Bezwaren tegen
gillende varkens
Han en Fina Schot kwart eeuw
dierenwinkel en garagebedrijf
Ondernemers dubben
over huren van 1000 m2
75 mensen benieuwd naar Welgelegen II
WWW.
NAZOMER
FESTIVAL
.NL
Tweeverdieners nemen een kat en kopen een kleine tweede auto
Ware toedracht
In den Handel
Donderdag 4 september 2003
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
9
Procedure Rijnen Vossemeer al zes jaar
Brijvoer
Al 6jaar
Na een negatieve beslissing zal Sloth
geen jaar meer blijven voortsudderen
Actie
'Wij nodigen u uit vrijblijvend bezoek te brengen aan
onze winkel.' Dat was de tekst die Han en Fina Schot
een kwart eeuw geleden in deze krant plaatsten voor de
zaak in 'Dierenvoeding en benodigheden' aan de West-
vest in Sint-Maartensdijk. Sinds die tijd is de winkel een
begrip geworden voor dierenliefhebbers. Winkel, garage
en woonhuis waren 25 jaar lang één aan de Westvest.
Het echtpaar is inmiddels verhuisd, maar het bedrijf
breidde aanzienlijk uit door de aankoop van de naastge
legen woning en tuin. Het terrein beslaat nu 1100 vier
kante meter. En dat binnen de bebouwde kom.
Avondzuster
Mendeuren
Verhuurd
De belangstelling voor de
informatiebijeenkomst
over het centrum voor
grootschalige detailhan
del in Tholen op bedrij
venterrein Welgelegen II
was boven verwachting.
Maar liefst 75 onderne
mers waren dinsdagavond
in Meulvliet benieuwd
naar de mogelijkheden in
het complex van 19.000
m2. De huurders moeten
minimaal 1000 m2 afne
men voor 55 euro per m2
op de begane grond of
47,50 euro op de verdie
ping, exclusief verwar
ming en verlichting. Wel
ke Thoolse ondernemers
durven die stap te zetten?
„Het zijn moeilijke afwe
gingen in deze onzekere
tijden", zei voorzitter
W.J.J. Brevet van de
Thoolse Ondernemers Fe
deratie (TOF).
Publiekstrekker
Winkeltjes 100 m2
Geen eenheidsworst
Zilveruienfabriek
kost 925.000 euro
Of gillende varkens wel of niet in de geluidsberekeningen zijn meegeno
men. En of het brijvoer een product is, of afval van de voedingsmiddele
nindustrie. Die twee aspecten stonden onlangs centraal bij de Raad van
State, waar J. van Dijk, mevr. A. Heijdra-van Thienen, M.C.J. de Wit en
J.W.P. Schrauwen uit Oud-Vossemeer de milieuvergunning aanvochten
die de gemeente heeft verleend aan varkenshouder A. Rijnen uit de
Groene- of Hokseweg. Zes jaar al sleept deze zaak zich inmiddels voort.
Rijnen vroeg in januari 1997 vergun- geven. Volgens mevr. Hertogs betrekt
ning om zijn bedrijf aan te passen.
Het jaar daarop in april verleende
het gemeentebestuur de milieuver
gunning, maar dat besluit is - na inge
komen bezwaren - in september 2000
door de Raad van State vernietigd.
November vorig jaar werd - rekening
houdend met die uitspraak - een nieu
we vergunning afgegeven. Ook daar
tegen zijn weer bezwaren gekomen
van omwonenden, die zich lieten bijs
taan door milieu-adviesbureau Het
Groene Schild.
Ten aanzien van het geluidsaspect gaf
woordvoerder mevr. G.J. Hertogs-van
der Gouwe van de gemeente aan dat
die het niet eens is met de adviseur
van de Raad van State. Deze laatste
meent dat de geluidsbelasting bij de
dichtstbijzijnde woning niet is bere
kend, maar volgens mevr. Hertogs is
deze (de boerderij Nieuwlandsedijk
3) wel degelijk als uitgangspunt geno
men. Ook mist de adviseur akoesti
sche gegevens over schreeuwende en
gillende varkens tijdens het verladen.
Mevr. Hertogs gaf toe dat het in het
verweerschrift wat ongelukkig is ge
steld, maar het schreeuwen van de
dieren is volgens haar inherent aan
het laden of lopen over de laadklep.
En het gillen van de dieren is in het
geluidsrapport expliciet genoemd bij
het piekgeluid. De gemeente had be
rekeningen nagestuurd om dat te sta
ven. Ze vond dat de adviseur van een
verkeerde veronderstelling was uitge
gaan. Maar de woordvoerder van Het
Groene Schild stelde dat zelfs die na
dere berekeningen niet kunnen ver
hullen dat de gemeente een belangrij
ke geluidsbron over het hoofd heeft
gezien.
