Plat dak woningen
is niet bespreekbaar
Naast windmolen nu
ook een windwokkel
Dijkwoningen onder
de loep bij welstand
Eerste bewoners vinden hun
plaats in Welhoek Vossemeer
'Het botst wel eens, maar meestal
is het wel waar wat ze zeggen'
Nu nog rommelig, maar het wordt een mooie woonomgeving
WONEN
IN DE
GEMEENTE
THOLEN
Donderdag 9 oktober 2003
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
7
Stoof straat Tholen beschermd gebied
Verbouwen in een beschermd stadsgezicht als dat van
Tholen is soms een kwestie van geduld. Van opnieuw te
keningen maken en van opnieuw rekenen. Met welk
budget kun je wat doen? En wanneer wordt het goedge
keurd door 'welstand.' Dat ondervindt het echtpaar Vijf
huize in de Stoofstraat in Tholen. Het plan om achter de
twee woningen een bestaande uitbouw te verhogen en
van een plat dak te voorzien, vond donderdag geen gena
de in de welstandscommissie.
Radicaal
Welstand buigt zich over aanvraag
De welstandscommissie van de gemeente Tholen boog
zich donderdag over de aanvraag van een windwokkel
bij een vakantiewoning op het recreatieterrein de Pluim-
pot in Scherpenisse. Een windwokkel? De gedelegeerde
architect G.J. Bleeker keek er van op.
Aan de Leguitsedijk en de Javadijk
Een bouwwerk moet aan redelijke eisen van welstand
voldoen. Daar is vaak discussie over. Wat is immers re
delijk? Donderdag gaf architect Bleeker daar een voor
beeld van toen hij als gedelegeerde van de welstands
commissie een verzoek beoordeelde voor de nieuwbouw
van een dijkhuis aan de Leguitsedijk 27 in Oud-Vosse-
meer en de verbouw van een woning langs de Javadijk in
Sint-Annaland.
Basiscursus
natuur en milieu
Veel bewoners van elders
Functioneel en mooi
Zelfwerkzaamheid geeft
voldoening
Bouwkundig tekenaar H. van der Graaf uit Stavenisse over welstand
'Unieke kans met een groot knelpunt'
Unieke kans
Bouwkundig tekenaar Hubert van der Graaf uit Stavenis
se komt regelmatig bij de welstandscommissie om aan
vragen van opdrachtgevers toe te lichten. Hij heeft geen
klagen over de commissie. „Over het algemeen is het
wel waar wat ze zeggen," zegt hij over de architecten die
moeten bekijken of de bouw voldoet aan redelijk eisen
van welstand.
Ontzien
Linden Voorstraat
Het gaat om twee panden waarvan
een als winkel in gebruik is geweest.
Vijfhuize wil de bestaande uitbouw
aan de achterzijde verhogen om zo
doende boven meer ruimte te schep
pen. Architect J.W. Bleeker van de
welstandscommissie zegt dat de
commissie daar moeite mee heeft
omdat het een plat dak heeft. „We
noemen dit een doos. Probeer wat
met kappen te doen," zegt hij tegen
de tekenaar ing. W. Geijtenbeek uit
Tilburg en diens opdrachtgever Vijf
huize die uitgenodigd zijn om hun
ideeën toe te komen lichten.
Het plan is al besproken in het voor
overleg met de welstandsambtenaar.
En Bleeker heeft al de mening van
zijn college E. Abeln gepeild die
zich als architect buigt over de mo
numenten. De Stoofstraat ligt in een
beschermd stads- en dorpsgezicht.
En daar liggen de eisen nu eenmaal
hoger, zo is de boodschap van de
commissie.
Vijfhuize is teleurgesteld in de reac
tie van de commissie. „Wij willen er
iets moois van maken, maar als u
over twee daken praat, dan wordt
het te duur. Daar is ons budget te be
perkt voor. Is een plat dak helemaal
niet bespreekbaar?"
