'We moesten met iedere klant in
de winkel wel een babbeltje maken'
Omwonenden verwachten extra
verkeersdrukte bij Vijfhoek
Ruim baan voor
Ponderdag 18 september 2003
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Ie is pas een week terug van haar stage in een pretpark
n de Verenigde Staten. En moet weer wennen aan het
schoolleven hier. De 18-jarige Lisette Griep uit Tholen
'erbleef drie maanden in de miljoenenstad Cincinnati.
Ie verkocht souvenirs aan de bezoekers van een van de
grootste Amerikaanse pretparken buiten de stad. Ameri
kanen willen plezier en actie, zegt ze. Maar zelf maakte
it ook het een en ander mee.
Lisette Griep uit Tholen liep stage in pretpark in Verenigde Staten
Geteisterd
Bekneld
Either Vroegop (16)
ut Poortvliet
(BROM)FIETS
NODIG?
Tweewieler
Service jV
v.d. Zande ff
Bieren horen in
prachtige polders,
gïen campings
Stemmen
van lezers
Er zijn ongeveer 75 belangstellenden voor het nieuwe ap
partementencomplex voor senioren boven het te bouwen
medische centrum de Vijfhoek in Tholen. Een deel daar
van bezocht woensdagavond de informatie- en inspraak
avond in Meulvliet, maar liet niet van zich horen. Dat de
den wel de bewoners van de Jan van Bloisstraat. Zij
vrezen voor verkeersoverlast bij het complex en zeker
wanneer de in- en uitgang van de parkeergarage aan hun
straat komt. Volgens enkele bewoners heeft de gemeente
niets gedaan met de kritiek die vorig jaar juni is geuit op
de inloopavond. Ook toen werd er gewezen op de toena
me van het verkeer.
Erg smal
Grondwater
In- en uitgang parkeergarage Jan van Bloisstraat blijft heikel punt
Onvrede
Jsette zit op het Albedacollege in
botterdam. Ze is derdejaars detail-
tandel van deze 3-jarige middel-
tare beroepsopleiding. Ze kon
dezen. Stage lopen in Nederland
)f Amerika. Ze koos voor de Ver
enigde Staten. Met nog drie ande-
•e studenten uit haar klas. „We
eenden de verhalen van de studen-
en die er vorig jaar waren ge
weest. Die waren erg enthousiast.
We konden kiezen tussen Buffalo
in de staat New York of Cincinnati
in de staat Ohio. Daar was de vori
ge groep ook geweest."
Het werd Kings Island, een van de
zeven pretparken van het Ameri
kaanse bedrijf Paramount. „Een
soort Sixflags maar dan vele ma
len groter. Echt supergroot. De
grootste van de zeven."
Ze verbleef in een appartement
met totaal twaalf stagiaires uit Ne
derland, de andere groep van acht
kwam uit Nijmegen. De eerste
week kregen ze trainingen. Hoe ze
de kassa moesten bedienen in de
souvernirswinkel, hoe ze met
klanten om moesten gaan, wat ze
moesten doen bij calamiteiten.
„De tweede week begon je pas
echt. Het is een pretpark met heel
veel grote attracties, veel achtba
nen (rollercoasters). Zoveel attrac
ties en zo groot heb ik er nog nooit
bij elkaar gezien. En heel Ameri
kaans met veel eet- en drinkgele-
genheden.
Lisette verkocht er souvenirs van
het pretpark in een van de dertig
winkeltjes op het terrein: shirtjes,
bekers, badges, zonnebrillen,
knuffels, petjes, aanstekers, snoep,
beeldjes. Alles voorzien van de la
bels van Paramount. „Echt prulla
ria. Ik heb er niks van meegeno-
meo." Daarnaast verhuurde ze
klusjes, kinderwagens en rolstoe
len
Het pretpark wordt vooral door
jongeren bezocht. Vooral twinti
gers die veertig dollar neertellen
om binnen te komen. Maar ook
hele gezinnen bezoeken het park
voor een dagje actie in een van de
vele attracties op het immense ter
rein even ten noordwesten van
Cincinnati in de 'midwest.'
