'Aanlegvergunningen is voor de
landbouw een onbegaanbare weg'
'Pannen en isolatie
ook kubieke meters'
Kinderen dichten dijken
met caisson en zakken zand
t ***r :Safe4g
j
Kritiek op wijzigen van
bestemming Wannahoeve
Varkenshouders worden
te veel aan banden gelegd
Voorzitter E. Hage namens afdeling ZLTO Tholen en Sint-Philipsland
Burgers buitengebied in de knel
Bevolking
in de kou
Donderdag 11 september 2003
Het verplicht stellen van aanlegvergunningen voor boe
ren schept een hoop problemen voor de landbouw en ex
tra werk voor de gemeente. De afdeling Tholen en Sint-
Philipsland van de ZLTO is er mordicus tegen. Dat bleek
woensdagavond tijdens de tweede hoorzitting over het
ontwerp bestemmingsplan buitengebied in het gemeen
tehuis in Sint-Maartensdijk.
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
:^ür jJ§t fe
^3^5=^5^.=.^iesmë
Gemeente moet ons een serieus nemen
Het veranderen van agrarische bestemming naar woon
bestemming van de Wannahoeve in Sint-Annaland is het
echtpaar Tebbens in Sint-Annaland een doorn in het oog.
De bewoners willen de oorspronkelijke bestemminig
handhaven, maar ook door de gemeente serieus geno
men worden, zo bleek op de hoorzitting van het ontwerp
bestemmingsplan buitengebied.
Sexfarm
In het ontwerp-bestemmingsplan buitengebied is te wei
nig ruimte voor het vergroten van woningen voor bur
gers in het buitengebied. Dat zei ir. H.T.W. van Veen,
oud-hoofd gemeentelijke ontwikkeling woensdagavond
op de hoorzitting. Hij sprak namens 20 burgers die in
Molenvliet wonen. Hij stelde ook voor om de bebouwde
komgrens van Tholen te verleggen en het groepje wonin
gen er in op te nemen.
Caravans
Geen nut
Gemeente remt
planschade af met
leges 1000 euro
Raadsman Cornelisse namens tien bedrijven
Niet reëel
Ze stonden te popelen om de dijken dicht te gooien.
Maandagmorgen beten de kinderen uit groep vijf en zes
van de Groen van Prinstererschool uit Scherpenisse het
spits af voor het gebouw van Scaldis Naturalis in Sint-
Maartensdijk. Ruim 700 kinderen van elf scholen gaan
er tot begin oktober op bezoek. 'Om te weten wat er alle
maal veranderd is op het eiland.'
L ----
>%*P* j; - 3.
De Bruintjeskreek is een van de natuurgebieden in het akkerbouwgebied op Sint-Philipsland
Mevrouw Tebbens van de hoeve aan
de Molendijk in Sint-Annaland uitte
kritiek op de gemeente omdat de be
stemming van het bedrijf steeds
dreigde te veranderen. Er ligt een
agrarische bestemming op het ter
rein van 16.000 m2 met opstallen
dat ze in 1996 aankochten. Door het
overlijden van haar zoon in 1997
zochten ze naar een mogelijkheid de
hoeve uit te baten. Het echtpaar
dacht aan een manege, horeca of
toerisme, maar volgens haar zouden
horeca en toerisme geen kans ma
ken, zo had de wethouder hen verze
kerd.
Ze begonnen met een manege, maar
wilden ook een caravanparkje be
ginnen toen het plan voor camping
De Krabbenkreek bekend werd waar
luxe chalets moeten komen. „Dat
werd ook geweigerd, de gemeente
wilde er toen een woonbestemming
aan geven." Tebbens diende vervol
gens een plan in om in de hoeve een
kunstenaarsatelier onder te brengen.
Dat was voor 2002, maar na een half
jaar was er nog geen reactie binnen.
„Ze waren ons vergeten. En de tijd
om bezwaar in te dienen was bijna
verlopen. Was dat opzet? Laten we
uitgaan van goede trouw."
Het plan voor een atelier voldeed, zo
lichtte ze toe. „Maar tot onze ver
bijstering was er van de bedrijfsbe-
stemming een woonbestemming ge
maakt. We maakten daar bezwaar te
gen. We hebben nog steeds alleen
maar een ontvangstbevestiging."