Bleeker is duidelijk. „Nee, dat is on
aanvaardbaar, maar we willen wel
meehelpen om een oplossing te zoe
ken. Het is een heel leuk straatje. In
dit geval is de achterkant niet totaal
onbelangrijk." Volgens Vijfhuize
gaat het er alleen maar op vooruit.
En zijn er aan de achterzijde wel
meer aanbouwsels met platte daken.
„Dat zou kunnen," zegt Bleeker,
„misschien hebben we toen wel zit
ten slapen maar we zijn ingehuurd
om de kwaliteit te bewaken." Geij
tenbeek wijst erop dat het platte dak
aan de achterzijde van de straatkant
niet te zien is, maar de architect
vindt dat argument niet steekhou
dend.
Vijfhuize stelt voor om het met een
'mooie steen en een siergoot' op te
lossen, maar Bleeker handhaaft zijn
kritiek. Hij stelt voor om achter ook
een tweedeling te maken, zoals aan
de voorzijde nu ook het geval is tus
sen de winkel en het woonhuis. Met
twee kappen dus en zelfs in verschil
lende hoogtes. Zijn handen jeuken
om een ontwerp te maken.
Maar Vijfhuize is bang voor de kos
ten. „Uw oplossing is radicaal. Ik
heb maar een bepaald budget. We
hebben ons best gedaan om het fi
nancieel rond te breien."
Al pratende zien Bleeker en wel
standsambtenaar M. Jongelenen ook
een andere mogelijkheid door de uit
bouw niet over de hele breedte te
maken, maar achter een van de twee
huisjes. Daarvoor zou de maximale
bebouwing in het bestemmingsplan
benut kunnen worden. Bleeker: „Zet
er een heel huisje achter met een
maximale maat. Concentreer je op
het slechtste deel, dan haal je de
meeste winst. En maak de ruimtes
wat kleiner want die zijn nu in de
plattegrond erg ruim."
De volgende aanvraag is een hamer
stuk. Met een dakje op een berging
achter een huis in de Venkelstraat 13
gaat Bleeker meteen akkoord.
Een windwokkel blijkt een windtur
bine op een paal in de vorm van een
wokkei. Een zoutje met een ge
draaide vorm dat bij verjaardagen
nog wel eens in een bakje op tafel
wordt gezet. De bijgevoegde toe
lichting van de aanvrager Van Rij-
ckevorsel uit Breda sprak overigens
van een windwockel, een 'stille ver-
tikale windturbine.' En die kan
energie leveren voor de verwarming
en electriciteit voor de woning op
het recreatieterrein.
De paal met de wokkei kan los van
het huis worden gezet of op het dak
worden geplaatst. Het leek eenvou
dig, maar Bleeker leerde ook dat het
apparaat het meeste rendement op
levert als het ding op een paal staat
met een hoogte van vier meter. Het
draaiende deel zelf is ook nog eens
een meter in doorsnee. Het bleek bij
de gemeente het eerste verzoek.
Ook voor de welstandscommissie
was de windwokkel nieuw. „Inte
ressant, maar daar moeten we eens
over nadenken," zei de architect.
Het verzoek wordt nu eerst in de
'grote welstandscommissie' beke
ken waarin zes architecten zitting
hebben. Deze commissie vergader
de het derde kwartaal in het ge
meentehuis in Sint-Maartensdijk.
Het laatste kwartaal heeft deze com
missie zitting in Middelharnis.
Van Rijckevorsel diende bij de ge
meente ook een verzoek in om een
nieuwe woning te bouwen op het
recreatieterrein. Dat verzoek werd
onlangs door de raad goedgekeurd.
In feite gaat het om het vervangen
van de eerste houten zomerwoning
die in 1969 op het terrein is ge
bouwd.
Een foto van het bestaande huisje
met de aanbouwsels lag op tafel
naast de tekening van de nieuw
bouw. „Grappig hè, het oude huisje
is in de dijk geduwd. Het is nu wat
rommelig met al die aanbouw."
De tekening van de nieuwbouw kon
Bleeker wel bekoren. De welstands
commissie kijkt onder meer naar de
hoofvorm. Die wordt in dit geval
helemaal nieuw. „Die is heel rustig.
