'Op Tholen gaan we met de honden
al jaren voor het beste fokresultaat'
'Niks beter dan rust en dat
is nu even ver te zoeken'
Raad steunt verplaatsen
van school naar Tholen
Zeventig bewoners de Schutse verhuizen
Donderdag 12 juni 2003
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
11
Nederland scoortvooral dankzij Tholen, hoog bij internationale wedstrijden
Teveel fanatisme
Traditie
Klikken
Patrijzentelling
ABT tegen principebesluit Schelde college
Met alleen het ABT tegen is de gemeenteraad donder
dagavond akkoord gegaan met het principebesluit om
het Schelde college uit Sint-Maartensdijk te verplaatsen
naar Tholen. De meerderheid van de raad heeft voldoen
de vertrouwen in het nader onderzoek dat het college in
zal stellen waarna aan het eind van dit jaar een definitief
besluit zal worden genomen.
„Ik zal blij zijn als we er zitten", zegt mevr. Giljam, ter
wijl ze op de tweede verdieping met de dames De Bruin-
Goedegebuure en De Graaf-v.d. Klooster de verhuis-
drukte in zorgcentrum de Schutse in Sint-Annaland
gadeslaat. „Maar de tijdelijke huisvesting is wel een
mooi gebouw, want ik ben meegeweest bij het maken
van de keuze en toen was ik er al direct weg van", zegt
mevr. Giljam, die in de cliëntenraad zit.
Eerste groep
Kippen
Zusters fietsen
Gescheiden keukens
Winkeltje
Hospice
Hondenfokkers van het eiland Tholen zijn de beste in Europa. Dat
blijkt uit de kwaliteit van de honden die ze fokken. De kwaliteit van de
honden wordt afgemeten aan het aantal prijzen dat ze op internationa
le tentoonstellingen in de wacht slepen. En aan de periode dat dezelfde
hond of diens nazaten prijzen winnen. Dat degenen die dat bepalen te
vens voor een belangrijk deel van het eiland komen, doet daaraan vol
gens Wim van Doorn uit Poortvliet, fokker en keurmeester, niets aan
af. Juist keurmeesters zijn, als het gaat om het beoordelen van Thoolse
dieren, extra alert. Ze willen kritiek, het hebben van voorkeur, kost
wat kost voorkomen.
dat de concentratie op Tholen van
goede hondennesten op toeval be
rust. „Er zit op Tholen een populatie
goede jagers. Die wil werken met
goede honden. Dat betekent dat op
Tholen wordt gegaan voor het beste
fokresultaat. Dat is al jaren zo en
daar plukken we nu de vruchten
Wim van Doorn.
Vast staat dat de vraag naar honden
die op Tholen zijn gefokt, groot is.
Daar staat een gering aanbod tegen
over. Uit gesprekken met diverse
Thoolse fokkers blijkt dat echte lief
hebbers slechts af en toe een nestje
fokken. Dat betekent dat er op Tho
len puur op kwaliteit en uit liefheb
berij wordt gefokt en dat er volgens
Van Doorn geen sprake van is dat de
winnaars van bekers, linten en ande
re prijzen honden fokken 'om den
brode'.
Het gevaar bij 'broodfokkers' is, dat
een hond wordt aangeboden van een
kwaliteit die de koper niet had ver
wacht. Gezondheidsproblemen bij
de pup stapelen zich doorgaans op.
Zieke heupen, zwakke longen en af
wijkende ingewanden zijn daarvan
voorbeelden die talloze malen in de
praktijk worden aangetroffen.
Ondanks de hoge uitgaven door de
bestrijding van ziekten, kan de hond
vaak niet worden gebruikt voor het
doel waarvoor hij is aangeschaft. Op
Tholen is dat doorgaans de jacht.
Maar ook als huishond, waakhond
of troeteldier voor de kinderen zijn
op Tholen gefokte honden populair.
