Hoe Goedhart op de golfbaan de nummer 1 van Europa werd Blijf van m'n Lijf kan 79 niet plaatsen Prins carnaval vertolkt mening van een beperkt deel van Oud-Yossemeer N O O S O m 30 30 30 Oerlemans Oerlemans Mode introductie weken Koeltechnisch bedrijf uit Sint-Maartensdijk in Duitse handen Donderdag 11 maart 2004 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 9 Je hoort het aan de borreltafel en op verjaardagen, maar bij Goedhart is het echt zo gegaan. Het koeltechnisch be drijf uit Sint-Maartensdijk is op de golfbaan verkocht. De Zuid-Afrikaanse directeur van Grenco/Grasso uit Den Bosch ontmoette op een Nederlandse golfbaan een bankier van de ABN Amro, die vertelde dat de familie Zevenhuizen geen opvolgers had en 60% van de aande len van Goedhart wilden verkopen. Zo ging april vorig jaar het balletje rollen en op 11 februari 2004 werd de overname van alle Goedhart-aandelen een feit. Zeer winstgevend Sterke export Autobanden Plaatsgebrek Zeeuws vrouwenopvanghuis Tweederde allochtoon Huiselijk geweld Omgangshuis Afsluiting Weihoek Bezwaarschrift Openingstijden winkel pen", zegt Rijkoort. De directeur van Goedhart heeft geen moeite met de overname door zijn vroegere concurrent. „Met vakbroeders klikt het snel. En ik ben aan het begin van mijn loopbaan nog twee jaar opgeleid door Grasso", lacht Mat thijssen. Wat zullen de gevolgen zijn van de overname in Sint-Maartensdijk? „De zaken gaan door als vanouds. We behouden onze eigen identiteit en bij de verre export staan we nu nog sterker via Grasso", zegt de Goedhart-directeur. Maar GEA zal de fikse overnamesom, die volledig uit eigen middelen werd gefinan- cieerd, natuurlijk willen terugver dienen. „Ja, Goedhart is zeer winst gevend en door goedkoper materialen (staal, aluminium, koper, enz.) in te kopen, hopen we voorde len te kunnen bereiken. Ook kunnen we misschien bepaalde zaken con centreren", aldus Rijkoort, die sinds 1,5 jaar de minder goedlopende koelerfabriek van Küba bij Mtin- chen op de rails heeft gezet. „We wilden aandeelhouders die met hart en ziel in de koeltechniek zit ten, want met investeerders zit je over tien jaar in de problemen", zegt algemeen directeur Joep Mat- thijssen van Goedhart, die zijn be perkte aandelenpakket ook aan Grasso verkocht, evenals twee be leggingsinstellingen. Grasso uit Den Bosch, dochter van het Duitse concern GEA, zorgt ervoor dat Goedhart zijn positie op de wereld markt kan verstevigen. Samen met de Duitse koelerfabriek Küba bij München, eveneens onderdeel van GEA, is Goedhart nu de nummer I op het gebied van koelers en koel- blokken in Europa. De 240 personeelsleden, waarvan 180 in Sint-Maartensdijk en 80 in de Tsjechische fabriek van Goed hart aan de Elbe, 60 km ten oosten van Praag, gaan een nieuwe episode in van de zeventigjarige historie van het bedrijf. In 1933 legde Cor Goedhart daarvoor de basis aan de Spangensekade in het hartje van Rotterdam en sinds 1962 is het koeltechnisch bedrijf in Sint-Maar tensdijk actief. De onderneming kende pieken en dalen. Zo werd vo rig jaar een recordwinst geboekt, maar in de tijd van de melkkoel- tanks werden er de nodige stroppen geleden. „We hebben de neergaande spiraal doorbroken door in onze ei gen producten te blijven geloven en de prijzen omhoog te doen. Daar door hebben we een hele sterke groei doorgemaakt." Goedhart werkt voor de bovenkant van de markt. Geen .confectiekoe- lers'dus, maar maatwerk. „Wij zijn uniek door geen standaardproducten te maken en in elk land van de we reld staat er wel een koeler van Goedhart", zegt directeur Matthijs- sen met ingehouden trots. Zijn