Daar is niks mis mee."
Maar toch. In de schets is ook een
raampartij opgenomen dat in het
oog springt. „Dit is een beetje mo
dern.' Hij twijfelt. En kijkt verder
naar het voorgestelde materiaal:
baksteen waalformaat, dakpannen
Holland rood. En besluit dat de mo
derne raampartij 'geen drama' is.
„Dit voldoet aan redelijke eisen van
welstand. Een zes is een zes. We
kunnen wel proberen er een zeven
van te maken, maar redelijk is vol
doende." Bleeker zet zijn paraaf er
onder.
Anders ligt dat bij de aanvraag van
de bewoonster aan de Javadijk 55 in
Sint-Annaland. Hier betreft het een
huis onder aan de dijk waar de eige
naar een nieuwe maar blinde muur
wil aanbrengen. Dus zonder ramen.
Bleeker schrikt van het voorstel. En
wijst erop dat het huis ernaast ook
ramen heeft. „Dit voldoet nou niet
aan redelijke eisen van welstand,"
zegt hij. Welstandsambtenaar J. Fa
se licht toe dat hij een brief heeft
ontvangen over de aanvraag. „De
bewoonster zegt dat ze niks aan ra
men heeft omdat ze dan toch maar
tegen de dijk aankijkt."
Bleeker is het er niet mee eens. Hij
kijkt niet alleen naar het huis zelf,
maar ook hoe het van de openbare
weg te zien is. De omgeving wordt
in de beoordeling betrokken. „Maar
ik ben als gedelegeerde niet be
voegd een negatief advies te geven.
Dit gaat naar de grote commissie."
De natuurvereniging Tholen ver
zorgt vanaf half november de basis
cursus natuur en milieu op Tholen
en Sint-Philipsland. In tien bijeen
komsten worden de deelnemers in
geleid in natuur en milieu op en
rond de beide voormalige eilanden.
Er zijn vijf lesavonden en vijf ex
cursies. Daarin komt het ontstaan
van de eilanden aan bod, maar ook
de huidige ontwikkelingen passeren
de revue. Er wordt aandacht besteed
aan flora en fauna, slikken en schor
ren, vogels en de invloed van de
mens op het landschap. Voor meer
info: 0167-503118 of 604149.
Deze week worden de eerste geschakelde woningen in het nieuwbouw-
plan Welhoek in Oud-Vossemeer opgeleverd. Van de veertien vrijstaan
de huizen, die eveneens deel uitmaken van de eerste fase van het nieuw
bouwproject, zijn er inmiddels al zeven bewoond. Er komt de komende
weken steeds meer leven in de brouwerij en hoewel het door alle bouw
activiteiten nu nog vrij rommelig is in hun nieuwe woonomgeving, zijn
de eerste indrukken van de bewoners positief.
Het is voor mensen die voor het
eerst een bezoekje brengen aan de
nieuwe wijk in Oud-Vossemeer vast
een vreemd gezicht. De thans gere
aliseerde woningen staan namelijk
in twee aparte groepen verdeeld met
daar tussenin een groot terrein waar
op pas in de komende jaren huizen
zullen worden gebouwd. De eerste
bouwfase omvatte veertien vrij
staande en twintig geschakelde wo
ningen. Vier huizen uit de vrije sec
tor liggen aan de Pompoenwei,
tegenover een waterpartij onderaan
de Hiksedijk en de overige vrijstaan
de huizen liggen aan de Van Zeyl-
straat, helemaal aan de andere kant
van de 5 hectare grote nieuwbouw
wijk. Tussen de stapels bouwmate
rialen, opslagcontainers en bouwke
ten ontstaan steeds meer
opgeruimde percelen. Waar maan
denlang bouwlampen, steigers en
hekken de bouwplaatsen markeer
den, wordt hier en daar zelfs al aan
sierbestrating en de inrichting van
de tuin gewerkt. De eerste bewoners
van Welhoek, Marco Berkey en Re-
nate Blaas zijn op 14 juni in hun
nieuwe huis aan de Van Zeylstraat
komen wonen. Ze zijn het na een
paar maanden al helemaal gewend
op hun nieuwe stek. Het jonge stel is
wel blij dat er nu steeds meer buurt
genoten bij komen. „Vooral tijdens
de zomervakantie was het hier erg
stil", aldus Renate.