Thoolse - vooral staande - honden
zijn van goede kwaliteit. Lichame
lijk uitstekend ontwikkeld en geeste
lijk dermate bij de tijd dat ze snel le
ren en zelden wat vergeten. Dat zegt
niet alleen Van Doorn, maar ook in
ternationale keurmeester Peter Bahl-
ke, jachthondenspecialist Ton Buijs
en herdershonddeskundige Henk
Mutsers. Oorzaak? Van Doorn zegt
Van Doorn krijgt tientallen aanvra
gen per jaar voor een pup. „Niet al
leen ik, maar ook de andere honden
liefhebbers op Tholen kunnen aan
de vraag niet voldoen. Dat komt om
dat de meesten om de drie jaar,
hooguit om de twee jaar, een nestje
fokken." Daar is Henk Mutsers (68)
vanwege zijn leeftijd mee gestopt.
Hij woont tien jaar in Sint-Maar
tensdijk, voordien in Stavenisse. In
1977 begon hij met het africhten van
Duitse herdershonden. En met suc
ces, vindt hij zelf. Bekers en getuig
schriften vormen het bewijs. Ooit
was er op Tholen een bloeiende ver
eniging van liefhebbers van Duitse
herders. „Die club bestaat niet meer.
Die is na onenigheid binnen het be
stuur ontbonden." Wat Mutsers be
treft zijn er op Tholen, in tegenstel
ling tot wat landelijk gebeurt, geen
fokkers te vinden die uitsluitend uit
winstbejag werken. Zijn landelijke
ervaringen van de laatste jaren zijn
wat dat betreft niet best. „Er bleek
op den duur geen vervelender mens
dan een hondenmens. Ik bedoel dat
de mentaliteit van een hoop honden
liefhebbers is veranderd door teveel
fanatisme. Er is niet veel meer aan."
Zelf huldigt hij het standpunt dat het
gaat om het houden van een lieve
huishond. „Een hond waarvan nie
mand bang hoeft te zijn."
Die kwalificatie geldt volgens Ton
Buijs (32) uit Sint-Annaland zeker
voor de labradors die uit zijn stal
komen. Buijs heeft labrador retrie
vers. Een hond die er om bekend
staat dat hij zijn baas een plezier wil
doen. Een eigenschap die bij de
jacht haast onontbeerlijk is. De hond
staat bekend als een doorzetter en is
geschikt voor het zware waterwerk.
Buijs heeft zelf geen nestjes, maar
importeert de hond uit Engeland.
Wel helpt hij liefhebbers bij het af
richten van de dieren. „Buiten het
seizoen trainen we ook. Dan wordt
er gewerkt met dummies. Dus een
kunstfazant of iets dergelijks." Buijs
heeft een reputatie opgebouwd die
tot ver over de landsgrenzen bekend
is. „Ik word soms uitgenodigd om
mee te doen met wedstrijden in En
geland en in Frankrijk." Dat leverde
hem bij de Fransen een eerste prijs
op in de afdeling uitmuntend. „Dat
was met de hond Knight. Die is ruim
vier jaar en doet nog steeds mee."
Voor Peter Bahlke (59) uit Sint-
Maartensdijk, internationaal keur
meester van jachthonden, is het nog
maar de vraag hoe lang er met de
honden nog fatsoenlijk kan worden
getraind. Hij wijst op de nieuwe Flo
ra- en Faunawet. Bahlke, dit jaar in
middels als keurmeester opgetreden
in Frankrijk en Italië, signaleert dat
de jacht onder druk staat. „Tot nu toe
geldt Tholen als een wildrijk gebied.
Dat betekent dat jachthondeneigena
ren ruim voldoende mogelijkheden
hebben om goed te trainen. De jacht
staat door de beperkingen in de Flo
ra- en Faunawet onder druk. Daar
naast is de publieke opinie over de
jacht zodanig dat jagers banger wor
den om met de honden te gaan ja
gen." Niettemin kent Tholen volgens
Bahlke een grote traditie als het gaat
om het trainen van jachthonden. Zelf
werkt hij met de Epagneul Breton.
