YZOS eert gedreven voorzitter en secretaris bij zilveren jubileum Thools mannenkoor Rehoboth brengt nieuwe cd uit met passie- en paasmuziek Henk Geluk en Anja Neele uit Sint-Philipsland Bezwaar natuurvereniging op onwetendheid gebaseerd Herdenken is stilte, maar verhalen zijn spanningsloos Uitverkoop Regelneven op Botermarkt en in de Molenstraat Donderdag 13 februari 2003 EENDRACHTBÖDE, DE THOÖLSE COURANT Orgelles Conservatorium Organisator Perfectionist Opname voor het eerst met medewerking van strijkersensemble en hobo Het christelijk Thools mannenkoor Rehoboth heeft een cd uitgebracht met muziek voor de lijdenstijd en het paasfeest. De cd kreeg als titel mee 'Vol van reddende kracht' en werd opgenomen in de hervormde kerk te Tholen. Op de jaarvergadering van het mannenkoor wer den de eerste exemplaren zaterdag overhandigd aan diri gent Kees van Steenhoven en organist Bram Bout. Extra cd-single Inlooprepetitie Stemmen van lezers Vol verbazing en ongeloof las ik het artikel van de natuurvereniging Tholen om publiekelijk stelling te nemen tegen de jacht op reeën op Tholen en Sint-Philipsland. Men kan en mag hier in Nederland tegen afschot van reeën zijn, maar de re denen die hiervoor door de natuur vereniging worden aangedragen, zijn volstrekt op onwetendheid ge baseerd. Volgens dhr. of mevr. Blokpoel zit de wildschade aan zijn neus en lo pen er maar drie reeën. Jammer voor dhr. of mevr. Blokpoel, maar dat is dus niet het geval. Alleen hier op het eiland Sint-Philipsland lopen er circa twaalf reeën (tot vorig jaar nog 18). Natuurgebieden niet mee gerekend. Door deze reeën ,die geen schade veroorzaken' is in de maanden janu ari en februari voor enkele tiendui zenden euro's schade aangericht in de fruitteelt. Tot slot nog voor dhr. of mevr. Blokpoel: het afschieten is een kwestie van beheer en schadebe- strijding en deze zijn behoorlijk goed te combineren. Want het is toch niet de bedoeling om alles weg te schieten? En wanneer u het over een groep reeën heeft, praat dan niet over een roedel of over een kudde, maar over een sprong, maar dat wist u vast al als natuurliefhebbers. Dus meneer of mevrouw Sauter, u hoeft ons als reewildbeheerders echt niet in de gaten te houden. Wij kunnen jullie beter in de gaten houden als het gaat om reewildbeheer. Een tip: wordt lid van de vereniging Het Reewild. Verder in het verslag van de jaarver gadering van de natuurvereniging kwam ik weer dhr. of mevr. Blok poel tegen. Hij of zij zegt, dat het reewild zich alleen in hele strenge winters tegoed zal doen aan gewas sen op het land. Welke gewassen op het land? Daarom duiken ze gezel lig met z'n allen de boomgaard in. Maar ja, noem het maar schiet- drang. Vervolgens kom ik bij dhr. of mevr. Meijnen, die met een schitterend idee komt om het reewild te vangen en uit de polder te verwijderen? Hallo, zat u te slapen? Het gaat hier om gezond reewild, weet u nog. En veehouder Vissers, die had beter moeten weten, want zo gemakkelijk is het dus niet meer om wildschade vergoed te krijgen. En dan nog: van wie heeft de provincie dat geld voor schade vergoedi ng Conclusie: als u als leden van een natuurvereniging een punt aankaart, waaruit zo'n discussie als deze voortkomt, zorg dan dat u goed in gelicht bent, voordat u u er op ver der gaat en niet uitgaat van menin gen. R. Fontijne, Plataanstraat 10, Sint-Philipsland. Naar aanleiding van de gemeente lijke herdenking van de waters noodramp in de N.H. kerk te Sta- venisse wil ik als volgt reageren. Terwijl de kou en de sneeuw zorg den voor een landschap .wonder schoon' liepen we in stilte terug naar de kerk. Daar was zojuist on der de klokkentoren een gedenk plaat onthuld. Een blijvend