'Promotor van geschiedschrijving
gaat altijd voortvarend te werk'
Onbekend fotomateriaal Rode
Kruis, landmacht en ANWB
Goossen heeft moeite
met ontwerp milieuplan
Brabantse buurgemeenten
gastvrij voor getroffenen
Nuis: Geen
boeken genoeg
Vrouw keek
proefdruk na
Jan Kempeneers onderscheiden bij presentatie boek over de ramp
Belangstelling voor expositie over ramp Sint-Philipsland groot
Magnum plust 30% met omzet
Donderdag 30 januari 2003
ïtfODE, DE THOOLSE COURANT
Jan Kempeneers had niets
in de gaten, zijn vrouw
wist van niets noch zijn
kinderen en kleinkinderen
toen hij zaterdagochtend in
De Wimpel volledig ver
rast werd door een konink
lijke onderscheiding. Na
de presentatie van zijn
boek 'De Ramp op Sint
Philipsland' werd hij be
noemd tot lid in de orde
van Oranje Nassau. „Hier
had ik totaal niet op gere
kend." Het was in meer
opzichten een bijzondere
dag voor Kempeneers,
maar ook voor Sint-Phi
lipsland want naast zijn
boek werd ook de tentoon
stelling over de waters
noodramp geopend.
Impuls
Voortvarend
Revanche Smerdiek 2
Noad 4 verslagen
WHS 3 wint nipt
van WC met 0-1
Weinig tegenstand
Smerdiek 4
De belangstelling voor de tentoonstelling in De Wimpel
over de ramp op Sint-Philipsland is groot. Alleen al za
terdagmiddag kwamen ongeveer 450 bezoekers een kijk
je nemen. Vele oud-inwoners maakten van de gelegen
heid gebruik om hun dorp te bezoeken en familie en
bekenden te spreken. „Het was één grote reünie," zegt
Jan Kempeneers die veel onbekend fotomateriaal vond
in de archieven van het Rode Kruis, de landmacht en de
ANWB.
Gipsstrooiers
Kempeneers: Geen beschuldigende vinger
De dijken waren te laag, maar het water kwam in 1953
tijdens de rampnacht 55 centimeter hoger dan ooit geme
ten was. Jan Kempeneers, schrijver van 'De ramp op
Sint-Philipsland', wil niet te snel de beschuldigende vin
ger heffen naar de toenmalige autoriteiten. Wat hem bij
het schrijven van het boek vooral is opgevallen, is de
hulp die getroffenen kregen van de inwoners van de Bra
bantse buurgemeenten, zo zei hij zaterdag bij de presen
tatie van het boek in De Wimpel.
Lange procedures voor ondernemers
De VVD-fractie in de Thoolse gemeenteraad is bang dat
ondernemers belemmerd worden in hun bedrijfsvoering
wanneer het ontwerp milieubeleidsplan 2003-2008 on
gewijzigd wordt aangenomen. Dat zei raadslid F.J.
Goossen onlangs in de commissie gemeentelijke ontwik
keling over het plan Samen op weg naar meer duurzaam
heid. De andere fracties waren overwegend positief.
Veel werk
Beschadiging aan kerk
L IV/ll
Boeken over de ramp zijn er niet ge
noeg, zei burgemeester W. Nuis zater
dag in de Wimpel bij de presentatie
van het boek 'De ramp op Sint-Phi-
lipsland' van Jan Kempeneers. Op
wethouder Velthuis na was het hele
college aanwezig bij de presentatie en
het begin van het herdenkingspro
gramma. Daarmee onderstreepte het
gemeentebestuur het belang van de
bijeenkomst, zo zei hij. De burge
meester wees erop dat veel Zeeuwen
nog steeds vinden dat er gevaar dreigt
van de zee. En dat de vraag over hoe
het toch kon gebeuren, ook nog
steeds onderwerp van discussie is. Hij
zei dat hij zelf door de vele gesprek
ken die hij inmiddels over de ramp
heeft gevoerd, beter is gaan begrijpen
wat de ramp heeft betekend. Of er
nog een boek over de ramp moest
verschijnen? Ja, zei Nuis. „Er zijn
nog geen boeken genoeg. Op deze
manier blijven de ervaringen be
waard. Wat ook bijzonder is, is dat dit
boek niet van een schrijver is die al
leen interviews houdt, maar van ie
mand die de ramp zelf heeft meege
maakt." Hij bedankte Kempeneers
voor het initiatief. Van het boek zijn
1200 exemplaren gedrukt en tevoren
ruim 775 besteld. Zaterdag stonden
de mensen tot buiten De Wimpel in
de rij om het boek op te halen. Maan
dag werden er 50 extra verkocht.
