Peuters van De Pluus hebben
dikke pret in nieuw speelhuisje
Poortvlietse onderneming 40 jaar actief
Installatiebedrijf Visser
grossiert in diverse jubilea
Tandprotheticus nieuw
aan Eendrachtsweg Tholen
1 miljoen externe bureaus
Promotietoer
streetdance
(Z)onderdak in
Holland Huis
Donderdag 23 september 2004
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
Toine Klaassen kiest voor groeikern
„We zijn een gezond bedrijf en dat willen we zo hou
den!" De 65-jarige Kees Visser is ondanks zijn pen
sioengerechtigde leeftijd nog energiek genoeg om de
schouders onder het Poortvlietse installatiebedrijf te blij
ven zetten. Hij heeft daarbij echter de steun van zijn 35-
jarige zoon André, die geleidelijk aan de volledige zeg
genschap over de 40-jarige onderneming gaat krijgen.
Behalve dat bedrijfsjubileum viert Visser sr. privé zijn
40-jarig huwelijksjubileum, terwijl André zijn koperen
jubileum bij het installatiebedrijf viert. En de vijfde re
den voor een feest is dat Visser senior de meerderheid
van de aandelen van de werkmaatschappij aan zoon
André overdraagt.
Winkel verdween
Breed inzetbaar
Stabiele club
Erkend leerbedrijf
Onvrede burgers
De kinderen van peuterspeelzaal De Pluus uit Oud-Vossemeer vermaken zich direct prima met het nieuwe speelhuisje.
Ze keken donderdagochtend
maar gek op, de kinderen van
peuterspeelzaal De Pluus in
Oud-Vossemeer. De dag begon
met spelen op het buitenplein en
de papa's en mama's bleven
langs de kant staan kijken. Leid
ster Jacqueline Hommel bracht
snel duidelijkheid in deze onge
bruikelijke situatie. Ze vertelde
dat er tijdens de fancyfair en
rommelmarkt op koninginnedag
en tijdens de braderie lekker
veel centjes waren verdiend door
de ouders en andere vrijwilli
gers. „En nu gaan jullie papa's
en mama's weer hun best doen
om zoveel mogelijk loten van
Jantje Beton te verkopen. Van
dat geld kunnen wij leuke dinge
tjes voor De Pluus kopen", aldus
de peuterleidster. Om de span
ning bij de kinderen nog wat op
te voeren, verklapte ze dat er
binnen in de peuterspeelzaal een
verborgen schat verstopt was.
Ieder kind kreeg een muziekin-
strumentje en onder het zingen
van een liedje van kabouter Plop
ging de meute op zoek naar wat
voor leuks er dan wel te vinden
was. Lang hoefden de kleine
speurneuzen niet te speuren,
want achterin de speelruimte
van De Pluus stond een groot
houten speelhuis opgesteld. Pe
ter Vogelaar, vader van peuter
Annabel en producent van baby-
en kindermeubelen en houten
speelgoed, heeft het huisje ge
maakt. Het kleurrijke bouw
werk viel klaarblijkelijk goed in
de smaak, want de jonge kinde
ren gingen er direct een kijkje in
nemen. Ronald ten Hove, voor
zitter van de ouderraad, is even
eens ingenomen met de nieuwe
speelvoorziening. „We proberen
de ouders zoveel mogelijk te be
trekken bij het reilen en zeilen
binnen de peuterspeelzaal. Ze
werken goed mee bij de verschil
lende activiteiten die wij door
het jaar heen organiseren."
Voor de leidsters Jacqueline
Hommel, Anne Luysterburg en
stagiaire Phébe Lock is het in het
kleine onderkomen aan de Bou
Kooijmanstraat vaak wat impro
viseren om de groepen van ge
middeld 16 peuters bezig te hou
den, maar daar komt in 2006
verandering in. De peuterspeel
zaal verhuist dan naar het nieu
we dorpshuis, waarvan de bouw
volgend voorjaar begint. „Voor
lopig hoor je ons dus niet klagen.
