'Promotor van geschiedschrijving gaat altijd voortvarend te werk' Onbekend fotomateriaal Rode Kruis, landmacht en ANWB Goossen heeft moeite met ontwerp milieuplan Brabantse buurgemeenten gastvrij voor getroffenen Nuis: Geen boeken genoeg Vrouw keek proefdruk na Jan Kempeneers onderscheiden bij presentatie boek over de ramp Belangstelling voor expositie over ramp Sint-Philipsland groot Magnum plust 30% met omzet Donderdag 30 januari 2003 ïtfODE, DE THOOLSE COURANT Jan Kempeneers had niets in de gaten, zijn vrouw wist van niets noch zijn kinderen en kleinkinderen toen hij zaterdagochtend in De Wimpel volledig ver rast werd door een konink lijke onderscheiding. Na de presentatie van zijn boek 'De Ramp op Sint Philipsland' werd hij be noemd tot lid in de orde van Oranje Nassau. „Hier had ik totaal niet op gere kend." Het was in meer opzichten een bijzondere dag voor Kempeneers, maar ook voor Sint-Phi lipsland want naast zijn boek werd ook de tentoon stelling over de waters noodramp geopend. Impuls Voortvarend Revanche Smerdiek 2 Noad 4 verslagen WHS 3 wint nipt van WC met 0-1 Weinig tegenstand Smerdiek 4 De belangstelling voor de tentoonstelling in De Wimpel over de ramp op Sint-Philipsland is groot. Alleen al za terdagmiddag kwamen ongeveer 450 bezoekers een kijk je nemen. Vele oud-inwoners maakten van de gelegen heid gebruik om hun dorp te bezoeken en familie en bekenden te spreken. „Het was één grote reünie," zegt Jan Kempeneers die veel onbekend fotomateriaal vond in de archieven van het Rode Kruis, de landmacht en de ANWB. Gipsstrooiers Kempeneers: Geen beschuldigende vinger De dijken waren te laag, maar het water kwam in 1953 tijdens de rampnacht 55 centimeter hoger dan ooit geme ten was. Jan Kempeneers, schrijver van 'De ramp op Sint-Philipsland', wil niet te snel de beschuldigende vin ger heffen naar de toenmalige autoriteiten. Wat hem bij het schrijven van het boek vooral is opgevallen, is de hulp die getroffenen kregen van de inwoners van de Bra bantse buurgemeenten, zo zei hij zaterdag bij de presen tatie van het boek in De Wimpel. Lange procedures voor ondernemers De VVD-fractie in de Thoolse gemeenteraad is bang dat ondernemers belemmerd worden in hun bedrijfsvoering wanneer het ontwerp milieubeleidsplan 2003-2008 on gewijzigd wordt aangenomen. Dat zei raadslid F.J. Goossen onlangs in de commissie gemeentelijke ontwik keling over het plan Samen op weg naar meer duurzaam heid. De andere fracties waren overwegend positief. Veel werk Beschadiging aan kerk L IV/ll Boeken over de ramp zijn er niet ge noeg, zei burgemeester W. Nuis zater dag in de Wimpel bij de presentatie van het boek 'De ramp op Sint-Phi- lipsland' van Jan Kempeneers. Op wethouder Velthuis na was het hele college aanwezig bij de presentatie en het begin van het herdenkingspro gramma. Daarmee onderstreepte het gemeentebestuur het belang van de bijeenkomst, zo zei hij. De burge meester wees erop dat veel Zeeuwen nog steeds vinden dat er gevaar dreigt van de zee. En dat de vraag over hoe het toch kon gebeuren, ook nog steeds onderwerp van discussie is. Hij zei dat hij zelf door de vele gesprek ken die hij inmiddels over de ramp heeft gevoerd, beter is gaan begrijpen wat de ramp heeft betekend. Of er nog een boek over de ramp moest verschijnen? Ja, zei Nuis. „Er zijn nog geen boeken genoeg. Op deze manier blijven de ervaringen be waard. Wat ook bijzonder is, is dat dit boek niet van een schrijver is die al leen interviews houdt, maar van ie mand die de ramp zelf heeft meege maakt." Hij bedankte Kempeneers voor het initiatief. Van het boek zijn 1200 exemplaren gedrukt en tevoren ruim 775 besteld. Zaterdag stonden