Van Doorn geeft Van der Zwan
gelijk: ontslag Slieker terecht
Versnelde beweging fusie Rabobanken
want kwetsbaarheid neemt steeds toe
üazi&u
Broekh
'Administratieve organisatie geeft ons nog grote zorg
Voortbestaan kantoor Poortvliet staat ter discussie
Geloofwaardigheid Daan
van Doorn stond op het spel
w
Winst 6,5 ton
lager in 2001
Donderdag 31 januari 2002
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
7
„Gezien de feiten was er geen andere weg mogelijk dan
het ontslag van A. Slieker als directeur van de Rabobank
Sint-Annaland-Poortvliet. Wij konden en wij wilden dit
besluit van de vorige raad van toezicht niet meer terug
draaien. Zouden we dat wel doen, dan zou dat tot een
dramatische situatie voor de bank hebben geleid." De
nieuwe voorzitter van de raad van toezicht van de Rabo
bank Sint-Annaland-Poortvliet, ir. D. van Doorn, stelde
zich in een uitgebreide terugblik vierkant op achter het
ontslag van Slieker. „Handhaven was niet meer mogelijk
op basis van de wet toezicht kredietwezen."
Onnodig zondebok
Vooropgezet plan
Lager uitgevallen
Bijles
Financieringsbedrijf
onvoldoende
Vertrouwenscrisis
Het eerste gesprek tussen de bestuursvoorzitters van de
Rabobanken Tholen en Sint-Annaland-Poortvliet heeft
weer al plaatsgevonden. Van Gurp en Westerveld spra
ken elkaar vorige week maandag onder leiding van ad
junct-regiodirecteur Groeneveld van Rabobank Neder
land. Vroeg Tholen in juni nog 1 tot 1,5 jaar uitstel voor
heropening van de fusiebesprekingen, de eerste vrij
ages zijn al na een halfjaar hervat. „Er kan een versnel
de beweging plaatsvinden", zei voorzitter Van Doorn
van de raad van toezicht woensdagavond tijdens de bij
zondere ledenvergadering van de Rabobank Sint-Anna
land-Poortvliet.
Poppetjes
Bureaucratie
Kwetsbaar
Alleen geldautomaten
Zes ton besparing
Nadelen zijn
uitdagingen
StiiiSiMWteÉ taJiu»!
Het grootste deel van de 76 leden en
zo'n 25 personeelsleden op de bij
zondere ledenvergadering in de
Wellevaete was woensdagavond
met stomheid geslagen. De door de
verontruste leden naar voren ge
schoven Van Doorn vertelde pre
cies hetzelfde als zijn voorganger
prof. dr. A. van der Zwan, die 4 ok
tober in dezelfde sportzaal in Sint-
Annaland met de andere collegele
den naar huis werd gestuurd in
verband met het beleid in de kwes
tie Slieker. Woensdagavond bleven
de verontruste leden muisstil, want
hun eigen mensen verkondigden nu
ook dat de voormalige directeur
buiten zijn boekje was gegaan.
Zelfs zover, dat de hoofddirectie
van Rabobank Nederland de be
voegdheden van Slieker als alge
meen directeur van de Rabobank
Sint-Annaland-Poortvliet en in zijn
algemeenheid had ingetrokken op
basis van de wet toezicht kredietwe
zen. „Dat is een heel belangrijk ele
ment", aldus Van Doorn.
De overeenkomsten tussen de ziens
wijze van de oude en de nieuwe col
leges waren opmerkelijk. Enkele le
den gingen daar op in. „Tussen Van
der Zwan op 4 oktober en Van
Doorn vanavond is er nauwelijks
verschil", constateerde E. Hage uit
Scherpenisse. Volgens W. Heijboer
(oud-lid van de raad van toezicht)
gaf Van Doorn met zijn uiteenzet
ting de vorige colleges voor 300%
gelijk en daarmee de leden die te
gen het toenmalige beleid hadden
gestemd, ongelijk. E.Ph. Nieuwkerk
uit Poortvliet zei dat de vorige col
leges .onnodig en onbedoeld als
zondebok zijn gebruikt.' „Ze ston
den met de rug tegen de muur, want
als ze de stappen niet hadden gezet
in de directeurskwestie, dan waren
ze in hun functie tekort geschoten.
