Hoe Goedhart op de golfbaan
de nummer 1 van Europa werd
Blijf van m'n Lijf kan 79 niet plaatsen
Prins carnaval vertolkt
mening van een beperkt
deel van Oud-Yossemeer
N
O
O
S
O
m
30
30
30
Oerlemans
Oerlemans
Mode
introductie
weken
Koeltechnisch bedrijf uit Sint-Maartensdijk in Duitse handen
Donderdag 11 maart 2004
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
9
Je hoort het aan de borreltafel en op verjaardagen, maar
bij Goedhart is het echt zo gegaan. Het koeltechnisch be
drijf uit Sint-Maartensdijk is op de golfbaan verkocht.
De Zuid-Afrikaanse directeur van Grenco/Grasso uit
Den Bosch ontmoette op een Nederlandse golfbaan een
bankier van de ABN Amro, die vertelde dat de familie
Zevenhuizen geen opvolgers had en 60% van de aande
len van Goedhart wilden verkopen. Zo ging april vorig
jaar het balletje rollen en op 11 februari 2004 werd de
overname van alle Goedhart-aandelen een feit.
Zeer winstgevend
Sterke export
Autobanden
Plaatsgebrek Zeeuws vrouwenopvanghuis
Tweederde allochtoon
Huiselijk geweld
Omgangshuis
Afsluiting Weihoek
Bezwaarschrift
Openingstijden
winkel
pen", zegt Rijkoort. De directeur
van Goedhart heeft geen moeite met
de overname door zijn vroegere
concurrent. „Met vakbroeders klikt
het snel. En ik ben aan het begin
van mijn loopbaan nog twee jaar
opgeleid door Grasso", lacht Mat
thijssen.
Wat zullen de gevolgen zijn van de
overname in Sint-Maartensdijk?
„De zaken gaan door als vanouds.
We behouden onze eigen identiteit
en bij de verre export staan we nu
nog sterker via Grasso", zegt de
Goedhart-directeur. Maar GEA zal
de fikse overnamesom, die volledig
uit eigen middelen werd gefinan-
cieerd, natuurlijk willen terugver
dienen. „Ja, Goedhart is zeer winst
gevend en door goedkoper
materialen (staal, aluminium, koper,
enz.) in te kopen, hopen we voorde
len te kunnen bereiken. Ook kunnen
we misschien bepaalde zaken con
centreren", aldus Rijkoort, die sinds
1,5 jaar de minder goedlopende
koelerfabriek van Küba bij Mtin-
chen op de rails heeft gezet.
„We wilden aandeelhouders die met
hart en ziel in de koeltechniek zit
ten, want met investeerders zit je
over tien jaar in de problemen",
zegt algemeen directeur Joep Mat-
thijssen van Goedhart, die zijn be
perkte aandelenpakket ook aan
Grasso verkocht, evenals twee be
leggingsinstellingen. Grasso uit
Den Bosch, dochter van het Duitse
concern GEA, zorgt ervoor dat
Goedhart zijn positie op de wereld
markt kan verstevigen. Samen met
de Duitse koelerfabriek Küba bij
München, eveneens onderdeel van
GEA, is Goedhart nu de nummer I
op het gebied van koelers en koel-
blokken in Europa.
De 240 personeelsleden, waarvan
180 in Sint-Maartensdijk en 80 in
de Tsjechische fabriek van Goed
hart aan de Elbe, 60 km ten oosten
van Praag, gaan een nieuwe episode
in van de zeventigjarige historie van
het bedrijf. In 1933 legde Cor
Goedhart daarvoor de basis aan de
Spangensekade in het hartje van
Rotterdam en sinds 1962 is het
koeltechnisch bedrijf in Sint-Maar
tensdijk actief. De onderneming
kende pieken en dalen. Zo werd vo
rig jaar een recordwinst geboekt,
maar in de tijd van de melkkoel-
tanks werden er de nodige stroppen
geleden. „We hebben de neergaande
spiraal doorbroken door in onze ei
gen producten te blijven geloven en
de prijzen omhoog te doen. Daar
door hebben we een hele sterke
groei doorgemaakt."