de mensen tot buiten De Wimpel in de rij om het boek op te halen. Maan dag werden er 50 extra verkocht. Kempeneers is blij dat er uiteindelijk 1281 van de pers zijn gerold, zodat meer mensen het boek kunnen aan schaffen. Nuis bood aan Renate Ha genaars van De Luyster, Corné Rid derhof van de Kon. Julianaschool en Joery Schults van Het Kompas het boek 'Houen jongens' aan. Jan Kempeneers bedankte zijn vrouw 'die met eindeloos geduld de inter views, het manuscript voor en na de proefdruk heeft nagelezen' van De ramp op Sint-Philipsland. En zijn dochter Rianne die het ook nog eens nakeek. Het mocht niet naar de druk ker voordat zij het kritisch had gele zen. Hij overhandigde het eerste exemplaar aan de burgemeester. „Op dat wij niet vergeten, zo luidt de on dertitel. We moeten vooral niet verge ten degenen die ons hebben gewaar schuwd, gered, geherbergd en hulp hebben geboden. Het was hartverwar mend. U ontvangt een boek dat op een eenvoudige manier geschreven is. Ondanks dat, ben ik er trots op dat er iets in boekvorm verschijnt, dat door Fluplanders en oud-Fluplanders is verteld, en dat ik als Fluplander de gelegenheid kreeg dit op te tekenen." Burgemeester W. Nuis speldde de onderscheiding op nadat hij had uit gelegd waar Kempeneers dat aar. heeft verdiend. Volgens Nuis is Kempeneers in de gemeente een bekende persoonlijkheid en dan vooral in Sint-Philipsland, maar ook daarbuiten. Het boek is een van de recente wapenfeiten van Kempe neers maar in het uitwerken heeft volgens Nuis ook de familie een be langrijke rol gespeeld. „U kunt dit wel als uw levenswerk beschou wen. Wat u vertelt over de ramp doet u met emoties. Die moeten er zijn. U heeft in uw leven een moei lijke periode gekend toen u niet meer kon werken, maar heeft daar na een enorme veerkracht getoond door het promoten van de geschie denis van Sint-Philipsland. U heeft u blijvend ingespannen voor het cultureel erfgoed." Zo was hij auteur van of hielp mee aan de totstandkoming van diverse boeken en publicaties, zoals Een eeuw klassenfoto's (1992), Sint Philipsland en Anna Jacobapolder toen en nu (1994), Sint Philipsland, terugblikken en vooruitzien (1994), Herdenk de trouw (1999) over 50 jaar christelijk onderwijs in zijn dorp en Sint Philipsland in vroeger tijden (2000). In deze krant ver schenen verschillende artikelen van zijn hand over historische onder werpen (Rijksweg, schipbreuk, be graven, de laatste oorlogsjaren en Pieter van Dijke). In 1984 had hij al een groot aandeel bij het maken van een gedenkboek over de Oud Gereformeerde Ge- Jan Kempeneers (links) geeft in de Wimpel toelichting bij de huiskamer aan burgemeester W. Nuis en wethouder L.J. van Doorn. meente in Nederland te Sint Phi lipsland. Hij hield zich bezig met het fotoarchief van de toenmalige gemeente. Dankzij zijn inzet en zijn goede contacten werd de verzame ling uitgebreid met reproducties van foto's in particulier bezit en door schenkingen. Sint-Philipsland en Anna Jacobapolder behoren met deze verzameling volgens Nuis tot de best gedocumenteerde plaatsen in Zeeland. Vanaf eind 1980 tot 1992 nam Kempeneers deel aan het project Burgemeesters in Zeeland 1850- 1855 van de stichting regionale ge schiedbeoefening. De resultaten verschenen in een onderzoeksrap port en de hoofdstukken over Sint- Philipsland zijn volgens kenners de beste die zijn verschenen. „U heeft een geweldige impuls gegeven aan de geschiedschrijving, een zeer be trokken amateur-historicus, een van de beste in de regio." Vanaf 1995 is Kempeneers ook vrijwilliger in het gemeentearchief van Tholen en werkt hij aan het in voeren in een databank van overlij- dens- en huwelijksakten van