Jammer dat er in de notulen geen
woord van dank terug te vinden is
om hen recht te doen."
Bestuursvoorzitter drs. Th.G.A.
Westerveld erkende, dat er heel veel
werk is verzet door de vorige colle
ges. „Op 4 oktober is een stuk ratio
naliteit echter vervangen door emo
tie. Wij hebben met respect afscheid
genomen van de vorige colleges en
borduren voort op de bouwstenen
die gelegd zijn."
Van Doorn bracht naar voren, dat er
4 oktober, een conglomeraat van za
ken had plaatsgevonden.' „In de
conclusies heb ik me verder niet ver
diept, maar de raad van toezicht kon
niet anders." Hij was het er echter
niet mee eens dat hij zich voor
300% aansloot bij de woorden van
zijn voorganger Van der Zwan.
Volgens Hage was Van Doorn met
de andere kandidaten van de veront
ruste leden, onderdeel van een voor
opgezet plan.' „We hebben met toe
standen te maken die heel veel geld
kosten en hoe kunt u voorkomen dat
zoiets weer gebeurt?"
Van Doorn antwoordde geen garan
ties te kunnen geven. „We lezen het
iedere dag in de krant dat er conflic
ten zijn. Er zit een spanningsveld
tussen de bank als vereniging en be
drijf."
Hage meende, dat het sinds een aan
tal jaren opnemen van de directeur
in het bestuur kan leiden tot conflic
ten. Van Doorn zei dat het bestuur
lijk model inderdaad ter discussie
staat. De topstructuur bij Rabobank
Nederland gaat ook veranderen.
In de kwestie Slieker besloten de op
9 oktober gekozen nieuwe colleges
op 12 oktober zich te scharen achter
het beleid van de vorige colleges in
de directeurszaak. Slieker was op
non-actief gesteld en bij de kanton
rechter liep een ontslagvergunning.
Die ontbond op 31 oktober de ar
beidsovereenkomst tegen een
schadeloosstelling van 171.500 eu
ro. De rechter zag voldoende grond
tot ontslag na een dienstverband van
24 jaar bij de Rabobankorganisatie,
waarvan hij 22 jaar goed had ge
functioneerd. Het besluit van de le
denvergadering van 4 oktober werd
door de kantonrechter meegewogen,
vertelde Van Doorn.
Heijboer vroeg zich af, hoe de af
wikkeling van de kosten gaat, want
Slieker was maar 7 jaar in dienst van
de Rabobank Sint-Annaland en geen
24 jaar. „Het bedrag is niet te ver
sleutelen naar Rabobank Neder
De Rabobank Sint-Annaland moet ontzettend goed letten op de kosten gezien de marges en de continuïteit.
land", antwoordde Van Doorn. „Het
bedrag van 171.500 euro is ook aan
zienlijk lager dan het geval zou zijn
geweest bij toepassing van de zoge
naamde kantonrechtersformule bij
ontslag. Dan zou je op een veel ho
ger bedrag zijn uitgekomen, maar de
rechter hield er rekening mee, dat
Slieker een baan is aangeboden die
hij niet accepteerde. Daardoor is het
bedrag minder hoog uitgevallen
Opnieuw was de sportzaal het decor
voor een bijeenkomst van de Rabo
bank, maar woensdagavond was er
ruimte te over: 76 leden tegenover 4
oktober het dubbele met 148 van de
toen 835 leden. Dit keer was er wel
een heel groot aantal personeelsle
den en die waren vorig jaar beperkt
aanwezig. A.C. Wessels uit Sint-An
naland en C.A. Heijboer uit Poort
vliet werden benoemd om de notu
len voorlopig vast te stellen.
Bestuursvoorzitter drs. Th.G.A.
Westerveld zei dat de medio oktober
aangetreden nieuwe colleges een
drukke tijd achter de mg hadden.
„We hebben 4 bestuursvergaderin
gen, 2 vergaderingen van de raad
van toezicht en 1 gecombineerde
vergadering gehad in de eerste hon
derd dagen die er nu bijna opzitten.
Omdat we allemaal nieuw zijn, heb
ben we bijles gehad van directeur
Otto om thuis te raken in allerlei
bankbegrippen. Ik ken hier nog niet
zoveel mensen en daarom zal Mar-
got Poot als mijn privé-soufleuse
optreden."
