'Op Tholen is orgel spelen thuis
en in de kerk nog springlevend'
Boeren kunnen niet uit de voeten
met beperkingen voor natuurwaarden
Ruim baan voor
Donderdag 4 september 2003
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Balken aan het hoge plafond. Planken op de vloer. Het
licht valt door de hoge ramen naar binnen. Jan de Viet,
musicus te Tholen is in zijn sas met het stemmige vertrek
in de statige woning naast het oude stadhuis aan de
Hoogstraat. Hier kan hij ongestoord studeren en les ge
ven zonder dat de buren er last van hebben. Zijn visite
kaartje hangt nu nog tegen de deur geplakt. Er komt een
nieuw en passend bordje: Claviorganum. Zo gaat de ka
mer heten. Naar een muziekinstrument uit de zestiende
en zeventiende eeuw. Zaterdag houdt De Viet open huis
voor degenen die belangstelling hebben voor orgel- en
clavecimbelles.
Beroepsmusicus Jan de Viet houdt open huis naast stadhuis in Tholen
Aantrekkelijk
Uitbreiden
Fluytencast
M.J. Kooijman: Dit is het begin van het einde voor de landbouw
Eigendomsrecht
Pluimvee
Sierbestrating
Jan de Viet geniet van zijn muziekkamer naast het oude stadhuis in de Hoogstraat.
De Viet heeft die naam niet voor
niets gekozen. Oude muziek is zijn
passie en zijn werk. Hij is docent
orgel en clavecimbel en in die naam
komen beide instrumenten samen.
„Het was ook één instrument. Het
clavecimbel stond op het orgel. En
omdat ik zelf op beide instrumenten
les geef, vond ik het een toepasse
lijke naam. En het past ook in dit
oude gebouw."
Het huis naast het stadhuis werd in
1764 door het toenmalige stadsbe
stuur aangekocht. Het werd ver
huurd of als conciërgewoning ge
bruikt, tot 1929. Recenter hield de
dienst landelijk gebied er kantoor,
daarvoor het maatschappelijk werk.
Het huis kende vele bewoners en
gebruikers. Voor zover bekend is de
muziekkamer van De Viet nieuw in
de historie van het pand.
In de moderne praktijk van het les
geven worden beide instrumenten
apart bespeeld. „Hier in de muziek
kamer staat een gewoon pedaalhar
monium, helaas geen pijporgel."
En het clavecimbel is een kopie van
een Vlaams instrument uit 1640
waarvoor De Viet zelf de kast
maakte. Op de zangbodem van het
vleugelvormig klavier zijn door een
schilder bloemen gestrooid, zoals
die op de oude instrumenten te vin
den zijn. De onderzijde van de klep
is met de kwast kunstig van een
marmerstructuur voorzien. Het
bladgoud maakt het eerbetoon aan
de traditie compleet.
Pratend over oude muziek en in
strumenten neemt De Viet je door
heel Europa mee. Van Antwerpen
naar Duitsland, van Engeland naar
Frankrijk en Italië. Maar ook dich
ter bij huis valt er veel over te ver
tellen. Zeker als het om orgelmu
ziek gaat, speelt Nederland een
vooraanstaande rol. Op Tholen is
de praktijk van het orgelspelen
thuis en in de kerk nog springle
vend.
De Viet kwam in 1993 vanuit
Utrecht naar Tholen. Hij groeide op
in Eindhoven. Woonde er 21 jaar,
studeerde aan het conservatorium
in Utrecht en Arnhem. Woonde tien
jaar in de Domstad. Maar de stede
ling De Viet kwam naar Tholen
waar de wortels van zijn ouders lig
gen. Zijn vader kwam uit Sint-
Maartensdijk, zijn moeder, dochter
van visser Jacob Bogert, uit Tholen.
Toen Jans vader stierf, keerde zijn
moeder vanuit Eindhoven terug
naar Tholen. Jan was haar daarbij
tot steun en bleef.
