'Nieuwe ronde, nieuwe kansen'
Arno Deurloo hoopt in zijn
laatste seizoen op een prijs
Vloerspecialisten sponsoren 'de mutsen'
'Geen wonderen verwachten'
Van Zalinge nieuwe man bij SPS
Van Niels Hage worden doelpunten verwacht
De wisselvalligheid moet er bij Vosmeer uit'
vakgarage
Dick Soomers wil Stavenisse brutaler maken
'Een ploeg die verjongt, moet durven verliezen
Donderdag 5 september 2002
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
De zomer heeft zijn helen
de werk gedaan, ook bij
Smerdiek. Het dramatische
einde van de nacompetitie
is uit de hoofden van de
spelers verdwenen. Voor
de zoveelste keer op rij
pakte Smerdiek naast de
zo fel begeerde promotie.
Zoals gezegd, het is verge
ten, of tenminste bijna.
Niels Hage, de 30-jarige
aanvaller en aanvoerder
van Smerdiek, heeft de ac
cu in ieder geval weer op
geladen. Misschien ge
beurt het dit seizoen.
„Waarom zouden wij geen
kampioen kunnen worden?
Een nieuwe ronde, nieuwe
kansen."
Wispelturig
Impulsen
Bleu
Beleving
Natuurlijk, ook Hage heeft de film
van de laatste wedstrijd van het vo
rige seizoen nog een flink aantal
malen teruggespoeld. Bij rust leid
den de blauwzwarten in en tegen
het al uitgeschakelde Cadzand met
0-2, de promotie leek een feit. Na
de thee miste Pierre Withagen een
uitgelezen kans op de alles beslis
sende derde treffer. De film met het
happy end veranderde plots in
angstaanjagende horror, de droom
bleek een nachtmerrie. Smerdiek
verloor met 5-2: geen feest, enkel
tranen en doffe berusting. Trainer
Pim Potappel voerde de afgelopen
weken de nodige individuele ge
sprekken met de spelers, om het
drama te vergeten en de neuzen
weer dezelfde kant op te krijgen.
Voor Niels Hage begint de tijd te
dringen. „Ik voetbal al zo lang en
nog nooit heb ik derde klasse ge
speeld. Dat is frustrerend, vooral
omdat we er vaak zo dichtbij wa
ren. Op de nacompetitie rust voor
Smerdiek geen zegen, dat is onder
hand wel duidelijk. Die serie wed
strijden duurt ook veel te lang, tot
in de volle zomer. Er is voor ons
maar één manier om eraan te ont
snappen: kampioen worden."
De inspectie van de troepen leert
dat bij Smerdiek enkele trouwe sol
daten uit de frontlinie zijn verdwe
nen. Bij Pierre Withagen gaan de
jaren meespelen. Bovendien is de
steraanvaller te geblesseerd om nog
tegen een balletje te trappen. Hij
heeft zich definitief teruggetrokken.
Ook op Remi Potappel, de man die
van achteruit de nodige impulsen
gaf en fungeerde als cement tussen
de linies, kan geen beroep meer
worden gedaan. Routinier Jacky op
den Brouw is eveneens gestopt.
Jonge krachten als Ad Pipping, Hil-
bert Brinkman en de van Flakkee
teruggekeerde Stefan de Jong moe
ten nu definitief aansluiting krijgen
bij de hoofdmacht. Elmar van der
Griek, die vorig seizoen vooral in
het tweede elftal speelde, zit ook
weer bij de selectie. Het doel wordt
dit seizoen verdedigd door de van
Tholense Boys gekomen Alex Ho-
gendoorn. Vorig jaar was Hogen-
doorn nog niet welkom op Haestin-
ge. Ditmaal kwam hij als geroepen.
De met een chronische schouder
blessure worstelende Corné van
Haaften heeft besloten om zijn car
rière als veldspeler voort te zetten.
