Ten Anker herdenkt
overleden bewoners
Grotenhuis beslist deze maand over
doorgaan uitbreiding Krabbenkreek
Cheque van Monuta voor cursus
vrijwilligers in terminale zorg
ZLM REISVERZEKERING?
FINANCIERING?
www.rabobanktholen.nl
Gemeente wint Wiel Award
Nieuwe
bedrijven
DEV ontvangt Z. Holland koor
Donderdag 13 mei 2004
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
Barre wandeling
over 100 kilometer
Tholen
Oud-Vossemeer
Sint-Annaland
Stavenisse
Sint-Maartensdijk
Sint-Philipsland
Boswet
Vijftien
Stankcirkel
Haven
Nieuw initiatief erg positief ontvangen
In zorgcentrum Ten Anker in Tholen wordt een herden
kingsbijeenkomst gehouden voor de bewoners die sinds
januari vorig jaar overleden zijn. Een nieuw initiatief dat
bijzonder op prijs wordt gesteld, zo blijkt. „Er hebben
zo'n 70 familieleden aangegeven dat ze willen komen.
Maar ook van mensen die verhinderd zijn, zijn heel
mooie reacties gekomen", vertelt Adrie de Graaf. Zij zit
in de werkgroep die de bijeenkomst heeft voorbereid.
Het idee komt van pastoraal werker Jaap Verbruggen en
het is de bedoeling een dergelijke herdenkingsbijeen
komst twee keer per jaar te organiseren.
Stiltecentrum
Projectontwikkelaar Visser ontkent overtreden regels in Sint-Annaland
Inmiddels zijn 47 van de 81 kavels verkocht. De eerste
asfaltlaag voor de wegen ligt er, aan het kantoor- en kan
tinegebouw wordt driftig gewerkt. In de Suzannapolder
te Sint-Annaland is de metamorfose van camping in cha
letparc Krabbenkreek in volle gang. Dat er bij het ont
mantelen van de oude camping, en nu, allerlei regels met
voeten zouden zijn getreden, ontkent directeur P. Visser
van Grotenhuis ontwikkelingsmij. Hij heeft zich boos
gemaakt over vragen van de ABT-fractie aan het ge
meentebestuur waarin dat gesuggereerd wordt. De uit
breiding van de camping met nog eens 68 kavels gaat
mogelijk niet door. Als Visser er deze maand niet uit
komt met palingrokerij Scherpenisse, die bezwaar
maakt, dan blaast de projectontwikkelaar de uitbreiding
af. „Deze maand vallen de beslissingen. Want naar de
Raad van State ga ik niet", zegt de 66-jarige Visser.
Een cheque ter waarde van 1275 euro als bijdrage voor
een cursus voor de vrijwilligers van de terminale zorg
(VTZ). Die werd vrijdagmiddag symbolisch uitgereikt
door Elly van der Jagt van Monuta Uitvaartzorg Tholen
aan Jacqueline Heijboer van de stichting netwerk vrij
willige zorgsector Tholen waaronder VTZ valt.
Stortregens en wind trotseerden
Wim en Valentyna van Vossen uit
Scherpenisse tijdens de wandeling
van 100 kilometer met start en fi
nish in het Belgische Turnhout. Het
was de eerste keer dat het stel deze
afstand liep, maar het was wel me
teen een zware tocht gezien de bar
re weersomstandigheden. Van Vos
sen (50):„Toen we vertrokken
stortregende het. We zijn vrijdag
om negen uur 's avonds weggegaan
en kwamen zaterdagavond tegen
zeven uur weer aan. We werden
drijfnat onderweg, ondanks de goe
de regenkleding. We hebben ons
twee maal omgekleed."
Van de 375 lopers aan de start van
de Tijltocht vielen er onderweg
ruim 200 af. Gemiddeld loopt het
echtpaar 6,8 kilometer per uur,
maar op het eind van de tocht door
het Vlaamse land zakte dat gemid-
Inschrijvingen in het Handelsre
gister van nieuwe bedrijven op
Tholen en Sint-Philipsland in de
maand april 2004.