nieu we baas, Peter Rijkoort (vice-presi dent van GEA), glundert. „Ja, Goedhart sluit naadloos bij ons con cern aan. Je moet met de juiste men sen op de juiste tijd op de juiste plaats zijn. Dan lukt het om voor al lebei een win-win situatie te schep- Volgens directeur verkoop van Goedhart, Ronald Bekker, kijken de klanten kritisch tegen deze overna me aan. „Ze moeten vertrouwen houden in Goedhart en wij willen ook aan iedereen blijven leveren. We worden zeker niet opgeslokt door GEA. Goedhart is een A-merk met een omzet van 31 miljoen euro in 2003. Hoewel Küba van GEA ook koelers maaktt zijn er heel wei nig overlappingen met onze twee fabrieken. We zijn complementair, vullen elkaar goed aan", zegt de verkoopdirecteur van Goedhart. Erik de Jonge, directeur productie en logistiek in Sint-Maartensdijk, denkt niet dat er voorlopig uitge breid zal worden, hoewel er in Sint- Maartensdijk nog wel ruimte is op de 20.000 m- grond, waarvan 12.000 m2 is bebouwd. In Tsjechië is nog maar 6000 m2 van de 17.000 m2 bebouwd, maar daar komt bin nenkort de al eerder geplande 6000 m2 bij. De nieuwe eigenaren willen alles eerst goed inpassen. De Jonge Expeditiemedewerker Piet Nuyten rechts) van Goedhart en chaujfeur Kees Hartog van Geuze maken een koeler gereed voor transport. De specialisten Potappel en Snoep zijn bezig aan een bijzondere koeler voor een pizzafabriek in Oostenrijk. was daar al mee bezig. Hij wil de extra magazijnruimte die Goedhart huurde in het bedrijfsverzamelge bouw afstoten en alles concentreren bij Weggemans in Sint-Maartens dijk en bij Geuze Transport in Sint- Annaland. Goedhart is sterk gericht op de ex port: 75% van de koelers gaat direct naar 50 landen en via installateurs gaat nog het nodige de grens over, zodat er totaal 85% van de produc ten die in Sint-Maartensdijk ge maakt worden, buiten Nederland worden verkocht. Niet dat in ons ei gen land Goedhart onbekend is, want in de veiling te Krabbendijke staan 120 luchtkoelers uit Sint- Maartensdijk. Dat is ook in de bloe menveiling van Venlo het geval met maar liefst 400 koelers. Maar in het buitenland gebeurt meer. Zo wordt er nu gewerkt aan een opdracht voor een pizzafabriek in Oostenrijk en voor een kippenslachterij in Thai land (waar 1 miljoen kippen per uur worden geslacht) werden ook veel koelers geleverd. Frietfabrieken en de visverwerkende industrie (o.a. tonijnenjagers in Japan) behoren ook tot de klantenkring. Hoewel Goedhart van geen enkele branche afhankelijk is, zoekt men toch naar een bredere spreiding, bui ten de voedingsmiddelensector. Een voorbeeld daarvan is een fabriek, waar oude autobanden tot - 40 wer den bevroren om ze gemakkelijker te kunnen afbreken. Ook voor test ruimten en lakstraten voor de auto mobielindustrie worden koelers ge bruikt. Om nieuwe markten te kunnen aan boren. heeft Goedhart een stevige basis. „Vijftig procent van ons per soneel werkt in de verkoop en op de tekenkamer", zegt Joep Matthijssen. Volgens GEA-vice-president Rijk oort staat de koeltechnische branche aan het begin van een consolidatie. Er zitten veel kleine bedrijven bij met soms maar een omzet van 4 miljoen euro. Ook GEA, onderdeel van het beursgenoteerde MG uit Frankfurt, is aan het herstructure ren. Met 2700 medewerkers, van wie er 750 in Nederland werken, wordt een omzet van 450 miljoen euro behaald. Veel van de perso neelsleden, maar liefst 1500 m, wer ken bij de servicedienst. GEA is marktleider in Zuid-Afrika, heeft ook een fabriek in Amerika en is via een joint-venture ook in de Chinese stad Sjanghai vertegenwoordigd. Wereldwijd georiënteerd dus. „Zo bestaat