„Ik kende Tholen wel uit mijn
jeugd. Van vakanties en familiebe
zoek. Ik was niet van plan hier te
komen wonen, maar ik ben mijn
moeder gevolgd." Hij verruilde de
stad dus voor het platteland. Een
groot verschil. In Utrecht had hij al
les bij de hand, zegt hij. „Goede
boekhandels, muziekwinkels, aller
lei voorzieningen en niet te verge
ten muziektheater Vredenburg waar
ik vaak concerten bezocht. Ik ben
een stadsmens, maar het voordeel
van hier is dat mensen elkaar goed
kennen. Ik houd ook wel van de
rust en de weidsheid. Van de totale
stilte die je hier nog vindt."
Op zijn racefiets langs de zuidkust
van Tholen kan hij nadenken over
de stukken die hij wil spelen op uit
voeringen. De zoute zeewind, de
rust en de ruimte doen hem goed.
„Zeker omdat ik voor mijn werk al
tijd geconcentreerd met geluid en
klanken bezig ben."
Al langer zag hij uit naar een ruimte
om er zijn muziekpraktijk te kun
nen vestigen. Hij begon met lesge
ven vanuit zijn woonhuis, een stuk
je verderop in de Hoogstraat. „Dat
was behelpen. Deze ruimte ademt
rust en de akoestiek is er prettig.
Het is een genot om hier te werken
én te studeren."
Dat merkt hij niet alleen bij het be
spelen van de toetsen maar ook bij
het zingen. De Viet is organist en
dirigent van De Cantorij in Halste
ren, een 4-stemmig koor van onge
veer dertig leden. „Op het conser
vatorium had ik als bijvak koorklas.
Ik heb nu zelf zangles genomen. Je
moet goed kunnen voorzingen.
Maar dat kun je hier buiten wel ho
ren."
De Viet is ook artistiek adviseur
van de stichting Anthonie Kelder
mans Concerten die sinds 2001 ac
tief is. Elk jaar worden er vier con
certen gehouden in de hal van het
stadhuis. Meestal door ensembles.
Bekende en onbekende namen uit
de wereld van de oude muziek. De
serie is volgens De Viet succesvol.
„De hal is bijna altijd goed gevuld.
Het was een sprong in het duister,
maar het is een schot in de roos ge
bleken. We zijn er zeer tevreden
over."
Soms speelt hij ook zelf op zo'n
concert. Dat gebeurt ook weer op
11 oktober als hij op clavecimbel
blokfluitiste Annemiek Vogels be
geleidt. De levensseizoenen heet
het programma, beginnend met de
herfst. Over ouderdom en sterven,
stukken van Sweelinck. Maar ook
een vrolijke noot als de zomer aan
bod komt in een sonate van Bach.
De grootmeester schreef het als oe
fenstuk voor zijn zoon en is her
schreven voor blokfluit. Er is dan
niet alleen muziek, maar ook voor
dracht. Ds. Balk leest gedichten
voor.
De concerten zijn mogelijk doordat
de gemeente en de provincie subsi
die verlenen, en dankzij een paar
grote sponsors, zegt De Viet. Dat is
ook wel nodig want ensembles zijn
duur. „Heb je vier mensen voor twee
uur, dan praat je over acht uren.
Daar is een basistarief voor. Hoe be
kender hoe duurder. Maar het is wel
de moeite waard. De muzikanten
leggen zelf vaak uit wat ze spelen.
En we proberen het ook visueel aan
trekkelijk te maken."
Zo brengt Con Piacere (Italiaans
voor naar believen) Engelse en Ne
derlandse kerstmuziek uit de 17de
eeuw in kledij uit die periode. In
pofbroek of lange jurk, met molen
steenkraag en flambard op (hoed).
De Viet nam het initiatief voor de
concerten. In Utrecht had hij daar al
ervaring mee opgedaan. Daar was
hij adviseur van de stichting huisor
gelcollectie Pieterskerk. „Ik heb
toen een serie opgezet rond histori
sche kabinetorgels en lunchpauze
concerten op de vrijdagmiddag ver
zorgd. Hier wilde ik iets soortge
lijks."
Gezien zijn achtergrond lag de keu
ze voor oude muziek voor de hand.
