Kinderen van De Ark zingen jubilaris André Wisse toe Fietsen voor verkeersdiploma Amerikaans beleid van wethouder Velthuis Al 37 jaar voor de klas, 25 jaar in Nederland Wie strooit er met vergif? Gemeente liet het Lamsoortje doodbloeden Voor mode en wonen PLEUNE stTie Heij mans legt fietspad naar Stavenisse aan Tfiinkriebels Donderdag 22 april 2004 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 3 Vlaamse dirigent voor Euterpe Volop om handen „Hé, ze rijdt verkeerd!" Verbaasd zien leerlingen van de School met de Bijbel hoe een klasgenootje linksaf de Weststraat inrijdt terwijl ze rechtdoor moet. In Sint-An- naland staat dinsdagmiddag het praktisch verkeersexa men op het programma voor de groepen 7 en 8 van de basisscholen. Voor de mensen van 3VO Tholen is dat in middels routine, maar de kinderen zijn best zenuwachtig. Werkgelegenheidsaspect Gehandicaptensport Stemmen van lezers We hoeven volgens de wethouder van sociale zaken niet op voedsel bonnen te leven als in Amerika, maar het sociale beleid mag wel wat Ame rikaanse tintjes krijgen. Volgens mij heeft de wethouder haar huiswerk niet goed gemaakt, maar dat zijn we tegenwoordig ook niet anders meer gewend van wethouders. De werke lijkheid ligt anders, zelfs in Amerika. Op 14 augustus 1935 tekende Franklin Delano Roosevelt de So cial Security Act in Amerika. Dat is dezelfde Roosevelt ter wiens ge dachtenis 8 mei aanstaande onder meer de Four Freedoms Award voor vrijwaring van gebrek wordt uitge reikt, dit jaar aan de Afrikaanse Ba- rankitse voor haar werk in Burundi. In Oud-Vossemeer staat het Four Freedoms Monument omdat de voorouders van die bekende familie uit de omgeving van Oud-Vosse meer komen. In Amerika is de so ciale zekerheid opgezet vanuit de overheid en niet zoals hier door overeenkomsten tussen werknemers en werkgevers. Werknemers en werkgevers betalen hier meer dan dubbel zoveel premie als in Ameri ka en ook al worden die premies nu geïnd door de belastingdienst, het is geen geld van de overheid, maar van werknemers en werkgevers. Dus is het ook logisch dat gezien de lage premie in Amerika er minder voorzieningen zijn, maar dat be perkt zich echt niet tot voedselbon nen. Ook daar heb je een soort AOW, WAO, WW, Nabestaanden wet, Medicare, Medicaid en noem maar op. Alleen je moet wel premie betalen, want wat hier collectief op gelegd is, is daar op vrijwillige ba sis. Als het daar ook collectief was en met een premie als hier hadden ze net zulke goede voorzieningen, al zijn met name de medische voor zieningen in Nederland natuurlijk een aanfluiting als je het vergelijkt met wat je voor minder premie in België kan krijgen. Wat mij wel aantrekt in Amerika is dat ze daar minder bureaucratie hebben als hier. Volgens een recent onderzoek van de OESO naar minst bureaucrati sche landen stond Nederland op plaats 19 van de 23. Maar dat kan ook niet anders want de inkomsten belasting is in Amerika minder dan de helft van hier in Nederland. Dan kan je al die ambtenaren niet beta len en moeten wethouders in grote, peperdure luchtkastelen die maar wegblazen... Volgens de wethouder moeten werklozen meer doen om aan het werk te raken. Het is de wethouder misschien ontgaan door al haar uit stapjes, maar er is momenteel in Nederland maar 1 baan voor 5 werklozen, dankzij het afknijpbe- leid van dit kabinet en de gemiddel de respons op vacatures loopt op tot honderden reacties. Zou het niet handiger zijn dat al die ambtenaren die nu enkel maar con troleren of werklozen wel sollicite