Monument voor
gevallenen Indië
Vrachtwagenchauffeurs wijzen
kinderen op 'onzichtbaar' gevaar
Veuhels, vroehe
en vreemde
Vakantiewoning was tweede thuis
voor Victor en Vica Huysmans
SB
VRIEND
va n T I L B U R G
Zeeuws-Vlaams
in St.-Annaland
Zwerfvuil uit
natuur gehaald
We>rhn/tu/{j
Belgisch echtpaar verkoopt voormalig stoomgemaal bij Poortvliet
Donderdag 13 maart 2003
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
Op stoel chauffeur
Raadsmeerderheid beloont vasthoudendheid
Met de steun van SGP, CDA, CU, ABT en VVD'er R.
Ravensteijn komt er in Tholen een afzonderlijk gedenk
teken voor in voormalig Nederlands-Indië en Nieuw-
Guinea gesneuvelde Thoolse militairen. Het algemeen
oorlogsmonument in het Bosje wordt er voor aangepast.
Kosten 22.500 euro, die uit de post onvoorzien worden
gehaald. Het voorstel is vanavond in de gemeenteraad
een hamerstuk.
Katten
Het voormalig stoomgemaal aan de Schelphoekseweg
bij Poortvliet krijgt na ruim veertig jaar een andere eige
naar. Victor en Vica Huysmans vertrekken op 1 april uit
de gemeente Tholen om zich in hun pas gekochte wo
ning in het Belgische Kapellen te vestigen. De uit Scher-
penisse afkomstige journalist Kees Slager wordt de nieu
we eigenaar van het markante bouwwerk aan de zeedijk
bij de Oosterschelde. Voordat de verhuisdozen worden
ingepakt, kijken de heer en mevrouw Huysmans terug op
de tijd die ze samen in 'hun' Schelphoek hebben doorge
bracht.
Oosterschelde was
paradijs
Brusselse wafels
JUL
AA
Liefhebbers van dialect komen op
vrijdag 21 maart aan hun trekken in
de Wellevaete te Sint-Annaland. De
volksmuziekgroep Ambras brengt
dan het programma 'Bij ons op 't
durp'. Het dialect waarin ze hun
meeste nummers brengen, is het
Zeeuws-Vlaams van het Land van
Hulst. Ambras vertelt over het ge
bied nu en vroeger, met een lied en
een verhaal. Ze schrijven de liedjes
zelf, maar leggen daarnaast ook tek
sten vast die tot voor kort in café's
of thuis werden gezongen en veelal
gebaseerd zijn op gebeurtenissen in
de streek. Als decor fungeert een
schildering waarin heel Zeeuws-
Vlaanderen, van Doel tot Terneu-
zen, wordt getoond. Ambras telt
vier leden. Jos Neve, Hans en Rob
van Bellen waren oorspronkelijk or
kestleden bij een volksdansgroep in
Vogelwaarde, terwijl Piet Scheerder
de helft is van een duo dat bij ver
enigingen optrad met liedjes uit
opa's tijd.
De voorstelling in Sint-Annaland,
georganiseerd door Uit op Tholen,
begint om kwart over acht. Kaarten
zijn verkrijgbaar bij de VVV in
Sint-Maartensdijk, boekhandel Die-
leman in Tholen en aan de zaal.
De jaarlijkse natuur schoonmaak-
dag wordt zaterdag op Tholen en
Sint-Philipsland ook weer georgani
seerd. De wildbeheereenheid krijgt
medewerking van gemeente en wa
terschap, ZLTO, Lionsclub en leer
lingen van het Schelde college. Pol
ders, dijken en natuurgebieden
worden uitgekamd en het zwerfaf
val meegenomen. Zo zullen onder
meer de Oesterdam, Schelphoek en
Tuttelhoek onder handen genomen
worden, de Mallandse- en Enge-
laarsdijk en de zeedijk bij de Noord
aan het einde van de Heideweg. Al
het afval wordt verzameld bij Gaa-
keer te Oud-Vossemeer, waar de ac
tie wordt afgesloten.
Roosevelt Academy. De provincie
heeft de stichting Roosevelt Acade
my een subsidie in de aanloopkos
ten verleend van 240.096 euro,
waarvan maandelijks als voorschot
27.187,50 wordt betaald.
