'In het leven en het werk van Bunyan
liggen wonderlijke geestelijke lessen'
SGP zegt na schorsing
ja tegen preventieplan
Kwart eeuw in het onderwijs
maar het werk blijft boeien
Wat doen raadsleden
met de boodschappen?
Rode kaart voor
werkwijze welstand
Schooldirecteur Van den Reydt nog vol ambitie
J. W. Duvekot treedt in voetsporen van Engelse ketellapper
Raad bedankt
Nuis voor
herdenking
Bunyanreis
Creatieve vorming is belangrijk
Donderdag 20 maart 2003
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
De Christenreis van John Bunyan spreekt nog altijd bij
vele christelijke mensen tot de verbeelding. In menige
boekenkast staat er een exemplaar van dit klassieke werk
uit de kerkhistorie. Zo ook bij J.W. Duvekot uit Scherpe-
nisse, die zelfs over diverse uitgaven beschikt en naast
de Christenreis, ook nog de Christinnereis en de Heilige
Oorlog heeft van dezelfde schrijver. De directeur van de
Groen van Prinstererschool heeft veel waardering voor
de werken van John Bunyan en verrijkte zijn kennis door
deel te nemen aan een kerkhistorische reis.
Bij Engelse les
Chinese illustraties
Gevangenschap
Van der Linde: Raad heeft niets te kiezen
Het brand- en inbraakveilig maken van de gemeentelijke
gebouwen gaat de gemeentebegroting jaarlijks met
100.000 euro belasten. Dat zei wethouder K.A. Heijboer
donderdag in de gemeenteraad bij het vaststellen van het
plan van aanpak voor de brand- en inbraakpreventie van
dorpshuizen en scholen en andere accommodaties die ei
gendom zijn van de gemeente. PvdA en SGP hadden for
se kritiek op het plan. De SGP ging pas na een schorsing
akkoord.
Kreijkes Vakantie Idee
Betreuren
Scheldecollege
In het gebouw van hogeschool De
Driestar in Gouda was Duvekot 1
van de 200 aanwezigen bij de pre
sentatie van het boek Bunyan in
beeld. In het rijk geïllustreerde boek
van auteur L.J. van Valen staan ook
twee foto's die gemaakt zijn door de
Scherpenissenaar. Reden voor uit
geverij De Ramshoorn om hem uit
te nodigen voor de overhandiging
van de eerste exemplaren. Als dank
voor zijn medewerking keerde hij
met een gratis exemplaar terug naar
Scherpenisse. Het boek geeft een
uitvoerige levensbeschrijving van
John Bunyan, die in 1628 te Elstow
werd geboren.
Als jongen hielp John Bunyan zijn
vader met de werkzaamheden in de
pottenmakerij. John bleef echter
geen ketellapper, maar zou als pre
dikant vele mensen tot zegen zijn.
Tijdens het spelen van een balspel
op zondagmiddag kwam John Bu
nyan tot bekering. Hij werd uitein
delijk predikant, maar werd in de
gevangenis gezet omdat hij niet be
hoorde tot de officiële kerk. Tijdens
één van zijn gevangenschappen
schreef Bunyan het boek De Chris
tenreis, waarin hij vertelt hoe ie
mand de reis maakte van stad Ver
derf naar de stad Sion. Met deze
allegorie laat hij zien hoe de weg
van de bekering gaat. De christen
gaat tijdens deze reis gebukt onder
een zware last, waarmee de zonde
wordt bedoeld. Als hij bij het kruis
komt, valt het pak van zijn schou
ders en reist hij voort naar de stad
Sion, die het beeld is van de hemel.
„Het is heel mooi hoe John Bunyan
de weg van de bekering beschrijft
en ook hoe hij in het boek de ver
schillende karakters naar voren
haalt", aldus Duvekot, die als
schooljongen voor het eerst kennis
maakte met De Christenreis, door
een uitgave die speciaal voor de
kinderen geschreven was. Als leer
kracht aan de Groen van Prinsterer
school probeert hij ieder jaar om
ook bij zijn leerlingen belangstel
ling te wekken voor het leven en de
werken van John Bunyan. „Op de
eerste bladzijde van de Engelse les
methode voor groep 8 wordt John
Bunyan al genoèmd. Voor mij
steeds een mooie aanleiding om de
leerlingen mijn diaserie te laten zien
van de reis die ik samen met mijn
vrouw en ouders maakte naar de ge
boortestreek van John Bunyan.
