FIXUS
m
'Ganzen gaan vanzelf opzij als je remt'
'De leden hebben er
wel begrip voor'
Verbitterde J.M. Kesteloo uit
Tholen vecht voor zijn recht
Motorrijder onderuit tegen auto
x
Ierse muziek in de Wellevaete
Duurzaam gescheiden levende ouderen in de problemen
'Bezoek aan
catechesatie'
Cyberbus van
Dorcas doet
scholen aan
Donderdag 11 maart 2004
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
Accountants en
Belastingadviseurs
Johannes Passion
in Gertrudiskerk
'y
Samen Sterk in Scherpenisse stopt
Braderie
Septic tank mag
vijf jaar blijven
in buitengebied
Intensieve bezoeken
Recht halen
Gemeentehuis
in Steenbergen
tien miljoen euro
Begeleiding en advisering van ondernemingen en particulieren.
Opstellen jaarstukken, controlewerkzaamheden,
verzorging administraties van ondernemingen.
Verzorging van aangifte inkomstenbelasting.
Noordsingel 12,
4611 SE Bergen op Zoom
telefoon 0164 - 24 13 52,
fax 0164 - 25 75 16
CP
iu
/v7\
f Jk
yr
Het lijstje met bezuinigen van de
SGP dat M.J. Klippel presenteerde
heeft volgens de PvdA-er M.A.J. van
der Linde een 'behoorlijk SGP hob
by-gehalte.' Vooral in de post welzijn
wil de SGP het mes zetten. Begin
nend met 450.000 euro volgend jaar.
Jaarlijks variërend tussen de 9 en 12
procent.
Dat is tegen het zere been van de so
ciaal democraten. Van der Linde:
..Het enige wat nog leuk is voor de
mensen is een bezoek aan de cateche
satie. Welzijn is geen luxe. Het wordt
aan ouderen, gehandicapten en jeugd
besteed, aan de muziekschool bij
voorbeeld. Ik wil deze lijst niet als
leidraad nemen." Klippel reageerde:
„Maar catechesatie is wel gratis."
P. van Belzen (CU) wilde weten of de
PvdA bereid was ook op welzijn te
bezuinigen. Van der Linde sloot dat
niet uit, maar wees op het belang van
de voorzieningen 'juist nu er veel on
zekerheid heerst en het economisch
slecht gaat, is het van groot belang.'
Advertentie I.M.
Drie weken voor Pasen, op zaterdag
20 maart, voert het Toonkunstkoor
Bergen op Zoom de Johannes Passion
uit van Johann Sebastian Bach. Inter
nationaal vermaarde solisten verlenen
hun medewerking: Frank Fritschy
(evangelist), Math Dirks (Christus),
Hieke Meppelink (sopraan, aria's),
Patrick van Goethem (altus, aria's),
Palle Fuhr Jprgensen (bas, aria's) en
Jap van Elsacker (tenor, aria's). Het
koor staat onder leiding van Charles
van der Veeke. De muzikale begelei
ding gebeurt door het Barokorkest
Florilegium Musicum, dat daarvoor
authentieke historische instrumenten -
of kopieën ervan - gebruikt. De uit
voering in Bergen op Zoom begint
om kwart over acht. Toegangskaarten
zijn verkrijgbaar bij Koster Muziek,
The Music Store en Toerisme Bergen
op Zoom, of te bestellen via internet:
www.toonkunstkoorboz.nl.
r.
Een dode en een gewonde gans bleven achter op de Annavosdijkseweg.
De middenstandvereniging Samen Sterk in Scherpenisse is ontbonden.
Op maandag 2 februari viel na ruim veertig jaar het doek tijdens de jaar
vergadering. Er waren nog acht leden. Penningmeester G. Larooy be
treurt de opheffing maar het bestuur had geen andere keus. Het geld van
de spaarrekening zal gebruikt worden voor de inwoners van het dorp.
Het aantal winkeliers nam de laatste
jaren sterk af. De slager en bakker
stopten ermee. „In 1995 hadden we
nog zestien leden, in 2001 nog der
tien, nu nog acht." Een halvering in
minder dan tien jaar. De cijfers
spreken voor zich. Het aantal win
keliers is drastisch teruggelopen.