ren, proberen de vraag van werkge vers en het aanbod van werklozen bij elkaar te brengen. Dat bespaart de werkgever veel tijd en geld en de werklozen een heel sollicitatiecircus. Cees Boogaart, Schoolstraat 5, 4698 AN Oud-Vossemeer. De 21-jarige Vlaamse dirigent Bernd van Echelpoel wordt de nieu we dirigent bij muziekvereniging Euterpe in Sint-Maartensdijk. De dirigent komt uit Kontich bij Ant werpen en is gekozen uit drie diri genten die uitgenodigd waren voor een gastdirectie. Van Echelpoel volgt Peter de Rooij op en is met zijn 21 jaar een zeer jonge dirigent, maar volgens voor zitter T. Steketee van Euterpe is hij vanwege zijn enthousiasme, bezie ling en muzikaliteit uitgekozen. „Dat sprak ons erg aan. Hij is jong, maar heeft al heel wat ervaring." Van Echelpoel studeert nog aan het conservatorium in Antwerpen waar hij volgend jaar af hoopt te studeren voor directie hafabra-orkesten. Ver der is hij als muzikant verbonden aan een brassband in Willebroek en het Edegems harmonie-orkest (waarin hij is 'opgegroeid')- Verder is hij lid van het professioneel Vlaams harmonie-orkest. Lange tijd heeft hij het Zwijndrechts jeugdor kest (België) gedirigeerd, nu ver zorgt hij er gastdirecties. Steketee: „Omdat hij zo jong is en nog wil groeien, willen wij hem die mogelijkheid graag bieden. Hij is de komende man en heeft de potentie om een hele goede dirigent te wor den. De doelstelling is om verder in de breedte te groeien omdat we op bepaalde plekken met onderbezet ting zitten, zoals bij de saxofoons." Euterpe moet nog wel op zoek naar een leider voor het jeugdorkest en de samenspelgroep omdat de nieu we dirigent die er niet bij kan ne men. Van Echelpoel treedt voor het eerst aan op vrijdag 7 mei tijdens de wekelijkse oefenavond. Zijn voor ganger De Rooij verzorgt nog met Euterpe het Oranjeorkest op 30 april. Heijmans uit Roosendaal was dinsdag de laagste inschrijver voor de aanleg van het fietspad van Sint-Maartensdijk naar Stavenisse. Voor 1.297.000 euro, exclusief btw, legt deze aannemer het ont brekende deel van het fietspad aan. Ook de asfaltering van de hoofd rijbaan tussen de twee dorpen, als mede de rondweg bij Poortvliet behoort tot het bestek. Het fietspad moet voor 1 september klaar zijn. Een deel van de hoofdrijbaan wordt voor de zomer aangepakt, het tweede deel erna. Dan zullen er wegomleidingen nodig zijn, maar dan is het fietspad al klaar. Er wa ren totaal zeven gegadigden voor het karwei van de provincie Zee land. Rasenberg uit Krabbendijke was tweede met 1.326.000 euro, BAM uit Bergen op Zoom derde met 1.345.000, AVK uit Oude Ton- ge vierde met 1.430.000, Dura Vermeer uit Moerdijk vijfde met 1.436.000. Dijkers van der Pijl uit Middelharnis zesde met 1.438.000 en KWS uit Klundert zevende met 1.454.000 euro. Sommige dingen werken als een epidemie. Op één adres wordt bij het eerste voorjaarszonnetje voorzichtig begonnen met het opkalefateren van de tuin en jawel, binnen de kortste keren is heel de straat aan het harken, schoffelen en planten. En haal het niet in je hoofd om als een van de weinigen in de wijk achter te blijven bij al die vlijtige buurtbewoners, want dat levert je onher roepelijk snerende opmerkingen van je huisgenoten op. „Je moet eens zien wat die en die allemaal van hun siertuin gemaakt hebben. Die vieze tegels ben ik al jaren zat en die pergola mag er voor mij ook wel uit worden ge haald. Ik zou onze tuin wel eens helemaal anders in willen richten, net zoals ze dat in al die eigenhuis-en-tuinprogramma's op televisie