Kempeneers is blij dat er uiteindelijk
1281 van de pers zijn gerold, zodat
meer mensen het boek kunnen aan
schaffen. Nuis bood aan Renate Ha
genaars van De Luyster, Corné Rid
derhof van de Kon. Julianaschool en
Joery Schults van Het Kompas het
boek 'Houen jongens' aan.
Jan Kempeneers bedankte zijn vrouw
'die met eindeloos geduld de inter
views, het manuscript voor en na de
proefdruk heeft nagelezen' van De
ramp op Sint-Philipsland. En zijn
dochter Rianne die het ook nog eens
nakeek. Het mocht niet naar de druk
ker voordat zij het kritisch had gele
zen. Hij overhandigde het eerste
exemplaar aan de burgemeester. „Op
dat wij niet vergeten, zo luidt de on
dertitel. We moeten vooral niet verge
ten degenen die ons hebben gewaar
schuwd, gered, geherbergd en hulp
hebben geboden. Het was hartverwar
mend. U ontvangt een boek dat op
een eenvoudige manier geschreven is.
Ondanks dat, ben ik er trots op dat er
iets in boekvorm verschijnt, dat door
Fluplanders en oud-Fluplanders is
verteld, en dat ik als Fluplander de
gelegenheid kreeg dit op te tekenen."
Burgemeester W. Nuis speldde de
onderscheiding op nadat hij had uit
gelegd waar Kempeneers dat aar.
heeft verdiend. Volgens Nuis is
Kempeneers in de gemeente een
bekende persoonlijkheid en dan
vooral in Sint-Philipsland, maar
ook daarbuiten. Het boek is een van
de recente wapenfeiten van Kempe
neers maar in het uitwerken heeft
volgens Nuis ook de familie een be
langrijke rol gespeeld. „U kunt dit
wel als uw levenswerk beschou
wen. Wat u vertelt over de ramp
doet u met emoties. Die moeten er
zijn. U heeft in uw leven een moei
lijke periode gekend toen u niet
meer kon werken, maar heeft daar
na een enorme veerkracht getoond
door het promoten van de geschie
denis van Sint-Philipsland. U heeft
u blijvend ingespannen voor het
cultureel erfgoed."
Zo was hij auteur van of hielp mee
aan de totstandkoming van diverse
boeken en publicaties, zoals Een
eeuw klassenfoto's (1992), Sint
Philipsland en Anna Jacobapolder
toen en nu (1994), Sint Philipsland,
terugblikken en vooruitzien (1994),
Herdenk de trouw (1999) over 50
jaar christelijk onderwijs in zijn
dorp en Sint Philipsland in vroeger
tijden (2000). In deze krant ver
schenen verschillende artikelen van
zijn hand over historische onder
werpen (Rijksweg, schipbreuk, be
graven, de laatste oorlogsjaren en
Pieter van Dijke).
In 1984 had hij al een groot aandeel
bij het maken van een gedenkboek
over de Oud Gereformeerde Ge-
Jan Kempeneers (links) geeft in de Wimpel toelichting bij de huiskamer aan burgemeester W. Nuis en wethouder L.J. van Doorn.
meente in Nederland te Sint Phi
lipsland. Hij hield zich bezig met
het fotoarchief van de toenmalige
gemeente. Dankzij zijn inzet en zijn
goede contacten werd de verzame
ling uitgebreid met reproducties
van foto's in particulier bezit en
door schenkingen. Sint-Philipsland
en Anna Jacobapolder behoren met
deze verzameling volgens Nuis tot
de best gedocumenteerde plaatsen
in Zeeland.
Vanaf eind 1980 tot 1992 nam
Kempeneers deel aan het project
Burgemeesters in Zeeland 1850-
1855 van de stichting regionale ge
schiedbeoefening. De resultaten
verschenen in een onderzoeksrap
port en de hoofdstukken over Sint-
Philipsland zijn volgens kenners de
beste die zijn verschenen. „U heeft
een geweldige impuls gegeven aan
de geschiedschrijving, een zeer be
trokken amateur-historicus, een van
de beste in de regio."
