Boer De Rieke schrijft zijn
teksten in het 'Vosmeers'
Ondanks de hitte gezelligheid en
tevreden gezichten op zomermarkt
B Icnwmlg'
Gemeente houdt regie
bij plan Noord Tholen
Bas Quist: dialect zou vanzelfsprekend moeten zijn
Inwoners van Poortvliet hebben prima meegewerkt aan slagen
Gemeente
heeft nu ook
directeuren
Donderdag 22 augustus 2002
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
Woaidaehen. Vroeger kwamen ze ook op Tholen voor.
De vissers konden niet uitvaren vanwege de felle wind
en zochten dan veelal hun vertier in de kroeg. In Oud-
Vössemeer zijn de woaidaehen nog steeds een begrip.
Het is de plaatselijke benaming geworden voor carnaval,
een feest dat ook in Vossemeer uitbundig wordt gevierd.
Kermis, voetbal op zondag, carnaval, in Vossemeer zijn
ze een beetje anders. Of, om een oud motto van woaidae-
henverêênehing 'De Vlööientrappers' te gebruiken, ze
bin deur un uul uutgebroeid.
OuderwetyZeeAAwy
woord/ voor benauwd/
warm/weer.
Tegenwoordig zit ook
het dialect zonder
zuurstof. Thuis wordt
steeds minder Thools
gesproken. Ook op de
schoolpleinen verdwijnt
de streektaal. Daarom
blommig. een zomer-se-
rie over Tholenaren die
zich inzetten voor het
behoud van het
dialect. y
Spontaniteit
Ouders
Sleutel
Uitvoering gebeurt door projectontwikkelaar
Juni 2004
Het was warm zaterdag, heel warm. En dat was te mer
ken op de zomermarkt in Poortvliet, 's Middags was het
niet overstelpend druk, hoewel er meer mensen op de
been waren dan je eigenlijk zou verwachten, 's Avonds
nam de belangstelling toe en na negen uur was de feest
tent op het Kerkplein helemaal vol. De standhouders wa
ren na afloop over het algemeen niet ontevreden, reke
ning houdend met het weer, zegt Peter van der Sterren
van het Activiteitencomité Poortvliet. De palingrook-
wedstrijd was toe aan het eerste lustrum en werd gewon
nen door Hans Koopmans uit 's-Graveland.
Volle tent
Vetgehalte prima
Ligtendag en
Boulogne bij het
reïntegratiebedrijf
Samenwerkings
verband met
Brabant veel losser
behalve brandweer
Het is een kwestie van het eigen erfgoed beschermen zegt Bas Quist.
Bas Quist staat in Oud-Vossemeer
bekend als Boer De Rieke. Hij
schrijft het jaarlijkse carnavalslied
van Gróót Pesóöt, zoals het dorp in
de carnavalstijd wordt genoemd.
Ook levert Boer De Rieke bijdragen
aan Ut Vlööienkrantje en hij houdt
op de elfde november het traditione
le praatje op het biljart. In Vosse-
meers dialect laat De Rieke bij al dit
soort activiteiten, op mild-ironische
wijze, het wel en wee van het dorps
leven passeren. De woaidaehen zijn
volgens hem dan ook meer dan hos
sen, lallen en omvallen.„Het is een
kwestie van het eigen erfgoed be
schermen."
In Oud-Vossemeer zijn ze nu al
druk bezig met de voorbereidingen
van de elfde woaidaehen, een ma
gisch getal voor carnavalsvierders.
Quist is een van de leden van het
eerste uur. Frank Hommel, Hans
Etienne en Alfred Vis zijn nog enke
le van de mannen die destijds hun
schouders onder het Vossemeerse
carnaval zetten. De bakermat van
het Thoolse leutfeest ligt in Halste
ren. In het Dorpskoffiehuis, om pre
cies te zijn. Het café was op de zon
dagmiddag van het Halsters car
naval gevuld met een hoop mensen
die 'Gróót Pesöóts' bleken te praten.
Van het een kwam het ander. Nel
van Kees de Jonge moet toen tegen
Frank Hommel de legendarische
woorden hebben gesproken: „Mö je
dat noe us zien oevee maansen dat
ter van 't durp komme, dè mö bie
ons toch ok kunne?"