Mr. J. van Groningen, raadsman van
Rijnen, voerde aan, dat de dichtsbij-
zijnde woning op een kleine 390 me
ter van de varkensstal ligt. Hij zag
geen enkel geluidsprobleem.
Dan het brijvoer voor de varkens. De
mogelijke stankoverlast van de instal
latie waarin dat wordt opgeslagen,
was één van de bezwaren die bij de
vernietiging van het eerdere besluit
een rol speelde. Dit keer ging het er
om of er sprake is van een residu van
de voedingsmiddelenindustrie, want
dan zouden het afvalstoffen zijn. En
in dat geval moet niet de gemeente,
maar de provincie een vergunning af-
Rijnen de bijproducten van een tus
senleverancier die de residuen eerst
bewerkt, zodat van afvalstoffen geen
sprake is. De woordvoerder van Het
Groene Schild was een andere me
ning toegedaan, want volgens hem
ging het om aardappel-stoomschillen,
kaaswei en vla en dat zijn geen bij
producten die als veevoer zijn gepro
duceerd. Verder wees hij op de capa
citeit van de opslaginstallatie: 660
kubieke meter. In een eerdere uit
spraak betreffende de gemeente Bu
ren hanteerde de Raad van State een
ondergrens van 50 kuub voor afval
stoffen die van buiten het bedrijf wor
den aangevoerd.
Mr. Van Groningen viel de gemeente
bij, dat Rijnen zijn brijvoer via de tus
senhandel betrekt, zodat er geen spra
ke is van afvalstoffen. „En in 9 van de
10 gevallen wordt dat brijvoer ge
stoomd of gemengd.'
Over de vraag of de gemeente be
voegd was de vergunning af te geven,
is drie jaar geleden door de Raad van
State met geen woord gerept en sinds
dien is de wetgeving niet veranderd,
bracht de woordvoerder van Tholen
op de zitting onder de aandacht. Toen
ging het over het geluidsaspect en
daarom zijn in de nieuwe vergunning
enkele voorschriften aangepast. Ze
wees er ook op, dat de brijvoerinstal-
laties al in de oprichtingsvergunning
zijn toegestaan. Een eventueel gesis
te nieuwe vergunning zou dan ook
nauwelijks afwijken van die hier bes
treden werd. Mevr. Hertogs noemde
het in het belang van de rechtszeker
heid van zowel Rijnen als van derden
dat na zes jaar er een definitief einde
komt aan de procedure. Zou de Raad
van State tüch menen dat de provincie
bevoegd was, dan zou - wat Tholen
betreft - de Raad kunnen uitspreken
dat het besluit - dat dan in stand blijft
- geacht moet worden te zijn geno
men door de provincie in plaats van
de gemeente. Maar wanneer dat niet
kan, vraagt de gemeente een inhoude
lijke uitspraak over de beroepsgron-
den om daarmee dan in de volgende
besluitvormingsronde aan de slag te
kunnen.
Mr. Van Groningen hoopte op snelle
duidelijkheid en toestemming voor de
uitbreiding. „Anders is de investering
niet rendabel", aldus de raadsman.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
In de 7 dagen voorafgaande aan het
onderzoek hadden 1100 mensen ge
luisterd. Op de vraag of de geïnter
viewde gisteren nog geluisterd had,
bleek uit de steekproef dat gemeente-
breed ongeveer 265 inwoners van 13
jaar en ouder geluisterd hadden. De
gemiddelde luisterduur bedroeg 4 uur
en 54 minuten (omroep Tholen zendt
24 uur per dag uit). B. en w. conclude
ren, dat Sloth qua bekendheid goed
scoort, maar het weekbereik is laag en
het gemiddeld bereik per dag uitge
sproken laag.
De financiële situatie bij de omroep is
verre van rooskleurig omdat er wei
nig tot geen gelden vanuit de burgers
en ondernemers komen. De gemeente
zou eigenlijk 2 euro per inwoner
moeten betalen om Sloth in de lucht
te houden en dat betekent een verdub
beling van de huidige bijdrage: in
2003 is 9674 euro door de gemeente
aan de lokale omroep betaald. In 2000
heeft de gemeente zich ook garant ge
steld voor een lening van 30.000 gul
den/13.613 euro die omroep Tholen
bij de Rabobank sloot voor moderni
sering van de studio en kwaliteitsver
betering. Deze lening is afgelost tot
een bedrag van 5400 euro. De ge
meente loopt het risico dat de Rabo
bank dit bedrag opeist wanneer Sloth
ermee stopt, maar dan is nog geen re
kening gehouden met de opbrengsten
van de studio-inventaris. In de con
cept-begroting 2004 hebben b. en w.
al rekening gehouden met 9396 euro
subsidie voor de lokale omroep, maar
als Sloth stopt, kan dat geld aan ande
re zaken worden besteed.
