1
PLEUNE Style
'Plat praete, da's zo eihe,
een oare kan 't nie spreke'
Kies een nieuw
gemeentebestuur
Gewoon doorgassen
Rommelmarkt Concordia Tholen
maakt harmonie 630 euro rijker
Voor mode en wonen
Y° t
Schoonmaken buitengebied
Tholengate?
Doe stap terug
Gedrochten
Donderdag 18 maart 2004
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Toen ze zelf op de lagere school in Sint-Maartensdijk
zat, werd er op het schoolplein nog volop dialect gespro
ken. Maar nu moest de 30-jarige Henriëtte op den Brouw
voor haar taalonderzoek in haar woonplaats echt zoeken
naar kinderen die nog Zeeuws spreken. Dat geeft al aan
dat de streektaal door minder kinderen wordt gebezigd
dan toen zij jong was. Dat was even schrikken. Ze ont
dekte grote en kleine verschillen tussen verschillende
leeftijdsgroepen. Is pessimistisch over de toekomst van
het Thoolse dialect, maar wanhoopt niet. Ze wil zelf een
bijdrage leveren aan het behoud van de streektaal. Aan
haar zal het niet liggen. Ze praat honderduit. Zo plat a't
mae kan: „Dialect is zo eihe, een oare kan 't nie."
Blommen
Rik of rug
Symposium jarige
dialectvereniging
Henriëtte op den Brouw schrikt van achteruitgang Thoolse dialect
Stienkpit
Erkenning
Ze studeert binnenkort af aan de
Vrije Universiteit van Amsterdam
waar ze in deeltijd Nederlands stu
deert. Daarnaast staat ze als docente
Nederlands voor de studenten van de
pabo aan de Hogeschool Zeeland in
Vlissingen. Ze is bezig haar onder
zoeksresultaten te verwerken.
Henriëtte vertelt dat ze het 'op Smur-
diek' slecht getroffen heeft. „Het was
moeilijk om kinderen tussen negen
en twaalf jaar te vinden die thuis nog
Zeeuws praten. Op de openbare
"school De Rieburch praten in groep
zes, zeven en acht gemiddeld nog
twee leerlingen plat, twee op een
groep van 25 ongeveer. Op de prote
stant-christelijk school Juliana van
Stolberg was dat iets meer. In een
combinatieklas van 5 en 6 met 23
leerlingen waren dat er tien. Toen ik
hier zelf op de openbare lagere
school zat, sprak bijna iedereen nog
dialect. Op het schoolplein dan. In de
klas werd Nederlands gesproken. Je
schakelde automatisch om."
Het feit dat het nu zo moeilijk was
om kinderen te vinden die nog
Zeeuws spreken is voor de onder
zoekster al een reden om te zeggen
dat het aantal dialectsprekers dras
tisch terugloopt. Tenminste in Sint-
Maartensdijk waar haar onderzoek
zich toe beperkte. „Hier woont na
tuurlijk heel veel 'import'. Mensen
uit Brabant en de randstad. Je ziet
ook steeds meer gemengde huwelij
ken; een van de partners is geen
Zeeuw en dan wordt er ook geen
Zeeuws meer thuis gesproken.
Smurdiek is voor een groot deel niet
Zeeuws geworden. Dat komt ook uit
mijn onderzoek naar voren. Ik denk
dat er in Stavenisse of in Sint-Anna-
land meer kinderen plat praten. In
Stavenisse heb ik ook voor de klas
gestaan en daar kon je dat nog goed
merken."
Om de veranderingen in het dialect
te onderzoeken, koos ze drie leef
tijdsgroepen. Een groep van rond de
zestig jaar (elf personen), een groep
van rond de dertig jaar (tien perso
nen) en de genoemde groep kinderen
tussen 9 en 12 jaar (twaalf personen).
Alle groepen ongeveer verdeeld over
beide geslachten. „Voor de groep
van dertig jaar heb ik bewust geko
zen omdat ik zelf graag wou weten
hoe het onder mijn leeftijdsgenoten
is gesteld met het dialect."
Ze ging op pad met een apparaat om
geluid op te nemen, kaartjes met
woordenlijstjes om de uitspraak van
bepaalde woorden te horen en plaat
jes voor de kinderen. Van een varken
(keu), een kikker (puut), een weiland
(waaije), een waterput (pit), een
brood (broad), een aarbei (aerebe-
zem), aardappelen (petoaten), bloe
men (blommen).