„In het najaar organiseren we altijd
de winkelweek. Toen ik vanuit mijn
winkel naar de Hoge Markt liep tel
de ik nog één winkel. Die van me
zelf. Negen jaar geleden waren dat
er nog zeven. De bakker is gestopt.
Witgoed is weg, Pommé van Houte,
Beens, noem maar op."
Het was volgens Larooy niet meer
te doen om met zo weinig winke
liers een winkelweek te houden.
„Op de vergadering heb ik het voor
stel gedaan om de vereniging op te
heffen. Ik vond het verschrikkelijk
erg om te doen, maar de leden had
den er wel begrip voor. We hebben
nu geen vergadering meer en ook
geen etentje samen na de vergade
ring, maar wat moetje als er zo wei
nig winkeliers overblijven?"
De vereniging werd in 1963 opge
richt door C. Pleune en M. Hage
toen het dorp nog een bloeiende
middenstand had. De winkels die nu
nog open zijn, zijn op de vingers
van egn hand te tellen. Er zijn twee
fietsenwinkels (Larooy en A. Dui-
ne), de buurtsuper Spar van P.
Moerland, bakker Cock Leijs (geen
lid meer) en de schilderswinkel
Noom (geen lid) in de Kerkstraat.
Daarnaast waren ook restaurant De
Gouden Leeuw, cafetaria de Hek
senketel, de twee kapperszaken
(Van der Reest en Corry d'Or) en
café Zeelands Welvaren lid van de
vereniging.
Het geld van de spaarrekening is
apart gezet om later te gebruiken
voor de inwoners van het dorp. „Als
hier een woonzorgcentrum komt,
dan willen we het daar aan beste
den."
De voorjaarshow gaat dit jaar niet
door. „Maar als er iemand is die het
op zich wil nemen om het te regelen
dan misschien volgend jaar. Dat
geldt ook voor de braderie als er een
vereniging opstaat die het wil rege
len. Maar dat is allemaal onder
voorbehoud, zegt Larooy de 24 jaar
lid was van de vereniging. Voorzitter
was Rien van Akkeren, Marianne
van Gorsel-Larooy deed secretari
aatswerk.
De leden kunnen volgens Larooy
lid worden van de middenstandver
eniging Smalstad en of van TOF,
de Thoolse ondernemers federatie.
Van ruim 400 panden in het Thoolse
buitengebied kan het afvalwater ge
loosd blijven worden op de bestaande
manier. De verplichte vervanging van
septic tanks mag van het waterschap
vijf jaar uitgesteld worden. Wél moe
ten 17 panden worden aangesloten op
de (druk)riolering en moeten nog
eens twaalf panden in natuurgebie
den worden voorzien van een mini-
zuivering (iba-systeem). Daarmee
voldoet Tholen dan ruimschoots aan
de voorwaarde dat voldoende milieu
rendement wordt behaald.
Niet vanaf 2005, maar pas vanaf
2010 hoeven de panden in het buiten
gebied te voldoen aan het lozingen
besluit wvo huishoudelijk afvalwater.
Het waterschap - verantwoordelijk
voor de zuivering en lozing van het
afvalwater - heeft daartoe besloten
omdat de vervanging van een septic
tank door een verbeterde versie bij
zonder duur is en nauwelijks meer
rendement oplevert voor het milieu.
De komende jaren zullen naar ver
wachting betere alternatieven be
schikbaar komen.
Ierse muziek van Zeeuwse bodem.
Die is zaterdag 27 maart te beluiste
ren in de Wellevaete te Sint-Anna-
land. Op uitnodiging van Uit op
Tholen treedt No Frontiers op. Zan
geres Joyce van Bavel wordt op
akoestische gitaar en viool begeleid
door Kees van Vredegem en David
Egter van Wissekerke. Zij vertolken
luisterliedjes van meer en minder
bekende Ierse artiesten en liedjes
schrijvers, onder andere van Mary
Black, Sinead Lohan, Dougie Mc-
Cleanm, Lorena McKennitt en Eva
Cassidy. De groep, die al diverse
keren in het voorprogramma stond
van gevestigde artiesten, bracht
twee cd's uit: No Frontiers en Whis
per of the Trees.
