'Han Geluk is betrouwbaar
en iemand met veel vakkennis'
Chauffeur Peter van Haaften
gehuldigd als ridder van de weg
Kees Aarnoudse stopt na 20 jaar
als leider Thoolse dolfijnengroep
Ruim baan voor
Firma Melse is trots op eerste zilveren medewerker
Scherpenissenaar rijdt twintig jaar zonder schadegeval
Graag nieuwe vrijwilligers bij scouting als afscheidscadeau
Donderdag 2 oktober 2003
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Cursussen
Goud met diamant
Pieter Kats (17)
uit Sint-Annaland
(BROM)FIETS
NODIG?
Tweewieler
Service
v.d. Zande
Zeilmakerij
UZW telecom
gespecialiseerd in
mobiele telefonie
Subsidie sociale
veiligheid in bussen
Han Geluk (links) is de eerste zilveren jubilaris in het bedrijf en daar is Johan Melse trots op.
Voor hemzelf hoeft al die aandacht eigenlijk niet. Maar de familie Mel
se in Tholen wil het zilveren dienstverband van Han Geluk (43) niet
zomaar laten passeren. „Han is een heel betrouwbare medewerker ge
bleken. En hij is iemand met erg veel vakkennis", zegt Johan Melse van
de ijzerwaren- en gereedschapshandel. Met familie en personeel is het
jubileum onlangs gevierd. „En dat was perfect geregeld", vindt Geluk.
Klanten komen wel een andere keer klonken. Zoals tegenwoordig met al
terug als Han Geluk op dat moment
niet in de zaak is en ze advies wil
len. Het illustreert hoeveel krediet
de medewerker van Melse in de
voorbije kwart eeuw opgebouwd
heeft. Maar de Tholenaar relativeert
dat: „Neem jezelf. Als je in een
winkel iemand kunt aanspreken die
je kent, is dat makkelijk." Het
neemt niet weg dat Geluk probeert
zich zo goed mogelijk in de gedach
ten van de klant te verplaatsen.
„Zorgen dat je meer vóór dan achter
de toonbank staat", noemt hij dat.
Nadat hij eerst zijn lts- en daarna
zijn mavo-diploma had gehaald,
kon Han Geluk begin september
1978 bij Melse aan de slag. „Er
stond een advertentie in de krant en
daar reageerde ik op. Johan en ik
praatten even en toen was het be-
die papieren, dat was toen niet."
Geluk was de vierde kracht, naast
vader en zoon Melse en Han van
Vossen uit Sint-Annaland. Inmid
dels werkt een achttal mensen in het
bèdrijf. De Tholenaar begon in het
magazijn. „Eerst met corvee natuur
lijk. Later kreeg ik de bestelbriefjes
die ik klaar moest maken. En daarna
volgde de winkel, waarin je op de
rustige uren werd ingezet om het te
leren." Eigenlijk is er aan het werk
in al die jaren nauwelijks iets veran
derd. Zij het dat het aantal artikelen
flink is uitgebreid en de automatise
ring zijn intrede deed. „We hebben
ongeveer 20.000 verschillende arti
kelen. Er komt geregeld wel iets
nieuws op de markt, maar verdwij
nen doet er niet zoveel", zegt Johan
Melse. Een kwart van het assorti
ment ligt alleen in het magazijn.
„De gangbare artikelen weetje zo te
vinden. Maar als er eens iets veran
dert, dan stoot je je neus", aldus
Geluk. Hij moet zijn weg vinden
tussen de gereedschappen, het
hang- en sluitwerk, ijzerwaren, sier-
beslag, bevestigings- en klimmate-
rialen, lijmen en kitten en dergelij
ke.
Toen Geluk bij Melse kwam wer
ken, verkocht deze ook huishoude
lijke artikelen. En bijvoorbeeld kin
derwagens, maar ook stof die werd
gebruikt voor het bekleden van
doodskisten. Dat deel van het assor
timent is verdwenen en in 1985
werd de zaak aan de Markt flink uit
gebreid. Sindsdien is er ook een toe
gang in de Bosstraat. Naast de parti
culiere markt bedient het bedrijf
traditioneel ondernemers in bijvoor
beeld de bouwwereld, en klusbedrij
ven. Twee keer per week wordt dan
ook een bestelroute gereden over het
eiland. In de loop der jaren volgde
Han Geluk de nodige cursussen om
zijn vakkennis op peil te houden en
de klanten goed te kunnen advise
ren. Als eerste behaalde hij het vak
diploma ijzerwaren en gereedschap
pen. En nog niet zolang geleden
behaalde hij het certificaat voor het
politiekeurmerk veilig wonen. Zijn
werk is Geluk nog lang niet beu.