monu ment, waardoor jong en oud herinnerd wordt aan de grootste en laatste vijand van de ramp en van ons aller leven: de dood. De cij fers op die gedenkplaat hebben voor mij een gezicht, een naam. Nu een nieuwe naam! In het kerk portaal - waar ik me bevrijdde van een sneeuwlaag - hoorde ik nog net de laatste orgeltonen van het prachtige koraal .Erbarm Dich mein O Herr Gott.' Wie kan beter je gevoelens vertolken op deze momenten dan Bach? Met die ge dachten nam ik plaats in een kerk bank in het vertrouwde bedehuis, waarin wij als bewoners van de gemeente Tholen een minuut stilte hielden. Ik voelde de warmte van het samenzijn, een sfeer van ver langen om met elkaar de bitterste uren uit de geschiedenis van ons dorp te herdenken. Dat werd voor velen - ook voor mij - een grote teleurstelling. De vonk van de in houd raakte mij niet. Zo'n herden king heeft een betekenis van on vervangbare waarde vanwege de gebeurtenis 50 jaar geleden, maar dat leg je er niet in door uren lang gememoreer. Dat geeft wel aanlei ding tot luisteren, maar die bereid heid ontbrak. Al die verhalen al duizend malen verteld, zijn span ningsloos geworden, herbergen geen geheimen meer. Herdenken is stilte, herdenken is voelen, voe len is geraakt worden! Zoals door kinderstemmen die zo verwach tingsvol over de toekomst dachten in hun gedichten en door het zo subliem gezongen .Blijf bij mij Heer.' Dat raakt de bodem van je hart. Wij weten niet hoevelen - zullen dat ook nooit weten - dit hebben uitgeschreeuwd in die al les verwoestende nacht. Als hulp kreet naar boven. Als samenzang - tot slot - werd het Wilhelmus aan geheven. Hoe mooi dat ook klonk, aan ons als overlevenden werd geen ruimte geboden om met el kaar een danklied aan te heffen. Zelfs niet om in verbondenheid ons prachtige Zeeuwse volkslied te zingen. Zondagmorgen gaan we opnieuw ter kerke. Herdenken, maar dan in kerkelijk verband. De sobere bloemversiering in 'smetloos wit' was uit de kerk verbannen en wat heeft de preek ons in dit uur te vertellen? Boaz en Ruth, een troostvol verhaal over redding en toekomst. Verkeerden wij allen niet in zo'n situatie, 50 jaar gele den in Stavenisse? Werden wij niet allen gered en kregen wij als overlevenden niet allen na vreselijke ervaringen, weer een nieuwe toekomst? Niet te bevatten! Als ik dat wonder be vatten wil, staat mijn verstand vol eerbied stil. Nel Gaakeer, Verdiweg 399, Amersfoort. Ik had me stellig voorgenomen om me in het nieuwe jaar niet meer zo op te winden over allerlei misstanden in onze moderne maatschappij. Mijn echt genote heeft me vaak gewaarschuwd voor de nadelige lichamelijke gevol gen die de onverhulde woede nu eenmaal kan hebben. Exact twintig dagen heb ik me keurig weten te beheersen. Maar ik moet nu toch, tot mijn eigen teleurstelling, vaststellen dat mijn tolerantiegrens alweer royaal is over schreden. De aanleiding voor de snelle schending van mijn goede voorne men zal ik in het kort aan u uitleggen. Nog maar nauwelijks bekomen van het eerste eurojaar, de dure december maand en (net als heel Nederland) me rot geschrokken van de astronomi sche verhogingen van ziektekostenpremies en de aanpassingen van gemeen telijke heffingen die ons in het vooruitzicht zijn gesteld, loop ik samen met vrouwlief door de stad. Zij is nu eenmaal dol op winkelen en omdat de boog niet altijd gespannen kan staan, besluit ik haar voor de gezelligheid een middagje te vergezellen. Dat had ik achteraf beter niet kunnen doen. Want hetgeen ik in de winkels zag, was nu niet direct bevorderlijk voor mijn ge moedstoestand. Het is in de maand januari (traditiegetrouw) uitverkooptijd. Winkeliers zijn in deze periode de goedheid zelve en ze