We gaan het nieuwe speelhuisje
de komende weken verder in
richten zodat de kleintjes er tij
dens themaprojecten over 'huis
en wonen' lekker op los kunnen
fantaseren. Spelend leren werkt
nu eenmaal het beste bij kinde
ren op deze leeftijd", weten de
leidsters uit ervaring. Ter ere
van de ingebruikname van het
nieuwe speelhuisje kregen alle
kinderen cake aangeboden die ze
zelf mochten versieren.
Het feit dat Tholen een groeikern is, heeft voor tandprotheticus Toine
Klaassen uit Bergen op Zoom een rol gespeeld om zich aan de Een
drachtsweg te vestigen. Maar ook het feit dat op Tholen veel mensen
wonen met een kunstgebit, heeft daarbij meegespeeld. Daarnaast
maakten eilandbewoners al deel uit van zijn klantenbestand. Klaassen
opende zaterdag zijn tweede vestiging.
De eerste staat in Bergen op Zoom
aan de Ravelstraat. Daar was zijn
praktijk met dertien medewerkers in
6,5 jaar tijd uit zijn jasje gegroeid.
„Sinds februari ben ik gaan zoeken.
In Bergen op Zoom waren geen mo
gelijkheden. Ik wilde hier een zicht-
locatie die goed bereikbaar is. Ik
had dit pand op de hoek van de Een
drachtsweg met de Bebouwdendam
al een paar keer gezien. In juli heb
ik een huurcontract getekend. Daar
na is het vrij snel gegaan."
In het pand zat een groenteboer en
daarvoor een afhaalpunt voor Chi
nese maaltijden. Daarvan is niets
meer terug te vinden. De begane
grond is opnieuw ingedeeld. Vloer,
wanden en plafond zijn vernieuwd.
Alles oogt fris en nieuw.
Achter de deur is de hal met de
wachtruimte. In de ruimte met de
schuine hoek is de behandelkamer.
Aan de andere kant de zogeheten
technische ruimte waar het vervaar
digen van de prothesen plaatsvindt.
Hier kunnen drie mensen werken.
Klaassen werkt alleen op een tande
loze kaak, zegt hij. Het proces kent
vele stappen. „Eerst laten we men
sen proefhappen. Met een lepel ma
ken we het passend. Dan wordt er
een afdruk van gemaakt. Ik noem
het maar een maatkostuum. Met be
hulp van twee beetplaten worden de
tanden en kiezen geplaatst. Daar
doen we tien uur over. Mensen heb
ben daar vaak geen idee van. Eerst
maken we een proefsetting. De tan
den gaan een voor een in een pro
these van was die omgezet wordt in
kunsthars. Daarvoor zijn dus heel
wat afspraken nodig."
Klaassen komt zelf drie dagdelen
per week naar de Thoolse praktijk.
Marja van der Walle wordt de tand
technisch medewerkster en Rieneke
van Kaam de zogeheten stoelassis-
tente.
Klaassen zit al vijftien jaar in het
vak. Hij werkte eerst acht jaar op
een tandtechnisch laboratorium
voordat hij in 1988 samen met zijn
vrouw Cindy in de Hoogstraat voor
zichzelf begon. Hij wilde graag
tandprotheticus worden, geen tand-
practicus. „Een practicus werkt met
dood materiaal. Je weet niet voor
wie je werkt. Als het niet goed is,
dan krijg je de prothese terug. Pro
theses maken lag me beter. Je ziet
de mensen ook zelf. Je verzorgt de
volledige behandeling. Dat is het
mooie van het beroep."
Het vereist wel de nodige kennis en
inzicht. „Door één tandje zetten kun
je iemand lelijk of mooi maken. Om
dat laatste gaat het. Het plaatsen van
de tanden en kiezen doe ik zelf. Als
we met het werkstuk bezig zijn, ge
bruiken we ook altijd een foto van
de klant om er op toe te zien dat het
Toine en Cindy Klaassen in de behandelkamer van hun tweede
praktijk in Tholen.
gebit goed bij het gezicht past. Dat
werkt gewoon prettiger."
