Iedere dag drinken
we koffie bij haar
Verburgh
Gratis winkelen voor 1304 euro
388 euro voor Woord en Daad
Solidariteit binnen
het christendom
Kortingen tot
O
'Ik kan het niet maken om te stoppen'
Poortvliet raakt zijn
kerkgebouw niet kwijt!
Rookgordijn
De opruiming is gestart
Gesprekken
over commissie
bedrijfsleven
Wet en evangelie
staan met elkaar
in verbinding
Abonnementen
Dinsdag 30 december 2003
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
b.v.
Antwerpsestraat 12 - 14 - 16
4611 AG Bergen op Zoom
tel. 0164 - 237940 Fax 245360
In ruim vijf minuten voor 1304,33 euro boodschappen
doen in de supermarkt is geen alledaagse bezigheid. De
personeelsleden van Cl000 Gunter in Sint-Annaland ke
ken dinsdagavond tegen elf uur dan ook hun ogen uit
toen medewerkers van First Choice Company de produc
ten uit de schappen rukten om zo snel mogelijk een volle
wagen met boodschappen te krijgen.
Vestiging Tholen
Dankbaar
Jupilei
Dankzij de zorg van ondermeer haar dochters woont mevrouw
Klippel nog altijd zelfstandig
VERVOLG VAN VOORPAGINA
„Destijds was ze nog heel helder.
Maar na twee, drie jaar ging dat
zomaar sluipend achteruit", aldus
de jongste dochter. „Lichamelijk is
ze nog goed gezond. Alleen brak ze
twee jaar geleden een heup doordat
ze uit bed viel. En opnieuw leren lo
pen, dat werd niets meer." Sinds
dien zit de eeuwelinge in haar stoel
en kijkt naar buiten. In de woning is
een camera op haar gericht, waar
mee beide dochters hun moeder via
een videoverbinding in de gaten
kunnen houden.
Vier keer per dag komt er iemand
van de thuiszorg en ook een buur
vrouw die oud-verpleegster is,
steekt een handje toe. De dochters
doen de was, zorgen voor de bood
schappen, regelen de dokter en der
gelijke. „Mijn man doet 's morgens
de gordijnen open en maakt het ont
bijt klaar. En iedere dag drinken we
met mijn zus en haar man, en de
buurvrouw koffie bij haar", zegt
mevrouw De Looff. De warme
maaltijd voor de hoogbejaarde kan
beperkt blijven tot bouillon en ha
vermoutpap. De oudste zoon in
Tholen regelt de administratieve za
ken voor zijn moeder. Hij heeft be
wondering voor zijn zussen: „Het is
een hele zorg en je bent altijd ge
bonden. Maar anders zou ze op een
verpleegafdeling zitten." De dames
doen het graag, zeggen ze, hoewel
het natuurlijk best een belasting is.
In kleine kring wordt de bijzondere
verjaardag maandag gevierd.
Hoezo, Nederland holt achteruit als verzorgingsstaat? Voor het eerst sinds
de jaartelling worden wij zelfs bij het instandhouden van onze goede voor
nemens in het nieuwe jaar gesteund door de overheid. Deze 'verregaande
zorg van nationale omvang' vertaalt zich in een (bijna) algemeen rookver
bod. Er zullen keiharde sancties volgen als er iemand in het openbaar een
sigaretje of sigaartje staat weg te paffen. En ik hoorde dat er zelfs een meld
punt komt waar je hardnekkige rokers anoniem aan kunt geven. Het lijkt me
zelfs niet uitgesloten dat er binnenkort een landelijk opererende anti-rook-
brigade wordt ingezet om wetsovertreders in de kraag te vatten. Laten we
eerlijk zijn, dit gaat toch allemaal veel te ver? Ik zal de mensen die hun pen
al willen pakken voor het schrijven van een ingezonden brief geruststellen:
ik ben óók een niet-roker! Net als velen in onze maatschappij erger ik me
ook wel eens aan de vieze blauwe walm die in kantines, cafés en andere
openbare gebouwen hangt. Maar, denk ik dan, zouden rokers zich ook wel
eens storen aan de mensen die in diezelfde ruimtes met een slokje teveel op
vervelend staan te lallen of zich agressief gedragen. Ik las onlangs in een
medisch vakblad dat er jaarlijks zo'n 50.000 vrouwen en kinderen worden
mishandeld door hun partner of vader met een stuk in zijn kraag. Als de