de burgerlijke stand (1811-1971). Tienduizenden akten gingen door zijn handen. Ook bond hij het mate riaal (uit de knipselkrant) van de gemeente en het toenmalig streek archief in. In 1997 stelde hij een fototentoon stelling samen ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van Anna Ja cobapolder. „U begint er gewoon aan." Ook is hij een van de initia tiefnemers van gesprekken met de gemeente en het waterschap om wateroverlast in Sint-Philipsland te voorkomen. „Dat pakte u op en dat toont uw betrokkenheid bij de eigen samenleving." Kempeneers is mede-oprichter en bestuurslid van de heemkundekring Philippuslandt en in 2001 was hij nauw betrokken bij de eerste open stelling van de Nederlandse Her vormde kerk in het dorp op de open monumentendag. Eerder vervulde Kempeneers andere maatschappelijke functies. Zo was hij van 1967 tot 1977 lid van het be stuur en voorzitter van de Prinses Marijke kleuterschool, van 1975 tot 1986 diaken en van 1980 tot 1986 scriba van de Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland in zijn dorp. Na het opspelden van de onderschei ding zetten Nuis ook Kempeneers echtgenote in het zonnetje. De op somming bewees dat haar man erg actief is. „Maar u zal hem moeten temperen. Als de gemeente een be roep op hem wil doen, zullen we dat eerst aan u vragen." Kempeneers was zichtbaar geroerd. Hij nam weer even plaats achter de microfoon. „Hier had ik totaal niet op gerekend. Ik heb hier niet veel woorden voor, maar ik wil zeker de genen bedanken die mij voorgedra gen hebben en bij deze ook de ko ningin. Ja, het is waar, als ik een maal ergens aan begin dan wil ik dat voortvarend doen. Ik ben hier erg blij mee." Derde klasse Het reserveteam van Smerdiek behaalde een ruime 4-1 overwinning op Kapelle 3. Met dit resultaat revancheerde het team zich voor de 5-1 nederlaag in het uitduel. Kapelle had in de openingsfase het betere van het spel, maar Smerdiek kreeg de eerste uitgespeelde kans. Pierre Withagen mocht op randje buitenspel doorgaan, maar Corné van Haaften ver zuimde vervolgens om uit zeer kansrijke positie te scoren. Vijf minuten later ging Pierre Withagen alleen op het doel af, maar dit keer redde de doelman van Ka pelle. Het spel golfde vervolgens op en neer. In de laatste minuut van de eerste helft profiteerde Kapelle van een fout van doelman Theo Rijnberg. De keeper van Smerdiek liet de bal los, waarna de spits van Kapelle doel trof. In de twaalfde minuut van de tweede helft bracht Pierre Withagen de thuis ploeg langszij. Een aandringend Smer diek nam acht minuten later zelfs de lei ding. Corné van Haaften strafte een foutje in de verdediging van Kapelle af en gleed de bal in doel. Nog geen drie minuten later kon Smerdiek weer jui chen. Pierre Withagen zorgde met een schitterend doelpunt opnieuw voor het verschil. Kapelle probeerde nog wel te rug te komen in de wedstrijd, maar doel man Theo Rijnberg keerde steeds het ge vaar. Met nog twee minuten te spelen bepaalde Daan de Viet de eindstand op 4-1. Scheidsrechter Rob Houdé uit Sint- Philipsland kon in deze sportieve wed strijd de kaarten op zak houden. Vierde klasse In Sint-Philipsland verloor de vierde keus van Noad met 1 -2 van Krabbendijke 4. In het eerste kwartier had Noad het betere van het spel, maar het veldoverwicht le verde nog geen scoringskansen op. Krab bendijke bood halverwege de eerste helft meer tegenstand en won vaak de slag op het middenveld. De verdediging van No ad kwam steeds meer onder druk te staan. Na een aanval over links kon de spits van Krabbendijke de score openen. Noad vocht zich terug in de wedstrijd en kreeg diverse kansen op de gelijkmaker. Ton Buijs en