Bij het onderzoek moest ze uitge
gaan van de West-Germaanse klan
ken. Het Nederlands behoort tot de
Germaanse talen, onder te verdelen
in Oost- West - en Noord- Germaans.
„Het zijn de oudste klanken waar
mee ik de uitspraak van klinkers als
a, e, o, i, moest vergelijken. Daar heb
ik woorden bij gezocht en een vra
genlijst gemaakt."
Bij haar onderzoek sprak ze natuur
lijk zelf plat en werd ze bij leeftijds
genoten en de oudere groep ook in
het dialect aangesproken. „Bij de
jongste kinderen ging dat wat moei
lijker. Die zagen me vooral als juf
frouw. En gingen dan Nederlands te
gen me praten. De plaatjes kwamen
goed van pas dan hoefde je niets te
vragen en konden ze direct reage
ren."
Wat viel op? Dat kinderen rode biet
jes bijvoorbeeld geen krot'n noemen
maar kroaten als in broad. Dat het
woord voor schaar, schêêre als te plat
wordt ervaren. En met schaere in de
overgang zit naar schaar. „Dat deden
al vijf van de twaalf kinderen." Ook
met schouder was iets soortgelijks
aan de hand. In de streektaal is dat
schoere. „Dat wordt schoer of schou
wer. Dit viel me nog mee. Zes kinde
ren hadden het nog over schoere of
schoer. Het weglaten van de eind e
zie je vaker," zegt de onderzoekster.
Het gebeurt ook in woorden als zoete
(zoete koeke), of laete (laete nae bed
haen). „Kinderen doen het zonder e
en dat betekent dat er weer een stuk
je dialect verdwijnt."
Wat ook gebeurt is dat kinderen de
len van een woord aan de standaard
taal, het algemeen Nederlands (AN)
aanpassen. Aangeboden klinkt in het
Thoolse anheboaje, de jonge Smur-
diekenaers spreken dat uit als ange-
boden. „Het eerste deel van het
woord blijft Zeeuws, de rest Neder
lands. Kruiwagen spreek ik uit als
kruuwaehen, kinderen hebben het nu
over kruiwaehen. Krui is in dit
woord een maximale verschuiving
naar het Nederlands. Er zit ook wei
nig tussen in."
Ook de Zeeuwse klank in woorden
als bed, zet, net (opener dan in dan
het AN) verschuiven volgens Hen
riëtte naar de standaardtaal. Ze wor
den korter. „Het zijn kleine verschil
len en zeker om lastig aan te geven,
maar de vocaal in deze woorden ver
schuift naar het Nederlands." Dat ge
beurt ook in woorden als gieter. „Dat
wordt nog wel met een h als hieter
uitgesproken, maar wel korter dan
bij de oudere dialectsprekers. Ook in
het woord hoed doen ze dat."
Wat haar ook is opgevallen dat kin
deren de t in neuten (noten) en
spruuten (spruiten) uitspreken. Ter
wijl die in het dialect niet of nauwe
lijks te horen is onder invloed van de
eind ft. De zogenaamde glottisslag,
De Zeeuwsche Vereeniging voor
Dialectonderzoek bestaat 75 jaar.
Om dat te vieren is er dit jaar niet
alleen de gebruikelijke dialectdag
(op 16 oktober), maar wordt ook
een symposium georganiseerd. Een
aantal bekende Zeeuwen zal worden
gevraagd om in dialect een verhaal
of lezing te houden over hun werk
of een actueel maatschappelijk on
derwerp. Dat gaat op 20 november
gebeuren.
Inmiddels heeft de provincie de dis
cussie weer aangewakkerd rond de
erkenning van het Zeeuws als regio
nale taal. Drie jaar geleden is daar
toe een officieel verzoek ingediend
bij de minister van binnenlandse za
ken. Sindsdien is het stil en de pro
vincie wil nu wel eens weten waar
ze aan toe is. Middelburg blijft van
mening dat erkenning een goede
zaak is. 'Dat betekent een officiële
bevestiging van de rijkdom aan taal
variëteiten binnen onze provincie.