„Het was er hartstikke druk. We
moesten met iedere klant wel een
babbeltje maken, een verkoop
praatje houden. Alles in het Ame
rikaans natuurlijk." Lisette sprak
bijna de hele periode Engels om
dat er in het appartement ook vaak
studenten langs kwamen die ook
in het park stage liepen. „Dan ga
je geen Nederlands praten." De
studenten kwamen overal van
daan. Polen, Bulgarije, Rusland.
Werk en leren is in Amerika erg op
prestatie gericht, heeft ze gemerkt.
Aan de stage werden ook hoge ei
sen gesteld. „We moesten be
drijfskleding dragen. En er goed
verzorgd uitzien. We droegen een
blauw poloshirt en een kakibroek.
Als je niet kon, moest je je op tijd
afmelden. We werden ook steeds
gecontroleerd als we het park in
kwamen of uitgingen. We kregen
een personeelspas, moesten elke
dag in- en uitklokken. Sinds 11
september 2001 is het strenger ge
worden. Ze kijken of er geen wa
pens binnengesmokkeld worden.
Dat is ook op de vliegvelden zo.
Daar moet je nu zelfs je schoenen
uit doen. Maar je went er aan. Ik
vond het niet vervelend."
Het pretpark moet winst maken,
dus werd er volgens Lisette elke
dag wel naar de omzet van de win
kels en de drink- en eetgelegenhe-
den gekeken. De artikelen die Lis
ette het best verkocht waren
wegwerpcameraatjes en zonne
brillen. „Zo'n cameraatje kostte
19 dollar. Hartstikke duur. Hier
betaal je er nog geen 5 euro voor.
Maar ook zonnebrillen heb ik heel
goed verkocht. Het was er zonnig
en heel warm in die tijd."
De stagiaires werkten veertig uur
per week. Waren ze de tachtig
uren gepasseerd, dan kregen ze
vrijkaartjes voor het park. „Die
konden we dan weggeven. Maar
omdat we niet veel mensen ken
den, leverden we ze in voor vrij
kaartjes voor baseballwedstrij
den." Baseball is er erg geliefd.
„Dat zijn grote evenementen. We
zijn er heel vaak naar toe geweest.
Het is net als met voetbal hier. Al
leen gaan daar hele gezinnen
heen."
Ze heeft zelf ook de nodige attrac
ties uitgeprobeerd. Ze ging in alle
achtbanen in het park. De houten
achtbaan Son of beast die gedeelte
lijk in het bos is gebouwd, vond ze
het spannends. In totaal maakt het
treintje 11 'loopings', 11 maal gaan
de bakjes met de inzittenden over de
kop. De tocht duurt maar drie minu
ten maar is met een topsnelheid van
78 mijl per uur heel adembene
mend. In het park is ook de Eiffelto-
ren nagebouwd. Niet zo hoog als in
Parijs, maar toch nog zo'n 100 me
ter hoog. Op het platform bovenin
kunnen 150 mensen staan.
Ohio wordt regelmatig geteisterd
door tornado's. Ook tijdens het ver
blijf van de Thoolse gebeurde dat.
Het pretpark is er op ingesteld. En
heeft zelfs een eigen weerdienst om
op tijd te kunnen waarschuwen.
„Het was maar een kleintje, maar
het stormde heel hard. De tornado
zat aan de overkant van de weg. We
moesten iedereen evacueren. Je
weet waar je de mensen heen moet
brengen. Daar zijn protocollen voor.
Alle bezoekers moeten dan naar de
magazijnen en de toiletten toe. Daar
is ruimte genoeg. Iedereen rende en
schreeuwde. Je hebt het zelf te druk
om in paniek te raken. In de training
vooraf heb je ook geleerd om rustig
te blijven. We zijn 's nachts tot drie
uur bezig geweest om de troep op te
ruimen. Het was een grote rotzooi.