Vanaf 1995 is Kempeneers ook
vrijwilliger in het gemeentearchief
van Tholen en werkt hij aan het in
voeren in een databank van overlij-
dens- en huwelijksakten van de
burgerlijke stand (1811-1971).
Tienduizenden akten gingen door
zijn handen. Ook bond hij het mate
riaal (uit de knipselkrant) van de
gemeente en het toenmalig streek
archief in.
In 1997 stelde hij een fototentoon
stelling samen ter gelegenheid van
het 150-jarig bestaan van Anna Ja
cobapolder. „U begint er gewoon
aan." Ook is hij een van de initia
tiefnemers van gesprekken met de
gemeente en het waterschap om
wateroverlast in Sint-Philipsland te
voorkomen. „Dat pakte u op en dat
toont uw betrokkenheid bij de eigen
samenleving."
Kempeneers is mede-oprichter en
bestuurslid van de heemkundekring
Philippuslandt en in 2001 was hij
nauw betrokken bij de eerste open
stelling van de Nederlandse Her
vormde kerk in het dorp op de open
monumentendag.
Eerder vervulde Kempeneers andere
maatschappelijke functies. Zo was
hij van 1967 tot 1977 lid van het be
stuur en voorzitter van de Prinses
Marijke kleuterschool, van 1975 tot
1986 diaken en van 1980 tot 1986
scriba van de Oud Gereformeerde
Gemeente in Nederland in zijn dorp.
Na het opspelden van de onderschei
ding zetten Nuis ook Kempeneers
echtgenote in het zonnetje. De op
somming bewees dat haar man erg
actief is. „Maar u zal hem moeten
temperen. Als de gemeente een be
roep op hem wil doen, zullen we dat
eerst aan u vragen."
Kempeneers was zichtbaar geroerd.
Hij nam weer even plaats achter de
microfoon. „Hier had ik totaal niet
op gerekend. Ik heb hier niet veel
woorden voor, maar ik wil zeker de
genen bedanken die mij voorgedra
gen hebben en bij deze ook de ko
ningin. Ja, het is waar, als ik een
maal ergens aan begin dan wil ik dat
voortvarend doen. Ik ben hier erg
blij mee."
Derde klasse
Het reserveteam van Smerdiek behaalde
een ruime 4-1 overwinning op Kapelle
3. Met dit resultaat revancheerde het
team zich voor de 5-1 nederlaag in het
uitduel. Kapelle had in de openingsfase
het betere van het spel, maar Smerdiek
kreeg de eerste uitgespeelde kans. Pierre
Withagen mocht op randje buitenspel
doorgaan, maar Corné van Haaften ver
zuimde vervolgens om uit zeer kansrijke
positie te scoren. Vijf minuten later ging
Pierre Withagen alleen op het doel af,
maar dit keer redde de doelman van Ka
pelle. Het spel golfde vervolgens op en
neer. In de laatste minuut van de eerste
helft profiteerde Kapelle van een fout
van doelman Theo Rijnberg. De keeper
van Smerdiek liet de bal los, waarna de
spits van Kapelle doel trof.
In de twaalfde minuut van de tweede
helft bracht Pierre Withagen de thuis
ploeg langszij. Een aandringend Smer
diek nam acht minuten later zelfs de lei
ding. Corné van Haaften strafte een
foutje in de verdediging van Kapelle af
en gleed de bal in doel. Nog geen drie
minuten later kon Smerdiek weer jui
chen. Pierre Withagen zorgde met een
schitterend doelpunt opnieuw voor het
verschil. Kapelle probeerde nog wel te
rug te komen in de wedstrijd, maar doel
man Theo Rijnberg keerde steeds het ge
vaar. Met nog twee minuten te spelen
bepaalde Daan de Viet de eindstand op
4-1. Scheidsrechter Rob Houdé uit Sint-
Philipsland kon in deze sportieve wed
strijd de kaarten op zak houden.
Vierde klasse
In Sint-Philipsland verloor de vierde keus
van Noad met 1 -2 van Krabbendijke 4. In
het eerste kwartier had Noad het betere
van het spel, maar het veldoverwicht le
verde nog geen scoringskansen op. Krab
bendijke bood halverwege de eerste helft
meer tegenstand en won vaak de slag op
het middenveld. De verdediging van No
ad kwam steeds meer onder druk te staan.
