YZOS eert gedreven voorzitter
en secretaris bij zilveren jubileum
Thools mannenkoor Rehoboth brengt
nieuwe cd uit met passie- en paasmuziek
Henk Geluk en Anja Neele uit Sint-Philipsland
Bezwaar natuurvereniging
op onwetendheid gebaseerd
Herdenken is stilte, maar
verhalen zijn spanningsloos
Uitverkoop
Regelneven op
Botermarkt en in
de Molenstraat
Donderdag 13 februari 2003
EENDRACHTBÖDE, DE THOÖLSE COURANT
Orgelles
Conservatorium
Organisator
Perfectionist
Opname voor het eerst met medewerking van strijkersensemble en hobo
Het christelijk Thools mannenkoor Rehoboth heeft een
cd uitgebracht met muziek voor de lijdenstijd en het
paasfeest. De cd kreeg als titel mee 'Vol van reddende
kracht' en werd opgenomen in de hervormde kerk te
Tholen. Op de jaarvergadering van het mannenkoor wer
den de eerste exemplaren zaterdag overhandigd aan diri
gent Kees van Steenhoven en organist Bram Bout.
Extra cd-single
Inlooprepetitie
Stemmen
van lezers
Vol verbazing en ongeloof las ik het
artikel van de natuurvereniging
Tholen om publiekelijk stelling te
nemen tegen de jacht op reeën op
Tholen en Sint-Philipsland. Men
kan en mag hier in Nederland tegen
afschot van reeën zijn, maar de re
denen die hiervoor door de natuur
vereniging worden aangedragen,
zijn volstrekt op onwetendheid ge
baseerd.
Volgens dhr. of mevr. Blokpoel zit
de wildschade aan zijn neus en lo
pen er maar drie reeën. Jammer
voor dhr. of mevr. Blokpoel, maar
dat is dus niet het geval. Alleen hier
op het eiland Sint-Philipsland lopen
er circa twaalf reeën (tot vorig jaar
nog 18). Natuurgebieden niet mee
gerekend.
Door deze reeën ,die geen schade
veroorzaken' is in de maanden janu
ari en februari voor enkele tiendui
zenden euro's schade aangericht in
de fruitteelt.
Tot slot nog voor dhr. of mevr.
Blokpoel: het afschieten is een
kwestie van beheer en schadebe-
strijding en deze zijn behoorlijk
goed te combineren. Want het is
toch niet de bedoeling om alles weg
te schieten?
En wanneer u het over een groep
reeën heeft, praat dan niet over een
roedel of over een kudde, maar over
een sprong, maar dat wist u vast al
als natuurliefhebbers. Dus meneer
of mevrouw Sauter, u hoeft ons als
reewildbeheerders echt niet in de
gaten te houden. Wij kunnen jullie
beter in de gaten houden als het gaat
om reewildbeheer. Een tip: wordt
lid van de vereniging Het Reewild.
Verder in het verslag van de jaarver
gadering van de natuurvereniging
kwam ik weer dhr. of mevr. Blok
poel tegen. Hij of zij zegt, dat het
reewild zich alleen in hele strenge
winters tegoed zal doen aan gewas
sen op het land. Welke gewassen op
het land? Daarom duiken ze gezel
lig met z'n allen de boomgaard in.
Maar ja, noem het maar schiet-
drang.
Vervolgens kom ik bij dhr. of mevr.
Meijnen, die met een schitterend
idee komt om het reewild te vangen
en uit de polder te verwijderen?
Hallo, zat u te slapen? Het gaat hier
om gezond reewild, weet u nog.
En veehouder Vissers, die had beter
moeten weten, want zo gemakkelijk
is het dus niet meer om wildschade
vergoed te krijgen. En dan nog: van
wie heeft de provincie dat geld voor
schade vergoedi ng
Conclusie: als u als leden van een
natuurvereniging een punt aankaart,
waaruit zo'n discussie als deze
voortkomt, zorg dan dat u goed in
gelicht bent, voordat u u er op ver
der gaat en niet uitgaat van menin
gen.
R. Fontijne,
Plataanstraat 10,
Sint-Philipsland.
Naar aanleiding van de gemeente
lijke herdenking van de waters
noodramp in de N.H. kerk te Sta-
venisse wil ik als volgt reageren.