Mooi is om te zien dat de jongeren
nog steeds belangstelling hebben
voor dit historisch boek", aldus Du
vekot.
In 1997 trad hij in de voetsporen
van John Bunyan, door deel te ne
men aan een kerkhistorische reis,
die het familieblad De Gezinsgids
organiseerde ter gelegenheid van
het 50-jarig jubileum. „Ik had altijd
al belangstelling voor de kerkhisto
rie, maar nog nooit had ik deelgeno
men aan een georganiseerde reis.
Wel heb ik in eigen land diverse
plaatsen bezocht, die te maken heb
ben met de kerkgeschiedenis, zoals
Ulrum, waar in 1834 de Afschei
ding begon", vertelt Duvekot, die
ouderling is in de Gereformeerde
Gemeente.
Tijdens de 5-daagse reis werd een
bezoek gebracht aan Bunyans ge
boorteplaats Elstow, de historische
provinciestad Bedford waar Bunyan
in een schuur preekte en de Engelse
hoofdstad Londen, waar het graf
van John Bunyan is te vinden. „Het
reisgezelschap bestond uit mensen
van gevarieerde leeftijd en diverse
kerkelijke achtergronden, maar het
was een hechte groep. De reisleider
las iedere dag een gedeelte uit de
Christinnereis, wat ons zeer aan
sprak. Je doet tijdens zo'n reis vele
indrukken op. Zeker in Bedford her
innert nog veel aan het leven van
John Bunyan. Er staat een monu
ment, ook is er een steen die herin
nert aan de 12 jaar dat hij in de ge
vangenis zat en ook staat er in
Bedford een Bunyan-museum. Op
de panelen van de kerkdeur staan
diverse afbeeldingen, die komen uit
het verhaal van De Christenreis en
ook de glas in lood ramen in de kerk
Duvekot toont de pagina met de door hem aangeleverde afbeelding in het boek van Bunyan. Aan de wand hangt 'Bunyans dream
beelden het verhaal op schitterende
wijze uit. In het museum liggen in
vitrines de diverse uitgaven van De
Christenreis, die in andere talen zijn
verschenen. Heel komisch is het om
te zien hoe de illustraties van het
verhaal gekenmerkt worden door de
cultuur van het betreffende land. In
de Nederlandse vertaling zie je illu
straties waarin het Hollandse land
schap terugkeert, terwijl in China de
uitgebeelde personen in Chinese
kleding zijn getekend. De Christen
reis is in bijna 200 talen vertaald",
vertelt Duvekot, die voor de Ge
zinsgids een reisverslag maakte en
daarnaast voor zichzelf in een al
bum al zijn reisherinneringen heeft
vastgelegd.
Volgens de schooldirecteur zijn er
nog wel vele tastbare herinneringen
aan het leven van John Bunyan,
maar is er in Bedford weinig meer
terug te vinden van het gedachten-
goed van de lekenprediker. „De ge
meente die Bunyan oorspronkelijk
heeft gediend, is er nog wel, maar
de leer is sterk arminiaans. Wel
schijnen er nog kleine behouden
groepen te zijn. Tijdens de reis heb
ik ontdekt dat de bevolking van
Bedford niet altijd weet welke bete
kenis John Bunyan voor het chris
tendom heeft gehad. Er staat in de
stad wel een groot monument, maar
toen wij in een souvenirwinkel in
formeerden of er soms een minia
tuur hiervan beschikbaar was, bleek
men nauwelijks te weten wie John
Bunyan is."
Volgens Duvekot is er in Nederland
meer belangstelling voor de uitga
ven dan in de geboortestreek van de
prediker. „Zelf vind ik de werken
van John Bunyan van grote beteke
nis. In zijn leven en in zijn werken
liggen voor ons belangrijke geeste
lijke lessen. In zijn levensverhaal
zie ik de wonderlijke leiding van de
Heere in zijn leven. John Bunyan
was een zeer eenvoudig mens, die
veel te maken kreeg met verdruk
king en zelfs twaalf jaar achter el
kaar in de gevangenis moest blij
ven. Maar juist door zijn boeken die
hij vanuit de gevangenis schreef,
mag hij nog steeds velen tot zegen
zijn.", aldus Duvekot.