doen. Moe word je van die reacties, ieder voorjaar opnieuw. Ik ben nu eenmaal geen tuinman in hart en nieren en mijn enige binding met het groen om ons huis is dat ik er graag vanuit een comfortabele tuinstoel naar zit te kijken. Als het even kan, onttrek ik me dus zo lang mogelijk aan de algemene 'groe ne gektedie stevig wordt gevoed door een horde tv-tuinlieden die wel eens even voor zullen doen hoe je je tuintje netjes aan kunt kleden. Dat 'dit pro gramma mede mogelijk gemaakt is doorblijkt wel uit het feit dat er tussen zes reclameblokken door voor een absurd bedrag de grond in gestopt wordt. Wat een vakman hè die Rob de tuinmanheeft mijn vrouw al een paar keer bewonderend gezegd. Het is klaarblijkelijk haar manier om me aan te sporen om ook eens aan de slag te gaan, maar ik stel dat moment be wust zo lang mogelijk uit. „Ik ben er nog niet precies uit hoe ik onze tuin in wil gaan delen luidt mijn standaard antwoord. Zo omzeil ik de volgende stap: een bezoek aan het tuincentrum. Althans voorlopig. Zeg nu eens eerlijk, je weet toch niet wat je ziet als je in dit jaargetij een be zoekje brengt aan het groene warenhuis? Aan het koopgedrag van tuinmin- nend Nederland valt naar mijn mening absoluut niet af te lezen dat het eco nomisch gezien momenteel allemaal wat minder gaat. Van de Latijnse namen die de bloemen, struiken, bomen en vaste planten hebben meegekre gen, snap ik al niets. Maar als ik zo eens op de prijskaartjes kijk die aan die exotische namen verbonden zijn, dan gaat dat mijn gezonde verstand hele maal te boven. Voor een half gevuld boodschappenwagentje ben je een klein vermogen kwijt. En als je het jonge groen bij thuiskomst in je tuintje plant, zie je het bijkans nog niet staan ook. En het ergste van al is het dat je het in- en aanplanten van je perceel en het vullen van bloembakken jaarlijks moet herhalen. De ene helft van je vaste planten blijkt namelijk niet tegen vorst te kunnen, een ander deel is verdord door zonneschijn en het restant blijkt bij nader inzien toch niet die bloemenpracht te hebben gebracht die ervan ver wacht werd. Kortom, het hele ritueel begint weer van voren af aan. Tuinarchitectuur is aan mij niet besteed, ik kies voor een functioneel con cept gekoppeld aan een laag onderhoudsniveau. Vertaald in begrijpelijk Nederlands komt dat neer op veel straatwerk en weinig onbedekte aarde. Ieder plekje waar groei van onkruid verwacht kan worden, is door mij in middels voorzien van een lap worteldoek. Wat mij betreft, is dat spul nu al de uitvinding van de eeuw en ik heb me al eens afgevraagd waarom ik daar niet zelf opgekomen ben. Nee, na al die jaren ben ik er wel achter dat de tuin er voor mij is en niet omgekeerd. Af en toe gras maaien en het jaarlijks oliën van het vlonderterras is nog tot daar aan toe, maar daar wil ik het dan ook wel graag bij laten. Onze tuinset, de kolossale parasol en uiteraard de barbecue staan al gereed, laat maar komen die zomer. Onderwijzer André Wisse uit Oud-Vossemeer werd dinsdag samen met zijn vrouw Henny in het zonnetje gezet omdat hij 25 jaar in het Nederlandse onderwijs werkzaam is. De kinderen van de protestants-christelijke basisschool De Ark hadden een leuk feestprogramma voor de jubilaris in elkaar gezet. Een beetje raar is het eigenlijk wel, zo geeft jubilaris André Wisse uit Oud-Vossemeer toe. „Ik zit namelijk al 37 jaar lang in het onderwijs maar ik heb eerst een tijd in België voor de klas gestaan. Na mijn ver huizing naar het gehucht Botshoofd tussen Tholen en