overheid deze preventieve maatregel consequent doortrekt, zou het dan zo
kunnen zijn dat we nu eerst de nicotine uit onze samenleving weren en dat
binnenkort heel ons land moet worden drooggelegd omdat de geheelont-
houdersbond dat bij de overheid heeft aangekaart? Dat roken (en dus ook
meeroken) een extra aanslag op de longen en luchtwegen doet, is inmiddels
al uitgebreid onder onze aandacht gebracht. Ik vind persoonlijk ook dat het
een algemene fatsoensnorm moet zijn dat mensen je op je werk of in een
kleine gezamenlijke ruimte even vragen of je er bezwaar tegen hebt dat ze
een sigaretje, sigaartje of pijp opsteken. Maar nee hoor, Nederland zou Ne
derland niet zijn als we ook met de wetgeving op dit gebied weer niet voor
op willen lopen. Verstokte rokers zullen dus weer, net als in hun jeugdjaren,
op een stiekem plekje aan een peukje moeten trekken. Hier en daar zijn zelfs
speciale rookzuilen geplaatst en ik heb me laten vertellen dat je daar om
heen nog wel naar hartelust mag paffen. Omdat straffeloos te doen, moet je
dan echter wel zo dicht bij zo 'n zuil in de buurt blijven, dat je hem altijd aan
kunt raken. Ik zie het tafereel al helemaal voor me, op een perron of op een
groot stadsplein. Mensen lopen met opgetrokken neus en een minderwaar
dige blik op hun gezicht in een grote boog om een bepaalde plek op het ter
rein heen. En net als je als omstander denkt dat zich daar vast een junk of
zwerver, met een zeer besmettelijke ziekte, ophoudt, blijkt er doodleuk een
groepje rokers om een rookzuil te staan. Nogmaals, we slaan volledig door
met z'n allen. En in een landje waar softdrugs volgens diverse politici gele
galiseerd en vrij te koop zou moeten zijn, wordt de aloude sigarenboer op
de hoek als een soort nietsontziende dealer aangemerkt. Dat er voldoende
rookvrije ruimtes moeten zijn voor niet rokende werknemers, bezoekers van
restaurants of openbare gebouwen en gebruikers van het openbaar vervoer,
vind ik een goede zaak. Maar laten we wel zijn, in tegenstelling tot de fana
tieke leden van het anti-rookgilde zijn er nog talloze mensen die het wél
heel erg fijn vinden om in hun schafttijd, onderweg in bus, tram, trein, metro
of vliegtuig, bij het bezoek aan een bioscoop of theater, na het nuttigen van
een heerlijke maaltijd of tijdens het wekelijks borreluurtje in hun stam
kroeg, snakken naar een heerlijk sigaretje. Het is toch schrijnend als je
hoogbejaarde mensen in tehuizen en instellingen een rookverbod oplegt.
Hoe kun je aan mensen die bijna allemaal de 80 gepasseerd zijn, uitleggen
dat roken erg ongezond is? Hoe je het ook draait of keert, de politiek heeft
met het invoeren van deze ongekende anti-rookmaatregelen een heel ge
vaarlijk signaal afgegeven, waarvan binnenkort andere hysterische dwinge
landen van organisaties als bijvoorbeeld de geheelonthoudersbond wel
eens gretig misbruik zouden kunnen gaan maken. Ik zou u dan ook willen
adviseren nog maar snel even te toasten op een gezond nieuwjaar, nu het
nog kan.
70
Advertentie I.M.
Directeur Mart Hage uit Poortvliet
van First Choice Company bood ze
ven medewerkers gratis winkelen
aan omdat ze in twee weken voor
10.000 euro omzet hadden gedraaid.
„December is normaal een slappe
maand voor ons en om de verkoop te
stimuleren, heb ik onze 45 mensen
gratis winkelen aangeboden wan
neer ze over de eerste twee weken
van december voor een bepaald be
drag hadden verkocht", legt Mart
Hage uit. Vijf jaar geleden mocht hij
als toenmalig medewerker hetzelfde
doen. „In anderhalve minuut had ik
toen voor 700 gulden boodschappen
ingeladen. In de haast sneuvelde er
een fles rode wijn."
Gezien zijn eigen ervaringen advi
seert Mart Hage dinsdagavond de
zeven winnaars om rustig te blijven.