Inmiddels is er een dependance van
het bedrijf van haar man uit Bergen
op Zoom gevestigd. „Wij willen de
agrarische bestemming houden. En
we willen serieus genomen worden
of moeten we de boerderij aan de
hoogste bieder verkopen voor een
sexfarm waarvoor geen beperkingen
gelden?"
P. Scherpenisse maakt zich zorgen
over de toekomstmogelijkheden van
zijn palingrokerij aan de Nieuwe-
weg. Hij begon daar in het buitenge
bied in 1986 en breidde enkele ma
len uit. Ook bouwde hij er een
bedrijfswoning.
Het kavel had een agrarische be
stemming, zei hij, maar in het voor
ontwerp was zijn kavel gehalveerd
en de laatste keer zou er maar 20
procent bijgebouwd kunnen worden.
„Dat is voor de continuïteit van het
bedrijf te weinig. Dat gaat niet als je
dè toekomst in wil."
Scherpenisse zei zich ongerust te
maken over de veranderingen in de
polder sinds de structuurvisie van
Sint-Annaland het licht zag. Volgens
hem heeft dat ook gevolgen voor
zijn bedrijf. „Ik weet mijn positie in
het geheel niet."
Volgens hem ligt de bebouwde kom-
grens nu voor zijn deur. „Daar vraag
ik niet om."
Voorzitter E. Hage sloot namens de
landbouwers de reeks insprekers af.
Hij riep de gemeente op het vergun
ningenstelsel te schrappen uit het
ontwerp, zoals boeren dat voor hem
al op persoonlijke titel hadden ge
daan. Hage zei deze insprekers te
ondersteunen. M. de Rooij uit Sta-
venisse riep de bestuurders op de
landbouwers met rust te laten, nu de
ruilverkavelingen net achter de rug
zijn.
Voor het gebruik van afdekfolie
voor gewassen, of het aanlegger
van een boomgaard op een akker
landperceel zouden boeren bij de
gemeente eerst een vergunning
moeten aanvragen in gebieden die
waardevol zijn voor de flora en fau
na. In het plan is het buitengebied in
zones van 1 tot 3 verdeeld. In zone
1 zijn er geen beperkingen op de
agrarische bedrijfsvoering, maar in
zone 2 en 3 wel omdat daar bijvoor
beeld natuurwaarden van belang
zijn.
Hage wees er op dat in alle blokken
van de laatste ruilverkaveling er al
natuurgebieden zijn bijgekomen en
op basis van vrijwilligheid. Door de
aanlegvergunningen wil de gemeen
te de natuurwaarden beschermen,
maar Hage stelde dat vogels zich
niet storen aan de richtlijnen. „Die
kiezen hun eigen landingsbanen. Er
is behoorlijk in natuur geïnvesteerd,
maar wl moeten oppassen dat we
geen iasl Krijgen van de dieren. Zo
nemen ganzen die overzomeren toe.
Het aantal stijgt met 1000 procenten
per jaar. Dat kunnen we niet voort
laten woekeren."
Volgens Hage kunnen landbouw en
natuur samen gaan. Hij wees daarbij
op de 71 ha. akkkerranden - 'voor
een beter leefklimaat voor de die
ren' - die dit jaar rond de percelen te
zien was. „We moeten oppassen dat
we de natuur niet de verkeerde kant
op sturen. Er zitten al veel kraaien
en eksters. Er zijn al vossen gesig
naleerd in de Scherpenissepolder.
Creëer geen bescherming die ave
rechts werkt."
Ook bedrijven die in een zogeheten
kernrandzone liggen (bij campings
of woonkernen bijvoorbeeld), wor
den volgens de voorzitter beperkt in
hun mogelijkheden. Hage noemde
die ontwikkeling verontrustend. Hij
pleitte er voor om het systeem van
aanlegvergunningen geheel te
schrappen uit het ontwerp, zo beant
woordde hij een vraag van A.L. Piet
(CU).
J.J. van 't Hof (ABT) vroeg of de
landbouw bereid is wel de beper
king voor hoogwatervluchtplaatsen
voor lief te nemen, als de aanlegver
gunningen worden losgelaten. Vol
gens Hage is dat een 'goede rich
ting.' „Het aanvragen van ver
gunningen is een onbegaanbare
weg. De gemeente haalt veel werk
op zijn nek. Met alle respect, maar
vanuit het gemeentehuis zijn de ont
wikkelingen in de landbouw niet te
volgen."