No Frontiers vervangt The Old Firm
die oorspronkelijk was gecontrac
teerd. Die band moest afzeggen om
dat één van de muzikanten naar het
buitenland is vertrokken. De voor
stelling in Sint-Annaland begint om
kwart over acht. Toegangskaarten
zijn verkrijgbaar bij de VVV in
Sint-Maartensdijk, boekhandel Die-
leman in Tholen en - zolang de
voorraad strekt - aan de zaal.
De Cyberbus van de christelijke
hulporganisatie Dorcas bezoekt don
derdag Tholen en gaat vrijdag naar
Sint-Maartensdijk. De bus is bedoeld
om het werk van de stichting Dorcas
te promoten. Vandaag staat de bus op
het parkeerterrein bij zwembad De
Spetter aan de Zoekweg. Leerlingen
van de reformatorische basisschool
Eben Haëzer brengen een bezoek
aan de promotiebus. Vrijdag staat de
bus in de Oosterscheldestraat te Sint-
Maartensdijk. Hier zullen leerlingen
van de Juliana van Stolbergschool op
een speelse manier informatie krij
gen over de nood in diverse landen
van de wereld. In de bus staan zes
tien computers, waarop de leerlingen
informatie over de hulpverlening
kunnen krijgen. Een medewerker
van Dorcas brengt ook zelf een be
zoek aan de Juliana van Stolberg-
school om de leerlingen te vertellen
over het project 'Water Egypte'. De
school haalt in maart zendingsgeld
op voor dit doel.
het rond middernacht gebeurd is,
want toen hoorden we de ganzen
en sloegen de honden aan. Maar
dat gebeurt wel vaker. Ze werden
ook weer stil, dus we dachten dat
er niets aan de hand was." De
Sint-Annalandse vermoedt dat de
gene die de ganzen aanreed zeker
schade aan zijn auto moet hebben.
Maar niemand heeft zich tot nog
toe gemeld. Er zijn foto's gemaakt
van de aangereden ganzen. „Onze
dochter Liesbeth heeft die mee
naar school genomen en daar ke
ken de kinderen er vol afgrijzen
naar", aldus Mireille Geluk.
„Degene die dit gedaan heeft,
heeft niet eens de moeite genomen
om ons te waarschuwen." Mireille
Geluk uit Sint-Annaland is ver
ontwaardigd. In de nacht van vrij
dag op zaterdag zijn bij boerderij
Nooit Gedacht op de Annavos
dijkseweg in de polder ten noord
westen van het dorp drie ganzen
aangereden. Twee overleefden de
klap niet, de derde werd 's mor
gens door Mireilles man Arne
aangetroffen toen deze de krant
uit de brievenbus wilde halen.
„Het dier heeft daar de hele nacht
gelegen. Het mist een oog en ver
der heeft het een evenwichtsstoor
nis", zegt Mireille, die niet be
grijpt dat degene die de ganzen
aanreed, het dier onnodig heeft la
ten lijden. „Het is tekenend voor
hoe mensen tegenwoordig in el
kaar steken." Ze vermoedt trou
wens dat de dieren moedwillig zijn
overreden. „Het is verschrikkelijk
hard gegaan, want één gans is he
lemaal kapot en de andere kwam
door de klap van de weg in onze
vijver terecht." Het is net broed-
seizoen en op de boerderij van de
familie Geluk zijn al vier nesten
gebouwd door de ganzen die volop
aan de leg zijn.
Al sinds 1974 lopen er ganzen op
het erf van de boerderij en ook
weieens op de weg. „Iedereen weet
dat gewoon. En ook dat de dieren
vanzelf opzij gaan als je afremt.