„Gewoon laden en niet nadenken,
maar de grootste fout die je kunt ma
ken, is datje gaat rennen." Bij som
migen blijkt dat aan dovemansoren
gezegd. Naast de tijds- beperking
mag men per product ook slechts 1
exemplaar meenemen. Wanneer het
winkelwagentje vol is, mag een
tweede gepakt worden. Bram Hage
zet daarvoor de tijd even stil. De
route loopt vanaf de start door het
pad met de dranken en vervolgens
langs de slagerij. Sommigen laden
kratten met bier in, anderen graaien
flessen met wijn mee. In de koel-
toonbank met voorverpakt vlees lig
gen er minder zware artikelen.
Marco den Hoed uit Ridderkerk, die
twee minuten gratis mag winkelen,
heeft het record met 370 euro. André
Quinten uit Goes mag evenmin kla
gen met 243 euro. Kees v.d. Slikke
uit. Scherpenisse heeft in een halve
minuut voor 107 euro ingeladen. To
taal rekent Bram Hage voor 1304,33
euro af bij de kassa.
Zes jaar geleden begon hij als verko
per voor Kirby, reinigingssystemen
voor huishoudelijke doeleinden uit
Amerika. Voor stofzuigen, dweilen,
shampoorellen, schrobben en in de
was zetten van harde vloeren, maar
ook stofvrij schuren, auto boenen en
kalkaanslag verwijderen. „Kirby is
zeer geschikt voor mensen met aller
gieën aangezien het de woonruimte
voor 96% stofvrij maakt en ook ma
trassen kan reinigen", zegt Bram
Hage.
Hij is inmiddels hoofdimporteur
voor Nederland. Naast het hoofd
kantoor in Dordrecht heeft First
Choice Company nevenvestigingen
aan de Edisonweg in Tholen en
sinds kort in Barneveld. Hage heeft
nog plannen voor nieuwe vestigin
gen in Heinkenszand, Zwolle en
Gouda. De helft van de 45 mede
werkers is in loondienst, de andere
helft is zogenaamd 'franchisene
mer', waarbij de producten als zelf
standig ondernemer verkocht wor
den. De Kirby kost 2900 euro, zodat
de tien mille in twee weken wel te
halen valt. Bij de Thoolse vestiging
werken nu acht mensen. Kees v.d.
Slikke uit Scherpenisse valt echter
onder het hoofdkantoor in Dor
drecht, waar ook Karin v.d. Jagt uit
Poortvliet bij de administratie werkt.
Directeur Bram Hage van First Choice Company met de zeven medewerkers die gratis mochten winkelen: Kees v.d. Slikke uit Scherpenisse,
Leo v.d. Jagt uit Yerseke, Nick Fieman en André Quinten uit Goes, Wim Overweel uit Zierikzee, Carola Fransse uit Nisse en Marco den
Hoed uit Ridderkerk. Advertentie I.M.)
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Toen Ten Hove begon was het over
lijden van een bekende dorpsgenoot
nog voor vele mensen het gesprek
van de dag. „Er lag toen meer druk
op. Mensen spraken me aan. Von
den het erg. Waren er vol van. Het
was meer een gemeenschap. Er was
meer verbondenheid dan nu. Maar
een praatje maken hoort er nog wel
bij. Je hebt veel contact. Meestal
naar aanleiding van de overledene.
Ik ken ook alle mensen in het
dorp."
Hij heeft ook alle rouwkaarten be
waard. Ze passen in twee kartonnen
doosjes. Als de familie geen rouw
kaarten laat bezorgen, dan knipt Ten
Hove het overlijdensbericht van een
dorpsgenoot uit de krant en bewaart
dat bij de kaarten. „Er zijn meer
mensen hoor die ze allemaal bewa
ren." Op die manier legt Ten Hove
ook een stukje geschiedenis van de
bewoners vast. Van geslachten die
op Flupland al eeuwen bekend zijn,
maar ook van families die van el
ders zijn gekomen.
De inwoners rekenen er op dat ze
een rouwkaart krijgen, weet Ten
Hove uit ervaring. „Het is zo'n vas
te gewoonte. Mensen bellen me als
ik iemand vergeten ben. Maar ook
als er iemand wordt begraven die ze
niet kennen en waar geen rouwkaar
ten van zijn bezorgd. Maar die el
ders gewoond hebben en waar voor
de rouwdienst in Tholen heeft
plaats- gevonden."