Rien Steijn probeerden tever geefs om met afstandsschoten tot scoren te komen. Eric Breeman was wel succes vol en noteerde op aangeven van Marco van Dijke de gelijkmaker voor Noad. Krabbendijke wist echter nog voor rust weer aan de leiding te komen. Opnieuw wist de spits van de bezoekers doelman Ronnie Breeman te verschalken. Na rust leek de fut er bij Noad helemaal uit te zijn. Krabbendijke domineerde de wedstrijd en zette de Sint-Philipslanders voortdurend onder druk. Het spel werd grimmerig, waarbij de verdedigers van Noad soms ongecontroleerd het duel aan gingen. Een doelpunt van Krabbendijke werd door de scheidsrechter afgekeurd wegens het te hard inkomen op de doel man van Noad. Wegens protest op deze beslissing kreeg een speler van Krabben dijke een gele kaart. Ook Atjan Plekken- pol kreeg een boeking wegens een harde overtreding. Noad slaagde er niet meer in om het Krabbendijke nog moeilijk te ma ken en verloor terecht met 1-2. WHS 3 had wat goed te maken na de blamage tegen koploper Tholense Boys 5, de 1-6 nederlaag, waarbij Abby Hom mel de enige Sint-Annalandse treffer maakte. Door de vele afzeggingen moes ten drie B-junioren ingezet worden, dus gemakkelijk zou het ook tegen naaste concurrent WC niet worden. WHS bleek echter de betere ploeg. Een kopbal van Marco Scherpenisse uit een voorzet van Dennis Vaders ging rakelings over en even later trof Scherpenisse de lat. Ook schoten van Jan Willem Mosselman en Anco Fase misten zuiverheid. Het laatste kwartier van de eerste helft werd WHS teruggedrongen. WC kreeg kan sen, maar de in blakende vorm verkeren de Patrick van Hooff hield zijn doel schoon. Na rust kwamen John Keur, Perry Moer land en Andreas Vroegop in het veld voor de zieke Vaders, Patrick Quist en Marco Poot. De laatste viel echter weer in toen Anco Fase wegens een blessure moest stoppen. WHS had het moeilijk en door hard werken kon de nul gehand haafd worden. Met uitvallen van Marco Scherpenisse, Niels Kodde en John Keur kwamen er echter kansen en Scherpenis se was daarbij één keer succesvol. WHS had daarmee geluk, wat de thuisclub was gevaarlijker en kreeg daarna nog vele mogelijkheden om de gelijkmaker te scoren. Mede dankzij keeper Van Hooff hield WHS de zwaar bevochten overwinning overeind. De jeugdspelers kregen zelfs complimenten van WC voor hun goede optreden. WHS verste vigde met deze overwinning de tweede plaats en staat nu 9 punten voor op WC, dat derde is. De Sint-Annalanders hebben een achterstand van 4 punten op koploper Tholense Boys. Smerdiek 4 behaalde op ZPR '84 uit Bergen op Zoom een 4-1 overwinning. Smerdiek was veel sterker en had eigen lijk met veel grotere cijfers het verschil moeten maken. Tegen het zwakke ZPR werd er door Smerdiek veel balverlies geleden. Na tien minuten spelen kreeg Gert Jan van Vossen op aangeven van Marcel Baan een opgelegde kans, maar hij faalde in de afwerking. Enkele minu ten later kreeg Van Vossen nog twee goede mogelijkheden, maar opnieuw wist hij niet te profiteren. Zijn vierde kans wist hij echter wel te verzilveren. Uit een vrije trap van Aijan van Blop- poel schoot Gert Jan van Vossen de bal hard in doel. Na een mooie aanval via Marcel Baan en Gert Jan van Vossen bracht Jan van Haaften Smerdiek tien minuten voor rust op een 2-0 voor sprong. Voor de tweede helft maakten Gert Jan van Vossen, Jurgen op den Brouw en Ar jan van Bloppoel plaats voor Perry Op- ree, Jos Leemreijze en Jan Kees van de Hoek. Smerdiek begon ongeconcen treerd aan de tweede helft, waardoor ZPR de aansluitingstreffer kon maken. Een terugspeelbal op keeper John van Houdt werd verkeerd weggewerkt, waarvan de spits van ZPR wist te pro fiteren. Smerdiek