Daarnaast zien wij als belangrijke
meerwaarde van de erkenning, dat
hiervan - naar onze verwachting en
die van de Zeeuwse dialectsprekers
- een belangrijke emancipatorische
werking uit zal gaan', schrijven g.s.
aan de minister. Ze vragen om op
korte termijn een beslissing over de
erkenning te mogen ontvangen.
Daarbij wordt erop aangedrongen
om het Europees Handvest voor Re
gionale Talen en Talen van Minder
heden breed te interpreteren. De
eerdere erkenningen van het Lim
burgs en het Nedersaksisch worden
in Zeeland als precedenten be
schouwd.
Stemmen
van lezers
Krijgen we, als de plannen van
Kleur bekennen doorgaan, een Tho
lengate? Plannen die de burger op
gelegd krijgt en die door gemeente
bestuurders per se doorgedrukt
worden. Plannen die jaren geleden
zijn gemaakt toen de bomen nog tot
in de hemel groeiden, maar daar
houdt men geen rekening mee. Nu
het economisch veel slechter gaat,
zou je toch denken dat men dat wél
doet, want ook een euro kun je maar
één keer uitgeven.
Wat gaat er eigenlijk om in de hoof
den van onze bestuurders? Dure
plannen worden gemaakt, te dure
adviesbureaus worden ingeschakeld.
Waar blijft de kennis van het eigen
personeel? En wat krijgt de burger
er voor terug, terwijl de gemeentelij
ke belastingen de pan uit rijzen. Be
stuurders van Tholen, ga eens ge
woon doen waarvoor jullie gekozen
zijn en wat je de kiezers beloofd
hebt. Want belofte maakt schuld. Ga
eens gewoon aan het werk, want er
is zoveel te doen. En ga nu eens echt
kleur bekennen. Draai niet om de
hete brei heen en geef de schuld niet
aan de burgers, zoals wethouder
Heijboer beweert, want wij worden
steeds op het verkeerde been gezet.
Bestuurders kom eens van uw ei
landje af en leg je oor te luisteren bij
de burgers. Durf uw verantwoording
te nemen en hak de knopen eens
door. Want alleen u bent verant
woordelijk, en niet de burgers. Het
is beter ten halve gekeerd dan ten
hele gedwaald.
F. Zoetewey,
Tholen.
Geacht bestuur en raadsleden van
Tholen. Kijk hoe kleine ondernemers
het doen en bezorg er de inwoners
van Tholen voordeel mee. Na jaren
lang zaken doen in binnen- en buiten
land - met soms twee stappen vooruit
en drie achteruit, het bijstellen van
planningen, op tijd dingen inzien, het
roer omgooien, alles bijstellen en bij
na terug naar af - kan ik zakelijk ge
zien zeggen: we zijn er nog steeds.
Iedere zelfstandige weet, wat voor
moeite en zorg dit elke dag is. Mijn
boodschap is dan ook: twijfel niet.
Doe gerust een of twee stappen terug, -
dat siert u allen. Moet u eens opletten
wat dat oplevert voor de gemeente.
Ook bij de eerstvolgende verkiezin
gen. Ik kan u verzekeren: niets dan
lof zal u ten deel vallen. Dus laat het
verstand zegevieren.
I.J. de Kok, Oesterstraat 33,
Tholen.
Ziekte van Lyme. In de aula van
het Franciscus ziekenhuis te
Roosendaal is op 23 maart een in
formatieavond over de ziekte van
Lyme. Belangstellenden hiervoor
kunnen zich tot vandaag aanmel
den, tel. 0165-588576.
Er was van alles te koop, zater
dagmiddag op de rommelmarkt
van koninklijke muziekvereni
ging Concordia in Tholen. De
echte liefhebbers van 'gebruikte
spullenverkopingen' stonden dan
ook al ruim voor het begin van de
rommelmarkt voor het plein bij
het oefenlokaal aan de Oude-
landsestraat te wachten. Toen het
hek om twee uur werd geopend,
sloegen zij razendsnel hun slag
om even later met de spullen van
hun gading huiswaarts te keren.