De praktijk kende een voorspoedi
ge start. Na een goed jaar kwam het
eerste personeelslid. In 2001 ver
huisde de praktijk naar de Ravel
straat en groeide onstuimig. Klaas
sen stapte in feite in de voetsporen
van zijn vader. Die is tandtechnicus
en werkt in Bergen op Zoom in de
praktijk aan de Ravelstraat. Ze zijn
nu collega's met ieder een eigen
specialisme.
In de Thoolse praktijk kunnen ook
reparaties worden verricht. „Ie
mand met pijn, een gebroken pro
these of een losse tand, kunnen we
hier gewoon helpen. We hebben re-
paratietanden op voorraad. Binnen
een uur is een prothese gerepareerd.
Klanten kunnen er op wachten."
Klaassen is blij met de nieuwe ves
tiging aan de Eendrachtsweg in het
centrum van Tholen. „Mensen
kunnen hier goed met de auto ko
men. Daar heb ik in de keuze voor
het pand op gelet. Ik wilde niet
achter de paaltjes op de Botermarkt
zitten. Vooral voor de oudere men
sen die slecht ter been zijn, is dit
punt beter bereikbaar. Het scheelt
toch als mensen uit Stavenisse bij
voorbeeld niet meer de brug over
hoeven."
De behandeling vindt plaats op af
spraak.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Ze zaten in een ren gemaakt van
tweepersoons bedspiralen. Het bouw
sel is door weer en wind roestig ge
worden. „Er zaten vijftien duiven in.
Die kwamen van de torens. Ze gaven
overlast en vuiligheid. Het personeel
van de buitendienst moest ze opvan
gen en af laten maken. Ik dacht: ik
kan ze ook in leven houden. Ik heb
toen gezegd dat ze er maar een paar
bij mij moesten brengen. Nu heb ik
ze zelf naar de poelier gebracht."
Er klinkt berusting in zijn stem. Wee
moed, nu al. „Mijn vader en mijn
oom zijn hier begonnen. In 1970.
Achterin. Met 200 m2. Ik ben naar
voren gekomen. Mijn neef Kees Aal-
brechtse zit naast me. Hij is vracht
wagenchauffeur. Is de hele week op
pad, maar zit de hele zaterdag hier.
De grond is hier beter. En hier zit je
ook beschut achter de bomen."
Vergeleken bij zijn hofje aan de
Zoekweg ligt de nieuwe tuin aan de
Julianastraat volgens Aalbrechtse aan
een open vlakte. „Als je er niet vroeg
genoeg bij bent, is het weg. Er lag
nog grond braak. Een paar duizend
vierkante meter. Ik heb er 400 be
steld. Honderd minder dan hier. Met
een kotje en een kasje erop houd ik
straks zo'n 300 m2 over. Maar ik vind
het echt jammer dat we hier weg
moeten. Je hebt hier veel contact met
de mensen. De oudste is tachtig, de
jongste in de dertig. En het mooie
van tuinieren is om als eerste te kun
nen oogsten en grote vruchten te te
len. Kijk eens naar die andijvie. Je
moet twee keer steken om met een
krop in de keuken te komen."
Jaap Littooij, hoofd ontwikkeling van
Proverko, laat desgevraagd weten
niet op de hoogte te zijn van het feit
dat de huurders hun tuinen aan de
Zoekweg moeten verlaten. „Het is
„We hebben jaren geleden al een
plan uitgestippeld voor de overna
me", vertelt directeur C.G. Visser.
„André, die mede-directeur is, heeft
nu zestig procent van de aandelen
van de werkmaatschappij en binnen
een aantal jaren wordt dat honderd
procent. Ik vind het hele vak nog
leuk en heb allerlei contacten die ik
nog niet zou willen missen. Maar ik
hoef er niet meer een hele week te
zijn, want André is er. Ik vind het
heel fijn dat hij de zaak voortzet. Ja,
ik ben er groots op!"