In de paniek worden er in de win
kels bijvoorbeeld rekken met spul
len omvergelopen. Er moest water
weggepompt worden. Alles moest
schoon zijn omdat we die ochtend
weer open moesten."
De stagiares kookten hun eigen
eten. Eten buitenshuis werd wel
eens gedaan, maar volgens Lisette
is het voedsel er te vet. Om bood
schappen te halen moest er een half
uur worden gelopen naar de dichtst
bijzijnde supermarkt. „We gingen
met een taxi. Die is daar heel goed
koop. Voor 5 dollar konden we heen
en weer. Dat zou hier nooit luk
ken."
Het appartement kostte 1000 dollar
per maand. Water en gas waren
daarbij inbegrepen. Electriciteit
niet. „We hebben tot zes keer zon
der water gezeten. Dan moesten we
steeds naar het appartement van de
studenten uit Nijmegen om water te
halen."
In de twee weken vakantie die de
stagiares hadden, ging een aantal
naar New York en naar Canada. „Ik
ben gebleven. Reizen was veel te
duur. Drie van ons hebben in New
York de stroomstoring meegemaakt,
the black out."
In Cincinatti kwamen de meeste
Nederlanders uit Lisette's groep met
de schrik vrij toen ze tijdens een
rondritje door de stad met een koets
omsloegen. „We zaten er met zijn
allen in. Toen de paarden een u-
bocht moesten maken, namen ze de
bocht te scherp en sloeg de koets
om. Ik zat op de hoek en kon er op
tijd afspringen. Een van de jongens
kwam bekneld tussen de koets en
een auto. Hij was er ook afgespron
gen maar de paarden trokken de
koets weer overeind waardoor hij
klem kwam te zitten."
Het gebeurde op een druk punt in de
stad. Het verkeer kwam stil te staan.
„Het was een chaos. Veel politieau
to's. We zijn allemaal met een am
bulance naar het ziekenhuis ge
bracht. We zijn allemaal nagekeken.
Enkelen hebben een kneuzing opge
lopen. Toen we in de wachtkamer
zaten te wachten op een een foto
van de röntgen, keken we naar een
van de tv-zenders. Daar zagen we
de plaats van het ongeval. We waren
toen net weg."
De dag na het ongeval meldde de
groep zich op Kings Island af. „Ze
dachten dat we een dagje uit waren
geweest. Het klonk erg ongeloof
waardig dat we met een koets in het
midden van de stad waren omgeval
len. Gelukkig was er een collega die
het op het nieuws had gezien."
Haar indruk van Amerika? „Voordat
ik er heen ging, dacht ik dat alles er
groot was. Het is ook allemaal groot.
Grote steden, wolkenkrabbers, druk
verkeer. Cincinnati is een multicul
turele stad. Je vindt er alle nationali
teiten. Het is een miljoenenstad.
Rotterdam is er niks bij."
Wat haar ook opgevallen is dat
Amerikanen graag actief willen
zijn, attracties willen bezoeken. En
ook dat het volk spontaan is, vrien
delijk, gastvrij, hulpvaardig. „Als je
ergens de weg vraagt, lopen ze een
heel eind met je mee. Dat zie je hier
niet. Dat verschil valt weer op nu ik
terug ben."
Of ze nog terug wil? „Ja, ik zou wel
willen. Het zou ook kunnen. Dan
word je supervisor. Dan krijg je de
leiding over een winkel met zeven
werknemers omdat je er al eerder
gewerkt hebt." Ze denkt er over.
Ook over wat ze na het mbo gaat
doen. „Ik wil hbo doen. Het liefst
marketing."
Wt voor scooter heb je?
Eet Aprilia Rally.
Hb je die nieuw of tweedehands ge-
kcht?
Tveedehands. Hij is anderhalf jaar
od, maar hij ziet er nog prima uit.