Oud-Vossemeer (in 1984) en na een kort uitstapje naar het bedrijfsleven ben ik terugge keerd in het onderwijs." De feestvreugde was er bij de kinderen van de protestants-christelijke basisschool De Ark niet minder om. Zij stonden hun meester dinsdagmiddag op het schoolplein op te wachten met ere- bogen en ze zongen de 60-jarige onderwijzer uit volle borst toe ter gele genheid van zijn zilveren jubileum. Afgezien van zijn Belgische periode en een kort dienstverband bij een be drijf in Halsteren heeft André Wisse er nu een kwart eeuw opzitten in het Nederlandse onderwijs en dat feit wilden de collega's en de schoolkin deren van De Ark niet ongemerkt voorbij laten gaan. De jubilaris trad in 1998 in dienst van de School met de Bijbel in Oud-Vossemeer waar hij momenteel samen met juffrouw Joke Meerbeek de groepen I tot en met 3 onder zijn hoede heeft. „Het werken in het onderwijs heeft me altijd ge trokken en ik heb het op alle scholen waar ik werkte eigenlijk prima naar mijn zin gehad. Ik ben een mens die op zijn tijd van veranderingen houd en die instelling heeft me op ver schillende scholen en in diverse functies gebracht. In België gaf ik godsdienstles en toen ik pas in de ge meente Tholen woonde, werkte ik als invalkracht op diverse basisscho len. De langste periode heb ik door gebracht op De Veste - school voor speciaal onderwijs - in Tholen. Ik ben daar van 1986 tot 1992 als groepsleerkracht in de onder- en bo venbouw werkzaam geweest. Van 1992 tot 1998 heb ik op De Veste de directeursfunctie bekleed, maar na zes jaar directeurschap begon het te kriebelen, ik wilde weer voor de klas staan. De Ark in Oud-Vossemeer bood me die kans en ik moet zeggen dat ik nooit spijt gehad heb van de overstap naar deze kleine dorps school. Ik werk hier in een hecht team met fijne collega's en ook met de kinderen heb ik een goede band. Het is dan ook erg leuk dat ik hier vlak voordat ik met de vut ga nog zo in het zonnetje gezet word. Op 1 mei word ik 61 jaar en na de zomerva kantie maak ik gebruik van de moge lijkheid om vervroegd te stoppen met werken." Bang voor verveling is de onderwij zer niet als hij over enkele maanden afscheid neemt van zijn werk voor de klas. „Ik houd van tuinieren en er zijn nog genoeg klusjes in en om ons huis te doen. Verder ga ik graag een rondje hardlopen en ik lees veel. Naast deze liefhebberijen wil ik meer tijd gaan besteden aan het pas toraal werk binnen de Christenge meente in Tholen", zo kijkt de heer Wisse al een beetje vooruit naar zijn vervroegde pensionering. De kinde ren, collega's en leden van de ouder raad van De Ark hebben echter eerst nog een vrolijk jubileumfeest voor meneer Wisse en zijn echtgenote in petto en hun privé-chauffeur (school directeur C.L. van Dis) rijdt het echt paar met zijn feestelijk versierde au to tot voor de ingang van het schoolplein. Gewapend met erebo- gen zingen de kinderen hun meester toe en ook de leden van de ouderraad laten zich vocaal niet onbetuigd. Eenmaal binnen in het schoolge bouw geniet de jubilaris met volle teugen van alle persoonlijke cadeau tjes, knutselwerkjes en liedjes die de kinderen speciaal voor hem gemaakt hebben en voor alle kinderen is er een traktatie en limonade. Na afloop van het kinderfeest krijgen de ouders van de leerlingen de kans om de heer en mevrouw Wisse de hand te schud den. Het zilveren jubileum werd af gesloten met een gezellig samenzijn met collega's en de leden van het schoolbestuur van De Ark. J. van Oudenaarde van 3VO staat op het Havenplein in