Verzoening met God
met vallen en opstaan
Eerste vrouwelijke predikant voor
veelkleurig Immanuël in Tholen
De Rieburch bekroond met een
gouden griffel en zilveren penseel
Ds. M. van der Poll uit Domburg zorgt voor primeur
Liturgie
Uit de (reïnte)gratie
Teamleider in
r.k. kerk Tholen
gepresenteerd
Donderdag 9 oktober 2003
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Hanengekraai
Verscholen achter muur
Nieuw begin zoals Jakob bij Pniël
Het bijbelverhaal uit Genesis 32:22-32 over Jakob bij
Pniël had ds. M. van der Poll gekozen voor haar intrede
preek in Tholen. Bij haar vertrek uit Domburg had ze ook
over Jakob gepreekt, toen over zijn afscheid en nu over
zijn aarzelingen bij de overgang van het oude naar het
nieuwe.
Bruggen
Grote stap
Niet ongehavend
Een kleine correctie
bij zondagsschool
De 420 leden tellende Hervormde Gemeente Immanuël in Tholen heeft
na ruim drie jaar weer een eigen predikant. De intrede van ds. M. van
der Poll was zondagmiddag een primeur in kerkelijk Tholen. „Je valt
de eer te beurt de eerste vrouw in de Hervormde Ring Tholen te zijn en
zowel voor jou als de collega's is dat iets bijzonders", zei consulent ds.
J. de Goei uit Sint-Maartensdijk. Toch dacht ds. Van der Poll er eerst
niet aan om na Domburg nog in Zeeland te blijven, vertelde ouderling
C. de Klerck. Ze zocht een gemeente dichterbij Arnhem, waar haar
moeder woont. Na gesprekken met de kerkenraad en kennisname van
het beleidsplan 'Een plaats in de herberg' nam de predikant uit Dom
burg het beroep van Immanël Tholen alsnog aan.
Zo klonk zondagmiddag in de Gere- ouderling De Klerck zei dan ook
formeerde Ichtuskerk aan de Doel-
weg, waar de bijzondere dienst in
verband met de beperkte ruimte in
de eigen Gasthuiskapel werd gehou
den, het ,Ja, dat wil ik!' uit de mond
van ds. Van der Poll. En de gemeen
te zei vervolgens ook ja tegen de
nieuwe predikant nadat consulent
De Goei met de handoplegging van
de geknielde predikante de bevesti
ging had verricht. Van de zusterge-
meenten was ds. M.J. Kommers uit
Stavenisse daar getuige van met af
gevaardigden van de Hervormde
Gemeente Oud-Vossemeer, ds. P.
Broere van de Gereformeerde Kerk
en vertegenwoordigers van de Ne
derlandse Protestanten Bond en de
Rooms-Katholieke Kerk uit Tholen.
De intredepreek van ds. Van der Poll
ging over Jacob bij Pniël en ds. De
Goei stelde vast, dat de nieuwe pre
dikant van Immanuël ook voor be
slissende keuzes had gestaan. „Want
de Ring Tholen is toch anders dan
Domburg, dat zul je wel merken.
Wees welkom hier bij Immanuël,
waar je geen kerkenraad aantreft
waar iedereen zomaar ja zegt. Dat
maakt het boeiend. Eén ding is ech
ter vast en zeker: God is ons nabij in
alles. Ik wens je een hele goede tijd
toe in deze bijzondere gemeente."
De consulent was blij met de komst
van een nieuwe collega, want toen 4
juli 2000 ds. C. Balk (ook aanwezig
bij de intrede van zijn opvolgster)
afscheid nam. had ds. De Goei niet
gedacht dat de vacature ruim drie
jaar zou duren. Vervolgens kreeg hij
ook Oud-Vossemeer er nog bij en
Aan de bevestiging en intrede
van mevr. ds. M. van der Poll
als predikante van de Her
vormde Gemeente Immanuël
in Tholen werd medewerking
verleend door de cantorij o.l.v.