Terwijl de kou en de sneeuw zorg
den voor een landschap .wonder
schoon' liepen we in stilte terug
naar de kerk. Daar was zojuist on
der de klokkentoren een gedenk
plaat onthuld. Een blijvend monu
ment, waardoor jong en oud
herinnerd wordt aan de grootste en
laatste vijand van de ramp en van
ons aller leven: de dood. De cij
fers op die gedenkplaat hebben
voor mij een gezicht, een naam.
Nu een nieuwe naam! In het kerk
portaal - waar ik me bevrijdde van
een sneeuwlaag - hoorde ik nog
net de laatste orgeltonen van het
prachtige koraal .Erbarm Dich
mein O Herr Gott.' Wie kan beter
je gevoelens vertolken op deze
momenten dan Bach? Met die ge
dachten nam ik plaats in een kerk
bank in het vertrouwde bedehuis,
waarin wij als bewoners van de
gemeente Tholen een minuut stilte
hielden. Ik voelde de warmte van
het samenzijn, een sfeer van ver
langen om met elkaar de bitterste
uren uit de geschiedenis van ons
dorp te herdenken. Dat werd voor
velen - ook voor mij - een grote
teleurstelling. De vonk van de in
houd raakte mij niet. Zo'n herden
king heeft een betekenis van on
vervangbare waarde vanwege de
gebeurtenis 50 jaar geleden, maar
dat leg je er niet in door uren lang
gememoreer. Dat geeft wel aanlei
ding tot luisteren, maar die bereid
heid ontbrak. Al die verhalen al
duizend malen verteld, zijn span
ningsloos geworden, herbergen
geen geheimen meer. Herdenken
is stilte, herdenken is voelen, voe
len is geraakt worden! Zoals door
kinderstemmen die zo verwach
tingsvol over de toekomst dachten
in hun gedichten en door het zo
subliem gezongen .Blijf bij mij
Heer.' Dat raakt de bodem van je
hart. Wij weten niet hoevelen -
zullen dat ook nooit weten - dit
hebben uitgeschreeuwd in die al
les verwoestende nacht. Als hulp
kreet naar boven. Als samenzang -
tot slot - werd het Wilhelmus aan
geheven. Hoe mooi dat ook klonk,
aan ons als overlevenden werd
geen ruimte geboden om met el
kaar een danklied aan te heffen.
Zelfs niet om in verbondenheid
ons prachtige Zeeuwse volkslied
te zingen.
Zondagmorgen gaan we opnieuw
ter kerke. Herdenken, maar dan in
kerkelijk verband. De sobere
bloemversiering in 'smetloos wit'
was uit de kerk verbannen en wat
heeft de preek ons in dit uur te
vertellen? Boaz en Ruth, een
troostvol verhaal over redding en
toekomst. Verkeerden wij allen
niet in zo'n situatie, 50 jaar gele
den in Stavenisse?
Werden wij niet allen gered en
kregen wij als overlevenden niet
allen na vreselijke ervaringen,
weer een nieuwe toekomst? Niet
te bevatten! Als ik dat wonder be
vatten wil, staat mijn verstand vol
eerbied stil.
Nel Gaakeer,
Verdiweg 399,
Amersfoort.
Ik had me stellig voorgenomen om me in het nieuwe jaar niet meer zo op te
winden over allerlei misstanden in onze moderne maatschappij. Mijn echt
genote heeft me vaak gewaarschuwd voor de nadelige lichamelijke gevol
gen die de onverhulde woede nu eenmaal kan hebben. Exact twintig dagen
heb ik me keurig weten te beheersen. Maar ik moet nu toch, tot mijn eigen
teleurstelling, vaststellen dat mijn tolerantiegrens alweer royaal is over
schreden. De aanleiding voor de snelle schending van mijn goede voorne
men zal ik in het kort aan u uitleggen.
Nog maar nauwelijks bekomen van het eerste eurojaar, de dure december
maand en (net als heel Nederland) me rot geschrokken van de astronomi
sche verhogingen van ziektekostenpremies en de aanpassingen van gemeen
telijke heffingen die ons in het vooruitzicht zijn gesteld, loop ik samen met
vrouwlief door de stad. Zij is nu eenmaal dol op winkelen en omdat de boog
niet altijd gespannen kan staan, besluit ik haar voor de gezelligheid een
middagje te vergezellen. Dat had ik achteraf beter niet kunnen doen. Want
hetgeen ik in de winkels zag, was nu niet direct bevorderlijk voor mijn ge
moedstoestand.