de directie van Grasso ook uit Nederlanders, een Fransman, Oostenrijker, Engelsman en een Zuid-Afrikaan. „Zo'n mix van erva ring, cultuur en nationaliteit is noodzakelijk voor internationaal succes", zegt Rijkoort, die voor heen bij de landbouwmechanisatie- fabriek van Vicon werkte. Rijkoort is niet bang dat de produc tie op den duur uit Nederland naar goedkope loonlanden verdwijnt. „Als je geen productie meer hebt, dus toegevoegde waarde, ben je over vijftig jaar je welvaart kwijt. We blijven dus in Sint-Maartensdijk produceren, maar wel intelligente producten. Voor het topsegment van de markt dus, want we willen spe cialist blijven in industriële koel techniek", aldus de nieuwe eigenaar van Goedhart. Algemeen directeur Joep Matthijssen van Goedhart met vice-president Peter Rijkoort van GEA. het Duitse concern dat het bedrijf in Sint-Maartensdijk heeft overgenomen. Stichting Blijf van m'n Lijf Zeeland kan 79 procent van de mishandel de vrouwen geen tijdelijke opname bieden. Dit staat in de nota 'een kwestie van een lange adem', die ter gelegenheid van het 25-jarig be staan is verschenen. De vrouwen worden wegens plaatsgebrek doorver wezen naar vluchthuizen buiten Zeeland. De stichting staat met de rug tegen de muur. Om mishandelde vrouwen direct veiligheid te garande ren, moeten ze snel huisvesting krijgen. Maar de instantie kan de vele opnameverzoeken niet aan. Nederland telt 21 Blijf van m'n Lijfhuizen. Hier kunnen vrouwen met kinderen terecht, die lichame lijk, geestelijk of seksueel mishan deld zijn. De stichting zoekt voor hen anonieme woonruimte, zodat de dader hen niet vindt. De stich ting doet veel aan preventie en voorlichting. Karin, directielid Blijf van m'n Lijf Zeeland, wil anoniem blijven en daarom niet met haar achternaam in de krant: „Uit onderzoek is gebleken dat kinderen die zelf getuige geweest zijn van mishandeling, later zelf eerder slachtoffer worden of soms zelfs dader. Daarom is voorlich ting en preventie zo belangrijk." Blijf van m'n Lijf bestaat 25 jaar in Zeeland. Sinds vorig jaar wor den de werkzaamheden voor Zee land centraal gedaan in Vlissingen, waar zestien medewerkers werk zaam zijn. Er is te weinig subsidie voor opvang van alle mishandelde vrouwen. De totale capaciteit van de vrouwenopvang in Nederland breidde uit van 2153 in 1999 tot 2474 plaatsen in 2001: een stijging van vijftien procent. De stichting in Vlissingen kan zestien vrouwen met hun kinderen een tehuis bie den. Karin: „We sturen de mishan delde vrouwen nooit naar huis te rug als ze bij ons komen. Elke ochtend krijgen we een e-mail van de andere Blijf van m'n Lijfstich tingen, daarin staat hoeveel ka mers ze die dag vrij hebben. Heb ben wij geen ruimte, maar hebben we gezien dat Den Helder bijvoor beeld wel plaats heeft, dan verwij zen we de vrouw naar deze plaats door. Ze moet vervolgens zelf met Den Helder contact zoeken. We hebben er geen zicht op hoeveel Eén op de vijf vrouwen in Nederland heeft met mishandeling te maken. mensen niet geplaatst worden. Maar we kunnen niet iedereen op vangen, vooral wanneer je weet dat één op de vijf vrouwen met mishandeling te maken heeft in Nederland." De duur van de opvang is verschil lend: „Sommigen blijven twee da gen, anderen blijven één jaar. We hebben geen maximale verblijfs duur, maar ze moeten ^elf wel ac tief naar woonruimte zoeken. Het is geen luxe om hier te verblijven, daarom willen ze ook uit eigen be weging zo snel mogelijk weg," zegt Karin. Geweld tegen vrouwen is een maatschappelijk probleem en niet alleen een privé- of vrouwenpro bleem. Het is een gevolg van een