Bolus was van hoeie kwaliteit,
de blommen waere heel mee wit
Zestigjarig huwelijk Koos en
Adrie van de Kerremelkspot
Supplement voor
Zeeuws Woordenboek
Vervoer Veste snel geregeld
Detailhandel komt in actie
Persoonsgegevens ziekenhuizen
Brandveiligheid kost erg veel
Controle
mestzakken
Afvalstoffen zijn Europees geregeld
Beter Wonen
en Stadszicht
Die oren
Heeft
Dode varkens
Donderdag 24 oktober 2002
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Demissionair minister-president Jan Peter Balkenende
speelde zaterdag in zijn geboortedorp Kapelle een thuis
wedstrijd. In het volle dorpshuis de Vroone liet hij aan
de leden van de Zeeuwsche vereeniging voor dialecton
derzoek weten dat hij trots is op de Zeeuwse taal, maar
hij hield zich op de vlakte over de erkenning van de
streektaal waar de provincie zo voor ijvert. Zo'n twintig
Tholenaren en oud-Tholenaren bezochten de jaarlijkse
Zeeuwse dialectdag. De bolus was van een hoeie kwali
teit en de blommen heel mee wit.
Taalrijkdom
Balkenende trots op het Zeeuwsmaar moet over erkenning nadenken
Nooit verloren
Naar de beurs
Alles nog eten
Manuscript met 6000 extra woorden
Volkslied
NASCHRIFT REDACTIE:
Voorzitter drs. ing. C.M. Martens
maakte aan het begin van de verga
dering een eind aan de onzeker
heid. Na de val van het kabinet
vroegen velen zich af of Balkenen
de nog wel naar Kapelle zou ko
men. Hij zou wel eens wat anders
aan zijn hoofd kunnen hebben. „Ie
kom wè," zei hij kort en krachtig.
De mededeling werd met applaus
begroet.
Het was dus niet zomaar een ver
gadering. De komst van de minis
ter-president werd met spanning
afgewacht. Zeker na de tumultueu
ze gebeurtenissen van de afgelo
pen weken met de val van het kabi
net als dieptepunt. Niet alleen voor
hem was een plaats gereserveerd.
Dit keer zat ook commissaris Van
Gelder op de voorste rij, samen
met Eerste Kamerlid Eversdijk, de
gedeputeerden De Kok, Coppoolse
en Poppelaars, en de burgemeester
van Kapelle.
Zo'n druk bezette man as Balken-
dende kom nie at de verhaederien-
ge behint, mae net vor a 't 'n zelf 't
woord mo voere. Even docht de se-
cretoaris Willemse de minister pre-
sedent buuten te zien ankomme. De
vozitter schoot overende en vloog
mee de kommesoaris nae de vor-
deure, ma 't bleek loos alarm. Het
huishoudelijk gedeelte kon weer
opgenomen worden. Dat was zo
snel afgewerkt dat het programma
een kwartier voorliep. Toen de
voorzitter dan het goede seintje
kreeg en Balkenende de zaal be
trad, stond iedereen op om hem
met applaus te verwelkomen, ,,'t
Is een echte Zeeuw, want ie 'ou z'n
woord," zei Martens terwijl Balke
nende haastig aan zijn koffie en
bolus begon.
De CDA-politicus had nauwelijks
tijd om de lekkernij op te eten of
hij werd op het podium gevraagd
om de dag officieel te openen. „De
bolus was hoed, van hoeie kwali
teit," zei hij. Beter dan in zijn
woonplaats Capelle aan den IJssel.
Een bolus hoort bij Zeeland, maar
de provincie doet zijn best om van
het imago van het Zeeuws meisje
af te komen, zo zei hij. Uitgere
kend hij werd in de pers afgeschil
derd als zuinige Zeeuw. Erger
vond hij het, dat iemand hem had
vergeleken met een 'jongetje dat
zo weggelopen was uit een brei-
broekje.' „Dat waren van die jon
gens en meisjes die er zo onberis
pelijk uitzagen dat je er wel een
hekel aan moest hebben." Dat was
echter ruimschoots goed gemaakt
door Joop van Zijl die in de PZC
had gechreven dat Balkendende
niet bij de grootsten hoorde in het
kabinet, maar 'wè de dappersten'
was. Daar kon hij zich goed in
vinden. „De politiek is drastisch
veranderd. Die dapperheid wil ik
waarmaken. Ik wil mijn verant
woordelijkheid niet ontlopen." Dat
was het enige wat hij over de poli
tiek zei.