Door alle mutaties is het afwachten
hoe het seizoen voor Smerdiek gaat
verlopen, zegt Hage. „Iemand als
Pierre Withagen vervangen is bijna
onmogelijk. Pierre was altijd goed
voor 15 tot 20 doelpunten per sei-
Niels Hage: Als je zelf kampioen wordt, heb je geen nacompetitie
nodig.
zoen. Achterin zijn we met de
komst van Alex natuurlijk wel ver
sterkt. Corné was een goede keeper,
maar Alex is van een andere klasse.
Die gaat tenminste acht punten
voor ons pakken dit jaar. Het zal
ook nodig zijn want de competitie
is zwaarder dan vorig jaar."
Smerdiek krijgt deze jaargang in de
vierde klasse B te maken met een
flink aantal nieuwe ploegen. In de
meeste gevallen gaat het om oude
bekenden van enkele seizoenen ge
leden: DVO uit Roosendaal, het
flink versterkte SKNWK en Krab-
bendijke, een ploeg die Smerdiek
nooit heeft gelegen. Wolfaartsdijk
is een geheel onbekende opponent.
„Er zullen dit jaar meer ploegen bo
venin meedoen", verwacht Hage.
„Iedereen in de bovenste helft kan
van elkaar winnen. Met zoveel con
currentie moet het een mooie com
petitie worden."
Van Niels Hage zelf wordt dit sei
zoen veel verwacht. Niet voor niets
is hij de opvolger van Remi Potap
pel als aanvoerder. Trainer Potappel
schoof hem bovendien door naar de
positie als diepste spits, de plek die
de afgelopen jaren voor Withagen
gereserveerd was. Kortom, van Ha
ge worden dit jaar doelpunten ver
wacht. Bang is hij niet van zijn
nieuwe rol. „Vroeger heb ik ook
helemaal voorin gespeeld. Met
Alex van der Reest en Gert Jan van
Ham op de vleugel. De voorzetten
kwamen lekker aan en ik pikte mijn
goals mee. Een paar keer topscorer
geweest in het Eendrachtbode-klas-
sement. Ik kan het dus wel. De laat
ste jaren heb ik me met plezier op
geofferd voor Pierre. Ik speelde
vooral om hem heen. Pierre is een
ander type spits dan ik ben, meer
egoïstisch. Het publiek verwachtte
ook van mij de doelpunten. Het wa
ren er niet zoveel en dan komt er al
gauw kritiek. Als spits moetje daar
boven staan. Voor mezelf heb ik het
afgelopen jaar niet slecht ge
speeld."
Het aanvoerderschap is bij veel
clubs vooral een symbolische func
tie. Bij Smerdiek ligt dat anders. De
groep staat bekend als nukkig, wis
pelturig en soms eigenwijs. Dat is
door de jaren heen zo geweest en
onder Pim Potappel is het niet an
ders. Ook vorig jaar was de bele
ving op de trainingen, en derhalve
ook in de wedstrijden, een tijdlang
weg. De onderlinge kritiek was
soms niet mals. Voor Hage lijkt dus
een schone taak weggelegd. „Bij
Smerdiek moeten we leren veel
meer van elkaar te accepteren. Ik
vraag me af of het alleen hier bij
Smerdiek voor komt. Het lijkt er
soms wel op. Het begint bij de een
met een fatsoenlijk woord, maar al
snel volgen de knopen. Dat moet
eruit. De resultaten lijden eronder."
De naam van Niels Hage werd vo
rig seizoen al in een vroegtijdig sta
dium in verband gebracht met
WC. Ook voor broer Jordy was
belangstelling vanuit het Halsterse.
Beide Smurdiekenaars besloten op
het eigen nest te blijven. Niels Ha
ge, die zich ooit onder Jan Verreijen
een vaste plek in de blauwzwarte
armada wist te veroveren, heeft het
naar de zin op Haestinge. „De oe
fenstof van Pim Potappel is leuk.
Aan lopen had hij als voetballer
ook als een hekel, dus we doen veel
met de bal. Ik voel me hier thuis. Ik
ga niet rijden voor een paar dui
zend gulden. Mijn droom is om een
keer met Smerdiek hogerop te
gaan. Iedereen zegt dat dat niveau
voor ons te hoog is gegrepen. Maar
als je iets niet probeert, weet je
nooit hoe het is."