Dat er nog steeds belangstelling is
voor de werken van Bunyan blijkt
weer met de uitgave van het nieuwe
boek Bunyan in beeld. Ook is Du
vekot al enkele keren gevraagd om
bij een vereniging zijn diaserie over
zijn Bunyanreis te laten zien. Het
boek De Christenreis wordt in di
verse verbanden uitvoerig bespro
ken. Zo hield ds. P.C. Hoek voor de
ouderencontactmiddagen van de
Hervormde Gemeente Sint-Anna-
land gedurende het gehele winter
seizoen lezingen over De Christen
reis van John Bunyan.
Burgemeester W. Nuis heeft'op een
'sobere, waardige en ingetogen wij
ze' de plechtigheden geleid en bij
gewoond van de herdenking van de
watersnoodramp van 1953. Dat zei
P. van Belzen (CU) als de nestor
van de raad donderdagavond aan
het eind van de vergadering. Hij had
namens de raad het woord gevraagd
om de burgemeester toe te spreken.
„Het geheel heeft, blijkens reacties
uit de bevolking, een diepe indruk
gemaakt, waarvoor de raad u, uw
echtgenote en degenen die u daarbij
geassisteerd hebben, zeer erkente
lijk is."
Van Belzen herinnerde eraan dat de
vorige raadsvergadering plaatsvond
juist voor de herdenking van de
ramp 'die zoals bekend, ook in onze
gemeente diepe sporen van leed
heeft nagelaten.'
Nuis bedankte de raad voor dit kor
te huldeblijk aan zijn adres. „We za
gen dit als onze taak. Maar ook zeer
veel anderen hebben een rol bij de
herdenking gespeeld. Dank voor uw
vriendelijke woorden."
Het zijn vooral de kosten waar Pv
dA en SGP zich zorgen om maken.
Volgens M.A.J. van der Linde (Pv
dA) zijn die namelijk nauwelijks te
overzien. Hij zei wel te begrijpen
dat het om een wettelijke verplich
ting gaat om gebouwen veiliger te
maken, maar vond ook dat het pro
ject 'een eigen leven leidt.' „Het is
een plan ja, maar de raad heeft niets
te kiezen. Straks mogen we bij de
kadernota de gaten dichtplakken.
Honderdduizend euro per jaar is
vijf procent van de belastingop
brengst."
Ook M.J. Klippel (SGP) wees op
het gat van ruim 850.000 euro dat
ontstaat en waar geen dekking voor
is gevonden. Zijn fractie vond het
voorstel onvoldoende onderbouwd.
De andere fracties hadden geen pro
blemen met de kosten van de te ne
men maatregelen. Zo moeten er on
der meer brand- en inbraakalarm
installaties worden aangebracht en
vluchtwegen worden gecreeërd.
Wethouder K.A. Heijboer gaf toe
dat de maatregelen een financieel
offer vragen. Maar wees er ook op
dat het einde nog niet in zicht is. Nu
gaat het om het voorkomen van
D.V. 15-19 september 2003
in samenwerking met
uitgeverij de Ramshoorn
Tel. 0548-514188
www.kreijkes.nl
Advertentie I.M.
brand en inbraak. Maar er zullen
ook nog maatregelen genomen
moeten worden tegen legionellabe-
smetting. De gebouwen moeten ook
volledig voldoen aan de arbo-richt-
lijnen en er zijn nieuwe eisen voor
de elektrische installaties. „Dat aan
pakken zou wel eens een veelvoud
van dit bedrag kunnen inhouden."
Om de eerste maatregelen uit te
voeren is 554.000 euro nodig. Dan
blijft er nog 856.000 euro over die
in tien jaar wordt afgeschreven, zo
dat er een jaarlast van een ton over
blijft, zei Heijboer.
Klippel stelde voor een en ander te
spreiden zodat ook de kosten beter
in de hand te houden zijn. Van der
Linde deed hetzelfde. Hij vroeg
zich af of het aanpakken van dorps
huis de Vossenkuil en het Schelde
college nu zou hard nodig is omdat
voor die gebouwen plannen in de
maak zijn voor nieuwbouw/ver
bouw.