M. Bazen kwam daar tijdens de
rondvraag nog op terug. „Er zitten
zeven mensen achter de tafel vanwie
ik nauwelijks iemand ken. Ik vind
het een tekortkoming dat er geen
naambordjes staan." De voorzitter
zegde toe, dat dit de volgende keer
wel het geval zal zijn.
Hij bracht naar voren, dat de nieuwe
colleges al zo snel na de twee hecti
sche vergaderingen van 4 en 9 okto
ber een vergadering belegden om de
leden duidelijk te informeren. „We
trachten een punt te zetten achter het
verleden en wanneer we horen hoe
het verder na 9 oktober is gelopen,
dan wordt er zorgvuldig op de woor
den gelet", aldus de bestuursvoor
zitter.
De terugblik werd door Van Doom
voor zijn rekening genomen. „Eén
van de problemen was een stukje
communicatie", zo begon de rvt-
voorzitter. „Er is is ook een discre
pantie tussen de vereniging en het
bedrijf. Gezien de belangen van de
onderneming is er temghoudend no
dig, maar omdat we een coöperatie
zijn is er toch zoveel mogelijk open
heid gewenst. Ik ga echter niet hele
maal terug in de materie duiken,
want de besluiten van de ledenver
gaderingen van zowel 4 als 9 okto
ber zijn een feit. Wij hebben de za
ken aangepakt, maar zijn niet
temggegaan in het verleden. Alleen
de afwikkeling van het ontslag van
de directeur ligt er nog."
De redenen voor zijn vertrek zijn
nog steeds aanwezig. „De adminis
tratieve organisatie geeft ons nog
grote zorg. We zijn minder content
over het financieringsbedrijf. De ac
countantsdienst van Rabobank Ne
derland geeft het oordeel matig tot
onvoldoende, maar gelukkig heeft
dat niet geleid tot calamiteiten. Ge
zien de economische situatie is er
wel extra reden tot zorg. Er moet
versneld verbetering komen in de
administratieve organisatie en het fi
nancieringsbedrijf. Dat is absoluut
noodzakelijk. Administratie lijkt
misschien een formele kant, maar
met name bij de bank luistert dat
heel nauw. Procedures, functieschei
dingen en regels zijn heel belang
rijk. Bij een kleinere bank is dat al
tijd een hele moeilijke zaak, maar
desondanks moeten we aan de voor
schriften van de Nederlandsche
Bank voldoen.
De basis voor de problemen met de
voormalige directeur ligt bij het feit,
dat in drie opeenvolgende accoun
tantsrapportages de beoordeling be
neden het vereiste niveau lag. De
conclusies zijn door Slieker bestre
den en daar ligt de kern van het pro
bleem. De plannen van aanpak wer
den niet gedragen en niet uitgevoerd
en dat werd de basis voor het con
flict. De toenmalige directeur heeft
zich onvoldoende rekenschap gege
ven van de noodzaak om verbeter
plannen uit te voeren. Er ontstond
een vertrouwenscrisis die uiteinde
lijk leidde tot ontslag. Slieker ver
snelde dat proces door 31 mei één
zijdig het vertrouwen op te zeggen
in de twee voorzitters van het be
stuur en de raad van toezicht, zonder
vooraf een gesprek met hen aan te
gaan. Geprobeerd is om de relatie
met Rabobank Nederland en de col
leges te herstellen, maar dat is niet
gelukt. Medio augustus is Slieker
toen door de raad van toezicht op
non-actief gesteld na overleg met
Rabobank Nederland, die een be
hoorlijke vinger in de pap heeft. Er
is hem een andere functie aangebo
den, maar Slieker is daarop niet in
gegaan. De hoofddirectie van Rabo
bank Nederland heeft toen, na
kennis genomen te hebben van het
dossier, de bevoegdheden van Slie
ker ingetrokken als algemeen di
recteur van de Rabobank Sint-Anna
land-Poortvliet en in zijn algemeen
heid. Dit op basis van de Wet toe
zicht kredietwezen. Dat is een heel
belangrijk element. De raad van toe
zicht had geen andere mogelijkheid,
want Slieker had ten eerste onvol
doende aandacht besteed en inspan
ningen gepleegd om de tekort
komingen in de administratieve or
ganisatie en het financieringsbedrijf
op te lossen. En in de tweede plaats
had de directeur het vertrouwen in
het hogere orgaan, de raad van toe
zicht, opgezegd."