Aan de muur in de bestuurska
mer van Vosmeer een foto van Ko
Plandsoen en zijn beroemde en
treekotje. Een elftalfoto uit een
voorbije tijd. Vosmeer roept voor
al nostalgie op. Nog maar twee
decennia geleden was de club tot
in de verre omtrek gevreesd. De
Eendrachtcup ging bijna altijd
als vanzelfsprekend naar de enige
Thoolse zondagclub. Ondertussen
is Vosmeer niet meer dan een be
scheiden vijfdeklasser. De club
wil zich echter niet wentelen in
het verleden. Een nieuwe genera
tie bestuurders is juist klaar met
een beleidsplan dat de lijnen naar
de toekomst uitzet.
Arno Deurloo (31) heeft nog een
vleugje meegemaakt van de gou
den tijd. Als jong ventje betaalde
hij een gulden aan elftalleider Ger-
rit de Gast om mee te mogen met
de bus naar de uitwedstrijden. Te
genwoordig is Deurloo vooral
wedstrijdsecretaris van de club.
Ook is hij nog altijd actief voetbal
ler. De centrumverdediger staat
aan de vooravond van zijn twaalf
de seizoen in de hoofdmacht.
Deurloo is niet het enige bestuurs
lid in het elftal. Ook John Vroegop
maakt deel uit van het nieuwe Vos
meer-bestuur, net als Wil Koster
mans die na een beenbreuk moge
lijk ook weer zijn opwachting
maakt in de selectie. Zoals een
goed bestuurslid betaamt, heeft
Deurloo vooral het belang van de
gehele vereniging op het oog.
„Niet alleen het eerste elftal is be
langrijk. Ons gaat het om de conti
nuering en bevordering van het
voetbal in Vosmeer, in de meest
brede zin van het woord. Ook de
andere seniorelftallen en vooral de
jeugd zijn belangrijk."
Het gesprek gaat echter vooral
over het vlaggenschip van de ver
eniging. Omdat Deurloo er deel
van uitmaakt. Omdat de resultaten
van het eerste doorwerken op de
hele club. De laatste jaren was het
vlaggenschip een beetje stuurloos
geworden. In het laatste jaar van
trainer Leo Havermans, zelf een
Vosmeer-man in hart en nieren,
liep het trainingsbezoek schrikba
rend terug. Winteravonden met net
een handvol spelers op de training.
Het plezier verdween en de resul
taten waren navenant. Ook het
toenmalige bestuur liet het gebeu
ren. Vorig seizoen werd onder de
nieuwe trainer Julian Roman een
herstart gemaakt. Plezier in het
voetballen terug vinden was de be
langrijkste doelstelling. Volgens
Deurloo is dat voor een groot deel
gelukt. „De resultaten hielden nog
niet over. We waren vooral wissel
vallig. De ene week was het alles,
de andere week helemaal niks. Het
was winnen of verliezen, gelijk
spelen konden we bijna niet. Kort
na de winterstop was het seizoen
voor ons al gespeeld. Er was niks
meer te halen. Er werd makkelijker
afgemeld. De druk was er af, dat
werkte door in de rèsultaten. Hoe
wel het sportief gezien een matig
seizoen was, zijn we als groep wel
naar elkaar toegegroeid."
De selectie van Vosmeer kent vol
gens Deurloo een merkwaardige
opbouw. „Het typische is dat we
een groep dertigers hebben en een
stel jonge gasten van rond de twin
tig. Daartussen hebben we niks.
@M<s4è
ITALIA
ftnyy-iiT
Wedstrijdsecretaris Arno Deurloo begint aan zijn laatste seizoen in
het eerste elftal van Vosmeer.
Vroeger zaten die twee groepen
apart aan tafel. Dat is nu veel min
der. Vorig seizoen is Danny Istha
aanvoerder geworden, een bewuste
keus. Hij hoort bij de jongeren.
Het is belangrijk om juist die jon
ge gasten meer verantwoording
voor het elftal te geven."