Het jaar daarop werd in Vossemeer
begonnen met de woaidaehen. Het
eerste motto luidde heel toepasselijk
'Me kieke de kat uut de boam'. In
middels is het feest niet meer weg te
denken uit het dorpsleven. Legen
darische lokale figuren zoals Pliesie
Witte zijn dankzij de woaidaehen
opnieuw tot leven gekomen. De
band van het dorp met de familie
Roosevelt komt tot uitdrukking in
het 'vellen van de roos', het traditio
nele einde van het Vossemeerse car
naval. Op zaterdagavond trouwens,
want het blijft wel Tholen. De woai-
daehenverêênehing steekt veel ener
gie in het organiseren van kinderac
tiviteiten. Alleen op die manier is er
een kans dat het dialect ook in de
toekomst levend blijft, zegt Quist.
„Want ook hier op het dorp gaat het
heel snel achteruit. Het dialect
wordt steeds minder gesproken. Het
is eigenlijk van de zotte dat we het
er over moeten hebben. Het zou zo
vanzelfsprekend moeten zijn."
Bas Quist (33) is nog van de genera
tie dat dialect op de schoolpleinen
de voertaal was. Thuis stond op de
plank het Zeeuwse dialectenwoor
denboek. Oom Koos Quist was lid
van Nehalennia, het blad dat gewijd
is aan de Zeeuwse historie, archeo
logie en het regionaal dialectonder
zoek. Van jongs af is Bas gefasci
neerd door de streektaal. Als vanzelf
werd hij de belangrijkste tekst
schrijver van de woaidaehenverêê-
nehing. Kennis van het dorpsleven
is een vereiste. „Je moet weten wat
er speelt. De karakters van de men
sen kennen. Situaties in het dorp.
Het hoeft niet sensationeel te zijn.
Een scheve dakpan kan genoeg zijn,
of vuulte in een voortuin. De teksten
moeten herkenbaar zijn voor de ei
gen bevolking. De woaidaehen zijn
een manier om de eigen identiteit te
bewaren."
Quist gaat bij het schrijven van lied
jes uit van een bestaande melodie.
„Voor de rest schrijf ik op gevoel.
Eerst het refrein, dan de coupletten.
Ik heb zeker geen wetenschappelij
ke benadering. Ik weet niet of ik de
woorden op de juiste manier spel.
Dat interesseert me eerlijk gezegd
niet zoveel. Ik volg mijn eigen re
geltjes. Spontaniteit is het belang
rijkste. Als je te veel gaat nadenken
over spelling, verlies je die sponta
niteit. Zeeuws is toch ook vooral
een spreektaal. Ik hoor vaak dat
mensen, ook Zeeuwen, moeite heb
ben met het lezen van teksten. Hard
op lezen is dan de remedie. Dan
snap je het vanzelf."
In een dorpssamenleving is de so
ciale controle altijd aanwezig. Wie
buiten de pot pist, wordt daarop
aangekeken. Toch heeft Quist geen
moeite om dorpsgenoten in zijn tek-
„...noe m'n de voorstellen
had van de verdêêlieng van
d'erfenisse. Kiek, de iesclub
wil een skeelerbaene. Dat be
teken naemeluk geliek 't einde
van 't woord iesclub want dan
ka j' 365 daehen per jaer rol-
schaetse. In de tennis wil un
ballekanon. Noe za 'k nie ie-
derjin over jinne kamme sche-
re, mae ik zie inderdaed wel us
van die ballen mee un aer in
d'r neuze nae de tennisbaene
haen, mae om dae noe heliek
un kanon op te richten vin 'k
ok wir overdreve.
(uut: 11-11 practje 1999)
sten over de hekel te halen. „Het ge
beurt natuurlijk altijd op een ludieke
manier. Het is vriendschappelijke
spot. Van negatieve reacties heb ik
nooit iets gemerkt. Elk dorp heeft
wel zijn figuren die bij iedereen be
kend zijn. Sommigen weten ook dat
ze aan de beurt komen. Anderen
zijn zelfs teleurgesteld als ze niet
genoemd worden."