Leerlingen van groep 7 van chris
telijke nationale basisschool De
Regenboog uit Tholen hebben
met succes deelgenomen aan een
prijsvraag van Transport en Lo
gistiek Nederland (TLN). Als be
loning voor hun winnende bijdra
ge aan het verkeersveiligheid-
project 'Veilig op weg' mochten
de kinderen van groep 6, 7 en 8
maandag meedoen aan een leer
zame voorlichtingsochtend. Aan
de hand van een videofilm, het in
vullen van een lesvel en het bijwo
nen van een praktijkles (met een
demonstratievrachtwagen) wer
den de schoolkinderen gewezen
op de gevaren van vrachtverkeer
op de openbare weg.
Jaarlijks zijn steeds weer diverse ver
keersslachtoffers te betreuren en vaak
gaat het bij dergelijke ongevallen om
vrachtwagenchauffeurs die fietsers of
weggebruikers op scooters of brom
mers niet, of te laat, hebben opge
merkt. Het verplicht stellen van de
'dobli-spiegel' (dode/blinde hoek
spiegel) en het gebruik van camera's
en monitoren bij vrachtauto's is wel
iswaar een flinke stap in de goede
richting, maar volgens mensen uit de
transportbranche kun je de risico's bij
het rijden met zware vrachtwagens
nooit helemaal wegnemen. Als groot
ste werkgeversorganisatie in het weg
transport ziet Transport en Logistiek
Nederland het als haar plicht om door
middel van voorlichting een actieve
bijdrage te leveren aan het verbeteren
van de verkeersveiligheid. Om (voor
al) kinderen meer besef te geven van
de gevaren die op de loer liggen als
zij zich (als verkeersdeelnemer) in de
directe nabijheid van een vrachtauto
bevinden, heeft TLN een eigen voor
lichtingsprogramma ontwikkeld.
Jaarlijks krijgen vierduizend basis
scholen informatie van het project
'Veilig op weg' toegestuurd. Leerlin
gen van groep 7 kunnen deelnemen
aan een prijsvraag die aan het ver-
keersproject gekoppeld is. Uit de
goede inzendingen wordt een selectie
gemaakt van scholen die in aanmer
king komen voor een bezoek van het
voorlichtingsteam en de speciale de
monstratievrachtauto van TLN. De
Regenboog was dit jaar een van de
honderdtwintig winnende scholen en
maandag kwam het voorlichtings
team met de grote witte tmek in Tho
len voorgereden.
In een korte videofilm worden enke
le praktijksituaties getoond en op een
lesvel moeten de kinderen zelf een
antwoord zien te vinden op verkeers
situaties en praktische vragen waar
bij de vrachtauto centraal staat. Hoe
wel het grootste deel van de kinderen
dit theoriegedeelte gedreven volgen,
wordt het voor de meesten pas echt
leuk als ze samen met de TLN do
cent Kees Naber en zijn assistenten,
Kees van Keulen en Wim Grim
(twee Zeeuwse beroepschauffeurs)
naar de demonstratievrachtauto mo
gen voor het praktijkgedeelte. René
van den Berg, groepsleerkracht van
groep 7, mag als eerste in de cabine
van de witte truck plaatsnemen en de
uitgelaten leerlingen verdringen zich
rond de docenten die uitleg geven
over de vrachtauto. De kinderen mo
gen beurtelings op de stoel van de
chauffeur plaatsnemen en ondertus
sen stellen klasgenootjes zich 'ver
dekt' op rondom de trailer. „Merk je
nu hoe moeilijk het is om de anderen
goed in beeld te krijgen? Er zijn gro
te gebieden rond de wagen waarover
de chauffeur heel beperkt of zelfs to
taal geen zicht heeft. Zoek daarom
altijd oogcontact met een vrachtwa
genchauffeur en steek ten teken van
je alertheid even je duim naar hem
omhoog. De bestuurder weet in zo'n
geval dat jij attent bent en hij hoeft
zich niet af te vragen waar jij je op
het moment van zijn manoeuvre be
vindt. Wederzijds begrip en respect
voor elkaar kan in veel gevallen ver
velende verkeersongelukken (met fa
tale gevolgen) voorkomen", zo do
ceert Kees Naber de aandachtige
Thoolse scholieren. Na afloop van de
leerzame verkeersles ontvangen alle
deelnemers uit handen van de drie
gastdocenten een 'Veilig op weg' di
ploma. „Het was een nuttige ochtend
voor de kinderen en vooral voor
groep 7 is het leuk, zij hebben ten
slotte de voorlichtingsles gewonnen.