B. en w. stellen vast, dat het luisteron
derzoek aantoont, dat het niet om een
voorziening gaat, waarvan door een
grote groep burgers gebruik wordt ge
maakt. „Wel is de omroep een com
municatiemiddel naar de burger toe.
Op dit moment zendt omroep Tholen
de raadsvergaderingen live uit. Ook
verleent ze regelmatig assistentie bij
de geluidsvoorziening en uitzending
van lokale activiteiten, zoals het
sportgala en de afsluiting van het par
ticipatietraject voor de jeugd. Qua
nieuwsvoorziening is echter ook spra-
26 aug t/m 7 sept 2003
0900 33 OOO 33
1 DE BAUS ROND
Walter van den
van Thomas Brvss.g Wlt<=r v
Broeck
Advertentie I.M.
ke van een zekere overlap met om
roep Zeeland, die de belangrijke
nieuwsfeiten uit Tholen meldt. Als de
subsidie aan omroep Tholen stopt, zal
het een gemis blijven, dat de raads
vergaderingen niet langer live worden
uitgezonden. Overigens is er geen
wettelijke verplichting tot het uitzen
den van raadsvergaderingen. De in
formatievoorziening aan de burgers in
geval van rampen gaat via omroep
Zeeland."
De vraagtekens bij het maatschappe
lijk nut van de lokale omroep over
heersen echter bij b. en w. Het college
voelt niets voor een verdubbeling van
de subsidie en verwijst naar de afspra
ken in 1998. Alleen willen b. en w.
nog een redelijke overgangstermijn in
acht nemen en pas 1 januari 2005
stoppen met de subsidie, maar als het
aan waarnemend-voorzitter Schaart
ligt, zal omroep Tholen na een nega
tieve beslissing van de gemeenteraad
geen jaar meer blijven voortsudderen.
Lang was Sloth de enige omroep in
Zeeland die subsidie kreeg van de ge
meente. Later zijn er meer gevolgd.
Tholen is niet de enige lokale omroep
die in zwaar weer verkeert. Dit jaar
ging de lokale omroep in Goes fail
liet. De raadscommissie onderwijs en
welzijn spreekt dinsdagavond om half
acht in het gemeentehuis te Sint-
Maartensdijk over omroep Tholen.
Een aantal medewerkers van Omroep
Tholen kreeg vrijdagavond het slech
te nieuws te horen, anderen lazen het
zaterdagmorgen in de krant. Spontaan
rees het idee voor een handtekening
actie op de braderie, onder het motto
'Het lokale geluid mag niet uit'. Een
spandoek met die tekst attendeert het
publiek op de Markt op de actie. Na
tuurlijk zijn de medewerkers niet vro
lijk gestemd. Er heerst onbegrip over
het voornemen van de wethouder om
de subsidiekraan dicht te draaien. „De
35 vrijwilligers steken er zoveel tijd
in. En het is zo'n hechte groep. Dat
kun je niet zomaar laten verdwijnen",
zegt Enrico Tichem. Hij erkent dat
zonder subsidie de omroep financieel
niet in de lucht is te houden. Niet voor
niets was er bij de gemeente om extra
geld gevraagd. Een andere medewer
ker heeft er weliswaar begrip voor dat
de gemeente moet bezuinigen, maar
hij is geschrokken van het voorstel
om de subsidie volledig te schrappen.
„Dus ook het deel dat van het Rijk
komt voor de lokale omroep." Adrie
Tichem is boos. „Bergen op Zoom
geeft de lokale omroep 70.000 euro
erbij en hier in Tholen draaien ze de
kraan dicht. Dat moet toch niet kun
nen", vindt hij. Enrico Tichem kon
digt aan dat de omroepmedewerkers
dinsdagavond massaal naar de verga
dering van de commissie welzijn en
onderwijs zullen komen. En over ac
ties wordt ook nog gedacht.
Han en Fina Schot beschikken over een groot terrein na het verwerven van het huis en tuin naast de winkel en garage.
Fina Schot (61) had al enige erva
ring als verkoopster. Ze werkte bij
modehuis Pleune aan de Haven en
later in de zaak van Coen Moerland
in de Kaaistraat (waar nu schilder
De Rijke is gevestigd) die ook een
beperkt assortiment diervoeding
had. „Ik vond het heel leuk om zelf
een dierenwinkel te beginnen en
Han wilde ook graag wat meer voor
zichzelf gaan doen."