„Elke dag is anders. Omgaan met
mensen is leuk, je krijgt ook allerlei
verhalen te horen natuurlijk. En
daarnaast ben je bezig met materia
len, je repareert eens wat."
Voor de toekomst ligt er een veran
dering in het verschiet. Want Melse
heeft serieuze plannen om het
bedrijf te verplaatsen naar het de
tailhandelscentrum op Welgelegen.
„De noodzaak om van de Markt
weg te gaan, wordt steeds groter.
Het verkeerscirculatieplan maakt
ons alleen maar slechter bereik
baar", meent Johan Melse. „Voor
de middenstand hier betekent het op
den duur de doodsteek, ben ik
bang."
In Nijkerk kregen zaterdag 1300 vrachtwagenchauffeurs een speld om
dat ze een bepaald aantal jaren schadevrij rijden. Zeven daarvan ma
ken al 20 jaar geen brokken. Onder hen de 44-jarige Peter van Haaften
uit Scherpenisse, werkzaam bij transportbedrijf C.A. Bijl, die een gou
den speld met diamant ontving. Op de jaarlijkse Ridders-van-de-Weg
bijeenkomst zijn ook negen andere Thoolse chauffeurs onderscheiden.
Zo'n lange periode zonder aanrijdin
gen, daar zit zeker een dosis geluk
bij, zegt Peter van Haaften. „Het
wordt alsmaar drukker op de weg.
Ook is goed te merken dat de agres
sie toeneemt, je maakt de gekste din
gen mee onderweg." Op de bijeen
komst in Nijkerk zei minister Peijs
van verkeer en waterstaat dat de on
gelukken waarbij vrachtverkeer is be
trokken, lang niet altijd door dat
vrachtverkeer worden veroorzaakt.
Transportondernemer C.A. Bijl uit
Sint-Maartensdijk onderschrijft dat
van harte. „We krijgen vaak ten on
rechte de zwartepiet toegespeeld.
Terwijl fietsers bijvoorbeeld zich in
vaak smalle straten soms overal tus
sendoor wurmen. En neem de dode
hoekspiegel. Daar worden wonderen
van verwacht, maar andere wegge
bruikers zullen toch ook rekening
moeten houden met het vrachtver
keer."
Van Haaften is al 25 jaar vrachtwa
genchauffeur. Hij begon bij de Thool
se Betonindustrie, reed een klein jaar
voor Geuze Transport en werkt in
middels 21,5 jaar bij Bijl. Hij ver
voert grote betonnen buizen en zee
containers. „Ik heb er nog geen dag
spijt van gehad dat ik dit beroep heb
gekozen en hoop het nog lang te blij
ven doen", aldus de Scherpenisse-
naar. Hij rijdt graag auto. Bovendien
ben je als chauffeur veel buiten en je
komt op veel plaatsen. Bijl schat dat
Van Haaften inmiddels zo'n twee
miljoen kilometer heeft gereden. Dan
is het geen sinecure dat er nog nooit
schade is gereden. „Onze wagens ho
ren allemaal tot het zware segment.
En daarmee komen we overal, vaak
moeten we midden in steden zijn
waar de straten niet al te breed zijn."
Bijl rijdt al vele jaren voor Waco Be
ton. De soms reusachtige en zware
buizen - en andere onderdelen voor
de weg- en waterbouw - worden voor
98% in eigen land vervoerd. „Op dit
moment hebben we veel werk voor
de Betuwelijn en de hogesnelheids
lijn. Ook komen we veel in de kop
van Noord-Holland." Ook de zee
containers betreffen hoofdzakelijk
binnenlands vervoer. „En een beetje
Duitsland, Frankrijk en België."