Een kleine Franse hond die bekend
staat om zijn snelheid. Hij signaleert
als een van de besten waar het wild
zit en gaat er dan zodanig bijstaan
dat de jager het eveneens in de gaten
krijgt. Als apporteur gooit de hond
volgens de kenners wat minder hoge
ogen.
Bahlke heeft het zich met deze hond
niet gemakkelijk gemaakt. Moeilijk
af te richten, zeggen de mannen die
het weten kunnen. Daarom wordt het
eigenzinnige dier landelijk niet veel
als jachthond ingezet. Bahlke, af
komstig uit Amsterdam, is met een
'eilandse' getrouwd. „Je zag hier al
lemaal langharige honden. Ik ben ge
charmeerd geraakt van de Epagneul
Breton. Nee, ik ben geen fokker. Ik
heb wel af en toe een nestje." Hij
houdt zich meer bezig met het beoor
delen van de prestaties van anderen.
„Ik jureer veel internationale wed
strijden. Nederland scoort internatio
naal gezien erg hoog. Dat is vooral te
danken aan de deelname uit Tholen."
Van Doorn kan de zienswijze slechts
beamen. De Poortvlietse architect zit
zowat zijn hele leven tussen de hon
den. Hij geniet bekendheid als keur
meester van staande honden, als
keurmeester van apporterende hon
den en hij beoordeelt proeven met
jachthonden. Daarnaast is hij lid van
diverse organisaties op het gebied
van hondensport en het fokken van
honden. Kortom, het lijkt een raadsel
dat de man nog tijd heeft om aan het
tekenen van mooie panden te den
ken. Roep bij Van Doom het woord
jachthond en binnen een mum van
tijd ben je verloren in een college
vooijagen, apporteren en tentoon
stellingen. Van Doom is niet voor
niets al meer dan 25 jaar indringend
bezig met een groot aantal zaken die
honden en jachthonden betreffen.
Van belang is onder meer Van
Doorns inbreng in de Zeeuwse
jachthondencommissie. Hij is
voorzitter, Ton Buijs vice-voorzit-
ter. Daarnaast is C. De Graaf uit
Scherpenisse lid van de commissie.
Een heel karwei, in het besef dat
deelname van tachtig honden aan
bepaalde bekwaamheidsproeven
eerder regel dan uitzondering is.
De gemiddelde proef bestaat uit de
hond laten volgen, hem wegsturen,
terug laten komen. Op de plaats la
ten zitten uit het zicht van de baas
en nog een paar van die zaken
waarbij bij een 'normale' hond de
vraagtekens op het hoofd verschij
nen. Want leer een hond maar eens
een eend apporteren die midden in
een vijver ligt. En niet zigzaggend
door het water, nee, in een rechte
lijn.
Wat Van Doom betreft moet eerst
de baas van de hond in opleiding.
„Het moet klikken tussen de baas
en de hond. De hond wil van nature
leiden. Als de baas gaat leiden,
moet de hond op diens kwaliteiten
kunnen vertrouwen. Straf je de
hond verkeerd, of doe je iets dat
het dier niet begrijpt, dan kan dat
het vertrouwen aanzienlijk scha
den." Goed opgeleide bazen en
honden hebben wat Van Doom be
treft effect op de kwaliteit van de
op Tholen gefokte honden. „We
fokken op Tholen alleen honden
die we denken zelf nodig te heb
ben."
En jaar of dertig geleden werden er
aan de jachthond niet zoveel eisen
gesteld als tegenwoordig. Twee tot
drie proeven per jaar, twee of drie
wedstrijden en dan had de liefheb
ber het wel gehad. Nu is dat an
ders. Van Doorn spreekt van tach
tig proeven per jaar en van 140
veldwedstrijden. En allemaal met
deelnemers die het beste uit hun
hond willen halen en de beste hond
willen aanschaffen of fokken. De
geringe fok van Thoolse jachthon
den heeft volgens Van Doom am
per invloed gehad op de prijs. „De
Thoolse fokker rekent fancy-prij-
zen. De prijs die er gemiddeld voor
een hond staat. Vorig jaar werden
uitstekende pups verkocht voor
rond de 400 euro." Dat betekent
dat mensen die ondanks het gerin
ge aanbod toch een hond willen ko
pen, zich 'ontzettend goed' moeten
informeren. Van Doorn: „Dat kan
het beste bij een rasvereniging ge
beuren. Die clubs zijn niet gebaat
bij broodhandel of zieke dieren.