Goedhart werkt voor de bovenkant
van de markt. Geen .confectiekoe-
lers'dus, maar maatwerk. „Wij zijn
uniek door geen standaardproducten
te maken en in elk land van de we
reld staat er wel een koeler van
Goedhart", zegt directeur Matthijs-
sen met ingehouden trots. Zijn nieu
we baas, Peter Rijkoort (vice-presi
dent van GEA), glundert. „Ja,
Goedhart sluit naadloos bij ons con
cern aan. Je moet met de juiste men
sen op de juiste tijd op de juiste
plaats zijn. Dan lukt het om voor al
lebei een win-win situatie te schep-
Volgens directeur verkoop van
Goedhart, Ronald Bekker, kijken de
klanten kritisch tegen deze overna
me aan. „Ze moeten vertrouwen
houden in Goedhart en wij willen
ook aan iedereen blijven leveren.
We worden zeker niet opgeslokt
door GEA. Goedhart is een A-merk
met een omzet van 31 miljoen euro
in 2003. Hoewel Küba van GEA
ook koelers maaktt zijn er heel wei
nig overlappingen met onze twee
fabrieken. We zijn complementair,
vullen elkaar goed aan", zegt de
verkoopdirecteur van Goedhart.
Erik de Jonge, directeur productie
en logistiek in Sint-Maartensdijk,
denkt niet dat er voorlopig uitge
breid zal worden, hoewel er in Sint-
Maartensdijk nog wel ruimte is op
de 20.000 m- grond, waarvan
12.000 m2 is bebouwd. In Tsjechië
is nog maar 6000 m2 van de 17.000
m2 bebouwd, maar daar komt bin
nenkort de al eerder geplande 6000
m2 bij. De nieuwe eigenaren willen
alles eerst goed inpassen. De Jonge
Expeditiemedewerker Piet Nuyten rechts) van Goedhart en chaujfeur Kees Hartog van Geuze maken een koeler gereed voor transport.
De specialisten Potappel en Snoep zijn bezig aan een bijzondere
koeler voor een pizzafabriek in Oostenrijk.
was daar al mee bezig. Hij wil de
extra magazijnruimte die Goedhart
huurde in het bedrijfsverzamelge
bouw afstoten en alles concentreren
bij Weggemans in Sint-Maartens
dijk en bij Geuze Transport in Sint-
Annaland.
Goedhart is sterk gericht op de ex
port: 75% van de koelers gaat direct
naar 50 landen en via installateurs
gaat nog het nodige de grens over,
zodat er totaal 85% van de produc
ten die in Sint-Maartensdijk ge
maakt worden, buiten Nederland
worden verkocht. Niet dat in ons ei
gen land Goedhart onbekend is,
want in de veiling te Krabbendijke
staan 120 luchtkoelers uit Sint-
Maartensdijk. Dat is ook in de bloe
menveiling van Venlo het geval met
maar liefst 400 koelers. Maar in het
buitenland gebeurt meer. Zo wordt
er nu gewerkt aan een opdracht voor
een pizzafabriek in Oostenrijk en
voor een kippenslachterij in Thai
land (waar 1 miljoen kippen per uur
worden geslacht) werden ook veel
koelers geleverd. Frietfabrieken en
de visverwerkende industrie (o.a.
tonijnenjagers in Japan) behoren
ook tot de klantenkring.
Hoewel Goedhart van geen enkele
branche afhankelijk is, zoekt men
toch naar een bredere spreiding, bui
ten de voedingsmiddelensector. Een
voorbeeld daarvan is een fabriek,
waar oude autobanden tot - 40 wer
den bevroren om ze gemakkelijker
te kunnen afbreken. Ook voor test
ruimten en lakstraten voor de auto
mobielindustrie worden koelers ge
bruikt.
Om nieuwe markten te kunnen aan
boren. heeft Goedhart een stevige
basis. „Vijftig procent van ons per
soneel werkt in de verkoop en op de
tekenkamer", zegt Joep Matthijssen.
Volgens GEA-vice-president Rijk
oort staat de koeltechnische branche
aan het begin van een consolidatie.
Er zitten veel kleine bedrijven bij
met soms maar een omzet van 4
miljoen euro. Ook GEA, onderdeel
van het beursgenoteerde MG uit
Frankfurt, is aan het herstructure
ren. Met 2700 medewerkers, van
wie er 750 in Nederland werken,
wordt een omzet van 450 miljoen
euro behaald. Veel van de perso
neelsleden, maar liefst 1500 m, wer
ken bij de servicedienst. GEA is
marktleider in Zuid-Afrika, heeft
ook een fabriek in Amerika en is via
een joint-venture ook in de Chinese
stad Sjanghai vertegenwoordigd.