En nieuwe scooter van dit model
k<st ongeveer 2500 euro en dat von-
do mijn ouders en ikzelf toch wel erg
dur. Je zit ook nog met verzekerings-
ksten en het aanschaffen van een
vlhelm. Alles bij elkaar opgeteld ben
jcdan zo'n 3000 euro kwijt. Nu ben
il voor de helft van dat bedrag ook
pima gesteld.
hb je hem van je ouders gekregen of
zlf verdiend?
E kreeg hem van mijn vader en moe-
dr voor mijn verjaardag. Ik ben op 1
sptember 16 jaar geworden, dus ik
kn ei* heel dit schooljaar lekker op
nar school rijden.
leb je een bijbaantje?
1 de zomer heb ik tomaten geplukt
o paprika's gesneden bij een teler in
Oud- Vossemeer
Advertentie I.M.
Poortvliet en ik werk iedere vrijdag
avond als afwasser in restaurant De
Gouden Leeuw in Scherpenisse.
Wat vind jij de kick van scooter rij
den?
Het gaat lekker hard en je bent lekker
wendbaar in het verkeer. Als je net als
ik altijd gefietst heb is dit natuurlijk
een snel en luxe vervoermiddel.
Vind je het in de gemeente Tholen vei
lig voor scooterrijders?
Ik kan niet goed beoordelen of het
hier in de omgeving veiliger of onvei
liger is dan elders in ons land, maar
qua fietspaden is het in de gemeente
Tholen best goed geregeld. Als ik een
echt gevaarlijk punt moet noemen,
dan is dat bij de afslag naar de Lange-
weg (bij de watertoren) in Scherpe
nisse. Automobilisten die daar van de
provinciale weg het dorp indraaien,
kijken dikwijls niet goed uit voor fiet
sers, brommers en scooters die op het
fietspad rechtdoor rijden. Er zijn al
enkele ongelukken op die plaats ge
beurd.
Ben je wel eens door oom agent op de
bon geslingerd?
Nee, maar ik rijd natuurlijk ook nog
maar sinds enkele weken op mijn
scooter. Alleen in de polder draai ik
het gas vol open en ik probeer me net
jes aan de verkeersregels te houden.
Heb je een vriend?
Nee, nog niet.
Wat voor opleiding volg je?
Ik zit in het laatste jaar van de vmbo-
opleiding aan het Markiezaatcollege
in Sint-Maartensdijk. Ik volg de stu
dierichting verzorging.
Wat voor werk wil je na je opleiding
Mioie verhalen de afgelopen we-
kei over prachtige oude boerderij-
er Het is tenslotte het Jaar van de
Berderij. Hopenlijk krijgen meer
ei meer mensen oog voor ons al
le cultureel erfgoed. Vreselijk
vid ik het dan ook te zien, dat de
ode boerenschuur aan de Zuid-
straat in Poortvliet op instorten
staat. Het is de moeite waard deze
te herstellen. Een mooie boerderij
met karakteristieke boerenschuur,
kippen er omheen, kortom, een
plek die behouden dient te wor
den!
Ik hoop dat ook de bestuurders
van Tholen voor dit soort dingen
oog krijgen en er aan mee gaan
werken ze te behouden. Wat ver
dwijnt, komt niet meer terug! Zo
ook de prachtige polders. Geen
uitbreiding dus van bestaande
campings, zomerhuizen/chalets,
enz., enz., maar boerenbedrijvig-
heid, zaaien en oogsten, geluid
van tractoren en combines horen
daar thuis!
To Verkerke,
Arnhem.
gaan doen?
Kapster of schoonheidsspecialiste.
Met mensen omgaan en ze er leuk en
verzorgd uit laten zien, lijkt me leuk
werk.
Heb je naast je studie en scooter rij
den nog hobby 's?
Ik speel gitaar en ik zing als invalster
in de Smurdiekse hardrockband Pana-
toma. Samen met mijn moeder ga ik
iedere woensdag een uurtje zwem
men in Steenbergen en ik ga bijna ie
der weekend samen met een groep
vrienden en vriendinnen uit in bar 't
Centrum in Poortvliet. Verder kijk ik
op televisie vaak naar de muziekzen
ders TMF en MTV en ik volg zowat
alle soaps.