Die willen ook het ras zuiver hou
den." Daarnaast moet het hele ge
zin het eens zijn met de aanschaf
van de hond. Laatst had Van Doom
ingestemd met de verkoop van een
van zijn honden aan een familie el
ders in Nederland. „Daar bleek bij
nader inzien de vrouw des huizes
toch niet zo jachthondminded als ik
eerst dacht. Ze wilde geen jonge
hond begeleiden, was veel weg en
zou de verzorging vooral aan een
inwonende zoon overlaten. Ik heb
toen gezegd: wacht met de aan
schaf van dit type hond tot je meer
tijd hebt. Natuurlijk was de zoon
teleurgesteld. Maar dat is beter dan
een verkeerd opgevoede hond."
Zelf heeft Van Doom om de drie
jaar een nestje. Duitse staande
langhaar. De tientallen aanvragen
daarvoor uit binnen- en buitenland
laten hem niet onberoerd. Hij vindt
het een hele eer dat de honden zo
gewild zijn. Maar om die reden
extra nestjes fokken? Nee. Dat ge
beurt niet. Dat hij koos voor de
langhaar, ligt aan het weidegebied
in Zeeland. Van Doorn: „Je hebt in
Zeeland verschillende jachtvelden.
Van open landschappen tot ondoor
dringbare struikgewassen. De lang
haar is voor verschillende typen
jacht geschikt. De hond is niet ner
veus en relatief gemakkelijk af te
richten."
Naast twee langharen lopen er twee
labradors en een Jack Russell rond
zijn woning. Dat de 'langharen'
goed zijn afgericht, komt tot uiting
tijdens de veldwedstrijden. Die
worden met regelmaat op Tholen
gehouden. Onlangs nog de voor-
jaarsveldwedstrijden. Dan zoekt de
hond patrijzen in de wintertarwe.
Van Doom: „Patrijzen geven de
minste geur af. Dus voor de hond
het moeilijkst om op te sporen. Een
fazant opzoeken is gemakkelijker.
Niet alleen geeft die meer geur af,
ze loopt ook meteen weg. Een pa
trijs bijft zitten."
De voorjaarswedstrijden op Tholen
hebben wat Van Doorn betreft ook
tot doel te kijken hoe de wildstand
zich gedraagt in de akkerranden en
op de bloemdijken. Tholen is daar
bij een proefprojet. „We verrichten
tellingen. Met de honden kom je de
patrijzen tegen. De locaties zetten
we op papier. Dat gaan we zes jaar
bijhouden. Dan kunnen we verge
lijkingen maken. Met die vergelij
kingen zie je hoe het gesteld is met
de wildstand. Of die afneemt of
verbetert. Op Tholen doen we dat
met patrijzen. Elders in de provin
cie gaat het om bijen en andere in
secten." Deelnemende boeren krij
gen daarvoor geld, zegt Van Doom.
„In 2008 maken we een analyse.
Dan kijken we ook of er uitbrei
ding moet komen van de akkerran
den. Nu hebben we op Tholen 43
hectare. Zo'n 70 kilometer. Dat is
eigenlijk te weinig voor een goed
onderzoek. Dan moet je 200 tot
300 hectare hebben. De subsidie-
pot was goed voor 2200 tot 2300
euro per hectare. Ik denk dat de sub-
sidiepot leeg is. Misschien dat een
nieuw kabinet de pot weer vult."