Volgens Van Doorn was Slieker niet
meer te handhaven, maar er zijn wel
aanbiedingen geweest om voor bei
de partijen tot een aanvaardbare op
lossing te komen. „Binnen Rabo
bank Nederland werd hem een baan
aangeboden, maar Slieker sloeg dat
af. Het ontslag was een feit en 31
oktober deed de kantonrechter uit
spraak inzake de ontbinding van de
arbeidsovereenkomst. Slieker is in
middels met een compagnon een ei
gen bedrijf gestart. Ik hoop dat het
hem en zijn gezin zeer goed zal
gaan. Verder heb ik geen behoefte
om op de zaak terug te komen. De
samenwerking in de nieuwe colle
ges is van zeer hoog niveau en ge
halte; er zit spirit in", aldus de rvt-
voorzitter.
C. Nieuwenhuis uit Poortvliet dis-
tancieerde zich van de lezing. Hij
noemde het betoog van Van Doorn
.éénzijdig en goedkoop.' Bestuurs
voorzitter Westerveld zei kennis te
nemen van die mening.
Ir. D. van Doorn.
De brutowinst van de Rabobank
Sint-Annaland-Poortvliet komt in
2001 voor belastingen en voorzie
ningen uit op 850.000 euro. „We
zijn daar niet ontevreden mee", zei
voorzitter Van Doorn, die de mede
werkers bedankte voor hun inzet in
een moeilijk jaar. „Er is goed ge
presteerd.". In 2000 bedroeg de
brutowinst 2.535.000 gulden tegen
over vorig jaar 1.870.000 gulden,
dus 665 mille minder. „De renteba
ten en de provisies stegen behoor
lijk, maar de kosten ook, vooral de
laatste paar maanden en door de af
vloeiingsregeling met Slieker."
Van Doorn noemde 2001 .financieel
een goed jaar.' „De groei van de ac
tiva en de resultaten was bevredi
gend. De leningen groeiden 8,5%,
de spaargelden 5,5% en het balans
totaal kwam uit op 130 miljoen gul
den." In 2000 bedroeg het balansto
taal 256.964.000 gulden.
De rvt-voorzitter maakte duidelijk,
dat er waakzaamheid geboden is.
„We moeten ontzettend goed letten
op de kosten gezien de marge en de
continuïteit. En dat tegen het licht
van slechtere economische omstan
digheden", aldus Van Doorn.
Hij sprak aan de ene kant over ,een
tussenstap die eigenlijk te klein is'
maar aan de andere kant zei Van
Doorn .emotioneel gebonden te
zijn aan Tholen.' „Je moet naar het
type bank kijken en Tholen past
qua cultuur goed bij ons. Hoewel
het op peil houden van het service
niveau geld kost, hebben we toch
een heel positief antwoord van Ra
bobank Nederland gekregen voor
een fusie van de twee lokale ban
ken op het eiland."
In een lange uiteenzetting schetste
bestuursvoorzitter Westerveld de
noodzaak van een fusie. „We zoe
ken daarvoor een partner met de
zelfde cultuur, die dezelfde taal
spreekt. Dus geen Steenbergen of
Bergen op Zoom, maar op het ei
land. En kijkend in de keuken van
Tholen, dan moet het lukken."
E. Hage zei er toch niet gerust op
te zijn, want vorig jaar verliep het
ook niet al te snel en in het verle
den hebben de poppetjes nogal
eens de hoofdmoot gespeeld. Hij
wilde een tijdpad voor de fusie
horen. „De familieverhoudingen
zijn nu wat gewijzigd, zodat de
zaak versneld kan worden, maar
de voordelen op het eiland zijn be
perkt. Kijk eens naar de Rabobank
Goes: die past qua cultuur ook wel
bij ons." Westerveld noemde het
een prima suggestie om naar de
andere kant van Zeeland te kijken.
„Het zou best eens kunnen, dat
Tholen te klein is, dus de horizon
te kort. We zijn er dan nog niet.
Het is ook een kwestie van macht
en onze bank moet duidelijk ver
tegenwoordigd zijn in de fusie-
bank. Tholen is nog bezig om van
zijn stoel op te staan. We moeten
nog in goed en stevig overleg, dus
een tijdpad aangeven, dat kan nog
niet.