laten in één klap soms wel 75% op hun verkoopprijzen vallen. Je kunt in deze periode als consument enthou siast reageren en denken dat je met 'n koopje wegkomt, maar bij mij gaat er in dergelijke situaties van binnen altijd iets knagen. Het kan er bij mij zo een-twee-drie niet in dat ik enkele weken geleden (vlak voor Sint-Nicolaas) voor een stukje speelgoed nog zo 'n honderd euro moest betalen, terwijl ik nu iemand doodleuk met hetzelfde kleinood voor minder dan de helft van dat bedrag de deur uit zie wandelen. Hoezo kleine winstmarges? Mensen om me heen bekommeren zich klaarblijkelijk stukken minder om de woeker prijzen die slechts tijdelijk worden bijgesteld tot reële artikelprijzen. Ze zijn totaal verblind door al die wegwerpprijzen, bonuskaartaanbiedingen, knal kortingen en meer van die commerciële luchtkreten. Klanten vergeten ge makshalve dat ze eigenlijk op een genante manier worden bedot. Het is toch niet te bevatten dat een artikel opeens voor de helft van de prijs (of nog minder) verkocht kan worden. Is er dan niemand die hardop durft te zeg gen: hier klopt iets niet? Ik word erg droevig van zoveel naïviteit onder het slaafse koopvolk om me heen. Vol frustratie rijd ik huiswaarts. De achterbank ligt bezaaid met plastic tas sen vol puur koopvoordeel. Mijn vrouw verkneukelt zich bij het idee dat ze vanmiddag enorm geprofiteerd heeft van al die leuke voordeeltjes. Ik zit achter het stuur ondertussen te bedenken hoe ik me voortaan kan onttrekken aan de grootste volksverlakkerij van het jaar. „Elf maanden per jaar wor den artikelen voor torenhoge prijzen verkocht. En om het enigszins goed te maken met hun klanten, verkopen die middenstanders onder het mom van de uitverkoop' voor enkele weken hun producten tegen normale tarieven", zo probeer ik mijn 'prijsbewusteloze' echtgenote terug op aarde te krijgen. Ik moet me niet zo druk maken, zegt mijn vrouw. Ik heb altijd wat te zeuren. Nee, ze heeft gelijk. Laten we met z 'n allen lekker inslapen. Wat maakt het eigenlijk uit dat we massaal belazerd worden. Misschien willen we dat juist wel. Ik kruip weer maar snel achter mijn schrijfmachine, kan ik me tenminste weer eens heerlijk afreageren. Het komt zelden voor dat in een vereniging zowel de voorzitter als de secretaris tegelijk hun zilveren jubileum vieren. Bij zangvereniging VZOS in Sint-Philipsland was dat vrijdagavond het geval en dat lieten de overige bestuursleden niet ongemerkt voorbijgaan. Het werd een speciale avond vol verrassingen. „Zo'n jubileum van de voorzitter en de secretaris kun je niet even tussendoor op de jaarvergadering afhan delen", zegt Elly Mol. De jubilarissen werden thuis opgehaald en kwa men geheel onverwacht in het bedrijfspand van schilder Geluk op het industrieterrein terecht. Daar werden ze toegezongen en kregen ze on derscheidingen van de eigen vereniging en de Zeeuwse Zangersbond, alsmede cadeaus en bloemen. „Het gaat om twee belangrijke jubi larissen van een voor de Zeeuwse Zangersbond belangrijk koor", zei Piet Scheele in zijn felicitatie. „On ze bond heeft een lange band met jullie koor." De vertegenwoordiger van de Zeeuwse Zangersbond liet de waardering blijken in de vorm van een speldje en een oorkonde. VZOS zong Henk Geluk en Anja Neele ook toe, maar er was nog meer zang bij deze feestelijke gele genheid. David en Elvira Vos zon gen, met pianobegeleiding, Zeeuw se liedjes in dialect. Serieuze nummers, maar ook teksten met een knipoog en een glimlach, waarvan de aanwezigen genoten. Tweede voorzitter Diane van Duur- en noemde VZOS een familiekoor. „We kennen elkaar op de zang al zovele jaren, dat we haast van één grote familie kunnen spreken. Lief en leed delen