Zonder uitzondering waren de frac
ties het er over eens dat het open
baar voortgezet onderwijs op Tho
len behouden moet blijven. De
vraag is alleen hoe en tot welke
prijs het voortgezet middelbaar be
roepsonderwijs (vmbo) in stand ge
houden kan worden. Daar waren de
nodige twijfels over.
De SGP maakte kanttekeningen bij
de voorspelde groei van het inwo
nertal. Volgens H.W. van Eenen-
naam is dat geen garantie voor de
groei van de school (tot 300 leerlin
gen). De prognoses zijn te weining
onderbouwd, vond hij. Ook wilde
hij meer weten over de financiële
gevolgen van de nieuwbouw.
P. van Belzen (CU) vroeg zich sa
men met J. van den Donker (D66)
af of de investering van 6,5 miljoen
euro wel verantwoord is. „Maar als
u aantoont dat de investering benut
zal worden, stemmen we waar
schijnlijk voor," zo verwoordde
Van den Donker zijn twijfel over
het project.
F.J. Goossen (VVD) was wat posi
tiever gestemd. Hij vond dat het
ROC West-Brabant harde garanties
moet geven om de school in Tho
len in stand te houden. Net als Van
Eenennaam merkte hij een aarze
ling in het streefminimum.
J.J.P.A. Boulogne (ABT) stelde dat
het vmbo onder druk staat. Dat er
nogal wat leerlingen vroegtijdig af
haken. Hij vroeg zich af waarom
het ROC er niet meteen een mbo-
zorgafdeling aan toevoegt. „Dat
maakt de levensvatbaarheid gro
ter." Ook twijfelde hij aan het ver
breden van het lessenaanbod (tech
niek-breed). „Het is een verarming
VERVOLG VAN V()RPA(i 1NA
Een derde barrière voor het vuur
werk is oliehandel Verbo op de
punt van de landtong. Die ligt op
240 meter van de plaats waar het
vuurwerk zou worden afgestoken
en dat moet minimaal 325 meter
zijn. Bij de Verbo zijn gasflessen
opgeslagen en andere brandbare
materialen als koelvloeistof, anti
vries, thinner, terpentine en
smeerolie. Er is ook een onder
grondse opslag voor benzine
(4500 liter), petroleum (5000 li
ter) en gasolie rood (12.000 liter).
Voorts zijn er nog twee afleverzui-
len voor motorbrandstoffen. Op
311 meter van de vuurwerkplaats
ligt een ponton voor opslag van
663.000 liter gasolie, die volgens
telefonische informatie van de ge-
voor de doorstroming naar het be
drijfsleven. Dat zal veel minder
aanspreken dan de bestaande rich
tingen, metaal, bouw en motor
voertuigentechniek."
E.M. van der Wal-Vermeulen (Pv
dA) benadrukte nogmaals dat ze
liever het Schelde college in Sint-
Maartensdijk wilde houden, maar
dan met een theoretische leerweg.
Maar dat bleek wettelijk niet moge
lijk. Ze liet nu een 'volmondig ja'
horen op het voorstel. Reden was
de reisafstand voor de leerlingen.
Leerlingenuitval kan worden tegen
gegaan omdat 'de lijntjes kort zijn'.
J.P. Bout (CDA) noemde het een
ramp als de school zou verdwijnen.
Hij had weinig moeite met het
voorstel. Een belangstellingsonder-
zoek onder de ouders is volgens de
christen democraten niet nodig.
„Dat is een momentopname."
Wethouder W.C. van Kempen on
derschreef in grote lijnen de vragen
en kanttekeningen van de fracties.
„We gaan nu de intentie om het
Schelde college te verplaatsen uit
werken. Nog niet alles is geregeld.
We willen eerst een heleboel zaken
onderzoeken zodat we op 1 noveber
met een onderbouwing kunnen ko
men. Het hard maken van de prog
noses en de financiële gevolgen."
Voor de meerderheid was de uitleg
van Van Kempen voldoende om
het voorstel te steunen. De SGP
had een amendement klaarliggen,
maar diende het niet in. Het ABT
keerde zich tegen het principebe
sluit. Boulogne ziet overlevings
kansen als het mbo er aan wordt
toegevoegd: „Dat is nieuw voor
Tholen."
meente daar permanent bij de
vluchthaven ligt.