C. Nieuwenhuis merkte op, dat de
fusietrein van Lies Hage 300 km
per uur ging, maar hij wilde die
snelheid terugbrengen. „Want ik
vrees bij een fusie dat de betrok
kenheid minder wordt en dat de
bureaucratie - die we al meer dan
genoeg hebben - nog verder zal
toenemen."
Oud-bestuurslid M.D. Geuze pleit
te daarentegen voor ,geen woor
den, maar daden.' „De noodzaak
voor een betere efficiency en de
personeelssituatie was tien jaar ge
leden al aanleiding voor een fu
sie." Hij zei niet onder de indruk
te ^jjn van de cijfers die Wester
veld presenteerde om de fusie-
noodzaak te onderbouwen.
Op de andere familieverhoudingen
ging Van Doorn nog in. Bestuurs
voorzitter Van Gurp van de Rabo
bank Tholen is namelijk zijn
schoonvader en wanneer net zoals
vorig jaar de voorzitters van de
besturen en de raad van toezicht in
de fusiecommissie zitting nemen,
dan is de Rabo-familie wel heel
erg hecht. Van Doorn maakte dui
delijk, dat hij niet in die fusiecom
missie gaat zitten. „Het fusiepro
ces moet het bestuur doen. De
raad van toezicht blijft op afstand
staan, in een onafhankelijke posi
tie Maar we willen geen tijd ver
liezen. We gaan voortvarend aan
het fusieproces werken en ook
plaatselijk een gezonde nieuwe
start maken. De raad van toezicht
zal het bestuur stimuleren om
daarvoor een raamwerk te ma
ken", aldus Van Doorn.
'Op weg naar fusie?!' stond er op
de uitnodiging en dat was een
beetje uitdagend om de Wellevae
te goed gevuld te krijgen, zei Wes
terveld. „En daarin zijn we rede
lijk geslaagd. We willen de leden
duidelijk informeren en de dingen
bij de naam noemen. Dus fusie en
geen samenwerking. We zijn blij
dat in een heel vroeg stadium te
kunnen voorleggen. En als de ban
caire taal soms een beetje stoffig
en stevig is, trek gerust aan de bel
als het onduidelijk is."
Met behulp van een presentatie
schetste de bestuursvoorzitter de
noodzaak van een fusie, waar
bij hij achtereenvolgens klant
waarde, dienstverlening, mede-
werkerswaarde en financiële stabi
liteit de revue liet passeren. Op het
scherm toonde hij daarbij een hele
snelle trein.
Westerveld noemde de ambitie
van de beste brede financiële
dienstverlener voor een kleine
bank niet realistisch, want in be
paalde segmenten zijn er onvol
doende klanten. „We bouwen op
bepaalde terreinen geen ervaring
op en gezien de krappe arbeids
markt is het ook moeilijk om men
sen te krijgen die hoge dienstver
lening leveren. Eén adviseur is
geen adviseur, want in je eentje
ben je kwetsbaar. Er is overleg
met een collega nodig."
De Sint-Annalandse bank heeft
inmiddels met Tholen een sa
menwerking op het gebied van
effecten, maar Westerveld gaf aan,
dat een kleine bank ook bij hy
potheken kwetsbaar is op hgt per-
Het bankkantoor aan de Schoolstraat in Poortvliet heeft zijn langste tijd gehad.
sonele vlak. „En bij financieel ad
vies moet je van alle markten
thuis zijn. In de bedrijvenmarkt zit
weinig groei, dus zijn er niet ge
noeg klanten voor specialisaties.
En de medewerkers zoeken juist
uitdagingen. We hebben ook ge
certificeerde mensen nodig en
mensen, daar gaat het om, want
die maken de resultaten. Het gaat
nu nog wel, maar op d'n duur
komt het water over de laarzen."
De distributie van de bankdiensten
noemde de bestuursvoorzitter ,een
heikel onderwerp'
„Er zal meer zelfbediening nodig
zijn en daarbij heeft het bestuur al
gesproken over het kantoor Poort
vliet. We zijn er nog niet uit, maar
zelfbediening zal met grote letters
geschreven worden. Op afspraak
zullen er nog wel adviesgesprek-
ken in Poortvliet mogelijk blijven
en ook in Sint-Annaland gaan we
naar zelfbediening en advies."