structurele machtsongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Karin denkt dat het aantal vrouwen dat aangifte doet van mishandeling, stijgt. Ze weet niet hoe dit komt, maar misschien door de bekend heid van de Blijf van m'n Lijfhui zen. „Er komt steeds meer geweld, je ziet dit ook al op straat. Een an dere reden is, dat de vrouwen vroeger op hogere leeftijd bij ons kwamen. Ze wachtten, totdat de kinderen de achttienjarige leeftijd bereikt hadden of het huis uit wa ren. De vrouwen waren intussen rond de veertig jaar, voordat ze bij ons kwamen. Nu zijn ze tussen de twintig en dertig." Tweederde van de vrouwen is allochtoon, maar Karin zegt dat dit niets te maken heeft met de stijging. „Mishande ling komt helaas in alle bevol kingsgroepen voor." De plaatselijke overheid financiert de Blijf van m'n Lijfhuizen, maar er is nog steeds te weinig subsidie voor de opvang. Het geld dat de vluchthuizen krijgen, besteden ze aan laagdrempelige opvang, pre ventie-activiteiten en verlichting van de doorstroomproblematiek. De mishandelde vrouwen kunnen moeilijk aan woonruimte komen, in Blijf van m'n Lijf wachten ze. Hierdoor houden ze onnodig plaats bezet en de doorstroom stagneert. Wat is huiselijk geweld? Zoals de term doet vermoeden, is dit geweld thuis, in besloten kring. Ouderen-, kinder- en vrouwenmishandeling wordt hieronder verstaan. Het te genovergestelde hiervan is geweld op straat. Verschillende grote poli tieregio's voeren experimenten uit om huiselijk geweld aan te pakken. Sinds twee jaar is er op de politie opleiding aandacht voor huiselijk geweld en de rol van de politie daarbij. Ook is er aandacht voor sa menwerking met diverse hulpver lenende instanties. Verregaande automatisering en landelijke richtlijnen om misbruik van de sociale wetten tegen te gaan, bemoeilijken de veiligheid van de mishandelde vrouwen. De ze 'binnenlandse vluchtelingen' kunnen nauwelijks hun verblijf plaats geheim houden. Daarom verandert de stichting regelmatig de verblijfplaats van de vrouwen en moeten de slachtoffers verhui zen. Justitie bereidt een wet voor die er voor zorgt dat de plegers van ge weld. het huis moeten verlaten. De politie ontzegt ze dan voor een be paalde periode de toegang tot het huis. Nu zijn het vaak de slacht offers (de vrouwen en kinderen) die het huis verlaten.Wanneer het slachtoffer geen aangifte wil doen, kan de politie toch besluiten over te gaan tot vervolging. Er moet dan wel sprake zijn van een be wijsbaar strafbaar feit. Karin: „Het komt vaak voor dat de slachtoffers geen einde willen ma ken aan hun relatie. Wel willen ze dat de mishandeling stopt." Blijf van m'n Lijf Zeeland is voor stander van een omgangshuis. Hier mee worden rust en veiligheid voor moeder en kind bevorderd. Karin: „Op deze plaats kunnen de vrou wen hun partners gntmoeten, als ze de kinderen van elkaar overnemen in verband met een bezoekrege ling." Vrouwenmishandeling maakt geen deel uit van het onderwijspro gramma op scholen. Er is wel les materiaal over het emancipatie- en anti-discriminatiebeleid. Het minis terie van justitie en de provincie Zeeland subsidiëren het project Marietje Kessels voor groepen 7 en 8 van Zeeuwse basisscholen. Bij deze training leren kinderen zich te weren tegen ongewenst gedrag en machtsmisbruik. Karin: „De kinde ren krijgen voorlichting. Vaak groeien ze op met mishandeling, ze denken dat het normaal is én ver zwijgen het. Met dit programma le ren ze dat het niet hoort en kan er actie ondernomen worden." Stemmen van lezers Het is een goed gebruik om na af scheid van een burgemeester die veel betekend heeft voor