De lokale snuffelaars namen aan-.
merkelijk meer tijd voor het
doorzoeken van de uitgestalde
spullen. Keus was er volop want
of je nu op zoek was naar een
boek, speelgoed, elektrische ap
paratuur, huishoudelijke artike
len, of curiosa, het was in over
vloed aanwezig. Verder
verzorgde de saxofoongroep van
de organiserende vereniging een
muzikaal optreden en met een
warme wafel en bakje koffie of
thee was het gezellig toeven bij
het oefenlokaal. Bestuurslid en
mede-organisator Job van de Vel
de was dan ook zeer te spreken
over het verloop en de opbrengst
van de rommelmarkt. „Het is de
achtste keer dat we dit evenement
houden en het levert onze mu
ziekvereniging jaarlijks een leuk
bedrag voor de clubkas op. AI on
ze activiteiten kosten nu eenmaal
geld en als er nieuwe instrumen
ten moeten komen, praat je snel
over behoorlijke bedragen. We
moeten, net als de meeste vereni
gingen in onze gemeente, zelf on
ze broek ophouden en dan zul je
toch op een of anderen manier de.
nodige centjes bij elkaar moeten
zien te krijgen." De verkoop van
gebruikte spullen leverde Con
cordia zaterdag 630 euro op. Van
de Velde: „een mooi bedrag
waarmee we als vereniging zeer
tevreden zijn. Op zaterdag 3 april
geven we vanaf 20.00 uur een
jaarconcert in Meulviet in Tholen
en er staan dit jaar nog tal van
activiteiten voor onze 120 leden
tellende muziekvereniging op het
programma. Het geld zal dus ze
ker een goede bestemming krij
gen."
DAMES- HEREN- EN KINDERMODE
TEXTIEL- INTERIEURVERZORGING
Voorstraat 5-7, 4697 EH St. Annaland, tel. 0166-657084
e mail: pleune@sint-annaland.com www.sint-annaland.com/pleune.htm
Advertentie I.M.
T-
Wé
Henriëtte op den Brouw deed onderzoek naar dialect in haar woonplaats Sint-Maartensdijk.
de wegvallende medeklinker midde
nin een woord, het plofje van de
stembanden.
Bij woorden over het eigen lichaam
viel het de docente op dat veel kin
deren het niet meer over hun rik
hebben, maar over hun rug, zoals in
het AN. „Zeker bij het benoemen
van eigen lichaamsdelen zou je
Zeeuws verwachten." Bij kuit (kie-
te) was dat al helemaal het geval.
Opvallend daarmee was dat ook in
haar leeftijdsgroepen er een veran
dering optreedt. „Ze kenden het
woord kiete wel, maar vier van de
ondervraagden had het over kuute.
De ie gaat naar uu, net als de ui in
spruiten spruuten wordt. Maar ik
moet toegeven dat kiete wel een bij
zonder geval is, hoor."
In de oudste groep legde Henriëtte
een prentje met brandende kaarsen
op tafel. Kaesen. „Ik had verwacht
dat het zonder r zou worden uitge
sproken, maar vier spraken het met
een r uit. Dat was ook in de middel
ste groep het geval. Typisch."
De middelste groep volgt de oudste
onderzoeksgroep, zo stelt ze vast.
„Ik had daar wel grotere verschillen
verwacht, maar dat valt mee. Behal
ve voor het woord nest. De oudste
groep heeft het over een nist mee
aaiers (eieren), maar de middelste
groep heeft het over een nest. Petao-
ten blijft petaoten of aerepel, maar
aerepel noem ik ook dialect. Wel
was er een verschil. Ongeschilde
aardappelen werden petoaten ge
noemd, aardappelen op het bord bij
het eten eerder aerepels. Maar het
woord voor mus, mosse, wordt door
veel van mijn leeftijdsgenoten niet
meer gebruikt. Ze zeggen dan mus-
se, wel met de se er achter. Ze vin
den het te plat."
Onder haar leeftijdsgenoten wordt
het woord pit voor waeterpit minder
gebruikt. Dat wordt al gauw waeter-
put. „Ze vonden dat vaak niet goed
klinken. Ze spraken wel over een
stienkpit. Wellicht om een onder
scheid te maken tussen het vuile wa
ter in stienkpit en het schone water in
waeterput." Je zegt ook: 'm of eur is
zo slecht as pitwaeter.
Henriëtte kende het woord puut voor
kikker wel, maar gebruikte het zelf
nooit. Sommigen uit de oudste groep
noemden juist een pad een puut.
Ze kende ook het dialectwoord neu-
ke niet voor: er af vallen, in bijvoor
beeld: pas d'r op, straks neukt da'
kommetje van taefel.