Kees van Dis, die ook nog als
solist optrad. Verschillende lie
deren werden gedeeltelijk door
de cantorij en door de gemeen
te gezongen. De samenzang
was uit Psalm 150 en 134, Ge
zang 454:1, 2 en 3; Lied aan
het licht, Lied van Jakob en het
slotlied Zomaar een dak boven
wat hoofden naar de melodie
van Gezang 320. Organist Jos
Verpoorten begeleidde de sa
menzang en de cantorij en
speelde vooraf het Preludium
in G van Bach en tot besluit
Fuga in G. van Bach. De col
lecten waren voor diaconie en
kerkvoogdij en de bloemen
van deze bijzondere dienst gin
gen naar de nieuwe predikant.
Ouderling van dienst was me
vr. C. Verkamman-Quist en als
kosters fungeerden P.J. Kleppe
en C.M. Almekinders.
zeer dankbaar te zijn voor de inzet
van ds. De Goei. „Met grote toewij
ding hebt u het consulentschap ver
vuld. U was een goede loods voor
ons, hield Immanuël op koers en
stuurde de kerkenraad door nauwe
engten", aldus ouderling De Klerck,
die de consulent een enveloppe aan
bood.
De nieuwe predikant riep hij een har
telijk welkom toe. „Uw begeleiding
is zeer welkom. Voor het pastoraat,
dat een belangrijk aspect vormt in
ons beleidsplan en ook aan het ko
mende Samen-Op-Weg proces heb
ben we onze handen vol aan. Geluk
kig noemt u in uw prioriteitenlijst
naast de liturgie en de eredienst ook
het pastoraat. Net als Jacob zijn we
mensen onderweg, in beweging. Er
is altijd sprake van dynamiek." De
Klerck noemde de kerk een plaats
om God te eren en om zich te bezin
nen. „Met Gods hulp en zegen die
nen we er voor elkaar te zijn. Zo ze-
gene ons de Heere vandaag, morgen
en tot in eeuwigheid."
,Wees welkom hier' zongen ook de
kinderen van de kindernevendienst.
,Fijn dat u bij ons komen mag. We
wensen u een goede tijd en u krijgt
zeker geen spijt, al is het best even
wennen hier, maar het lukt best', al
dus de kinderen, die een collage aan
boden met foto's en teksten van de
jongens en meisjes. Na afloop van de
kindernevendienst brachten ze nog
een slinger mee voor de preekstoel.
Burgemeester W. Nuis hield in zijn
toespraak een pleidooi om de jeugd
bij de kerk te betrekken. „Ik heb een
zwak voor jongeren, die in deze
postmoderne tijd zo heen en weer
worden geslingerd tussen tal van uit
dagingen. Jongelui, ik hoop dat jullie
in je nieuwe predikant mogen gaan
ontdekken, dat zij iemand is waar
mee ook jullie blij mogen zijn en die
je vertrouwen schenkt. Dominee, da
mes en heren van Immanuël, doe uw
best de jeugd vast te houden. Probeer
hen te begrijpen. Tracht hun taal te
verstaan en te spreken, hoe moeilijk
dat ook is. Het is de moeite waard.
Vanuit mijn ambt als burgemeester
weet ik, dat de jeugd soms net ha
nengekraai is. Iedereen moet bij het
eerste licht weten dat zij er zijn.
Maar bedenk daarbij dat de beste
manier om problemen te benaderen
is, vanuit Gods perspectief. Benader
dus ook zo onze jeugd", aldus Nuis.
In het beleidsplan had de burge
meester gelezen, dat de veelkleurig
heid van Immanuël de karakteristiek
is van deze Hervormde Gemeente.
„Mensen met een verschillende ge
loofsbeleving moeten zich hier kun
nen thuis voelen. Dat is wat u wilt
zijn binnen de kerkelijke plaat van
Ds. M. van der Poll is de eerste vrouwelijke predikant op Tholen.
Tholen. Daarnaast heeft u een duide
lijke visie omtrent oecumene en
contact met andere kerken. Die ge
meente, dominee Van der Poll, wilt
u gaan dienen. Daarvoor bent u naar
Tholen gekomen. Ik hoop dat de
woorden van de oude Confucius
(waarheen je ook gaat, ga met je he
le hart) op u van toepassing zijn. Dat
betekent, dat je je hart ook dient te
leggen in deze mooie bediening.