Tegenover Marco en Renate komen
mensen uit ondermeer Spijkenisse,
Rotterdam, Middelharnis, Ouddorp
en Dirksland wonen. Marco weet
wel waarom zijn toekomstige over
buren juist voor een woning in Oud-
Vossemeer hebben gekozen. „Wij
vinden het hier best prijzig, maar
voor die mensen is wonen hier juist
nog heel betaalbaar. Alle woningen
uit de eerste bouwfase zijn verkocht
en ik heb begrepen dat er al weer
een wachtlijst is voor de huizen die
hier in de komende jaren gebouwd
gaan worden. Het is wel frappant
dat er maar enkele mensen uit Oud-
Vossemeer in de geschakelde wo
ningen komen wonen terwijl er van
de veertien vrijstaande huizen straks
maar één door iemand van buiten
ons dorp wordt bewoond." Ook de
buren van Marco en Renate zitten al
op hun plaats en ondanks dat er ook
op deze adressen zowel binnen als
buiten nog volop werk te verzetten
is geeft het dat stukje straat nu al een
redelijk opgeruimde aanblik. De
meeste voordeuren zijn nu nog
slechts bereikbaar via een provi
sorisch aangelegd pad van pallets en
steigerplanken maar in diverse wo
ningen is de afwerking volgens de
kersverse bewoners nu toch echt in
de eindfase aanbeland.
Jos Vaders is nog niet helemaal aan
de kant in zijn eigen nieuwe huis aan
de van Zeylstraat maar die werk
zaamheden moeten nog maar even
wachten. Jos is een paar huizen ver
derop, in het nieuwe huis van zijn
jongere broer Ron, aan het werk.
„Mijn broer moet 31 oktober uit zijn
huis aan de Botlandstraat zijn en we
hebben hier nog volop werk om al
les op tijd gereed te hebben." De ge
broeders Vaders komen uit een
bouwvakkers-familie en ook het
huis waarin Ron Vaders nu sinds
1997 woont, is bijna helemaal zelf
door de broers gebouwd. „Deze
bouw is heel vlot verlopen", volgens
Ron. „Als je ziet dat we aan mijn
vorige huis een jaar lang bezig wa
ren en dat we nu in negen maanden
tijd zowel het huis van Jos als dat
van mij bijna gereed hebben, dan
mag je niet mopperen."
Minie en Toon Lindhout zitten vanaf
half september in hun nieuwe huis.
Beide vijftigers zijn blij dat ze de
stap om op latere leeftijd nog een
vrijstaand huis te bouwen, hebben
genomen. Minie: „We hebben 32
jaar lang in een rijtjeshuis in de Prins
Willem Alexanderstraat in Oud-Vos
semeer gewoond. We woonden daar
altijd prima naar ons zin, maar nu we
hier de kans kregen om een comfor
tabele vrijstaande woning te bouwen,
hebben we die gegrepen. Bij de inde
ling en inrichting van dit huis hebben
we bewust al een beetje naar de toe
komst gekeken. Als je wat ouder
wordt is het toch wel handig dat je
een slaapkamer en badkamer bene
den hebt. Het is natuurlijk wel leuk
als je een mooie woning hebt, maar
het is zeker zo belangrijk om bij de
bouw al te letten op functionele as
pecten en toegankelijkheid van de
verschillende ruimtes in huis. We
hebben boven een computerkamer
voor Toon en een logeerkamer voor
onze twee kleinkinderen. Vanuit on
ze woonkamer kunnen we de hele
van Zeylstraat door kijken. Ik hoop
wel dat ze snel beginnen met het op
knappen van de straat en het aanleg
gen van de openbare verlichting. Nu
het najaar wordt, is het hier erg mod
derig en overal ligt nog materiaal,
dat is best gevaarlijk als je in het
pikkedonker naar je huis moet."