Conclusies? „Kinderen die plat pra
ten, die bijna alles in het dialect
doen, blijven wel goed de streektaal
spreken. Er is een tussengroep - die
van laete naar laet - en er is een klein
aantal dat vaak naar de Nederlandse
versie van woorden overgaat. De
middengroep gaat mee met de oudste
groep. Er is een verschil tussen de
openbare en de christelijke school.
Er gaat niet steeds iets weg uit het
dialect, maar het verandert drastisch.
Dat is bij het zoeken al gebleken. De
meeste ouderen vinden het ook erg
dat het minder wordt gesproken. De
middelste groep wil netjes praten
voor de kinderen en maken van nist
nest, en van vleis vlees. Sommige
vinden die woorden lelijk."
De Neerlandica betreurt het ook dat
het dialect steeds minder wordt ge
sproken. „Jammer, maar helaas.
Toch is het dialect een stukje van je
zelf. Dat is het fascinerende. Juist in
Amsterdam viel het op. Dialect is
iets.van mien, zo eige. Een oare kan
't nie. Ik ben wel pessimistisch maar
het zal nog wel een paar honderd jaar
duren voordat het verdwenen is."
Na 't Rijks in Bergen op Zoom ging
Henriëtte naar de pabo. Ze liep stage
op De Rieburch en deed toen al een
project met dialect in groep 6 en 8.
„Dat bleef hangen. De pabo was ei
genlijk geen uitdaging. Daarom ben
ik Nederlands gaan doen aan de
VU." Het eerste jaar deed ze dat
voltijds, daarna in deeltijd. Ze werk
te een paar dagen per week op de
Schalm, daarna in Vlissingen op de
pabo. Moest ook tentames doen. Het
was een aanslag op haar vrije tijd.
Daarom stagneerde de studie ook.
„Ik zit nu in mijn zevende jaar. Iede
re jaar moest ik het zelf bekosti
gen." Vanwege het internationale
karakter van de hogeschool zit ze
ook wel eens in het buitenland. Zo
was ze in Portugal op een conferen
tie waar ze in gesprek kwam met
Noren. „Zij hebben het ook over
spiekerbroek en suuker. Net als bij
ons. Zelfs op die manier heb je nog
iets aan je dialect. Het is een meer
waarde. Maar veel mensen vinden
hun eigen taal te plat of te boers."
Ze staat ook achter de erkenning van
het Zeeuws als streektaal. „Je krijgt
hier geen Friese toestanden met dub
bele naamborden of een verplicht
vak Zeeuws op school. Maar er kun
nen wel projecten worden aangebo
den aan scholen. Vooroordelen weg
werken. Dat mensen niet zo
neerbuigend hoeven te doen over
hun eigen taal. Die houding zit er
nog erg in. Ik zou ook nog wel mee
willen helpen aan een onderwijspro
ject voor de hele provincie, net zaols
dat van Piet Scheerders. Het is wel
belangrijk dat je kinderen er mee in
aanraking brengt. Ook de studenten
op de pabo."
Spreken doet ze haar dialect al met
collega's uit Sluis, Yerseke en West-
Kapelle. „Steeds meer collega's
gaan meedoen. Ook buiten de les
probeer ik met studenten Zeeuws te
praten. Kijken of ze met me mee
gaan praten in hun eigen dialect.
Maar het blijft wel een vreemde si
tuatie."
Stemmen
van lezers
Graag wil ook ik reageren op dit ge
meentebestuur van Tholen. De ge
meente heeft al vanalles beloofd en
geprobeerd, maar wat is er uit
voortgekomen? Totaal niets, alleen
voor het eigen belang.
Ze zijn jaren geleden begonnen met
mensen en bedrijven te trekken uit
omliggende gemeenten en steden
om zich hier op Tholen te vestigen.
Want het gezegde luidt, om Tholen
kun je niet heen! Met veelal star-
tersgeld van de gemeente, wat in de
tonnen liep. Veel van die bedrijven
bestaan niet meer, ze zijn of failliet
of vertrokken, met als gevolg voor
Tholen een miljoenenverlies. Eigen
bewoners die iets wilden doen, kon
den dat niet omdat ze van Tholen
zelf kwamen dus geen recht hadden
op startersgeld.
Nog steeds zie je dat voor werk aan
de wegen en straten bedrijven er
gens anders vandaan komen. Of dat
er werk wordt uitbesteed aan bedrij
ven van elders, terwijl wij bedrijven
zat hebben op Tholen.