Ze kochten in 1978 het woonhuis
met garage van rijschoolhouder A.
Hengstmengel die naar Amerika
emigreerde. De landverhuizer deed
ook aan onderhoud van auto's. Be
halve het woonhuis hoorde ook een
benzinepomp, plus een taxivergun
ning bij de overname. Waar nu de
winkel is ondergebracht, was zelfs
een smeerkelder.
Han Schot (62) werkte toen zelf nog
bij Goedhart, maar repareerde in de
avonduren al veel brommers van de
jeugd in het dorp. Ook auto's had
den al vroeg zijn interesse. In de ja
ren zestig reden er nog lang niet zo
veel rond als nu. „De meesten kon
den zich toen maar net een brom
mertje veroorloven. Op de honderd
man hadden er misschien drie een
auto. Daar was ik ook al bij. Ik had
van twee één auto gemaakt. Dat heb
ik vaak gedaan."
Schot was na de ambachtschool bij
Aviolanda (Fokker) in Woensdrecht
terechtgekomen en werd opgeleid
tot vliegtuigmonteur. „Het waren
lange dagen. Zes uur 's ochtends
weg, zes uur 's avonds thuis. In
1964 kregen we het aanbod om bij
Goedhart te komen werken. Alle
jongens die een LTS-diploma had
den, kregen toen een brief van de
gemeente om te solliciteren. Nu on
denkbaar. Voor hetzelfde loon, maar
wel dicht bij huis. Dat scheelde
uren."
Schot, begin twintig, stapte over
van de vliegtuigindustrie naar de
koeltechnische apparaten na ook
een korte periode bij garage De Viet
te hebben gewerkt. Hij verdiepte
zich in de koeltechniek, deed garan-
tiegevallen en was vaak onderweg
naar boeren in Drenthe en Friesland
in de periode dat Goedhart met
melktanks als nieuw product, een
plaats op de markt probeerde te ver
overen. In zijn garage herinnert een
foto nog aan het begin van de nieu
we fabriek aan de Nijverheidsweg.
In de overgangsfase van werknemer
naar ondernemer, installeerde Schot
in opdracht van winkelbedrijven
koelinstallaties.
Aan de Westvest begon Fina de die
renwinkel, maar bleef als 'avond-
zuster' nog acht jaar actief in het
bejaardentehuis Sint-Maartenshof.
Han bleef tot 1982 in dienst bij
Goedhart tot hij zijn patroonsdiplo
ma garagehouder had behaald.
Voordat de deur op 8 september
1978 officieel openging, kregen ze
echter een bekeuring omdat ze nog
niet over alle vereiste papieren be
schikten. Boekhouden en het vakdi
ploma voor de dierenwinkel ontbra
ken.
Fina: „Voor een opleiding van an
derhalf jaar moest ik geregeld naar
Utrecht. Ik moest 120 vogeltjes
kennen van dia's, wat ze aten en
waar ze vandaan kwamen."
Voor de dierenwinkel werkte Fina
samen met Jan Roosendaal uit Hal
steren. „Ik gaf op wat ik nodig had.
We gingen het zelf ophalen: vogels
en vogelkooien, vissen en vissen
kommen, cavia's en hamsters,
schildpadjes en konijnen en alles
wat er aan voer bijhoorde." Na tien
jaar ging ze de bestellingen zelf
doen.
Het was af en toe een kleine dieren
tuin in de winkel. De dieren zijn
echter helemaal uit het assortiment
verdwenen. Dat hangt volgens Fina
samen met het veranderde leefpa
troon van de consumenten in de af
gelopen kwart eeuw. „Vroeger zag
je voor elk raam een kanarietje in
een kooitje. Dat zie je niet meer. Er
zijn ook minder mensen die volières
houden. De gezinnen gaan nu vaker
op reis. Nemen geen dieren omdat
ze er dan oppas voor moeten rege
len. Er is ook meer bekend over al
lergieën bij kinderen. Dat is ook een
reden waarom er geen dieren meer
in huis komen."
Ook in de verkoop van goudvisjes
en vissenkommen kwam de klad.
„Het aquarium in huis is nu de vij
ver buiten." De hoofdmoot van de
verkoop ligt de laatste jaren bij het
diervoer. Voor elke raskat of ras
hond is er een voedingslijn. Van
de geboorte tot de dood, zo onge
veer. Uitgebalanceerde voeding die
in verschillende verpakkingen de
schappen domineren. „Vroeger aten
de hond en de kat thuis met de pot
mee. Nu is dat er niet meer bij.