Bijl heeft tien personeelsleden en
evenzoveel vrachtwagens. Het ver
loop onder zijn mensen is gering. Dat
het economisch minder gaat, daar
merkt hij tot nog toe niets van, zegt
hij. „We hebben volop werk. Zolang
mensen veel willen verdienen en wil
len besteden, blijft er transport." Van
de medewerkers kregen er al ver
schillende een zilveren of een gouden
speld, voor respectievelijk vijf en tien
jaar schadevrij rijden (er is ook nog
brons voor drie jaar). Maar goud met
diamant is in de ogen van Bijl een
unieke prestatie. De spelden worden
al sinds 1966 toegekend door verze
keringsmaatschappij TVM. Deze is
destijds (als Transvemij) opgericht op
initiatief van het beroepsgoederen-
vervoer. Bij de uitreiking van de spel
den werd eraan herinnerd hoe Van
Haaften tien jaar geleden een ernstig
ongeluk overkwam. Bij het lossen
van een wagen raakte een betonblok
los en dat kwam op het onderlijf van
de chauffeur terecht. Hij was er slecht
aan toe, maar kon desondanks binnen
het jaar weer aan het werk. „Maar je
vergeet het nooit meer. Als er eens
wat van een wagen valt, dan hoor ik
weer die klap van toen", aldus Peter
van Haaften. Zijn werk is zijn hobby.
„Op zaterdag kom ik terug om mijn
auto schoon te maken en onderhoud
te plegen. Dan weet ik zeker dat hij in
orde is als ik 's maandags weer ga rij
den." Van Haaften rijdt met een Sca
nia, de derde nieuwe wagen die hij
bij Bijl kreeg.
Negen andere Thoolse chauffeurs
kregen een speld. Goud was er voor
M.E. Houwelingh uit Tholen en C.
Hartog uit Sint-Maartensdijk.
Zilver kregen J.M. Boer uit Poort
vliet, A.A. Pul uit Tholen, J.N. van
Eenennaam uit Scherpenisse, J.
Doorn uit Sint-Philipsland en P.J.
Hartog uit Sint-Maartensdijk. En
brons ging naar M. Dons uit Tholen
en A.S. v.d. Jagt uit Sint-Annaland.
Peter van Haaften heeft nog geen dag spijt gehad van zijn keuze voor het beroep van vrachtwagenchauffeur.
Wat voor scooter heb je?
Een Aprilia SR 50 di-tec.
Heb je die nieuw gekocht?
Ja.
Heb je hem van je ouders gekregen
of zelf verdiend?
Ik heb mijn scooter helemaal zelf
betaald.
Heb je een bijbaantje?
Iedere zaterdag werk ik in de kassen
bij een tomaten- en paprikateler en
ik heb ook nog twee folderwijken.
Wat vind jij de kick van scooter rij
den?
Je bent op zo'n ding zo een eind
weg. En bij scooters hoef je, in te
genstelling tot de meeste brommers,
niet te schakelen. Het is een kwestie
Oud-Vossemeer
Advertentie I.M.
van gas geven en wegwezen.
Vind je het in de gemeente Tholen
veilig voor scooterrijders?
Er zijn hier en daar wel wegen die
onveilig zijn. Als je net buiten Tho
len de T-splitsing neemt bij de over
gang van de Nieuwlandseweg naar
de Molenvlietsedijk, daar is het lin
ke soep om in die scherpe bocht de
weg op te komen. Het is er erg on
overzichtelijk.
Ben je wel eens door oom agent op
de bon geslingerd?
Ik ben wel eens aangehouden, maar
alles was in orde. Je moet daar ook
een beetje geluk mee hebben. Ik rijd
niet onverstandig hard, maar ik ben
soms nogal slordig met het naleven
van de verkeersregels.
Heb je een vriendin?
Sinds twee maanden heb ik verke
ring met Suzanne Verwij uit Breda.
Ik leerde haar kennen via een chat-
box op internet. We bleken veel din
gen gemeen te hebben en het klikt
nog steeds erg goed tussen ons.
Wat voor opleiding volg je?
Ik zit in de eerste klas van de mts in
Bergen op Zoom. Daar volg ik een
ict/telecom-opleiding.
Wat voor werk wil je na je opleiding
gaan doen
Daar heb ik nog niet zo goed over
nagedacht. Het zal waarschijnlijk
wel iets worden in de automatise
ring, de elektronica of in de tele
communicatie. Tijdens mijn studie
zal wel duidelijk worden welke kant
mijn toekomst op gaat.
Heb je naast je studie en scooter rij
den nog hobby's?
Internetten en muziek luisteren vind
ik erg leuk. Ik houd vooral van rock
en hardrock. Uitgaan is niet aan mij
besteed. Af en toe ga ik met mijn
vriendin naar de bioscoop, maar dat
is het dan ook wel.
Zie jij voor jezelf toekomstperspec
tieven in de gemeente Tholen?
Mijn toekomst ligt in of vlakbij de
grote stad. Je zit hier overal veel te
ver vandaan en in grote steden is de
kans op een passende baan veel gro
ter. In kleine dorpjes zoals Sint-An
naland kent iedereen elkaar en dat is
niet altijd een voordeel. Je kunt
niets verkeerd doen of in een mum
van tijd weet heel de gemeenschap
het.