Daarin zit het woord dienen, iets
waartoe u vanaf vandaag in deze ge
meente bent geroepen, nu u in het zo
mooie ambt van predikant bent be
vestigd. En naast de prediking hebt
u ook de functie van herder en le
raar. Namens het gemeentebestuur
van Tholen mag ik u allen dan ook
zeggen, dat wij verheugd zijn dat er
in een vacature voor een predikants
plaats is voorzien. Kerkenraad en
gemeenteleden wil ik daarmee van
harte gelukwensen."
Nuis wees op de zware gemeentelij
ke delegatie, want behalve de burge
meester waren ook wethouder W.C.
van Kempen en secretaris S. Nieuw
koop (alle drie met echtgenote) aan
wezig. „Dat getuigt van het belang
dat door b. en w. maar ook door de
gemeenteraad wordt gehecht aan een
goed contact met de kerken. Juist
ook in deze tijd. Wij hebben de afge
lopen jaren kunnen waarnemen, dat
de rol van de kerk en zijn maatge
vendheid door de toename van de se
cularisatie (verwereldlijking) steeds
meer op de achtergrond is geraakt.
Het is heel gemakkelijk hierop rich
ting de maatschappij kritiek te uiten,
maar waar waren de kerken toen de
ze kanteling zich in onze samenle
ving voltrok? Welke geluiden lieten
zij horen? Of zwegen zij juist en ver
scholen zij zich achter een muur?"
De burgemeester wees er verder op,
dat de ontzuilde samenleving heeft
geleid tot meer zelfbewuste en mon
dige burgers, die zich niet langer
willen conformeren aan dominante
waarden en normen vanuit een be
paalde zuil. „Velen zijn opgegroeid
in een kerkgemeenschap waarin be
trouwbaarheid, stabiliteit, een fun
damentele onderbouwing en legiti
matie belangrijke elementen
vormden. Maar veel mensen gaan
tegenwoordig niet meer zo - of in
elk geval in mindere mate - uit van
systemen en standaarden. Mensen
gaan veel meer uit van een eigen
leefomgeving en zoeken niet zozeer
een continue gemeenschap die is ge
worteld in traditie er. ideeën. Nee, ik
neem juist waar dat mensen steeds
meer op zoek zijn naar een concrete
gemeenschap waar een goede sfeer
heerst en waar positieve dingen ge
beuren. Een tendens die zich welis
waar niet alom binnen kerkelijk Ne
derland ontwikkelt, maar die toch in
sommige kerken wel steeds meer
zichtbaar wordt. Dat gebeurt nu in
onze samenleving en daarin vervult
ook deze kerk een maatschappelijke
en sociale functie. De recente ge
schiedenis van Immanuël gelezen
hebbend, herkent u zich daarin voor
een deel."
Nuis zei dat ds. Van der Poll een ge
meente mag gaan dienen die open
staat voor een ontmoeting met de
wereld om ons heen. „Ontmoeten
houdt de wereld open, verschuilen
houdt hem op slot. Een samenleving
wacht op bruggen en niet op muren-
bouwers. Als je vreugde - ook over
het geloof - wilt vermenigvuldigen,
moet je hem delen", zo citeerde de
burgemeester Pythagoras.
De nieuwe predikant komt 22 okto
ber in Tholen wonen en wordt dan
werkelijk ook inwoner. „Van harte
welkom. Ik hoop, dat u het snel naar
uw zin zal hebben en zich hier zal
thuisvoelen." De burgemeester no
digde ds. Van der Poll uit voor een
nadere kennismaking. „Als u in de
toekomst - vanuit uw verantwoorde
lijkheid als pastor - behoefte gevoelt
met mij van gedachten te wisselen
over bijdragen aan onze samenle
ving, dan nodig ik u daartoe graag
uit. U en ook al uw collegae zijn te
allen tijde van harte welkom voor
een goede en constructieve gedach-
tenwisseling. Beschouw dat als een
soort vriendschapsgebaar vanuit het
gemeentebestuur. En vriendschap
pen behoeven onderhoud. Het is van
belang het mechaniek van tijd tot tijd
te smeren om op een goede manier
met elkaar te blijven omgaan."