La Galleria, Eendrachtsweg 8,
kleinhandel in cadeau-artikelen en
woonaccessoires, eenmanszaak
van mevr. L.E. Hage.
Djula ambulant kapster, Binnenka
mer 4, ambulant dames-, heren- en
ki nderkappersbedrij f, eenmanszaak
van mevr. D. de Nijs-Sodolovic.
Handelsonderneming van He-
ijbeek, Hikseweg 5a, importeren
van producten uit anderen EU-lid-
staten en deze in Nederland verko
pen door middel van advisering,
groothandel in producten binnen
Nederland, eenmanszaak F.F.A.
van Heijbeek.
Jessica de kapster, Ring 14, ambu
lant dames-, heren- en kinderkap-
delde naar 4 kilometer per uur. Me
vrouw Van Vossen (45) werd drie
keer verzorgd aan haar voeten van
wege de blaren die ze opliep en
moest ook andere schoenen aan
trekken.
Wim van Vossen is sinds een jaar
bezig met de wandelsport. Vorig
jaar liep hij voor het eerst de lang
ste afstand van 50 kilometer op de
Zevendorpentocht in Oud-Vosse
meer. Zijn vrouw heeft sinds half
maart de wandelschoenen aange
trokken. Samen lopen ze doorde
weeks twee keer zo'n 25 kilometer
(ongeveer vier uur) en in het week
einde een tocht van 50 kilometer in
Nederland of België.
De spanning om de tocht te vol
brengen is voor Van Vossen de
voornaamste drijfveer. „Je wilt tot
het uiterste gaan. We willen graag
aan de Nijmeegse Vierdaagse mee
doen, maar we waren te laat voor
de inschrijving." Nu is het vizier
gericht op de nachttocht Vlissin-
gen-Bergen op Zoom.
persbedrijf, eenmanszaak van me
vr. C.G. Plandsoen.
Plamex, Bronsgeestweg 20, het ver
vaardigen van, alsmede de groot
handel in en export van plafond- en
wandpanelen, vennootschap onder
firma van mevr. C.M. van Dijke-van
den Bergh en P. van Dijke, 3 perso
neelsleden.
't Kombuis, Buurtweg 3, eetcafé,
vennootschap onder firma van mevr.
M.A. Smits en M.A. Goedegebuure.
Herwegh Design, Pierhoekseweg 1,
het ontwerpen en vervaardigen van
meubels en interieuren, eenmans
zaak van A.J. Herwegh.
Lianne Zuidweg, Schoolstraat 11
voedingssupplementen Herbalife,
eenmanszaak van mevr. J.C.J. Zuid-
weg-Walpot.
De projectontwikkelaar kocht de
camping van de familie Dusink om
deze - aansluitend bij het zomer
woningenpark in de Kleine Suzan-
napolder en het waterfront-plan
langs de haven die Grotenhuis ont
wikkelt - op te kunnen knappen.
De plannen zorgden voor commo
tie onder de mensen die tot dan toe,
velen al een reeks van jaren, op de
Monuta kent een liefdadigheids
fonds dat elk jaar kleine projecten
steunt. Dit jaar is het oog gevallen
op de terminale zorg die vrijwilli
gers verrichten als aanvulling op de
zorg die familie, de wijkverpleging
of de thuiszorg geeft aan mensen in
hun stervensfase.
Het Monuta Charity Fund is in 1999
opgericht en steunt landelijk jaar
lijks 100 tot 150 projecten voor een
totaalbedrag van 340.000 euro. Het
thema van vorig jaar was Zorg voor
elkaar. Dit jaar is dat Geef kleur aan
Krabbenkreek stonden. Zij zouden
een plaats moeten kopen en de
meesten konden dat niet. „Ik be
grijp dat zoiets voor mensen verve
lend is. Het is ook heel naar, maar
dat is een commercieel verhaal",
zegt Visser. Hij legt uit dat zijn be
drijf hei 'pare' aanlegt met alle be
nodigde voorzieningen en dan de
kavels verkoopt. „Er komt een ver-
het leven. Elke medewerker van
Monuta mag voorstellen indienen.
