Kinderen van De Ark zingen
jubilaris André Wisse toe
Fietsen voor verkeersdiploma
Amerikaans beleid
van wethouder Velthuis
Al 37 jaar voor de klas, 25 jaar in Nederland
Wie strooit er met vergif?
Gemeente liet het
Lamsoortje doodbloeden
Voor mode en wonen
PLEUNE stTie
Heij mans legt
fietspad naar
Stavenisse aan
Tfiinkriebels
Donderdag 22 april 2004
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Vlaamse dirigent
voor Euterpe
Volop om handen
„Hé, ze rijdt verkeerd!" Verbaasd zien leerlingen van de
School met de Bijbel hoe een klasgenootje linksaf de
Weststraat inrijdt terwijl ze rechtdoor moet. In Sint-An-
naland staat dinsdagmiddag het praktisch verkeersexa
men op het programma voor de groepen 7 en 8 van de
basisscholen. Voor de mensen van 3VO Tholen is dat in
middels routine, maar de kinderen zijn best zenuwachtig.
Werkgelegenheidsaspect
Gehandicaptensport
Stemmen
van lezers
We hoeven volgens de wethouder
van sociale zaken niet op voedsel
bonnen te leven als in Amerika, maar
het sociale beleid mag wel wat Ame
rikaanse tintjes krijgen. Volgens mij
heeft de wethouder haar huiswerk
niet goed gemaakt, maar dat zijn we
tegenwoordig ook niet anders meer
gewend van wethouders. De werke
lijkheid ligt anders, zelfs in Amerika.
Op 14 augustus 1935 tekende
Franklin Delano Roosevelt de So
cial Security Act in Amerika. Dat is
dezelfde Roosevelt ter wiens ge
dachtenis 8 mei aanstaande onder
meer de Four Freedoms Award voor
vrijwaring van gebrek wordt uitge
reikt, dit jaar aan de Afrikaanse Ba-
rankitse voor haar werk in Burundi.
In Oud-Vossemeer staat het Four
Freedoms Monument omdat de
voorouders van die bekende familie
uit de omgeving van Oud-Vosse
meer komen. In Amerika is de so
ciale zekerheid opgezet vanuit de
overheid en niet zoals hier door
overeenkomsten tussen werknemers
en werkgevers. Werknemers en
werkgevers betalen hier meer dan
dubbel zoveel premie als in Ameri
ka en ook al worden die premies nu
geïnd door de belastingdienst, het is
geen geld van de overheid, maar
van werknemers en werkgevers.
Dus is het ook logisch dat gezien de
lage premie in Amerika er minder
voorzieningen zijn, maar dat be
perkt zich echt niet tot voedselbon
nen. Ook daar heb je een soort
AOW, WAO, WW, Nabestaanden
wet, Medicare, Medicaid en noem
maar op. Alleen je moet wel premie
betalen, want wat hier collectief op
gelegd is, is daar op vrijwillige ba
sis. Als het daar ook collectief was
en met een premie als hier hadden
ze net zulke goede voorzieningen,
al zijn met name de medische voor
zieningen in Nederland natuurlijk
een aanfluiting als je het vergelijkt
met wat je voor minder premie in
België kan krijgen. Wat mij wel
aantrekt in Amerika is dat ze daar
minder bureaucratie hebben als hier.
Volgens een recent onderzoek van
de OESO naar minst bureaucrati
sche landen stond Nederland op
plaats 19 van de 23. Maar dat kan
ook niet anders want de inkomsten
belasting is in Amerika minder dan
de helft van hier in Nederland. Dan
kan je al die ambtenaren niet beta
len en moeten wethouders in grote,
peperdure luchtkastelen die maar
wegblazen...
Volgens de wethouder moeten
werklozen meer doen om aan het
werk te raken. Het is de wethouder
misschien ontgaan door al haar uit
stapjes, maar er is momenteel in
Nederland maar 1 baan voor 5
werklozen, dankzij het afknijpbe-
leid van dit kabinet en de gemiddel
de respons op vacatures loopt op tot
honderden reacties.