de ge meente een straat naar hem te ver noemen als voortdurende blijk van erkenning. Dat betekent dat we ons nu de vraag moeten stellen of we in plaats van een straat beter niet de bekende duikplaats de Punt bij café de Zeester bij Gorishoek moeten hernoemen in Nuisdiep, als synoniem voor de spreekwoor delijke put. Kleur bekennen of schuld beken nen, dat laatste zullen ze natuur lijk niet doen, want zij weten ten slotte beter dan wij wat goed voor ons is. We zijn nu al de duurste gemeente van Zeeland en we hebben echt niet te bieden wat Renesse, Veere of Middelburg wel hebben. Het lijkt wel een wedstrijd, vol gende jaren binden we de strijd aan met Wassenaar, want hoe dan ook, het college wil de eerste plaats bereiken op de lijst van duurste gemeenten van Nederland. Nu al een structureel verlies van 2 miljoen per jaar, maar de me- ga-prestige projecten moeten ui teraard wel doorgaan. Zoals Wim Kan al zei: 'Democra tie is de wil van het volk. Elke morgen lees ik stomverbaasd in de krant wat ik nu weer wil'. Zo ver gaat het mij ook als inwoner van Oud-Vossemeer als ik lees wat een wethouder ons beloofd heeft, alsof wij daarom gevraagd hebben. Ik vraag me trouwens af of gede puteerde Heukelom wist dat prins carnaval de mening van een (be perkt) aantal mensen uit Oud-Vos semeer vertolkte? De gemeente Tholen glijdt door het nieuwe gemeentehuis en ande re megaprojecten niet alleen af in een financieel moeras, maar ook naar een toekomstige artikel 12 „onder curatele" status. En zoals het een Nederlandse de mocratie betaamt, kunnen wij als burger niet ingrijpen maar wel straks de rekening betalen. Het zou beter zijn als we bestuurders van gemeenten net als in het be drijfsleven persoonlijk aansprake lijk konden stellen, dan zouden ze het wel laten. Het ontwerpverkeersbesluit voor de afsluiting van een groot deel van de Weihoek ligt nu ter inzage. Afsluiten van wegen in het buiten gebied om onveilige verkeerssitu aties te voorkomen? Na afsluiting zal er door de politie gecontroleerd gaan worden, wordt gezegd. Is het dan niet handiger om veel kosten te voorkomen en nu al te gaan controleren. Het enige wat te gen onveilige verkeerssituaties helpt is controle en niet het afslui ten van de polderwegen. Want ook dat laatste moet gecontroleerd worden en dat gebeurt nu toch al veel te weinig. Of werkt het waterschap volgens de methode: waarom makkelijk doen als het moeilijk kan? Het imago van Tholen ligt in de havens van Stavenisse, Sint-Philipsland en Tholen, de poldergezichten, de molens en dé combinatie van land bouw, natuur en historie. Inwoners en toeristen kunnen na af sluiting niet meer de polder in om de natuur van Tholen te bewonde ren, ze kijken dan sowieso aan te gen een woud van verkeersborden, want na de Weihoek volgen natuur lijk alle andere polders. Gezien het feit dat men de borden alvast maar ging bestellen en de werkzaamheden ging uitvoeren, is het indienen van bezwaar slechts een formaliteit. Als er straten/we gen afgesloten worden op verzoek van de bewoners, dan dienen die bewoners ook zelf maar voor de kosten en onderhoud op te draaien. Als de rest van de inwoners er geen gebruik van mogen maken dan hoe ven die er ook niet voor te betalen. Wij als waterschapslasten-betalers zijn allemaal belanghebbenden, hoe zou het waterschap het vinden als wij een deel van onze lasten niet zouden betalen omdat wij geen ge bruik mogen maken van die we gen? Laten we allemaal maar eens een bezwaarschrift indienen, misschien leren ze het dan. Het is een goed gebruik in Neder land om de schijn van democratie op te houden, en bij elk