we veelal met elkaar." Henk Geluk was niet alleen 25 jaar bij VZOS betrokken, maar hij vier de tegelijk ook zijn zilveren jubi leum als inwoner van Sint-Philips land, zo was via speurwerk in de archieven ontdekt. Direct van de pe dagogische academie werd Geluk onderwijzer in Sint-Philipsland. Aangezien het toen niet gemakke lijk was om leraren te krijgen, kon Geluk vrijstelling van militaire dienst bewerkstelligen. Daarmee kwam Henk Geluk naar Zeeland, waar zijn voorgeslacht ook vandaan kwam. De jonge Geluk was al vroeg muzi kaal. Op zijn achtste kreeg hij orgel les van dhr. Lagerwei. Iedere zater dagmiddag op de fiets naar Utrecht om de moeilijke orgelnoten onder de knie te krijgen. Geluk werd een echte orgelliefhebber en reisde het land af om talloze concerten bij te wonen. Hij speldde het tijdschrift ,De Orgelvriend' en voerde urenlan ge discussies met collega's over het spel van bekende organisten als Fei- ke Asma en Piet van Egmond. De nieuwe Fluplander raakte al snel bij de zang betrokken en heel snel burgerde hij in bij VZOS, waar hij vrienden maakte, waarmee Geluk na de zangrepetities nog steeds bij een borreltje en een hapje blijft na praten. Henk Geluk zong niet alleen in het gemengd koor, hij richtte ook nog een jeugdkoor op in Sint-Philips land. Enthousiast ging hij als diri gent te werk. Hij was soms zo vol furie, dat de katheder het dreigde te begeven. Een hoogtepunt vormde de viering van het 500-jarig bestaan van Sint-Philipsland, waarbij het jeugdkoor met pianobegeleiding van Loek van de Leeden in de tent op het havenplateau optrad. „Als dorp waren we trots op je", zei Dia ne van Duuren. Veel van de vrije tijd bij Geluk stond in het teken van de muziek en hij ging daar ook in verder door or gelles te nemen bij Flip Veldmans in Steenbergen. „Toen ging er hele maal een wereld van muziek voor je open. Je maakte kennis met pure vormen van muziek: een kistorgel. Je liet ook zelf een pijporgel bou wen in je huiskamer. Een goede in vestering, want als je het wat rusti ger krijgt, zul je met hernieuwde energie je vrije tijd aan de muziek en je orgel gaan besteden. Op de muziekschool heb je het hoogst mogelijke bereikt. Je was eigenlijk klaar voor het conservatorium. Zelf gaf je ook jaren orgelles en velen in het dorp hebben bij jou de mystiek van de witte en zwarte toetsen ge leerd." Had Geluk als onderwijzer nog vol op tijd voor de muziek, toen hij der tien jaar geleden overstapte naar het zakenleven werd de vrije tijd schaars. „De muziek moest er wel eens bij inschieten. Ook de politiek was daar debet aan, want je kwam in de gemeenteraad en werd fractie voorzitter en dat slokte veel vrije tijd op. Na de gemeentelijke herin deling per 1 januari 1995 verander de dit wel, maar inmiddels zit je weer tot over je oren in de gemeen tepolitiek. Gelukkig blijft VZOS als één van je eerste liefdes, je inte resse houden. Voor die ontspanning maak je tijd vrij, zoals je ook geniet van vakantie in Frankrijk, een goed glas wijn en concerten. Dankbaar zijn we, dat je een deel van je zeer beperkte tijd wil besteden aan ons koor. Niet alleen op de dinsdag avonden, maar vooral ook binnen het bestuur. Je bent een gedreven voorzitter en weet op een bekwame manier leiding te geven, openingen te verzorgen en toespraken te hou den. Op de jouw eigen manier doe je dat soms in gedachten verzonken en dan weer enthousiast, maar wat er ook gebeurt: 't komt allemaal goed, zo luidt jouw gevleugelde uitspraak. Geen tijd, is volgens jou onzin. Geen prioriteit, zeg je dan. Gelukkig geeft je onze zangvereni ging al 25 jaar prioriteit. En dat blijft hopelijk zo nog vele jaren", zo besloot tweede voorzitter Diane van Duuren. Ook