Zou het niet handiger zijn dat al die
ambtenaren die nu enkel maar con
troleren of werklozen wel sollicite
ren, proberen de vraag van werkge
vers en het aanbod van werklozen bij
elkaar te brengen. Dat bespaart de
werkgever veel tijd en geld en de
werklozen een heel sollicitatiecircus.
Cees Boogaart,
Schoolstraat 5,
4698 AN Oud-Vossemeer.
De 21-jarige Vlaamse dirigent
Bernd van Echelpoel wordt de nieu
we dirigent bij muziekvereniging
Euterpe in Sint-Maartensdijk. De
dirigent komt uit Kontich bij Ant
werpen en is gekozen uit drie diri
genten die uitgenodigd waren voor
een gastdirectie.
Van Echelpoel volgt Peter de Rooij
op en is met zijn 21 jaar een zeer
jonge dirigent, maar volgens voor
zitter T. Steketee van Euterpe is hij
vanwege zijn enthousiasme, bezie
ling en muzikaliteit uitgekozen.
„Dat sprak ons erg aan. Hij is jong,
maar heeft al heel wat ervaring."
Van Echelpoel studeert nog aan het
conservatorium in Antwerpen waar
hij volgend jaar af hoopt te studeren
voor directie hafabra-orkesten. Ver
der is hij als muzikant verbonden
aan een brassband in Willebroek en
het Edegems harmonie-orkest
(waarin hij is 'opgegroeid')- Verder
is hij lid van het professioneel
Vlaams harmonie-orkest. Lange tijd
heeft hij het Zwijndrechts jeugdor
kest (België) gedirigeerd, nu ver
zorgt hij er gastdirecties.
Steketee: „Omdat hij zo jong is en
nog wil groeien, willen wij hem die
mogelijkheid graag bieden. Hij is de
komende man en heeft de potentie
om een hele goede dirigent te wor
den. De doelstelling is om verder in
de breedte te groeien omdat we op
bepaalde plekken met onderbezet
ting zitten, zoals bij de saxofoons."
Euterpe moet nog wel op zoek naar
een leider voor het jeugdorkest en
de samenspelgroep omdat de nieu
we dirigent die er niet bij kan ne
men. Van Echelpoel treedt voor het
eerst aan op vrijdag 7 mei tijdens de
wekelijkse oefenavond. Zijn voor
ganger De Rooij verzorgt nog met
Euterpe het Oranjeorkest op 30
april.
Heijmans uit Roosendaal was
dinsdag de laagste inschrijver voor
de aanleg van het fietspad van
Sint-Maartensdijk naar Stavenisse.
Voor 1.297.000 euro, exclusief
btw, legt deze aannemer het ont
brekende deel van het fietspad aan.
Ook de asfaltering van de hoofd
rijbaan tussen de twee dorpen, als
mede de rondweg bij Poortvliet
behoort tot het bestek. Het fietspad
moet voor 1 september klaar zijn.
Een deel van de hoofdrijbaan
wordt voor de zomer aangepakt,
het tweede deel erna. Dan zullen er
wegomleidingen nodig zijn, maar
dan is het fietspad al klaar. Er wa
ren totaal zeven gegadigden voor
het karwei van de provincie Zee
land. Rasenberg uit Krabbendijke
was tweede met 1.326.000 euro,
BAM uit Bergen op Zoom derde
met 1.345.000, AVK uit Oude Ton-
ge vierde met 1.430.000, Dura
Vermeer uit Moerdijk vijfde met
1.436.000. Dijkers van der Pijl uit
Middelharnis zesde met 1.438.000
en KWS uit Klundert zevende met
1.454.000 euro.
Sommige dingen werken als een epidemie. Op één adres wordt bij het eerste
voorjaarszonnetje voorzichtig begonnen met het opkalefateren van de tuin
en jawel, binnen de kortste keren is heel de straat aan het harken, schoffelen
en planten. En haal het niet in je hoofd om als een van de weinigen in de wijk
achter te blijven bij al die vlijtige buurtbewoners, want dat levert je onher
roepelijk snerende opmerkingen van je huisgenoten op. „Je moet eens zien
wat die en die allemaal van hun siertuin gemaakt hebben. Die vieze tegels
ben ik al jaren zat en die pergola mag er voor mij ook wel uit worden ge
haald. Ik zou onze tuin wel eens helemaal anders in willen richten, net zoals
ze dat in al die eigenhuis-en-tuinprogramma's op televisie doen.