Volgens het werkplan van Wagen
voort zouden de hulpdiensten voor
de afzetting moeten zorgen, maar
de regionale brandweer wijst dat
af. De commandant van de ge
meentelijke brandweer acht het
wenselijk dat een blusploeg met
tankautospuit ter plaatse paraat is,
als het vuurwerk op een andere
plaats zou doorgaan. Wagenvoort
zou volgens het oorspronkelijke
verzoek vuurwerk van 8 inch als
zwaarste kaliber willen afsteken.
De provincie laat de veiligheid
van het publiek en de Verbo
zwaarder wegen dan de belangen
van de aanvrager, maar die heeft
nog de mogelijkheid om met een
alternatief te komen.
In drie dagen verhuizen er 70 bewo- straks wel missen, evenals de mo-
hers van de Schutse een paar hon
derd meter verder de F.M. Boog-
aardweg in naar de tijdelijke
huisvesting op een perceel van
jachtopziener Han van Vossen. Er
zijn parkeerplaatsen aangelegd en
met planten en bloemen lijkt het of
de Schutse II er al een jaar staat. Op
de twee binnenplaatsen ligt zelfs al
een heus grasveld. „Het is welis
waar een tijdelijke huisvesting,
maar het is toch een volwaardig
zorgcentrum", stelt directeur PW.
Kok tevreden vast. Hij constateert
dat alles op rolletjes loopt. De voor
bereidingen zijn omvangrijk ge
weest en het draaiboek wordt nu uit
gevoerd. „Maar voor de bewoners
is het best spannend", zegt Kok.
De eerste groep van 26 bewoners
die gisterenmiddag om vijf uur ver
huisde, zit in de recreatiezaal van de
Schutse I met familieleden en vrij
willigers. 's Morgens om acht uur
begonnen de verhuizers van de fa.
Van Eegeraat uit Bergen op Zoom,
nadat familieleden en vrijwilligers
tevoren de persoonlijke bezittingen
hadden ingepakt. Drie verhuiswa
gens rijden af en aan. Met een lift
worden de spullen vanaf de tweede
verdieping in een vrachtauto gela
den, die aan de kant van de Tienho
ven staat. Voor de 26 bewoners
wordt het een dagje wachten in de
recreatiezaal. Hun oude kamer
wordt leeggemaakt, hun nieuwe zal
in de loop van de dag worden inge
richt. Alleen het bed en het meubi
lair zetten de verhuizers op. De do-
ten met kleding en andere
eigendommen worden door familie
leden of vrijwilligers uitgepakt. En
öm vijf uur breekt het grote moment
van de verhuizing aan, waarna er in
de Schutse II gezamenlijk wordt ge
geten met de familieleden erbij.
„Er wordt menig traantje gelaten,
want ieder had het hier naar zijn
zin", zegt mevr. Giljam. Voor haar
en voor veel anderen is het zeker
hiet de eerste verhuizing die ze
meemaken. „Maar als je oud ge
worden bent, valt dat toch niet meer
zo mee. Zelf ben ik met z'n tweeën
in de Schutse gekomen en nu ga ik
alleen naar de tijdelijke huisvesting.
En of ik het beleven mag dat we
over een paar jaar naar de nieuwe
Schutse verhuizen, moeten we nog
maar afwachten", aldus mevr. Gil
jam.
Samen met mevr. De Bruin en mevr.
De Graaf kunnen ze vanaf de twee
de verdieping tot aan de Stoofweg
de polder inkijken. „We hebben hier
èen prachtig uitzicht. Dat zullen we
len", zegt mevr. De Bruin. „Maar in
de tijdelijke huisvesting hebben we
weer wat anders", vertelt mevr. De
Graaf. „Ik heb de hazen daar al zien
spelen en je ziet er ook fazanten. En
er komen ook kippen op de binnen
plaats. Dan kan ik de eieren gaan ra
pen."