Balkenende noemde het een voor
deel om in de streektaal te kunnen
spreken, naast de standaardtaal.
„Je hebt daardoor een grotere taal
rijkdom dan mensen die alleen
ABN spreken. Het is ook een cul
turele rijkdom." Hij lichtte dat toe
aan de hand van een stukje tekst
uit Prediker dat hij en zijn broer in
het Zeeuws op de uitnodiging had
den gezet toen ze afgestudeerd wa
ren aan de Vrije Universiteit in
Amsterdam in 1980. Om hun Am
sterdamse studenten een beetje te
plagen. Balkendende las de tekst
eerst in het Nederlands en toen in
het Zeeuws. „Dat klinkt toch heel
wat anders, niet?"
De eregast zei trots te zijn op de
streektaal en vond het goed dat er
aandacht aan wordt besteed. „U
doet aan cultuurbehoud. De pro
vincie maakt zich sterk om het
Zeeuws als streektaal officieel te
erkennen. Maar dat heeft wel enige
gevolgen. Volgens het handvest
moeten er dan dubbele namen ko
men bij de plaatsen en moet het
Zeeuws ook op scholen worden
Bestuurslid Ria Nieuwenhuize-Kleppe (oud-inwoonster van Sint-Philipslandbiedt Balkenende een cd aan van de stichting Boeregoed. Ze
doet dat voor een Walchers echtpaar dat in klederdracht naar de dialectdag was gekomen, maar dat niet veel 'bombariewil maken. Er
waren ongeveer 250 bezoekers.
onderwezen. Dat is iets waar we
goed over na moeten denken. Ik ga
daar niet over. De minister van
binnenlandse zaken heeft daarvoor
de touwtjes in handen. Ik verwacht
begin volgend jaar een beslissing."
Hier maakte de minister-president
de fout die velen maken als het
over de gevolgen van de erkenning
gaat. Dubbele plaatsnaamaandui
dingen zoals in Friesland is niet
nodig. Het Limburgs en het Sak
sisch zijn ook erkend, maar in
geen van beide regio's worden
dubbele naamborden gebruikt.
Balkenende werd er na zijn toe
spraak door De Kok op gewezen.
De leden van de vereniging waren
enthousiast over het optreden van
de Zeeuwse minister-president, ge
zien de reacties in de zaal. Hij
doorspekte zijn toespraak met
anekdotes in de streektaal en dat
werd op prijs gesteld, al had hij
ook alles in zijn moerstaal kunnen
doen. Zo vertelde hij dat hij eens
in de randstad een boeketje bestel
de, 'heel mee wit' en dat de Hol
landers die bij hem waren niet be
grepen om welke kleuren het ging.
Tot slot dook Balkenende in de ge
schiedenis en noemde de bundel
met Zeeuwse dichters, de Zeeuw
sche Nagtegaal uit 1623. De vogel
was synoniem voor kikvors en het
Zeeuws werd omschreven als ko
mend uit 'schorre kelen en stram
me verstanden'. „Maar het Zeeuws
gaat nooit verloren. Geen schorre
klanken, maar met veel en hoog
schetterend geluid."
Het gemeentebestuur gaat onder
zoeken of naast ziekenhuis Lievens-
berg te Bergen op Zoom nog aan
andere ziekenhuizen gegevens ver
strekt moeten worden uit de ge
meentelijke basisadministratie. Die
toezegging deed burgemeester W.
Nuis in de gemeenteraad, waar een
nieuwe verordening gemeentelijke
basisadministratie persoonsgege
vens aan de orde was. Lievensberg
wordt in die verordening specifiek
genoemd als instelling waaraan ge
gevens verstrekt kunnen worden.
Het ziekenhuis heeft behoefte aan
gegevens over overledenen, omdat
men wil voorkomen dat daaraan
correspondentie wordt gestuurd.
Het grootste déél van de inwoners is
op dit ziekenhuis aangewezen, aldus
Nuis.
In de gemeenteraad vroeg J.P. Bout
(CDA) om dit ook voor het zieken
huis in Roosendaal te regelen. Veel
inwoners van Sint-Philipsland en
Anna Jacobapolder gaan naar dit
ziekenhuis, zei hij. Waarop M.J.