Het is in de maand januari (traditiegetrouw) uitverkooptijd. Winkeliers zijn
in deze periode de goedheid zelve en ze laten in één klap soms wel 75% op
hun verkoopprijzen vallen. Je kunt in deze periode als consument enthou
siast reageren en denken dat je met 'n koopje wegkomt, maar bij mij gaat er
in dergelijke situaties van binnen altijd iets knagen. Het kan er bij mij zo
een-twee-drie niet in dat ik enkele weken geleden (vlak voor Sint-Nicolaas)
voor een stukje speelgoed nog zo 'n honderd euro moest betalen, terwijl ik
nu iemand doodleuk met hetzelfde kleinood voor minder dan de helft van
dat bedrag de deur uit zie wandelen. Hoezo kleine winstmarges? Mensen
om me heen bekommeren zich klaarblijkelijk stukken minder om de woeker
prijzen die slechts tijdelijk worden bijgesteld tot reële artikelprijzen. Ze zijn
totaal verblind door al die wegwerpprijzen, bonuskaartaanbiedingen, knal
kortingen en meer van die commerciële luchtkreten. Klanten vergeten ge
makshalve dat ze eigenlijk op een genante manier worden bedot. Het is toch
niet te bevatten dat een artikel opeens voor de helft van de prijs (of nog
minder) verkocht kan worden. Is er dan niemand die hardop durft te zeg
gen: hier klopt iets niet? Ik word erg droevig van zoveel naïviteit onder het
slaafse koopvolk om me heen.
Vol frustratie rijd ik huiswaarts. De achterbank ligt bezaaid met plastic tas
sen vol puur koopvoordeel. Mijn vrouw verkneukelt zich bij het idee dat ze
vanmiddag enorm geprofiteerd heeft van al die leuke voordeeltjes. Ik zit
achter het stuur ondertussen te bedenken hoe ik me voortaan kan onttrekken
aan de grootste volksverlakkerij van het jaar. „Elf maanden per jaar wor
den artikelen voor torenhoge prijzen verkocht. En om het enigszins goed te
maken met hun klanten, verkopen die middenstanders onder het mom van
de uitverkoop' voor enkele weken hun producten tegen normale tarieven",
zo probeer ik mijn 'prijsbewusteloze' echtgenote terug op aarde te krijgen.
Ik moet me niet zo druk maken, zegt mijn vrouw. Ik heb altijd wat te zeuren.
Nee, ze heeft gelijk. Laten we met z 'n allen lekker inslapen. Wat maakt het
eigenlijk uit dat we massaal belazerd worden. Misschien willen we dat juist
wel.
Ik kruip weer maar snel achter mijn schrijfmachine, kan ik me tenminste
weer eens heerlijk afreageren.
Het komt zelden voor dat in een vereniging zowel de voorzitter als de
secretaris tegelijk hun zilveren jubileum vieren. Bij zangvereniging
VZOS in Sint-Philipsland was dat vrijdagavond het geval en dat lieten
de overige bestuursleden niet ongemerkt voorbijgaan. Het werd een
speciale avond vol verrassingen. „Zo'n jubileum van de voorzitter en
de secretaris kun je niet even tussendoor op de jaarvergadering afhan
delen", zegt Elly Mol. De jubilarissen werden thuis opgehaald en kwa
men geheel onverwacht in het bedrijfspand van schilder Geluk op het
industrieterrein terecht. Daar werden ze toegezongen en kregen ze on
derscheidingen van de eigen vereniging en de Zeeuwse Zangersbond,
alsmede cadeaus en bloemen.
„Het gaat om twee belangrijke jubi
larissen van een voor de Zeeuwse
Zangersbond belangrijk koor", zei
Piet Scheele in zijn felicitatie. „On
ze bond heeft een lange band met
jullie koor." De vertegenwoordiger
van de Zeeuwse Zangersbond liet
de waardering blijken in de vorm
van een speldje en een oorkonde.
VZOS zong Henk Geluk en Anja
Neele ook toe, maar er was nog
meer zang bij deze feestelijke gele
genheid. David en Elvira Vos zon
gen, met pianobegeleiding, Zeeuw
se liedjes in dialect. Serieuze
nummers, maar ook teksten met een
knipoog en een glimlach, waarvan
de aanwezigen genoten.
Tweede voorzitter Diane van Duur-
en noemde VZOS een familiekoor.