Of een meldingsplicht dan wel kan,
in plaats van een aanlegvergunning,
zo wilde F.J. Goossen (VVD) we
ten. Daarover wil Hage eerst de le
den raadplegen, zo zei hij.
De vergadering begon om zeven uur
om ruimte te geven aan de vele in
sprekers, maar lang niet iedereen
maakte er uiteindelijk gebruik van.
Daardoor liep het programma in.
Voor velen was het een mondelinge
toelichting op het 'Cius ingediende
bezwaarschriften. Nu was er de
kans om vragen van de commissie
leden te beantwoorden.
De indeling in zones levert voor
verschillende bedrijven de nodige
problemen op. Dat bleek bij het be
toog van A.A.H. van Nieuwenhuij-
zen uit Sint-Philipsland die ook na
mens zijn broer P.J.C. van Nieu-
wenhuijzen sprak. Volgens de in
spreker is er door de indeling in zo
nes van het buitengebied sprake van
willekeur. En zijn te weinig argu
menten te vinden die de zonering
rechtvaardigen. „Het heeft nadelige
gevolgen en leidt tot substantiële
waardevermindering van het bedrijf
en beperkt de gebruiksmogelijkhe
den. We worden geconfronteerd met
problemen terwijl we juist ruimte
verwachten om het landelijk gebied
in stand te houden."
De agrariër wees er verder op dat
zijn bouwblok in het ontwerp niet
volledig was ingetekend. En vroeg
dt bedrijfsruimte bij de bedrijfswo
ning in te passen. Hij maakte ook
bezwaar tegen het feit dat zijn wo
ning in de kernrandzone valt, 'met
alle beperkingen.'
„Geen fratsen, een man een man,
eer. voord een woord. Pas het plan
aan."
Van Nieuwenhuijzen betreurde het
dat de wildbeheereenheid, waarvan
hij voorzitter is, niet is geraad
pleegd bij het opstellen van het ont
werp. Piet wilde weten of de con
clusies van de w.b.e. verschillen van
wat er in het ontwerp staat, maar
Van Nieuwenhuijzen ging daar niet
op in. Hij zei er in een afzonderlijk
gesprek wel uitleg over te willen ge
ven.
Fruitteeltbedrijf C.P.M. de Wit uit
Oud-Vossemeer wil een nevenacti
viteit starten door caravans te stal
len. Mevrouw De Wit legde uit dat
er in het ontwerp niet in wordt voor
zien. „De economische situatie is
niet rooskleurig. Deze kleine neven
activiteit vult ons inkomen aan. Er
is behoefte aan en het geeft geen
overlast voor de omgeving." Er
moet dan wel een extra schuur wor
den geplaatst. Een uitbreiding van
500 m2.
Ook varkenshouder A.J.M. van Ge-
nugten uit Best vroeg aanpassing
van het plan. Bij zijn bedrijf aan de
Noormansweg in Poortvliet is het
woonhuis buiten het bouwblok ge
tekend. Hij verzocht het in het
bouwblok op te nemen. Het gaat
volgens hem om slechts enkele me
ters. „Ik heb geen of weinig bezwa
ren tegen het ontwerp, maar dit wil
de ik even zeggen. Ik ben er
helemaal voor uit Brabant geko
men."
Ook J. van Doremalen uit Poortvliet
wees erop dat de bedrijfswoning bij
de varkensstal op het bouwblok aan
de Priestermeetweg in het ontwerp
ontbrak. Datzelfde geldt voor de
mestopslag. Het bassin valt er bui
ten, zo zei hij. Verder wilde hij het
bouwblok zodanig wijzigen dat de
plaats is voor een burgerwoning die
niet in het verlengde van de stal
maar er naast komt te staan.
