X
'Wat is de service
bij jullie toch goed'
X
Richard en Corné
boeken een record
Fien en Jan hebben
juffrouw tussenin
Bouman-Potter heeft
een eigen ladderwagen
^unaerdag 12 december 2002
w°onBO!
Ko de Vos en Jan Schout van de service-af-
deling komen net terug van hun dagelijkse
klantenroute. De eerste heeft een dagje Zuid-
Beveland achter de rug, de laatste een rit over
Walcheren. Hun doelstelling is steeds om zo
veel mogelijk op te lossen en dat lukt aardig.
„Wat is die service bij jullie toch goed, zei een
klant uit Krabbendijke vandaag nog. Dat doet
je natuurlijk goed."
van Gorsel is geen brandweerman, maar
toch krijgt hij de ladderwagen onder zijn hoe
de. Een eigen ladderwagen is de nieuwste
aanwinst van Woonboulevard Poortvliet,
waarmee in hoge gebouwen meubels afgele
verd kunnen worden. Uit heel Nederland ko
men er namelijk klanten naar Poortvliet, ook
uit Vlissingen, Roosendaal, Breda en Rotter
dam, waar de mensen soms tien hoog wonen.
Het duo Richard de Jager en Corné Kleppe
legt dagelijks vele vierkante meters tapijt, vi
nyl of laminaat. Ze hebben pas een record
geboekt: 80 m2 laminaat in een nieuwe wo
ning op de Bergse Plaat in Bergen op Zoom.
X
VJO
Fien Verwijs (57) uit Sint-Philipsland is de
oudste van de 70 medewerkers in het logis
tiek centrum van Woonboulevard Poortvliet
Sint-Maartensdijk. Zijn 32-jarige dochter
in
is verkoopster op de kinderafdeling, zijn 21-
jarige zoon werkt bij de goederenontvangst.
De familie Verwijs heeft het dus uitstekend
naar de zin bij Bouman-Potter.
Kraan 25 ton
(advertorial) EEMOKACHTBUOE, DE THUULiSE CJÜURANT
2y
Ko de Vos (links) en Jan Schout gaan elke dag op
pad om klanten tevreden te stellen.
Beiden zijn ook ervaren men
sen. Jan Schout (49) uit Ril-
land-Bath werkte 25 jaar bij
een kleine Bevelandse wo
ninginrichting als stoffeerder.
In de zeven jaar dat hij bij
Bouman-Potter werkt, heeft
Schout het veel drukker zien
worden.
Ko de Vos (51) uit Tholen was
27 jaar schilder, zocht ruim
negen jaar geleden iets
nieuws. Na vier jaar als stof
feerder-bezorger te hebben
gewerkt, solliciteerde hij als
servicemonteur. „Ik ga nu vijf
jaar alleen op pad en dat be
valt prima. Met zo'n dertien
adressen per dag rijd ik dik
1000 km per week. De ene
dag Zeeland, de andere dag
Brabant met uitschieters in
Amsterdam of de Noordoost
polder. Het is absoluut niet
eentonig, want je ontmoet
heel verschillende mensen
en werkzaamheden. Dat
maakt het een beetje span
nend."
De Vos pakt af en toe ook zijn
oude vak nog op wanneer hij
een deurkozijn moet bijver
ven. „Je maakt van alles
mee. De ene keer krijgt een
klant de salontafel niet ge
monteerd, de andere keer
moet je een parketvloer bij
werken. Simpele dingen
soms, zowel aan nieuwe
meubels als aan artikelen die
Bouman-Potter een paar jaar
geleden heeft afgeleverd.
Leerreperatie is een vak apart
en iets dat gestoffeerd is.
moet dikwijls terug naar de
fabriek. Dat kunnen wij ter
plaatse beslissen en het geeft
een kick om zoveel mogelijk
op te lossen. Ik streef naar
100%, maar wel steeds met
goedkeuring van de klant. Die
blijft koning, de klant moet te
vreden zijn. Daarvoor moet je
creatief zijn", aldus Ko de
Vos.
„Een praatje maken met de
klant is al heel belangrijk", zo
is de ervaring van Jan
Schout. „Een krasje hier en
een deukje daar los je dan te
gelijk op. Dat kost het minst,
maar dat kan niet altijd om
dat een stoel, bank of kast
soms terug moet naar de fa
briek. Het leuke is, dat je zelf
je oplossingen moet zoeken.
En je komt elke dag in dertien
verschillende gezinnen door
heel Nederland."
Schout was zestien toen hij
in de meubels begon. „Mijn
werk is lichamelijk nu min
der zwaar, maar er veran
dert toch het-nodige. Je
moet af en toe een cursus
volgen: hout- en leerbewer-
king, omgang met klanten,
e.d. We krijgen ook produc
tinformatie, bijvoorbeeld
over elektrisch bedienbare
bedden. Pieter Bouman
geeft ons daarover dan uit
leg in de showroom, zodat
we goed geïnformeerd zijn.