Een glazenwasser is bezig om de ra
men van de geschakelde woningen
een goede poetsbeurt te geven. „Als
de nieuwe bewoners zich deze week
melden moet het er toch netjes uit
zien", zegt de rondbuikige ramen-
lapper terwijl hij de stickers van de
nieuwe beglazing peutert.
Als je je eigen huis bouwt, scheelt
dat volgens de zelfbouwers in Oud-
Vossemeer aanzienlijk in je porte
monnee. „De verdrievoudiging van
de grondprijs - in 1996 betaalde
men in de aangrenzende nieuwbouw
in Oud-Vossemeer nog 165 gulden
per vierkante meter bouwgrond en
nu moet 450 gulden worden neerge
teld - en de sterke prijsstijgingen
voor bouwmaterialen, bouwvergun
ningen en leges werken het stukje
zelfwerkzaamheid natuurlijk ook
wel in de hand. Arbeidsuren van
vaklui moeten ook duur betaald
worden en bovendien geeft het je
veel voldoening als je ziet wat je
zelf gepresteerd hebt", vertelt Jac
queline Hol. „Het is allemaal veel
duurder geworden de laatste jaren
maar we hebben er zeker geen spijt
van dat we nu onze plannen hebben
doorgezet." Jacqueline heeft tijdens
de bouw van het nieuwe huis aan de
Pompoenwei samen met haar man
Niek en dochtertje Charlie een tijdje
bij familie ingewoond. „We wonen
hier pas sinds vorige week, het is.
nog wel een zooitje, maar het is al
lekker dat we nu weer met ons ge
zinnetje bij elkaar zitten met on zo
eigen spulletjes." Even verderop in
de doodlopende straat werkt Leo
Havermans op het dak van zijn mo
derne en ruim opgezette woning.
„Er gaan veel uurtjes in de bouw
van een nieuw huis zitten, maar als
je ziet wat voor schitterend weer we
al vanaf dit vootjaar gehad hebben,
dan mag je niet mopperen. Ons huis
is voor de winter dicht en we kunnen
de komende maanden met de afwer
king aan de binnenkant verder", al
dus de Vossemeerse bouwvakker.
Dat er in die afwerking ook nog erg
veel tijd gaat zitten, daarover weten
zijn nieuwe buren Nadia Aarnoudse
en Vladimir Kraljevic mee te praten.
Ook zij wonen nog maar enkele da
gen in hun nieuwe stulpje aan de
waterkant, en het is voor hen qua
voorzieningen nog even behelpen.
„We moesten voor 1 oktober uit ons
huis zijn en we hadden natuurlijk tij
delijk een huisje kunnen huren,
maar we zijn jong, en hebben nog
geen kinderen, dus met een beetje
improviseren is het hier best uit te
houden. De radiatoren ontbreken
nog en ook aan de douche en toilet
wordt nog hard gewerkt. Omdat we
niet kunnen stoken, blijft de beton
nen vloer nog vochtig en daardoor
kunnen we voorlopig het laminaat
nog niet leggen. We hebben boven
dien alleen nog maar een waterkraan
in de meterkast, de stroomvoorzie
ning is nog niet in alle vertrekken
aanwezig en ik kan nog niet koken
op het gasfornuis. Mijn moeder
maakt nu zolang ovenmaaltijden die
ik gemakkelijk kan opwarmen in de
magnetron. Het is net of we aan het
kamperen zijn, maar we hebben
vrienden uit Servië over die ons hel
pen bij de afwerking van ons huis;
En samen is het best gezellig hier",
aldus Nadia Aarnoudse.