Op 9 en 10 april staat voor hen bo
vendien het verkeersexamen van
3Vo op het programma. Deze ver
keersles past perfect in de voorberei
ding op dat examen", aldus koppelt
leraar Van den Berg het nuttige met
het aangename van de prijs die de
Thoolse basisschool won.
In de commissie algemeen bestuur
maakten PvdA, D66 en VVD don
derdag duidelijk dat zij tégen zijn.
De fracties houden vast aan het
standpunt dat Tholen al jaren hul
digt, dat het anonieme monument
in het Bosje voor alle gevallenen -
niemand uitgezonderd - bedoeld is.
De vereniging Oud-Militairen In-
diëgangers (Vomi) probeert al jaren
een gedenkteken in de vorm van
een plaquette met namen gereali
seerd te krijgen direct bij het alge
mene monument. De tegenstanders
vinden dat juist afbreuk doen aan
het algemene karakter. „Het geld
kan beter besteed worden", zei J.
van den Donker. Overigens wijzen
PvdA, VVD en D66 een Indiëmo-
nument niet af, maar ze zijn tegen
de plaats die het nu krijgt. Om die
reden steunden de fracties in okto
ber ook niet de motie die de andere
partijen in de gemeenteraad indien
den.
ABT en CDA waren verheugd dat
het monument er nu komt. CU'er P.
van Belzen legde uit dat in zijn
fractie gaandeweg het besef is ge
groeid dat een afzonderlijk ge
denkteken moet kunnen. Waar de
VVD oordeelt dat dit afbreuk doet
aan het algemene monument, komt
de CU juist tot de conclusie dat dit
niet het geval is. SGP'er M.J. Klip-
pel complimenteerde de Vomi voor
haar vasthoudendheid. „Zij stond
voor een eretaak en heeft zich daar
met verve voor ingezet."
In het voorstel van b. en w. staat
dat een hernieuwd verzoek van de
Vomi (sinds 1994 al het vierde) tot
een motie heeft geleid. Klippel co-
rigeerde dat: zijn fractie had het
gedenkteken in het verkiezingspro
gramma staan, pakte het onder
werp in september op, zocht steun
en kwam met een motie zonder te
weten dat er een herhaald verzoek
lag. „Meneer Klippel, het verzoek
ligt er al vijf jaar", interrumpeerde
Van Belzen. Burgemeester Nuis zei
dat volgens b. en w. toch het her
haalde verzoek de doorslag gaf.
Hoewel Klippel opmerkte blij te
zijn dat er consensus is met het 4-
mei-comité, blijkt dat niet zonne
klaar uit het voorstel. Want daarin
staat: '....die behalve principiële
bezwaren tegen het voorstel ook
suggesties hadden t.a.v. de uitvoe
ring. Met de wensen is in het uit
voeringsplan zoveel als mogelijk
rekening gehouden'.
Het voor het monument gemaakte
plan laat het bestaande gedenkte
ken onaangetast centraal staan. Er
achter komt een taxushaag waar
achter een vlaggenmast geplaatst
kan worden. Links en rechts van de
gedenksteen komen muurtjes van
1,20 meter hoog. Op één ervan kan
de plaquette met de namen van in
Indië gesneuvelde inwoners aange
bracht worden. De tussenruimte
wordt bestraat met zeshoekige
vlakken die een onderling hoogte
verschil hebben van 15 cm. Het
wisselperk aan de achterzijde ver
valt, in plaats daarvan komen twee
kleinere perken aan de voorkant.
Burgemeester Steenbergen. Bur
gemeester G. van Wijk van buurge
meente Steenbergen gaat 30 juni
met pensioen. Uit de gemeenteraad
is inmiddels een vertrouwenscom
missie - bestaande uit de fractie
voorzitters - benoemd die zich be
zighoudt met de opvolging. De
waarnemend voorzitter van de ge
meenteraad fungeert als voorzitter.