Ze doen hier veel aan oplei
ding en daar profiteert de
klant dan weer van", zegt
Jan Schout.
Dick de Witte (links) en Piet van Gorsel.
Piet van Gorsel (34) uit Poort
vliet werkt al vijftien jaar bij
Bouman-Potter. Direct uit mi
litaire dienst solliciteerde hij
op een advertentie in de Een-
drachtbode. „Wanneer kun je
beginnen?, vroeg Arie Bou
man me. Tussen kerst en
oudjaar was ik al aan het be
zorgen en meubels monte
ren. Ik had de houtopleiding
op de l.t.s. gedaan en vlakbij
huis werken, vond ik aantrek
kelijk. Je hoeft niet zo heel
vroeg te beginnen en je staat
op het eiland niet in de file."
Toen Van Gorsel in 1997 een
been brak, kreeg hij tijdelijk
kantoorwerk om te herstel
len. „Door dat ongelukje is
mijn werk afwisselender ge
worden, want als het bij de
planning nu te druk is, dan
spring ik bij. Dan zie je de an
dere kant van het verhaal. We
komen elke dag in heel Zuid-
west-Nederland en daarvoor
moet je routes combineren."
Van Gorsel houdt van afwis
seling, zodat hij er niet te
genop zag toen hij in Zuid-
Frankrijk voor een klant een
tweede woning moest inrich
ten. „Zoiets doe ik graag. Die
3,5 dag heb ik toen wel mijn
moeder meegenomen, zodat
ze gelijk een handje kon hel
pen", lacht Piet van Gorsel.
Zijn collega Dick de Witte (37)
uit Sint-Annaland zit nog
maar een jaar in de meubel
bezorging. „Maar ik had dit
twintig jaar eerder moeten
doen", zegt de voormalige
tuinder, die eigenlijk twee ba
zen heeft. Hij rijdt in een
vrachtwagen van De Groen
Transport, van welk bedrijf hij
ook zijn salaris ontvangt,
maar De Witte werkt elke dag
voor Bouman-Potter. De
Groen is specialist in volumi
neuze transporten en heeft
drie vrachtwagens verhuurd
aan Bouman. „Een lift erop,
laadklep, steekkarren, ideaal
voor je rug", zegt De Witte,
die vaak met Ab Snoep de
klanten bezoekt. „Met onze
moderne navigatieappara-
tuur komen we overal. Per
week leggen we 800 tot 900
km af. Elke dag is er een an
dere rit. Je blijft veranderen.
Een jaar geleden heb ik de
bakens verzet door het zelf
standig ondernemerschap op
te geven en in loondienst te
gaan, maar ik heb het goed
naar mijn zin. En de onderlin
ge sfeer is geweldig", zegt
Dick de Witte.
De afdeling goederenontvangst in het nieuwe logistiek centrum. V.l.n.r. Peter Antonisse, Robert van Kuyk, André PoT
lie, Leon Nelisse, Herman Bal, André van Dijke, Sjaak Quist, Marko den Engelsman, Arie v.d. Berg, Niels Lisseveld, Jo-
han de Vos, Ronald Verwijs en Jack van Wesel.
De medewerkers van de afdeling planning en bezorging meubelen: v.l.n.r. Johan Dorst, Fien Verwijs, Kees Priem, Rian-
ne den Engelsman, Arnold Jasperse, Ton v.d. Pligt, Piet van Gorsel, Dirk Bevelander, Theo Buys, Hans Verbraecken,
Roel Reijngoudt, Teun is de Jong, Wouter v.d. Pligt en Rinus van Oudenaarde.
De service-afdeling: staand v.l.n.r. Henk van Rooyen, Aad van 't Hof, Jan van Oudenaarde, Anouska de Witte, Ina van
der Lande, Co de Vos en Piet Dorst. Knielend v.l.n.r. Erik-Jan Wesdorp, Johan de Jong, Danny Dorst.
Corné Kleppe en Richard de Jager draaien hun
hand niet om voor 80
laminaat leggen.
m2 stofferen, vinyl of
„Je ziet steeds wat je ach
terlaat", zegt Richard de
Jager (32) uit Sint-Anna
land. Hij werkte eerst in de
metaal, maar stapte twee
jaar geleden over naar de
woninginrichting. „Mijn
broer werkte ook al bij
Bouman-Potter en het leek
me een uitdaging. Het is
schoner werk en het bevalt
me buitengewoon."