van de tweede jubilaris, secre taris Anja Neele-Kempeneers, werd het doopceel gelicht. „Je hebt een aardje naar je vaartje, want al heel jong beschikte je over wilskracht. Je was actief en gedreven. Op de Punthoeve duwde je een kar met je broers Wim en Arjan en zusje Rian- ne de brandnetels in. Toen je vijf jaar was, ging je al zelfstandig op de fiets naar de kleuterschool. Thuis zette je de zaak nogal eens op stelten, maar toen je vijftien was, wilde je dolgraag naar de zang. Oma Kaashoek paste dan op. Op weg naar de mavo in Tholen kreeg je bij Vogelenzang in Halsteren zo danige buikpijn, dat je je met een politieauto naar het ziekenhuis liet brengen. Organiseren is een natuur talent van je. Je voelde je dan ook als een vis in het water toen je, na een week in een ondergoedfabriek gewerkt te hebben, bij Delta Tech niek op kantoor kwam. Je inzicht en organisatorisch talent werd be loond met zeer veel verantwoor ding en je werd daardoor steeds zelfstandiger en ondernemender. Met Jaap stapte je in het huwelijks* bootje en samen gingen jullie naar een flatje in het Karreveld. Later kochten jullie een huis in de Voor straat, waar je tot volle tevreden heid woont." De tweede voorzitter roemde ook de precisie van secretaresse Anja Neele. „Al je zaakjes heb je op or de, niets ontsnapt aan jouw aan dacht. Je bent accuraat en een goed organisator en die heeft ieder be stuur eigenlijk nodig. De voorzitter zit wel eens in gedachten verzon ken, peinzend, een idee uitbroe dend, maar jij bent het geheugen en de uitwerker, die niets ontgaat en niets vergeet. Zonder de overige be stuursleden tekort te doen, een be ter koppel kan VZOS niet wensen." Diane van Duuren bracht verder naar voren, dat het bedrijfsleven ja loers is op mensen als Anja Neele, die denken en doen combineert. „Ook verenigingen hebben be stuursleden nodig die meer doen dan ja en nee knikken. Of het nu gaat om oliebollen, een jubileum, een etentje of een dagje uit in bin nen- of buitenland, 't komt allemaal goed, zoals onze voorzitter zegt. Met de tijd, maar vooral ook de pri oriteit die jullie beiden geven aan onze zangvereniging, doen we onze naam voluit eer aan: vooruitgang zal ons streven zijn en blijven. We hopen met elkaar nog jaren te kunnen genieten van de charme van de muziek en de kunst van het zin gen, het bindend element tussen ons allemaal", aldus de tweede voorzitter van VZOS. Haar waardering onderstreepte ze met een verenigingsspeld voor voorzitter Geluk en een kettinkje met een muzieksleutel voor secreta ris Neele. En voor beiden waren er ook bloemen. Elly Mol bood beiden nog een ca deau aan en schetste de leuke en minder leuke momenten in het be stuur. „We zijn kritisch, het loopt soms hoog op, want we zijn alle maal verschillend met een eigen ka rakter. Als bestuursleden voeren we echter een goed, eerlijk en open be leid en VZOS staat altijd voorop." Ze noemde voorzitter Geluk wel overwogen, diplomatiek en flexi bel. „Je bent positief, want het komt altijd goed, hoewel je met te laat komen een reputatie hebt opge bouwd. Maar de chef regelt het, ook tijdens onze reizen." Haar klasgenoot Anja Neele noem de ze een perfectionist. „Voor jezelf heb je het niet gemakkelijk, wantje bent een serieuze, harde werker. In onze vriendinnengroep kun je ech ter ook komisch voor de dag ko men. Als secretaris ben je de spil van de vereniging. Voor deze feest avond hebben we geprobeerd je om de tuin te leiden. Geniet daarom van alle verrassingen", aldus Elly Mol. Na de toespraken, cadeaus en muzi kale hulde volgde er nog een koud buffet, waarbij de twee jubilarissen de spits mochten afbijten. Secretaris Han Geluk overhandigt het eerste exemplaar