De keuze viel op vrijwilligers termi
nale zorg, zo vertelde mevrouw Van
der Jagt. „Omdat zij zeer nauw be
trokken is in de laatste levensfae en
dat ook nog op vrijwillige basis
doet. De aanvraag voldeed aan de
criteria. Het is bedoeld als donatie
voor de cursus deskundigheidsbe
vordering voor de vrijwilligers."
Coördinatrice Jacqueline Heijboer
bedankte mevrouw van der Jagt
voor de royale bijdrage ten behoeve
eniging van eigenaren die het park
gaat exploiteren." Het is ook de re
den dat er bij de gemeente geen
bouwaanvragen van Grotenhuis
liggen: „Wij bouwen niets. We le
veren een kavel en daarop zet de
eigenaar iets neer."
En dan gaat het om wat Visser om
schrijft als 'mobile homes'. Want
vaste bouwsels mogen er op grond
van het huidige bestemmingsplan
niet komen. „De vergunning waar
mee we moeten werken dateert al
van 1969", zegt M. Bosters van
Grotenhuis. De toekomstige ge
bruikers zijn dus verplicht iets op
wielen te plaatsen. „Het moet bin
nen 24 uur verplaatsbaar zijn, dat is
het enige wat de wet voorschrijft",
licht hij toe. Bewoners zullen moe
ten aansluiten op de riolering, een
eigen doucheruimte moeten heb
ben en hun onderkomen zal winter
hard moeten zijn. Bovendien komt
in de overeenkomst een boetebe
ding op permanente bewoning, al
dus Visser. Het permanent wonen
op recreatieparken is iets wat de
provincie Zeeland ook in de on
langs gepresenteerde concept-
woonvisie afwijst. Middelburg
staat evenmin 100% vaste chalets
van de vrijwilligers. In de cursus
wordt onder meer aandacht besteed
aan een goede zorghouding zoals
het inschatten wanneer een vrijwil
liger het voortouw neemt, of zich
juist terugtrekt of hoe een moeilijk
gesprek te beginnen. Maar ook
praktische vaardigheden komen aan
bod; hoe kun je de naderende dood
herkennen of andere lichamelijke
problemen. Daarnaast wordt ge
leerd hoe een terminale en bedlege
rige patiënt het beste kan worden
verzorgd.
Ze benadrukte dat de vrijwilligers
geen vervangers zijn van beroeps
krachten zoals de wijkverpleegkun
digen of het personeel van de thuis
zorg. „Ze nemen daar waar nodig
taken over van de mantelzorg en
proberen de zieke zo goed mogelijk
bij te staan in de laatste levensfase.
De vrijwilligers terminale zorg wil-
toe op recreatieparken, maar han
teert een verhouding van 30/70 of
20/80. Grotenhuis verwacht tegen
de zomer alle kavels kwijt te zijn.
Half juni zullen de eerste eenheden
verrijzen, showmodellen van leve
ranciers die belangstelling hebben
getoond, zegt Bosters. Overigens
komen de kopers uit alle delen van
het land.
De Krabbenkreek ligt op de plek
van een voormalige stortplaats. Via
peilbuizen houdt de provincie al
een aantal jaren de mogelijke ver
ontreiniging van het grondwater in
de gaten. Grotenhuis heeft BAM
een nader onderzoek laten doen.