Mensen willen kwaliteitsvoer voor
hun dieren. Dat heeft een enorme
vlucht genomen. Voor puppie tot se
nior is er een volledig voedingspak
ket. Mensen hebben het zelf goed,
dus willen ze het beste van het beste
voor hun huisdieren."
Was er in het begin nog een schap
gereserveerd voor kalk, druppels en
zeewier om kwaaltjes bij de huis
dieren tegen te gaan, nu zit dat alle
maal in de voeding verwerkt, vertelt
Fina.
Wat ze in het begin zelf nog in een
personenauto konden ophalen,
wordt nu wekelijks in de vrachtwa
gen aangevoerd. „Er zijn 2,5 mil
joen katten en 1,5 miljoen honden
in Nederland. Het verbaast me wel
eens hoeveel mensen er toch weer
een beestje gaan houden. Je ziet wel
dat tweeverdieners voor een kat kie
zen. Mensen denken er veel beter
over na." Dat gaat soms zo ver dat
ze een hond of kat uitzoeken die bij
het interieur van de huiskamer past,
weet Fina. De pakken voer worden
aan de overkant opgeslagen in de
voormalige smidse van Jan van Ak
keren, waar ooit de travalje stond.
Voor de benzine uit de pomp voor
het huis was wel animo, maar vaak
kwamen klanten na sluitingstijd.
Han: „Dat was toen ook een hele in
vestering om de tank met 12.000
liter vol te laten gooien. Daar moes
ten we wel geld voor lenen." Ter
wijl Schot al een vergunning had
om een stuk aan de garage te bou
wen, kreeg hij in 1983 de kans om
de landbouwschuur uit 1929 van Ja
cob Kwaak over te nemen. Com
pleet met mendeuren, stallen, voe
derbakken en goten voor de mest.
Er volgde een drastische verbou
wing. In 1985 werd het nieuwe ge
deelte als garage in gebruik geno
men. De bestaande garage werd
omgezet in een showroom. Dat
bleek geen succes. „De mensen
kwamen niet binnen kijken. Ze za
gen de auto's wel staan, maar bel
den ihuis om te vragen wat ze kost
ten. Maar ik had de showroom wel
zo gemaakt dat er een winkel van te
maken was." De showroom werd
opgedoekt en de dierenwinkel ver
kaste naar de oude showroom. Met
winkelstellingen uit de bakkerij van
Siem Schot, de broer van Han. Dat
bleek een gouden greep. Meer pro
ducten in de schappen, meer aan
loop, de omzet verdubbelde.
De witte pomp verdween rond
1990. Er zou diesel in komen, maar
daarvoor moest de tank worden ge
keurd. Die bleek te oud. „Het was
een belasting. De mensen kwamen
's avonds of zelfs op zondag als ze
zonder benzine zaten. Het was een
verademing toen hij weg was."
Schot doet in tweedehandsauto's en
verricht APK-keuringen voor ande
re bedrijven. Per jaar verkoopt hij
gemiddeld vijftig wagens. Hij
koopt ze zelf op bij 3 tot 4 verschil
lende garages in Bergen op Zoom.
„Ik koop auto's die hier makkelijk
verkopen. Kleine autootjes voor
mensen die een tweede auto willen.
Maar ook veel grotere auto's, bus
sen of stationwagens voor grotere
gezinnen die in Brabant minder lo
pen."
Schot heeft er steeds zo'n 25 in
voorraad. Lang was het een pro
bleem om de auto's te kunnen to
nen. In de garage was er geen plaats
voor. Voor het bedrijf is op de
schuine stoep één plaats beschik
baar. Jarenlang zette Schot auto's
neer in de openbare parkeervakken
aan de Westvest, Achter 't Bosch en
(zondags) op de Haven. Voor het
parkeren in een van de vakken bij
de woningstichting kreeg Schot
eens een boete van 1452 gulden.
„Die was vier keer gefotografeerd.
Na een maand kreeg ik pas de be
keuring."
Sinds de aankoop van het woonhuis
en tuin naast hun bedrijf is dat niet
meer nodig omdat er nu voldoende
stalling mogelijk is op het eigen
terrein.
Ook stalt Schot al jaren een of twee
auto's bij Scherpenisse op een dam
van een landbouwperceel, even
voor de rotonde. Dat blijkt niet al
leen een blikvanger, maar ook een
goed verkooppunt. „Vaak bellen
mensen vanuit de auto al om er
meer over te horen." De akker
(3000 m2) is sinds enige tijd ook
eigendom van Schot. „Het was
voor de eigenaar altijd al een moei
lijk perceel geweest om het te be
werken omdat het schuin loopt. Ik
heb zelf nog even geprobeerd om
het te beboeren, maar daar ben ik
gauw mee gestopt. Het wordt nu
verhuurd."