De Viet ziet het als een verbreding
van het culturele aanbod in de ge
meente. „Mensen bezoeken hier wel
uitvoeringen van koren en orgelmu
ziek. Maar toch meestal in hun eigen
kerk."
De stichting brengt een kamermu
ziekprogramma, van de Middeleeu
wen tot en en met de vroege Roman
tiek, tot ongeveer 1850. Want de
periode waartoe de oude muziek
wordt gerekend, wordt verruimd,
zegt De Viet. „Voorheen stopte die
bij Bach rond 1750. Maar het schuift
steeds meer vooruit in de tijd. Met
de Weense klassieken als belangrijk
ste uitbreiding. Mozart, Haydn,
Beethoven."
De stichting wil het aantal concerten
uitbreiden. Nu zijn het er vier per
jaar, maar De Viet ziet er graag één
grote uitvoering per jaar bijkomen.
En wel in de koorkerk van de Grote
kerk. Het zou volgens hem mooi
zijn als dat in het jaar van het eerste
lustrum van de stichting gebeurt. De
musicus mijmert al over cantates
van Bach en het werk van de Noord-
Duitse kerkcomponist Buxtehude.
Met de concerten probeert de stich
ting een breed publiek te bereiken.
„Ik denk dat 15 tot 20 procent van
de reformatorische kant komt, maar
we willen clanvorming doorbreken.
Iedereen is welkom." Ook in het be
stuur klinken verschillende stemmen
door, zegt De Viet. „De voorzitter is
buitenkerkelijk, een bestuurder is lid
van de SGP, een ander van het CDA
en er komt waarschijnlijk een nieuw
bestuurslid van rooms-katholieke
huize. We willen eenheid smeden en
geen verdeeldheid zaaien. Iedereen
moet hier kunnen komen."
In zijn muziekkamer kan hij zijn les
praktijk uitbreiden. Maar voor hoe
lang is niet zeker, nu er in de Thool-
se politiek ook stemmen opgaan om
de voormalige stadhuizen te verko
pen of een andere bestemming te ge
ven, zoals een hotel of restaurant.
Het is De Viet een gruwel.
„Niet omdat ik hier zit, hoor. Maar je
gaat als gemeente toch niet je cultu
reel erfgoed verkwanselen? Zulke
gebouwen kun je juist beter exploite
ren in een historische context. Dit
gebouw wordt al opgenomen in de
jaarlijkse Kunstroute, is open op Mo
numentendag en er wordt in ge
trouwd. Ik zou het onbegrijpelijk
vinden. Behoud het zoals het nu is en
probeer het cultureel beter te benut
ten."
De musicus draagt daar aan bij door
op zaterdagmiddagen zomerconcer-
ten.te geven op secretaireorgel en
clavecimbel. Ook andere solisten tre
den dan op. Goede amateurs kunnen
zich daarvoor aanmelden, vocalisten
en instrumentalisten. Er komen voor
al toeristen op af. „Je zou ook kun
nen denken om te spelen als er een
bruidspaar binnenkomt en na het
trouwen het pand weer verlaat. Zeker
voor mensen die in de kerk trouwen
is dat aantrekkelijk."
De orgelcultuur op Tholen is thuis en
in de kerk nog springlevend, zegt De
Viet. In de grote steden heb je te ma
ken met ontkerkelijking waardoor
het orgel minder wordt gebruikt. Hoe
je het ook wendt of keert, het orgel is
een kerkinstrument. Hier is het nog
een aansprekend instrument. Men is
hier nog echt geïnteresseerd in de or
gelmuziek." Bij hem thuis in Eind
hoven stond ook een orgel. Een trap-
orgel. „Zoals in zovele protestante
gezinnen. Mijn vader, mijn broers en
ik speelden er op. Ik heb de liefde
voor het orgel van huisuit meegekre
gen."