Vanuit het onder leiding van huis
arts Van de Weijer nieuw aangetre
den bestuur zijn er ondertussen de
nodige impulsen gegeven. De af
gelopen zomer is er door de vrij
willigers van de club hard gewerkt
aan een facelift voor sportpark De
Vossenberg. De accommodatie
kreeg een schilderbeurt, voor de
kantine zorgen bloembakken voor
een fleurig aanzien en de dug-outs
zijn opgemetseld. De initiatieven
moeten volgens Deurloo doorwer
ken op heel de vereniging, het eer
ste elftal in het bijzonder. „Je ziet
het sportpark opknappen. Nu moet
het op het veld nog gebeuren."
Vosmeer komt dit seizoen weer uit
in de West-Brabants getinte vijfde
klasse C. Onder andere VES en
Cluzona, nog twee van die vereni
gingen met een groots verleden,
behoren tot de tegenstanders. Ook
de derby tegen NVS blijft op de
agenda. Vorig jaar was Vosmeer
nog ingedeeld met vooral Zeeuwse
tegenstanders. Die kennismaking
is Deurloo goed bevallen. „Nieu
we clubs, nieuwe gezichten, ik
vond het wel verfrissend. Wat mij
betreft, hadden we in Zeeland mo
gen blijven. Financieel is deze in
deling voor Vosmeer echter aan
trekkelijker. De reisafstanden zijn
beduidend minder."
Echt hoge verwachtingen van het
nieuwe seizoen heeft Deurloo niet.
„Elke voetballer wil graag een
prijs pakken. Meedoen voor een
periode zou leuk zijn. Zeker voor
mij. Echt verwend met prijzen zijn
we de laatste jaren bij Vosmeer
niet. Voor mezelf heb ik wel beslo
ten dat dit mijn laatste seizoen is.
Het duurt steeds langer om te her
stellen als je een keer een tikje
krijgt. Het is mooi geweest. Resul
taten komen er alleen als we echt
willen winnen. Die instelling was
er ook vorig seizoen te weinig, ook
bij mijzelf. De wisselvalligheid
moet er uit. Achter de schermen
wordt nu bij Vosmeer hard gewerkt
aan een gezonde vereniging. Het is
tijd om dat ook op sportief vlak te
gaan vertalen."
Bij het bekend worden van het
nieuws noemde broer Dré hem
een missionaris. Dick Soomers is
dit seizoen de nieuwe trainer van
Stavenisse. De roodgelen eindig
den het afgelopen jaar op de aller
laagste plaats in het regionale za
terdagvoetbal. De afstand tot de
middenmoot was levensgroot. Sta
venisse, het dorp in de verste hoek
van het eiland, lijkt inderdaad in
alle opzichten geïsoleerd. Toch
heeft Dick Soomers zijn beslissing
weloverwogen genomen. „Ik geef
om voetbal en ik ken Stavenisse.
Ik kan hier mijn ei kwijt."
De overgang van Soomers naar Sta
venisse kwam niet zonder slag of
stoot tot stand. De 52-jarige Smur-
diekenaar trainde Brouwershaven, al
jaren een toonaangevende ploeg in
de vierde klasse. Soomers en het be
stuur van de Schouwse club waren
in de winter al een verlenging van
het contract overeengekomen. De
trainingsopkomst van de hoofdselec
tie bleef juist in die wintermaanden
onder de verwachtingen. Ook was er
een moeizame samenwerking met
de spelers van het tweede, die zich
slechts met de nodige tegenzin be
schikbaar stelden voor de hoofd
macht. Voorzitter Frans Lindhout
van Stavenisse, tevens huisvriend
van Soomers, informeerde naar zijn
interesse. In kleine gemeenschappen
als Stavenisse en Brouwershaven
zong dat bericht al snel rond. Er
kwam de nodige druk op de ketel en
Soomers besloot om met onmiddel
lijke ingang zijn werk bij Brouwers
haven neer te leggen. Nog altijd kan
Soomers zich druk maken om de
gang van zaken. „Ik had het seizoen
in Brou graag afgemaakt. Maar er
was geen basis meer om verder te
gaan."