Zie jij voor jezelf toekomstperspectie
ven in de gemeente Tholen
Om te wonen zit ik hier prima, maar
voor het werk dat ik wil gaan doen zie
ik binnen de gemeente Tholen niet zo
heel veel mogelijkheden.
Ben je geïnteresseerd in politiek?
Nee, daar houd ik me helemaal niet
mee bezig.
Ga je later ook niet van je stemrecht
gebruik maken?
Als ik straks naar de stembus mag, zal
ik mijn stem wel uit gaan brengen. Ik
vind het nu een rommeltje in de poli
tiek, maar ik heb nog een paar jaar om
me te bezinnen op de politieke rich
ting die mij dan het meest aanspreekt.
We hebben tijdens de Tweede-Ka
merverkiezingen in januari op school
ook onze stem uit mogen brengen. De
uitslag telde niet mee voor de officiële
verkiezingen, maar het was meer be
doeld om een goed beeld te krijgen
van de politieke voorkeur van de
schooljeugd in Nederland.
Wordt er naar jouw mening voldoen
de voorde Thoolse jeugd gedaan?
Er zijn af en toe wel grote feesten in
Haestinge, die zijn erg tof. Naar mijn
mening ontbreekt het echter vaak aan
originele ideeën en enthousiaste vrij
willigers die jeugdactiviteiten willen
organiseren.
Wat bevalt jou het meest in onze ge
meente?
De rust op het platteland bevalt me
wel en het is natuurlijk handig dat we
op ons eigen dorp uit kunnen gaan.
Als jij het één dag voor het zeggen
had, wat zou je in onze gemeente dan
veranderen?
Ik zou zorgen dat er een overdekt
zwembad kwam en een skatebaan. Je
mist hier in de buurt ook leuke boe
tiekjes met trendy kleding en snuiste
rijen voor tieners. Ik betwijfel trou
wens of er klandizie zou zijn voor van
die winkeltjes in de Thoolse dorpen.
Nu ga ik vaak in Bergen op Zoom of
Goes shoppen met mijn zus Samantha
en mijn moeder. Daar heb je heel veel
winkels en hele gezellige terrasjes en
restaurantjes.
Heb je tot slot nog één ultieme droom
wens?
Een huisje in Kroatië. We zijn drie
keer in dat land op vakantie geweest
en de omgeving, het klimaat en de
vriendelijke bevolking bevallen me
prima. Ik zou daar best kunnen aar
den.
Lisette Griep moet weer wennen aan het leven in Nederland na een stage van drie maanden in de Verenigde Staten.
Architect ir. R.B. Ligteringen van
de Sterner Groep lichtte toe waar
om er door Castria Wonen en de
gemeente voor de in- en uitgang
voor de parkeergarage aan de Jan
van Bloisstraat is gekozen. Het
komt er op neer dat alle andere va
rianten die bekeken zijn, niet ge
schikt worden geacht. Zo is er bij
voorbeeld gekeken naar een
ontsluiting aan de Ten Ankerweg.
Maar die wordt te druk bevonden,
de busbaan zou er voor verlegd
moeten worden.
Ook een toegang aan de Molen-
vlietsedijk stuit volgens de plan
nenmakers op bezwaren. Deze
straat is al druk met schoolgaande
kinderen. Bovendien liggen een ri
ool en leidingen in de weg.
Ook is gekeken of er rond het ge
bouw zelf een weg aangelegd zou
kunnen worden, maar dat is vol
gens de architect een dure oplos
sing. En een in- en uitgang op de
hoek van de Jan van Bloisstraat en
de Molenvlietsedijk werd ook on
derzocht, maar dan zou het gebouw
volgens de architect 'ingeknipt'
moeten worden. En dat zou afbreuk
doen aan het ontwerp van het com
plex.