Toch was het orgel niet van meet af
aan verbonden met de kerk. „De Ro
meinen gebruikten het bij hun
theaterstukken. Pas later kwam het in
de kerk terecht." Tijdens de Refor
matie werd het echter verguisd. „Het
was te rooms en werd Satans fluyten
cast genoemd. Maar bij de invoering
van de gemeentezang werd het toch
weer opnieuw gebruikt. Sinds de
Dordtse Synode in 1618-1619 werd
het orgel nodig voor de begeleiding
van de psalmen. Het was een hot
item, maar het is verstandig geweest
om het orgel weer toe te laten. Daar
pluk ik nu de vruchten van."
De Viet speelde in juni in de Grote
kerk in Goes, in augustus in Meche-
len in het kader van het Limburgs or
gelfestival en is volgend jaar ge
vraagd om in de kathedraal van
Hasselt in Belgie, in de Kloosterkerk
in Den Haag en in de Grote kerk in
Schiedam te komen spelen. Verder is
hij vaste organist in de Grote kerk in
Bergen op Zoom en in de Hervorm
de kerk in Steenbergen. En voor het
lesgeven maakt hij ook gebruik van
het orgel in de Gereformeerde kerk
aan de Doelweg in Tholen. „Ik voel
me echt gezegend dat ik op zoveel
orgels kan spelen."
Zaterdag van 13.00 uur tot 15.00 uur
houdt De Viet open huis.
„Als je wilt dat de landbouw kapot
gaat, moet je zo doorgaan!" L.M.
Hage uit Stavenisse maakte dins
dag in de commissie gemeentelijke
ontwikkeling van zijn hart geen
moordkuil. En P. van Dieren uit
Poortvliet zei dat zijn vertrouwen
in de Thoolse politiek 'enorm is ge
zakt' door het voorontwerp be
stemmingsplan buitengebied dat er
ligt. De zonering die daarin is opge
nomen, is in zijn ogen de doodsteek
voor de boerenstand. Beperkingen
die te ver gaan, vergunningsplicht
die onwerkbaar is, ontnemen van
de vrijheid van ondernemerschap,
waren termen die bezwaarmakers
in de mond namen.
Bij de gemeente liggen zo'n 80 be
zwaarschriften tegen het vooront
werp-bestemmingsplan. Tóch is de
aangepaste versie een hele verbete
ring ten opzichte van wat er eerst
lag, complimenteerde C.W. Groene-
wege uit Sint-Maartensdijk het ge
meentebestuur. Meer positiefs viel
er dinsdag echter niet te beluisteren.
Twintig mensen lichtten hun bezwa
ren toe en gisteravond volgde een
zelfde groep. Het merendeel was ag
rariër en de meeste pijn zat voor hen
in allerlei beperkingen als gevolg
van het leggen van een bestemming
met natuurwaarden op percelen.
Mevrouw Versluijs-Pons uit Scher-
penisse vond dat de gemeente wat
de Scherpenissepolder betreft, de
grenzen moet respecteren die in de
ruilverkaveling voor het natuurge
bied zijn vastgesteld. „Dat u daar
nog eens een grens omheen legt,
kan niet. Dat is nergens op geba
seerd" Gronden die in de ruilverka
veling voor agrarisch gebruik zijn
aangewezen, dienen volgens haar
die bestemming te houden. Ze
maakte bezwaar tegen de bestem
ming 'grasland' voor een perceel
dat dit nooit is geweest (A.M. Kloet
uit Sint-Maartensdijk had eenzelfde
opmerking) en noemde het jaarlijks
moeten aanvragen van aanlegver-
gunningen 'niet werkbaar'. „Als je
voor elk gewas een vergunning
moet vragen met een landschapsad
vies, dan kost dat iedereen alleen
maar veel geld", aldus Kloet die de
beperkingen op gronden met na
tuurwaarden veel te ver vond gaan.
„De zonering druist in tegen een
ander uitgangspunt dat u hanteert,
namelijk het bieden van kansen aan
de landbouw", vond de agrariër.