Moe word je van die reacties, ieder voorjaar opnieuw. Ik ben nu eenmaal
geen tuinman in hart en nieren en mijn enige binding met het groen om ons
huis is dat ik er graag vanuit een comfortabele tuinstoel naar zit te kijken.
Als het even kan, onttrek ik me dus zo lang mogelijk aan de algemene 'groe
ne gektedie stevig wordt gevoed door een horde tv-tuinlieden die wel eens
even voor zullen doen hoe je je tuintje netjes aan kunt kleden. Dat 'dit pro
gramma mede mogelijk gemaakt is doorblijkt wel uit het feit dat er
tussen zes reclameblokken door voor een absurd bedrag de grond in gestopt
wordt. Wat een vakman hè die Rob de tuinmanheeft mijn vrouw al een
paar keer bewonderend gezegd. Het is klaarblijkelijk haar manier om me
aan te sporen om ook eens aan de slag te gaan, maar ik stel dat moment be
wust zo lang mogelijk uit. „Ik ben er nog niet precies uit hoe ik onze tuin in
wil gaan delen luidt mijn standaard antwoord. Zo omzeil ik de volgende
stap: een bezoek aan het tuincentrum. Althans voorlopig.
Zeg nu eens eerlijk, je weet toch niet wat je ziet als je in dit jaargetij een be
zoekje brengt aan het groene warenhuis? Aan het koopgedrag van tuinmin-
nend Nederland valt naar mijn mening absoluut niet af te lezen dat het eco
nomisch gezien momenteel allemaal wat minder gaat. Van de Latijnse
namen die de bloemen, struiken, bomen en vaste planten hebben meegekre
gen, snap ik al niets. Maar als ik zo eens op de prijskaartjes kijk die aan die
exotische namen verbonden zijn, dan gaat dat mijn gezonde verstand hele
maal te boven. Voor een half gevuld boodschappenwagentje ben je een klein
vermogen kwijt. En als je het jonge groen bij thuiskomst in je tuintje plant,
zie je het bijkans nog niet staan ook. En het ergste van al is het dat je het in-
en aanplanten van je perceel en het vullen van bloembakken jaarlijks moet
herhalen. De ene helft van je vaste planten blijkt namelijk niet tegen vorst te
kunnen, een ander deel is verdord door zonneschijn en het restant blijkt bij
nader inzien toch niet die bloemenpracht te hebben gebracht die ervan ver
wacht werd. Kortom, het hele ritueel begint weer van voren af aan.
Tuinarchitectuur is aan mij niet besteed, ik kies voor een functioneel con
cept gekoppeld aan een laag onderhoudsniveau. Vertaald in begrijpelijk
Nederlands komt dat neer op veel straatwerk en weinig onbedekte aarde.
Ieder plekje waar groei van onkruid verwacht kan worden, is door mij in
middels voorzien van een lap worteldoek. Wat mij betreft, is dat spul nu al
de uitvinding van de eeuw en ik heb me al eens afgevraagd waarom ik daar
niet zelf opgekomen ben. Nee, na al die jaren ben ik er wel achter dat de
tuin er voor mij is en niet omgekeerd. Af en toe gras maaien en het jaarlijks
oliën van het vlonderterras is nog tot daar aan toe, maar daar wil ik het dan
ook wel graag bij laten. Onze tuinset, de kolossale parasol en uiteraard de
barbecue staan al gereed, laat maar komen die zomer.
Onderwijzer André Wisse uit Oud-Vossemeer werd dinsdag samen met zijn vrouw Henny in het zonnetje gezet omdat hij 25 jaar in het
Nederlandse onderwijs werkzaam is. De kinderen van de protestants-christelijke basisschool De Ark hadden een leuk feestprogramma voor
de jubilaris in elkaar gezet.
