een objectieve vergelijking
elders worden verantwoord
gecorrigeerde investeringsbedrag
Variant Tholen Variant St.-M.dijk
15.754.000,
450.000,
16.348.380,
-/- €514.000,
16.204.000, 15.834.380,
Aantekening: in beide varianten moet de rente tijdens de bouw/verbouw nog
worden bijgeteld. Misschien bovendien overheadkosten ingevolge de gemeen
telijke omslagmethode?
Conclusie
Het college van b. en w. heeft de burgers knollen voor citroenen verkocht. De
gemeenteraad heeft kennelijk de uitwerking van zijn opdracht aan het college
van b. en w. niet gecontroleerd. Aan de por-groep het klemmende verzoek om
het voorgenomen impulsbeleid van het gemeentebestuur kritisch te blijven
volgen.
Rien Meerman, Sint-Maartensdijk,
voormalig boekhouder van de smalstad.
Natuurlijk heeft het artikel over de
overwaarde van de Thoolse huizen
sterk mijn aandacht getrokken, ook
al omdat onze zoon Arno zijn zegje
mocht doen. Interessant is dan voor
mij ook de presentatie van de colle
ga's die aan het woord komen en de
intentie van hun verhaal. Het ver
haal van collega Hopmans is mij
wel bekend, maar onze nieuwe col
lega Van den Ouden komt met een
wel heel opmerkelijke uitspraak:
Tholen was nogal ,dichtgeplakt.'
Inmiddels ben ik 30 jaar op ons
mooie eiland actief in de makelaar
dij, maar van een dichtgeplakte
markt is mij nooit iets gebleken. In
deze 30 jaar hebben wij altijd vol
doende concurrentie gehad en ze
ker de laatste 15 jaar heeft de
Thoolse bevolking keus gehad uit
ca. 10 makelaars. De heer Van den
Ouden pretendeert, dat hij de kran
ten voor Tholen weg moet halen en
zodoende een stukje ontwikke
lingshulp verzorgt op Tholen. Hoe
moet ik hier nu mee omgaan? Is
het hoogmoed? Loopt hij naast zijn
schoenen met oogkleppen op? Of
komt hier een oud-Thools gezegde
om de hoek hijken: 'Ik kom van
Bru en
Bap Leunis, Tholen.
In de Eendrachtbode verscheen op
7 oktober een foto van een span
doek, opgehangen aan de Ten An
kerfiat te Tholen, met het op
schrift: 'Bin jie noe zot, ons gaan
nie naar 't Toaverkot'. Dit naar
aanleiding van een uitspraak ge
daan door de directeur van Ten
Anker bij dc eerstesteenlegging
-van het zorgcentrum De Schutse te
Sint-Annaland. Namelijk dat het
tijdelijk onderkomen van De
Schutse ook wel geschikt zou zijn
(met het oog op nieuwbouw al
daar) voor de bewoners van de Ten
Ankerfiat.
Als reactie op zoveel onbegrip zou
ik willen zeggen: 'Bluuf dan ma as
klitten in je ouwe krotten zitten'.
Een Toaverkotter,
D.L. Koppenhol.
Op de Postweg te Tholen, de
Poortvlietscdijk in Poortvliet en
de Provincialeweg in Sint-Maar
tensdijk werden zaterdagavond
tussen 22.00 en 2.00 uur de weg
gebruikers gecontroleerd op alco
hol.
Van de achttien automobilisten die
een blaastest aflegden was er nie
mand in overtreding.
DAMES- HEREN- EN KINDERMODE
TEXTIEL- INTERIEURVERZORGING
Voorstraat 5-7, 4697 EH St. Annaland, tel. 0166-657084
e-mail: pleune@sint-annaland.com www.sint-annaland.com/pleune.htm
Advertentie I.M.
Eefde Jonge-Everaert geeft haar eerste bundel in eigen beheer uit.
Het is een bundel met 43 gedichten
die ze onder haar eigen naam Eef
Everaert 1941in eigen beheer uit
brengt. Op de omslag staat de titel
in een cirkel, maar dat heeft verder
geen diepere betekenis, zegt ze. Ze
stootte er bij het uitzoeken van het
papier van de bundel op. Wel ver
springt de t van Everaert. Zodat le
zers ook 'even raar' kunnen lezen.
Het typeert de persoon die in haar
gedichten geen diepe lagen in de
menselijke ziel blootlegt of grote
woorden bezigt, maar wel raak ob
serveert. Zich kan blijven verwon
deren over haar directe omgeving,
het landschap, bomen, mensen, de
zee, de seizoenen. Maar ze wordt
ook diep geraakt door wat er in de
wereld daarbuiten gebeurt, zoals
zelfmoordaanslagen (dorre kraters).