Op het moment dat ik achter mijn toetsenbord kruip om
een stukje voor Werèntug te schrijven, is het voorjaar.
Misschien nog niet op de kalender, maar wel in de na
tuur. De temperatuur is aangenaam, het ruikt heerlijk
naar minuscule bloemen van diverse voorjaarsbloeiers
en een brutale gele of paarse krokus steekt zijn kop op.
Reactie* utut
Lezers op-de
rubriek-zijn-
u/elkern, bij de
1 dialectgroep- Tholen-,
0166-602221T,
'f Voorjaer is oak êêl hoed te
zien an de veuhels. Ze kommen
altied a mit 'n êêle kro teheliek
in onze tuin, ma noe bin d'r oak
koppeltjes bie. Duven, neffen
mekoare op d'n eining, straelen
'n bepaelde vredegheid uut. Dat
kü m'n 't oa hen blik wè hebruke.
Ma vuuf tellen laeter vliehe ze
ruziezoekend achter mekoare
an, z' ebben nog nie beslote of
ze mit mekoare deu één deure
kunne. Wae kenne me dat noe
oak wêê van?
Logisch eigenlijk dat we zoveel
vogels in de tuin hebben. Het is
een 3-sterren restaurant: vetbol
len, pinda's, joekels van appels,
meergranenbrood, elke dag
wordt alles vers aangevuld. En
tijdens zo'n strenge winter zijn
de watervallen voor de vogels
wat de subtropische zwemba
den zijn voor de mensenkinde
ren. Altijd druk en bezet.
'n Pae jaer trug landden d'r in 't
voajaer hereheld 'n koppeltje
eenden. Leuk om te zien, ma vö
je viever nie altied even hoed.
En de stoepe wier t'r oak nie
schooner op. Ma kiek, nae 'n
pae weken wiere m'n bedankt
vö onze hastvrieheid: 't hrööze
eendepaer kwam mit tien klein
tjes anhepööterd om ze an ons
te töönen. Meraekels lief, ma ik
docht bie m'n eihen: noe as de
weerklem m'n stoepe af.
Volgens mij hebben vogels ook
een website waarop ze kunnen
lezen waar het leven goed iè.
Want ongeveer de hele inhoud
van Thijsse's vogelgids komt in
onze tuin. Ik zal straks de inven
tarisatie laten lezen. Zo komen
er ook regelmatig reigers. We
probeerden deze rovers af te
schrikken met zo'n lelijke plastic
vogel, een dreiger zogezegd.
Maar dat ding stond er zo afsto
telijk bij, dat ik zelf nauwelijks
de tuin meer in wilde. Dat was
dus oook geen oplossing. Ge
lukkig is er in de buurt nogal
wat nieuwbouw gepleegd, met
veel mooie vijvers. Dat betekent
dus dat de keten van reigerres
taurants in ons voordeel is uit
gegroeid.
Behalve veuhels komme d'r oak
katten hraeg bie Rommerswael
(da's ons uus) kieke. Allêên
kommen die niks aele, ma wè
wat brienge. In dae bin 'k niks
content mee. Dus, 'n ouwe
schoene in de schure vö de pak,
komme de katten, dan mikke....
Ja wat dienk je, de katte lag te
spreewieken in de viever en de
schoene dreef as 'n bootje deu
't waeter. En julder dienke, dat
zèhhe ze ommers altied, katten
bin schoef van waeter dus die
kom nie mêê vrom. Nou, forget
it, op z'n Zêêuws hezeid. D'n
oaren ochend was de markies
van Carabas d'r wêê. Och, 'n
mens leert overal mee leven.
Zelfs met een kater.
Maar dat we een schitterend
aanbod aan vogels hebben, is
een ding dat zeker is. Graag zou
ik de vogeltjes allemaal bij hun
dialectnaam noemen, zoals 'n
duumpje voor een winterko
ninkje, 'n mosse voor een mus,
'n zwalm is een zwaluw. Voor
echte belangstellenden bestaat
er zelfs een publicatie van de
Zeeuwsche vereeniging voor
dialectonderzoek over vogelna
men, toegespitst op de diverse
delen van de provincie Zeeland
en van Vlaanderen. Heel inte
ressant om te lezen.