En toen in maart de gescheiden rio
lering is aangelegd, is een aanvul
lend rapport gemaakt. De toen nog
aangetroffen vervuiling is afgegra
ven. de grond ligt op een grote
hoop klaar om afgevoerd te worden
(kosten 25.000 euro). Daarmee is
volgens Visser dat probleem 'ge
tackeld'. Dat er bij de sloop van
opstallen asbest zou zijn vrijgeko
men, ontkent de projectontwikke
laar: „Er zat helemaal geen asbest
len een volwaardige bijdrage leve
ren aan deze palliatieve zorg door
het inzetten van goed getrainde vrij
willigers. Daarvoor is de bijdrage
van Monuta een zeer welkome aan
vulling."
De VTZ is op dit moment een groep
van acht personen. Voor deze vrijwil
ligers is de cursus bedoeld, maar ook
nieuwe vrijwilligers zijn nog wel
kom. „Er zijn meer mensen die hulp
vragen. Onze inzet wordt dan ook
groter. We zouden daarvoor wat meer
vrijwilligers kunnen gebruiken. We
streven naar vijftien personen. Ieder
een mag dit werk doen. Je hoeft niet
per se in de zorg te hebben gewerkt."
Sinds kort staat de VTZ ook vermeld
in de folder over palliatief terminale
zorg op Tholen.
in de gebouwen. Het sloopwerk is
volgens de regels gebeurd en het
afval afgevoerd door een deskun
dig bedrijf. Tóch heeft overbuur
man P.M. Scherpenisse bij de pro
vincie een klacht ingediend over de
handelwijze van de gemeente. Af
gebroken zijn de toiletgebouwen.
En verder heeft Grotenhuis ge
zorgd voor het slopen en afvoeren
van de caravans en schuurtjes
waarvan de eigenaren afstand had
den gedaan.
Buiten het aankoopbedrag inves
teert Grotenhuis 9 ton in het re
noveren van de Krabbenkreek, ver
telt Visser, die voor het project
bewust allemaal Thoolse bedrijven
heeft ingeschakeld. Op verzoek
van de brandweer is - in verband
met de veiligheid - een tweede toe
gang gemaakt binnenlangs de zee
dijk. Aan die kant heeft Grotenhuis
een flinke strook grond afgestaan
(geruild) met het waterschap.
„Daar stond een windsingel op,
dus die bomen moesten gekapt."
De projectontwikkelaar vroeg en
kreeg een kapvergunning. Bezwa
ren van Scherpenisse werden door
de gemeente ongegrond verklaard,
maar vervolgens wachtte Groten
huis de beroepstermijn niet af.
Want dan zou het broedseizoen
hem parten hebben gespeeld. De
ondernemer kreeg een boete. Hij
erkent niet juist gehandeld te heb
ben. Achteraf bleek ook nog eens
de boswet van kracht te zijn, met
een herplantplicht, kreeg hij van de
provincie te horen. „Dat had de ge
meente ons tijdig moeten vertellen,
vind ik. Maar dit najaar gaan we
bomen planten."
Aan de westkant van het bestaande
terrein zou Grotenhuis een uitbrei
ding willen realiseren met ruimte
voor 68 kavels. Zijn voorstel om
dat planologisch via een artikel-19-
procedure (ontheffing bestem-
minsplan) te regelen, wees de ge
meente van de hand. Die wil de
uitbreiding inpassen in een totaal
plan voor de ontwikkeling van het
havengebied. Vanwege mogelijke
problemen door de nabijgelegen
palingrokerij zocht Grotenhuis al
in de eerste helft van 2002 contact
met Scherpenisse. De moeilijkheid
is dat er een stankcirkel van 300
meter rond diens bedrijf zou liggen
in het kader van de wet milieuhin
der. Visser: „Die staat nergens be
schreven. Maar technisch zou het
geen probleem zijn om dat op te
lossen. Daarvoor moet ik metingen
doen op het terrein van Scherpenis
se, maar tot nog toe krijg ik die ge
legenheid niet." Bosters wijst erop
dat ook de bestaande camping al
binnen die stankcirkel ligt. Boven
dien was de camping er aan de
Nieuwlandseweg eerder dan de pa
lingrokerij. Er zijn al verschillende
gesprekken geweest met advi
seurs/advocaten van de betrokken
partij, Grotenhuis is bereid een
geurmachine te plaatsen, maar men
is er nog niet uit. De palingrokerij
is sinds twee jaar eigendom van
BZG Vastgoed te Sliedrecht en met
De gemeente heeft de Wiel Award
gewonnen, een maandelijkse tro
fee voor het meest geraadpleegde
document op Gemnet.nl, een be
sloten website voor overheden.