Wereldwijd georiënteerd dus. „Zo
bestaat de directie van Grasso ook
uit Nederlanders, een Fransman,
Oostenrijker, Engelsman en een
Zuid-Afrikaan. „Zo'n mix van erva
ring, cultuur en nationaliteit is
noodzakelijk voor internationaal
succes", zegt Rijkoort, die voor
heen bij de landbouwmechanisatie-
fabriek van Vicon werkte.
Rijkoort is niet bang dat de produc
tie op den duur uit Nederland naar
goedkope loonlanden verdwijnt.
„Als je geen productie meer hebt,
dus toegevoegde waarde, ben je
over vijftig jaar je welvaart kwijt.
We blijven dus in Sint-Maartensdijk
produceren, maar wel intelligente
producten. Voor het topsegment van
de markt dus, want we willen spe
cialist blijven in industriële koel
techniek", aldus de nieuwe eigenaar
van Goedhart.
Algemeen directeur Joep Matthijssen van Goedhart met vice-president Peter Rijkoort van GEA. het
Duitse concern dat het bedrijf in Sint-Maartensdijk heeft overgenomen.
Stichting Blijf van m'n Lijf Zeeland kan 79 procent van de mishandel
de vrouwen geen tijdelijke opname bieden. Dit staat in de nota 'een
kwestie van een lange adem', die ter gelegenheid van het 25-jarig be
staan is verschenen. De vrouwen worden wegens plaatsgebrek doorver
wezen naar vluchthuizen buiten Zeeland. De stichting staat met de rug
tegen de muur. Om mishandelde vrouwen direct veiligheid te garande
ren, moeten ze snel huisvesting krijgen. Maar de instantie kan de vele
opnameverzoeken niet aan.
Nederland telt 21 Blijf van m'n
Lijfhuizen. Hier kunnen vrouwen
met kinderen terecht, die lichame
lijk, geestelijk of seksueel mishan
deld zijn. De stichting zoekt voor
hen anonieme woonruimte, zodat
de dader hen niet vindt. De stich
ting doet veel aan preventie en
voorlichting. Karin, directielid
Blijf van m'n Lijf Zeeland, wil
anoniem blijven en daarom niet
met haar achternaam in de krant:
„Uit onderzoek is gebleken dat
kinderen die zelf getuige geweest
zijn van mishandeling, later zelf
eerder slachtoffer worden of soms
zelfs dader. Daarom is voorlich
ting en preventie zo belangrijk."
Blijf van m'n Lijf bestaat 25 jaar
in Zeeland. Sinds vorig jaar wor
den de werkzaamheden voor Zee
land centraal gedaan in Vlissingen,
waar zestien medewerkers werk
zaam zijn. Er is te weinig subsidie
voor opvang van alle mishandelde
vrouwen. De totale capaciteit van
de vrouwenopvang in Nederland
breidde uit van 2153 in 1999 tot
2474 plaatsen in 2001: een stijging
van vijftien procent. De stichting
in Vlissingen kan zestien vrouwen
met hun kinderen een tehuis bie
den. Karin: „We sturen de mishan
delde vrouwen nooit naar huis te
rug als ze bij ons komen. Elke
ochtend krijgen we een e-mail van
de andere Blijf van m'n Lijfstich
tingen, daarin staat hoeveel ka
mers ze die dag vrij hebben. Heb
ben wij geen ruimte, maar hebben
we gezien dat Den Helder bijvoor
beeld wel plaats heeft, dan verwij
zen we de vrouw naar deze plaats
door. Ze moet vervolgens zelf met
Den Helder contact zoeken. We
hebben er geen zicht op hoeveel
Eén op de vijf vrouwen in Nederland heeft met mishandeling te maken.
mensen niet geplaatst worden.
Maar we kunnen niet iedereen op
vangen, vooral wanneer je weet
dat één op de vijf vrouwen met
mishandeling te maken heeft in
Nederland."
De duur van de opvang is verschil
lend: „Sommigen blijven twee da
gen, anderen blijven één jaar. We
hebben geen maximale verblijfs
duur, maar ze moeten ^elf wel ac
tief naar woonruimte zoeken. Het
is geen luxe om hier te verblijven,
daarom willen ze ook uit eigen be
weging zo snel mogelijk weg,"
zegt Karin.