Na een aanval over links kon de spits van
Krabbendijke de score openen. Noad
vocht zich terug in de wedstrijd en kreeg
diverse kansen op de gelijkmaker. Ton
Buijs en Rien Steijn probeerden tever
geefs om met afstandsschoten tot scoren
te komen. Eric Breeman was wel succes
vol en noteerde op aangeven van Marco
van Dijke de gelijkmaker voor Noad.
Krabbendijke wist echter nog voor rust
weer aan de leiding te komen. Opnieuw
wist de spits van de bezoekers doelman
Ronnie Breeman te verschalken.
Na rust leek de fut er bij Noad helemaal
uit te zijn. Krabbendijke domineerde de
wedstrijd en zette de Sint-Philipslanders
voortdurend onder druk. Het spel werd
grimmerig, waarbij de verdedigers van
Noad soms ongecontroleerd het duel aan
gingen. Een doelpunt van Krabbendijke
werd door de scheidsrechter afgekeurd
wegens het te hard inkomen op de doel
man van Noad. Wegens protest op deze
beslissing kreeg een speler van Krabben
dijke een gele kaart. Ook Atjan Plekken-
pol kreeg een boeking wegens een harde
overtreding. Noad slaagde er niet meer in
om het Krabbendijke nog moeilijk te ma
ken en verloor terecht met 1-2.
WHS 3 had wat goed te maken na de
blamage tegen koploper Tholense Boys
5, de 1-6 nederlaag, waarbij Abby Hom
mel de enige Sint-Annalandse treffer
maakte. Door de vele afzeggingen moes
ten drie B-junioren ingezet worden, dus
gemakkelijk zou het ook tegen naaste
concurrent WC niet worden. WHS
bleek echter de betere ploeg. Een kopbal
van Marco Scherpenisse uit een voorzet
van Dennis Vaders ging rakelings over
en even later trof Scherpenisse de lat.
Ook schoten van Jan Willem Mosselman
en Anco Fase misten zuiverheid. Het
laatste kwartier van de eerste helft werd
WHS teruggedrongen. WC kreeg kan
sen, maar de in blakende vorm verkeren
de Patrick van Hooff hield zijn doel
schoon.
Na rust kwamen John Keur, Perry Moer
land en Andreas Vroegop in het veld
voor de zieke Vaders, Patrick Quist en
Marco Poot. De laatste viel echter weer
in toen Anco Fase wegens een blessure
moest stoppen. WHS had het moeilijk en
door hard werken kon de nul gehand
haafd worden. Met uitvallen van Marco
Scherpenisse, Niels Kodde en John Keur
kwamen er echter kansen en Scherpenis
se was daarbij één keer succesvol. WHS
had daarmee geluk, wat de thuisclub
was gevaarlijker en kreeg daarna nog
vele mogelijkheden om de gelijkmaker
te scoren. Mede dankzij keeper Van
Hooff hield WHS de zwaar bevochten
overwinning overeind. De jeugdspelers
kregen zelfs complimenten van WC
voor hun goede optreden. WHS verste
vigde met deze overwinning de tweede
plaats en staat nu 9 punten voor op
WC, dat derde is. De Sint-Annalanders
hebben een achterstand van 4 punten op
koploper Tholense Boys.
Smerdiek 4 behaalde op ZPR '84 uit
Bergen op Zoom een 4-1 overwinning.
Smerdiek was veel sterker en had eigen
lijk met veel grotere cijfers het verschil
moeten maken. Tegen het zwakke ZPR
werd er door Smerdiek veel balverlies
geleden. Na tien minuten spelen kreeg
Gert Jan van Vossen op aangeven van
Marcel Baan een opgelegde kans, maar
hij faalde in de afwerking. Enkele minu
ten later kreeg Van Vossen nog twee
goede mogelijkheden, maar opnieuw
wist hij niet te profiteren. Zijn vierde
kans wist hij echter wel te verzilveren.
Uit een vrije trap van Aijan van Blop-
poel schoot Gert Jan van Vossen de bal
hard in doel. Na een mooie aanval via
Marcel Baan en Gert Jan van Vossen
bracht Jan van Haaften Smerdiek tien
minuten voor rust op een 2-0 voor
sprong.
Voor de tweede helft maakten Gert Jan
van Vossen, Jurgen op den Brouw en Ar
jan van Bloppoel plaats voor Perry Op-
ree, Jos Leemreijze en Jan Kees van de
Hoek. Smerdiek begon ongeconcen
treerd aan de tweede helft, waardoor
ZPR de aansluitingstreffer kon maken.