De laatste uitbreiding vond vorig
jaar naast de deur plaats. Woning en
tuin van Joh. Polderman kwamen
vrij. Het was ooit een schilderswin
kel en heeft nog bestemming detail
handel. Bovendien valt het net bui
ten het beschermd dorpsgezicht.
Het huisje dateert uit 1870 en heeft
nog bedstedes. Onder de houten
vloer trof Schot een gewelf aan en
een dikke muur. Waarschijnlijk
heeft die deel uitgemaakt van de
ommuring van de vest. Schot had er
al plannen voor. „We zouden het
huisje laten staan en er een kamer
van maken. De tekening was al
klaar. Toen zagen we een huis te
koop staan aan de Westpoort. Dat is
nog maar zes jaar oud. We hebben
het gekocht. We worden ook een
dagje ouder en kunnen nu werk en
privé scheiden."
Hij hoopte echter, dat verschil
lende ondernemers de uitdaging
aangaan en daarmee het voor
beeld volgen van woninginrich
ting Van Houte en ijzerwarenhan
del Melse, die de pioniers in dat
nieuwe gebied worden. Brevet
was blij met het initiatief van
Arie Bouman, die samen met
projectontwikkelaar Bogor uit
Gorinchem het grootse plan gaat
uitvoeren. „Bouman zorgt met
zijn Thoolse affiniteit voor een
voorkeursbehandeling van de on
dernemers van ons eiland, wat bij
een andere projectontwikkelaar
niet het geval zou zijn geweest.
Grijp dus deze mogelijkheid op
deze uitstekende plek, want de
komende decennia krijg je zo'n
kans niet meer."
De TOF-voorzitter verheelde
niet, dat hij eerst wel met ge
mengde gevoelens het plan had
ontvangen. „Voor Tholen is het
goed, want Welgelegen ligt er
vlakbij, maar geldt dat ook voor
de rest van het eiland. Gaat dit
grootschalige project niet ten
koste van de leefbaarheid in de
andere woonkernen. Wordt de
middenstand in de dorpen niet
weggezogen? Zo'n eerste reactie
was niet ongegrond, maar naar
mate je er meer over gaat naden-
ken, ga je de meerwaarde van dit
plan inzien. Het gemeentebestuur
schept door middel van het be
stemmingsplan onder goedkeu
ring van de provincie mogelijk
heden voor 4 ha grootschalige
detailhandel, gericht op de gehele
gemeente Tholen en omgeving.
Er kan koopkracht door behou
den worden en we kunnen nog
koopkracht van elders aantrek
ken. Er gaat een wervend karak
ter van deze uitstekende locatie
uit."
Brevet zei dat TOF het plan
steunt omdat dankzij Welgelegen
II grootschalige detailhandel
voor Tholen behouden kan wor
den. „Anders was woninginrich
ting Van Houte over de brug ge
gaan naar Halsteren. Het feit dat
Erik van Houte nu hier komt, is
een steun in de rug voor de ande
re gegadigden, want zijn woning
inrichting is een publiekstrekker.
Juist ook voor mensen van buiten
Tholen. Ik hoop daarom dat er
meer zijn voorbeeld volgen. Er
liggen al een aantal opties en als
er voldoende Thoolse onderne
mers aansluiten, dan kan dit pro
ject een groot succes worden."
De TOF-voorzitter noemde ook
het werkgelegenheidsbelang van
Welgelegen II. „Van Houte gaat
er met 25 medewerkers aan de
slag en daar komen hopelijk nog
veel bedrijven bij. En banen zijn
in deze tijd toch zeer welkom, al
is volgens de Rabobank het einde
van de crisis in zicht", aldus Bre
vet.
M.J. van Houte noemde de par-
keercapaciteit van 350 plaatsen
een groot pluspunt ten opzichte
van Bergen op Zoom. „Mag rijp
en groen zich er vestigen?", wil
de A. Verjaal weten. Bouman ver
telde dat het volumineuze goe
deren moeten zijn. „Wat de
branches betreft, heeft de ge
meente Tholen het laatste woord.
Een breed aanbod maakt het inte
ressant, maar de opzet is om geen
concurrerende branches toe te la
ten. Thoolse bedrijven krijgen
voorrang, alleen bij onvoldoende
belangstelling gaan we elders
zoeken."