Voor het bedrijf van J.K. Eindhout
uit Scherpenisse was geen tekening
van het bouwblok aan de Lageweg
in het ontwerp opgenomen. Zijn be
drijf is voornamelijk sierteelt en een
Ze mochten met zijn tweeën een
caisson op de goede plaats manoeu
vreren en laten afzinken door het te
vullen met water. Ook een doorge
broken dijk in het waterbassin moest
worden afgesloten met zakken zand
die in het stromende water werden
gegooid. Vooral groep vijf was daar
klein deel akkerbouw. Hij heeft er
een landbouwschuur staan, maar
heeft ook toestemming gehad er een
woning bij te bouwen. Met 235
s.b.e's en een productiereserve dat
jaarlijks boven de 40.000 euro
komt, is hij een volwaardig grond
gebonden bedrijf, terwijl hij geen
bouwblok is toegewezen.
J.C. van Strien van de Wilhelmina-
hoeve in Anna Jacobapolder hield
het kort. Er wordt op de boerderij
op biologisch dynamische wijze ge
teeld. Het bedrijf wordt uitgebreid
met dieren zodat er een gemengd
bedrijf ontstaat. Daar is een stal
voor nodig, een mestvaalt en ruimte
voor kuilvoer, zo legde ze uit.
J.M. van Bemden uit Poortvliet zit
met zijn bedrijf aan de Tolweg aan
de rand van het dorp en wil zijn
bouwblok verplaatsen naar de Post
weg waar eerder een boomgaard
was gelegen. Hij is bereid om de
schuur aan de Geerweg er voor af te
breken als hij van iocatie kan veran
deren.
M. de Rooij uit Stavenisse had be-
voortvarend in. Ze volbrachten de
opdracht in 1,04 minuten. Tijd speelt
immers een rol. Hoe langer het duurt
voordat de dijk is gedicht, hoe meer
schade er optreedt. Wie het snelst
het gat heeft gedicht, krijgt 50 euro.
Dat bedrag moet besteed worden
aan een goed doel dat door de school
zwaren tegen de indeling van zijn
naast elkaar gelegen percelen aan
de Dijkweg. Op het ene rusten
geen beperkingen (zone 1), op het
andere wel (3b hoogwatervlucht-
plaats voor vogels). „Ik kan geen
verschillen ontdekken. De vogels
ook niet. Die gaan overal zitten.
Die rouleren door heel de polder
en laten zich niet door een bestem
mingsplan sturen. Het perceel kan
net zo goed in zone 1 vallen."
Volgens het ontwerp moet De
Rooij voor dit perceel een aanleg
vergunning aanvragen als hij bij
voorbeeld afdekfolie wil gebrui
ken. „De gemeente is op zoek naar
werk en geld. Het heeft geen nut.
De vergunning komt te laat. Die
kan niet in een dag worden afgege
ven. Schrap de aanlegvergunnin
gen."
Ook de kernrandzone legt de agra
riër volgens De Rooij aan banden.
Bij de camping Stavenisse is er
voldoende afstand tot het perceel,
zo zei hij. „Het gaat ook nog eens
om bloemzaadteelt die het milieu
weinig belast. Er ligt een parkeer-
strook tussen, er staat een rij popu
lieren, lage bossage, een weg en
zelf wordt uitgezocht.
Met de fiets waren de leerlingen
naar de Kastelijnsweg gekomen.
Een beetje te vroeg, maar dat maak
te niet veel uit. Ze kregen een lijst
met vragen en werden in groepjes
van vier verdeeld om over de ten
toonstelling Wederopbouw na de
watersnoodramp 1 februari 1953 te
worden geleid.
Langs panelen van onder meer
Staatsbosbeheer, het waterschap, de
wildbeheereenheid, nationale park
Oosterschelde met foto's, langs ta
fels met met maquettes van de stich-
tings landschapsbeheer Zeeland,
langs een opgezette vogel in het riet,
en foto's van de landbouw op Tho-
een sloot. Leg het niet vast in het
plan. We hebben pas een ruilverka
veling gehad. Laat ons een keer
met rust."
J.A. van der Wel vroeg aandacht
voor het perceel aan de Nieuw-
landseweg in Tholen waar een
schuur op is gebouwd en waar zijn
dochter een bloementeeltbedrijf
wil beginnen. „Die grond kan ze
van mij verwerven, maar het is
niet vastgelegd in een bouwblok.
Dat is wel essentieel voor de fi
nanciering."
Ir. W.C. van Nieuwenhuijzen uit
Anna Jacobapolder zei ook last te
hebben van de indeling in zones.