Ten Hove is ook al vijftien jaar dra
ger bij begrafenissen. En hij bezorgt
sinds 1980 ook kranten; Algemeen
Dagblad, PZC, BN/de Stem, Neder
lands Dagblad, de Eendrachtbode.
Hij komt daardoor ook overal, is be
kend en dus een vraagbaak. Het
komt ook wel eens voor dat iemand
op Sint-Philipsland begraven wil
worden die niet in het dorp heeft ge
woond. „Ik heb in 1981 eens een
kaartje rondgebracht van een schip
per die eigenlijk uit Amsterdam
kwam en Sint-Philipsland als thuis
haven had. Die wilde per se hier be
graven worden. Veel mensen ken
den hem niet. Maar als je het dan
eenmaal had uitgelegd, dan wisten
oudere Fluplanders wel wie het
was."
Het bezorgen van de overlijdensbe
richten is volgens Ten Hove een
'dankbaar iets'. „Mensen vinden
het nog altijd fijn dat ze een kaartje
krijgen. Ze rekenen er op. Ook men
sen van elders die hier zijn komen
wonen, nemen de gewoonte over."
Hij denkt er wel eens over om te
stoppen. „Het is mooi geweest.
Maar de mensen zeggen dat ik het
niet kan maken. Dus houd ik het
nog maar een poosje vol."
De gemeente Tholen gaat samen
met de Kamer van Koophandel
een rondetafelgesprek organiseren
met verschillende ondernemersor
ganisaties en branches op het ei
land. Eén van de gespreksonder
werpen is het opzetten van een
overleg tussen gemeente en be
drijfsleven over economische ont
wikkelingen. De bedoeling is om
een soort gemeentelijke commis
sie voor het bedrijfsleven her op
te richten, zoals die er eerder is
geweest.
Monumentenzorg. Stichting Cul
tureel Erfgoed Zeeland ontvangt
15.317 euro subsidie van de provin
cie in de startkosten van het steun
punt monumentenzorg.
Voorzitter Piet den Ouden van Woord en Daad met de cheque die hij ontving van José en Frans Lindhout van Multimate uit Sint-Annaland.
(Advertentie LM.)
„Ik vind het geweldig", zegt José
Lindhout van Multimate enthou
siast wanneer de opbrengst van de
enveloppenaetie voor Woord en
Daad zaterdagmiddag bekend
wordt: 380 euro. Nadat de cheque
is ingevuld komt er nog acht euro
van winkelende klanten bij, waar
mee de teller op 388 euro uitkomt.
„Ijn dat alleen door enveloppen te
trekken."
De Sint-Annalandse doe-het-zelf
winkel kwam op het idee van een
kerstactie voor Woord en Daad.
Voor twee euro kon men een enve
loppe kopen, waarbij men altijd
prijs had: een tegoedbon van 25 eu
ro, verf, tuinhout, elektrisch of
handgereedschap. De twee euro
ging steeds naar Woord en Daad.
Voorzitter Piet den Ouden nam za
terdagmiddag dankbaar de cheque
in ontvangst. „Hartstikke bedankt
en een bloemetje voor jullie mooie
initiatief en betrokkenheid bij het
werk van Woord en Daad. Ik zal
ervoor zorgen dat het geld op de
goede plaats terecht komt Deze op
brengst van 388 euro wordt boven
dien verdubbeld door het Icco."
Met deze actie steunden de klanten
van Multimate het vakonderwijs in
de Afrikaanse landen Burkina Faso
en Ethiopië. 'Springplank naar de
toekomst' was het thema van
Woord en Daad.
Stemmen
van lezers
Zonder aangesloten te zijn bij een
kerkgenootschap ben ik zeer geïnte
resseerd in de ontwikkelingen met
betrekking tot het christendom. Met
belangstelling heb ik dan ook in de
Eendrachtbode van 23 december de
ingezonden stukken gelezen van ds.
J. van der Sleen te Scherpenisse en
van M.L.C. Quist te Tholen be
treffende de fusie van een aantal
protestantse kerken in Nederland.