Het door de Thoolse raadsgriffier
Van de Sande gemaakte document
'Jaarplanning van de raad: Van
binnen naar buiten - Evenwicht
zoeken in taken' is in de maand
maart het meest bekeken. Het was
geplaatst in de rubriek Het Wiel,
waarin gemeenten, provincies,
waterschappen en samenwer
kingsverbanden hun beleidsdocu
menten aan elkaar beschikbaar
kunnen stellen.
De viering van het eerste lustrum
van het christelijk mannenkoor
Door Eendracht Verbonden (DEV)
gebeurt zaterdagavond in de N.H.
kerk te Sint-Annaland met het
Zuid-Holland koor uit Bergam
bacht, dwarsfluitiste Berdien Dek
ker-van Willigen en trompetist
Maurice Ditmer. Het 58 leden tel
lende mannenkoor werd 10 mei
1999 opgericht uit het gelegen
heidskoor, dat was gevormd om
het 60-jarig bestaan van gemengd
koor VZOS luister bij te zetten.
A. Slieker van dat bedrijf heeft
Grotenhuis binnenkort weer over
leg. Slieker was voorheen directeur
van de Rabobank Sint-Annaland-
Poortvliet. De projectontwikkelaar
heeft een bod uitgebracht op de pa
lingrokerij en de woning. Het heeft
Visser inmiddels lang genoeg ge
duurd. Hij wil er deze maand uit
komen wat de uitbreiding betreft,
anders gaat het hele feest niet door.
„Want het is een zakelijke affaire.
De grond voor de uitbreiding is
nog geen juridisch eigendom. Maar
er zijn al wel zestien kavels aan de
man gebracht." Ook zonder de uit
breiding is het 'chaletparc' voor
Grotenhuis financieel haalbaar. En
Visser wil een keer duidelijkheid.
„Ik kom al mijn afspraken na.
Maar als ik dit allemaal tevoren
had geweten, dan was ik er niet aan
begonnen."
De camping kwam bij Grotenhuis
in beeld toen hij zich oriënteerde op
de Kleine Suzannapolder als plek
voor een zomerwoningenpark. Voor
dat plan verwierf de projectontwik
kelaar al twee jaar geleden de grond
van zes particulieren. Er resteren
nog twee kavels die eigendom zijn
van de gemeente. O.mdat de stofcir-
kel van de nabijgelegen graansilo
van de CZAV aan de haven een be
lemmering vormde, ging Visser ook
met dat bedrijf praten. Inmiddels is
Grotenhuis economisch eigenaar
van dat gebouw. Het plan voor ap
partementen langs de waterkant
wordt volgens Visser 'iets moois'.
„Er is al heel veel vraag naar, ook
van Tholenaren." Als er in de pol
der 78 tweede woningen gebouwd
kunnen worden, levert dat een goed
rendement op. Maar de projectont
wikkelaar is bereid om er 30 a 40
permanente woningen bij te plaat
sen - starters woningen, waaraan be
hoefte is, en die maximaal 150.000
euro mogen kosten - waardoor het
rendement voor hem lager uitvalt
omdat de kosten voor de infrastruc
tuur hoger zijn. Aan de Suzanna-
weg zit nog een verontreiniging en
die wordt naar verwachting eind
september gesaneerd.