Zijn percelen zijn ingedeeld in zo
ne 2, maar hij vindt dat ze in zone
1 thuishoren waar geen beperkin
gen gelden. Ook hij is bang voor
waardevermindering door deze be
paling in het plan. „Het heeft ge
volgen voor mijn bouwplannen.
Als er zich kansen voordoen moet
je die met twee handen kunnen
grijpen. Dat gaat nu niet. Ook als
ik mijn bedrijf zou willen verko
pen, moet ik gaan concurreren met
bedrijven die in zone 1 liggen. Dat
geeft een waardeverschil."
len, langs kaarten van voor en na de
ruilverkaveling.
Een van de moeilijkste vragen bleek
het zoeken van de verschillen op de
ze kaarten. De gemakkelijkste vraag
was vraag 8: Jullie zullen nu wel
dorst hebben. Hier mag je een glaas
je ranja drinken.'
Na het invullen van de vragen wer
den de antwoorden samen bespro
ken met gids Mieke Tange van het
instituut voor natuur- en milieuedu
catie. Drie weken lang, behalve op
woensdag, komen de leerlingen naar
Scaldis Naturalis. „Om te weten wat
er allemaal veranderd is op het ei
land," zegt de samenstelster van het
programma.
Bij het vergroten van woningen in
het buitengebied worden te kleine
maten gehanteerd, zo zei Van Veen.
Het aantal kubieke meters wordt be
perkt. Op zijn perceel is plaats voor
1500 kubieke meter bebouwingsin-
houd. Er staat voor 700 m3. In
het ontwerp-bestemmingsplan wordt
uitbreiden met 300 m3 voorgesteld.
Maar volgens Van Veen is dat te
weinig. „Het probleem is dat pannen
en het aanbrengen van een laag iso
latie ook kubieke meters zijn." En
die meters kun je volgens hem niet
gebruiken.
Van Veen heeft zes jaar geleden een
atelier in zijn achtertuin gebouwd
waarvoor een speciale planologische
procedure moest worden gevolgd. In
de bestaande voorschriften mag het
er staan, maar in het ontwerp moet
de werkruimte in het hoofdgebouw
zijn ondergebracht. „Ik ga er van uit
dat het nieuwe bestemmingsplan dit
wel toestaat, maar het is er niet in
opgenomen."
Van Veen vroeg ook aandacht voor
de verkeerssituatie aan de Molen-
vlietsedijk/Eeweg. „Er gaan veel
fietsers over de Eeweg richting Tho
len en Bergen op Zoom. Van de an-
Maatschap A.L. en M.A. Hage aan
de Annavosdijk in Sint-Annaland
vindt dat er sprake is van bouwdis-
criminatie. Er wordt volgens Hage
door de gemeente met twee maten
gemeten voor woningen in het bui
tengebied, zo zei hij op de hoorzit
ting over het ontwerp bestemmings
plan buitengebied.
Hij illustreerde dat aan de hand van
een voorbeeld. Iemand koopt land
met gebouwen en een bedrijfswo
ning die meestal groot van inhoud
is. „Maar de nieuwe eigenaar ver
koopt de gebouwen en de woning en
vraagt een bouwvergunning voor
een nieuwe woning. Die wordt ver-
Door 1000 euro te vragen voor het in
dienen van verzoeken tot planschade
(artikel 49 van de wet ruimtelijke or
dening) willen b. en w. een barrière
opwerpen voor dergelijke verzoeken.
Wanneer het verzoek terecht blijkt te
zijn en de gemeente de planschade
betaalt, dan wordt de leges - vermeer
derd met wettelijke rente - terugbe
taald. Het college heeft echter de in
druk, dat er onder het motto ,baat het
niet, dan schaadt het niet' in ons land
steeds meer planschadeverzoeken
worden ingediend. De gemeente Tho
len is echter nog maar enkele malen
geconfronteerd (o.a. Langeweg
Scherpenisse en Welgelegen Tholen)
met dergelijke verzoeken, maar naar
verwachting zal dat in de toekomst re
gelmatig gebeuren. Gespecialiseerde
bureaus benaderen particulieren soms
op een actieve manier en bieden een
aantrekkelijke dienst aan door pas
kosten te berekenen als de gemeente
dere kant gaat er veel verkeer Tho
len uit. Er liggen al jaren plannen
voor het verbeteren van de veilig
heid. De oplossing is simpel. Voeg
ons toe aan de bebouwde kom zodat
ook bij ons de verkeersregels van
toepassing zijn. Volgens het ont
werpplan zou dat niet kunnen, maar
dat begrijp ik niet."