Momenteel zit de verzekerings
afdeling nog in kantoor Poortvliet,
maar na een fusie met Tholen
zou die opnieuw geconcentreerd
worden. Beperkte openstelling
zoals dat nu al in Stavenisse,
Oud-Vossemeer en Sint-Philips-
land het geval is, lijkt ook vmor
Poortvliet niet ver weg meer. „On
der voorbehoud - maar laten we
helder zijn - blijven er drie kern
kantoren open: Sint-Annaland,
Sint-Maartensdijk en Tholen",
zei Westerveld. „In Sint-Philips-
land, Oud-Vossemeer, Stavenisse,
Scherpenisse en Poortvliet blijven
er geldservicepunten over met ad
vies op afspraak. We blijven her
kenbaar in de woonkernen aanwe
zig, maar of dat in Poortvliet in
hetzelfde gebouw is, dat weten we
nog niet. Dat kan ook in een fran-
chisevorm zijn", zo verwees Wes
terveld naar de situatie in Scher
penisse, waar de Rabobank een
ruimte bij schilder Noom huurt
voor een geldautomaat.
De bestuursvoorzitter legde uit,
dat de solvabiliteit (een belang
rijke eis van de Nederlandsche
Bank) vorig jaar 1,00 bedroeg en
volgens de prognoses is dat in
2004 nog het geval. Het streefge
tal is echter 1,5 en dat zou met een
eilandelijke fusie met 1,56 bereikt
zijn en in 2004 zelfs 1,67 bedra
gen. De bankcaire productiviteit
in Sint-Annaland zit met 1,34 in
Sint-Annaland nu al boven het
streefgetal van 1,30. De fusiebank
zou daar nu onder zitten met 1,19
maar in 2004 zou 1,39 bereikt
zijn. De baten-lastenverhouding in
Sint-Annaland is met 1,49 in Sint-
Annaland bijna op het gewenste
niveau van 1,50 maar de fusiebank
zou daar nu onder zitten met 1,34
en pas in 2004 het getal van 1,53
bereiken.
drs. Th.G.A. Westerveld.
Oud-bestuurslid M.D. Geuze zei
niet onder de indruk te zijn van
die cijfers. Volgens Westerveld
ontkom je er niet aan om elkaar
als twee Thoolse Rabobanken aan
te vullen. „Maar dan nog zijn er
efficiëncymaatregelen nodig en
aan synergie is er 600.000 euro
aan lagere kosten te bereiken bij
een fusie, met name persot^èels-
De nieuwe voorzitter van de raad
van toezicht van de Rabobank Sint-
Annaland-Poortvliet, ir. D. van
Doorn, gaf zijn voorganger prof.dr.
A. van der Zwan niet alleen gelijk in
de kwestie Slieker. Drie maanden la
ter na de hectische vergaderingen
van begin oktober zei hij het zelfs
allemaal nog wat scherper. In de
wandelgangen werd dan ook ge
sproken over een rehabilitatie van de
weggestuurde colleges.
Voor de verontruste leden, die een
actie hadden ontketend tegen het
wegsturen van directeur Slieker, was
het dan ook wrang. Ze hoorden een
zelfde zienswijze als de weggehoon
de Van der Zwan ten beste gaf. De
verontruste leden bleven dan ook
muisstil, want ze waren in hun eigen
zwaard gevallen.
Werden er in oktober nog schampe
re opmerkingen gemaakt over de
pessimistische Van der Zwan, Van
Doorn maakte duidelijk, dat je over
het financieringsbedrijf van een
bank niet te licht kunt denken, ook
al lijkt dat wat aan de formele kant.
Uit de hele verdediging van de nieu
we rvt-voorzitter bleek, dat zijn ge
loofwaardigheid op het spel stond.
De Poortvlietse burgemeesterszoon
Daan van Doorn is bestuursvoorzit
ter van multinational Sobel, sinds
deze maand 's wereld tweede produ
cent van gelatine. De Nederlandse
verwerker van dierenkadavers uit
Best heeft het Franse SKW - dochter
van het Duitse chemieconcern De-
gussa - overgenomen. Hiervoor is
geld geleend bij een bankconsorti-
um. Sobel, 3200 werknemers, zit
ook heel sterk in Amerika. Het ko
mende halfjaar wordt bekeken, of
Van Doorn in de toekomst fabrieken
gaat sluiten of mensen gaat ontslaan.