Ben je geïnteresseerd in politiek?
Totaal niet. Ik krijg er via televisie
wel eens wat van mee, maar het
spreekt me niet aan.
Ga je later ook niet van je stemrecht
gebruik maken?
Dat vind ik moeilijk om nu al te
zeggen. Wie weet ben ik me over
een paar jaar wel veel meer bewust
van de noodzaak om politieke keu
zes te maken.
Wordt er naar jouw mening vol
doende voor de Thoolse jeugd ge
daan?
Zelf heb ik niet veel behoefte aan
allerlei sport-, spel- en vrijetijds-
voorzieningen en -activiteiten. Ik
ben niet sportief, leef vrij terugge
trokken en ik meng me niet zo gauw
in grote evenementen.
Wat bevalt jouw het meest in onze
gemeente?
Het ontbreken van druk stadsver
keer. Ik weet dat het raar klinkt uit
de mond van iemand die later toch
graag naar de grote stad verhuist.
Het is een kwestie van die drukte
accepteren omwille van betere car
rièremogelijkheden en uitgebreidere
openbare voorzieningen.
Als jij het één dag voor het zeggen
had, wat zou je dan in onze gemeen
te veranderen?
Dan zou ik er voor zorgen dat we
hier zo snel mogelijk adsl krijgen.
Als fanatieke internetter vind ik het
verschrikkelijk jammer dat die mo
gelijkheid er nog steeds niet is in de
gemeente Tholen. Nu zit ik bij Zee-
landnet. Maar bij die provider zit je,
als je net als ik veel download, snel
aan de datalimiet. (maximum hoe
veelheid software, foto's of muziek
die je via de computer uit kan wis
selen met andere internetgebrui
kers).
Heb je tot slot nog één ultieme
droomwens?
Dat ik financieel een onbekommerd
leven kan leiden.
Na ruim 20 jaar actief te zijn geweest binnen de Thoolse scouting is Kees
Aarnoudse uit Oud-Vossemeer officieel teruggetreden als groepsleider van
de dolfijnen. Door drukke werkzaamheden binnen zijn eigen bedrijf kan
hij de zaterdagen niet langer vrij houden voor het scoutingwerk. Met enige
weemoed, maar in de wetenschap dat hij in de persoon van de Wendy van
Kelle een prima opvolgster heeft, doet Aarnoudse een stapje terug. De er
varen groepsleider blijft nog wel als adviseur bij de scouting betrokken.
Begin jaren tachtig maakte Kees
Aarnoudse via een vriendje kennis
met de activiteiten van de Thoolse
Heenetrechtgroep. „Ik ging een
keertje op zaterdag mee kijken wat
ze bij de scouting eigenlijk allemaal
deden en ik was meteen verkocht.
Het avontuur sprak mij als kind al
aan en ik vond het fantastisch dat ik
in 1982 tot de zeeverkenners kon
toetreden. Op mijn vijftiende ging ik
naar de wildevaart en op mijn acht
tiende schoof ik door naar de loods-
enstam. Je bent bij de scouting altijd
in teamverband bezig met het vin
den van oplossingen om bepaalde
opdrachten tot een goed einde te
brengen. Zo ontstaat automatisch
een gevoel van saamhorigheid en
verdraagzaamheid. Persoonlijk vond
ik de activiteiten die op het water
gehouden worden, altijd erg leuk en
ook de jaarlijkse kampen, o.a. met
Hemelvaartsdag, zijn hoogtepunten
waarop ik met veel plezier terugkijk.
Het zijn bijna allemaal hele actieve
en ondernemende kinderen die zich
als scout aanmelden. Ze houden zich
liever in de buitenlucht bezig dan
dat ze computerspelletjes doen of tv
kijken", aldus de 33-jarige Aarn
oudse.
De afgezwaaide groepsleider blijkt
populair bij de jongens en meisjes
van de dolfijnen want als er op een
fluitje geblazen wordt, komen de in
blauwe uniformen gestoken jeugdle
den vanuit alle hoeken van het
Thoolse park op hem af gelopen. „In
de afgelopen dertien jaar heb ik bij
na alle 80 scoutingleden onder mijn
hoede gehad. Ze zien mij hier dan
ook als ,ouwe hap' binnen de club."