Veertig jaar geleden namen Kees
Visser en zijn vrouw de winkel van
Joan v.d. Graaff aan de Markt over.
„De overname kwam voor ons on
verwacht door zijn overlijden. Zijn
vrouw was nog een ver familielid
van ons en ze had twee monteurs in
dienst. Zo kwamen we op 1 oktober
1964 in Poortvliet terecht en met
hollen, vliegen en stilstaan zijn we
hier nu al veertig jaar gevestigd."
Het diploma radiodetailhandelaar
uit 1964 in zijn kantoor herinnert
nog aan de beginperiode, evenals
een fotocollage van de werkzaam
heden in de winkel en de werk
plaats.
Visser keek eerst de kat uit de
boom. Hij verkocht radio's en tele
visies, wasautomaten en strijkijzers.
„Radio Electra stond er op de etala
geruit. Halverwege de zeventiger
jaren breidde het pakket zich uit
toen we smederij Kesteloo aan de
overkant van de Markt konden
overnemen. Die leverde ook buta-
gasflessen en had tevens een lood-
gietersbedrijf. Toen hebben we het
hele gawalo-pakket als installatie
bedrijf opgepakt: gas, water en
loodgieterswerk, naast de electra.
De introductie van het aardgas was
een gouden tijd voor de branche met
veel werk, maar ik heb ook de tach
tiger jaren meegemaakt, toen we
pas een nieuw bedrijfspand aan de
Paasdijkweg hadden gebouwd. Dat
was een drama, maar ook daar zijn
we bovenop gekomen."
Met de winkel aan de Markt lukte
dat op den duur niet meer. „Dochter
Corinne heeft het nog een tijdje vol
gehouden, maar de concurrentie is
moordend op het gebied van bruin
en witgoed en huishoudelijke arti
kelen. Dit jaar is de winkel gestopt
en gaat onze schoonzoon aan de
Markt alleen met fietsen verder. Dat
loopt goed."
Zoon André heeft vier jaar voor zijn
zus de winkel nog gedaan, maar hij
legde zich vooral toe op het installa
tiebedrijf, waar hij 12,5 jaar geleden
kwam werken. „Als monteur ben ik
hier binnengestroomd, na eerst el
ders ervaring te hebben opgedaan.
Maar als tienjarige jongen sprong ik
op zaterdag en in de vakanties al bij.
Na de m.t.s. in Vlissingen (afdeling
electra) heb ik tijdens mijn militaire
dienst al vervolgopleidingen ge
daan. In Den Bosch leerde ik twee
jaar voor mijn diploma's op het ge
bied van gawalo en cv-installaties
en in De Meem volgde ik een jaar
een cursus voor alarminstallaties.
Na in Tilburg bij een installatiebe
drijf gewerkt te hebben, werd ik
monteur bij mijn vader, waar ik ver
volgens calculator en tekenaar
Kees Visser, hier voor het bedrijfspand aan de Paasdijkweg, begon 40 jaar geleden een installatiebedrijf in Poortvliet en viert dat jubileum
nu tegelijk met de bedrijfsovername door zijn zoon André.
ftyurttn -
lutn V J
Uw flexibele betrouwbare partner
op het gebied van Secretariële diensten
en Management ondersteuning!
Voorstraat 514697 EJ Sint-Annaland
Tet. 0166 65 39 30, Mob. 06 53 32 48 75
www.mmg-t.nl,info@mmg-t.nl
Advertentie I.M.
werd. Om stapsgewijs naar een be
drijfsovername toe te werken werd
ik werkvoorbereider/projectleider.