SGP en PvdA vonden elkaar in hun
kritiek op het college, maar He
ijboer zei dat het niet mogelijk is op
onderdelen te bezuinigen. „Het zal
pijn doen in de kadernota, maar we
kijken wel waar we het voordeligst
kunnen doen."
De PvdA-fractie gaf zijn steun,
maar de SGP liet weten het voorstel
niet te steunen, waarop burgemees
ter W. Nuis ingreep: „Er moeten
nog financiën voor gevonden wor
den. U vraagt iets onmogelijks."
Klippel vroeg om schorsing voor
nader beraad met zijn fractie. Na af
loop verklaarde hij dat zijn fractie
de noodzaak van het plan wel on
derschrijft, maar het is te betreuren
dat er niet eerder aan de financiële
onderbouwing is gewerkt.
Het werk voor de klas beviel 'juf Margreet' altijd prima maar ook als directeur van o.b.s Ter Tolne heeft de zilveren jubilaris haar draai
helemaal gevonden. „Het onderwijs blijft boeien", aldus mevrouw Van den Reydt.
Mevrouw M. van den Reydt uit Tholen is de afgelopen vijfentwintig jaar
vergroeid met haar werk in het onderwijs. Dinsdag werd op openbare
basisschool Ter Tolne stil gestaan bij het zilveren jubileum van de direc
teur. De overgang van het werk voor de klas naar een bureaufunctie als
schooldirecteur is Margreet van den Reydt goed bevallen. „Het werk op
school blijft me boeien en ik zit nog vol ambities", aldus de jubilaris.
Eind jaren zeventig zag het basison
derwijs er heel wat anders uit dan te
genwoordig. Margreet van den
Reydt heeft, vanaf het moment dat ze
als onderwijzeres haar eerste schre
den in het Thoolse onderwijs zette,
de hele ontwikkeling meegemaakt.
„Ik werkte in de beginjaren als inval
kracht op diverse scholen in de ge
meente Tholen en vervolgens kon ik
op de toenmalige kleuterschool De
Bijenkorf in Tholen aan de slag. Het
werk met de jongste schoolkinderen
beviel me prima. Met de invoering
van het nieuwe onderwijsstelsel
(1985) werd de Bijenkorf opgeno
men in openbare basisschool Ter
Tolne. Zo kwam ik op deze school
eigenlijk destijds vrij geruisloos bin
nen als groepsleerkracht. In eerste
instantie werkte ik als lerares in de
onderbouw (groep 1 t/m 3) en later
werd ik als adjunct-directeur aange
steld. Vanaf 2000 ben ik als opvolger
van J.F. Kousemaker op de direc-
teursstoel terecht gekomen. Ik moet
eerlijk bekennen, dat ik het werk
voor de klas best in het begin een
beetje miste. Nu voel ik me echter
als een vis in het water. Het is voor
mijn werk een groot voordeel dat ik
heel de school van haver tot gort ken.
We hebben momenteel honderdtach
tig leerlingen en ons schoolteam be
staat uit 15 mensen. Ik vind het heer
lijk om leiding te geven aan deze
club, het zijn stuk voor stuk fijne col
lega's met liefde voor het onderwijs-
vak. Het is voor mij nog steeds een
uitdaging om alles op school goed te
organiseren. Kinderen moeten zich
prettig voelen op Ter Tolne en ik
vind het als directeur fijn om aan die
doelstelling mijn steentje bij te kun
nen dragen", aldus de 55- jarige
Margreet van den Reydt.
Hoewel ze al enkele jaren niet meer
voor de klas staat, wordt de schooldi
recteur door de kinderen nog trouw
alsjuf Margreet' aangesproken. „Dat
geeft aan dat ik ook als directeur mid
den tussen de schoolkinderen sta."
Ondanks de onwennigheid in het be
gin ervaart schooldirecteur Van den
Reydt het leiding geven aan de open
bare basisschool als een leuke en
dankbare functie. „Je bent als mo
derne directeur veel bezig met orga
niseren. Allerlei zaken moeten gere
geld worden en het onderwijzend
personeel moet zich volledig kunnen
richten op het lesgeven. Ik probeer
alle ontwikkelingen goed te volgen
en ik moet zeggen dat de contacten
met de teamleden, de kinderen en
hun ouders voortreffelijk zijn. Ge
lukkig gaat het ook tussen de vier
Thoolse basisscholen onderling pri
ma, we zijn tenslotte allemaal met
dezelfde instelling voor onze kinde
ren in de weer."