Toch loopt alles niet helemaal naar
wens in de samenwerking met de
gemeente, vindt Visser. Dat zaken
lang kunnen duren, daar heeft hij be
grip voor. „Maar een prijs voor hun
grond in het plan willen ze bijvoor
beeld nog altijd niet noemen. En als
ik dat niet weet, kan ik natuurlijk
geen exploitatie-overeenkomst voor
de Suzannapolder ondertekenen."
Dat een woordvoerder van de ge
meente in de krant zegt niet te weten
wie het havenproject gaat ontwikke
len, bevreemdt Visser. „Ik heb
40.000 vierkante meter in de polder
én het CZAV-gebouw in handen",
zegt hij. Grotenhuis zou ook graag
betrokken worden bij de ontwikke
ling van het terrein tussen de Haven
weg en de Spuistraat, maar dat wil
de gemeente niet. Hoe het ook zij,
begin oktober wil de projectontwik
kelaar uit Raamsdonksveer in ieder
geval een feestje vieren rondom zijn
project in Sint-Annaland.
Zo wordt uitwisseling van kennis
en ervaring gestimuleerd. Het stuk
van Van de Sande belicht hoe de
gemeenteraad op een breder vlak
zijn eigen agenda kan bepalen en
hoe de burger daarbij betrokken
kan worden.
Gemnet is de organisatie achter
het (beveiligde) gemeenschappe
lijk netwerk voor overheden. Het
nam het initiatief voor de prijs. De
uitreiking is morgenmiddag in het
gemeentehuis. Gemeenten als Lis-
se en Gilze gingen Tholen voor.
Uit alle maandwinnaars wordt la
ter één winnaar gekozen en die
krijgt dan het Wiel van het Jaar.
DEV staat evenals VZOS o.l.v. di
rigent Rinus van Gorsel. De orga
nisten Leen Heijboer en Lené de
Graaf verlenen medewerking,
waarbij Leen Heijboer ook nog
piano speelt.
Voorzitter J.P. van Dijke spreekt
een welkomstwoord en ook ds.
P.C. Hoek werkt mee aan het pro
gramma, waarvan samenzang een
onderdeel vormt.
Van de lustrumviering, die om half
acht begint, wordt een cd-opname
gemaakt.
Advertentie I.M.
Advertentie I.M.
Het initiatief past prima in de rouw- gebracht, hoewel ze zich realiseert
verwerking en nazorg, vinden De
Graaf en Joke van der Zande van de
werkgroep palliatieve zorg die enkele
jaren geleden in Ten Anker is opge
richt. In een zorgcentrum voor oude
ren is de dood immers onderdeel van
de dagelijkse gang van zaken. Het
overlijden van een bewoner raakt niet
alleen de nabestaanden, maar ook
personeelsleden en andere bewoners,
zeggen beide dames. Ook zij zijn
daarom welkom op de bijeenkomst.
De werkgroep brengt in beeld wat er
binnen Ten Anker gebeurt rondom de
zorg aan mensen in de laatste levens
fase, en wat er beter kan. „Klachten
hoor je eigenlijk bijna niet, familiele
den zijn al tevreden met wat we bie
den. Maar het kan altijd beter", zegt
Joke v.d. Zande. Sinds de nieuw
bouw is er in Ten Anker geen opbaar
ruimte meer voor overleden bewo
ners. Mensen die woonruimte huren
in het verzorgingshuis, kunnen daar
tegenwoordig ook opgebaard worden
zodat in hun vertrouwde omgeving
afscheid genomen kan worden. In het
verpleeghuis is dat moeilijker. Men
sen verblijven daar vaker op tweeper
soons kamers. Dus is er weinig priva
cy, terwijl de behoefte er wél is.
Anders dan vroeger wordt er tegen
woordig voor gekozen om de ster
vende in de eigen omgeving te laten
en de medebewoner tijdelijk ergens
anders onder te brengen. Voor die
laatste is dat wel ingrijpend, geven
beide dames van Ten Anker aan. Zes
weken na een overlijden is er altijd
een evaluatiegesprek met de familie.