J.P. Bouter van Bogor vulde aan,
dat de branchering iets ruimer in
zijn jasje zit dan elders soms het
geval is. Zo noemde hij - zonder
te weten dat hij bij Verjaal pre
cies in de roos schoot - als voor
beeld een elektrospeciaalzaak als
mogelijke huurder in het com
plex voor grootschalige detail
handel. „Maar de gemeente be
slist uiteindelijk."
A. van Dijke van Ardi Keukens
was benieuwd wie uitmaakt wel
ke mate van concurrentie er toe
gelaten wordt. „Dat bepalen wij
een beetje", antwoordde Bou
man, „maar met de huurders kun
nen we daar duidelijke afspraken
over maken."
Dhr. Stoorvogel vroeg zich af,
welke Thoolse ondernemers er
1000 m2 kunnen gebruiken. Hij
kwam niet verder dan drie bedrij
ven. Bouter zei dat onderzocht te
hebben en hij kwam aan een vol
doende aantal kandidaten. „Mel
se bijvoorbeeld neemt al 2500
m2 af." Bouman vulde aan dat er
minimaal 1000 m2 afgenomen
moet worden, maar dat kan weer
wel onderverhuurd worden. Je
krijgt dan de zogenaamde shop-
in-shop formule met aparte, klei
ne winkels van bijvoorbeeld 100
m2.
C. Laban informeerde naar de te
verwachten klantenstroom. Bou
ter antwoordde, dat een onder
zoeksbureau het behoeftenpa-
troon op Tholen in kaart brengt.
„Aan welke winkels is er behoef
te. Mits de formule goed is, dan
kan er veel bezoek verwacht wor
den. Vandaar ook de grote par-
keercapaciteit van 350 plaatsen."
Wat de planning betreft, is de op
zet om volgend jaar te beginnen.
„Als we het aandurven, kan de
eerste paal in het eerste kwartaal
van 2004 de grond in. Het be
stemmingsplan is akkoord. Al
leen de bouwplannen moeten nog
door welstand goedgekeurd wor
den. Er zijn nu alleen nog schet
sen, er is nog geen definitief ont
werp. We brengen eerst in kaart
waar de behoefte ligt op Tholen.
We hebben ook al contacten bui
ten Tholen, maar die komen pas
aan bod als de Thoolse onderne
mers niet willen", aldus Bouter.
In principe wordt de ruimte ver
huurd, maar als er meerdere be
drijven willen kopen, dan is dat
ook bespreekbaar. „Maar het
moet voor de beleggers niet
teveel versnipperd worden",
maakte Bouter duidelijk. De
ruimte wordt in cascobouw opge
leverd, zonder verwarming en
verlichting, met een onderheide
vloer.
Architect C. de Vries van Kolpa
lichtte de ontwerpen toe en sprak
over een uitgelezen plek voor
grootschalige detailhandel. „Dit
huis voor Thoolse ondernemers
komt op een hele goede zichtlo-
catie. Samen sterk dankzij de
wisselwerking van verschillende
ondernemers onder één dak en
zonder parkeeroverlast in de
woonkernen." De Vries noemde
de bijna 20.000 m2 in twee
bouwlagen fors. „Maar er komen
geen schoenendozen in het land
schap. Het wordt een heel flexi
bel plan, waarbij de dijken de
vormgeving dicteren. Iedere on
dernemer krijgt een eigen gezicht
met een verschillende uitstraling.
Het wordt geen eenheidsworst."
Het complex krijgt wel een cen
trale ontsluiting met een horeca-
voorziening.
Belangstellenden die dinsdag
avond een formulier invulden
voor nadere informatie worden
de komende weken persoonlijk
bezocht, waarna duidelijk wordt
hoe groot de concrete belangstel
ling van Thoolse bedrijven is
voor de inmiddels bouwrijpe
strook van 4 ha op Welgelegen II,
tegenover Van der Harst, aan de
Oud-Vossemeersedijk.
Stemmen
van lezers
Naar aanleiding van het bericht on
der het plaatselijk nieuws Sint-An-
naland in de Eendrachtbode van vo
rige week over .Geslagen met kruk'
wil ik hierbij reageren. Mijn bedrijf
wordt ten onrechte bij een ruzie over
betalingen van leden van de biljart
vereniging Havenzicht betrokken. Ik
heb daar niets mee te maken. Laat
men thuis die ruzie uitvechten, maar
niet bij mij in de zaak. In de 16 jaar
dat ik in café In den Handel zit, is er
zo goed als nooit gevochten omdat
we altijd snel optreden. Zo ook deze
keer, want met een barkruk is er niet
geslagen, hetgeen echter wel in het
politiebericht staat. De man liep al
leen schaafwonden en blauwe plek
ken op omdat hij zich hevig verzette
toen hij niet naar buiten wilde. De
politie is niet binnen geweest en
heeft mij en de andere getuigen ook
niet gehoord. De ware toedracht is
als volgt:
Mevr. J. komt vrijdag 22 augustus
ongeveer 16.00 uur binnen en ver
telt dat zij het geld, dat de biljartver
eniging van café Havenzicht nog te
goed had, betaald heeft. Een paar
uur later komt B.G. binnen (lid van
die biljartvereniging) en vraagt
wanneer dat geld eens betaald
wordt. Mevr. J. zegt gepikeerd, dat
dit al gebeurd is. B.G. kwam van
Havenzicht. Waarom wordt dit daar
niet even verteld?