Eigenlijk wilde ik vrachtwagen
chauffeur worden en varen en vis
sen leek me ook wel leuk, maar dat
doe ik alleen in mijn vrije tijd in
Yerseke, waar ik nu woon. Over de
Oesterdam ga je ontspannen naar
huis en de volgende morgen ga je
weer vol goede moed naar Poort
vliet. Het voordeel van mijn nieuwe
woonplaats is, dat we nu ook werk
in Zuid-Beveland hebben, terwijl
we voorheen alleen op het eiland
Tholen en in West-Brabant zaten."
André Visser herstelt bij particulie
ren een stopcontact of een waterlei
ding, maar maakt bij bedrijven ook
ingewikkelde installaties. „We zijn
niet gespitst op 1 opdrachtgever of 1
type werk. We zijn breed inzetbaar,
maar aan de andere kant nemen we
ook niet alles aan omdat het instal-
latiewerk zo uitgestrekt is. Je moet
ook werk hebben dat bij onze
schaalgrootte past. Een serie van 9
huizen in Halsteren is een mooie
klus voor ons. We maken ook koel
cellen voor de landbouw of hallen
voor andere bedrijven. Voor de ge
meente Tholen werken we en voor
diverse aannemers en architecten.
Met sommigen hebben we al 35 tot
zelfs 40 jaar contacten.
Het Poortvlietse installatiebedrijf
schommelde de afgelopen veertig
jaar tussen minimaal 15 en maxi
maal 25 medewerkers. „Momenteel
hebben we een stabiele club van 18
mensen, maar de laatste tientallen
jaren zaten we rond de 20. Er is nu
wel werk, maar je moet er harder
aan trekken. Goed opletten, dus
scherp en alert blijven. Ten eerste
moet je organisatie goed zijn, ten
tweede je contacten. We denken
met de klanten mee om o.a. energie
besparing toe te passen en betere
verlichting. Met deskundige en vak
kundige medewerkers hebben we
een meerwaarde. We mogen niet
mopperen op Tholen, al komt daar
de laatste jaren 40% van het werk
vandaan en 60% van buiten het ei
land. Nu is dat andersom, o.a. door
een leuk karwei bij de nieuwbouw
van woninginrichting Van Houte in
Tholen."
André noemt het veertigjarige
Poortvlietse installatiebedrijf 'een
vast gegeven op Tholen.' „We zijn
alle jaren flexibel gebleven en de
praktijk heeft bewezen dat je niet te
snel moet groeien." Kees Visser is
als mede-oprichter van de midden
standsvereniging in Poortvliet en
mede-organisator van de zwemtocht
in de Oosterschelde, altijd samen-
werkingsgezind geweest. „Elkaar
aanvullen, op collega's terugvallen,
dat vond ik altijd een goed uitgangs
punt, maar mijn voornemens zijn
niet altijd uitgekomen. Zo had ik
plannen voor samenwerking met
Maasair en Klimaatservice in Tho
len, maar dat is niet gelukt. Met
Contant in Tholen is dat gelukkig
wel het geval. Alleen kun je niks,
dat heb ik in de middenstandsver
eniging ook altijd aan collega-on
dernemers voorgehouden."
Binnen de branche droeg Kees Visser
zijn steentje bij in de opleidingscom
missie en in de examencommissie.
„Zo'n mooi vak als het installatie-
werk is, mag niet ter ziele gaan, dus
dan moet je ook investeren in scho
ling en verdere opleiding van nieuwe,
jonge medewerkers. Zelf zijn we dan
ook een erkend leerbedrijf. Boven
dien is onze onderneming gecertifi
ceerd. Zolang ik gezond ben en wat
kan betekenen voor dit bedrijf blijf ik
directeur. Een mijlpaal als het veer
tigjarig bestaan met de andere jubilea
willen we niet ongemerkt voorbij la
ten gaan", aldus Kees Visser. Vrijdag
1 oktober viert het Poortvlietse instal
latiebedrijf in Meulvliet een feestje
met de medewerkers, oud-perso
neelsleden en klanten. Aansluitend is
er voor de familie en kennissen nog
een privéfeest ter gelegenheid van het
veertigjarig huwelijksjubileum van
Kees Visser en zijn vrouw.
ook absoluut niet onze bedoeling om
hen dwars te zitten. Wij gaan in over
leg met de verkopende partij een op
lossing zoeken." Proverko koopt de
grond van Geense uit Bruinisse, die
de tuinen weer koopt van Jebbink uit
Eindhoven, de zaakwaarnemer van
de werkelijke grondeigenaar. „Het is
vervelend dat wij hierbij betrokken
worden", zegt Littooij. „In principe
zijn wij afnemer van Geense en de
tuinen hoeven voor ons nog niet weg.