De teneur die Van Veen proeft in het
ontwerp is dat burgers niet in het
buitengebied horen. „We worden er
neergezet als een ongewenste situ
atie die bekneld moet worden."
Zijn buurman J. Goud (oud-ambte
naar bouw- en woningtoezicht)
woont sinds 1980 aan de Molen-
vlietsedijk op een perceel van 1860
m2. In het bestaande bestemmings
plan is dat volledig als bouwkavel
opgenomen. Daar is toen ook de
waarde op bepaald. Nu wordt die
mogelijkheid volgens Goud echter
drastisch beperkt. Daar maakte hij
bezwaar tegen. Hij wil de bestaande
situatie gehandhaafd zien. „Een be
stemmingsplan moet rechtszeker
heid geven aan de burgers."
Ook hij pleitte voor het toevoegen
van de bebouwing in Molenvliet aan
de bebouwde kom van het stadje.
leend."
Het gevolg is volgens Hage dat er
twee grote woningen van 850 tot 900
m3 komen te staan.
De eigenaar van een al jaren be
staand boerderij met land en twee
woningen (een grote van 850 m3 en
een kleine van 350 m3) vraagt ook
een vergunning aan voor de verbou
wing van de tweede woning. Dat
wordt volgens de inspreker gewei
gerd omdat de tweede een burgerwo
ning betreft en niet meer dan 500 m3
inhoud mag bevatten. Dat is gebeurd
op advies van de agrarische commis
sie. Maar dat advies is niet bindend.
„Of het nu om woningen op indus
trieterreinen gaat of nieuwkomers in
het buitengebied, uit alles blijkt dat
de gemeente Tholen de oorspronke
lijke bewoners in de kou laat staan."
werkelijk planschade uitkeert. Er is
sprake van planschade wanneer een
eigenaar door een planologische
maatregel (bestemmingsplan, vrijstel-
lings- of aanhoudingsbesluit) wordt
benadeeld.
Om de verzoeken te behandelen, wor
den er ambtelijke kosten gemaakt,
maar ook moet externe expertise wor
den gehuurd. Daarmee krijgt de ge
meente al gauw zo'n 2500 tot 3000
euro op het bord. Een procedure van
de gemeente Jacobswoude bij het ge
rechtshof in Den Haag wees eind
2001 uit, dat het heffen van leges ge
rechtvaardigd is. Overigens loopt er
nog een cassatieberoep bij de Hoge
Raad, waarvan de uitspraak pas eind
2003/begin 2004 wordt verwacht. In
Zeeland brengt een meerderheid van
de gemeenten al leges voor planscha
deverzoeken in rekening: 25 euro in
Terneuzen tot 1100 euro in Middel
burg. Jacobswoude rekende 1200 eu
ro, Leeuwarderadeel 1500 euro. Om
het lichtvaardig indienen van een ver
zoek te voorkomen, stellen b. en w.
van Tholen een heffing van 1000 euro
voor.
De varkenshouders op Tholen worden te veel aan banden gelegd. Ruimte
om uit te breiden, krijgen ze niet of nauwelijks. Als een ondernemer meer
aan dierwelzijn wil doen, zal ook het aantal dieren groter moeten zijn, wil
het rendabel worden. Dat zei raadsman Cornelisse woensdagavond op de
hoorzitting over het ontwerp bestemmingsplan buitengebied.
gebroken. Een (met fokzeugen) is
verplaatst naar Woensdrecht, voor
de ander is geen alternatief gevon
den. „Het is voor deze gevallen dat
er in het streekplan een uitzonde
ring wordt gemaakt. De locaties in
Sint-Philipsland voldoen. Maar de
gemeente Tholen weigert mede
werking te verlenen. Ook weigert
men een toelichting te geven op de
weigering."