Wij hebben in onze tuin op be
zoek gehad: ringmus, heggen-
mus, huismus, vink, groenling,
spreeuw, merel, lijster, ijsvogel,
bonte specht, groene specht,
koolmees, pimpelmees, reiger,
tortel, woudduif, eend, tjiftjaf,
waterhoentje, gele en blauwe
kwikstaart, kraai, roodborst,
meeuw, koperwiek, gors,
kramsvogel, Vlaamse gaai, fa
zant, kiekendief, goudhaantje,
puttertje, keep, ekster, staart-
mees, sijs en sperwer. Een para
dijs voor vogels dus.
Jammer genog m'n oak 'n
kêêr vreemde veuhels had, in
uus en in de tuin. Die m'n nie
hezien. Dat waeren van die
vreemde veuhels die at mit d'r
pööten an andermans spullen
zitte. Nè, 'k bedoele hêên ek
sters. Jammer henog bin deze
vreemde veuhels slecht te van
gen, en je mag t'r oak nie op
schiete. 't Is t' open at dit soort
veuhels nie te lang mêê be
schermd oord. Dae kan de pol-
letiek vee an doen.
O ja, over politiek gesproken.
Onlangs hoorde ik een leuk ver
haaltje van een kennisje. Haar
kleindochter heeft ook nogal
belangstelling voor vogeltjes.
Toen ze dan ook een onbekend
beestje in de tuin zag, vroeg ze:
Papa, wat is dat voor een vo
gel? En pap leerde haar dat het
een groenling was. Even later
riep ze dolenthousiast: Papa,
kom nu eens kijken. Nu zitten er
twee groenlinksen in de tuin!
Ja, ja, dae vlieg wat rond in de
zen tied!
Jopie Meerman, Tholen.
Het markante gebouw aan de Schelphoekseweg is buitenom helemaal in tact gebleven, maar de binnenkant is verbouwd als zomerhuisje.
De ruimte waar vroeger de kolen lagen opgeslagen doet nu dienst als opberg- en hobbyschuur.
Begin jaren zestig kwam de fami
lie Huysmans uit het Belgische
Brasschaat voor het eerst naar de
Schelphoek bij Poortvliet. Victor's
ouders hadden een caravan bij de
woning van de familie Meijll aan
de Schelphoekseweg staan. De on
gerepte schoonheid van de Zeeuw
se polder en de zilte zeelucht van
de Oosterschelde hadden een
grote aantrekkingskracht op het
Belgische gezin. „Mijn vader en
moeder hadden bij onze kampeer-
bezoekjes aan de Schelphoek hun
oog laten vallen op het kleine
dijkhuisje naast het oude gemaal.
Het uit 1911 daterende stoomge
maal was toen (1960) al zo'n
twintig jaar buiten bedrijf. In de
woning die, net als het gemaal, ei
gendom was van het waterschap
woonde de familie Van 't Hof. De
heer Van 't Hof was tot de oorlog
als stoker/machinist werkzaam in
het gemaal en hij was na de slui
ting van het oude stoomgemaal
met zijn gezin in de kleine be
drijfswoning van het waterschap
blijven wonen."
Toen aannemer Rik Huysmans via
de toenmalige Poortvlietse burge
meester W.J. van Doorn te horen
kreeg dat het huisje te koop stond,
twijfelde hij geen moment. „Ik
was zelf als jongeman ook in de
aannemerij gestapt en samen met
mijn vader, vrienden en kennissen
heb ik het vakantiehuisje helemaal
opgeknapt. De kleine toercaravan
werd verkocht en iedere zomerva
kantie vertoefden wij met onze fa
milie in het knusse stulpje aan de
Schelphoekseweg. Mijn vader was
bezeten van vissen, hij kon hele
dagen aan de waterkant naar zijn
hengel zitten turen. Ikzelf ben
nooit zo'n fanatieke visser ge
weest, maar samen met Vica ge
noot ook ik van de rust in het
Poortvlietse polderland. Vanaf de
tijd dat mijn ouders de beschik
king hadden over het vakantiehuis
en de ruime tuin eromheen, kwa
men er bovendien steeds meer
gasten bij ons langs. De deur
stond voor iedereen open en de
bezoekers werden allemaal met
Vlaamse gastvrijheid verwel
komd." Opeens stokt het verhaal
van de kwieke zestiger. Hij kijkt
door het raam van de woonkamer
over het kale polderland en zijn
gedachten dwalen af naar de
vriendelijke omgang en de onge
compliceerde gezelligheid waar
van zijn ouders zo intens konden
genieten.