Sint-Annaland startklaar voor het praktisch verkeersexamen, samen met juf Lammers en leerlingen van de chr. school. Op het Havenplein komen eerst 38 leerlingen van de School met de Bijbel aan de beurt en daarna 54 van de De Casembrootschool. „Ik mis er eentje, want die is ver huisd", meldt de leerkracht bij Henk de Wit voorzitter van 3VO. Deze legt aan steeds een ander groepje uit hoe de route door het dorp is en waar de kinderen op moeten letten. Hand uitsteken bij een bocht, achterom kijken vóór je linksaf slaat, rechts van de weg rij den en stoppen om voorrang te ge ven als er haaientanden op de weg staan. Een meisje dat op zijn ver zoek voordoet hoe ze richting aan geeft, krijgt te horen: „Nou da's op half zeven." De arm' moet hoger. Op een plattegrond die tegen de 3VO-caravan hangt, wijst De Wit aan hoe er gereden moet worden. De route is groen ingekleurd. Maar of de kinderen dat allemaal onthou den? Uit de vragen die ze na de uit leg stellen, blijkt dat ze bang zijn om verkeerd te rijden. De Wit geeft aan dat er onderweg mensen staan met een klembord in de hand, ter controle, en daaraan mogen de kin deren altijd iets vragen. Ze hebben eerst allemaal een oranje hesje ge haald met een nummer erop. Bij het praalhuisje staan alle fietsen gepar keerd. In groepjes van tien mogen de kinderen die pakken, om daarna op het Havenplein in een rij achter elkaar op te stellen. Om de minuut geeft Jan van Oudenaarde van 3VO het teken dat er een mag gaan rij den. Op de Molendijk wordt in al lerijl nog een extra pijl geplaatst, want de eerste kinderen rijden rechtdoor over de Molendijk terwijl ze onderlangs de dijk door de Noordstraat moeten. De verkeersproef is dinsdagmorgen in Oud-Vossemeer begonnen. Daar stapten slechts vijftien kinderen van twee scholen op de fiets. Gisteren was Tholen aan de beurt, vandaag Poortvliet en Scherpenisse en mor genochtend sluit Sint-Maartensdijk de rij. In de smalstad zal ook ver keerswethouder Goossen de route rijden. Als de kinderen ook het praktische examen correct maken - in Sint-Annaland staat dat vandaag op het programma - krijgen ze het verkeersdiploma. Stemmen van lezers Donderdagavond 15 april om half acht was het dan zover. Het college van b. en w. gaf in een extra open bare raadsvergadering tekst en uit leg over het plotsklaps opgedoken 'begrotingstekortje' van een kleine 800.000 euro. Na diverse vragen van de raadsleden gaf wethouder Heijboer uitleg hoe dit extra tekort door een menselijke fout is ont staan. De wethouder betoogde dat de mensen (ambtenaren) die deze fout hebben gemaakt, er spijt van en zorg over hebben. Geen woorden echter over falend beleid van deze wethouder. Het had de wethouder gesierd, als hij onvoorwaardelijk en nadrukkelijk voor deze ambtenaren was gaan staan, ze echt helemaal uit de wind had gehouden en zelf, als verantwoordelijke wethouder, de consequenties had getrokken en was opgestapt. Geachte wethouder, zo gaat het in politieke en bestuurlijke organen, er worden nu eenmaal menselijke fouten gemaakt, dat kan iedereen overkomen. Uiteraard is het soms pijnlijk dat de eindverant woordelijke dan het haasje is. Maar dat weet men bij voorbaat indien men een bestuurlijke functie aan vaardt. Echter, een cultuur handha ven van blijf maar zitten waar je zit' getuigt niet van politieke visie. Indien men het vertrouwen van veel bewoners in deze gemeente wil te rugwinnen, zal men zich toch an ders moeten opstellen. De wethou der zou zichzelf, maar bovenal de gemeente Tholen én haar bewoners