Natuurlijk weet ik dat je ze niet
los mag laten lopen, maar in feite
zijn de ganzen ook natuurlijke
verkeersremmers voor onze kin
deren." Heel vaak stoppen passe
rende automobilisten bij de boer
derij om een plaatje van de
ganzen te schieten, vertelt Mireille
Geluk, die het voorval bij de poli
tie gemeld heeft. „We denken dat
Na een werkzaam leven dachten J.M. (Jan) Kesteloo en zijn echtgenote
I.iny Verburg uit Tholen eind jaren tachtig aan het begin te staan van
een onbezorgde ouwe dag. Hun twee kinderen waren de deur uit, de
heer Kesteloo ging in 1988 in de vut en hij keek er naar uit om samen
met zijn vrouw van het leven te gaan genieten. Het pakte echter heel
anders uit. Mevrouw Kesteloo raakte aan de sukkel. Ze werd vergeet
achtig en vertoonde symptomen van dementie.
Na de laatste vakantietrip die het
echtpaar Kesteloo samen met hun
jongste zoon André en zijn vrouw in
1989 maakte naar Amerika ging het
steeds verder bergafwaarts met de
gezondheid van de vrouw en na uit
voerige onderzoeken in ziekenhui
zen in Roosendaal en Rotterdam
volgde de diagnose: Altzheimer. De
mooie toekomstplannen konden aan
de kant en wat volgde was een pe
riode waarbij de twee echtelieden
steeds verder uit elkaar werden ge
dreven, zowel in geestelijk als li
chamelijk opzicht. Op 15 december
2002 is mevrouw Kesteloo in zorg
centrum Ten Anker overleden, maar
door onnavolgbare kronkels in de
Nederlandse wetgeving wordt haar
nu 77-jarige man achtervolgd door
een financiële eri (vooral) morele
nasleep van het feit dat hij en zijn
echtgenote de laatste jaren niet meer
onder één dak konden wonen.
Aan het begin van het gesprek ko
men de emoties weer los bij de heer
Kesteloo. Hij laat me de video-op-
namen zien van het vorige week
vrijdagavond uitgezonden tv-pro-
gramma Factor van de IKON. Sa
men met enkele van de 1500 lotge
noten doet Kesteloo daarin zijn
verhaal voor de camera. Hij vertelt
over de intensieve bezoeken aan het
tegenover zijn aanleunwoning gele
gen zorgcentrum. „Als ik 's och
tends de gordijnen opendeed, zoch
ten mijn ogen al naar het kamertje
waarin Liny zich bevond. Drie keer
per dag zocht ik haar op en ook mijn
twee zoons Ad en André met hun
vrouwen kwamen vaak bij haar op
bezoek." Naar, zijn zeggen toonde
zijn echtgenote wel iets van herken
ning als ze hem zag, maar voor de
rest was ze onbereikbaar voor haar
man en andere bekenden. „Het is
moeilijk te accepteren als je na bijna
vijftig jaar huwelijk door je partner
als vreemde wordt gezien. Gelukkig
ontbrak het haar niet aan goede
zorg, want het personeel van de
Vlietberg - de gesloten afdeling van
zorgcentrum Ten Anker waar me
vrouw Kesteloo de laatste jaren van
haar leven doorbracht - was erg
goed voor haar. Zelf heb ik tijdens
de ziekte van mijn vrouw veel steun
gehad van de gespreksgroep waarin
We met familieleden van andere pa
tiënten van de Vlietberg maande
lijks ervaringen uitwisselden. Je le
ven staat totaal op z'n kop als je
hoort dat je partner Altzheimer heeft
en hoewel je enerzijds blij bent dat
er eindelijk een naam aan het ziek
tebeeld gehangen wordt, komt snel
het besef dat er een streep door alle
toekomstplannen komt. Ik had vroe
ger een eigen rijwielhandel aan de
Markt in Poortvliet en nadat ik die
zaak in 1958 had verkocht, ging ik
bij het waterleidingbedrijf aan de
Botermarkt in Tholen aan de slag
als tekenaar. We verhuisden begin
jaren zestig naar Tholen en ik ben
tot mijn vut bij het waterleidingbe
drijf blijven werken. Liny was huis
vrouw en zij nam de zorg over onze
kinderen voor een groot deel voor
haar rekening. We genoten beide
van het leven en we gingen graag
samen op vakantie. Vooral aan de
reizen naar Mallorca, twee trips
naar Indonesië en natuurlijk onze
laatste vakantie in Florida denk ik
met veel plezier terug."