In de Schutse II is alles op de bega
ne grond. Het pand is 104 meter
lang en 51 meter breed. Alle gangen
bij elkaar vormen een afstand van
350 meter. „Daarom hebben we
voor de zusters in de nachtdienst
ook twee fietsen aangeschaft", ver
telt directeur Kok. Geen traplopen
meer straks, maar wel lange gangen.
Op de fietsen zit een mandje om
medicijnen of andere spullen ge
makkelijk mee te kunnen nemen.
Niet alles is tijdelijk in de Schutse
II. Zo is er een nieuwe telefoonin
stallatie aangeschaft - die was er de
oorzaak van dat de verhuizing twee
weken moest worden uitgesteld -
die over een paar jaar in de Schutse
III zal blijven functioneren. Een
moderne zorgtelefoon met grote
toetsen en cijfers voor de ouderen.
Er is zelfs nog een aansluiting voor
om de pols en een trekbel in de toi
letruimte, zodat er drie mogelijkhe
den zijn om hulp te vragen. De in
stallatie staat in contact met de
zusterpost, waar mobiele telefoons
hangen die de medewerksters overal
mee naar toe kunnen nemen. Met
deze nieuwe telefooninstallatie kun
nen de bewoners elkaar ook intern
bellen. Het enige nadeel is, dat ie
dereen een nieuw telefoonnummer
heeft gekregen, zodat het nummer
in het telefoonboek niet meer klopt.
Wat ruimte betreft, gaan de bewo
ners er flink op vooruit: van 19 m2
in de oude Schutse naar 27 m2 in de
tijdelijke huisvesting. Iedere bewo
ner heeft een grotere kamer, een
royalere keuken en een eigen dou
che. Daarom is er maar 1 hooglaag-
bad meegenomen naar de Schutse
II. De twee andere zijn nu niet meer
nodig.
Het is de derde keer dat de houten
gebouwen van de fa. Wagenvoort
worden gebruikt voor de tijdelijke
huisvesting van een zorgcentrum,
maar dat is het pand nog niet aan te
zien. Alles ziet er netjes uit, er ligt
vloerbedekking en hoewel de recre
atiezaal kleiner is, oogt die zeker
niet minder gezellig. Van weerskan
ten is er namelijk licht. De bewo
ners kijken uit op twee binnenplaat
sen, waar het gras al groen is. In de
recreatiezaal staat het aquarium al,
evenals de biljart en een groot
De dames De Graaf, Giljam en De Bruin behoren morgen tot de laatste lichting die gaat verhuizen.
schip.
Medewerkers van bouw- en instal
latiebedrijven zijn ondertussen be
zig met de inrichting van de keuken.
De keuken voldoet aan de nieuwe
regelgeving, zodat er aparte ruimten
zijn voor het brood, warm eten en
ook voor de afwas. De warme maal
tijdvoorziening voor mensen buiten
de Schutse kan gewoon blijven
doorgaan.
In de oude Schutse komen de bewo
ners nog inkopen doen in het win
keltje. De kassa hapert en hoofd van
de huishouding Henk Aarnoudse
wordt erbij geroepen. Met een sleu
teltje heeft hij het euvel snel opge
lost en de verkopen kunnen weer
doorgaan. Ook in de tijdelijke huis
vesting is er ruimte voor een win
keltje. Alle voorzieningen blijven
gehandhaafd.
De vijftien verhuizers lopen op en
neer met meubilair en dozen. Ver-
huiscoördinator Ada Hage kijkt of
alles goed loopt en ook hoofd ver
zorging Ine van Ommen loopt op en
neer van het oude naar het nieuwe
pand. De verhuizing stopt steeds om
vijf uur om de overlast voor de be
woners te beperken. „Niks beter
dan rust en dat is nu even ver te zoe
ken", zegt medewerkster Marian
Verkerke van de dagopvang.