„We kennen elkaar op de zang al
zovele jaren, dat we haast van één
grote familie kunnen spreken. Lief
en leed delen we veelal met elkaar."
Henk Geluk was niet alleen 25 jaar
bij VZOS betrokken, maar hij vier
de tegelijk ook zijn zilveren jubi
leum als inwoner van Sint-Philips
land, zo was via speurwerk in de
archieven ontdekt. Direct van de pe
dagogische academie werd Geluk
onderwijzer in Sint-Philipsland.
Aangezien het toen niet gemakke
lijk was om leraren te krijgen, kon
Geluk vrijstelling van militaire
dienst bewerkstelligen. Daarmee
kwam Henk Geluk naar Zeeland,
waar zijn voorgeslacht ook vandaan
kwam.
De jonge Geluk was al vroeg muzi
kaal. Op zijn achtste kreeg hij orgel
les van dhr. Lagerwei. Iedere zater
dagmiddag op de fiets naar Utrecht
om de moeilijke orgelnoten onder
de knie te krijgen. Geluk werd een
echte orgelliefhebber en reisde het
land af om talloze concerten bij te
wonen. Hij speldde het tijdschrift
,De Orgelvriend' en voerde urenlan
ge discussies met collega's over het
spel van bekende organisten als Fei-
ke Asma en Piet van Egmond.
De nieuwe Fluplander raakte al snel
bij de zang betrokken en heel snel
burgerde hij in bij VZOS, waar hij
vrienden maakte, waarmee Geluk
na de zangrepetities nog steeds bij
een borreltje en een hapje blijft na
praten.
Henk Geluk zong niet alleen in het
gemengd koor, hij richtte ook nog
een jeugdkoor op in Sint-Philips
land. Enthousiast ging hij als diri
gent te werk. Hij was soms zo vol
furie, dat de katheder het dreigde te
begeven. Een hoogtepunt vormde
de viering van het 500-jarig bestaan
van Sint-Philipsland, waarbij het
jeugdkoor met pianobegeleiding
van Loek van de Leeden in de tent
op het havenplateau optrad. „Als
dorp waren we trots op je", zei Dia
ne van Duuren.
Veel van de vrije tijd bij Geluk
stond in het teken van de muziek en
hij ging daar ook in verder door or
gelles te nemen bij Flip Veldmans
in Steenbergen. „Toen ging er hele
maal een wereld van muziek voor
je open. Je maakte kennis met pure
vormen van muziek: een kistorgel.
Je liet ook zelf een pijporgel bou
wen in je huiskamer. Een goede in
vestering, want als je het wat rusti
ger krijgt, zul je met hernieuwde
energie je vrije tijd aan de muziek
en je orgel gaan besteden. Op de
muziekschool heb je het hoogst
mogelijke bereikt. Je was eigenlijk
klaar voor het conservatorium. Zelf
gaf je ook jaren orgelles en velen in
het dorp hebben bij jou de mystiek
van de witte en zwarte toetsen ge
leerd."
Had Geluk als onderwijzer nog vol
op tijd voor de muziek, toen hij der
tien jaar geleden overstapte naar het
zakenleven werd de vrije tijd
schaars. „De muziek moest er wel
eens bij inschieten. Ook de politiek
was daar debet aan, want je kwam
in de gemeenteraad en werd fractie
voorzitter en dat slokte veel vrije
tijd op. Na de gemeentelijke herin
deling per 1 januari 1995 verander
de dit wel, maar inmiddels zit je
weer tot over je oren in de gemeen
tepolitiek. Gelukkig blijft VZOS
als één van je eerste liefdes, je inte
resse houden. Voor die ontspanning
maak je tijd vrij, zoals je ook geniet
van vakantie in Frankrijk, een goed
glas wijn en concerten. Dankbaar
zijn we, dat je een deel van je zeer
beperkte tijd wil besteden aan ons
koor. Niet alleen op de dinsdag
avonden, maar vooral ook binnen
het bestuur. Je bent een gedreven
voorzitter en weet op een bekwame
manier leiding te geven, openingen
te verzorgen en toespraken te hou
den. Op de jouw eigen manier doe
je dat soms in gedachten verzonken
en dan weer enthousiast, maar wat
er ook gebeurt: 't komt allemaal
goed, zo luidt jouw gevleugelde
uitspraak. Geen tijd, is volgens jou
onzin. Geen prioriteit, zeg je dan.