Op de vraag of er geen onderlinge
concurrentie is tussen de basisscho
len, is het antwoord van Margreet
van den Reydt heel duidelijk. „Abso
luut niet. Ouders kiezen tegenwoor
dig volgens mij wel bewuster de bes
te school voor hun kind. Vroeger was
bijvoorbeeld het geloof vaak een be
palende factor bij de schoolkeuze,
maar tegenwoordig kijkt men meer
naar de uitstraling van een school en
men wil weten hoe een kind op
school begeleid wordt. Wij zitten
weliswaar in een veertig jaar oud ge
bouw, maar qua onderwijs en bege
leiding van onze scholieren zijn we
op Ter Tolne zeer vooruitstrevend en
creatief."
Er is bij de viering van haar zilveren
onderwijsjubileum dan volop aanlei
ding om tevreden te zijn over het rei
len en zeilen op 'haar' school, toch
kijkt mevrouw Van den Reydt ook
enigszins bezorgd naar de toekomst
van het onderwijs in de gemeente
Tholen. „Uit recente publicaties
blijkt, dat het voortbestaan van het
Scheldecollege in Sint-Maartensdijk
wellicht in gevaar komt. Wij zijn als
basisscholen natuurlijk voortdurend
bezig met het opleiden van kinderen
die bij het verlaten van onze school
doorstromen naar het voortgezet on
derwijs. Ik zou het dan ook een slech
te zaak vinden als er in de toekomst
geen openbare school voor voortgezet
onderwijs meer binnen Tholen zou
zijn. Het Scheldecollege (vmbo)
voorziet natuurlijk in een grote be
hoefte voor kinderen uit onze ge
meente. Tholen is een vrij grote
gemeente met bovendien veel uitbrei
dingsplannen voor de toekomst. Ik
vind dat er in zo'n gemeente plaats
moet zijn voor een school waarin alle
vmbo-leerwegen worden aangebo
den", aldus de jubilerende directeur
van Ter Tolne.
Stemmen
van lezers
Wat een campagne voor statenver
kiezingen moest worden, mondde
uit in een protest! Met 'boodschap-
penbriefjes' probeerde de PvdA zo
veel mogelijk stemmen te winnen
voor de provinciale verkiezingen,
doch dit leverde over het gehele ei
land punten van kritiek op over ge
meenteraadsbesluiten, vooral m.b.t.
het gemeentehuis! Al houden de ge
meenteraad en b. en w. zich doof en
stil voor negatieve reacties over het
bouwen van een nieuw gemeente
huis, er bleek opnieuw een duidelij
ke weerstand bij de vele inwoners
van Tholen tegen dit overbodige
plan. Als inwoners aangeven dat het
een doorn in het oog is, wil dat nog
al wat zeggen! Want wie ooit een
vuiltje of een splinter in zijn oog
heeft gehad, zal weten dat dit bui
tengewoon pijnlijk is! Maar geluk
kig zijn er artsen, deskundigen op
dat gebied, die ons kunnen helpen
de doorn te verwijderen, zodat de
pijn verdwijnt. Of er in de politiek
ook 'artsen' bestaan die politieke
pijn kunnen wegnemen, is nog maar
de vraag. Zulke 'artsen' geven lie
ver niet thuis als er iets pijnlijks
wordt aangedragen! Ze doen net
alsof er geen doorn te bespeuren is.
Is er dan geen deskundigheid op dat
gebied? Of is het maar beter om de
burger het bos in te sturen, zonder
de pijn (belasting) weg te nemen?
(Of is het bedoeld om het nog erger
te maken?)
Dan werd ook nog de term 'geld
verspilling' gebruikt. Noch in goede
tijden, maar zeker niet in een econo
misch teruggaande tijd, is dat te to
lereren, want verspillen wil zeggen:
verkwisten, roekeloos of nutteloos
aanwenden! Waar blijven nu de CU,
VVD, ABT, met hun opmerking in
de algemene beschouwingen, zoals
3 oktober 2002 in deze krant gepu
bliceerd?