Nuis gaf ds. Van der Poll ook nog
een paar persoonlijke woorden mee.
„Ik hoop uiteraard niet dat het zich
zal voordoen, maar mocht het zo zijn
dat moeilijkheden of problemen uw
belangrijke en soms moeilijke taak
doorkruisen, dan wens ik u toe, dat
de problemen u niet op de knieën
zullen krijgen, behalve dan als u ze
heel bewust wilt buigen voor Hem,
God, wiens zegen ik u van harte toe
wens in de uitoefening van uw ambt
binnen deze gemeente. Mag dat voor
u en ik, nu en in de toekomst een
houvast vormen", zo besloot de bur
gemeester.
Ds. Van der Pol verheelde niet, dat
de stap naar Tholen voor haar groot
was. „Ik ben dan ook dankbaar voor
de warmte die de sprekers en ook ge
meenteleden die mijn verhuizing aan
het voorbereiden zijn, uitstralen."
Na afloop van de intrededienst werd
er in het eigen kerkgebouw - de Gast
huiskapel in de Kerkstraat - met kof
fie en cake nog informeel kennis ge
maakt met de nieuwe predikante van
de Hervormde Gemeente Immanuël.
eukels
Zeg eens eerlijk, heeft u mij op deze plaats wel eens op politieke uitspraken
kunnen betrappenNee hè. Als ik echter voel dat er kwetsbare mensen zijn
die onrecht wordt aangedaan, maak ik graag een keer een uitzondering. We
hebben dit jaar namelijk een troonrede gehad waarin eens niet werd gerept
over de uitgaven, maar over de bezuinigingen van ons kabinet. Onze vorstin
was tijdens haar jaarlijkse speech wederom (geheel volgens traditie) goed
gemutst, maar de dreigende woorden die ze sprak, bleken nu niet bepaald
onder een (fraai) hoedje te vangen.
Voor mensen die bovenmodaal verdienen, is dit verhaaltje oninteressant. Zij
kunnen gerust zijn en gewoon doorgaan waar ze mee bezig waren. Maar je
zult maar op een wao-, aow-, ww- of bijstandsuitkering aangewezen zijn.
„Iedereen kan werken en dus moeten ze dat maar gewoon doen zo luidt de
simpele Haagse boodschap. Er moet vooral ook langer doorgewerkt wor
den, want Nederland wordt 'vut-loosgemaakt. Dat je als man of vrouw met
ouderdomsverschijnselen of een lichamelijk gebrek moet gaan concurreren
met zo'n half miljoen kerngezonde werkzoekenden is van ondergeschikt be
lang voor de economen die dergelijke maatregelen verzinnen. „Er is 1,2
miljard euro geïnvesteerd in reïntegratiebegeleiding en dat heeft al veel ex
tra banen opgeleverd. Onze visie blijkt dus juist te zijnzo klonk het on
langs uit de mond van een topambtenaar van economische zaken. De man
ging er bij zijn bewering gemakshalve maar even aan voorbij, dat deze ba
nen vooral worden opgevuld door een enorm leger aan reïntegratiemede-
werkers die een vet salaris verdienen aan het begeleiden van gehandicapten
en andere kansarme Nederlanders. Er is door al die moderne reïntegratie-
bureaus en instellingen de afgelopen jaren vooral alles aan gedaan om een
nieuwe, totaal onoverzichtelijke ambtelijke molen aan het draaien te krij
gen die het zelfs voor de grootste doorzetters onder ons onmogelijk maakt
om nog ergens een voet aan de grond te krijgen. De coaches, consulenten
en arbeidsdeskundigen houden vooral elkaar bezig met het schrijven van
rapportages en het houden van spreekuren waaruit (bijna altijd) blijkt dat
ze niets concreets voor hun cliënten kunnen doen. Wat volgt is een absurde
beoordeling van de mogelijkheden die je als gehandicapte of chronisch zie
ke nog hebt om te werken. „Oh, u kunt uw ene arm nog wat bewegen. Dan
bent u prima geschikt als glazenwasser.Dat er bij het arbeidsbureau op
dat moment tienduizenden van die geroutineerde en kerngezonde ramenlap-
pers staan ingeschreven voor een baantje, is van ondergeschikt belang. De
ze ambtenaar heeft in zijn ogen (en die van zijn politieke baaseen toppres
tatie geleverd. Hij heeft er namelijk hoogstpersoonlijk voor gezorgd dat er
weer 1 persoon minder in de wao terechtkomt. Schrijnend? Ja inderdaad,
maar helaas wel de realiteit.