was door deze tegen treffer weer beter bij de les en voerde de druk op. Nadat eerst Bram v.d. Male de lat had getroffen was het Marcel Baan die op aangeven van Jan van Haaften de derde treffer scoorde. Enkele minuten later werd Baan opnieuw in kansrijke positie gebracht, maar dit keer werd hij in het strafschopgebied onderuit ge haald. Scheidsrechter Rien Vroegop be strafte dit met een penalty, die door Mar cel Baan werd verzilverd. In de grote zaal van de Wimpel staat ook een leestafel tussen de panelen met foto's. Links staat wethouder W.C. van Kempen, aan tafel zit mevrouw Kempeneers-Kaashoek met haar dochter Rianne. Burgemeester W. Nuis opende de tentoonstelling door een papier op de toegangsdeur door te knippen waarna hij samen met zijn vrouw als eerste de sportzaal mocht be treden om het gastenboek te teke nen. Er zouden er velen volgen. Kempeneers leidde Nuis en diens echtgenote rond. De hele zaal is gebruikt voor de tentoonstelling. Er zijn enkele honderden foto's te zien, kranten en tijdschriften over de ramp, kaarten en gereedschap. Blikvan ger vormen echter de huiskamer met keuken uit de vijftiger jaren van de vorige eeuw, de compleet ingerichte hulppost van het Rode Kruis op het podium en de lange leestafel in het midden van de zaal. De werkgroep watersnoodramp van de heemkundekring Philippus landt tekende voor de organisatie. Vice-voorzitter Jan Ligtendag viel zaterdag in voor voorzitter Toon Beurkens die vanwege zijn ge zondheid niet aanwezig kon zijn. De spullen voor de huiskamer en de keuken zijn grotendeels afkom stig van Wim ten Hove en zijn vrouw Jaan ten Hove-Wagemaker. Blikken en kleden, tafels en stoe len roepen het beeld op uit de tijd rond de ramp. Op de tafel lagen zelfs een paar sneden brood van een vierponder. Speciaal gebakken door bakker E. van der Maas uit Sint-Annaland die nog over een bakblik beschikt voor dit type brood dat toen heel gewoon was. Er is ook spek gebakken en stroop- vet gemaakt. Ook is er een tafel met gereedschap geschonken door Canada, met schoffels, spaden en bijlen. En brie ven met foto's uit de corresponden tie tussen getroffenen en Ameri kaanse 'penfriends'. Kempeneers ging op zoek naar fo tomateriaal over de ramp. Samen met J. Schoof van het Watersnood museum in Ouwerkerk bezocht hij in Den Haag de archieven van het Rode Kruis, de landmacht en de ANWB. Samen deden ze opmerke lijke vondsten. Kempeneers: „Van de landmacht vonden we zes foto's over boten die hier werden inge zet, een foto van een colonne vrachtwagens en eentje hoe er mensen op zondagmiddag al op de Sluisblok worden weggehaald. Maar we hebben ook veel van de mensen hier spontaan aangeboden gekregen." Bij de ANWB, die toen een specia le editie van De Kampioen wijdde aan de ramp, kwamen vier foto's tevoorschijn en bij het Rode Kruis lag een album met 'totaal onbe kende' foto's van de overdracht van de Deense woningen aan de Deensestraat in 1954. „Een hele serie van 12 foto's met ook nog heel wat mensen erop, maar ook van de overdracht van landbouw machines, gipsstrooiers en zaaima- chines." De andere foto's waren in de loop der jaren verzameld. Volgens Kempeneers bevat de collectie nu meer dan 300 foto's over de ramp en de hulpverlening op Sint-Phi lipsland. Veel bezoekers kwamen zaterdag uit het dorp, maar ook uit vele an dere plaatsen in Nederland. Uit buurgemeenten in Noord-Brabant, maar ook uit Soest en uit Rockan- je. Familie uit de Wieringermeer, nichten en neven. Maar ook verre familie die Kempeneers nooit eer der had ontmoet. „Het was een grote reünie. De mensen gingen al lemaal aan de leestafel zitten om oude dingen op te halen. Het was