Gelukkig geeft je onze zangvereni
ging al 25 jaar prioriteit. En dat
blijft hopelijk zo nog vele jaren",
zo besloot tweede voorzitter Diane
van Duuren.
Ook van de tweede jubilaris, secre
taris Anja Neele-Kempeneers, werd
het doopceel gelicht. „Je hebt een
aardje naar je vaartje, want al heel
jong beschikte je over wilskracht.
Je was actief en gedreven. Op de
Punthoeve duwde je een kar met je
broers Wim en Arjan en zusje Rian-
ne de brandnetels in. Toen je vijf
jaar was, ging je al zelfstandig op
de fiets naar de kleuterschool.
Thuis zette je de zaak nogal eens op
stelten, maar toen je vijftien was,
wilde je dolgraag naar de zang.
Oma Kaashoek paste dan op. Op
weg naar de mavo in Tholen kreeg
je bij Vogelenzang in Halsteren zo
danige buikpijn, dat je je met een
politieauto naar het ziekenhuis liet
brengen. Organiseren is een natuur
talent van je. Je voelde je dan ook
als een vis in het water toen je, na
een week in een ondergoedfabriek
gewerkt te hebben, bij Delta Tech
niek op kantoor kwam. Je inzicht
en organisatorisch talent werd be
loond met zeer veel verantwoor
ding en je werd daardoor steeds
zelfstandiger en ondernemender.
Met Jaap stapte je in het huwelijks*
bootje en samen gingen jullie naar
een flatje in het Karreveld. Later
kochten jullie een huis in de Voor
straat, waar je tot volle tevreden
heid woont."
De tweede voorzitter roemde ook
de precisie van secretaresse Anja
Neele. „Al je zaakjes heb je op or
de, niets ontsnapt aan jouw aan
dacht. Je bent accuraat en een goed
organisator en die heeft ieder be
stuur eigenlijk nodig. De voorzitter
zit wel eens in gedachten verzon
ken, peinzend, een idee uitbroe
dend, maar jij bent het geheugen en
de uitwerker, die niets ontgaat en
niets vergeet. Zonder de overige be
stuursleden tekort te doen, een be
ter koppel kan VZOS niet wensen."
Diane van Duuren bracht verder
naar voren, dat het bedrijfsleven ja
loers is op mensen als Anja Neele,
die denken en doen combineert.
„Ook verenigingen hebben be
stuursleden nodig die meer doen
dan ja en nee knikken. Of het nu
gaat om oliebollen, een jubileum,
een etentje of een dagje uit in bin
nen- of buitenland, 't komt allemaal
goed, zoals onze voorzitter zegt.
Met de tijd, maar vooral ook de pri
oriteit die jullie beiden geven aan
onze zangvereniging, doen we onze
naam voluit eer aan: vooruitgang
zal ons streven zijn en blijven.
We hopen met elkaar nog jaren te
kunnen genieten van de charme van
de muziek en de kunst van het zin
gen, het bindend element tussen
ons allemaal", aldus de tweede
voorzitter van VZOS.
Haar waardering onderstreepte ze
met een verenigingsspeld voor
voorzitter Geluk en een kettinkje
met een muzieksleutel voor secreta
ris Neele. En voor beiden waren er
ook bloemen.
Elly Mol bood beiden nog een ca
deau aan en schetste de leuke en
minder leuke momenten in het be
stuur. „We zijn kritisch, het loopt
soms hoog op, want we zijn alle
maal verschillend met een eigen ka
rakter. Als bestuursleden voeren we
echter een goed, eerlijk en open be
leid en VZOS staat altijd voorop."
Ze noemde voorzitter Geluk wel
overwogen, diplomatiek en flexi
bel. „Je bent positief, want het
komt altijd goed, hoewel je met te
laat komen een reputatie hebt opge
bouwd. Maar de chef regelt het,
ook tijdens onze reizen."
Haar klasgenoot Anja Neele noem
de ze een perfectionist. „Voor jezelf
heb je het niet gemakkelijk, wantje
bent een serieuze, harde werker. In
onze vriendinnengroep kun je ech
ter ook komisch voor de dag ko
men. Als secretaris ben je de spil
van de vereniging. Voor deze feest
avond hebben we geprobeerd je
om de tuin te leiden. Geniet daarom
van alle verrassingen", aldus Elly
Mol.
Na de toespraken, cadeaus en muzi
kale hulde volgde er nog een koud
buffet, waarbij de twee jubilarissen
de spits mochten afbijten.