Een terugspeelbal op keeper John van
Houdt werd verkeerd weggewerkt,
waarvan de spits van ZPR wist te pro
fiteren. Smerdiek was door deze tegen
treffer weer beter bij de les en voerde de
druk op. Nadat eerst Bram v.d. Male de
lat had getroffen was het Marcel Baan
die op aangeven van Jan van Haaften de
derde treffer scoorde. Enkele minuten
later werd Baan opnieuw in kansrijke
positie gebracht, maar dit keer werd hij
in het strafschopgebied onderuit ge
haald. Scheidsrechter Rien Vroegop be
strafte dit met een penalty, die door Mar
cel Baan werd verzilverd.
In de grote zaal van de Wimpel staat ook een leestafel tussen de panelen met foto's. Links staat wethouder W.C. van Kempen, aan tafel zit
mevrouw Kempeneers-Kaashoek met haar dochter Rianne.
Burgemeester W. Nuis opende de
tentoonstelling door een papier op
de toegangsdeur door te knippen
waarna hij samen met zijn vrouw
als eerste de sportzaal mocht be
treden om het gastenboek te teke
nen. Er zouden er velen volgen.
Kempeneers leidde Nuis en diens
echtgenote rond.
De hele zaal is gebruikt voor de
tentoonstelling. Er zijn enkele
honderden foto's te zien, kranten
en tijdschriften over de ramp,
kaarten en gereedschap. Blikvan
ger vormen echter de huiskamer
met keuken uit de vijftiger jaren
van de vorige eeuw, de compleet
ingerichte hulppost van het Rode
Kruis op het podium en de lange
leestafel in het midden van de zaal.
De werkgroep watersnoodramp
van de heemkundekring Philippus
landt tekende voor de organisatie.
Vice-voorzitter Jan Ligtendag viel
zaterdag in voor voorzitter Toon
Beurkens die vanwege zijn ge
zondheid niet aanwezig kon zijn.
De spullen voor de huiskamer en
de keuken zijn grotendeels afkom
stig van Wim ten Hove en zijn
vrouw Jaan ten Hove-Wagemaker.
Blikken en kleden, tafels en stoe
len roepen het beeld op uit de tijd
rond de ramp. Op de tafel lagen
zelfs een paar sneden brood van
een vierponder. Speciaal gebakken
door bakker E. van der Maas uit
Sint-Annaland die nog over een
bakblik beschikt voor dit type
brood dat toen heel gewoon was.
Er is ook spek gebakken en stroop-
vet gemaakt.
Ook is er een tafel met gereedschap
geschonken door Canada, met
schoffels, spaden en bijlen. En brie
ven met foto's uit de corresponden
tie tussen getroffenen en Ameri
kaanse 'penfriends'.
Kempeneers ging op zoek naar fo
tomateriaal over de ramp. Samen
met J. Schoof van het Watersnood
museum in Ouwerkerk bezocht hij
in Den Haag de archieven van het
Rode Kruis, de landmacht en de
ANWB. Samen deden ze opmerke
lijke vondsten. Kempeneers: „Van
de landmacht vonden we zes foto's
over boten die hier werden inge
zet, een foto van een colonne
vrachtwagens en eentje hoe er
mensen op zondagmiddag al op de
Sluisblok worden weggehaald.
Maar we hebben ook veel van de
mensen hier spontaan aangeboden
gekregen."
Bij de ANWB, die toen een specia
le editie van De Kampioen wijdde
aan de ramp, kwamen vier foto's
tevoorschijn en bij het Rode Kruis
lag een album met 'totaal onbe
kende' foto's van de overdracht
van de Deense woningen aan de
Deensestraat in 1954. „Een hele
serie van 12 foto's met ook nog
heel wat mensen erop, maar ook
van de overdracht van landbouw
machines, gipsstrooiers en zaaima-
chines."
De andere foto's waren in de loop
der jaren verzameld. Volgens
Kempeneers bevat de collectie nu
meer dan 300 foto's over de ramp
en de hulpverlening op Sint-Phi
lipsland.
Veel bezoekers kwamen zaterdag
uit het dorp, maar ook uit vele an
dere plaatsen in Nederland. Uit
buurgemeenten in Noord-Brabant,
maar ook uit Soest en uit Rockan-
je. Familie uit de Wieringermeer,
nichten en neven. Maar ook verre
familie die Kempeneers nooit eer
der had ontmoet. „Het was een
grote reünie. De mensen gingen al
lemaal aan de leestafel zitten om
oude dingen op te halen. Het was
prachtig."