Hoewel Quist een grote liefde voelt
voor het dialect, gelooft hij niet in
een kunstmatige reanimatie. De hui
dige pogingen om het Zeeuws er
kend te krijgen als streektaal, een
aanwijzing die zou leiden tot een
geldstroom waarmee projecten op
scholen kunnen worden opgezet,
vindt hij twijfelachtig. „Dan wordt
het net zoiets als de lessen Grieks
op de middelbare school. Een bijna
dode taal waar geen leerling de zin
van inziet. Het moet vanzelfspre
kend zijn, anders hoeft het niet. De
media zouden een belangrijke rol
kunnen hebben. Maar wat hoor je
nu aan Zeeuws op Omroep Zee
land? De voornaamste taak ligt na
tuurlijk bij de ouders. Voor mij is
het onvoorstelbaar dat twee ouders
die samen Zeeuws praten, dat dia
lect aan het kind willen onthouden."
Onlangs werden Bas en Erica Quist
verblijd met gezinsuitbreiding. De
jonge Rijk - genoemd naar opa,
maar ook een rijk bezit en een heel
klein beetje Boer De Rieke - zal het
Zeeuws dan ook wel vloeiend gaan
spreken. Toch is Quist niet iemand
die te pas en te onpas het Zeeuws
gebruikt. Op zijn werk in Bergen op
Zoom spreekt hij met Zeeuwse col
lega's Thools. Zo gauw er een Bra
bander bij komt, schakelt hij over
op het Nederlands. „Een kwestie
van fatsoen en jezelf aanpassen.
Niemand vindt het ook leuk als Tur
ken of Marokkanen in gezelschap
hun eigen taal blijven spreken. Het
zijn allemaal subtiele mechanismen.
Met iemand uit Nieuw-Vossemeer
of Lepelstraat spreek ik bijvoor
beeld weer wel Thools. Dat zijn ge
woon dialecten onder elkaar. Het is
moeilijk aan te geven waar de grens
precies ligt. Hier in Vossemeer
spreek ik wel altijd dialect. Dat is
hier de taal. Dan moet de aanpas
sing van anderen komen."
Ook de gemeentelijke overheid zou
volgens Quist initiatieven moeten
nemen om het dialect levend te hou
den. „Bij de opening van de woai
daehen komt de burgemeester de
sleutel overhandigen. Van der Mun-
nik deed dat vroeger echt leuk en
ook Nuis kan het. Verder strekt hun
bemoeienis echter niet. Dat is jam
mer. De woaidaehenverêênehing
krijgt ook geen cent subsidie. Dat is
in het verleden wel geprobeerd,
maar steevast werd de aanvrage af
gewezen. Vergelijk dat eens met
Bergen op Zoom waar de gemeente
lijke bijdrage aan het carnaval er
niet om liegt. Ik vind dat wij ook die
steun verdienen. Wij brengen jaar
lijks honderden mensen op de been,
waaronder veel jeugd. Wij zijn cul
tureel bezig."
Paejen mee juun:
Paejen
Juun
Aerepels
Woste in de dèrm.
Jist aerepels schelle. De aere
pels in 't waeter doen in un bit
je zout d'r bie hóóie. Vervolhes
de juun schöónmaeke in in
schiefjes snieje. Dan un zad-
doek pakke om je traenen op te
vehen. De paejen schöónmae
ke, of at uut un potje is recht in
de panne hóóie. De juun d'r bie
hóóie. Aerepels, paejen in juun
poosje laete koke. De woste
uut de dèrm mee laete koke mit
de paejen in juun. At gekookt
eit, jil de rotzo deur mekoare
roere. Wèrm servere. Smaeke-
lukü
(uut: Koke mee Koatje, Ut
Vlööienkrantje 2002)
Elke boer span z'n paerd vö de
karre
Ut is wi voorjaer, de poters bin
heplant
Ael je kluten in kriel deur de
warre
Dan óórd wl zeumer, me botte
wir op 't land
In nie ailêên de oenders bin
hevoerd
Mar ok de vlóöien; die hoed
heboerd.