Hoe kunnen mensen die er langdurig voor doorgeleerd hebben, nu toch op
het lumineuze idee komen dat er ondanks de enorme werkloosheid van dit
moment werkgevers zijn die hun (zeer uitgebreide) keuze nu net laten vallen
op een bejaarde, gehandicapte of chronisch zieke sollicitant? Op dit mo
ment worden namelijk alle financiële voordeeltjes die het voor een baas tot
nu toe nog enigszins aantrekkelijk maakten om een kansarme werknemer
aan de wapper te houden, afgeschaft. Conclusie: u wordt ongeacht leeftijd
of gezondheid bedankt voor gedane arbeid en wat rest is een gang naar de
bijstand. Daarnaast wordt tegelijkertijd uw huursubsidie verminderd of af
geschaft, mag u eerst uw eigen huis opeten, wordt het 'uitgekledezieken
fondspakket onbetaalbaar gemaakt, stijgen de vaste (gemeentelijke) lasten
in snel tempo tot recordhoogte, enz. enz.
Op zich loopt de regering natuurlijk niet veel risico met deze keiharde
maatregelen voor de zwakkeren in onze samenleving. Demonstraties van
deze doelgroepen hebben geen negatief effect op onze economie en staken is
al helemaal niet aan de orde. Om deze 'politieke kreukelsnog enigszins
glad te kunnen strijken, zal dus vooral een beroep moeten worden gedaan
op het solidariteitsgevoel onder de rest van onze bevolking. Ik ben echter
benieuwd of dit appél hout snijdt bij mensen die zelf vrijwel ongemoeid ge
laten worden door onze regering.
Het sprookjesboek van groep zes van de openbare basisschool de Rie
burch in Sint-Maartensdijk is bekroond met een gouden griffel en zilve
ren penseel. Het boek sprong er volgens de jury uit. In totaal namen 29
groepen van scholen uit de zeven gemeenten rond de Oosterschelderegio
deel aan de wedstrijd van openbare bibliotheek. Voor onze gemeente
waren dat vier groepen van drie scholen. De prijzen werden dinsdagmi-
dag uitgereikt door Petra Das van de openbare bibliotheek Tholen.
Aan het motto van de kinderboe
kenweek 'Diep in het bos'... werd
een sprookjesboekenwedstrijd ver
bonden. De groepen vijf en zes
mochten op eigen wijze een sprook
jesboek maken. Voorwaarde was dat
er zowel teksten als illustraties in
voor moesten komen. De kinderen
kregen drie weken de tijd om het
boek te maken. Groep zes van de
Rieburch scoorde hoog met hun bij
drage. De jury waardeerde het boek
namelijk met een gouden griffel en
een zilveren penseel. Uit iedere ge
meente is 1 winnaar gekozen. Vo-
gens de jury sprongen er twee boe
ken uit. Die van de Prins Willem
Alexanderschool in Kamperland die
een gouden penseel en een zilveren
griffel kreeg en die van de Rieburch
die een gouden griffel en een zilve
ren penseel kreeg.
De andere Thoolse deelnemers wa
ren de gecombineerde groep 5/6 van
de Luyster in Sint-Philipsland, 5/6
van de Casembrootschool in Sint-
Annaland en groep vijf van de Rie
burch. Ook hun prestaties waren
niet gering. Zij kregen allen een eer
volle vermelding. Het sprookjes
boek van de Rieburch wordt ten
toongesteld in de vestiging van de
bieb in Sint-Maartensdijk. De win
naars gaan morgen (vrijdag) met de
bus naar de boswachterij Wester-
schouwen in Burgh-Haamstede om
daar de bekroning van hun sprook
jesboek te vieren. Schrijfster Anke
Kranendonk zal daarbij aanwezig
zijn om over haar werk te vertellen.