Klippel (SGP) vroeg om ook het
ziekenhuis in Dirksland in het on
derzoek te betrekken, want daar
zouden steeds meer inwoners heen
gaan.
In de sociale atlas Zeeland is te vin
den dat - in 1998 - 2277 Tholenaren
uit het ziekenhuis zijn ontslagen.
Daarvan waren 21 in Goes opgeno
men, 4 in Vlissingen en de rest is in
de atlas niet gespecificeerd.
Daags na de vergadering van de
commissie welzijn en onderwijs
heeft de gemeente actie ondernomen
om het vervoer voor twee leerlingen
naar de speciale basisschool De Ves
te te regelen. De kinderen, uit Oud-
Vossemeer, kwamen niet in aanmer
king voor vergoeding van de
vervoerskosten omdat ze binnen zes
kilometer van de school woonden.
Voor het speciale basisonderwijs is
de afstand nu verlaagd naar vier ki
lometer. Omdat de commissie op
snelheid aandrong, is de goedkeu
ring door de gemeenteraad niet afge
wacht, zei wethouder W.C. van
Kempen maandag in de raad. Daar
drong ABT aan op spoed met de uit
voering. Deze fractie wilde boven
dien de kosten vergoeden met terug
werkende kracht tot het begin van
dit schooljaar, maar dat gaat volgens
de wethouder niet. „In die periode
hebben de ouders zelf het vervoer
geregeld. Bovendien kunnen wij niet
buiten de verordening om werken."
De 45.000 euro voor het treffen van
maatregelen in het kader van de
brandveiligheid aan gemeentelijke
gebouwen is bij lange niet voldoen
de. Dat zei wethouder mevr.
M.A.E. Velthuis maandag in de ge
meenteraad op vragen van M.JL
Klippel (SGP). Het bedrag was
'een slag in de lucht' en bedoeld
voor uit-bordjes, brandblussers en
aanpassen van de draairichting van
deuren. De kosten daarvan zijn ech
ter veelal uit het normale onder
houdsbudget betaald. Om een in
zicht te geven van de kosten, meld
de de wethouder dat recent offerte
is gevraagd voor brandmelders en
een ontruimingsinstallatie in Meul-
vliet. Dat vergt 60.000 euro. De ko
mende weken zal een totaalover
zicht opgesteld worden van de
maatregelen die nodig zijn. Klippel
kreeg de toezegging dat dit stuk
voor de raadsleden ter inzage komt.
Waterschap Zeeuwse Eilanden
gaat de mestzakken in het werkge
bied in samenwerking met de ge
meenten controleren. Dat kondig
de gezworene J.L.C. Mol uit
Sint-Maartensdijk tijdens de alge
mene vergadering aan naar aanlei
ding van problemen met mestzak
ken op Noord-Beveland en Schou-
wen-Duiveland. Daar zijn twee
mestzakken leeggelopen met alle
gevolgen van dien. „De sloten vol
met mest en wij kunnen de zaak
opruimen.
De mestzakken moeten beter be
schermd en beveiligd worden om
problemen te voorkomen", aldus
Mol.
Dit jaar is een Europese afval-
stoffenlijst van kracht geworden.
Daarmee is de Nederlandse afval-
stofcodelijst vervallen, evenals drie
wettelijke regelingen: besluit aan
wijzing gevaarlijke afvalstoffen, re
geling aanwijzing gevaarlijke afval
stoffen en regeling aanvulling
aanwijzing gevaarlijke afvalstoffen.
De Europese Commissie maakt op
een andere manier onderscheid tus
sen gevaarlijk en niet gevaarlijk af
val, over het algemeen zijn de con
centratiegrenswaarden hoger. Dat
kan ertoe leiden dat afval een ande
re status krijgt terwijl de samenstel
ling ervan niet is veranderd.
In ieder geval maakt de gewijzigde
regelgeving het nodig, dat bestaan
de vergunningen worden aangepast.