1 e couplet Me boere hoed, op
wijze E viva Espana, Vosse-
meers carnavalslied 2000)
Het gemeentebestuur van Tholen vindt het van groot belang dat de ge
meente de regie blijft voeren bij de aanpak van plan Noord in Tholen,
maar de uitvoering zal wel door een projectontwikkelaar gebeuren.
Kondor Wessels, waarmee voor het Slachtveld al een overeenkomst is
gesloten voor de bouw van twee supermarkten met bovenwoningen,
heeft echter laten weten geen belangstelling te hebben voor het totale
plan Noord. Welke maatschappij het wel gaat doen, is nog onbekend,
maar de gemeente zet er wel een projectleider bij.
De gemeenteraad stelt maandagavond zorgen, dat de eigen kosten worden
de randvoorwaarden van het bestem
mingsplan Noord Tholen vast, het ge
bied vanaf het Slachtveld, Grindweg,
Edisonweg, Wattstraat, Ampèrestraat
en Voltstraat. Tijdens een massaal
door bewoners en ondernemers be
zochte vergadering van de commissie
gemeentelijke ontwikkeling werd dui
delijk, dat de jarenlange rommelige
situatie snel moet verdwijnen. Er wa
ren echter ook zorgen hoe de toe
komst eruit komt te zien. Het college
vraagt nu eerst goedkeuring van de
raad voor de randvoorwaarden, zoals
die voor de commissievergadering
zijn gepubliceerd en aan de betrokke
nen zijn toegezonden. Daarna kan een
stedebouwkundige visie worden op
gesteld. B. en w. voeren gesprekken
met marktpartijen, waarna 1 geselec
teerde onderneming daadwerkelijk
uitgenodigd wordt om een stede-
bouwkundige visie op te stellen. De
uitkomsten daarvan worden niet al
leen in de raadscommissie gemeente
lijke ontwikkeling besproken, maar
ook met de in plan Noord gevestigde
burgers en bedrijven. Hiervoor wordt
een communicatieplan gemaakt. Met
bedrijven zullen individuele gesprek
ken plaatsvinden en bewoners zullen
groepsgewijs worden uitgenodigd.
Voor het Slachtveld ligt er een plan
voor de bouw van twee supermarkten
(Albert Heijn en Cl000) met wonin
gen, maar projectontwikkelaar Kon-
dor Wessels is daar al heel veel jaren
mee bezig, zonder dat er een steen is
gelegd. Desondanks schrijven b. en w.
aan de raad: „De nu voorgestane ont
wikkeling van het overige deel van
gebied Noord lijkt eveneens aantrek
kelijk om een marktpartij in te schake
len. Nader overleg is nodig om te be
zien of en zo ja op welke wijze
Kondor Wessels aan het proces blijft
(kan blijven) deelnemen.
Een marktpartij verwerft de gronden
en realiseert darop de nieuwe ontwik
kelingen. Risico's en winsten behoren
bij de marktpartij. De gemeente moet
vergoed en de publiekrechtelijke
voorwaarden scheppen voor de
marktpartij door het opstellen van een
nieuw bestemmingsplan, e.d."
Gebied Noord is voornamelijk in han
den van verschillende particuliere ei
genaren. Aan de Grindweg zijn er
huurwoningen in het bezit van de wo
ningstichting Beter Wonen. Met de nu
aan de Edisonweg e.d. gevestigde be
drijven dient overleg te worden ge
pleegd om de mogelijkheden van ver
plaatsing naar andere bedrijven
terreinen te bezien. Volgens de huidi
ge planning kunnen zich op het nieu
we bedrijventerrein Welgelegen II
vanaf halverwege 2003 bedrijven ves
tigen. Veel tijd voor het maken van
een nieuw plan Noord is er niet meer,
want volgens de planning van het col
lege moet dat al in september klaar
zijn. De periode van oktober tot de
cember is gepland voor het verkrijgen
van draagvlak, zowel intern (inclusief
de politiek) als extern. In 2003 kan
een ontwerp-bestemmingsplan wor
den opgesteld en in procedure worden
gebracht. In juni 2004 verwachten b.
en w„ dat de eerste gronden in Noord
beschikbaar komen omdat bedrijven
als banketfabriek De Waal, vishandel
Van de Velde, Timpa foundations, e.d.
dan op Welgelegen II een nieuw pand
hebben betrokken.