Een beetje raar is het eigenlijk wel, zo geeft jubilaris André Wisse uit
Oud-Vossemeer toe. „Ik zit namelijk al 37 jaar lang in het onderwijs
maar ik heb eerst een tijd in België voor de klas gestaan. Na mijn ver
huizing naar het gehucht Botshoofd tussen Tholen en Oud-Vossemeer
(in 1984) en na een kort uitstapje naar het bedrijfsleven ben ik terugge
keerd in het onderwijs." De feestvreugde was er bij de kinderen van de
protestants-christelijke basisschool De Ark niet minder om. Zij stonden
hun meester dinsdagmiddag op het schoolplein op te wachten met ere-
bogen en ze zongen de 60-jarige onderwijzer uit volle borst toe ter gele
genheid van zijn zilveren jubileum.
Afgezien van zijn Belgische periode
en een kort dienstverband bij een be
drijf in Halsteren heeft André Wisse
er nu een kwart eeuw opzitten in het
Nederlandse onderwijs en dat feit
wilden de collega's en de schoolkin
deren van De Ark niet ongemerkt
voorbij laten gaan. De jubilaris trad
in 1998 in dienst van de School met
de Bijbel in Oud-Vossemeer waar hij
momenteel samen met juffrouw Joke
Meerbeek de groepen I tot en met 3
onder zijn hoede heeft. „Het werken
in het onderwijs heeft me altijd ge
trokken en ik heb het op alle scholen
waar ik werkte eigenlijk prima naar
mijn zin gehad. Ik ben een mens die
op zijn tijd van veranderingen houd
en die instelling heeft me op ver
schillende scholen en in diverse
functies gebracht. In België gaf ik
godsdienstles en toen ik pas in de ge
meente Tholen woonde, werkte ik
als invalkracht op diverse basisscho
len. De langste periode heb ik door
gebracht op De Veste - school voor
speciaal onderwijs - in Tholen. Ik
ben daar van 1986 tot 1992 als
groepsleerkracht in de onder- en bo
venbouw werkzaam geweest. Van
1992 tot 1998 heb ik op De Veste de
directeursfunctie bekleed, maar na
zes jaar directeurschap begon het te
kriebelen, ik wilde weer voor de klas
staan. De Ark in Oud-Vossemeer
bood me die kans en ik moet zeggen
dat ik nooit spijt gehad heb van de
overstap naar deze kleine dorps
school. Ik werk hier in een hecht
team met fijne collega's en ook met
de kinderen heb ik een goede band.
Het is dan ook erg leuk dat ik hier
vlak voordat ik met de vut ga nog zo
in het zonnetje gezet word. Op 1 mei
word ik 61 jaar en na de zomerva
kantie maak ik gebruik van de moge
lijkheid om vervroegd te stoppen
met werken."
Bang voor verveling is de onderwij
zer niet als hij over enkele maanden
afscheid neemt van zijn werk voor
de klas. „Ik houd van tuinieren en er
zijn nog genoeg klusjes in en om ons
huis te doen. Verder ga ik graag een
rondje hardlopen en ik lees veel.
Naast deze liefhebberijen wil ik
meer tijd gaan besteden aan het pas
toraal werk binnen de Christenge
meente in Tholen", zo kijkt de heer
Wisse al een beetje vooruit naar zijn
vervroegde pensionering. De kinde
ren, collega's en leden van de ouder
raad van De Ark hebben echter eerst
nog een vrolijk jubileumfeest voor
meneer Wisse en zijn echtgenote in
petto en hun privé-chauffeur (school
directeur C.L. van Dis) rijdt het echt
paar met zijn feestelijk versierde au
to tot voor de ingang van het
schoolplein. Gewapend met erebo-
gen zingen de kinderen hun meester
toe en ook de leden van de ouderraad
laten zich vocaal niet onbetuigd.
Eenmaal binnen in het schoolge
bouw geniet de jubilaris met volle
teugen van alle persoonlijke cadeau
tjes, knutselwerkjes en liedjes die de
kinderen speciaal voor hem gemaakt
hebben en voor alle kinderen is er
een traktatie en limonade. Na afloop
van het kinderfeest krijgen de ouders
van de leerlingen de kans om de heer
en mevrouw Wisse de hand te schud
den. Het zilveren jubileum werd af
gesloten met een gezellig samenzijn
met collega's en de leden van het
schoolbestuur van De Ark.