Hubert van der Graaf geeft een toelichting bij een van zijn tekeningen in de welstandscommissie aan architect J.W. Bleeker en ambtenaar
M. Jongenelen.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Een andere optie is om nieuwbouw
uit te stellen en alleen technisch
onderhoud te plegen. De kosten
blijven dan beperkt tot 26.000 euro
per jaar. Maar doordat het gebouw
niet aan de milieu-eisen voldoet,
zijn er tevens beperkingen aan het
gebruik. Bovendien verwacht het
gemeentebestuur dat de samenwer
king met Castria Wonen in dit ge
val door de woningcorporatie ver
broken zal worden. Die wil
namelijk verder met de bouw van
woningen voor ouderen. Het later
aanbouwen van een dorpshuis -
met integreren van een aantal func
ties om zo tot een woonzorgcen
trum te komen - is volgens b. en w.
onmogelijk. Uitstel van de bouw
van een nieuw dorpshuis betekent
ook dat Castria geen ruimte be
schikbaar heeft om een medisch
centrum (voor huisarts, fysiothera
peuten en tandarts) en kinderop
vang (die zit nu in een woning in
de Burg. Versluijsstraat en heeft
een forse wachtlijst) te bouwen.
Deze optie biedt evenmin een op
lossing voor jeugdhonk, kinderop
vang en de berg- en kleedruimte,
terwijl het uitvoeren van twee af
zonderlijke bouwprojecten ook nog
eens duurder uitpakt.
Op het plan drie ton beknibbelen -
het maximum bepalen op anderhalf
miljoen euro - is volgens b. en w.
evenmin een optie. Dan zou 400 tot
600 vierkante meter minder vloer
oppervlak gerealiseerd moeten
worden. Die besparing kan alleen
gevonden worden in de grote zaal,
de foyer of de vergaderruimten. De
oppervlakte van de grote zaal is
250 vierkante meter, dus krimpen
met 400 tot 600 vierkante meter
zou betekenen dat geen compleet
dorpshuis is te bouwen.
Hoewel de financiering volgens b.
en w. een 'groot knelpunt' blijft,
vindt het college het een 'unieke
kans' dat in Oud-Vossemeer het
eerste dorpshuis nieuwe stijl ge
bouwd kan worden. Daarom stelt
het de gemeenteraad voor om voor
volledige nieuwbouw te kiezen. De
opbrengst van de verkoop van het
voormalige gemeentehuis willen b.
en w. eveneens gebruiken om het
plan te realiseren.
Bij de commissie gaat heel wat
over tafel. Tekeningen voor nieu
we landbouwschuren, dakkapel
len, serres, bijkeukens, schuttin
gen.
Een bouwkundig tekenaar als Van
der Graaf, zit tussen twee vuren.
Aan de ene kant staat de opdracht
gever die vaak zo functioneel mo
gelijk wil bouwen tegen zo min
mogelijk kosten. Aan de andere
kant de gemeente die moet bekij
ken of het past binnen het bestem
mingsplan en de welstandscom
missie die de aanvragen beoor
deelt. En opmerkingen kan maken
waardoor Van der Graaf weer te
rugmoet naar zijn opdrachtgever.
„Voor de opdrachtgever is het
budget het belangrijkste. Hoe het
er uit komt te zien, is v^tn minder
belang." Maar over het algemeen
worden de bouwwerken of de aan
passingen nadat ze door de wel
standscommissie zijn bekeken, er
niet slechter van, zegt hij.
De 25-jarige Van der Graaf die nu
zo'n anderhalfjaar als zelfstandig
ondernemer actief is, heeft wel
eens meegemaakt dat een aan
vraag vijf keer in de commissie is
geweest. Maar dat is een uitzonde
ring.
Donderdag besprak de commissie
een plan voor de aanbouw van een
extra slaapkamer aan de Oude-
landsedijk 16 in Tholen waarvoor
Van der Graaf de tekening had ge
maakt.
Probleem daarbij was dat het in
het oude bestemmingsplan buiten
gebied Tholen mogelijk was aan
de wegkant van het huis te bou
wen, maar dat in het nieuwe (ont
werp) bestemmingsplan er een af
stand van twintig meter uit de as
van de weg in acht moet worden
genomen. Hier is het bestem
mingsplan dus een obstakel. Het
zet het plan helemaal op zijn kop,
zegt Van der Graaf. „Nu stelt de
commissie voor om het maar aan
de andere kant van het huis te
bouwen. Dat ligt bouwkundig ge
zien weer veel lastiger."