B. en w. herhalen in hun voorstel aan
de gemeenteraad nog eens, dat de ont
wikkeling van plan Noord ,voor de
gemeente minimaal budgettair neu
traal dient te verlopen: de kosten die
de gemeente maakt, moeten worden
vergoed. Dit betreft niet alleen de
ambtelijke inzet, maar ook de kosten
van het opstellen van het nieuwe be
stemmingsplan en eventuele kosten
van de planvisie. Voorts dient de pro
jectontwikkelaar de in de gemeente
gebruikelijke bijdrage voor bovenlo
kale voorzieningen te voldoen."
Beschut tegen de felle zon proberen kinderen hun spulletjes aan de man te brengen.
De gemeente Tholen heeft voor het
eerst ook directeuren. In het bedrijfs
leven een gebruikelijke titel voor de
baas van de onderneming, maar
sindskort mogen nu ook de drie
Thoolse topambtenaren de titel direc
teur voeren. Sectordirecteur om pre
cies te zijn. Voorheen werden ze nog
sectorhoofd genoemd, maar S.
Nieuwkoop (middelen), mevr.drs. Y.
Gerritsma (gemeentelijke ontwikke
ling) en P.C.M. van den Kieboom (al
gemeen bestuur en welzijn) heten
vanaf heden sectordirecteur. „Dat
sluit meer aan bij de landelijke termi
nologie en bij het besturingsmodel dat
we in de gemeente Tholen ingevoerd
hebben", zegt gemeentesecretaris
Nieuwkoop, die tevens sectordirec
teur middelen is. „Op papier bestaat
dat model al langer, maar we zijn het
nu verder aan het verfijnen."
De afdelingschefs heten voortaan af
delingshoofden. Die zijn niet alleen
verantwoordelijk voor het inhoudelij
ke deel, maar ook voor de organisato
rische, financiële en personele aspec
ten van hun afdeling. Zij kunnen
daarbij ondersteuning krijgen van een
consulent, eveneens een nieuw begrip
bij de gemeente Tholen. Er zijn totaal
vijf consulenten: twee van de afdeling
personeelszaken en drie van de afde
ling financiën. Overigens gaat het niet
om nieuwe ambtenaren. Bestaande
medewerkers hebben die nieuwe
functiebenaming gekregen.
Al halverwege de Smidsstraat
staan de eerste kramen, want er
zijn dit jaar zo'n honderd deelne
mers. „We hebben zelfs nog een
dertigtal mensen moeten teleurstel
len omdat er geen plaats meer was.
Je zit immers met allerlei voor
schriften rondom de veiligheid",
legt Van der Sterren uit. In de
Smidsstraat staat P.C. Heijboer met
bloemen en planten. „Ik verkoop
duidelijk minder dan voorgaande
jaren. Toen waren de bolchrysanten
soms niet aan te slepen. Maar nu is
het veel te warm", zegt hij. Er te
genover profiteert H. Jansen van de
schaduw die de wagen van He
ijboer geeft. Ook hij verkoopt min
der dan vorig jaar. „Maar dat is
geen vergelijking, want toen was
het ideaal braderieweer. Het valt
me dan ook zeker niet tegen." Jan
sen verkoopt ondergoed en sokken.
„Zomersokken, vooral van die
halfjes zijn momenteel een rage.
En sportsokken lopen altijd goed."
In de wagen van vishandel Schot
gaat minder om. Aan het eind van
de middag zijn er een paar broodjes
verkocht, meer niet. De verkoper
heeft zijn hoop gevestigd op de
avonduren.