Wij verwachten en hopen dat de ge
meente de grond over een aantal ja
ren nodig heeft voor woningbouw of
voor scholenbouw. Het is voor ons
een strategische aankoop, waarbij we
onder voorwaarden voortgezet ge
bruik zullen toestaan", aldus Littooij.
Thoolse jongeren die geïnteresseerd
zijn in streetdance, kunnen zaterdag
op drie plaatsen meedoen aan
workshops. De bedoeling is dat er
vanaf oktober lessen streetdance ge
geven worden in Tholen en Sint-
Maartensdijk. Het initiatief komt
van de jongerenraad. Joth organi
seerde anderhalf jaar geleden een
'dance-in' in het kader van het
sportstimuleringsproject WhoZnext.
Dat sloeg aan en bij zowel jongeren
als volwassenen was er vraag naar
een vervolg. De gemeente heeft nu
contact gezocht met Bobby's Gym
in Tholen en Island Power in Sint-
Maartensdijk om te proberen daar
Kleinkunstenaar Adrie Oosterling
treedt morgen (vrijdag) op in het
Holland Huis in Scherpenisse. De
Zeeuws-Vlaming brengt op uitnodi
ging van Uit op Tholen zijn pro
gramma '(Z)onderdak'. Daarin
troont hij zijn publiek mee in de we
reld, waar onderdak en zonderdak
vlak naast elkaar blijken te liggen.
De mensen en sferen die Oosterling
in zijn voordracht oproept, zijn de
genen die we zojuist nog ontmoet
hebben, waarmee we samen leven
of die we in de spiegel zien. Hij
koppelt zijn liefde voor taal aan mu
zikaliteit en een persoonlijke pre
sentatie, met piano, accordeon, key
board en Indisch harmonium als
instrumenten.
De voorstelling begint om kwart
over acht. Kaarten zijn verkrijgbaar
bij de VVV in Sint-Maartensdijk,
boekhandel Dieleman in Tholen en
- indien voorradig - aan de zaal.
lessen op te zetten.
Zaterdag is er een promotietoer,
waarbij streetdancedocent Steven
Grando workshops en informatie
geeft. Iedereen die ouder is dan acht
jaar, mag daaraan gratis meedoen.
De promotoer begint 's morgens om
tien uur in de Wellevaete te Sint-
Annaland, is om half twaalf in Ha-
estinge in Sint-Maartensdijk en om
drie uur in Meulvliet in Tholen
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Het personeelsbestand steeg van
164 voltijdsbanen in 2000 tot 191
nu. De belangrijkste oorzaken hier
van zijn de uitbreiding van de
brandweer/rampenbestrijding, acti
viteiten voor jongeren, gehandi
capten, vrijwilligers en ouderen,
introductie van de raadsgriffie en
inspanningen op het gebied van
riolering en grond waterbeheersing.
De gemeente Tholen heeft vorig
jaar een record bedrag van ruim 1
miljoen euro uitgegeven aan exter
ne adviesbureaus en aan uitzendbu
reaus. Met name bij de zwembaden
en langdurige ziekte of openstaan
de vacatures. In 2001 en 2002 werd
hiervoor ruim 7 ton uitgegeven, dit
jaar 354 mille. B. en w. hebben de
diverse cijfers ook nog gespecifi
ceerd, waarmee ABT een stort
vloed van gegevens krijgt.