Tholen is de plaats waar ze rust
vindt, het eiland waar ze thuiskomt.
Ze vangt dat gevoel in eenvoudige
woorden.
„Iedereen snapt mijn gedichten,"
lacht ze. Ze verontschuldigt zich
bijna. Alsof poëzie niet toegankelijk
mag zijn. „Als je ziet welke jonge
dichters prijzen winnen, dan zou ik
ook wel eens wat cryptischer willen
schrijven. Ik schrijf niet in zeven la
gen. Ben meer een gevoelsmens.
Een gedicht kan er in vijf minuten
uitkomen. Maar soms bedenk je al
leen maar een mooie regel die je
naast je bed legt en waar je later
weer mee verder gaat."
Eef de Jonge is vooral door anderen
aangemoedigd de gedichten te bun
delen. Vooral de laatste vier jaren
heeft het schrijven van poëzie een
belangrijke rol in haar leven gekre
gen. Ze volgde cursussen bij Anne
ke Schenk, Chawwa Wijnberg (de
stadsdichter van Middelburg) en
Thom Schrijer. Oefende in het
schrijven van korte verhalen, hai
ku's en andere verzen. „Er werd me
steeds gezegd dat ik een eigen stijl
heb en dat ik vooral op die manier
door moest gaan." Tijdens de
'workshops' werden de deelnemers
ook aangeraden om zoveel mogelijk
andere dichters te lezen. Maar dat
deed ze bewust niet. „Nee, dan zou
ik toch te veel beïnvloed worden
door de schrijfstijl van anderen."
Enkele gedichten over Tholen hin
gen op de Kunstroute en hangen al
een tijdje in het Kunstcentrum in de
Dalemsestraat. „Er kwamen men
sen die steeds vroegen wanneer de
gedichten gebundeld zouden wor
den. Mensen worden er door ge
raakt. Francesco Antonietti en An
drea Cook van het Kunstcentrum
hebben me er in gestimuleerd. An
derhalve maand geleden heb ik er
toe besloten: voor sinterklaas moet
de bundel klaar zijn."
De boreling ligt nu voor haar, nog
ongelijmd maar onherroepelijk,
zwart op wit. Het is echter niet het
eerste boek dat uit haar handen
komt. Wel heel persoonlijk. Schrij
ven doet ze al langer. De docente
textiel en mode werd bekend om het
boek Door mijn gedaen, de geschie
denis van de Zeeuwse merklap uit
1999. En de succesvolle reizende
tentoonstelling die daarop volgde
van een 125 meter lange merklap,
geborduurd door 243 Zeeuwse
vrouwen. De langste merklap ter
wereld. Het boek in een opgave van
3500 was in korte lijd uitverkocht.
De merklappen hingen in de grote
kerk van Tholen, maar ook vijf
maanden in het openluchtmuseum
in Arnhem, en in België, waar 5500
bezoekers kwamen.
Na dat project onderging Eef een
zware rugoperatie. „Ik was altijd
nogal bezig. Nu was ik ineens aan
huis gebonden. Het was heerlijk om
achter de computer te gaan zitten en
weer iets creatiefs te doen." Ze
schreef eerder artikelen voor het
provinciaal overleg museumpresen
taties. Als medewerkster van streek
museum de Meestoof in 2002 een
brochure over de hoogtepunten van
de collectie voor de Nederlandse
museumvereniging. En schrijft ver
halen voor het blad dat in haar eigen
familie wordt uitgegeven d' Everbo
de. „Dat doe ik ook met veel ple
zier, maar nu schrijf ik vooral poë
zie."
Ze is opgevoed met de liefde voor
de taal. Haar vader was hoofd van
de school in het Terhole in Oost-
Zeeuws-Vlaanderen. „Hij decla
meerde gedichten terwijl hij zich
voor de spiegel stond te scheren.
Wij hoorden ze als kind. Maar gooi
den, jong als we waren, de regels
van de verschillende gedichten door
elkaar. We konden dat niet goed
onthouden. Leerlingen die na de
oorlog bij mijn vader op school za
ten, kennen nog altijd het Lied van
de achttien doden van Jan Campert
uit hun hoofd." Ze wijdt er een ge
dicht aan in haar bundel. Maar er
zijn veel meer verhalen over haar
jeugd in Terhole te vertellen. Over
alle kamers in het grote onderwij
zershuis met elf kinderen Everaert.
Een familiegeschiedenis. Ze denkt
er over na er iets meer mee te doen.