De avond was gezellig, bar vol,
mooie muziek. Rond 21.00 uur
komt G.J. binnen, zoon van mevr. J.
Rond middernacht besluiten ze sa
men om weg te gaan. Zoon G.J.
staat al buiten, als J.B. (later bin
nengekomen) aan mevr. J. vraagt
waarom dat geld aan de biljartclub
Havenzicht nog niet was betaald.
Ook aan J.B. was dus die avond niet
gemeld, dat het al betaald was. De
discussie liep iets hoger op omdat
mevr. J. al diverse alcoholische con
sumpties op had. Daarbij steekt
mevr. J. haar middelvinger omhoog
richting J.B. en J.B. noemde haar
een vuil rotwijf. Mevr. J. loopt naar
buiten, waar haar zoon stond te
wachten. Wat zij tegen hem gezegd
heeft, weten wij niet. Zoon G.J.
komt als een briesende stier naar
binnen gevlogen richting J.B.. Deze
pakte een kruk, maar I.D. en A.O.
hadden hem gelijk vast en die kruk
is direct weer neergezet. Op zijn
weg houdt M. den E. de man (G.J.)
tegen en zet hem samen met mijn
man, H.D., buiten. G.J. uit nog di
verse dreigementen, waaronder dat
,die ouwe' (M. den E.) en ,die bril'
(J.B.) nog wel aan de beurt komen.
Dat is de ware toedracht en niet zo
als het vorige week is vermeld.
C. Dijkema,
café In den Handel,
Sint-Annaland.
Voor de aankoop van de 3.15.61 ha
van de voormalige zilveruienfabriek
van Massagia aan de Nijverheids-
weg/Sportlaan in Sint-Maartensdijk
betaalt de gemeente 925.000 euro.
Daarbij komen dan nog de notaris-
kosten. B. en w. maakten er na de
raadsvergadering van 3 juli al even
melding van, maar de raadscommis
sie gemeentelijke ontwikkeling kan
maandagavond van een officieel
voorstel kennis nemen.
De verwerving van de gronden en
opstallen zowel ten zuiden als ten
noorden van de Nijverheidsweg en
Sportlaan zijn volgens b. en w. een
strategische aankoop. Op 18 juli is
een koopovereenkomst gesloten en
daarin is een bepaling opgenomen,
dat voor rekening van de gemeente
een bodemonderzoek zal worden
verricht. Als daaruit blijkt, dat sane
ring van vervuilde grond nodig is,
dan komen de eerste 25.000 euro
voor rekening van de 'gemeente.
Vallen de opruimingskosten hoger
uit, dat is Massagia bereid om maxi
maal 75.000 euro te betalen. Als de
bodemverontreiniging zodanig te
genvalt, dat de sanering meer dan
een ton kost, dan heeft Massagia het
recht om de koopovereenkomst te
ontbinden. Gelet op deze afspraken
zal de akte van levering pas passe
ren, zodra er duidelijkheid bestaat
over eventueel aanwezige bodem
verontreiniging en de daarmee ge
paard gaande saneringskosten.
De gebruiksmogelijkheden van de
vrijkomende gronden zijn in de vi
sie ontwikkeling Sportlaan en om
geving al aangegeven. Dit wordt nu
verwerkt in het voorontwerp be
stemmingsplan Kom Sint-Maar
tensdijk. Een deel is al achterhaald,
want woninginrichting Van Houte
heeft al voor Welgelegen Tholen ge
kozen. Garage Van Steenis die op
de Markt plaats maakt voor de Spar
supermarkt, is nog wel gegadigde
voor de zilveruienfabriek.
Het college vraagt een krediet van
950.000 euro van de raad. Dit be
drag komt ten laste van de exploita
tie van het bedrijventerrein Sint-
Maartensdijk. Goedkeuring van de
raad is een ontbindende voorwaarde
voor de definitieve aankoop.