Diens huiskavel van 20 ha is onder
meer als hoogwatervluchtplaats
voor vogels aangewezen. Kloet
vroeg om een nader onderzoek, ge
zien de grote consequenties die dat
voor hem heeft. Hij raadpleegde ie
mand die met officiële vogeltellin
gen van doen heeft en deze oordeel
de dat de gemeente de regels te eng
interpreteert. „Het is het begin van
het einde voor de landbouw, want
we kunnen onze toekomst niet vei
ligstellen", betoogde M.J. Kooij
man uit Sint-Annaland. Ook hij ziet
grond als hoogwatervluchtplaats
aangewezen. „Terwijl er al genoeg
ruimte is voor de vogels, want de
schorren daar komen maar zelden
onder water." L. Hofland uit Poort
vliet zei dat de Weihoek onterecht is
aangewezen als gebied waar vogels
de ruimte moeten hebben. „Er zijn
daar helemaal niet extra veel vogels
aanwezig. Bovendien is slechts 8%
van de landbouwgrond er nog gras
land."
Bestuurslid W.A. Boogaard van de
studieclub voor groente- en bloem
zaadteelt Eiland Tholen hekelde de
vergunningplicht voor afdekfolie.
Omdat boeren afhankelijk zijn van
het weer - 'en niets is veranderlij
ker' - is het niet werkbaar om tevo
ren een vergunning te vragen, bo
vendien betekent het een hoop
rompslomp voor zowel de boeren
als de gemeente. Een alternatief zou
zijn dat boeren in het voorjaar voor
Al hun gewassen vergunning vragen.
„Gun ondernemers de ruimte. De
vogels hoeven zich bij onverwacht
hoog water toch ook niet eerst op
het gemeentehuis te melden", zei
Boogaard gekscherend. Commissie
lied P.W.J. Hoek wilde weten hoe
veel leden van de vereniging dit
probleem ondervinden. Volgens
Boogaard doet dat niet ter zake, om
dat er ook niet-leden mee te kampen
hebben.
Groenewege had in de plantoelich
ting gelezen dat in de gebieden met
natuurwaarden (3B) aanleg vergun
ningen nodig zijn voor 'agrarische
productiebeplanting'. „Volgens mij
is dat alles wat groeit en bloeit",
concludeerde hij nuchter. „Ik acht
dit niet reëel en een administratieve
last. Terwijl de landelijke overheid
dat laatste juist wil terugdringen."
Commissielid J.J. van 't Hof wilde
weten of Groenewege het als een
belemmering ziet voor de bedrijfs
voering. „Inderdaad, want het is een
aanvraag en die ktin geweigerd wor
den." J.C.M. Geuze uit Poortvliet
zag dat twee van zijn vier percelen
zomaar in zone 3A (met natuur
waarden) waren geplaatst. „Het is
van de zotte dat anderen over je ei
gendom beslissen", vond hij. „Stel
u hebt een huis met vier slaapka
mers en u krijgt te horen dat u in
twee daarvan niet meer mag slapen.
Hoe zou u dat vinden?" Zijn buur
man Van Dieren noemde de zone
ring 'in strijd met het eigendoms
recht'. „Ik heb er ervaring mee in de
Krimpenerwaard. De boerenstand is
daar gemillimeterd en naar alle
windstreken verspreid." Ten aan
zien van de aanlegvergunningen
voorspelde hij dat geen enkele boer
die zal aanvragen. „Ons wordt daar
mee de vrijheid van ondernemer
schap ontnomen." Namens gebroe
ders Burgers uit Poortvliet bracht
een dochter van A.L. Burgers naar
voren dat volgens haar agrarische
grond niet zomaar een natuurbe-
stemming kan worden gegeven.
„Dan zal die grond eerst door de
overheid verworven moeten wor
Wilco Hage en Piet Guiljam pauseren even tijdens het rooien van 7 ha uien aan de Snabbeweg bij
Poortvliet.
den. De beperkingen die u er op
legt, leiden tot gewasschade en
waardevermindering." Ze doelde op
een perceel van elf hectare in de
Klaas van Steelandpolder dat eigen
dom is van Burgers.