Secretaris Han Geluk overhandigt het eerste exemplaar van de cd aan dirigent Kees van Steenhoven en organist Bram Bout.
„Begin vorig jaar is door de mu-
ziekcommissie, dirigent en organist
de op te nemen muziek bepaald.
Daarna brak een tijd van studeren
aan, hetgeen betekende dat we re
gelmatig uitnodigingen voor uit
voeringen moesten afwijzen", al
dus secretaris Han Geluk. Het
mannenkoor Rehoboth, dat in 1976
haar eerste lp uitgaf, heeft al mee
gewerkt aan diverse opnames,
maar bij deze nieuwe cd wordt het
koor voor het eerst begeleid door
het strijkersensemble 'National Or
chestra' van Martin de Deugd en
hoboïste Anja van der Maten.
Daarnaast wordt de koorzang bege
leid door de vaste organist Bram
Bout. „Deze muzikale begeleiding
past uitstekend bij de passie- en
paasmuziek. Maar het was wel
spannend want de orkestleden had
den niet vooraf met het koor geoe
fend" vertelt Han Geluk. Het or
kest bestond uit vier eerste violen,
drie tweede violen, twee altviolen,
een cello en een contrabas. De laat
ste orkestarrangementen, die ge
schreven werden door Jan Kramer
uit Urk bereikten pas een dag voor
de cd-opname de orkestleden. „De
sfeer tijdens de opnames was ech
ter erg ontspannen. De gekwalifi
ceerde musici speelden de muziek
zonder problemen.", aldus Han
Geluk.
Na de opname werd er door STH
records uit Hoevelaken eerst een
montage-cd gemaakt. Deze werd
door dirigent, organist en bestuur
kritisch beluisterd en becommenta-
riseerd. Gezien de kwaliteit van de
opnames bleek het moeilijk om een
keuze te maken. „We hadden een
luxe probleem", vertelt Han Geluk.
„Praktisch alle opgenomen muziek
stukken bleken bruikbaar te zijn,
zodat we enkele liederen moesten
laten vervallen die eigenlijk wel ge
schikt waren. Daarom heeft het be
stuur besloten om een extra single-
cd te laten persen. Deze bevat bijna
twintig minuten algemene koormu
ziek en heeft als titel 'Is uw pas
poort getekend?'. Zo kon op één
koorstuk na, alle opgenomen mu
ziek op cd gezet worden."
Koorlid Frits Simons koos de titel
voor de cd. De woorden 'Vol van
reddende kracht' komen uit het be
kende lijdenslied 'Het ruwhouten
kruis'. „In de lijdenstijd en met Pa
sen staat het borgwerk van Christus
centraal. Dan moet dat ook tot uit
drukking komen in de titel, die als
het ware een samenvatting geeft
van de opgenomen muziek", aldus
Frits Simons. Op de voorkant van
de cd is een dia te zien van koorlid
Wim van Vossen, die hij gemaakt
heeft tijdens een bezoek aan Israël.
De dia toont een olijfboom in de
hof van Gethsémané, de plaats
waar Christus zwaar heeft geleden
en gevangen werd genomen.
Het christelijk mannenkoor Reho
both hoopt in het najaar het 30-ja-
rig bestaan te gedenken. Het koor
Stemmen
van lezers
Wacht tot het rode licht gedoofd is,
er kan nog een trein aankomen. Dat
staat op een plakaat op een van de
winkelruiten aan de Botermarkt in
Tholen. Een stil protest tegen de re
gelzucht en bestedingsdrift op Tho
len. Met de paal op de Botermarkt
zet de gemeente zichzelf voor paal.
De overlast op de Botermarkt wordt
veroorzaakt door het verkeersstag-
natieplan in Tholen, want als men
alle andere straten afsluit zal de
overlast in de overgebleven straten
automatisch toenemen. Maar men
sen zijn inventief dus ik zie bijvoor
beeld koeriersdiensten van de Bak-
straat de Brugstraat indraaien en
dan in z'n achteruit naar de Hoog
straat.
Ook het geld wat men wil besteden
aan de Molenstraat te Oud-Vosse-
meer is overdreven, want een par
keerverbod, net als het vroeger be
staande, zou het overlastprobleem
kunnen oplossen.