een grote dienst hebben bewezen door een voorbeeld te stellen. Veel waardering had de wethouder in onze gemeente gekregen, indien hij had meegedeeld dat hij uit eigen beweging zou opstappen en tevens van de wachtgeldregeling zou af zien om de reeds lege gemeentekas te ontzien. Gouden handdrukken en wachtgeldregelingen zijn maat schappelijk immers niet meer alge meen aanvaard in ons land. Hierbij verwijs ik naar de commissie Ta- baksblat en recent naar terugge draaide beloningen bij de KLM. De wethouder had dan iets fris en ver- nieuwends gebracht en met opgehe ven hoofd iedereen in de ogen kun nen kijken. Een moreel succes was u ten deel gevallen, u had politiek juist gehandeld en bovendien zeer waarschijnlijk electoraal gescoord. Vele inwoners van onze gemeente stellen zich nu immers steeds meer de volgende vraag: wethouder(s), voor wie zit u nu eigenlijk in het college. Voor uzelf of voor de be langen van de gemeente Tholen in het algemeen? De onvrede onder veel mensen wordt steeds duidelij ker hoorbaar. Overtuigd van het ei gen gelijk wordt deze onvrede door een SGP-raadslid in de extra raads vergadering als klap op de vuurpijl ook nog eens afgedaan met de vol gende zinsnede: ,Er zullen nu nog meer ingezonden brieven van bewo ners in de kranten verschijnen. Dat zijn allemaal brieven die de mensen in onze gemeente willen .vergifti gen!' Als je uitgaat van het goede in de mens, dan geloof je bij deze uit spraak van een raadslid bijna je ei gen oren niet meer. Deze uitspraak is ongepast en onverantwoord! Ge acht raadslid, het politieke en maat schappelijke klimaat wordt juist door dergelijke uitspraken vergif tigd. Iemand die zo'n uitspraak doet, heeft weinig respect voor de mening van de inwoners van deze gemeente. Naar mijn mening ver dienen de burgers van deze gemeen te juist een bestuur, welke wel met inspraak en de mening van haar burgers kan omgaan. Beste inwo ners van de gemeente Tholen: poli tiek hebben wij allemaal diverse voorkeuren en dat is ook goed zo, maar laten wij ondanks een .begro tingstekortje' van 800.000 euro vooral op .correcte wijze' met el kaar onze mening blijven verkondi gen. Dit in het belang van een de mocratisch proces in de gemeente Tholen. Tot slot nog een welge meende hint aan de bestuurders van dit eiland. Tholen, je kunt er niet zomaar omheen en dat geldt in het bijzonder voor de bestuurders. Want u als bestuurders kunt immers nooit om de inwoners van deze gemeente heen. Rinus de Korte, Tholen. Na twee jaar onderzoek, inclusief de inschakeling van een organisa tieadviesbureau, aangaande de ex ploitatiemogelijkheden van de kinderboederij/heemtuin 't Lam soortje en het multifunctioneel centrum (mfc) Scaldis Naturalis, is de gemeente er niet in geslaagd om voor de overeengekomen deadline 31 maart 2004 met een advies te komen. De gemeente wijt voormelde mis lukking aan het feit dat het Plat form de financiële stukken be treffende het mfc veel te laat inleverde. Daardoor kon niet tijdig de financiële situatie van beide partijen - wederom met hulp van een externe deskundige - beoor deeld worden. Volgens wethouder Van Kempen was het frustrerend dat niet alle gegevens voor 1 april binnen waren en dus nadien pas 'alles' te kunnen doen doorlichten. Mij lijkt de argumentatie voor het opnieuw opschuiven van het on derzoeksresultaat Bink aangedikt. Want wat ontbrak er eigenlijk nog? - Vanaf de oprichting van de kin- derboerderij/heemtuin werd de ge meente steeds tot in detail op de hoogte gehouden van de financië