De provincie heeft dat ambtshalve
gedaan voor drie Thoolse milieuver
gunningen. In de eerste plaats van
autoschadebedrijf Adrie van Burgh
in Tholen, omdat de definitie van af
gewerkte olie is aangepast. Ten
tweede de vergunning van de ge
meente voor opslag van afvalstof
fen. En ten derde de vergunning van
Olaz voor de milieustraat in Sint-
Maartensdijk. In dit laatste geval is
wit- en bruingoed voortaan gevaar
lijk afval, maar is het niet de bedoe
ling dat het voortaan wordt opgesla
gen in een depot voor klein
chemisch afval.
Het diamanten bruidspaar Geluk geniet nog dagelijks van het leven en elkaar.
Adrie en Koos Geluk vierden dinsdag het feit dat ze elkaar zestig jaar
geleden trouw beloofden. Grijs van haar, maar nog in redelijke gezond
heid en zeer goed op de hoogte van alle actualiteiten kijken oud-land-
bouwer Geluk en zijn echtgenote met een tevreden gevoel terug op hun
leven. Ze wonen weliswaar al dertig jaar in Halsteren, maar vooral
Koos denkt nog vaak met weemoed aan het boerenleven op 'haar' boer
derij de Karnemelkspot aan de Oud-Vossemeersedijk terug.
Bruidegom Adrie Geluk werd een
ennegentig jaar geleden in Sint-
Maartensdijk geboren. Op zijn zes
de jaar verhuisde hij al met pa en
ma naar boerderij Nooitgedacht aan
de Annavosdijk in Sint-Annaland.
Zijn latere echtgenote Koos Geluk
kwam acht jaar later ter wereld op
boerderij de Karnemelkspot in de
polder bij Oud-Vossemecr. Beiden
kregen ze het leven op de boerderij
dus met de paplepel ingegoten. „Ik
was enigst kind en omdat mijn moe
der stierf toen ik nog maar vijf jaar
oud was, moest ik al snel met aller
lei werkzaamheden meehelpen",
vertelt Koos. Zij is veel aan het
woord en terwijl haar man rustig
meeluistert vanuit zijn luie stoel,
passeert in straf tempo een bijna
volledig mensenleven. „Iedereen
kende mij als 'Koos van de Kerre
melkspot' en samen met mijn vader
en de huishoudelijke hulp Marie
Franken zorgde ik al op jonge leef
tijd voor het reilen en zeilen op de
boerderij. Toen ik van de lagere
school kwam, ging ik direct als vol
waardig boerin aan het werk op on
ze boerderij. Er was altijd volop be
drijvigheid en je hoefde nooit om
werk verlegen te zitten. Toen ik in
1942 met Adrie trouwde, bleven we
op de Karnemelkspot wonen. We
hadden veel militairen op ons erf in
die oorlogsjaren. In 1944 zijn we
nog een half jaar geëvacueerd ge
weest in Ossendrecht. Tijdens ons
verblijf daar werd ons oudste kind
Ad geboren. We zagen veel ellende
op straat en hadden het niet breed,
maar we werden geweldig opgevan
gen door de mensen daar in Bra
bant. Ondanks alle oorlogszorgen
kenden we eigenlijk geen angst en
in de grote kelder van de familie
waar wij zaten, hadden we het sa
men dikwijls best gezellig."
Adrie hoort het relaas van zijn
vrouw veelal zwijgend aan, maar als
de oude herinneringen de revue pas
seren, zie je aan de twinkeling in
zijn ogen dat de gebeurtenissen tij
dens de roerige beginjaren van hun
huwelijk hem nog steeds zijn bijge
bleven. „We hebben met onze zoon
Ad en dochter Lony na de oorlog
samen een fijn leven opgebouwd op
onze boerderij. Je maakte als boer
lange dagen en door het ontbreken
van moderne landbouwwerktuigen
was het op het land vaak zwoegen
geblazen, maar het huiselijke leven
was veel gezelliger dan tegenwoor
dig. Tijd voor hobby's bleef er nau
welijks over. Ik ging 's zaterdags
ochtends altijd naar de beurs in Hof
van Holland in Tholen. Dan werd er
eerst gebiljart en naderhand dron
ken we nog gezellig een borreltje.
We hadden altijd een vast ploegje
met boeren uit de buurt en dat was
erg gezellig", aldus Adrie.