Stavenissenaar L.M. Hage zei dat
zijn kleine bedrijf met intensieve
teelten ten dode is opgeschreven als
er beperkingen aan het gebruik wor
den gesteld. „En ik denk niet dat ik
die schade bij de gemeente kan ver
halen. Maar ik zou niet weten wat er
allemaal fout is in de polder. We
hebben het allemaal moeilijk, maar
jullie laten op deze manier alles ver
slonzen en verloederen." Hage gaf
aan dat wanneer hij vinken in zijn
gewas ziet, hij geen tijd heeft om
eerst een vergunning te halen. „Nee,
dan moet ik er netten overheen
gooien om de schade te beperken."
Ook M. Bierens-Imanse uit Tholen
maakte er bezwaar tegen dat grond
die voor de akkerbouw in gebruik
is, wordt aangemerkt als natuurge
bied. „Dat beperkt ons in de be
drijfsvoering."
De uitbreidingsmogelijkheden voor
pluimveehouderijen moeten vol
gens enkele bezwaarmakers ver
ruimd worden. „De beperkingen
staan een gezonde bedrijfsvoering
in de weg", zei A.H. Bevelander uit
Sint-Annaland. „Uitbreiding is no
dig voor het gezinsinkomen, maar
met maximaal duizend vierkante
meter bebouwing is schaalvergro
ting niet mogelijk. En een uitbrei
ding van 10% is erg onrendabel."
Bevelander gaf aan dat wanneer een
uitbreiding aan de orde komt, deze
100% zal zijn en zijn collega Hof
land zat op hetzelfde spoor. Verder
wees de Sint-Annalander erop, dat
ongewenste ontwikkelingen al door
de rijksoverheid zijn ingeperkt door
te werken met mestproductierech
ten. Hofland stelde dat de 10%-re-
gel hem klem zet. „Economisch ge
zien wordt ons bedrijf de keel
dichtgeknepen. Voor mij is een
bouwblok van één hectare te klein,
dat is al bijna vol. Geef mij daarom
nu al anderhalve hectare." Krijgt hij
geen extra ruimte, dan zijn veel in
vesteringen voor niets geweest en is
de financiële schade enorm. De
voorschriften zouden daarom aan
gepast moeten worden. Commissie
lid Hoek wilde weten of Hofland op
korte termijn concrete plannen voor
uitbreiding heeft, om te kunnen in
schatten hoe zwaarwegend zijn be
zwaar is (het bestemmingsplan
geldt voor tien jaar - red.).
L. de Oude uit Sint-Philipsland
vond dat niet zomaar willekeurig
een archeologische waarde op per
celen gelegd moet worden, omdat
dit een belemmering vormt bij
bouwplannen. „Of er moeten gron
dige verwachtingen aan ten grond
slag liggen." Verder vond De Oude
het niet juist dat eigenaren de kosten
van een archeologisch onderzoek
moeten dragen. „Als de gemeen
schap dit wil, moet die dat betalen."
De Sint-Philipslander had gezien
dat er twee verschillende kaarten
worden gebruikt en vroeg zich af of
dat juridisch juist is. Volgens ambte
naar mevr. Van Toorn kan dat, om
dat iedereen tegen wijzigingen weer
bezwaar kan maken.
Vossemeerder A.L. Aarnoudse wil
een subbestemming detailhandelsac
tiviteiten op zijn boerderijwinkel,
zodat hij nevenproducten kan verko
pen. Ook vroeg hij om daartoe de
lijst nieuwe economische dragers uit
te breiden. Hij verkoopt voor 80%
producten van zijn eigen bedrijf,
maar daarnaast is er vraag naar bij
voorbeeld groentezaden. Commis
sielid F.J. Goossen wilde weten of
Aarnoudse nu wel binnen de regels
opereert, wat deze bevestigde. Beve
lander vroeg de commissie om zijn
neventak - het verpakken van vis -
als nieuwe economische drager aan
te merken. Sint-Annalander J.H. den
Engelsman verzocht om drie perce
len grond rond zijn bedrijf een be-
drijfsbestemming te geven, zodat ze
gebruikt kunnen worden voor uit
breiding van zijn onderneming in
sierbestrating. En D.B. Goense uit
Anna Jacobapolder verzocht om de
begrenzing van zijn bouwblok te
verleggen, zodat hij aan de achterzij
de zijn schuur kan uitbreiden. „Past
u dit niet aan, dan ben ik genood
zaakt een groter bouwblok aan te
vragen. Want de schuur voldoet niet
meer aan de eisen van deze tijd."