van de cd aan dirigent Kees van Steenhoven en organist Bram Bout. „Begin vorig jaar is door de mu- ziekcommissie, dirigent en organist de op te nemen muziek bepaald. Daarna brak een tijd van studeren aan, hetgeen betekende dat we re gelmatig uitnodigingen voor uit voeringen moesten afwijzen", al dus secretaris Han Geluk. Het mannenkoor Rehoboth, dat in 1976 haar eerste lp uitgaf, heeft al mee gewerkt aan diverse opnames, maar bij deze nieuwe cd wordt het koor voor het eerst begeleid door het strijkersensemble 'National Or chestra' van Martin de Deugd en hoboïste Anja van der Maten. Daarnaast wordt de koorzang bege leid door de vaste organist Bram Bout. „Deze muzikale begeleiding past uitstekend bij de passie- en paasmuziek. Maar het was wel spannend want de orkestleden had den niet vooraf met het koor geoe fend" vertelt Han Geluk. Het or kest bestond uit vier eerste violen, drie tweede violen, twee altviolen, een cello en een contrabas. De laat ste orkestarrangementen, die ge schreven werden door Jan Kramer uit Urk bereikten pas een dag voor de cd-opname de orkestleden. „De sfeer tijdens de opnames was ech ter erg ontspannen. De gekwalifi ceerde musici speelden de muziek zonder problemen.", aldus Han Geluk. Na de opname werd er door STH records uit Hoevelaken eerst een montage-cd gemaakt. Deze werd door dirigent, organist en bestuur kritisch beluisterd en becommenta- riseerd. Gezien de kwaliteit van de opnames bleek het moeilijk om een keuze te maken. „We hadden een luxe probleem", vertelt Han Geluk. „Praktisch alle opgenomen muziek stukken bleken bruikbaar te zijn, zodat we enkele liederen moesten laten vervallen die eigenlijk wel ge schikt waren. Daarom heeft het be stuur besloten om een extra single- cd te laten persen. Deze bevat bijna twintig minuten algemene koormu ziek en heeft als titel 'Is uw pas poort getekend?'. Zo kon op één koorstuk na, alle opgenomen mu ziek op cd gezet worden." Koorlid Frits Simons koos de titel voor de cd. De woorden 'Vol van reddende kracht' komen uit het be kende lijdenslied 'Het ruwhouten kruis'. „In de lijdenstijd en met Pa sen staat het borgwerk van Christus centraal. Dan moet dat ook tot uit drukking komen in de titel, die als het ware een samenvatting geeft van de opgenomen muziek", aldus Frits Simons. Op de voorkant van de cd is een dia te zien van koorlid Wim van Vossen, die hij gemaakt heeft tijdens een bezoek aan Israël. De dia toont een olijfboom in de hof van Gethsémané, de plaats waar Christus zwaar heeft geleden en gevangen werd genomen. Het christelijk mannenkoor Reho both hoopt in het najaar het 30-ja- rig bestaan te gedenken. Het koor Stemmen van lezers Wacht tot het rode licht gedoofd is, er kan nog een trein aankomen. Dat staat op een plakaat op een van de winkelruiten aan de Botermarkt in Tholen. Een stil protest tegen de re gelzucht en bestedingsdrift op Tho len. Met de paal op de Botermarkt zet de gemeente zichzelf voor paal. De overlast op de Botermarkt wordt veroorzaakt door het verkeersstag- natieplan in Tholen, want als men alle andere straten afsluit zal de overlast in de overgebleven straten automatisch toenemen. Maar men sen zijn inventief dus ik zie bijvoor beeld koeriersdiensten van de Bak- straat de Brugstraat indraaien en dan in z'n achteruit naar de Hoog straat. Ook het geld wat men wil besteden aan de Molenstraat te Oud-Vosse- meer is overdreven, want een par keerverbod, net als het vroeger be staande, zou het overlastprobleem kunnen oplossen. En nu wordt zelfs nog verder ge gaan in de regelzucht, nu wil men nog meer delen van het buitenge bied gaan afsluiten, dan her en der al te zien was. Dat vrachtverkeer geweerd wordt van de