De komende maanden blijft Kees
nog wel bij de begeleiding van de
dolfijnengroep betrokken. „Ik heb
toegezegd dat ik mijn opvolgster
Wendy van Kelle uit Steenbergen
nog tot januari zal helpen. Begin dit
jaar heb ik de zeilmakerij van rhijn
vader in Oud-Vossemeer overgeno
men en het komt steeds vaker voor
dat ik 's zaterdags moet werken. Te
genover de jeugdleden en het bege
leidingsteam kun je het als leiding
gevende natuurlijk niet maken om
iedere keer afwezig te zijn. Ik doe
bewust een stapje terug, maar als ik
er lol in blijf houden, zal ik de
Thoolse scouting in de toekomst nog
wel als adviseur blijven steunen.
Mijn afscheid komt de club slecht
uit, want eigenlijk kan de scouting
op dit moment geen enkele vrijwilli
ger missen. Er is een groot gebrek
aan mensen die bestuurstaken of een
functie binnen de begeleiding voor
hun rekening willen nemen. Ik zou
het als afscheidscadeau schitterend
vinden als er nu vrijwilligers op
staan die zich willen inzetten voor
de scouting. Ze kunnen contact met
me opnemen (tel. 672686) zodat ik
ze alles kan vertellen over de leuke
activieiten die er week in week uit
voor een grote groep Thoolse scouts
worden georganiseerd. Uit ervaring
kan ik zeggen, dat het erg leuk is om
met de avontuurlijke jongeren bezig
te zijn. De intensieve contacten met
de groepsleden zal ik zeker gaan
missen maar ,Eens een scout blijft
een scout'. Ik zal me dan ook zeker
nog regelmatig in het clubgebouw
aan de oesterputten laten zien."
Vanwege drukke werkzaamheden heeft Kees Aarnoudse uit Oud-Vossemeer zijn functie als groepsleider van de dolfijnengroep van de
Thoolse scouting neer moeten leggen. Aarnoudse blijft echter als adviseur nog wel bij de scouting betrokken.
In Oud-Vossemeer is sinds deze
zomer een bedrijf gevestigd dat
gespecialiseerd is in mobiele tele
fonie. Onder de naam UZW tele
com verkoopt Arjan de Wit nieuwe
en gebruikte gsm-toestellen, abon
nementen, prepaypaketten, acces
soires, opladers, accu's en be-
schermhoesjes. „Ik richt me met
mijn bedrijf zowel op de particu
liere als op de zakelijke markt", al
dus De Wit. „Mensen kunnen hun
artikelen heel simpel via onze in
ternetwinkel (www.uzwtelecom.
nl.nu) aanschaffen. Ik kan op het
gebied van nieuwe mobieltjes
goed met de prijs mee en vooral
voor mensen die een telefoon met
abonnement willen, heb ik aan
trekkelijke aanbiedingen. Omdat
ik de kopers van een nieuw, mo
dern toestel de mogelijkheid bied
om de oude in te ruilen, heb ik ook
altijd een aantal aantrekkelijk ge
prijsde tweedehands gsm's. Mo
biele telefoons zijn trendgevoelig
en als je er voor kiest om steeds de
nieuwste snufjes op je toestel te
hebben, dan moet je regelmatig
vernieuwen.
De ingeruilde exemplaren zijn
echter vaak nog in perfecte staat
en ze voldoen prima voor mensen
die overal bereikbaar willen zijn
en die een mobiele telefoon vooral
zien als een functioneel gebruiks
voorwerp."
Voor de sociale veiligheid in lijn
bussen van de BBA op Tholen en
Sint-Philipsland betaalt de provin
cie Zeeland 10.318 gulden over
2001De busmaatschappij gaf voor
sociale veiligheid in dat jaar vol
gens opgave van de eigen accoun
tant 425.603 euro uit plus nog eens
2 i 9.527 euro voor extra toezicht
houders. Daarvan komt 1,69% ten
laste van de provincie Zeeland om
dat de BBA de lijndiensten onder
houdt op Tholen en Sint-Philips
land. De uitkomst daarvan is echter
belangrijk hoger dan de maximaal
verleende subsidie. Het ministerie
van verkeer en waterstaat is hiervan
in kennis gesteld. De provincie had
van de ruim 10 mille een voorschot
van 8254 gulden betaald, zodat de
BBA nog 936 euro (2063 gulden)
tegoed heeft.
Ruilbeurs. In gebouw De Vroone te
Kapelle wordt zaterdag 4 oktober
de Zeeuwse treinmodel ruilbeurs
georganiseerd. Ook modelauto's
zijn er te zien. De beurs duurt van
tien uur tot half vier.