De trainerscarrière van Soomers is
er altijd een van vallen en opstaan
geweest. De voormalige jeugdtrai-
Iedere woensdagavond tussen
half acht en half negen traint een
groepje dames bij voetbalclub
Smerdiek in Sint-Maartensdijk.
Puur om sportief bezig te zijn en
voor de gezelligheid. Een aantal
dames is oud-voetballer, maar de
meesten voetbalden nooit.
„Officiële wedstrijden spelen we
niet. Maar soortgelijke groepjes
dames zijn welkom om tegen ons
te spelen", zegt Jolanda Dorst.
Gisteren werd er gevoetbald
tegen het meisjesteam van
Smerdiek, wat in veel gevallen
moeders en dochters tegen elkaar
in het veld bracht. 'De mutsen'
noemt het groepje van vijftien -
getraind door Perry Opree - zich
en die naam prijkt sinds kort op
de shirts die dames via een
sponsor verkregen. Marcee
bedrijfsvloeren en MBS beton-
pomp-verhuur van Martin Quist
en Ce es v.d. Velde voorzag de
groep van het tenue. De sponsors
zijn gespecialiseerd in het leggen
van betonnen bedrijfsvloeren.
Van der Velde voetbalt bij
Smerdiek en zijn vrouw Linda is
bij 'de mutsenactief waardoor
het balletje is gaan rollen.
Dames die belangstelling hebben
om bij het groepje mee te doen,
zijn welkom. Na de training
maken de dames het altijd nog
gezellig in de kantine. „Dan
trainen we de armspieren", zegt
Jolanda Dorst lachend.
(Advertentie I.M.).
ner van Tholense Boys en Smerdiek
maakte twee decennia geleden zijn
entree als hoofdtrainer bij Stavenis
se. Later volgden twee periodes bij
Vrederust, de hoogste jeugd van
Dosko en Smerdiek. Tussen al die
dienstverbanden zitten de nodige
hiaten, jaren waarin Soomers geen
club onder zijn hoede had. Al voor
Brouwershaven hield de principiële
Smurdiekenaar enkele malen de eer
aan zichzelf. Het verleden is echter
geweest. Dick Soomers is terug bij
Stavenisse, de cirkel lijkt rond. Uit
zijn eerste periode bij de club is en
kel Paul Oostdijk nog als speler in
het eerste actief. Bij Stavenisse
speelden destijds kanjers als Peter
van der Jagt, Kees Smits en Nico
Nooy. Iets van die gouden jaren
hoopt Soomers terug te vinden. „El
ke club was destijds bang om naar
Stavenisse te komen. Dat gevoel wil
ik weer terug krijgen."
Natuurlijk weet Soomers dat het an
dere tijden zijn. Op de trainingen is
hij zelfs geschrokken van het niveau.
Een simpel positiespelletje is voor
veel van de spelers al te hoog gegre
pen. Een balletje kaatsen is niet voor
elke vierdeklasser vanzelfsprekend.
Dat hoort bij het missionariswerk,
zou broer Dré zeggen. Soomers is
zelf altijd een mannetje van de bal
geweest. Als voetballer van Tholen
se Boys en later Smerdiek etaleerde
hij voortdurend zijn grenzeloze
techniek en fluwelen passing. Le
gendarisch is het verhaal van de
weddenschap van Soomers met oud
international Rinus Bennaars, ooit
Elke trainer wil graag zijn stem
pel op een groep drukken. Met
Gerard van Zalinge is dat niet an
ders. De nieuw aangetreden trai
ner van SPS heeft een eigen me
ning over hoe het spelletje
gespeeld moet worden. Als toe
schouwer langs de lijn heeft hij
eind vorig seizoen zijn conclusies
al getrokken. „SPS verloor te
vaak van ploegen die minder kwa
liteit hadden. We moeten zekerhe
den inbouwen en meer achter de
bal spelen. SPS moet slimmer
worden en niet alleen vooruit den
ken. Achter de bal gebeurt het."