De zienswijze van de heer Quist
kan ik begrijpen, maar de argumen
tatie van ds. Van der Sleen is voor
mij verwarrend en incompleet. Als
grondslag van het christendom geldt
immers de Bijbel (het Boek der
Boeken), de Heilige Schrift en alle
kerkelijke geschriften dienen daar
aan dus ondergeschikt te zijn. Aan
gezien ieder mens uniek is en het
christendom wereldwijd verbreid is
onder verschillende culturen, is ver
scheidenheid in geloofsbeleving
vanzelfsprekend en vindt uiteraard
erkenning in het evangelie, de leer
van Jezus Christus. In hun verschei
denheid kunnen de christengemeen
ten de saamhorigheid betrachten
door zich verbonden te weten met
de volgens het evangelie zogenoem
de ene gemeente/kerk van Jezus
Christus. In die verbondenheid huist
de bezinning op gewichtige geloofs
vraagstukken, zoals:
- uitvoering van de scheppingsop
dracht tot het beheren van de aarde,
haar te bewerken en te bewaren en
haar voortbrengselen te doen dienen
tot spijze voor alle schepselen (de
gave van vruchtbaarheid is immers
bestemd om te delen);
- naleving van het zowel oud- als
nieuw-testamentische grote ge
bod': God liefhebben als Onze-Va
der en de naaste als jezelf;
- bundeling van krachten tot het in
de wereld praktizeren van het evan
gelie.
De geschiedenis van de christenheid
vertoont echter een hardnekkige
verwording van verscheidenheid in
verdeeldheid, leidende tot conflic
ten, scheuringen en gruwelijkheden.
Blijkens de bijbelse geschiedenis
bestaat er al van oudsher een span
ningsveld tussen God en de mens
heid, zo ook tussen wat God wil
openbaren en 's mensen eigendun
kelijke interpretatie van de Heilige
Schrift. In dit verband te bedenken
dat Jezus van Nazareth - Zoon van
God en Zoon des mensen - ter dood
werd veroordeeld op beschuldiging
van godslastering en wel omdat zijn
levensbeschouwing, leer en werken
niet strookten met de opvatting van
religieuze leiders op grond van de
'gecanoniseerde' tradities van toen.
Rien Meerman,
Sint-Maartensdijk.
Opnieuw werden wij als kerkenraad
onaangenaam verrast door een vol
slagen uit de lucht gegrepen kop in
de Eendrachtbode van 23 december
'Poortvliet raakt kerkgebouw kwijt'.
Door de redactie worden twee vol
slagen verschillende zaken volledig
door elkaar gehaald en zonder enige
grond aan elkaar verbonden. Bo
vendien wordt door citaten van onze
president-kerkvoogd, dhr. M. Bijl,
de suggestie gewekt dat de kerk
voogdij op zijn minst deze conclu
sies deelt en dat is beslist niet het
geval. Overigens: de citaten van
dhr. Bijl kloppen wel, de conclusies
die de krant trekt zijn onjuist.
De mededeling: 'de Nederlandse
Hervormde Kerk mag de kerkge
bouwen en fondsen meenemen naar
de PKN' kan niet ontleend zijn aan
de uitspraak van de rechters van de
Hoge Raad.. Waarschijnlijk zijn ze
aan de fantasie van de journalist
ontsproten.
De uitspraak van de Hoge Raad was
een uitspraak in de vrij-beheers-
kwestie. De vraag die hier aan de
orde kwam, was of de landelijke
kerk regels aan de plaatselijke ge
meenten mag opleggen over het be
heer van de kerkelijke goederen.
Let wel: het eigendom van de ker
kelijke goederen is nooit en te nim
mer door de landelijke kerk betwist!
Dat de rechters uitgesproken heb
ben dat de landelijke kerk regels op
mag leggen aan plaatselijke ge
meenten, wil absoluut niet zeggen
dat ze eigenaar geworden zijn van
de bezittingen.
Een uitspraak zoals hierboven is
suggestief en kan alleen een oprui
end doel hebben. Waar haalt de
krant de kennis vandaan dat Poort
vliet zijn kerkgebouw kwijt zal ra
ken? Geen enkele kerkelijke instan
tie noch juridische instelling zal
deze uitspraak doen! Eigendom is
in ons Nederlandse recht een 'vol
komen titel' en kan niet zo maar af
gepakt worden! Vanaf 1566 is de
Hervormde Gemeente van Poort
vliet eigenaar van dit kerkgebouw,
heeft het vanaf die tijd onderhou
den, enz. Bovendien is ook de lan
delijke kerk van mening dat de
plaatselijke gemeente eigenaar is.