Geweld tegen vrouwen is een
maatschappelijk probleem en niet
alleen een privé- of vrouwenpro
bleem. Het is een gevolg van een
structurele machtsongelijkheid
tussen mannen en vrouwen. Karin
denkt dat het aantal vrouwen dat
aangifte doet van mishandeling,
stijgt. Ze weet niet hoe dit komt,
maar misschien door de bekend
heid van de Blijf van m'n Lijfhui
zen. „Er komt steeds meer geweld,
je ziet dit ook al op straat. Een an
dere reden is, dat de vrouwen
vroeger op hogere leeftijd bij ons
kwamen. Ze wachtten, totdat de
kinderen de achttienjarige leeftijd
bereikt hadden of het huis uit wa
ren. De vrouwen waren intussen
rond de veertig jaar, voordat ze bij
ons kwamen. Nu zijn ze tussen de
twintig en dertig." Tweederde van
de vrouwen is allochtoon, maar
Karin zegt dat dit niets te maken
heeft met de stijging. „Mishande
ling komt helaas in alle bevol
kingsgroepen voor."
De plaatselijke overheid financiert
de Blijf van m'n Lijfhuizen, maar
er is nog steeds te weinig subsidie
voor de opvang. Het geld dat de
vluchthuizen krijgen, besteden ze
aan laagdrempelige opvang, pre
ventie-activiteiten en verlichting
van de doorstroomproblematiek.
De mishandelde vrouwen kunnen
moeilijk aan woonruimte komen,
in Blijf van m'n Lijf wachten ze.
Hierdoor houden ze onnodig plaats
bezet en de doorstroom stagneert.
Wat is huiselijk geweld? Zoals de
term doet vermoeden, is dit geweld
thuis, in besloten kring. Ouderen-,
kinder- en vrouwenmishandeling
wordt hieronder verstaan. Het te
genovergestelde hiervan is geweld
op straat. Verschillende grote poli
tieregio's voeren experimenten uit
om huiselijk geweld aan te pakken.
Sinds twee jaar is er op de politie
opleiding aandacht voor huiselijk
geweld en de rol van de politie
daarbij. Ook is er aandacht voor sa
menwerking met diverse hulpver
lenende instanties.
Verregaande automatisering en
landelijke richtlijnen om misbruik
van de sociale wetten tegen te
gaan, bemoeilijken de veiligheid
van de mishandelde vrouwen. De
ze 'binnenlandse vluchtelingen'
kunnen nauwelijks hun verblijf
plaats geheim houden. Daarom
verandert de stichting regelmatig
de verblijfplaats van de vrouwen
en moeten de slachtoffers verhui
zen.
Justitie bereidt een wet voor die er
voor zorgt dat de plegers van ge
weld. het huis moeten verlaten. De
politie ontzegt ze dan voor een be
paalde periode de toegang tot het
huis. Nu zijn het vaak de slacht
offers (de vrouwen en kinderen)
die het huis verlaten.Wanneer het
slachtoffer geen aangifte wil doen,
kan de politie toch besluiten over
te gaan tot vervolging. Er moet
dan wel sprake zijn van een be
wijsbaar strafbaar feit. Karin:
„Het komt vaak voor dat de
slachtoffers geen einde willen ma
ken aan hun relatie. Wel willen ze
dat de mishandeling stopt."
Blijf van m'n Lijf Zeeland is voor
stander van een omgangshuis. Hier
mee worden rust en veiligheid voor
moeder en kind bevorderd. Karin:
„Op deze plaats kunnen de vrou
wen hun partners gntmoeten, als ze
de kinderen van elkaar overnemen
in verband met een bezoekrege
ling." Vrouwenmishandeling maakt
geen deel uit van het onderwijspro
gramma op scholen. Er is wel les
materiaal over het emancipatie- en
anti-discriminatiebeleid. Het minis
terie van justitie en de provincie
Zeeland subsidiëren het project
Marietje Kessels voor groepen 7 en
8 van Zeeuwse basisscholen. Bij
deze training leren kinderen zich te
weren tegen ongewenst gedrag en
machtsmisbruik. Karin: „De kinde
ren krijgen voorlichting. Vaak
groeien ze op met mishandeling, ze
denken dat het normaal is én ver
zwijgen het. Met dit programma le
ren ze dat het niet hoort en kan er
actie ondernomen worden."