prachtig." Kempeneers (67) zegt blij te zijn met de 'waakzaamheid en de verantwoor delijkheid' die de regering na de wa tersnood direct heeft genomen. „Stormvloedkeringen bewaken nu het achterland, de dijken werden in 1978 op Deltahoogte gebracht. We horen nu nog steeds de beschuldiging dat de dijken te laag waren. Natuur lijk waren de dijken te laag. Het wa ter werd onze Zeeuwse en Zuid-Hol landse delta ingestuwd en kwam voor Sint-Philipsland 55 cm hoger dan het ooit gemeten was." Direct na de Ramp erkende minister Algera van verkeer en waterstaat dat, zo legde Kempeneers uit. „Maar het lijkt mij dat we niet al te voortvarend moeten zijn om de beschuldigende vinger te heffen." De minister sprak van een vloedgolf. „Natuurlijk wa ren de dijken te laag en te zwak. Dat is achteraf heel gemakkelijk te becij feren en zelfs met bewijzen te sta ven. Toch heb ik behoefte om op iets anders de nadruk te leggen. Al schrij vende aan mijn boek werd weer dui delijk wat onze buren voor ons ge weest zijn. Roosenendaal in grote mate, Steenbergen, Bergen op Zoom, Nispen en alle grensgemeenten. Ze waren als een kloek, die ons als kui kens herbergde. Kerken en scholen werden disponibel gesteld. De enke le gezinnen bij wie het niet klikte, maar die het toch goed meenden, zijn weg te strepen tegenover de golf van gastvrijheid die Sint-Philipsland heeft ontvangen. Het was geweldig wat zij voor ons hebben betekend. Binnenlandse en buitenlandse hulp hebben ons overstelpt. Dat moet ons vijftig jaar na de Ramp versteld doen staan." Kempeneers vindt het van groot be lang dat er stil wordt gestaan bij de slachtoffers van de Ramp. Op Sint- Philipsland vielen negen doden. Jan Ligtendag van de werkgroep water snoodramp noemde in zijn inleiden de woorden alle namen op van de slachtoffers. Volgens Kempeneers is er dit grote verlies, maar 'hebben deze bange dagen vele mensen ook intens aan gegrepen'. „Degenen die het van nabij hebben meegemaakt, hebben het tegen mij verteld. Het is opgete kend in het boek. Als ik het zelf niet zo van nabij had meegemaakt, zou dit boek misschien nooit zijn verschenen. Maar omdat het na vijftig jaar nog zo vers in mijn ge heugen ligt wat we midden in de polder 33 uur lang voor ogen had den, heeft dat mij des te meer inspi ratie gegeven om het op te schrij ven en voor ons nageslacht te bewaren." De auteur zei terug te denken aan zijn ouders. „Hoe ze ons tot steun waren in de uren toen de dood zo nabij was. Als toonbeeld van Gods lankmoedigheid zit mijn broer Ri- nus daar en sta ik hier. Grootmoe der Maatje Ligtendag met haar zoon Jan zijn met hun huis in de golven omgekomen. Ze woonden hooguit tien meter van de dijk af. Wij, op een kilometer, midden in de polder, midden in de woeste zee, wij mochten het overleven. We werden met een roeiboot gered door drie studenten uit Utrecht." Alle berichten over een economi sche teruggang ten spijt: Magnum Holland in Tholen heeft een omzet groei verwezenlijkt van dertig pro cent en is voor 2003 weer optimis tisch met een verwachte verkoop stijging van 25%. „We boeren goed in Tholen. De verwarming draait op volle toeren", aldus financieel me dewerker Marco Tax. Magnum maakt elektrische verwar mingselementen en was o.a. leve rancier van de verwarming in de praathuisjes op het eiland. Het be drijf is door de groei in ruimtenood gekomen. „We huren al een stukje van buurman Narim voor extra op slagmogelijkheden", zegt Tax. In overleg met de gemeente wordt be keken of Narim op de grond ernaast een nieuw pand kan bouwen. Mag num kan dan een nog groter deel van Narim in gebruik nemen. Hoe wel het om twee aparte vennoot schappen gaat, is er sprake van een