Zoals haar vader declameerde zo
deed Eef dat later ook. Ze won er
ooit in Den Bosch de stadsprijs mee
toen ze Thebe van Gerrit Achterberg
voorlas. „Het was vaak met Joost
Prinsen. Als hij er bij was, won hij
en werd ik tweede. Was hij er niet
werd ik eerste." Prinsen ging acte
ren, Everaert 'richtte zich meer naar
binnen.' Maar treedt sinds een jaar
of vier met haar gedichten ook naar
buiten. Op huisconcerten, literaire
café's en andere manifestaties in het
Thools en het Zeeuwse. Een gedicht
is opgenomen in het poëzieblad
Kaaischrift in Middelburg. In deze
krant stond een tekst van haar in de
bijlage over de watersnoodramp.
Maar ook op een bladwijzer naar
aanleiding van de literaire gedich
tendag 2004 in IJsselstein verscheen
een gedicht. Knotwilgen heet het.
Geknot/geduldig in het gelid/vol lit-
tekens/schrarnmen/knopen/Ik wou
dat ik zo stil kon staan/en ieder
jaar/opnieuw, opnieuw/weer uit kon
lopen.
Ze kan zelf niet precies aangeven
hoe het komt dat haar gedichten zo
aanslaan. „Het betaalt zich toch uit
dat je veel hebt gelezen. Dat je met
boeken en taal bent opgegroeid. Je
leert misschien sneller associëren.
En door die cursussen breek je toch
een beetje open. Je krijgt onderwer
pen op waar je zelf niet over zou
schrijven."
Niet alles wat in de bundel staat,
heeft ze zelf meegemaakt. „Mensen
denken vaak dat het autobiografisch
is, maar dat is lang niet altijd het ge
val. Ik kan me wel verplaatsen in
andere situaties. Het gaat wel vaak
over hoe ik in het leven sta. Wat ik
van me afschrijf. Maar de lezer
moet de lyrische ik niet vergeten.
Alles wat hier in staat ben ik niet
persoonlijk."
Ze woont alweer 26 jaar op Tholen.
Moest in het begin erg wennen,
maar nu is haar liefde voor het ei
land onvoorwaardelijk, zegt ze. Dat
weerspiegelt zich ook in haar poë
zie. De nabijheid van zout zeewater,
de getijden. Wantij.
Zoals het water/komt en gaat/eb
jij/en komt terug/aarzelend stroom
ik/over schurend zand/het wassend
water/tegemoet en bots/stromen die
elkaar/ontmoeten/tot stilstand ko
men/draaien/zonder te vermen
gen/wantij/van zout en zoet.
Het rustige wonen dat ze als een
luxe, een weldaad beschouwt. Ze
dicht erover, maar dichter wil ze
zich niet noemen. „Dat is zo'n groot
woord. Ik vond het altijd veel te
simpel wat ik schreef. In de gedich
ten laat ik zien wat mijn leven zin
geeft, betekenis. Met weinig woor
den proberen een beeld op te roe
pen. Het is mooi dat anderen dat
waarderen."
De feestelijke presentatie in het
Kunstcentrum aan de Dalemsestraat
21 is zaterdag om 16.00 uur.
Verschoten dagen
Vandaag heeft ze de dijk ver
zaakt
haar hand verwond
bij het oesters rapen
langs de Oosterschelde
ze nam de mooiste stenen mee
fietste met tassen vol
langs het vergrijsde groen
en langs verkleurde velden
hoorde het zachte ruisen
van het deftige droge riet
van het tikkelen van het dorre
blad
van bijna kale peppels en de
iep
zag tussen kale stoppelbedden
vergeten aren op de droge
grond
en pluis van akkerdistels
in de zomerlucht verdwijnen
ongrijpbaar als herinneringen
aan de verschoten dagen
van vroege en van veel
te jonge gestorven zomers
ze nam de mooiste stenen
mee naar huis en plantte ze
bedachtzaam in haar tuin
Bewoners van de Scholeksterlaan en Zwanelaan overleggen over de herinrichting van het plantsoen v.l.n.r. A. Broeren, mevr. Prins, T. Pot
en J. Kloet.
De gemeente gaat strenger toezien op het onderhoud van plantsoenen.
Nu al worden bedrijven die het onderhoud verzorgen niet uitbetaald
ais het maaien en snoeien niet goed is uitgevoerd, maar de touwtjes
worden op dit punt nog strakker aangetrokken. Dat zei afdelingshoofd
ing. W.J. de Voogd van der Straaten maandagavond naar aanleiding
van kritiek van bewoners van de Scholeksterlaan, Meeuwelaan en
Zwanelaan in Sint-Maartensdijk.