Voor Corné Kleppe (17) uit
Scherpenisse was het bijna
vanzelfsprekend dat hij bij
Bouman-Potter zou gaan
werken, want drie broers
en één zuster zijn daar al
jaren in dienst. „Ik ben de
laatste nieuwe van de vijf
Kleppes. Als vakantiehulp
ben ik gekomen. Stofferen
trok me wel aan en ander
half jaar geleden ben ik
vaste medewerker gewor
den. Samen met broer Jo
han ging ik op pad, maar
die is naar de verkoop
overgegaan. Daarom werk
ik nu met Richard."
Corné Kleppe gaat elke
maandag naar het r.o.c.
Zadkine in Rotterdam,
waar hij de vierjarige oplei
ding woningstofferen
volgt. „Ik zit nu in het twee
de jaar en krijg veel theo
rie. De praktijk, zoals op
maat snijden, e.d., doe ik
hier. Van elkaar leer je
veel."
Wanneer Corné naar
school is, doet Richard de
Jager karweitjes die hij al
leen kan, zoals het bekle
den van een trap. „Daar
heb je niet veel ruimte. Als
je rollen tapijt van 5 meter
moet sjouwen, heb je wel
vier handen nodig. Hoog-
pool, laagpool, luspool,
krulletjes, we hebben aller
lei mogelijkheden", aldus
Richard de Jager.
X
'er dan 40 MO ro3 woorwdeeën
Fien Verwijs en Jan Wielaard bij de nieuwe DAF.
mm
De afdeling stoffering: staand v.l.n.r. Arjan Bolleboom, Arjan Dekker, Marcel Goudzwaard, Lauran Verwijs, Daaf Gaa-
keer, Tonnie de Jager, Richard de Jager en Johan van Moort. Knielend v.l.n.r. Jan de Jong, Sjaak Gunter, David Joppe
en Leo Verloop.
Samen met Jan Wielaard
(31) uit Sint-Annaland rijdt
Fien Verwijs in de nieuwste
aanwinst van het wagen
park: een DAF. „We hebben
ook nog een juffrouw aan
boord. Die zit tussenin. Je
hoort ze wel, maar je ziet ze
niet. Een ideale meid", lacht
Verwijs wanneer hij het
ideale navigatiesysteem be
schrijft. Hij zit inmiddels bij
na dertien jaar achter het
stuur bij Bouman-Potter, na
eerst achttien jaar op een
scheepswerf in Alblasser-
dam te hebben gewerkt. „Ik
heb het altijd naar mijn zin
omdat elke dag een verras
sing is. En ik kan nog goed
lichten: kasten, slaapka
mers, stoelen, banken, enz..
We komen 34 hoog op een
flat in Rotterdam, dan weer
een dagje Walcheren met
Middelburg, Vlissingen en
Koudekerke, ook wel hartje
Amsterdam of zelfs in
Luxemburg. De mensen ver
schillen van streek tot
streek."
Fien Verwijs levert niet sim
pel even de bestelde stoelen
af. „Nee, in feite verkopen
wij ze nog een keer door
niet met vuile schoenen
naar binnen te gaan of iets
kapot te stoten. Je moet net
doen of het voor jezelf is,
want de klant moet tevreden
zijn. Die moet nog een keer
terugkomen. Als je een
slechte ervaring hebt, ga je
immers niet zo gauw terug."
De motivatie van Fien Ver
wijs is in het nieuwe logis
tiek centrum alleen maar
groter geworden. „In Poort
vliet leden we nogal eens
kou, maar in Sint-Maartens
dijk zit je warm en veel veili
ger."
Zijn collega Jan Wielaard
beaamt dat. „Het oude ma
gazijn was veel te bekrom
pen. Hier werk je met ple
zier. Het laden en lossen is
een hele vooruitgang."
Wielaard werkte 12,5 bij
fruitteler Van Rossum in
Stavenisse, maar in weer en
wind buiten werken, bleek
niet ideaal. „Ik zit nu war
mer en het is mooi werk, 37
uren per week. Eerst heb ik
twee jaar in het magazijn in
Poortvliet gewerkt. Daar heb
ik o.a. alle codes geleerd en
dat komt bij de meubelbe
zorging nu goed van pas. Je
bent dit werk gauw gewend
en met inzet en motivatie
kun je veel. En de zaak is
steeds groeiende. Dat doet
je ook goed."
Naast de vele soorten wo
ningen hebben Wielaard en
Verwijs ook wel eens een
schip in Dordrecht of Rotter
dam waar ze meubels moe
ten afleveren. Een bijzonde
re opdracht was verder een
zending voor een klant op
de achtste verdieping.
„Toen is er een mobiele to
renkraan van 25 ton ingezet
en via het dakterras hebben
we alle meubels naar bin
nen gekregen. Dat karwei
hebben we toen met vier
man geklaard."