Van der Graaf moet nu met die
boodschap naar zijn opdrachtge
ver. Het probleem zit hem duide
lijk in het bestemmingsplan. Ar
chitect ir. J.W. Bleeker bekijkt de
foto's van de locatie. En wijst er
op dat er op het erf bomen staan
die niet op de tekening zijn terug
te vinden. „Die moeten er wel op,
hoor. Die staan er in werkelijkheid
ook. Het is een hele mooie plek,
vind je niet?."
Zonder tekening kan er niks, zegt
Van der Graaf. „Je hebt een ver
gunning nodig om te bouwen.
Daar is een tekening nu eenmaal
voor yereist. Mensen zouden wel
zonder willen, maar dan kom je
nergens." In die zin is het werk
van tekenaar wel eens ondankbaar,
zegt Van der Graaf. Voor veel
mensen is een tekening alleen no
dig om er een vergunning mee te
krijgen, zegt hij. „Ze klagen
meestal ook dat het te duur is en
zien liever een metselaar bezig.
Dan zien ze ineens resultaat. Tot
dat het een keer misgaat omdat er
geen tekening is gemaakt."
Voor de bouw van een garage aan
de Stoofdijk in Stavenisse had hij
ook een tekening gemaakt. Blee
ker zag er meer een klein huisje in
en stelde voor het bouwwerk lan
ger te maken. Maar ook de kap te
draaien. „Tja," zegt de tekenaar
na afloop, „we hadden het juist zo
gedaan om de buren te ontzien."
Een groter project behelst het uit
breiden van een schuur met 240
m2 bij de boerderij uit 1901 aan
de Stoofstraat 5 in Poortvliet. Met
zwarte planken die gepotdekseld
worden zoals bij oude boeren
schuren gebruikelijk is. De archi
tect vraagt aandacht voor de kleur
van de deuren in de schuur. En
adviseert deze ook zwart te ma
ken. „Dat is beter voor de rust.
Maar je kan er natuurlijk wel een
randje omheen doen om ze te kun
nen vinden.
Van der Graaf houdt van een di
recte benadering. Niet zozeer van
een verhandeling over stijlen of
het bezigen van termen uit de ar
chitectuur die hem vreemd zijn.
Gewoon zeggen hoe het is en wat
het moet worden, is zijn devies.
„Voor veel mensen op Tholen zal
het niets uitmaken in welke stijl
hun huis gebouwd is. In de com
missie probeer ik begrip op te
brengen voor de klant en bij de
klant voor de visie van de wel
standscommissie. Het wil wel
eens botsen. Maar over het alge
meen is het wel waar wat ze zeg
gen."
En ook de tekenaar pikt een
graantje mee van het advies: „Met
twee paar ogen zie je toch meer."
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Op dezelfde vrijdag wordt in het
trottoir bij de woning Voorstraat
3 een steentje geplaatst dat herin
nert aan een bijzondere gift. Me
vrouw E. Voorberg-van Noort
vermaakte de voormalige ge
meente Sint-Philipsland 30.000
gulden, waarvan in 1994 lindebo
men zijn geplaatst in de Voor
straat.
De schenkster herinnerde zich dat
beeld van de straat van bezoeken
aan haar oma. Burgemeester Ver-
bree kondigde destijds al een her
inneringsteken aan, maar negen
jaar later was het er nog altijd
niet van gekomen. „Ik heb er na
de herindeling diverse keren bij
de gemeente op aangedrongen",
zegt Jan Kempeneers, die blij is
dat het nu eindelijk gerealiseerd
wordt.
Advertentie I.M.
■n—z.
'■aéaSr
Marco Berkey en Renate Blaas wonen al sinds half juni in de Oud-Vossemeerse nieuwbouwwijk Welhoek en ze zijn blij dat er nu steeds meer
huizen in de buurt bewoond gaan worden.