Is er dan niet één die dat verkwisten
serieus neemt? Partijen zeggen een
degelijk financieel beleid te willen
voeren, dicht bij de burger! Ervaart
de burger dat zo? Volgens de ingele
verde 'boodschappen' zeker niet!
Negatieve reacties zijn al in 2002
zeventien keer voorgelegd aan de
bestuurders, doch tot op heden re
ageerde niemand erop. Mogelijk is
er nu een lichtpuntje, want in de
verkiezingscampagne werd op
nieuw door velen protest aangete
kend! Bovendien kwam dit (onbe
doeld?) terecht bij 'hogerhand'
namelijk bij een statenlid, die daar
over zei;
,Er heerst volledig onbegrip bij de
inwoners over de bouw van een
nieuw gemeentehuis, het wordt als
geldverspilling gezien', waarop hij
toezegde: De provinciale punten zal
ik meenemen naar de statenfractie
en de andere signalen (de onzin van
de nieuwbouw gemeentehuis en de
andere, misschien betere wensen)
zal ik doorgeven aan onze lokale
politici.'
Zouden de h.h. gemeentebestuur
ders het nu ter harte nemen en han
delen naar de gevoelens van de bur
gers, die toch meer betrokken
zouden worden bij het gemeentebe
leid!? Welke 'arts' (partij) durft het
aan om de doorn eruit halen? Als
niemand het durft, of wil, hebben
wij een probleem en blijft de pijn!
Wie deze doorn en het verspillen
niet ziet, moet nodig naar Hans An
ders, voordat de deuren dichtklap
pen!
C. Rijnberg,
Sint-Maartensdijk.
Een informerend en goed artikel in
uw blad over de welstandscommis
sie van de gemeente Tholen, die te
genwoordig openbaar vergadert.
Een kijkje in de keuken van deze
commissie, die in mijn ogen nood-
zaklijk is om al te erge uitglijders te
voorkomen. Ik ben evenwel ge
schrokken van wat er werd opge
diend.
Wil je zittting kunnen nemen in een
welstandscommissie, dan moet je
behoorlijk gestudeerd hebben. Uni
versiteit of academie van bouwkunst
is een vereiste. Je moet immers ver
stand hebben van vormgeven en dat
onderwijst men aan die instituten.
Sociale vaardigheid heb je ook nog
nodig voor de probleemgevallen.
Paradoxaal genoeg wordt aan de in
diener van een bouwplan geen en
kele eis gesteld. Je mag volslagen
ondeskundig zijn en verstand van
ontwerpen hoef je al helemaal niet
te hebben. Je kunt bij wijze van
spreken je zoontje of dochtertje van
zeven een droomwoning laten ont
werpen en vervolgens indienen.
Niet dat dat wordt goedgekeurd.
Maar dat is geen enkel probleem;
De gedelegeerde zit met schetsrol
en potlood klaar om jou precies te
vertellen hoe je het wel moet doen/
De in het verhaal aangehaalde pro
jectontwikkelaar boog en bedankte
nog eens bij het verlaten van de ka
mer. Helemaal gratis en voor niks
had hij advies ontvangen hoe hij
zijn verbouw in Tholen moest aan
pakken. Dat was nog eens zaken
doen.
Volstrekt onaanvaardbaar naar mijn
mening. Niet alleen tegenover zijn
collegae, maar vooral ook omdat
een gedelegeerde de ontwikkeling
van een dynamische en vitale ge
bouwde omgeving in de weg staat.
In een tien minuten durend gesprek
met de leek kan hij onmogelijk
doordringen tot de essentie van het
probleem en zal hij of zij zich altijd
behoudend opstellen. Conservatief
oplossend bezig zijnde, kan een ge
delegeerde van een geheide onvol
doende ook geen dikke voldoende
maken. De lezer zou eens door de
Lange Vorststraat in Goes moeten
wandelen om te zien hoe enkele ju
weeltjes in die straat het beeld op
vrolijken en aangenaam voor het
oog maken. Wil je verder van huis,
dan raad ik Leipzig in de voormali
ge DDR aan om te zien hoe na de
val van de muur schitterende gebou
wen in staal zijn verrezen temidden
van klassieke gebouwen en dat met
behoud van die klassieke stijl. Dat
verzin je niet in tien minuten. Ik ben
geen scheidsrechter, maar voor deze
werkwijze reik ik toch een rode
kaart uit.