Stemmen
van lezers
Het is een goed gebruik om na af
scheid van een burgemeester die
veel betekend heeft voor de ge
meente een straat naar hem te ver
noemen als voortdurende blijk van
erkenning. Dat betekent dat we
ons nu de vraag moeten stellen of
we in plaats van een straat beter
niet de bekende duikplaats de Punt
bij café de Zeester bij Gorishoek
moeten hernoemen in Nuisdiep,
als synoniem voor de spreekwoor
delijke put.
Kleur bekennen of schuld beken
nen, dat laatste zullen ze natuur
lijk niet doen, want zij weten ten
slotte beter dan wij wat goed voor
ons is.
We zijn nu al de duurste gemeente
van Zeeland en we hebben echt
niet te bieden wat Renesse, Veere
of Middelburg wel hebben.
Het lijkt wel een wedstrijd, vol
gende jaren binden we de strijd
aan met Wassenaar, want hoe dan
ook, het college wil de eerste
plaats bereiken op de lijst van
duurste gemeenten van Nederland.
Nu al een structureel verlies van
2 miljoen per jaar, maar de me-
ga-prestige projecten moeten ui
teraard wel doorgaan.
Zoals Wim Kan al zei: 'Democra
tie is de wil van het volk. Elke
morgen lees ik stomverbaasd in de
krant wat ik nu weer wil'. Zo ver
gaat het mij ook als inwoner van
Oud-Vossemeer als ik lees wat een
wethouder ons beloofd heeft, alsof
wij daarom gevraagd hebben.
Ik vraag me trouwens af of gede
puteerde Heukelom wist dat prins
carnaval de mening van een (be
perkt) aantal mensen uit Oud-Vos
semeer vertolkte?
De gemeente Tholen glijdt door
het nieuwe gemeentehuis en ande
re megaprojecten niet alleen af in
een financieel moeras, maar ook
naar een toekomstige artikel 12
„onder curatele" status.
En zoals het een Nederlandse de
mocratie betaamt, kunnen wij als
burger niet ingrijpen maar wel
straks de rekening betalen. Het
zou beter zijn als we bestuurders
van gemeenten net als in het be
drijfsleven persoonlijk aansprake
lijk konden stellen, dan zouden ze
het wel laten.
Het ontwerpverkeersbesluit voor
de afsluiting van een groot deel
van de Weihoek ligt nu ter inzage.
Afsluiten van wegen in het buiten
gebied om onveilige verkeerssitu
aties te voorkomen? Na afsluiting
zal er door de politie gecontroleerd
gaan worden, wordt gezegd.
Is het dan niet handiger om veel
kosten te voorkomen en nu al te
gaan controleren. Het enige wat te
gen onveilige verkeerssituaties
helpt is controle en niet het afslui
ten van de polderwegen. Want ook
dat laatste moet gecontroleerd
worden en dat gebeurt nu toch al
veel te weinig.
Of werkt het waterschap volgens
de methode: waarom makkelijk
doen als het moeilijk kan? Het
imago van Tholen ligt in de havens
van Stavenisse, Sint-Philipsland
en Tholen, de poldergezichten, de
molens en dé combinatie van land
bouw, natuur en historie.
Inwoners en toeristen kunnen na af
sluiting niet meer de polder in om
de natuur van Tholen te bewonde
ren, ze kijken dan sowieso aan te
gen een woud van verkeersborden,
want na de Weihoek volgen natuur
lijk alle andere polders.
Gezien het feit dat men de borden
alvast maar ging bestellen en de
werkzaamheden ging uitvoeren, is
het indienen van bezwaar slechts
een formaliteit. Als er straten/we
gen afgesloten worden op verzoek
van de bewoners, dan dienen die
bewoners ook zelf maar voor de
kosten en onderhoud op te draaien.
Als de rest van de inwoners er geen
gebruik van mogen maken dan hoe
ven die er ook niet voor te betalen.
Wij als waterschapslasten-betalers
zijn allemaal belanghebbenden, hoe
zou het waterschap het vinden als
wij een deel van onze lasten niet
zouden betalen omdat wij geen ge
bruik mogen maken van die we
gen?
Laten we allemaal maar eens een
bezwaarschrift indienen, misschien
leren ze het dan.