Bad- en gewone kleding is te kust
en te keur verkrijgbaar op de zo
mermarkt, maar ook sponzen en
zemen, sieraden, cd's, klompen,
oliebollen en noem maar op. Kees
Matthijssen van de rijwielhandel
op de Markt is tevreden over de
verkoop, zegt hij. Even verderop
zit H. de Wit van 3VO. Hij treft
weinig liefhebbers om de verkeers-
quiz in te vullen, daar is het veel te
warm voor. Maar een gezellig
praatje met een oud-leerling van de
l.t.s. maakt zijn middag goed. Op
de hoek van de Langestraat kunnen
mensen hun vetpercentage laten
meten door dames van Herbalife.
Stijf ernaast draaien de haantjes
aan het spit. Het parkeerterreintje
wórdt gevuld door de jeugd. Op de
kinderbraderie proberen zij hun
spulletjes aan de man te brengen en
zo wat te verdienen. De meeste zit
ten beschut onder een parasol.
Even buiten het braderieparcours
vormt 't Ouwe Raed'uus een oase
van rust en verkoeling. De wereld
winkel verkoopt er spullen. En op
de bovenverdieping is een exposi
tie. Ati van Veenendaal uit Tholen
heeft er een flink aantal quilts neer
gehangen. Dat zijn uit lapjes
(patchwork) gemaakte doeken die
uit drie lagen bestaan. Door het aan
elkaar maken van die lagen komt er
reliëf in en dat is quilten. De
Thoolse heeft jarenlang lesgegeven
in deze handwerktechniek. Ze is te
vreden over de belangstelling deze
middag. „Er komen ook mensen
die écht geïnteresseerd zijn. Een
Belg wilde zelfs per se een stuk ko
pen omdat zijn vrouw er helemaal
weg van was." Aan de wand van de
grote zaal hangen schilderingen
van herkenbare Thoolse en buiten
landse plekjes. Jules Thannhauser
geeft er uitleg over, maar moet op
een gegeven moment naar de hal.
Daar wacht Jan van Elsacker, want
het tweetal heeft afgesproken om
samen accordeon te spelen. Al
gauw klinken bekende wijsjes. Piet
van Zijst van het Smalstads man
nenkoor, op weg naar zijn weke
lijkse repetitie, grijpt de gelegen
heid aan om zich de werking van
het instrument te laten uitleggen.
Langs het Kerkplein staan ook kra
men. Het kan niet anders of de ijs
coman moet goede zaken doen.
Maar ook de stands van het Rode
Kruis en van Dorkas trekken be
langstellenden. Een enkele jongere
waagt zich in de hitte op de rodeo
stier. En in de grote feesttent -
waarvan de zij flappen zijn openge
slagen om te luchten - vermaakt
een dertigtal kinderen zich met de
show van Leo Troost.
Visclub De Knorhaan staat met een
enveloppenspel en ook kan het ge
wicht van een paling worden gera
den. Kees van 't Hof (Schoolstraat)
zat er met 725 gram slechts één
gram onder.
Het terras van café 't Centrum zit
vol. De uitbater heeft een prima
braderie, zegt Johnny Goud
zwaard. Ook de tap in de tent
wordt door het café verzorgd, 's
Middags valt het daar met de druk
te wel mee, maar 's avonds verza
melen jong en oud er en is de tent
vol, aldus Van der Sterren. Big
Deal treedt op. „De ouderen zaten
buiten te genieten, de kinderen
speelden in en om de tent. Het was
reuze gezellig en alles is zonder
incidenten verlopen. De muziek en
de tap zijn op tijd gestopt. De be
volking van Poortvliet heeft prima
meegeholpen om van de zomer
markt een geslaagd evenement te
maken", zegt Peter van der Ster
ren. Zowel het comité als de uitba
ter heeft 's avonds mensen rondlo
pen die erop toezien dat de orde
niet verstoord wordt.
Op het gedeelte Markt richting de
Noordstraat staan 's middags de
ovens te roken van de deelnemers
aan de palingrookwedstrijd. Er
zijn er 26, overal uit het land, die
aan het begin worden toegespro
ken door wethouder W.C. van
Kempen. Een man uit Kerkwerve
vertelt dat hij in de zomermaanden
zeker zes keer aan wedstrijden
meedoet. Binnenkort staat het Ne
derlands kampioenschap op het
programma en dan is hij ook van
de partij. Alle deelnemers krijgen
zes palingen en moeten er daarvan
drie inleveren. „Het is paling die je
eigenlijk niet kunt verpesten. Ze
komt uit het Zoommeer, is bijna de
middelmaat en heeft een prima
vetgehalte", aldus Van der Sterren.