le gang van zaken. Als men een balans en winst- en verliesreke ning kan lezen, behoeft het inzicht omtrent de financiële positie van 't Lamsoortje geen extra lees ex terne deskundigheid. - Wat de aangelegenheden van het Platform betreft, moet de gemeen te allang de beschikking hebben over een opstelling van de stich- tingskosten van het mfc-gebouw, alsmede van de daardoor verkre gen subsidies en sponsorgelden. Ook is het platform sedert 2001 verplicht jaarlijks rekening en ver antwoording te doen van de ex ploitatie van het mfc, namelijk wegens de - n.a.v. de affaire Na tionaal Park Oosterschelde - van de gemeente verkregen subsidie. Indien de gemeente voorgenoem de verplichtingen van het Platform niet heeft laten sloffen, bestond er op 31 maart 2004 hooguit het ge mis van de mfc-exploitatiecijfers 2003. Mijns inziens geen reden om het hele onderzoeksresultaat op te schorten. De levensvatbaarheid van 't Lam soortje is van meet af aan afhan kelijk gesteld van de nevenfunc tie, tevens dienstbaar te zijn als werk/bezigheidsobject voor ge handicapten. Ten gevolge van te rugloop van het aantal cliënten en het niet totstandkomen van een sa menwerking met de Schutse, moest het Gors de vervulling van die nevenfuncie per I januari 2002 beëindigen. Met het vertrek van het Gors vervielen: - de werkpresentatie, te weten het verzorgen van de dieren en het 'verrichten van eenvoudig onder houdswerk; - het dagelijks toezicht, tevens op de openstelling van het gebouw Scaldis Naturalis; alsmede - de gebruiksvergoeding voor het object ten bedrage van 1000 euro per maand. Voor het bestaan van 't Lamsoor tje dus een zorgelijke aderlating. Veelvuldig drong het bestuur van 't Lamsoortje bij de gemeente aan op bemiddeling tot herstel van de nevenfunctie, en wel door ge meentelijk werkgelegenheidsbe leid gehandicapten. De wettelijke en financiële kaders daartoe wor den geboden krachtens de Wet so ciale werkvoorziening, de WAO en het pakket reïntegratieregelin- gen. Deze mogelijkheden in een samenhangend beleid aan te wen den, met inbegrip van voorlopige, in principe op doorstroming ge richte voorzieningen. In dit ver haal heeft het schap, waarbij on dergetekende in dienst is geweest, een reeks zogenoemde voortrajec ten gecreëerd: proefplaatsingen, voornamelijk bij overheids- en non-profitinstellingen, van perso nen met een arbeidshandicap (door welke oorzaak ook ontstaan) om door middel van gewenning, training, bij- of omscholing te worden voorbereid ter verwerving van een dienstverband in het regu liere of supplementaire arbeids proces. Deze voortrajecten zijn volledig gefinancierd uit de reïn- tegratiefondsen. De gemeente Tholen ziet echter in het hiervoor geschetste werkgelegenheidsas pect geen probleemoplossing voor de kinderboerderij/heemtuin en het mfc-gebouw. Bij monde van wethouder Van Kempen is haar stellingname, dat het bestuur van 't Lamsoortje - in het kader van het particulier initiatief - zelf had moeten trachten het werk/bezig heidsproject weer op de rails te zetten. In de regio Tholen een on mogelijke opgave; derhalve een dooddoener! Rien Meerman, ex-penning- meester van 't Lamsoortje. In Poortvliet heeft de collecte voor het nationaal fonds sportgehandi- capten 322,89 euro opgebracht. DAMES- HEREN- EN KINDERMODE TEXTIEL- INTERIEURVERZORGING Voorstraat 5-7, 4697 EH St. Annaland, tel. 0166-657084 e-mail: pleune@sint-annaland.com www.sint-annaland.com/pleune.htm Advertentie I.M.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2004 | | pagina 3