In 1972 vertrok het echtpaar Geluk
naar Halsteren en zoon Ad nam hun
plaats op de boerderij in. Vader
Adrie kwam nog dagelijks met zijn
auto naar de boerderij om zijn zoon
te helpen bij allerlei klusjes. „Tot
vorig jaar kwam ik iedere dag op de
boerderij en ook nu rijd ik nog af en
toe in mijn eigen auto door de pol
der. Het wordt alleen allemaal
steeds wat moeilijker en de ritjes die
ik nog maak, beperken zich tegen
woordig tot de Karnemelkspot. Als
we elders naar toe willen, rijden we
mee met een van de kinderen. Dat is
veel veiliger."
Van de generatiegenoten van Koos
en Adrie Geluk zijn er inmiddels
niet veel meer in leven. Koos Geluk:
„We kennen bijna niemand meer in
Oud-Vossemeer en Tholen. We zijn
natuurlijk zelf al lange tijd van het
eiland weg en de vele bekenden van
vroeger zijn door de jaren heen
overleden. Ik kijk veel naar de tele
visie en ik luister iedere dag naar
omroep Zeeland. Bovendien zijn
we nog steeds geabonneerd op de
Eendrachtbode, dus de interesse
voor Tholen is er nog wel degelijk.
Maar de kring van vrienden en be
kenden is door het natuurlijk ver
loop flink uitgedund. We hebben bij
ons vijftigjarig huwelijk nog een
feestje gegeven, maar nu hebben we
's ochtends gezellig koffie gedron
ken met enkele buren. Voor ons ei
gen gezin houden we nog een gezel
lig samenzijn en dan vinden we het
wel goed hoor."
Ondanks hun kleine lichamelijke
ongemakken genieten Koos en
Adrie nog dagelijks van het leven en
elkaar. „We kunnen nog goed voor
onszelf zorgen en we mogen eigen
lijk alles nog eten en drinken. Dan
ben je toch een gelukkig mens niet
waar", zo besluit het Vossemeerse
diamanten paar.
Het eerste Woordenboek der Zeeuwse Dialecten verscheen in 1964,
maar bleek niet compleet. Het manuscript van de aanvulling met ruim
5000 woorden werd zaterdag uitgereikt aan minister-president J.P. Bal
kenende in Kapelle op de jaarlijkse dialectdag van de Zeeuwsche veree
niging voor dialectonderzoek. Het supplement verschijnt officieel op 22
maart als in Middelburg de Nederlandse dialectdag wordt gehouden.
Vanaf 1965 zijn er via lijsten steeds het supplement verluchtigd met teke-
weer nieuwe woorden verzameld. Ze
werden op kaarten bewaard. Er wa
ren er bijna 27.000. Volgens voorzit
ter drs. ing. C. Martens van de ver
eniging waren daar veel dubbele
woorden bij en was het nodig dat de
stofkam er door werd gehaald. Dat
kostte veel geld, tijd en geduld.
In 1990 werd de stichting De Zeeuw
se Taele opgericht om een fonds te
vormen en de uitgave zakelijk te be
geleiden. Gemeenten, bedrijven en
particulieren werd gevraagd om de
uitgave te bekostigen. Er werd een
medewerker aangesteld. Na 2,5 jaar
was het geld op en werd er naar vrij
willigers gezocht.
De eerste letters, van A tot J, werden
door M. Evenhuis (nu redacteur van
het Zeeuwse tijdschrift Noe) uit
Oost-Souburg gedaan. In 1999 is C.
Fraanje uit Hengstdijk ermee verder
gegaan en hij heeft het materiaal op
de computer gezet. Vervolgens gin
gen vier correctiegroepen (twee uit
Midden-Zeeland, eentje uit Noord en
eentje uit Zuid) aan de slag om de
betekenis van elk woord in de streek
taal te beoordelen. De betekenis
wordt gegeven, maar ook worden de
woorden toegelicht door middel van
versjes en verhaaltjes. Er bleven zo'n
5000 woorden over.
Net als het Woordenboek wordt ook
ningen. Jo Jopse neemt dat voor zijn
rekening. De illustraties komen in
dezelfde stijl als in het eerste deel
van het Zeeuwse woordenboek.
Voorzitter ing. J.I. de Regt van de
Zeeuwse Taele vertelde dat het geen
sinecure is geweest. Het moest im
mers een wetenschappelijke uitgave
worden. Hij bedankte de provincie
voor de financiële ondersteuning. Er
was 400.000 gulden voor nodig. De
stichting kon binnen dat bedrag blij
ven, zei hij.