Het is een goed gebruik in Neder
land om de schijn van democratie
op te houden, en bij elk project een
bezwaarschriftenprocedure in te
stellen, want op zich natuurlijk een
formaliteit is, maar ach het houdt
de apparatski's bezig en de burgers
denken dat ze nog wat in de melk te
brokkelen hebben. Wat uiteraard
niet waar is, we hebben tenslotte
een bureaucratie, geen democratie.
Toch kunnen we die bureaucrati
sche procedures ook gebruiken te
gen de bureaucratie. Als het water
schap wegen wil afsluiten moeten
we als lastenbetaler ook als belang
hebbende aangemerkt worden, dus
als we massaal bezwaren indienen,
zitten ze met een massa borden in
hun maag. Npu ja, die zetten ze
maar voor hun bureaus, hebben ze
inderdaad een bord voor hun kop.
Stel dat een autochtone inwoner
van Oud-Vossemeer een eetcafe wil
beginnen en er zijn maar 3 mensen
in zijn straat die bezwaar aanteke
nen vanwege waardevermindering
van hun huizen, dan heeft hij grote
kans dat het niet doorgaat. Ondanks
het feit dat de rest van de straat
geen bezwaar heeft. Wat let dan die
andere bewoners om toch een be
zwaarschrift in te dienen waarin ze
stellen dat ze geen bezwaar hebben
en dat volgens hen er geen waarde
vermindering van huizen optreedt?
Toch een heel democratische ma
nier van werken. Kwestie van af-
strepen van gelijkluidende be
zwaarschriften en steunschriften.
Tijdens de inloopavond over het
dorpsbos te Oud-Vossemeer was er
een mevrouw die bezwaar had dat
de ijsbaan eventueel zou worden
verplaatst naar het dorpsbos want
ze had nu al last van het geluid en
stemmen van de ijsbaan, ook al lag
hij aan de andere kant van het dorp.
Ik geloofde mijn oren 'niet dus
vroeg het haar te herhalen. Jawel,
ze was uit Spijkenisse naar Oud-
Vossemeer gekomen vanwege de
rust. Ik had haar natuurlijk kunnen
uitmeten dat ons dorp geen geriatri
sche rustkolonie is, dat er hier ook
mensen leven, werken en plezier
maken, en dat zij misschien voor
onze rust beter terug kon gaan naar
Spijkenisse.
Maar je blijft hoffelijk, en in te
genstelling tot 'de import' weten
wij nog wat leven en laten leven
is. Veelal zijn zij de oorzaak van
allerhande verkeersmaatregelen,
waar wij in lengte van jaren nog
van mogen genieten, ook al zijn
in sommige gevallen de bezwaar
makers allang weer vertrokken,
zoals die van de verkeersmaatre
gelen in de Dorpsweg te Oud-
Vossemeer.
Dus burgers, gebruik bezwaar- en
steunschriften om uw democra
tisch recht te halen en onnodige
(verkeers)maatregelen zoals op de
Botermarkt in Tholen, die in de
volksmond al het Venekamp-paal
tje schijnt te heten, te voorkomen.
Gebruik het wel met mate, anders
zijn er nog meer ambtenaren en
een nieuw gemeentehuis nodig en
daar zitten we toch echt niet op te
wachten, dacht ik.
Cees Boogaart,
Schoolstraat 5,
4698 AN Oud-Vossemeer.
Oud papier. De CU/SGP-fractie
in de gemeenteraad van Steenber
gen heeft in een motie aangedron
gen op extra subsidie aan vereni
gingen en scholen die oud papier
inzamelen.
Zij zouden over de kilo's die ze
ophalen bóven het gemiddelde
van de afgelopen drie jaar, drie
eurocent extra per kilo moeten
krijgen bovenop de geldende prijs
van drie eurocent. Dit om de inza
meling te bevorderen. Want in
2002 werd per inwoner 63,6 kilo
oud papier ingezameld terwijl de
doelstelling 90 kilo is.
Trend Mode
iHeren -
Dames -
Kaaistraat 4 Steenbergen tel. (0167) 56 34 30
t/m zaterdag 20 maart.
Bij aankoop boven 50,-
ontvangt u een leuke attentie
zolang de voorraad strekt.
Maandag 13.00 - 17.30 uur
Dinsdag t/m
donderdag: 09.00 - 17.30 uur
Vrijdag 09.00 - 20.30 uur
Zaterdag 09.00 - 17.00 uur
volop gratis parkeergelegenheid
Advertentie I.M.