Zij waren maandagavond op het ge
meentehuis uitgenodigd om over de
herinrichting van hun plantsoen te
komen praten. De opkomst was
groot. Van dc 21 adressen die waren
aangeschreven, waren vijftien bewo
ners present, plus een toekomstige
bewoner van het pleintje van de
nieuwe wijk in de Muyepolder. D.
Lindhout-Kaashoek stapte na een
uur uit protest op omdat ze vond dat
bewoners niets in te brengen had
den. De bewoners mochten wensen
kenbaar maken, maar het budget van
7500 euro bleek daarvoor volstrekt
ontoereikend, zo had J. Pot uit de
Scholeksterlaan de bewoners én de
ambtenaren voorgerekend. Hij kreeg
gelijk.
Het punt over hel nieuwe onder
houdsbeleid kwam aan de orde toen
de bewoners duidelijk hadden ge
maakt dat ze geen van allen gras in
het plantsoen willen. Ze zijn bang
dat het gebruikt wordt als honden
toilet en dat het onderhoud niet goed
gebeurt. De gemeente zou het plant
soen juist wel voor een deel in wil
len zaaien met gras omdat dat aan
zienlijk scheelt in de kosten van het
onderhoud. Gras kost jaarlijks maar
2 euro per vierkante meter aan on
derhoud, bodembedekkers 12, (al
hebben die dc eerste jaren extra ex
tra onderhoud nodig).
Pot zag de bui al hangen als er voor
de deur een strook gras komt te lig
gen. „Het probleem in heel het dorp
is dat ze er met de maaimachines
snel overheen vliegen en dat ze de
kantjes niet meemenen."
De Voogd van der Straaten zei het
daar mee eens te zijn. Klachten over
slecht onderhoud komen niet alleen
in Sint-Maartensdijk voor, maar ook
in de andere woonkernen. „Maar
daar wordt wat aan veranderd. Dat
kan ik jullie hier nu al wel zeggen.
Nu is het ook al zo dat bedrijven niet
uitbetaald krijgen als het werk niet
goed is uitgevoerd. Dat is al een aan
tal keren voorgekomen. De touwtjes
worden steeds strakker aangetrok
ken."
Maar daarmee was er nog geen op
lossing voor het plantsoen in de
nieuwbouwwijk voorhanden. Het
plantsoen is nog maar acht jaar gele
den aangeplant. Door gebrekkig on
derhoud is er veel strekgras gaan
groeien tussen de lage struiken. Zon
der rigoureus ingrijpen is dat niet
meer weg te krijgen.
De gemeenteraad heeft een beleid
opgesteld voor het onderhoud van
openbaar groen. En maakt daarin
onder meer een onderscheid tussen
het onderhoud in het centrum (inten
sief) en plantsoenen in de woonwij
ken (minder intensief). Dat moet
verder nog worden uitgewerkt in een
zogeheten groenstructuurplan dat
vanaf begin volgend jaar ter visie zal
worden gelegd zodat iedereen er op
kan reageren. In maart 2005 zou het
plan dan vastgesteld moeten worden
waarna het plantsoen op het rustige
pleintje in de Muyepolder als eerste
op de schop gaat, zo lichtte ambte
naar L. Jansen-Dcelder toe.
Wethouder F.J. Goossen die derge
lijke bijeenkomsten gewoonlijk zelf
leidt was door burgemeester W. Nuis
gevraagd aanwezig te zijn bij de pre
sentatie aan de raadsfracties van de
tekeningen van het nieuwe gemeen
tehuis. Dat gebeurde elders in het
gebouw. Nuis zelf was daarvoor op
zijn beurt weer verhinderd omdat hij
bij een rampenoefening in woon
zorgcentrum Ten Anker aanwezig
moest zijn. Jansen en ambtenaar M.
Kole lichtten een en ander toe, maar
afdelingshoofd De Voogd van der
Straaten nam halverwege de avond
het roer van de discussie over.
Het plantsoen, zo'n 1700 m2 groot,
is verdeeld in vier stukken. Die blij
ven gehandhaafd. Ook de grote
boom met de bank eromheen en de
vier verharde paden. Alle andere bo
men en struiken zouden eruit moe
ten. Jansen: „De struiken komen nu
over als een dichte massa, onge
structureerd en rommelig. Het is
vooral veel te hoog geworden. Het
neemt de vorm van een bos aan."
Volgens Pot heeft onderhoud in de
toekomst alleen zin als eerst de
structuur van de grond verbeterd
wordt en als alle strek-of kweekgras
eruit is gehaald/Volgens Chr. Koop
man van de Zwanelaan was er de
eerste vijf jaar niets aan de hand ge
weest en stond het plantsoen er 'al
tijd prachtig bij' maar is het de laat
ste twee jaar snel verwilderd. Hij
vond het 'weggegooid geld'.