Ik was een keer in Tholen en moest
bij mensen die even voor een paar
weken een huisje kregen de video
afstellen.Wat bleek, deze huizen
waren ingericht voor asielzoekers.
Van het theelepeltje tot en met de
tv/video was er. Sommige van die
asielzoekers hebben nog nooit een
tv/video gehad en wie mag dat beta
len? De inwoners van Tholen! Wil
len wij, de inwoners, iets opzetten,
dan moeten we stapels papieren in
vullen en maar hopen dat die niet in
de onderste lade verdwijnen.
Ook wat betreft het toerisme, waar
de gemeente geld uit zou kunnen
putten, wordt er tegengewerkt. Wil
len wij het toerisme, zet stalletjes
op, maak gezelligheid in ieder dorp
door middel van terrasjes en ver
koop van bolussen en vis en laat de
diverse ambachten zien. Maak di
verse routes en rondritten over Tho
len langs alle bezienswaardigheden.
Dan heb je minder werkeloosheid
en komen de inkomsten ook binnen
voor Tholen. Dan hoeven, de inwo
ners niet zoveel belasting te betalen
aan de gemeente, dan brengen wij
zelf de inkomsten binnen.
Maar nu moeten wij bloeden voor
de missers van de gemeente, wat er
tot nu toe elk jaar meer worden met
dit gemeentebestuur. Alles getorpe
deerd door de SGP, want die vindt
dat het toerisme de kerkelijke nor
men aantast. Maar er wonen nog an
dere mensen in Tholen, die wel
graag minder belasting willen beta
len en het toerisme toejuichen, zo
dat er weer leven is in Tholen.
Dus wat mij betreft: kies straks op
nieuw een nieuw gemeentebestuur
dat wél meedenkt met de bewoners
van Tholen en de missers probeert
te voorkomen.
Frans Witkam,
Marehoekstraat 13,
Oud-Vossemeer.
Gelezen in de EB van 11 maart dat
eindelijk, na het CDA dat al eerder
iets over verkeersdrempels meldde,
weer een partij die opmerkingen
maakt over deze nutteloze voorzie
ningen uit het 'project duurzaam
veilig'. Burgers klagen al jaren
over de in bijna iedere straat aan
wezige drempels, plateaus, poort
constructies etc. die weinig of geen
nut hebben en de verkeersregels al
leen maar onduidelijker maken.
Voorheen had op een gelijkwaardi
ge kruising snelverkeer van rechts
voorrang. Enkele jaren geleden is
daar langzaam verkeer bijgekomen
en had, simpel gezegd, bijna alles
voorrang. Je zou denken, simpel en
eenvoudig. Maar nu moet je eerst
nagaan of er soms een drempel of
een plateau ligt, waardoor het op
plaatsen zo ingewikkeld geworden
is dat er zelfs borden geplaatst
moeten worden met de tekst dat
rechts voorrang heeft. Bevordert
dit de duidelijkheid en veiligheid?
Nee dus. Daarbij moeten er vraag
tekens gezet worden of al deze
overbodige maatregelen geleid
hebben tot minder slachtoffers.
Drempels veroorzaken ook alleen
maar ongemak voor fietsers, want
ze liggen ongelijk en hebben op
staande kanten. En met de auto
schud je ook met lage snelheid bij
na alle kanten op.
Over schoonheid ben je ook snel
uitgepraat, want alle borden, drem
pels, poortconstructies etc. zijn
foeilelijk. Het past niet in een
dorpskern, en zeker niet al die ge
drochten in de polder waar het wa
terschap ook nóg vlijtig aan mee
werkt. Onbegrijpelijk dat waar
voor een simpele verbouwing in
dorps-, of stadskern de nodige for
maliteiten vereist zijn - zoals goed
keuring van welstand, soms wijzi
ging van bestemmingsplan, een
archeologisch onderzoek, toestem
ming van monumentenzorg, bouw
vergunning etc. - al deze gedroch
ten zonder vergunning geplaatst
kunnen worden.
SGP en CDA, ga door op de inge
slagen weg. Het bespaart ook nog
extra uitgaven, wat misschien in
deze dure tijd ook aantrekkelijk is.
DJ. van de Velde,
Molenvlietsestraat 30,
Tholen.
Tholen daar kun je niet omheen.