Hij bood het manuscript aan aan Bal
kenende. Hij deed dat, tot grote hila
riteit van de aanwezigen, zeer kort en
bondig: „Ier ei je 't boek." Ook Mar
tens kreeg een exemplaar.
Speciaal voor deze gelegenheid had
C.M. Limonard-Martens uit 's-Hee-
renhoek in het dialect een lied ge
schreven op de wijs van het Zeeuwse
volkslied. Over het supplement. Het
werd door de zaal gezongen: Oans
dialekt, éénvoudig, puur,/ is gin fol
klore mae kuituur/ Zo lank egroeid
van êêuw néé êêuw,/ de groste riek-
dom voe de ZeeuwJEen waerdevolle
erfenis/ en dêel van de geschiedenis.
Me vechte voe 't voortbestêên, want
dat mag nóóit ten onder géén!
Onder het motto 'Thoolse detailhan
del aan zet' wordt woensdagavond in
Meulvliet geprobeerd om de midden
standsfederatie eiland Tholen nieuw
leven in te blazen. Dit als uitvloeisel
van de aanbevelingen in het rapport
van MKB-Reva, die door de gemeen
te Tholen, stuurgroep Tholen 2005 en
de Kamer van Koophandel zijn over
genomen. „De middenstandsfedera
tie moet daadkrachtiger en slagvaar
diger worden", zegt voorzitter C. van
Koeveringe, die zijn taak graag wil
overdragen aan een onafhankelijk
voorzitter. „Er is een professionelere
aanpak nodig. We moeten ook niet
meer voor elk besluit terug naar de
plaatselijke middenstandsverenigin
gen. De federatie krijgt dus meer
mandaat. Er moet ook een secretari
aat komen dat de federatie onder
steunt." Om het draagvlak te verster
ken, is het streven om de afdeling
Tholen van de koninklijke horeca
Nederland onder te brengen bij de
middenstandsfederatie. De vernieuw
de federatie heeft een budget nodig
van 12.000 euro per jaar voor een
nieuwsbrief, koopkrachtcampagne,
ondememersavond, vergaderkosten
en ondersteuning door een voorzitter
en secretaris. De gezamenlijke
Thoolse ondernemers en eventuele
sponsors moeten dat bedrag opbren
gen. J. Bruurs van de Kamer van
Koophandel, J. de Boer van de stuur
groep Tholen 2005, wethouder K.A.
Heijboer van economische zaken en
de consulenten M. de Loos en J.
Schipper van de stichting Onderne
mersklankbord zullen woensdag
avond verschillende aspecten belich
ten ter ondersteuning van de Thoolse
detailhandel.
Stemmen
van lezers
In de Eendrachtbode van 17 oktober
staat links op pagina 13 onder de kop
'Record aantal woningzoekenden' dat
volgens de heer Droogendijk, Beter
Wonen in Stadszicht geen kans krijgt
om woningen te bouwen. Rechts op
dezelfde pagina staat onder de kop
'Stadszicht met 284 huizen' dat vol
gens de gemeente er in overleg met
Beter Wonen 10-20% van de huizen
in de sociale huursector worden gere
aliseerd.
Kan er iemand hier duidelijkheid in
geven en wordt het misschien tijd, dat
beide instanties eens met elkaar gaan
overleggen wat nu de bedoeling is?
DJ. van de Velde,
Regentessestraat 50,
Tholen.
De gegevens uit het bericht 'Stads
zicht met 284 huizen' komen uit de
toelichting bij het bestemmingsplan
Stadszicht, dat de gemeenteraad op
30 september heeft vastgesteld.
Nadat dhr. Droogendijk onze re
dactie een toelichting had gegeven
bij de lijst met een record aantal
woningzoekenden, is hem later nog
de informatie uit het bestemmings
plan voorgehouden, maar hij was
niet op de hoogte van gesprekken
over woningbouw van Beter Wonen
in Stadszicht. De woningstichting
bouwt daar volgens Droogendijk
niet. Zoals bekend had de gemeente
in bestemmingsplan Stadszicht wel
grond (aangekocht van de familie
Moeliker), maar daarop komen
juist luxe, vrijstaande huizen langs
het sportveld. Alle grond is ook on
dergebracht in het bedrijf Stads
zicht b.v., dat de exploitatie van de
woonwijk doet. De leer van de ge
meente, 10-20% sociale bouw door
Beter Wonen, komt dus niet over
een met de praktijk.
llvt/l
Hoe is het mogelijk, dat een 'dienst
knecht van Christus' zo twijfelt aan de
almacht van God, zoals ds. A.R v.d.