Gerard van Zalinge (30) is in deze
contreien vooral nog een onbekende.
Bij SPS maakt hij zijn debuut als
hoofdtrainer. In zijn woonplaats
Roosendaal heeft Van Zalinge de af
gelopen jaren echter een naam opge
bouwd als iemand die jonge spelers
beter kan laten voetballen. In die zin
lijkt hij een logische opvolger van
Gerard Lazarom, de man die bij SPS
vorig seizoen het veijongingsproces
inzette. Van Zalinge begon op zijn
achttiende als jeugdvoetbaltrainer in
de lagere elftallen van Alliance, de
club waar hij zelf op bescheiden ni
veau ook tegen een balletje trapte. Na
vijf seizoenen maakte hij de overstap
naar BSC, een vereniging die bekend
staat om haar uitstekende jeugdoplei
ding. Van Zalinge droeg er zijn steen
tje bij als trainer van de Cl en B1De
BSC-jeugdploegen in de hoogste leef
tijdscategorieën spelen inmiddels op
landelijk niveau. De laatste twee sei
zoenen werkte Van Zalinge, ondertus
sen in het bezit van het diploma trai
ner-coach II, bij BSC met het tweede
elftal. Na een aanvaring met hoofd
trainer Wil Roovers kwam er halver
wege het vorige seizoen een eind aan
het dienstverband. Van Zalinge, in het
dagelijks leven vestigingsleider van
een bank in een Etten-Leur, achtte de
tijd rijp om zelf hoofdtrainer te wor
den. „Ik wil iets op een zo hoog mo
gelijk niveau doen. Ik ben streberig.
Daarom ook ben ik zelf al snel met
voetballen gestopt. Ik had wel het in
zicht maar niet de motoriek om een
goeie voetballer te worden. In een la-
een jaar lang trainer bij Tholense
Boys. Soomers beweerde dat hij het
balletje hoog kon houden, terwijl hij
het veld al wandelend overstak. Niet
één keer, maar heen en terug. De
voormalige topper van Feijenoord
wilde het niet geloven maar moest
achteraf het gelijk van Soomers er
kennen. Soomers was ook een mon
dige voetballer, iemand die graag
met de trainer discussieerde. Lef,
brutaliteit, dat soort eigenschappen
zijn bij de huidige Stavenisse-lich-
ting moeilijk te vinden. „Ik mis een
leider in het elftal. Een fitte Bennart
de Rijke zou het kunnen zijn. Over
de hele linie zijn de jongens alle
maal wat te bleu. Volgens het be
stuur is het altijd zo geweest en krijg
ik dat er ook niet uit. Daar wil ik me
dus niet bij neerleggen. Respect
voor de tegenstander moet er zijn,
maar het moet niet te ver doorgaan.
Stavenisse moet brutaler worden."
Behalve een mentaliteitsverandering
bewerkstelligen wil Soomers het elf
tal ook vetjongen. Jonge krachten
als Bram Smits, Jan Kees Wesdorp,
Peter Eerland en Erik de Rooij zul
len dit seizoen meer speeltijd krijgen
en moeten op termijn uitgroeien tot
volwaardige basisspelers. In het doel
is Marco Dorst de opvolger van de
gestopte Marc Hogendoom. Over de
samenstelling van de verdediging is
Soomers nog altijd aan het puzzelen.
Gerry Dorst is langdurig geblesseerd
en Martin Neele miste een groot
deel van de voorbereiding wegens
vakantie. Waarschijnlijk kiest Soom
ers voor Peter de Rijke en Marco
Klippel als centraal verdedigings
duo. Kees van Putte, vorig seizoen
door Rien Smits veelvuldig als ver
dediger gebruikt, schuift weer op
naar de voorste linie. Samen met Je
remy Gierman en Peter Eerland
moet Van Putte het aanvalstrio gaan
vormen. Over de sportieve verwach
tingen is Soomers voorzichtig. „Ik
wil iets wegzetten waar Stavenisse
mee vooruit kan. Ze moeten van mij
geen wonderen verwachten. Een pe
riode zullen we niet pakken. De
vierde klasse is sterker geworden
dan vorig jaar. Met de komst van
DVO en SKNWK is het aantal titel
kandidaten toegenomen. Stavenisse
wil in ieder geval niet meer als laat
ste eindigen. Twintig punten pakken
zou voor deze ploeg grandioos
zijn."