Volgens ambtenaar M. Kole zal het
onderhoud in de woonwijken voor
taan 'gemiddeld' zijn. En daar zal de
inrichting op aangepast moeten wor
den. Aan dat onderhoud schort het
volgens D. Lindhout-Kaashoek erg.
„Als ze voor onderhoud komen, zijn
ze na drie kwartier weer weg." Jan
sen zei dat er voor planten en strui
ken gekozen kan worden die niet zo
vaak gesnoeid hoeven worden. Vol
gens Pot staat of valt het onderhoud
met het budget wat de gemeente er
voor over heeft. „Nu lopen ze langs
de kantjes. Wat mag onderhoud kos
ten per vierkante meter?" Dat ant
woord moesten de ambtenaren
schuldig blijven. Volgens E. van der
Wal-Vermeulen wordt er drie of vier
keer per jaar onderhoud gepleegd.
In het plantsoen staan ook prunusbo
men. Buurtbewoner A. Broeren-van
de Ree had in de eigen tuin ook zo'n
boom geplant omdat ze de bomen in
het plantsoen zo mooi vond. In het
plan van de gemeente zouden deze
bomen ook het loodje leggen. En dat
kwam hard aan bij de bewoners.
Niemand had er last van. Integen
deel, de bewoners genoten juist van
deze bomen, van de kleuren in de
verschillende seizoenen.
Mevrouw Prins vroeg of er ook wat
eenvoudige speeltoestellen voor jon
ge kinderen geplaatst zouden kun
nen worden. Maar dat was geenszins
de bedoeling. Mevrouw Lindhout
begreep niet waarom er geen andere
voorstellen gedaan konden worden.
„Ik dacht dat we uitgenodigd waren
om er samen een bestemming voor
te zoeken. Willen we er groen of
aanvullende parkeervakken? We
mogen nu alleen over gras en strui
ken praten."
De deelnemers konden vervolgens
in groepjes hun plantsoen met kleur
potloden intekenen met bomen, ha
gen, bodembedekkers en gras. De
kosten van de verschillende onder
delen werden erbij geleverd. Maar
mevrouw Lindhout wachtte dat niet
af. Ze verliet demonstratief de bij
eenkomst: „Dit is te gek voor woor
den. Ik wil hier niet zitten om de
kleur van bloemetjes in te tekenen.
Er is niks te kiezen."
De overige bewoners namen wel de
moeite en uit de vier ingediende te
keningen bleek dat er drie erg over
een kwamen. Bij alle schetsen wa
ren de randen laag en liep het
struikgewas naar het centrum van
het plantsoen toe. Op één tekening
waren een wip, hinkelbaan, een
knikkerpotje openomen, maar vol
gens Kole maakt dat het plan veel
duurder omdat er speciale eisen
worden gesteld aan de ondergrond.
En daar is geen geld voor.
Alleen Pot had uitgerekend wat het
plan zou kosten dat zijn groepje had
ingetekend. Dat zou ongeveer
24.000 euro kosten. Het voorzag in
acht bomen, zonder hagen vanwege
het onderhoud, wel heesters, lage
struiken en bodembedekkers. „Je
kan hier geen plan van 7500 euro
voor maken. Alleen al een haag van
120 meter kost 1200 euro. Ik zit vast
aan het budget." De ambtenaren be
aamden dat. En daarmee kantelde
eigenlijk de hele avond.
En kwam naar voren dat de gemeen
te liever een groot deel met gras in
zou willen zaaien omdat het onder
houd daarvan veel goedkoper is.
T. Pot-de Viet vond dat de bewoners
nu door de gemeente het inzaaien
van gras werd opgedrongen en dat
de inspraak ver te zoeken was. Maar
De Voogd van der Straaten zei dat ze
de wens om geen gras te nemen zou
den bekijken.
Op aandringen van de bewoners
toonde ambtenaar Kole wat er vol
gens de gemeente met het budget
van 7500 euro wel en niet kan. Uit
de schets die zij toonde, met bomen
(8) langs de entree van de paden,
heesters en haagjes was de hele bui
tenkant van ongeveer 1000 m2 met
gras voorzien.
Toekomstig bewoner J. de Wit stelde
vast: „Je kan als bewoner niet met
een plan komen want daar is geen
geld voor. Je eindigt met gras."
Met de voorstellen van de bewoners
gaat de gemeente nu onderzoeken
wat er met het budget kan, aldus De
Voogd van der Straaten.