De Vijfhoek gaat uit vier blokken
bestaan, met het grootste op de
hoek van de Ten Ankerweg/Molen-
vlietsedijk (5 bouwlagen). In hoog
te aflopend naar de bestaande be
bouwing aan de Van Bloisstraat en
de Ten Ankerweg.
De parkeergarage is bestemd voor
de bewoners en het personeel van
het gezondheidscentrum (huisart
sen, tandarts, fysiotherapeut). Om
te voorkomen dat de Jan van Blois
straat last krijgt van de in- en uitrit
van de parkeergarage wil de ge
meente er eenrichtingsverkeer,
vanaf de Prins Clauslaan. Komend
van de Molenvlietsedijk is inrijden
wel toegestaan maar dan niet ver
der dan de parkeergarage.
Maar de bewoners van de Van
Bloisstraat verwachten dat de ver
keersdrukte door het complex met
35 appartementen erg toe zal ne
men. Jolanda van Zetten-Sturris
(nummer 27) die straks naast het
complex komt te wonen, rekende
voor dat er voor drie dokters 18 pa
tiënten per uur komen. Juist rond
de tijd dat er zo'n 1000 kinderen
naar de vier basisscholen gaan.
Maar volgens wethouder M.A.E.
Velthuis zullen niet alle patiënten
met de auto komen en ook niet al
lemaal op dezelfde tijd. Bovendien
zijn er volgens haar parkeerplaat
sen aan de Molenvlietsedijk voor
kortparkeerders. En is er bij de
huisartsen zelf bij haar weten ook
nooit sprake geweest van verkeers
problemen.
Volgens directeur J.J. Kloet van
Castria Wonen was er al sprake van
verkeersdrukte (bij de scholen) en
zal dat ook zo blijven. „Dat is niet
het probleem voor dit complex.
Wij kunnen dat niet oplossen."
Volgens het echtpaar Van Zetten is
de straat erg smal. Als er aan een
kant auto's staan geparkeerd, kan
er maar een auto over de rijbaan
langsrijden. En 'creëeren de wo
ningstichting en de gemeente met
het complex er extra verkeersdruk
te.'
Volgens ambtenaar R.D. Roeland
hebben bewoners vanaf huisnum
mer 30 tot en met 50 de garantie
dat ze hun auto voor hun huis kun
nen blijven parkeren. Hij wees op
een soortgelijk project in Hein-
kenszand waar bleek dat slechts
een op de twee bewoners van het
complex een auto heeft. „Castria
neemt met 52 plaatsen een over
maat van parkeerruimte op in het
complex." Hij wees ook op de ex
tra parkeerplaatsen die in de Jan
van Bloisstraat bij het gebouw ko
men.
Maar mevrouw Van Zetten was al
lerminst overtuigd. Als verkeersou-
der en voormalige verkeersbri-
gadier is ze goed op de hoogte van
de situatie. „Ik weet hoe belabberd
het is bij het uitgaan van de scho
len." Ze wees ook op de bestellin
gen van Graag gedaan (tafeltje
dekje) die er zullen plaatsvinden.
Of verzorgenden die vanuit Ten
Anker naar het complex gaan, maar
Kloet vond dat de zaak niet opge
klopt moest worden. „Als je al die
problemen wilt oplossen, dan moet
je hier een parkeerterrein maken."
Ook werd er gewezen op de bezoe
kers van het appartementencom
plex die met de auto komen. Die
zullen volgens Ligteringen in de
omgeving een plekje voor hun ver
voermiddel moeten zien te vinden.
Kloet benadrukte nogmaals dat alle
parkeerproblemen niet opgelost
kunnen worden. Maar dat er bij
voorbeeld wel in de buurt, bijvoor
beeld bij Meulvliet, plaats is om de
auto kwijt te kunnen.
Raadslid C. van der Horst (ABT)
gooide het over een andere boeg.