Het viel de kwieke Tholenaar zwaar
dat zijn vrouw, ondanks de verhui
zing van het echtpaar uit hun huis
aan de Grindweg naar een aanleun
woning in de Prins Clauslaan, niet
meer thuis kon worden verzorgd.
„We zijn in februari 1998 verhuisd
en in het begin maakte Liny gebruik
van de dagopvang in het aangren
zende zorgcentrum. Ik bracht haar 's
ochtends naar de afdeling en aan het
eind van de middag haalde ik haar
daar weer op. De ziekte kreeg haar
echter steeds meer in zijn greep en
het was na enige tijd niet langer ver
antwoord om haar thuis te houden."
Vanaf het moment dat de moeilijke
beslissing genomen moest worden
om het bejaarde echtpaar geschei
den van elkaar te laten wonen (eind
1998) begon ook de hele bureaucra
tische rompslomp. De nieuwe situ
atie had allerlei consequenties op
het gebied van sociale zekerheid
van beide partners tot gevolg. „Ge
lukkig heeft mijn jongste zoon
André die zaken altijd keurig voor
mij geregeld want als oudere kom je
er nooit aan uit met heel die papier
winkel", geeft Kesteloo toe. On
danks de begeleiding van zijn zoon
werd hij echter toch een paar keer
onaangenaam verrast door de on
doorgrondelijke wegen van het Ne
derlandse zorgstelsel. „Omdat ik
duurzaam gescheiden van mijn
echtgenote leefde, was het volgens
de AOW mogelijk om een hogere
uitkering aan te vragen. Beide part
ners ontvangen een hogere uitkering
als ze zich als duurzaam gescheiden
levend laten registreren zodat ze de
hogere kosten van hun individuele
levensonderhoud beter kunnen dra
gen. Ik was maandelijks een fors
bedrag kwijt aan de zorg voor Liny
en daarnaast ben ik ook zelf hulpbe
hoevend. Mijn gezichtsvermogen is
minimaal en ik heb twee ochtenden
per week particuliere hulp en ik
J.M. Kesteloo uit Tholen was vrijdagavond in het IKON tv-programma Factor te zien. Een grote groep duurzaam gescheiden levende
ouderen in Nederland worden met torenhoge naheffingen van de AWBZ geconfronteerd. Velen kampen hierdoor met financiële en
emotionele problemen.
maak gebruik van de koel-vers-
maaltijden van Tafeltje dek je. De
hogere uitkering was dus best wel
kom in onze situatie. Tegenover die
financiële compensatie stond echter
ook een absurde benadering door
het Zorgkantoor dat de inning van
de eigen bijdrage AWBZ verzorgt.
Ondanks het feit dat Liny en ik bij
na 50 jaar getrouwd waren en hoe
wel ik iedere dag aan de zijde van
mijn vrouw te vinden was, kregen
we ook door het Zorgkantoor het
predikaat 'ongehuwd' opgespeld.
Dat is natuurlijk onverteerbaar voor
mensen die ongewild In een situatie
verzeild zijn geraakt waarbij thuis
verpleging niet langer mogelijk is.
De ziekte van mijn vrouw heeft aan
mijn liefde voor haar niets afgedaan
en het voelt als een mokerslag als je
dan een papier voor je neus krijgt
waarin doodleuk vermeld staat dat
je ongehuwd bent."