J. van Oudenaarde van 3VO staat op het Havenplein in Sint-Annaland startklaar voor het praktisch verkeersexamen, samen met juf
Lammers en leerlingen van de chr. school.
Op het Havenplein komen eerst 38
leerlingen van de School met de
Bijbel aan de beurt en daarna 54
van de De Casembrootschool. „Ik
mis er eentje, want die is ver
huisd", meldt de leerkracht bij
Henk de Wit voorzitter van 3VO.
Deze legt aan steeds een ander
groepje uit hoe de route door het
dorp is en waar de kinderen op
moeten letten. Hand uitsteken bij
een bocht, achterom kijken vóór je
linksaf slaat, rechts van de weg rij
den en stoppen om voorrang te ge
ven als er haaientanden op de weg
staan. Een meisje dat op zijn ver
zoek voordoet hoe ze richting aan
geeft, krijgt te horen: „Nou da's op
half zeven." De arm' moet hoger.
Op een plattegrond die tegen de
3VO-caravan hangt, wijst De Wit
aan hoe er gereden moet worden.
De route is groen ingekleurd. Maar
of de kinderen dat allemaal onthou
den? Uit de vragen die ze na de uit
leg stellen, blijkt dat ze bang zijn
om verkeerd te rijden. De Wit geeft
aan dat er onderweg mensen staan
met een klembord in de hand, ter
controle, en daaraan mogen de kin
deren altijd iets vragen. Ze hebben
eerst allemaal een oranje hesje ge
haald met een nummer erop. Bij het
praalhuisje staan alle fietsen gepar
keerd. In groepjes van tien mogen
de kinderen die pakken, om daarna
op het Havenplein in een rij achter
elkaar op te stellen. Om de minuut
geeft Jan van Oudenaarde van 3VO
het teken dat er een mag gaan rij
den. Op de Molendijk wordt in al
lerijl nog een extra pijl geplaatst,
want de eerste kinderen rijden
rechtdoor over de Molendijk terwijl
ze onderlangs de dijk door de
Noordstraat moeten.
De verkeersproef is dinsdagmorgen
in Oud-Vossemeer begonnen. Daar
stapten slechts vijftien kinderen van
twee scholen op de fiets. Gisteren
was Tholen aan de beurt, vandaag
Poortvliet en Scherpenisse en mor
genochtend sluit Sint-Maartensdijk
de rij. In de smalstad zal ook ver
keerswethouder Goossen de route
rijden. Als de kinderen ook het
praktische examen correct maken -
in Sint-Annaland staat dat vandaag
op het programma - krijgen ze het
verkeersdiploma.
Stemmen
van lezers
Donderdagavond 15 april om half
acht was het dan zover. Het college
van b. en w. gaf in een extra open
bare raadsvergadering tekst en uit
leg over het plotsklaps opgedoken
'begrotingstekortje' van een kleine
800.000 euro. Na diverse vragen
van de raadsleden gaf wethouder
Heijboer uitleg hoe dit extra tekort
door een menselijke fout is ont
staan. De wethouder betoogde dat
de mensen (ambtenaren) die deze
fout hebben gemaakt, er spijt van en
zorg over hebben. Geen woorden
echter over falend beleid van deze
wethouder. Het had de wethouder
gesierd, als hij onvoorwaardelijk en
nadrukkelijk voor deze ambtenaren
was gaan staan, ze echt helemaal uit
de wind had gehouden en zelf, als
verantwoordelijke wethouder, de
consequenties had getrokken en was
opgestapt. Geachte wethouder, zo
gaat het in politieke en bestuurlijke
organen, er worden nu eenmaal
menselijke fouten gemaakt, dat kan
iedereen overkomen. Uiteraard is
het soms pijnlijk dat de eindverant
woordelijke dan het haasje is. Maar
dat weet men bij voorbaat indien
men een bestuurlijke functie aan
vaardt. Echter, een cultuur handha
ven van blijf maar zitten waar je
zit' getuigt niet van politieke visie.