Ze vroeg of er bij het uitgraven van
de middenvest - schuin tegenover
het nieuwe complex - niet een
strook kan blijven liggen als par
keerterrein. Maar wethouder Vel
thuis voelde daar niets voor. „Ik
woon zelf op de Markt en parkeer
de auto altijd op de Bosstraat. Per
soneel dat Van Ten Anker naar de
Vijfhoek moet, kan toch ook dat
stukje lopen?"
Bewoonster Karin Boer maakte op
merkingen over de hoogte van het
gebouw. Het complex verrijst te
genover haar huis. „De Vijfhoek
wordt vijf hoog. Is dat niet wat te
hoog gegrepen?."
Volgens Ligteringen is dat niet aan
de Van Bloisstraat het geval. De
hoogte is vergelijkbaar met een
eensgezinswoning: drie lagen,
waarvan twee woonlagen en een
kap. „Dat ervaart u straks niet. U
kijkt straks tegen twee bouwlagen
met een daklijst aan."
Raadslid J. Bijl (CDA) wilde we
ten hoeveel huur- en koopwonin
gen er in de Vijfhoek komen. Vol
gens Kloet is dat nog niet bekend.
En zal eerst de officiële procedure
moeten worden doorlopen. Bijl,
die de discussie zo eens had aange
hoord, zei dat er door de plannen
makers 'niet veel is geleerd.' Hij
wees erop dat er vorig jaar ook al
uitvoerig op de verkeersdrukte en
het parkeren was gewezen. „Daar
is niet veel mee gedaan. Straks
koopt niemand een appartement
omdat ze er niet kunnen parke
ren."
A. Nijs uit de Van Bloisstraat zei
bang te zijn dat het grondwater on
der zijn woning omhoog zal ko
men als er een parkeerkelder wordt
gebouwd. Volgens de wethouder
heeft deze problematiek de aan
dacht. Het verbinden van de
noord- en middenvest is daar een
onderdeel van.
Volgens de architect zullen er bo-
Directeur J.J. Kloet van Castria Wonen in gesprek met belangstellenden voor het appartementencomplex.
ringen worden verricht. Hij ver
wacht dat het grondwater door de
ingreep 'nagenoeg niet' omhoog
komt omdat het volume van de
kelder beperkt is. Ongerustheid
over het grondwater was er ook bij
mevrouw Van Zetten. Zij wees er
op dat 'veel huizen op betonnen
balken liggen.' Die zouden kunnen
gaan drijven als het grondwater
oploopt. Maar volgens Ligteringen
wordt er een damwand geslagen
voordat de put. wordt gegraven.
„Aan de totale grondwaterstand
doen wij niets."
Uit onvrede met de beantwoording
verlieten Bijl en M. Geluk voortij
dig de zaal. Na de pauze was er ge
legenheid formeel bezwaar in te
dienen. Daar maakte alleen C.
Schot uit de Van Bloisstraat ge
bruik van. Hij pleitte voor de in-
en uitgang van de parkeergarage te
verplaatsen naar de Ten Ankerweg.
Na de sluiting bleven belangstel
lenden na om de tekeningen te be
kijken en met de betrokken wet
houder, ambtenaar en architect te
discussiëren over het plan. Een
van hen stelde voor om een vijfde
afslag in de rotonde te maken om
zo op het terrein van het complex
te komen. Hierdoor zou de Jan van
Bloisstraat kunnen worden ont
zien.
Bewoner J. Bijl van de Jan van
Bloisstraat 30 vatte de avond zo
samen: „Het is voor de mensen die
belangstelling hebben om er te
gaan wonen, niet leuk, maar het
worden wel onze buren. Het plan
is hetzelfde gebleven. Gewoon een
lachertje. Zuur voor de omwonen
den die dit vorig jaar ook al naar
voren hebben gebracht."
Het plan ligt tot en met 24 septem
ber ter inzage. Tot dan kunnen er
bezwaren worden ingediend. Dan
buigt het college er zich over,
waarna er weer binnen vier weken
bezwaren kunnen worden aangete
kend. Omwonenden lieten al we
ten dit gezamenlijk schriftelijk te
zullen gaan doen.