Mevr. Versluijs stelde dat ze abso
luut gevrijwaard wil worden van be
perkingen door de aanwezigheid van
campings in de buurt. A. Duijnhou-
wer uit Scherpenisse tenslotté, die in
het natuurontwikkelingsgebied zit,
heeft plannen om iets in de recre
atieve sector te gaan doen en vroeg
om daartoe de zonering aan te pas
sen.
Verschillende insprekers wezen op
fouten, zoals gebouwen die niet op
de kaart zijn ingetekend. Kooijman
kreeg een dijk met een zware na-
tuurbestemming voor zijn deur, ter
wijl daar de provinciale weg loopt.
H.J. Mol uit Sint-Maartensdijk wees
op verkeerd ingetekende eigen
domsverhoudingen van erf en
schuur die hij met zijn buurman
deelt. En Kloet maakte duidelijk dat
hij twee afzonderlijke bedrijven
heeft - aan de Tweede Dijk en aan de
Vierde Dijk - zodat het niet terecht is
dat slechts bij één daarvan een
bouwvlak is aangegeven. „Dat zou
betekenen dat het andere niet kan
uitbreiden. Maar er is hier geen spra
ke van een hoofd- en een neven-
bedrijf. De teelt en opslag van ge
wassen vindt op twee plekken ge
scheiden plaats."
Alle insprekers kregen van commis
sievoorzitter H.W. van Eenennaam
vijf minuten spreektijd en dat bleek
ruim voldoende. Alle opmerkingen
worden beoordeeld door ambtena
ren van de gemeente Tholen
een beetje is doodgebloed. Nu ga
ik meestal stappen in Bergen op
Zoom. De meeste jongelui uit de
gemeente Tholen die ik ken, zoe
ken, bij het ontbreken van moder
ne discotheken, hun vertier elders.
Zie jij voor jezelf toekomstper
spectieven in de gemeente Tho
len?
Nee, eerlijk gezegd niet. Als am
bitieuze rechercheur is het in deze
contreien niet erg boeiend. Er ge
beurt hier zowel in positieve als
negatieve zin erg weinig. Als je bij
de politie informeert naar de toe
komstmogelijkheden word je ook
altijd afgeraden om hier op het
platteland aan de slag te gaan. Dat
is gewoon zonde van je opleiding,
zeggen ze daar.
Ben je geïnteresseerd in politiek?
Daar houd ik me absoluut niet
mee bezig. Ze maken er toch maar
een zootje van met z'n allen. Arti
kelen als tabak en benzine worden
alsmaar duurder en allerlei sociale
voorzieningen krimpen in of ver
dwijnen.
Ga je later ook niet van je stem
recht gebruik maken?
Nee, daar zie ik het nut echt niet
van in. Naar mijn mening heeft de
stem van het volk toch geen enke
le invloed op het gemeentelijk en
landelijk beleid.
Wordt er naar jouw mening vol
doende voor de Thoolse jeugd ge
daan
Als ik hier naar Oud-Vossemeer
kijk, ben ik geneigd om ja te zeg
gen. Ik ben zelf heel nauw betrok
ken geweest bij de besprekingen
over het jeugdhonk. Het was mijn
idee om het gebouwtje voor de
plaatselijke jeugd bij het trapveld
je aan de Patrijzenweg te zetten.
Voor de rest is er hier in heel de
gemeente niet veel te beleven voor
jongeren. Je ziet dat ook terug in
het gedrag van veel jongelui. Door
verveling worden ze balorig en dat
heeft al regelmatig tot hommeles
geleid.
Wat bevalt jou het meest in onze
gemeente?
Het is hier zo lekker rustig. Ja, ik
weet dat het tegenstrijdig klinkt
met mijn antwoord op de vorige
vraag. Maar met rustig bedoel ik
in dit geval het ontbreken van als
maar voorbij razend verkeer en
het gestresste leven zoals dat in
grote steden heerst.