Indien men het vertrouwen van veel
bewoners in deze gemeente wil te
rugwinnen, zal men zich toch an
ders moeten opstellen. De wethou
der zou zichzelf, maar bovenal de
gemeente Tholen én haar bewoners
een grote dienst hebben bewezen
door een voorbeeld te stellen.
Veel waardering had de wethouder
in onze gemeente gekregen, indien
hij had meegedeeld dat hij uit eigen
beweging zou opstappen en tevens
van de wachtgeldregeling zou af
zien om de reeds lege gemeentekas
te ontzien. Gouden handdrukken en
wachtgeldregelingen zijn maat
schappelijk immers niet meer alge
meen aanvaard in ons land. Hierbij
verwijs ik naar de commissie Ta-
baksblat en recent naar terugge
draaide beloningen bij de KLM. De
wethouder had dan iets fris en ver-
nieuwends gebracht en met opgehe
ven hoofd iedereen in de ogen kun
nen kijken. Een moreel succes was
u ten deel gevallen, u had politiek
juist gehandeld en bovendien zeer
waarschijnlijk electoraal gescoord.
Vele inwoners van onze gemeente
stellen zich nu immers steeds meer
de volgende vraag: wethouder(s),
voor wie zit u nu eigenlijk in het
college. Voor uzelf of voor de be
langen van de gemeente Tholen in
het algemeen? De onvrede onder
veel mensen wordt steeds duidelij
ker hoorbaar. Overtuigd van het ei
gen gelijk wordt deze onvrede door
een SGP-raadslid in de extra raads
vergadering als klap op de vuurpijl
ook nog eens afgedaan met de vol
gende zinsnede: ,Er zullen nu nog
meer ingezonden brieven van bewo
ners in de kranten verschijnen. Dat
zijn allemaal brieven die de mensen
in onze gemeente willen .vergifti
gen!' Als je uitgaat van het goede in
de mens, dan geloof je bij deze uit
spraak van een raadslid bijna je ei
gen oren niet meer. Deze uitspraak
is ongepast en onverantwoord! Ge
acht raadslid, het politieke en maat
schappelijke klimaat wordt juist
door dergelijke uitspraken vergif
tigd. Iemand die zo'n uitspraak
doet, heeft weinig respect voor de
mening van de inwoners van deze
gemeente. Naar mijn mening ver
dienen de burgers van deze gemeen
te juist een bestuur, welke wel met
inspraak en de mening van haar
burgers kan omgaan. Beste inwo
ners van de gemeente Tholen: poli
tiek hebben wij allemaal diverse
voorkeuren en dat is ook goed zo,
maar laten wij ondanks een .begro
tingstekortje' van 800.000 euro
vooral op .correcte wijze' met el
kaar onze mening blijven verkondi
gen. Dit in het belang van een de
mocratisch proces in de gemeente
Tholen. Tot slot nog een welge
meende hint aan de bestuurders van
dit eiland. Tholen, je kunt er niet
zomaar omheen en dat geldt in het
bijzonder voor de bestuurders. Want
u als bestuurders kunt immers nooit
om de inwoners van deze gemeente
heen.
Rinus de Korte,
Tholen.
Na twee jaar onderzoek, inclusief
de inschakeling van een organisa
tieadviesbureau, aangaande de ex
ploitatiemogelijkheden van de
kinderboederij/heemtuin 't Lam
soortje en het multifunctioneel
centrum (mfc) Scaldis Naturalis,
is de gemeente er niet in geslaagd
om voor de overeengekomen
deadline 31 maart 2004 met een
advies te komen.
De gemeente wijt voormelde mis
lukking aan het feit dat het Plat
form de financiële stukken be
treffende het mfc veel te laat
inleverde. Daardoor kon niet tijdig
de financiële situatie van beide
partijen - wederom met hulp van
een externe deskundige - beoor
deeld worden. Volgens wethouder
Van Kempen was het frustrerend
dat niet alle gegevens voor 1 april
binnen waren en dus nadien pas
'alles' te kunnen doen doorlichten.
Mij lijkt de argumentatie voor het
opnieuw opschuiven van het on
derzoeksresultaat Bink aangedikt.
Want wat ontbrak er eigenlijk
nog?