De frustratiewekkende interpretatie
van de huwelijkse staat is echter
niet het enige wat vader en zoon
Kesteloo flink dwars zit. In mei
2003, een half jaar na het overlij
den van zijn echtgenote, viel er een
brief bij de ouwe baas op de mat
waarin het Zorgkantoor uit Sittard
hem liet weten dat hij een na-
heffing van ruim 8000 euro moest
betalen. Dit bedrag was Kesteloo
verschuldigd omdat de eigen bij
drage AWBZ was verhoogd. „Ik
word gestraft voor het feit dat ik
mijn leven lang pensioen heb opge
bouwd. Dat is natuurlijk een onver
teerbare zaak en mijn zoon André
heeft me dan ook aangeraden om
het hier niet bij te laten zitten. Lan
delijk gezien zijn er zo'n 1500 ou
deren die in hetzelfde schuitje zit
ten als ik. Van enkelen weet ik dat
ze de forse aanslag van het Zorg
kantoor gewoon hebben betaald
maar anderen hebben hun situatie
voorgelegd aan de rechter. Bij
sommigen is het volledige bedrag
kwijtgescholden en er lopen nog
talloze zaken tegen deze misstan
den in de Nederlandse wet. Onze
zaak is door André voorgelegd aan
de rechtbank in Zutphen en we
moeten nu maar afwachten hoe er
met onze klacht wordt omgegaan.
Het is in mijn geval niet zozeer een
financiële kwestie als wel de more
le kant van de zaak die mij erg veel
pijn doet. Ik heb als jongetje eerst
de crisisjaren meegemaakt, vervol
gens de Tweede Wereldoorlog,
daarna heb ik nog drie jaar in Indië
gediend en als klap op de vuurpijl
volgde in 1953 de Water
snoodramp. Aan het eind van ons
leven dachten mijn vrouw en ik een
onbezorgd leven te kunnen gaan
leiden maar dat was ons helaas niet
gegund. Aan de ziekte die een
mens treft, kun je zelf niet veel ver
anderen, maar het doet je op zo'n
moment wel erg veel pijn als je
door de overheid zo bedankt wordt
voor bewezen diensten. Dan heb
ben ze het in de regering over nor
men en waarden, laat me niet la
chen", besluit de heer Kesteloo
verbitterd. Hij kan samen met de
grote groep lotgenoten de komende
tijd alleen maar hopen dat de rech
ters die zijn ingeschakeld, de hoge
naheffingen nietig verklaren.
ningbouw gerealiseerd. Dat het ge
meentehuis - op niet zo grote af
stand van het huidige bestuurlijke
centrum - slechts vanuit het stads
centrum toegankelijk zal zijn, vin
den burgemeester en wethouders
geen groot bezwaar. Ze verwachten
dat de verkeersdrukte er maar be
perkt zal toenemen. En de kosten
van een ontsluiting aan de noord
kant worden uitgespaard. Er is 6000
vierkante meter grond nodig en de
daarmee gemoeide grondgebonden
kosten worden geraamd op 756.000
euro (exclusief btw). Het Steen-
bergse gemeentebestuur wil een
bouwmanagementbureau inschake
len voor het opstellen van een .pro
gramma van eisen, de voorberei
ding en realisatie van het plan en de
nazorg. De voorbereiding tot de
aanbesteding zal 497.600 euro ver
gen (inclusief niet verrekenbare
btw).
Een 24-jarige motorrijder is
zondagmiddag op de Ten
Ankerweg in Tholen in botsing
gekomen met een personenauto.
De Thoolse motorrijder reed
rond half drie in de richting van
de Molensingel. Hij schrok bij
het nemen van een flauwe bocht
naar rechts van de
tegemoetkomende auto, be
stuurd door een 26-jarige
inwoner. Hij kneep in zijn
remmen en ging onderuit,
waardoor de motor op de linker
weghelft tegen de auto schoof.
Deze belandde tegen een
boompje in de groenstrook
tussen de rijbaan en het
fietspad. Beide voertuigen
raakten beschadigd.
De gemeente Steenbergen wil eind
2006 of begin 2007 over een nieuw
gemeentehuis kunnen beschikken.
Een investering die tien miljoen eu
ro vergt en waarvoor inmiddels een
reserve is gevormd van 9,6 miljoen.
De gemeenteraad buigt zich later
deze maand over een voorstel om
als plek voor de bouw te kiezen
voor de Oosthavendijk in de toe
komstige woonwijk Buiten de Veste
aan de noordwestkant van de stad.
Die voldoet als enige van zes onder
zochte locaties aan de gestelde cri
teria (functionele, ruimtelijke en
verkeersaspecten, tijdsaspect en fi
nancieel aspect). Direct gekoppeld
aan het gemeentehuis wordt wo-