Een temperatuur van 70 tot 75 gra
den moet voldoende zijn, maar en
kele deelnemers gaan tot 120 gra
den en dan nog is de paling niet
verbrand. Palingvisser Peter Kooi-
stra, vishandelaar Jo Schot, kok
Maurice de Coninck en Hans Hilli-
gers van een bedrijf dat rookovens
verkoopt, vormen de jury. Zij oor
delen dat de paling van Hans
Koopmans uit 's-Graveland de
beste is. „Op het zicht al, steekt
deze er met kop en schouders bo
venuit." De winnaar krijgt zeven
punten meer dan de nummer twee,
Gert-Jan van Boven uit Kampen
(87 p). Derde wordt Wim Wijsman
uit Amersfoort (83 p) en vierde
Piet van Dijke uit Sint-Annaland
met één puntje minder. De resulta
ten van de overige Tholenaren: 10.
Richard Felius, Sint-Annaland; 11.
A. Aarden, Sint-Maartensdijk; 17.
Paul v.d. Sterren, Poortvliet; 18.
Nel Ottema, Poortvliet.
De raadsleden mevr. M. Ligtendag-
Quist (CDA) en J.J.P.A. Boulogne
(ABT) worden voorgedragen voor het
algemeen bestuur van de gemeen
schappelijke regeling het reïntegratie
bedrijf Midden-Zeeland. Zij komen in
de plaats van J.P. Bout en L.J. van
Doom. De veranderingen zo kort na
de gemeenteraadsverkiezingen hou
den verband met het duale stelsel,
Het gemeentelijk samenwerkings
verband westelijk Noord-Brabant
wordt veel losser. Tholen heeft er
mee te maken in verband met de
regionale brandweer, maar de Bra
bantse gemeenten werken op veel
meer terreinen samen. Een evalu
atie wees echter uit, dat voortzet
ting van de huidige samenwerking
geen aanbeveling verdiende. Geen
van de gemeenten was onverdeeld
positief. Aan de andere kant werd
op grote schaal de noodzaak van
het voortbestaan van enige vorm
van samenwerking onderkend.
Besloten is de samenwerking op
nieuwe wijze te organiseren en de
ze een meer facultatief karakter te
geven. In de toekomst zal meer
programmatisch en projectmatig
worden samengewerkt. Gemeen
ten kunnen dan per project beslui
ten over deelname aan de samen
werking. Er zal dus geen zelf
standige organisatie meer zijn met
een eigen secretariaat van het sa
menwerkingsverband. De ge
meenten die op een bepaald ter
rein samenwerken, regelen daar
van de ambtelijke ondersteuning
in eigen huis.
Het samenwerkingsverband dient
als rechtspersoon te blijven voort
bestaan voor de regionale brand
weer en de gemeenschappelijke
alarmcentrale tot het moment
waarop midden- en west-Brabant
worden samengevoegd. Voortaan
zal zowel het algemeen als het da
gelijks bestuur van het samenwer
kingsverband worden gevormd
door de burgemeesters van de be
trokken gemeenten. B. en w. van
Tholen hebben geen opmerkingen
over de wijzigingen. De gemeen
teraad beslist maandagavond of
hiervoor groen licht gegeven kan
worden.
waardoor mevr. Ligtendag pas na de
wethoudersverkiezingen in de raad
kwam. En Van Doom bekleedde ook
even de dubbelfunctie van wethouder
en raadslid totdat mevr. C. van der
Horst in de raad kwam. Namens het
college zit de wethouder van sociale
zaken, mevr. drs. M.A.E. Velthuis, in
het algemeen bestuur. De burgemees
ter was haar plaatsvervanger, maar dat
wordt nu wethouder Van Doom, die
volgens de reguliere vervangingsrege
ling binnen het college de taken van
collega Velthuis waarneemt wanneer
die er niet is. De gemeenteraad stemt
maandagavond over de benoemingen.
Advertentie I.M.