Cornelisse vond dat het bouwper
ceel aan de Zuiddijk opgenomen
dient te worden in het bestem
mingsplan. Als dat niet kan, moet
de gemeente volgens hem vrijstel
ling verlenen in het bestaande be
stemmingsplan voor hervestiging.
„Maar het college is hardleers. U
heeft al eerder een tik op de vin
gers gekregen van gedeputeerde
staten. U dient de regeling voor
knelgevallen op te nemen."
De raadsman sprak namens tien
cliënten, waarvan de meesten var
kenshouders. Een aantal zat op de
publieke tribune. Hij lichtte de
verschillende onderdelen toe aan
de hand van concrete gevallen. Zo
mag Van Balkom aan de Bram
Groenewegeweg volgens het ont
werpplan niet uitbreiden. De be
grenzing van het bouwblok is vol
gens Cornelisse te strak. Buiten
het perceel liggen echter het mest-
bassin en de spoelplaats. Die
bouwwerken zijn volgens Corne
lisse 'wegbestemd'. En dat kan
volgens hem niet omdat een mest-
bassin deels een betonnen con
structie is. „Het hoort binnen het
bouwblok te liggen, net als de
kuilsleuf."
Van Balkom kan alleen uitbreiden
door gebruik te maken van een
vrijstelling. Dat is volgens de
raadsman niet meer dan 10 pro
cent, wat overeenkomt met enkele
honderden vierkante meters. Het
bedrijf mag wel uitbreiden als het
om dierwelzijn gaat, maar niet om
bedrijfseconomische redenen. „De
voorschriften zijn erg stringent.
Om aan dierwelzijn te voldoen,
moeten de stallen worden vergroot
en zullen er ook meer dieren moe
ten komen om het rendabel te ma
ken, maar dat mag niet."
Voor Britt b.v. aan de Groene-
of Hokseweg in Oud-Vossemeer
geldt ongeveer hetzelfde, het mest-
bassin en de spoelplaats liggen
buiten het bouwblok. Ook hier zijn
er beperkingen voor de uitbrei
ding. Volgens Cornelisse is in het
streekplan Zeeland niets te vinden
over niet mogen uitbreiden als het
om dierwelzijn gaat.
Voor J.H.J.M. Roefs uit Helmond
loopt sinds 1996 een aanvraag
voor de bouw van stallen aan de
Zuiddijk 78 en 80 in Sint-Philips
land. De vergunning is volgens
Cornelisse in november 2000 ge
weigerd waarop bezwaar is aange
tekend. Daar is volgens hem nog
niet op beslist.
Cornelisse lichtte toe dat Roefs
onder de knelgevallenregeling
valt. Hij moest weg uit Mierlo (ge
meente Helmond) omdat daar een
Vinexlocatie is gepland. De twee
bedrijfsgebouwen (van de gebroe
ders Roefs) zijn daar inmiddels af-
J. van Leijsen uit Poortvliet wil
aan de Bitterhoekseweg een mest-
opslagbassin 'voor heel de regio'
bouwen. Cornelisse: „Daar is be
hoefte aan. Dat heeft te maken met
de regulering van de voorjaarsbes-
mesting, een korte periode. De lo
catie is redelijk centraal en er gel
den geen bijzondere waarden voor
het gebied." Volgens J.J. van 't
Hof (ABT) is de handel in mest
niet lucratief. Cornelisse gaf dat
toe. ,,U voert het wel als argument
aan. Dat is niet reëel," zei het
raadslid.
Cornelisse pleitte er verder voor
om het vestigingsverbod voor in
tensieve veehouderijen uit het be
stemmingsplan te halen. „Er zijn
geen ruimtelijke bezwaren tegen
aan te voeren. Het gebied is gro
tendeels zone 1 waar geen beper
kingen gelden. Het is een normaal
buitengebied."
Tijdens de toelichting hing er een
T-shirt met Varkens Nee naast de
plankaart van de gemeente Tholen.
Het shirt als protest tegen de
komst van varkenshouderijen was
er in de pauze van de hoorzitting
opgehangen door C. van der Horst
(ABT). Ook A. Bungener en B.
Tanzer van de stichting Varkens
Nee, woonden de hoorzitting ge
deeltelijk bij.
De kinderen van de Groen van Prinstererschool proberen het gat in de dijk in het waterbassin zo snel mogelijk te dicht te maken.