Meer dat blijkens het verslag in de
Eendrachtbode van 17 oktober van
zijn intrededienst in de Oud Gerefor
meerde Gemeente van Sint-Philips
land heeft gedaan. Wat een arrogantie
om te beweren dat de nieuwste Bij
belvertaling is uitgevonden in de hel.
Je moet maar durven om dit zo uit te
drukken! Je zou toch verwachten, dat
een geestelijk leraar als ds. Van der
Meer zeker zou onderschrijven dat
Gods woord op duidelijke wijze in
gang moet kunnen vinden bij de men
sen. Zeker bij de mensen die wat ver
der van de kerk verwijderd staan of er
zelfs helemaal buiten zijn. Omdat er
bijna geen andere taal in de wereld is
die zo snel verandert als de Neder
landse taal, achtten diverse Bijbel
stichtingen het enkele jaren geleden
noodzakelijk om vanuit de grondtekst
(Hebreeuws en Grieks) de Bijbel op
nieuw te vertalen en te laten verschij
nen.
Een verzoek om medewerking aan
rechts orthodoxe kring werd door de
ze richting hooghartig en minachtend
geweigerd. Samenwerking werd van
de hand gewezen. Het deed mij per
soonlijk - en bij mijn niet alleen - veel
pijn, toen ik de eerder genoemde be
wering las. Deze uitspraak getuigt
volgens mij van een beschamende
kortzichtigheid. Ik hoop en bid, dat dit
schrijven een ontdekkend licht mag
werpen op u, ds. Van der Meer, en op
vele medereizigers, om nog een citaat
van u te gebruiken.
Namens velen,
A.F. Pollie, Oud-Vossemeer.
Net voordat de Eendrachtbode op de
mat viel, had ik op de weg tussen
Sint-Maartensdijk en Tholen achter
een vrachtwagen vol met varkens ge
reden. Een misselijk makend gevoel
had zich al van mij meester gemaakt.
Bij thuiskomst lees ik dan nog eens in
de krant '1770 varkens dood door
stroomstoring'.
De ventilatie- en klimaatregeling
werkten niet meer door een stroom
storing. Het moet allemaal nog onder
zocht worden, ja, het zal wel geen
menselijke fout zijn. Een rat zal de
schuld wel krijgen: kabeltje doorge
vreten of zo. Het zijn miljoenenbe
drijven de varkensstallen, kan er dan
niet eens een deugdelijke alarminstal
latie vanaf? In de korte tijd dat er var
kensbedrijven op het eiland Tholen
staan, is het nu al de tweede keer dat
er iets dergelijks gebeurd is. Nu lees
ik dat de stallen vanuit Berlicum in de
gaten worden gehouden. Dat is toch
zo'n anderhalf uur rijden, dacht ik,
vanaf het bedrijf op Tholen. Maar
meneer zal het wel sneller doen want
een grote auto heb je zo verdiend in
deze branche.
Is het niet diervriendelijker en handi
ger dat toch zeker degene die de ver
antwoordelijkheid draagt, bij het be
drijf woont? En regelmatig bij de
dieren kan gaan kijken, zodat ze niet
een nacht en een halve dag zonder
aandacht en verzorging zitten? Stel,
dat de alarminstalatie het wel gedaan
zou hebben, zouden er dan geen die
ren gestikt zijn? Dan hadden ze toch
in ieder geval wel honger gehad, want
pa lief kwam pas de andere middag
op het bedrijf 'kijken'. Ik hoop, dat
de dieren een korte weg hadden naar
hun dood, er is hen in ieder geval een
lange zware reis met de vrachtauto en
een stroomstoot bespaard gebleven.
Maar voor meneer Doremalen komt
eigenlijk het ergste nog: hoe komen
de stallen weer zo snel mogelijk vol!
Want er moet niet alleen vlees, maar
ook brood op de plank komen!
J. Sinterniklaas,
Sint-Maartensdijk.