Alleen via plaatselijke leden die
mee willen gaan in de PKN zou de
kerk kunnen proberen eigendom
men in de PKN te houden. Aange
zien zowel de kerkenraad als de ge
meente unaniem van mening zijn
dat we niet zullen meegaan in de
PKN, is er geen enkele aanleiding
om te veronderstellen dat hier actie
ondernomen zal worsen.
Uitspraken zoals in de Eendrachtbo
de zorgen ervoor dat er grote onrust
in de gemeente ontstaat. Geheel ten
onrechte, omdat de Hoge Raad in
een heel andere zaak uitspraak ge
daan heeft.
Overigens staat ook in hetzelfde ar
tikel: 'Poorvliet paste het beheer
uiteindelijk aan.' Dit is geheel in
strijd met de waarheid. Het beheer
is in Poortvliet niet aangepast, we
hebben enkele jaren geleden alleen
besloten niet meer mee te doen met
de rechtszaken.
Namens de kerkenraad van de
Hervormde Gemeente Poortvliet:
A.M. Verwijs, Krabbenkreek-
straat 8,
Sint-Philipsland.
Met deze brief wil ik reageren op de
uitlatingen van ds. Kolkman in de
Eendrachtbode van 18 december j.l.
inzake de vorming van de PKN. Als
lid van een Gereformeerde-Bondsge-
meente en met mij ook veel andere
leden van de plaatselijke hervormde
gemeente, voel ik mij uitermate ge
kwetst door de uitlatingen van ds.
Kolkman. Wij worden door hem o.a.
beschuldigd van arrogantie en het
neerkijken op anderen. Erger is dat
hij pertinente onjuistheden verkon
digt over de opvattingen binnen de
GB-gemeenten.
Ds. Kolkman beweert o.a.: 'Men
vindt de wet belangrijker dan het
evangelie.' Iedereen met enige ken
nis over kerkelijk Nederland weet
dat dit volkomen onjuist is. Binnen
de GB-gemeenten wordt de wet ge
zien als een spiegel waarin we ons
zelf zien als mensen die van nature
zondig zijn, waardoor we schuldig
staan voor God de Vader. Maar
dankzij het bloed van onze Here Je
zus Christus (en dat is het evangelie),
die onze schuld op Zich nam, kun
nen we weer verzoend worden met
God de Vader. Wet en evangelie wor
den dus niet tegen elkaar uitge
speeld, maar staan juist met elkaar in
verbinding. Als we niet zouden we
ten dat we van nature zondige men
sen zijn, waarom zouden we dan het
evangelie nodig hebben? Of zoals de
Bijbel het duidelijk, zegt in 1 Johan
nes 1 vers 10: 'Indien wij zeggen, dat
wij niet gezondigd hebben, zo ma
ken wij Hem tot een leugenaar en
Zijn woord is niet in ons.'
Met deze brief wil ik tevens een op
roep doen aan de predikanten van
ons eiland. Als u zich publiekelijk
uitlaat over andere kerkgenootschap
pen, beperk u dan tot de feiten en laat
uw eigen interpretaties achterwege
of vermeld duidelijk dat dit uw eigen
interpretatie is. En laten we als chris
tenen elkaar opbouwen in het geloof
in plaats van met modder naar elkaar
te gooien door termen te gebruiken
als 'waar haalt men de moed van
daan.'
P.G. Quist,
Mosselkreekstraat 24,
Sint-Philipsland.
De nieuwe abonnementsprijzen voor 2004 zijn als volgt samengesteld:
- bezorgabonnement automatische incasso 15,50 euro per halfjaar en
28,50 euro per jaar; een jaarabonnement is dus 2,50 euro goedkoper!
Eigen overschrijving of acceptgirokaart 1,50 euro meer.
- bezorging buiten de bebouwde kommen op Tholen en Sint-Philips
land automatische incasso 37,00 euro per jaar; eigen overschrijving
of per acceptgirokaart 1,50 euro meer.
- postabonnementen automatische incasso 47,75 euro per jaar; eigen
overschrijving of per acceptgirokaart 1,50 euro meer.
Wij nemen aan, dat abonnees die een machtiging tot automatische over
schrijving hebben verstrekt, ermee akkoord gaan dat bij de eerstvolgen
de afschrijving de nieuwe abonnementsprijs wordt aangehouden.
Opzeggingen dienen een maand voor het einde van de lopende abonne
mentsperiode schriftelijk bij de Eendrachtbode gemeld te worden.
De uitgever.