Goedé tradities zijn er om in ere te
houden en als vanzelfsprekend na
men Victor en Vica de 'plezante'
dingen over die ze van huis uit
hadden meegekregen. „We waren
inmiddels getrouwd en ik had een
eigen bouwbedrijf in Brasschaat.
In 1966 werd onze dochter Karine
geboren en zij ging als baby na
tuurlijk gelijk mee naar ons twee
de huisje in Poortvliet. Wij hadden
de vakantiewoning inmiddels van
mijn ouders overgenomen en in de
zomermaanden leefden we met
ons jonge gezinnetje frank en vrij,
we genoten zoveel mogelijk van
de buitenlucht. Veel Belgische
gasten en vrienden van ons hiel
den van waterskiën of parasailing
en met mijn speedboot trok ik ze
volgas over het water vooruit.
Heerlijk vond ik dat spelevaren.
Er hing een buitenboordmotor
achter mijn boot van maar liefst
115 pk, dus je begrijpt dat er pit
genoeg in zat", aldus waterlief
hebber Huysmans. „Ik voer bij
voorbeeld in tien minuten naar
Yerseke om een voorraad verse
mosselen te halen. En hoewel
sommige badgasten weieens
klaagden over de bulderende mo
tor, de hoge golven of over mijn
speelse capriolen op het water,
hield ik zoveel mogelijk rekening
met de andere waterliefhebbers."
Er klinkt enige weemoed in zijn
stem. Want door de strenge mi
lieuwetgeving die tien jaar gele
den van kracht werd voor het Oos-
terscheldegebied, mocht hij met
zijn speedboot niet harder meer
varen dan twintig km per uur. „De
lol was er voor mij en de water
sporters toen snel af natuurlijk. Ik
heb mijn boot opgeruimd en er
was sinds die tijd bij mij toch iets
geknapt. Je verliest door zo'n
maatregel in één klap een leuke
hobby en doordat de meeste wa
tersporters niet meer bij de
Schelphoek terecht konden, werd
de gezellige aanloop ook gelijk
een stuk minder." Mevrouw Huys
mans volgt het verhaal van haar
man aandachtig en ook zij vindt
het de laatste zomers wat minder
gezellig aan de Schelphoek. „We
hebben hier bij ons in de tuin dik
wijls grote feesten georganiseerd.
De ene keer hielden we een barbe
cue, dan weer aten we mosselen
met een grote groep gasten en op
ons laatste tuinfeest (afgelopen
zomer) waren meer dan honderd
gasten aanwezig. Victor en ik zijn
echte Bourgondiërs, we genieten
graag van het leven. Het is ge
beurd dat mijn man voor veertig
personen frieten stond te bakken.
Hoeveel mensen er bij ons in al
die jaren niet zijn aangeschoven
voor een Kriekske of 'n Duveltje
(traditionele Belgische biersoorten
red.) weet ik niet, maar het zijn er
velen geweest. Onze dochter Kari
ne kreeg het vrije leven op het
Zeeuwse platteland met de paple
pel ingegeven. Ze heeft een groot
deel van haar jeugd doorgebracht
in en rond ons knusse zomerhuis
je. Zij trok erg veel op met de
dochter van onze buren, de familie
Meijll. Toen die twee meiden wat
ouder werden, hadden we zeer
veel aanloop van jongens uit de
omgeving. Er was bij ons in en om
het huis dus altijd volop leven in
de brouwerij."
Victor Huysmans geniet sinds
1996 van zijn pensioen. Hij heeft
zijn bouwbedrijf in Brasschaat
van de hand gedaan en samen met
zijn vrouw verblijft hij het groot
ste deel van het jaar in Poortvliet.