Volgens ABT-fractievoorzitter
J.J.P.A. Boulogne heerst er 'op gro
te schaal onvrede bij de burgers.'
„Bij ons bestaat sterk de indruk dat
de verhouding tussen het kostenpa
troon en de prestatie van de ge
meentelijke organisatie is scheefge
groeid. De meerjarenbegroting en
de daarop geprojecteerde bezuini
gingsoperatie bieden dan ook een
zorgelijk beeld. ABT wil zich gron
dig bezinnen op de mogelijkheden
om tot de noodzakelijke verande
ringen te komen."
Boulogne wil duidelijk gespecifi
ceerde overzichten over de jaren
2000 tot en met 2004 waarin de
volgende gegevens tot uiting ko
men: 1. de uitkeringen en subsidies
van rijk en provincie; 2. de op
brengsten van belastingen en heffin
gen; 3. de toevoegingen en ontrek
kingen aan reserves en fondsen; 4.
de huisvestingskosten, tevens van
ten dele onbenutte gebouwen; 5. de
personeelsformatie met vermelding
van functieniveau/salarisschaal per
afdeling of dienst; 6. de inschake
ling van externe adviesbureaus en de
daaraan verbonden kosten.
De vragen van ABT blijken al 30
augustus gesteld te zijn, maar zijn
pas dinsdag door de raadsgriffie
openbaar gemaakt, terwijl de
VVD-fractie er kennelijk wel weet
van had. De liberalen hebben er na
melijk vrijdag op gereageerd en
willen de andere fracties vanavond
in de raadsvergadering zover krij
gen, dat b. en w. de vragen niet
gaan beantwoorden, hoewel ze
daar al veertien dagen mee bezig
kunnen zijn.
Dat er op grote schaal onvrede bij
de burgers heerst, is bij de VVD
niet bekend. „ABT heeft het ook
niet onderbouwd en daarmee is het
niet meer dan een politiek getinte
aanname. ABT en de door die par
tij ingezette wethouder (L.J. van
Doorn) was twee jaar mede-verant
woordelijk voor het beleid. Kenne
lijk is men dat vergeten of kwam
die gedachte niet goed uit of de
wethouder heeft als 'puinruimer'
slecht gefunctioneerd. Inhoudelijk
vraagt ABT om tal van gegevens
die in de betreffende jaarstukken te
vinden zijn. Kennelijk wenst men
zo de appels van 2000 te vergelij
ken met de peren van 2004. Wij
zijn benieuwd naar de geur en de
smaak van deze appel/perenmoes",
aldus VVD-fractievoorzitter G.J.
Hoek.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Dochter Angela mocht geregeld met
haar moeder mee en vond het heer
lijk in het water. Op haar zesde ging
ze lessen volgen. „Dat is de ideale
leeftijd om te beginnen. Juf Marjan
heeft haar de beginselen bijgebracht,
daarna is ze bij mij gekomen." Co-
linda zegt dat ze erg streng is ge
weest voor haar dochter, die een
vlotte leerling bleek. Want na één
seizoen (vier maanden) was ze klaar
om af te zwemmen, terwijl daar voor
die leeftijd drie tot vier seizoenen
voor staan. Zaterdag was, het zover.
Gadegeslagen door haar ouders,
grootouders, tante en overoma werkt
Angela vlot alle onderdelen af. Oma
Liesbeth ziet duidelijke verschillen
met de tijd dat zij het diploma haal
de. „Er wordt veel meer gevraagd
nu. Toen ik het A-diploma had, kon
je niet eens kopje onder in het water.
En bij het watertrappelen hield je je
vingers omhoog, terwijl ze nu juist
met hun handen onder water moeten
krikken." Als de kinderen borstcrawl
doen, reageert mevrouw Van Dijk:
„Dat hebben wij er destijds niet bij
geleerd." Alle kinderen slagen en
Colinda reikt na afloop de diploma's
uit. Ook aan haar dochter Angela,
natuurlijk vergezeld van een kus.