- Vanaf de oprichting van de kin-
derboerderij/heemtuin werd de ge
meente steeds tot in detail op de
hoogte gehouden van de financië
le gang van zaken. Als men een
balans en winst- en verliesreke
ning kan lezen, behoeft het inzicht
omtrent de financiële positie van
't Lamsoortje geen extra lees ex
terne deskundigheid.
- Wat de aangelegenheden van het
Platform betreft, moet de gemeen
te allang de beschikking hebben
over een opstelling van de stich-
tingskosten van het mfc-gebouw,
alsmede van de daardoor verkre
gen subsidies en sponsorgelden.
Ook is het platform sedert 2001
verplicht jaarlijks rekening en ver
antwoording te doen van de ex
ploitatie van het mfc, namelijk
wegens de - n.a.v. de affaire Na
tionaal Park Oosterschelde - van
de gemeente verkregen subsidie.
Indien de gemeente voorgenoem
de verplichtingen van het Platform
niet heeft laten sloffen, bestond er
op 31 maart 2004 hooguit het ge
mis van de mfc-exploitatiecijfers
2003. Mijns inziens geen reden
om het hele onderzoeksresultaat
op te schorten.
De levensvatbaarheid van 't Lam
soortje is van meet af aan afhan
kelijk gesteld van de nevenfunc
tie, tevens dienstbaar te zijn als
werk/bezigheidsobject voor ge
handicapten. Ten gevolge van te
rugloop van het aantal cliënten en
het niet totstandkomen van een sa
menwerking met de Schutse,
moest het Gors de vervulling van
die nevenfuncie per I januari 2002
beëindigen. Met het vertrek van
het Gors vervielen:
- de werkpresentatie, te weten het
verzorgen van de dieren en het
'verrichten van eenvoudig onder
houdswerk;
- het dagelijks toezicht, tevens op
de openstelling van het gebouw
Scaldis Naturalis; alsmede
- de gebruiksvergoeding voor het
object ten bedrage van 1000 euro
per maand.
Voor het bestaan van 't Lamsoor
tje dus een zorgelijke aderlating.
Veelvuldig drong het bestuur van
't Lamsoortje bij de gemeente aan
op bemiddeling tot herstel van de
nevenfunctie, en wel door ge
meentelijk werkgelegenheidsbe
leid gehandicapten. De wettelijke
en financiële kaders daartoe wor
den geboden krachtens de Wet so
ciale werkvoorziening, de WAO
en het pakket reïntegratieregelin-
gen. Deze mogelijkheden in een
samenhangend beleid aan te wen
den, met inbegrip van voorlopige,
in principe op doorstroming ge
richte voorzieningen. In dit ver
haal heeft het schap, waarbij on
dergetekende in dienst is geweest,
een reeks zogenoemde voortrajec
ten gecreëerd: proefplaatsingen,
voornamelijk bij overheids- en
non-profitinstellingen, van perso
nen met een arbeidshandicap
(door welke oorzaak ook ontstaan)
om door middel van gewenning,
training, bij- of omscholing te
worden voorbereid ter verwerving
van een dienstverband in het regu
liere of supplementaire arbeids
proces. Deze voortrajecten zijn
volledig gefinancierd uit de reïn-
tegratiefondsen. De gemeente
Tholen ziet echter in het hiervoor
geschetste werkgelegenheidsas
pect geen probleemoplossing voor
de kinderboerderij/heemtuin en
het mfc-gebouw. Bij monde van
wethouder Van Kempen is haar
stellingname, dat het bestuur van
't Lamsoortje - in het kader van
het particulier initiatief - zelf had
moeten trachten het werk/bezig
heidsproject weer op de rails te
zetten. In de regio Tholen een on
mogelijke opgave; derhalve een
dooddoener!
Rien Meerman, ex-penning-
meester van 't Lamsoortje.
In Poortvliet heeft de collecte voor
het nationaal fonds sportgehandi-
capten 322,89 euro opgebracht.
DAMES- HEREN- EN KINDERMODE
TEXTIEL- INTERIEURVERZORGING
Voorstraat 5-7, 4697 EH St. Annaland, tel. 0166-657084
e-mail: pleune@sint-annaland.com www.sint-annaland.com/pleune.htm
Advertentie I.M.