familieverband bij de eigenaren. In de Slabbecoornpolder gaat het overigens niet allemaal zo goed. Overbuurman NPN drukkers is te koop wegens verhuizing naar Breda en een eindje verder komt de Betho leeg te staan als de medewerkers in de loop van dit jaar in Goes gaan werken. In het ontwerp-plan krijgt het mi lieu een grotere rol toegekend in de besluitvorming. Het wordt ook van invloed op de sociaal-economische beslissingen die de gemeente neemt. Bedrijven worden straks beoordeeld op hun 'duurzaam heid'. Daarvoor wordt een instru ment ontwikkeld. Volgens Goossen zal dat alleen maar nieuwe plannen dwarsbomen of in ieder geval vertragen. „En dat kan voor een ondernemer te lang duren." Goossen zei ook niet wijzer te zijn geworden van het beleid voor leeg staande boerenbedrijven, de zoge heten nieuwe economische dra gers. „Mag er nu wel een goudsmid in een boerderij die af en toe een zagend geluid produceert of een reparateur van antieke au to's of iemand die landbouwmachi nes reviseert, of niet? Ook maakte hij zich zorgen over de extra kosten van het plan. Er moe ten 4,5 arbeidsplaatsen worden in gevuld om het beleid uit te voeren. „En dat is niet genoeg, vrezen we." J. van den Donker (D66) was het op enkele punten eens met zijn li berale buurman. Ook volgens D66 moeten ondernemers niet afge schrikt worden door lange proce dures. Hij noemde het wel een goed plan omdat er vele instanties bij betrokken zijn geweest. De SGP zei bij monde van P.W.J. Hoek het ontwerp te steunen. Ook J. Bijl (CDA) liet zich positief uit over het plan. De ChristenUnie ook, maar A.L. Piet wilde weten hoe het college denkt over het compenseren van grond die ver dwijnt door nieuwbouw. Volgens ambtenaar L. de Hond gaat het in het plan om de hoofdlij nen. In zes jaar is het makkelijker om problemen aan te pakken dan in vier jaar, de gebruikelijke termijn. Dat er meer ambtenaren voor moe ten worden aangenomen, ligt vol gens haar voor de hand. „Er ligt veel werk." Het plan stippelt lijnen uit voor duurzaam ruimtelijk gebruik. Daarbij is volgens haar het milieu beleid ook van belang voor soci aal-economisch beleid, en zelfs voor het welzijnsbeleid. Er moet meer samenhang komen tussen de verschillende terreinen, zo is de boodschap van het ontwerp. Wat een boer wel of niet mag, komt pas aan de orde bij de uitvoering, zei ze. Maar als een goudsmid in een boerenschuur het lawaai binnen de perken weet te houden, is dat geen probleem. Of woningbouw gecompenseerd moet worden, kon ze niet zeggen. Wel als dat bij natuurgebieden ge beurt. VERVOLG VAN VOORPAGINA „Laat maar zakken, dit wordt te ge vaarlijk", zo luidt de duidelijke in structie van directeur Neidt aan de kraanmachinist. „Het risico voor beschadiging van het kerkgebouw en de torenspits is te groot. Je ziet de toren nu al hard heen en weer slingeren en we willen geen brok ken maken", zo verduidelijkt pro jectleider Heil de afgelasting van de werkzaamheden bovenop de nieuwe kerk. De vele toeschou wers, waaronder enkele afgevaar digden van de bouwcommissie van de Gereformeerde Gemeente die de kou deze ochtend getrotseerd heb ben, kunnen onverrichter zake huis waarts. Wanneer de torenspits nu op zijn plaats wordt gehesen, is nog niet bekend. „We zijn afhankelijk van de planning van de hijskraan en uiteraard van de weersomstandig heden. Wat betreft het weer zijn de voorspellingen niet erg gunstig de komende dagen en we gaan nu met de firma Heeren uit Roosendaal overleggen wanneer we weer over de zware hijskraan kunnen beschik ken. Tot die tijd blijft de koperen spits veilig op de grond", aldus Heil. i

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2003 | | pagina 7