Dat is niet altijd gemakkelijk en daar
komen ook best zaken los. „Boven
dien is het voor familieleden soms
erg moeilijk om na een overlijden te
rug te komen naar Ten Anker. Dat is
best een drempel", aldus Adrie de
Graaf.
Een informatieavond van de werk
groep voor het personeel werd twee
maanden geleden bijzonder druk be
zocht. „Er blijkt een behoefte te zijn.
Iedereen is natuurlijk ook erg betrok
ken", zegt Joke v.d. Zande. De vraag
naar een stiltecentrum is bijvoorbeeld
iets dat regelmatig terugkomt. Een
plek waar overleden bewoners her
dacht kunnen worden. De werkgroep
heeft dat binnen de organisatie van
het zorgcentrum onder de aandacht
dat er momenteel binnen het gebouw
geen ruimte voor is. Evenmin als een
ruimte in het verpleeghuis waar fami
lieleden van mensen in de laatste le
vensfase zich terug kunnen trekken.
Verbeteren van de kwaliteit van le
ven, pijnbestrijding, de psychische
effecten, dat zijn zaken die de aan
dacht van de werkgroep krijgen. Ook
is er een lijst opgesteld met zaken
waarop bij een overlijden gelet moet
worden. Geestelijke bijstand bijvoor
beeld, en de verschillende gezindten.
De laatste zorg, het afleggen, is iets
waarbij verzorgenden of familieleden
betrokken kunnen worden als ze dat
willen. „Er is in de 27 jaar dat ik hier
werk op dit gebied heel veel veran
derd. Het is allemaal veel opener ge
worden", zegt Adrie de Graaf. De na
zorg voor het personeel is bijvoor
beeld een aspect waarmee Verbrug
gen zich bezighoudt. Joke v.d. Zande
geeft een voorbeeld van hoe er met
rouwverwerking en nazorg wordt
omgegaan. Enkele jaren geleden is er
ter herinnering aan een overleden be
woner op verzoek van de familie -
die in het buitenland woont - een
magnoliaboom geplant in de tuin en
een naamplaatje bevestigd op een
bank. „Het is belangrijk om te laten
zien dat mensen niet vergeten zijn",
zegt ze over de herdenkingsbijeen
komst die dinsdagavond op het pro
gramma staat. Dat wordt geen kerk
dienst, maar een samenkomst die
zoveel mogelijk recht doet aan de
verscheidenheid van overledenen en
levenden, ongeacht hun levensover
tuiging. Orgelmuziek en gedichten
worden ten gehore gebracht, en de
namen van de ongeveer zestig over
leden bewoners genoemd. „Familie
leden die dat tevoren hebben aange
geven, worden daarbij naar voren
genodigd om iets te zeggen", legt
Adrie de Graaf uit. Dat noemen gaat
in perioden van vier maanden, waar
bij ook een waxinelichtje wordt aan
gestoken. Een moment van stilte
voor bezinning volgt. Tijdens het
tweede deel van de avond kan er met
een kop koffie of thee met elkaar na
gepraat worden. De herdenkingsbij
eenkomst in Ten Anker is niet voor
iedereen bedoeld, benadrukt Adrie de
Graaf. „Alleen degenen die zich heb
ben aangemeld, alsmede personeel
en bewoners kunnen komen." Gezien
de reacties zal voortaan twee keer per
jaar zo'n bijeenkomst plaatsvinden.
Directeur P. Visser (rechts) en M. Bosters van Grotenhuis ontwikkelingsmaatschappij ontkennen dat ze zich bij het opnieuw inrichten van
camping De Krabbenkreek niet aan de regels houden.
u e Monuta Charity Fund
Elly van der Jagt links) biedt de cheque aan Jacqueline Heijboer aan. Tussen hen in Arentine Bout (Monuta), vrijwilligster Henny Ketting
bestuurslid Maike Emmelot en vrijwilligster Jo de Rond.