Kempeneers (67) zegt blij te zijn met
de 'waakzaamheid en de verantwoor
delijkheid' die de regering na de wa
tersnood direct heeft genomen.
„Stormvloedkeringen bewaken nu
het achterland, de dijken werden in
1978 op Deltahoogte gebracht. We
horen nu nog steeds de beschuldiging
dat de dijken te laag waren. Natuur
lijk waren de dijken te laag. Het wa
ter werd onze Zeeuwse en Zuid-Hol
landse delta ingestuwd en kwam voor
Sint-Philipsland 55 cm hoger dan het
ooit gemeten was."
Direct na de Ramp erkende minister
Algera van verkeer en waterstaat dat,
zo legde Kempeneers uit. „Maar het
lijkt mij dat we niet al te voortvarend
moeten zijn om de beschuldigende
vinger te heffen." De minister sprak
van een vloedgolf. „Natuurlijk wa
ren de dijken te laag en te zwak. Dat
is achteraf heel gemakkelijk te becij
feren en zelfs met bewijzen te sta
ven. Toch heb ik behoefte om op iets
anders de nadruk te leggen. Al schrij
vende aan mijn boek werd weer dui
delijk wat onze buren voor ons ge
weest zijn. Roosenendaal in grote
mate, Steenbergen, Bergen op Zoom,
Nispen en alle grensgemeenten. Ze
waren als een kloek, die ons als kui
kens herbergde. Kerken en scholen
werden disponibel gesteld. De enke
le gezinnen bij wie het niet klikte,
maar die het toch goed meenden,
zijn weg te strepen tegenover de golf
van gastvrijheid die Sint-Philipsland
heeft ontvangen. Het was geweldig
wat zij voor ons hebben betekend.
Binnenlandse en buitenlandse hulp
hebben ons overstelpt. Dat moet ons
vijftig jaar na de Ramp versteld doen
staan."
Kempeneers vindt het van groot be
lang dat er stil wordt gestaan bij de
slachtoffers van de Ramp. Op Sint-
Philipsland vielen negen doden. Jan
Ligtendag van de werkgroep water
snoodramp noemde in zijn inleiden
de woorden alle namen op van de
slachtoffers.
Volgens Kempeneers is er dit grote
verlies, maar 'hebben deze bange
dagen vele mensen ook intens aan
gegrepen'. „Degenen die het van
nabij hebben meegemaakt, hebben
het tegen mij verteld. Het is opgete
kend in het boek. Als ik het zelf
niet zo van nabij had meegemaakt,
zou dit boek misschien nooit zijn
verschenen. Maar omdat het na
vijftig jaar nog zo vers in mijn ge
heugen ligt wat we midden in de
polder 33 uur lang voor ogen had
den, heeft dat mij des te meer inspi
ratie gegeven om het op te schrij
ven en voor ons nageslacht te
bewaren."
De auteur zei terug te denken aan
zijn ouders. „Hoe ze ons tot steun
waren in de uren toen de dood zo
nabij was. Als toonbeeld van Gods
lankmoedigheid zit mijn broer Ri-
nus daar en sta ik hier. Grootmoe
der Maatje Ligtendag met haar
zoon Jan zijn met hun huis in de
golven omgekomen. Ze woonden
hooguit tien meter van de dijk af.
Wij, op een kilometer, midden in de
polder, midden in de woeste zee,
wij mochten het overleven. We
werden met een roeiboot gered
door drie studenten uit Utrecht."
Alle berichten over een economi
sche teruggang ten spijt: Magnum
Holland in Tholen heeft een omzet
groei verwezenlijkt van dertig pro
cent en is voor 2003 weer optimis
tisch met een verwachte verkoop
stijging van 25%. „We boeren goed
in Tholen. De verwarming draait op
volle toeren", aldus financieel me
dewerker Marco Tax.
Magnum maakt elektrische verwar
mingselementen en was o.a. leve
rancier van de verwarming in de
praathuisjes op het eiland. Het be
drijf is door de groei in ruimtenood
gekomen. „We huren al een stukje
van buurman Narim voor extra op
slagmogelijkheden", zegt Tax. In
overleg met de gemeente wordt be
keken of Narim op de grond ernaast
een nieuw pand kan bouwen. Mag
num kan dan een nog groter deel
van Narim in gebruik nemen. Hoe
wel het om twee aparte vennoot
schappen gaat, is er sprake van een
familieverband bij de eigenaren.