polderwegen, daar kan ik nog wel mee instem men. Maar het zou niet moeten gel den voor personenauto's. Afsluiting van een groot aantal polderwegen heeft hetzelfde gevolg als in Tho len, namelijk dat alle verkeer via de overgebleven polderwegen gedre ven wordt en daar dus overlast gaat veroorzaken. Totdat ook die polder wegen afgesloten worden en dan kunnen inwoners en toeristen niet eens meer de polder in om de natuur van Tholen te bewonderen. Verdubbeling van de toeristenbelas ting, maar ook beperking van het toerisme? Gemeente, hoe moet straks jullie lucht(enburg)kasteel betaald wor den? Ik weet ook wel dat er op de polderwegen te hard wordt gereden, mij komen ze ook met honderd of meer voorbij. Het enige wat daartegen helpt, is controle en niet het afsluiten van de polderwegen. Want ook dat laatste moet gecontroleerd worden en dat gebeurt nu al veel te weinig. Ten slotte, als er straten/wegen afgeslo ten worden op verzoek van de be woners, zoals nu af en toe al gebeurt, dan dienen die bewoners ook zelf maar voor de kosten en on derhoud op te draaien. Als de rest van de inwoners er geen gebruik van mag maken, dan hoeven die er ook niet voor te betalen. Dhr. C.W. Boogaart, Schoolstraat 5, 4698 AN Oud-Vossemeer. VERVOLG VAN VOORPAGINA „Het is een voorlopig rapport waarin wel een aantal conclusies zijn getrokken, namelijk dat er ar- chelogische voorwerpen aanwezig zijn en dat er een vervolgonder zoek nodig is. Dat is uitgebreider dan het eerste onderzoek." Volgens de Kok vertraagt dit de plannen. „Dit zat niet in de plan ning, nee. Er zal nu gekeken moe ten worden hoe verder te gaan. Bijvoorbeeld hoe er met instand houding van het terrein toch een uitbreiding van Maartenshof kan plaatsvinden. Zonder dat je in de bodem moet graven." Bij Castria Wonen wil C. van der Weege geen commentaar geven op de onderzoeksresultaten. Castria Wonen (toen nog Beter Wonen) is de opdrachtgever. Het rapport is volgens hem nog niet definitief, maar al wel voorgelegd aan de be trokken partijen. Over niet 'al te lange termijn' zal er een standpunt worden bepaald. „We beraden ons op hoe we verder zullen gaan. Het is een grootschalig project. Daar willen we zorgvuldig mee om gaan." telt inmiddels 85 leden. Secretaris Geluk noemt het bijzonder dat deze cd is uitgegeven door een koor dat voor een kwart bestaat uit leden die slechts één jaar of minder lid zijn. Bij de overhandiging van de cd complimenteerde hij dan ook diri gent Kees van der Steenhoven. „Kees, met je gedrevenheid sla je niet alleen de muziek er in, maar je slaat het er ook nog uit. Als het eens een keer niet zo goed liep, wist je met een praatje of een zang oefening de leden weer op het spoor te krijgen." En tot organist Bram Bout zei hij: „Bram,je bent niet alleen iemand die speelt met muziek, maar je legt er gevoel in. Je past je niet alleen naadloos aan bij de slag van Kees, maar ook de tekst spreekt in je orgelspel." Ver der bedankte Geluk de leden voor de twee mooie opnamedagen, waarbij de onderlinge band voel baar was. De nieuwe cd is tot zater dag nog te bestellen in de voorver koop, via Hans Kosten, tel. 672103. Geïnteresseerden kunnen de geluidsdragers ook zaterdag af halen tijdens de inlooprepetitie van het mannenkoor. Alle mannen van af 16 jaar mogen vrijblijvende ken nismaken met het koor, dat van 18.15 tot 19.30 uur reperteert in het kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeente. Voorzitter Henk Geluk en secretaris Anja Neele van VZOS Sint-Philipsland werden ter gelegenheid van hun zilveren jubileum o.a. toegezongen door Elvira en David Vos met Zeeuwse liedjes in dialect.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2003 | | pagina 3