In het bos zal een speurtocht wor
den gehouden en de prijswinnende
boeken zijn dan daar in de bibliobus
te bewonderen.
Groep 6 van de Rieburch uit Sint-Maartensdijk.
De mens in een grenssituatie. „Je
wil vasthouden aan het oude, maar
hopelijk is er ook wel hoop op de
toekomst. Menigeen maakt het mee
bij een verhuizing, een nieuwe
baan. Het verleden laat je achter je,
je verlangt naar de nieuwe situatie,
maar ziet er ook wel tegenop. De
angst voor het ongewisse slaat toe.
Jakob werd op zijn weg bemoedigd
door Gods blijvende aanwezigheid
en ondersteuning. Tussen het oude
en het nieuwe is hij een beetje ang
stig. Hij wil nog niet naar de plaats
die God bedoeld heeft. Jakob blijft
alleen achter en laat vrouw en kin
deren de rivier oversteken. Deze
laatste oversteek naar het nieuwe
land is voor Jakob reden tot bezin
ning. Is hij klaar voor de nieuwe
werkelijkheid? En wat zal zijn broer
Ezau doen waarmee hij op niet zo'n
goede voet verkeert. Er spookt van
alles door zijn hoofd heen.
Plotseling duikt er een geheimzinni
ge gestalte op die een worsteling
aangaat. Wie is dat? Is dat Ezau,
zijn eigen schaduw of God? Mis
schien is het alle drie wel waar,
want een gevecht met God is ook
een gevecht met je broer, zuster en
jezelf. Verzoening met God staat
niet los van verzoening met je broer
of zuster.
Een stem vraagt naar zijn naam en
Jakob, die zijn leven lang met zich
zelf worstelde, zegt eerlijk zijn
naam. Hij mag van de Heer een
nieuwe naam dragen en een toe
komst tegemoet gaan. Jakob ont
vangt Gods zegen bij Pniël, dat zo
veel betekent als: gezicht van God.
Jakob ziet Hem van aangezicht tot
aangezicht.
Laten we elkaar ook zo aankijken,
als nieuwe gemeente en als predi
kant. Als we kunnen beginnen zoals
Jakob, dan hebben we een goede
start gemaakt. De rijzende zon sym
boliseert hoe goed het met Jakob
gaat. Een nieuw leven begint, koes
terend in de zon van Gods genade.
Jakob is niet ongehavend uit de
strijd gekomen. Hij loopt een beetje
mank.
Ik kan me wel identificeren met
Jakob, die door God niet in de steek
werd gelaten. Ik hoop dat er ook bij
u plaats is voor God, want de mens
blijft worstelen en het is best moei
lijk om Hem vast te houden en beter
te leren kennen. Je persoonlijke si
tuatie en het wereldnieuws kan als
een steen op je hart drukken. De
kerk is een plaats voor bemoediging
om elkaar niet los te laten en te zoe
ken naar God, die te vinden is. Gods
aangezicht mag u aanschouwen bij
het lezen van de Bijbel, in de doop,
het Heilig Avondmaal en ook in het
pastoraat. Dat zijn momenten die
oplichten bij het zoeken naar Hem.
God wil ons erbij betrekken en wil
ons antwoorden ontlokken. De kerk
is daarvoor een plaats van samen
komst, van ruimte voor verzoening
met God en met je familie. Je mag
een nieuw begin maken.
U zult zeggen: verzoening, heel
worden, dat is niet waar te maken,
zo menselijk en klein als we zijn.
Dat weet God wel, want we blijven
strompelen en mank lopen, maar
God wil dat we gemeente zijn met
vallen en opstaan. Het is blijvend
zwoegen naar momenten van heel
worden en zegening. Laten we el
kaar helpen en bemoedigen, als
nieuwe dominee en als gemeente
Imrrianuël. Maar het hangt niet alle
maal van ons af. In het vertrouwen
op God mogen we een nieuw begin
maken, u en ik", zo besloot ds. Van
der Poll zondagmiddag haar intre
depreek.