project een bezwaarschriftenprocedure in te stellen, want op zich natuurlijk een formaliteit is, maar ach het houdt de apparatski's bezig en de burgers denken dat ze nog wat in de melk te brokkelen hebben. Wat uiteraard niet waar is, we hebben tenslotte een bureaucratie, geen democratie. Toch kunnen we die bureaucrati sche procedures ook gebruiken te gen de bureaucratie. Als het water schap wegen wil afsluiten moeten we als lastenbetaler ook als belang hebbende aangemerkt worden, dus als we massaal bezwaren indienen, zitten ze met een massa borden in hun maag. Npu ja, die zetten ze maar voor hun bureaus, hebben ze inderdaad een bord voor hun kop. Stel dat een autochtone inwoner van Oud-Vossemeer een eetcafe wil beginnen en er zijn maar 3 mensen in zijn straat die bezwaar aanteke nen vanwege waardevermindering van hun huizen, dan heeft hij grote kans dat het niet doorgaat. Ondanks het feit dat de rest van de straat geen bezwaar heeft. Wat let dan die andere bewoners om toch een be zwaarschrift in te dienen waarin ze stellen dat ze geen bezwaar hebben en dat volgens hen er geen waarde vermindering van huizen optreedt? Toch een heel democratische ma nier van werken. Kwestie van af- strepen van gelijkluidende be zwaarschriften en steunschriften. Tijdens de inloopavond over het dorpsbos te Oud-Vossemeer was er een mevrouw die bezwaar had dat de ijsbaan eventueel zou worden verplaatst naar het dorpsbos want ze had nu al last van het geluid en stemmen van de ijsbaan, ook al lag hij aan de andere kant van het dorp. Ik geloofde mijn oren 'niet dus vroeg het haar te herhalen. Jawel, ze was uit Spijkenisse naar Oud- Vossemeer gekomen vanwege de rust. Ik had haar natuurlijk kunnen uitmeten dat ons dorp geen geriatri sche rustkolonie is, dat er hier ook mensen leven, werken en plezier maken, en dat zij misschien voor onze rust beter terug kon gaan naar Spijkenisse. Maar je blijft hoffelijk, en in te genstelling tot 'de import' weten wij nog wat leven en laten leven is. Veelal zijn zij de oorzaak van allerhande verkeersmaatregelen, waar wij in lengte van jaren nog van mogen genieten, ook al zijn in sommige gevallen de bezwaar makers allang weer vertrokken, zoals die van de verkeersmaatre gelen in de Dorpsweg te Oud- Vossemeer. Dus burgers, gebruik bezwaar- en steunschriften om uw democra tisch recht te halen en onnodige (verkeers)maatregelen zoals op de Botermarkt in Tholen, die in de volksmond al het Venekamp-paal tje schijnt te heten, te voorkomen. Gebruik het wel met mate, anders zijn er nog meer ambtenaren en een nieuw gemeentehuis nodig en daar zitten we toch echt niet op te wachten, dacht ik. Cees Boogaart, Schoolstraat 5, 4698 AN Oud-Vossemeer. Oud papier. De CU/SGP-fractie in de gemeenteraad van Steenber gen heeft in een motie aangedron gen op extra subsidie aan vereni gingen en scholen die oud papier inzamelen. Zij zouden over de kilo's die ze ophalen bóven het gemiddelde van de afgelopen drie jaar, drie eurocent extra per kilo moeten krijgen bovenop de geldende prijs van drie eurocent. Dit om de inza meling te bevorderen. Want in 2002 werd per inwoner 63,6 kilo oud papier ingezameld terwijl de doelstelling 90 kilo is. Trend Mode iHeren - Dames - Kaaistraat 4 Steenbergen tel. (0167) 56 34 30 t/m zaterdag 20 maart. Bij aankoop boven 50,- ontvangt u een leuke attentie zolang de voorraad strekt. Maandag 13.00 - 17.30 uur Dinsdag t/m donderdag: 09.00 - 17.30 uur Vrijdag 09.00 - 20.30 uur Zaterdag 09.00 - 17.00 uur volop gratis parkeergelegenheid Advertentie I.M.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2004 | | pagina 9