„Onze dochter Karine is inmid
dels getrouwd en samen met haar
man en dochtertje woont ze in
Bergen op Zoom. Mijn vrouw
heeft tot mijn pensionering als la
borante bij een Antwerpse dokter
gewerkt. Hoewel we nu samen een
zee aan vrije tijd hebben, zijn de
dagen eigenlijk nog te kort. We
hebben zeventien jaar geleden ook
het oude stoomgemaal van het wa
terschap overgenomen. Van het
achterste gedeelte (waarin de
stoommachine van het gemaal
stond) heb ik een vakantiewoning
gemaakt en in de voorste helft zit
ik nu vaak te knutselen of te com
puteren. Samen met Vica onder
houd ik de tuin en we fietsen re
gelmatig een rondje door de pol
der."
Plots wordt het verhaal onderbro
ken voor een onnavolgbare
Vlaamse dialoog tussen beide ech
telieden. „Oh ja, mijnheer," zo
keert de vrouw des huises terug in
begrijpelijke taal, „ons Victor is
hier gekend om z'n heerlijke
Brusselse wafels. We hebben het
regelmatig meegemaakt dat er tal
rijke mensen van het banket zaten
te smullen hier in de tuin of aan de
zeedijk." Het beeld zoals dat bij
ons Nederlanders leeft over onze
Zuiderburen blijkt, wat het echt
paar Huysmans betreft althans,
volledig te kloppen. Lekker eten
en drinken, gemoedelijk en harte
lijk in de omgang en zeer gastvrij.
De gastheer staat erop dat ik even
een kijkje in het oude stoomge
maal neem. De ruimte waar vroe
ger de kolenvoorraad van de sto
ker van het stoomgemaal lag
opgeslagen, biedt nu een totaal an
dere aanblik. Een vijftig jaar oude
jukebox staat gebroederlijk naast
een moderne computer, een kleu
rentelevisie, oude worstmachine,
brandkast en complete inbouw-
keuken.
Een wand vol foto's siert de sche
merige ruimte. De fotocollage ver
raadt ruim veertig jaar geschiede
nis. Grote groepen bruingebrande
en luchtig geklede mensen genie
ten aan de bedding van de zeedijk
van de zomerzon en de gezellig
heid die hen door het echtpaar
Huysmans wordt geboden. Zwart
wit foto's en nostalgische prentjes
vertellen de geschiedenis van de
Schelphoek in de tweede helft van
de vorige eeuw. Nog enkele we
ken en dan wordt de officiële
overdracht van het huis en het ver
bouwde gemaal bij de notaris ge
tekend. „Ik zie niet zo tegen ons
vertrek op als Victor. Eigenlijk
had ik al een tijdje last van een
beetje heimwee. Al onze familie
woont immers in België en nu we
een dagje ouder worden, vinden
we het gewoon fijn om weer te
midden van vrienden en bekenden
te wonen. Daarnaast wordt het ook
fysiek steeds moeilijker om alles
in en om ons huisje goed bij te
houden. In Kapellen wonen we
straks weer lekker dicht bij win
kels en andere voorzieningen. We
hebben een schitterende tijd gehad
aan de Schelphoek en we zullen
daar zeker nog vaak aan terugden
ken", zo besluit het echtpaar
Huysmans.
ACCOUNTANTSKANTOOR - BELASTINGADVISEURS
Begeleiding en advisering van ondernemingen en particulieren.
1 Opstellen jaarstukken, controlewerkzaamheden,
verzorging administraties van ondernemingen.
1 Verzorging van aangifte inkomstenbelasting.
Noordsingel 12, 4611 SE Bergen op Zoom
telefoon 0164 - 24 13 52, fax 0164 - 25 75 16
M W
Advertentie I.M.
Groepsleerkracht René van den Berg mocht als eerste plaatsnemen op de chauffeurs stoel van de demonstratietruck van Transport en
logistiek Nederland. Het voorlichtingsteam van TNL was maandag te gast bij c.n.s. De Regenboog in Tholen. Gastdocent en
beroepschauffeur Wim Grim kijkt over de schouders van de kinderen mee.
TT
y»