En nu wordt zelfs nog verder ge
gaan in de regelzucht, nu wil men
nog meer delen van het buitenge
bied gaan afsluiten, dan her en der
al te zien was. Dat vrachtverkeer
geweerd wordt van de polderwegen,
daar kan ik nog wel mee instem
men. Maar het zou niet moeten gel
den voor personenauto's. Afsluiting
van een groot aantal polderwegen
heeft hetzelfde gevolg als in Tho
len, namelijk dat alle verkeer via de
overgebleven polderwegen gedre
ven wordt en daar dus overlast gaat
veroorzaken. Totdat ook die polder
wegen afgesloten worden en dan
kunnen inwoners en toeristen niet
eens meer de polder in om de natuur
van Tholen te bewonderen.
Verdubbeling van de toeristenbelas
ting, maar ook beperking van het
toerisme?
Gemeente, hoe moet straks jullie
lucht(enburg)kasteel betaald wor
den? Ik weet ook wel dat er op de
polderwegen te hard wordt gereden,
mij komen ze ook met honderd of
meer voorbij.
Het enige wat daartegen helpt, is
controle en niet het afsluiten van de
polderwegen. Want ook dat laatste
moet gecontroleerd worden en dat
gebeurt nu al veel te weinig. Ten
slotte, als er straten/wegen afgeslo
ten worden op verzoek van de be
woners, zoals nu af en toe al
gebeurt, dan dienen die bewoners
ook zelf maar voor de kosten en on
derhoud op te draaien. Als de rest
van de inwoners er geen gebruik
van mag maken, dan hoeven die er
ook niet voor te betalen.
Dhr. C.W. Boogaart,
Schoolstraat 5,
4698 AN Oud-Vossemeer.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
„Het is een voorlopig rapport
waarin wel een aantal conclusies
zijn getrokken, namelijk dat er ar-
chelogische voorwerpen aanwezig
zijn en dat er een vervolgonder
zoek nodig is. Dat is uitgebreider
dan het eerste onderzoek."
Volgens de Kok vertraagt dit de
plannen. „Dit zat niet in de plan
ning, nee. Er zal nu gekeken moe
ten worden hoe verder te gaan.
Bijvoorbeeld hoe er met instand
houding van het terrein toch een
uitbreiding van Maartenshof kan
plaatsvinden. Zonder dat je in de
bodem moet graven."
Bij Castria Wonen wil C. van der
Weege geen commentaar geven op
de onderzoeksresultaten. Castria
Wonen (toen nog Beter Wonen) is
de opdrachtgever. Het rapport is
volgens hem nog niet definitief,
maar al wel voorgelegd aan de be
trokken partijen. Over niet 'al te
lange termijn' zal er een standpunt
worden bepaald. „We beraden ons
op hoe we verder zullen gaan. Het
is een grootschalig project. Daar
willen we zorgvuldig mee om
gaan."
telt inmiddels 85 leden. Secretaris
Geluk noemt het bijzonder dat deze
cd is uitgegeven door een koor dat
voor een kwart bestaat uit leden die
slechts één jaar of minder lid zijn.
Bij de overhandiging van de cd
complimenteerde hij dan ook diri
gent Kees van der Steenhoven.
„Kees, met je gedrevenheid sla je
niet alleen de muziek er in, maar je
slaat het er ook nog uit. Als het
eens een keer niet zo goed liep,
wist je met een praatje of een zang
oefening de leden weer op het
spoor te krijgen." En tot organist
Bram Bout zei hij: „Bram,je bent
niet alleen iemand die speelt met
muziek, maar je legt er gevoel in.
Je past je niet alleen naadloos aan
bij de slag van Kees, maar ook de
tekst spreekt in je orgelspel." Ver
der bedankte Geluk de leden voor
de twee mooie opnamedagen,
waarbij de onderlinge band voel
baar was. De nieuwe cd is tot zater
dag nog te bestellen in de voorver
koop, via Hans Kosten, tel.
672103. Geïnteresseerden kunnen
de geluidsdragers ook zaterdag af
halen tijdens de inlooprepetitie van
het mannenkoor. Alle mannen van
af 16 jaar mogen vrijblijvende ken
nismaken met het koor, dat van
18.15 tot 19.30 uur reperteert in het
kerkgebouw van de Gereformeerde
Gemeente.
Voorzitter Henk Geluk en secretaris Anja Neele van VZOS Sint-Philipsland werden ter gelegenheid van hun zilveren jubileum o.a.
toegezongen door Elvira en David Vos met Zeeuwse liedjes in dialect.