De afdeling Oudeland, genoemd
naar de weg/polder waar de bewo
ners op uitkijken, is gisteren als eer
ste bewoond. Sommige bewoners
gingen lopend aan de arm van ver
zorgers, anderen per rolstoelbus en
mevr. Van der Werf werd op haar
bed verhuisd. De verpleegafdeling
telt acht appartementen en ook de
gesloten afdeling valt onder Oude
land. Vandaag gaan er 20 bewoners
over naar Landzicht, die kijken op
de landerijen uit richting Zoetwater-
weg. En morgen gaan de laatste 24
mensen naar het Nieuwlandje, de
afdeling aan de voorkant bij de
hoofdingang. Daar komen de dames
Giljam, De Bruin en De Graaf met
dhr. Moerland, die samen op de
tweede verdieping de verhuisdrukte
nog steeds gadeslaan. „We hebben
veel te kijken en te zien."
Directeur Kok zegt nauwelijks
klachten gekregen te hebben over
de woningtoewijzing in de tijdelijke
Schutse. „We hebben zorgvuldig de
mogelijkheden van de bewoners be
keken. Wie bijvoorbeeld slecht kan
zien, heeft er niets aan om ver de
polder te kunnen inkijken. Dan kun
je beter aan één van de twee binnen
plaatsen zitten." Het haar van de be
woners kan straks ook verzorgd
worden, want de kapsalon is al
klaar. De fysiotherapeut en de pedi
cure beschikken eveneens over een
aparte ruimte. De administratie
werd dinsdag al verhuisd. Er is ver
der een grote personeelsruimte. Al
leen de directeur is er een beetje be
kaaid afgekomen met zijn kantoor,
in tegenstelling tot de hoofden Van
Ommen en Aarnoudse. Maar in de
nieuwbouw komen er over een paar
jaar weer nieuwe kansen.
Het hospice is een nieuwe voorzie
ning bij de Schutse. Het meubilair is
al aanwezig, maar de ruimte voor
terminale patiënten van buiten het
zorgcentrum moet nog verder inge
richt worden. Deze week is er 'nog
een bewoonster overleden die de
verhuizing dus niet kon meemaken.
Ook de twee bewoners die deel uit
maakten van de bouwcommissie, de
heren Vermaas en Moerland, zijn on
langs overleden. „Dat is best wel
triest, want ze hebben alle voorberei
dingen voor de tijdelijke huisvesting
meegemaakt, maar de werkelijke
verhuizing kunnen ze nu niet meer
meemaken", zegt directeur Kok.
De oude Schutse blijft na zaterdag
niet leeg. Het pand is inmiddels of
ficieel eigendom geworden van Ha-
bion, de vroegere stichting LHBB,
die landelijk gebouwen voor o.a.
ouderenhuisvesting beheert. Om te
voorkomen dat het oude zorgcen
trum een prooi wordt voor spelende
jongeren of amateur-slopers, wordt
de oude Schutse verhuurd aan Ad
Hoe. Dit is een beheersmaatschap-
pij die tijdelijk leegstaande panden
verhuurd aan studenten en kunste
naars. „Dicht timmeren is ook niet
zo fraai", zegt voorzitter W.A.
Blaas van de Schutse. Op de begane
grond zullen vijf tot zes wooneen
heden worden gemaakt, zodat het
pand in gebruik blijft. Hoeveel
maanden dat zal zijn, is nog niet be
kend, maar directeur Kok denkt dat
het gebouw eind dit jaar toch onder
de slopershamer valt.
Wie een kijkje wil nemen in de tij
delijke huisvesting van de Schutse,
is zaterdag 5 juli welkom tijdens de
open dag. Dan organiseert de perso
neelsvereniging ook een fancy fair.
Bewoners die bij de verhuizing
spullen kwijt willen, hoeven die niet
meer in te pakken, maar kunnen ze
gereed zetten voor de rommelmarkt
op 5 juli.
lat
Henk Mutsers uit Sint-Maartensdijk heeft jarenlang met succes Duitse herdershonden afgericht.