Tom Moerland,
architect Bna, Tholen.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
De handvaardigheidslerares van Ter
Tolne is zeer in haar nopjes met de
resultaten van de knutselarbeid van
de schoolkinderen. De 57-jarige
Cobi van Steekelenburg is 18 jaar
als deeltijd- leerkracht aan Ter Tol
ne verbonden en in die periode zijn
er al heel wat kunstwerken door de
kinderen gemaakt. „Ik ben in eerste
instantie als gewone lerares in het
basisonderwijs begonnen en ik geef
ook nu nog (in deeltijd) les op een
school in mijn woonplaats Wouw.
Door mijn grote interesse voor cre
atieve vorming en technische ont
wikkeling ben ik me echter steeds
meer op het vakgebied handvaar
digheid toen gaan leggen. Ik ben
zelf nogal creatief aangelegd en ik
vind het voor de algemene ontwik
keling van kinderen belangrijk dat
ze leren om kunstzinnige of prakti
sche dingen te maken. In de lessen
besteed ik bovendien veel aandacht
aan groepsopdrachten, samen be
paalde ideeën ontwikkelen en in
groepsverband uitwerken. Zo leren
de kinderen door samen te werken
praktische problemen op te lossen
en dat komt ze later in hun leven na
tuurlijk goed van pas. Handvaardig
heid is bij de meeste kinderen een
populair vak. Ik heb dan ook als
leerkracht een dankbaar beroep. Er
is altijd voldoende aandacht en er
wordt geconcentreerd en hard ge
werkt door de schooljeugd. We
doen op Ter Tolne heel veel aan
handvaardigheid en het leek direc
teur Margreet van den Reydt en mij
dan ook leuk om aan ons 25-jarig
onderwijsjubileum een creatief,
feestelijk en leerzaam project te
koppelen. We zijn de afgelopen
week bezig geweest met het thema
textiel, kinderen leerden de toepas
singsmogelijkheden en eigenschap
pen van textiel en ze mochten zelf
een hoed, masker, poncho, ruimte-
pak, regenkleding of badkleding
ontwerpen. Om een goed idee te
krijgen van wat het deelnemen aan
een modeshow inhoudt, lieten we
de kinderen een videoband zien van
een modeshow van topontwerpster
Fong Leng. Het eindresultaat is na
tuurlijk heel leuk geworden", aldus
juf Cobi die samen met collega-ju
bilaris Van den Reydt zichtbaar ge
niet van de schoolkinderen die op
de 'catwalk' geroutineerd hun eigen
creatie showen.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
De afname van celmateriaal uit het
wangslijmvlies wordt alleen ge
bruikt om een vergelijking te ma
ken met het op de plaats van het
misdrijf aangetroffen dna-profiel,
dat zeer waarschijnlijk afkomstig
is van de dader.
Het Nederlands Forensisch Insti
tuut (het vroegere gerechtelijk la
boratorium in Rijswijk) voert het
dna-onderzoek uit. Anonimiteit is
daarbij gewaarborgd, zegt de justi
tie. De dna-gegevens van betrokke
nen zullen niet opgenomen worden
in de databank van het NFI. Alle
gegevens en het celmateriaal wor
den na afloop van het onderzoek
vernietigd. Alleen wanneer het
dna-profiel van betrokkene over
eenstemt met het op de plaats van
het misdrijf aangetroffen dna-pro
fiel, blijft dit bewaard.
De officier van justitie benadrukt,
dat degenen die worden uitgeno
digd voor het dna-onderzoek, geen
verdachte zijn. De medewerking is
vrijwillig. Het niet meewerken aan
het onderzoek, maakt betrokkene
niet tot verdachte. De 80 Fluplan-
ders krijgen een persoonlijke uit
nodigingsbrief van de politie waar
in de gang van zaken rond dit
grootschalig onderzoek nader uit
de doeken wordt gedaan. De afna
me van het celmateriaal vindt van
af donderdag 27 maart tot en met 5
april plaats in dorpshuis de Wim
pel.
Als dit beperkte onderzoek geen
resultaten oplevert, zal aan het col
lege van procureurs-generaal toe
stemming gevraagd worden voor
een uitgebreid dna-bevolkingson-
derzoek.