Als jij het één dag voor het zeggen
had, wat zou je dan in onze ge
meente veranderen
Ik zou er sowieso voor zorgen dat
er een paar goede discotheken op
Tholen kwamen en hangplekken
waar jongelui, zonder dat ze men
sen overlast bezorgen, elkaar kun
nen ontmoeten. Verder lijkt het me
gaaf om ergens een crossvoorzie
ning te maken waar je ongestoord
rond kunt scheuren op je brommer
of scooter. Nu wordt dat nog te
vaak op de openbare weg gedaan.
Heb je tot slot nog één ultieme
droomwens?
Een echte dromer ben ik niet,
maar mijn ideaal op dit moment is
een gerespecteerd rechercheur
worden in een grote stad als Rot
terdam. Mensen tot de orde roepen
en misdaad bestrijden lijkt me
schitterend werk.
Ben je wel eens door oom agent
op de bon geslingerd?
Nee, nog nooit. Niet dat ik zo'n
heilig boontje ben hoor, maar ik
heb tot nu toe gewoon altijd geluk
gehad denk ik. Ik heb twee keer
een aanrijding gehad en dan word
je toch ook wel wat voorzichtiger.
Je moet weten wanneer je het gas
vol open kunt draaien. In de be
bouwde kom houd ik me altijd
keurig aan de voorgeschreven
snelheid. Zo'n aanrijding als eer
der dit jaar in Bergen op Zoom
(Bergse Plaat) plaatsvond, waarbij
een spelende kleuter de dood
vond, is natuurlijk verschrikkelijk.
Heb je een vriendin?
Sinds twee maanden heb ik verke
ring met Sascha Sneep uit Steen
bergen.
Wat voor opleiding volg je?
Ik ben net begonnen aan het eerste
jaar van een iet-opleiding aan het
Zoomvliet college in Roosendaal.
Computers hebben altijd al mijn
interesse gehad en ik kan er best
goed mee omgaan.
Wat voor werk wil je na je oplei
ding gaan doen
Met mijn opleiding zou je het mis
schien niet verwachten, maar ik
wil rechercheur worden. Bij de
politie hebben ze me geadviseerd
om eerst de iet-opleiding te doen.
Je stapt met dit diploma veel een
voudiger en op een hoger niveau
in de recherche-opleiding.
Heb je naast je studie en scooter
rijden nog hobby's?
Sleutelen aan brommers en moto
ren vind ik wel leuk en ik ga re
gelmatig uit. Het is jammer dat het
uitgaansleven in Sint-Annaland nu
uit Oud-Vossemeer
Wat voor scooter heb je?
Een Aprilia.
Heb je die nieuw gekocht?
Ja.
Heb je hem van je ouders gekre
gen of zelf verdiend?
Ik ben in de gelukkige omstandig
heden dat mijn ouders hem voor
me betaald hebben.
Heb je een bijbaantje
Ik werk in mijn vrije tijd in een
bromfiets- en motorzaak in Steen
bergen. In de schoolvakanties en
op zaterdagen verdien ik zo een
lekker centje bij.
Wat vind jij de kick van scooter
rijden
Het is gewoon heerlijk om je zo
door het verkeer te wurmen. Óp de
scooter ben je overal veel sneller
dan met de fiets. Hier in de omge
ving kun je je zelfs sneller ver
plaatsen met een scooter dan met
een auto. Er komen steeds meer
hindernissen (verkeersremmers)
bij en die neem je net even makke
lijker met de scooter.
Vind je het in de gemeente Tholen
veilig voor scooterrijders?
De wegen en fietspaden zijn over
het algemeen wel goed, alleen het
fietspad tussen Sint-Maartensdijk
en Stavenisse is levensgevaarlijk.
Het is erg smal, de tegels liggen
los en ongelijk en voor je het weet
zitje met je wielen tussen de sple
ten die tussen de tegels zijn ont
staan. Mijn twee broers wonen in
Stavenisse, dus ik rijd nogal eens
die kant. Ik hoop dat het nieuwe
fietspad er heel snel komt.
Stanny Cornelissen (16)