ger elftal spelen lag me niet. Ik wilde
niet spelen met jongens die op zon
dagochtend zwalkend het veld opko
men en juichen als het afgelast is. Wel
merkte ik al vroeg dat ik dingen kan
overdragen op anderen. Bij de reser
ves van BSC heb ik de laatste jaren de
gelegenheid gehad om van de jeugd
naar het seniorenvoetbal toe te groei
en. Ik ben nu ervaren genoeg om mijn
eigen lijn uit te zetten."
Het komend seizoen is voor SPS in
meerdere opzichten een sprong in het
diepe. Niet alleen is Van Zalinge een
trainer die zich nog bewijzen moet, de
club zelf komt ditmaal uit in de onbe
kende vierde klasse A. SPS treft deze
jaargang uitsluitend Zeeuwse tegen
standers. Een bewuste keuze, aldus
Van Zalinge. „We willen met deze
jonge ploeg vrijuit kunnen voetballen.
Als je bijna elke week een derby hebt,
lukt dat niet. Op streekduels staat al
tijd druk. We denken ook dat we nu
attractievere tegenstanders zullen tref
fen. Afgelopen jaar kwam SPS veel
zondagploegen tegen, clubs waar de
zaterdagafdeling er maar een beetje
bij hangt. Geen ontvangst, omkleden
in kleedkamers met een andere ploeg,
dat soort zaken. Dat komt de beleving
van jonge voetballers niet ten goede."
Bij SPS lijkt Van Zalinge zijn ei kwijt
te kunnen. De club legt juist deze
week de laatste hand aan een fraai
jeugdhonk, dat een onderkomen moet
bieden aan de junioren en pupillen
van de vereniging. Op termijn krijgen
in het honk wellicht ook andere ver
enigingen van het dorp onderdak. De
hoofdselectie van SPS telt ook de no
dige jonge spelers. Routiniers als Jaco
Jansen, René van Vossen en A.P. van
de Belt moeten het jonge grut verder
wegwijs maken. Wim de Groen, in
aanleg misschien wel de beste voet
baller van het stel, is niet de persoon
Gerard van Zalinge wil bij SPS met kleine stapjes de weg omhoog
ingaan.
om anderen op sleeptouw te nemen.
Ook van Erwin Feijtel wordt de nodi
ge leidinggevende inbreng verwacht.
Johan Scheermeijer haakte al vroeg
in de voorbereiding af met een zware
elleboog-blessure. Zijn rentree wordt
op zijn vroegst na de winterstop ver
wacht. In de oefencampagne heeft
Van Zalinge zijn eerste zware beslis
sing al moeten nemen. Keeperstrai
ner René Uijl, de laatste jaren nog re
gelmatig onder de lat in de hoofd
klasse bij Halsteren, meldde zich
weer aan als actief speler op het oude
nest. Van Zalinge besloot echter om
te kiezen voor de jonge Niels Lis-
seveld. Uijl gaat nu in een lager elftal
bij Halsteren spelen. Wel blijft hij ac
tief bij SPS als de man die de doellie-
den onder handen neemt. Van Zalin
ge: „Bij SPS moeten we verder met
de jeugd. René Uijl had punten kun
nen pakken voor SPS, maar naar de
toekomst gezien zou het niet verstan
dig zijn geweest. Een ploeg die ver
jongt moet durven verliezen. We mo
gen vrijuit spelen, degraderen kunnen
we niet. Mijn opdracht is om verder
te bouwen aan een ploeg waar SPS
nog jaren mee vooruit kan. Met klei
ne stapjes moeten we de weg om
hoog inslaan."
Dick Soomers voor de tweede keer bij Stavenisse: de spelers zijn
wat te bleu.