Ze was gekleed in een witte stola,
die ze bij haar afscheid in Domburg
had gekregen, hoewel de gemeente
bij deze bijzondere dienst mogelijk
een rode stola had verwacht. „Wit is
de kleur van Gods licht en de op
standing en vloekt niet met het rood
van Gods geest", legde de predi
kante uit. Zondagmorgen a.s. gaat
ze nog niet voor in de eigen kerk-
zaal van Immanuël, de Gasthuiska
pel. De uit Sint-Annaland afkomsti
ge ds. Han van Popering is dan de
voorganger.
De Hervormde Gemeente Immanuël houdt elke zondagmorgen
dienst in de Gasthuiskapel.
Pastor Peter Hoefnagels uit Breda is
zondagmorgen in de rooms-katholie-
ke kerk aan de Markt in Tholen ge
presenteerd als teamleider van vier
parochies: Tholen, Oud-Vossemeer,
Halsteren en Lepelstraat. Hij gaat de
komende twee jaar de regiosamen-
werking meer gestalte geven. „We
zijn met minder ambtsdragers en toch
moeten de parochies draaiende blij
ven. Dat vereist nieuwe vitaliteit met
minder krachten", vertelt pastor
Hoefnagels. Hij wil zijn doel bereiken
door een betere toerusting van de vrij
willigers en door begeleiding van de
priesters.
„Ik ga de parochies helpen om meer
dingen zelf te gaan doen." Vice-voor
zitter Ria Rietbergen verwelkomde
pastor Hoefnagels namens de Thoolse
parochie. Pastor Schuurmans ging
voor in de eucharistieviering. Het
Ojékoor o.l.v. mevr. Sauter verleende
medewerking aan de bijzondere
dienst. Pastor Hoefnagels vervult het
teamleiderschap in deeltijd, want de
andere helft van zijn werktijd blijft hij
in Breda uitoefenen.
Stemmen
van lezers
Met belangstelling heb ik gelezen
dat de zondagsschool De Zaaier
reeds 40 jaar kinderen bekend maakt
met de verhalen over het Joodse volk
en haar Messias.
Voorwaar een mooie taak om kinde
ren voor te bereiden op meer dan dit
aardse bestaan.
Echter in het verslag is, denk ik, een
onbedoelde fout geslopen.
Alle 'kinderen' die geboren zijn tus
sen 1900 en 1940 zullen zich herin
neren dat ooit een zondagsschool
werd opgericht door de heren
J.Stoutjesdijk, P. de Haan en later
aangevuld met G. de Graaf, allen lid
maat van de 'Grote kerk'.
Dat was in beginsel het eerste jeugd
werk, dat in Sint-Maartensdijk ver
richt werd met als plaats van samen
komst de consistorie van de Her
vormde Maartenskerk.
In 1933 voegde zich daarbij dhr. J.
Boogert, die later alleen is verder ge
gaan toen de oprichters het 'stokje'
wilden overdragen.
Om organisatorische redenen, werd
gevraagd of een gebouwtje mocht
worden geplaatst op het kerkelijk
terrein voor alle christelijke doelein
den, waartoe ook het zondagsschool
werk behoorde.
Daarin werd vanaf 1933 zondags
school gegeven door J. Boogert tot
het einde van de erfpacht in 1963.
In 1967 vierde deze zondagsschool
haar óCF verjaardag, en deze heeft tot
het jaar 2000 bestaan toen zij werd
vervangen door kindernevendien-
sten. De totale duur van deze zon
dagsschool was dus circa 100 jaar.
De huidige zondagsschool, opgericht
door 'meester' Post, werd dus veel
later ingezet dan de reeds bestaande
'neutrale' zondagsschool. Ik noem
dit zo omdat alle gezindten, van her
vormd gereformeerd tot buitenkerke
lijken op deze zondagsschool wer
den ontvangen.
De ouderen onder ons zullen zich be
slist herinneren dat er slechts één
zondagsschool was.
Zie deze correctie niet als commen
taar, maar voor een zuiver geschied
kundig beeld. Meer heb ik niet be
doeld.
Ik wens de leiders/leidsters alle wijs
heid toe bij hun zo belangrijke taak
C. Rijnberg,
Sint-Maartensdijk