Maar kun je er wel doorheen? Dat
is de vraag die we ons moeten stel
len als bewoner van ons mooie
Thoolse eiland. Want als het aan
de bewindslieden ligt, kun je in de
toekomst niet meer door de pol
ders van ons eiland toeren. Ik zeg
toeren. Voor de mensen die bij
voorbeeld slecht ter been zijn, is
het in de toekomst niet meer mo
gelijk om met de auto een rondje
te doen door de polders. Je mag er
nog net met de fiets doQrheen,
maar ja, als je niet in staat bent te
fietsen, heb je gewoon pech. Ik
snap best dat er overlast is door
sluipverkeer. Maar als je er beper
kingen in aanbrengt, hoeft het toch
niet zo te zijn dat mensen die een
rondje willen rijden er niet meer
mogen komen! Dit is toch wel een
beetje tegenstrijdig in ons landje
waar alles moet kunnen! Of je
moet per ongeluk familie of vrien
den hebben die in de 'alleen voor
bestemmingsverkeer'-gebieden
wonen. Maar ja, dat hebben wij
niet. Dus je mag er niet meer in.
Simpel, of toch niet!!
En dan de snelheid van 60 kilome
ter, terwijl je er toch niet mag ko
men. Dan moet u maar eens in de
dorpskernen komen. Daar geldt
een snelheidslimiet van 30 kilome
ter, maar de TT van Assen is er
niets bij. Er wordt er wat afge
scheurd! Hoe hard kun je vanaf de
bocht tot aan de rotonde? Ze halen
de 100 makkelijk. Effen remmen
om de rotonde te nemen en weer
verder gassen. Een dit gaat anders
om ook zo. Het is bij de veiling
een mooie ruime rotonde en een
mooie entourage voor het dorp,
schitterend verlicht, maar het geeft
alleen meer aanleiding om nog
maar eens het gaspedaal in te trap
pen tot aan de Hoendenyeg. Heeft
het verkeer voorrang dat van de
parkeerplaats van de Wellevaete
afkomt? Niets van aantrekken, ge
woon doorgassen. Die stoppen
toch wel. Er wordt zelfs nog inge
haald als je zelf een veilige snel
heid aanhoudt. Want geduld is er
niet meer bij tegenwoordig, en ze
ker niet in het verkeer.
Het lijkt soms wel of je op een cir
cuit woont, in plaats van in een
straat waar het toch heel druk is
met fietsers en kinderen die naar
school gaan. Maar daar trekt nie
mand zich wat van aan. Misschien
is het slimmer om daar eerst eens
wat aan te doen, in plaats van het
buitengebied te voorzien van 60-
kilometerzones. Want daar ziet
immers niemand dat je zo hard
rijdt en in het dorp wel, toch?
Daar kicken veel bestuurders toch
op! Of moet er eerst een ernstig
ongeluk gebeuren met fatale af
loop? Zitten we daar op te wach
ten?
Gieta Roggeband,
Sint-Annaland.
Lekker snuffelen tussen de gebruikte spullen en als het bruikbaar is snel een leuk prijsje bedingen. De geijkte formule die zaterdagmiddag
ook tijdens de rommelmarkt van muziekvereniging Concordia prima bleek te werken.
Zaterdag nemen leden van de wild
beheereenheid Tholen/Sint-Philips-
land en leden van de natuurvereni-
ging Tholen deel aan de nationale
schoonmaakdag.
Het opruimen van zwerfvuil in het
buitengebied duurt van 8.30 uur tot
12.00 uur. De natuurvereniging
ruimt met de jeugd de rommel langs
de dijk bij de Oesterdam (tot aan de
Bergschediepsluis) op en de leden
van de w.b.e doen dat op verschil
lende percelen en dijken in hun
jachtgebied.
Een aantal leerlingen van het Mar-
kiezaatcollege gaat naar de dijk
langs de schorren aan de Heide tus
sen Sint-Maartensdijk en Stavenis
se.
Volgens J. Bolier van de w.b.e. lig
gen er op verschillende plaatsen
weer veel rubberbanden langs de
Thoolse dijken. De rommel wordt
met tractoren vervoerd naar het cen
trale verzamelpunt bij G.L.D. Gaa-
keer aan de Zeedijk in Oud-Vosse
meer waar de actie rond 12.30 uur
wordt afgesloten.