In de Slabbecoornpolder gaat het
overigens niet allemaal zo goed.
Overbuurman NPN drukkers is te
koop wegens verhuizing naar Breda
en een eindje verder komt de Betho
leeg te staan als de medewerkers in
de loop van dit jaar in Goes gaan
werken.
In het ontwerp-plan krijgt het mi
lieu een grotere rol toegekend in de
besluitvorming. Het wordt ook van
invloed op de sociaal-economische
beslissingen die de gemeente
neemt. Bedrijven worden straks
beoordeeld op hun 'duurzaam
heid'. Daarvoor wordt een instru
ment ontwikkeld.
Volgens Goossen zal dat alleen
maar nieuwe plannen dwarsbomen
of in ieder geval vertragen. „En dat
kan voor een ondernemer te lang
duren."
Goossen zei ook niet wijzer te zijn
geworden van het beleid voor leeg
staande boerenbedrijven, de zoge
heten nieuwe economische dra
gers. „Mag er nu wel een
goudsmid in een boerderij die af en
toe een zagend geluid produceert
of een reparateur van antieke au
to's of iemand die landbouwmachi
nes reviseert, of niet?
Ook maakte hij zich zorgen over de
extra kosten van het plan. Er moe
ten 4,5 arbeidsplaatsen worden in
gevuld om het beleid uit te voeren.
„En dat is niet genoeg, vrezen we."
J. van den Donker (D66) was het
op enkele punten eens met zijn li
berale buurman. Ook volgens D66
moeten ondernemers niet afge
schrikt worden door lange proce
dures. Hij noemde het wel een
goed plan omdat er vele instanties
bij betrokken zijn geweest.
De SGP zei bij monde van P.W.J.
Hoek het ontwerp te steunen. Ook
J. Bijl (CDA) liet zich positief uit
over het plan. De ChristenUnie
ook, maar A.L. Piet wilde weten
hoe het college denkt over het
compenseren van grond die ver
dwijnt door nieuwbouw.
Volgens ambtenaar L. de Hond
gaat het in het plan om de hoofdlij
nen. In zes jaar is het makkelijker
om problemen aan te pakken dan in
vier jaar, de gebruikelijke termijn.
Dat er meer ambtenaren voor moe
ten worden aangenomen, ligt vol
gens haar voor de hand. „Er ligt
veel werk."
Het plan stippelt lijnen uit voor
duurzaam ruimtelijk gebruik.
Daarbij is volgens haar het milieu
beleid ook van belang voor soci
aal-economisch beleid, en zelfs
voor het welzijnsbeleid. Er moet
meer samenhang komen tussen de
verschillende terreinen, zo is de
boodschap van het ontwerp. Wat
een boer wel of niet mag, komt pas
aan de orde bij de uitvoering, zei
ze. Maar als een goudsmid in een
boerenschuur het lawaai binnen de
perken weet te houden, is dat geen
probleem.
Of woningbouw gecompenseerd
moet worden, kon ze niet zeggen.
Wel als dat bij natuurgebieden ge
beurt.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
„Laat maar zakken, dit wordt te ge
vaarlijk", zo luidt de duidelijke in
structie van directeur Neidt aan de
kraanmachinist. „Het risico voor
beschadiging van het kerkgebouw
en de torenspits is te groot. Je ziet
de toren nu al hard heen en weer
slingeren en we willen geen brok
ken maken", zo verduidelijkt pro
jectleider Heil de afgelasting van
de werkzaamheden bovenop de
nieuwe kerk. De vele toeschou
wers, waaronder enkele afgevaar
digden van de bouwcommissie van
de Gereformeerde Gemeente die de
kou deze ochtend getrotseerd heb
ben, kunnen onverrichter zake huis
waarts. Wanneer de torenspits nu
op zijn plaats wordt gehesen, is nog
niet bekend. „We zijn afhankelijk
van de planning van de hijskraan en
uiteraard van de weersomstandig
heden. Wat betreft het weer zijn de
voorspellingen niet erg gunstig de
komende dagen en we gaan nu met
de firma Heeren uit Roosendaal
overleggen wanneer we weer over
de zware hijskraan kunnen beschik
ken. Tot die tijd blijft de koperen
spits veilig op de grond", aldus
Heil.
i