Als SKW definitief ingelijfd wordt,
komt de omzet van Sobel op 950
miljoen euro.
Van Doorn is dus dagelijks met gro
te belangen bezig. Hij kan zich niet
permitteren een buil te vallen aan de
kleine Rabobank Sint-Annaland-
Poortvliet. Wanneer hij geen serieus
werk maakt van het toezicht, staat
zijn reputatie op het spel. Recente
ontwikkelingen bij de Rabobank
Eemnes, waar mogelijk miljoenen
verloren gaan bij risicovolle finan
cieringen, onderstrepen het belang
van de raad van toezicht nog eens.
En plaatsvervangend bestuursvoor
zitter W. van der Goorbergh van Ra
bobank Nederland - de eerstverant
woordelijke voor het toezicht op de
plaatselijke banken - is opgestapt.
Hij zit ziek thuis. Van Doorn ziet er
op toe dat het financieringsbedrijf
weer op orde komt en dat de fusie in
de steigers staat, zodat hij zich weer
zo gauw mogelijk volledig aan So
bel kan wijden.
kosten van de directie en de staf.
Bij een fusie kun je kennis en kos
ten bundelen en dan wordt 1 1=3
in plaats van 2. Fusie dus en geen
samenwerking, want dat is minder
efficiënt en te vrijblijvend."
De bestuursvoorzitter zag ook wel
nadelen in een fusie. „Bureaucra
tie en lokale betrokkenheid. Het
eerste moeten we zien te voorko
men en het tweede dienen te be
houden. Naar het schijnt is fusie
toch de beste oplossing, maar dan
moeten we letten op de persoonlij
ke benadering, de lokale worteling
en de achtergronden. Breek dus
niet af wat er in jaren is opge
bouwd aan leefbaarheid in de ker
nen. Kijk naar het werkgebied en
de geloofsovertuiging bij invullen
van vacatures. De laatste jaren is
er een hoog personeelsverloop ge
weest en dat is niet goed. Mede
werkers krijgen bij grotere banken
meer kansen. Er zijn bij onze bank
hoge opleidingsinspanningen ge
weest, maar als we het opleidings
instituut voor anderen zijn, dan
zijn we niet goed bezig."
Voor handhaving van de persoon
lijke benadering dacht Westerveld
aan een rayonhoofd in elk van de
drie kernkantoren die het gezicht
naar buiten gaat vormen. De klan
ten zullen in de toekomst wel
meer een afspraak moeten maken
om een bankmedewerker te spre
ken te krijgen. Klankbordgroepen
in de verschillende kernen zouden
op de verschillende facetten nader
kunnen gaan studeren.
Concluderend zei Westerveld, dat
een fusie grote voordelen biedt. Er
moet volgens hem wel gelet wor
den op de nadelen, die hij echter
.uitdagingen' noemde. „De kansen
moeten we nog beter benutten
door maatwerk te leveren. Er moet
geen vervreemding ontstaan. Bij
fusie is er sprake van een volledi
ge integratie als er een stuk com
pensatie is voor verlies van per
soonlijke en lokale betrokkenheid.
De zeggenschap van de leden staat
voorop met een slagvaardig be
stuur en een degelijk toezicht. Het
is toch nog een lang verhaal ge
worden met hele stevige kost,
maar zou u deze fusie willen on
dersteunen? "Zijn jullie het er alle
maal mee eens of kan het niet an
ders?"
De reacties waren zeer beperkt.
Als zoete koek slikten de leden de
hernieuwde fusievoornemens en
ook uit Poortvliet kwam er geen
enkele kritiek op de voorgenomen
beperkingen die de inwoners daar
boven het hoofd hangen wanneer
het kantoor minder open is. In de
wandelgangen bleek, dat de leden
uit Poortvliet het al lang hadden
zien aankomen. Er was al op gere
kend dat het kantoor daar zijn bes
te tijd heeft gehad. Het is nog lang
open gebleven, zo stelde men ge
laten vast.
De matte stemming kwam ook bij
de rondvraag naar voren, want
daar maakte niemand gebruik van,1
zodat bestuursvoorzitter Wester
veld na bijna 2,5 uur tot het derde
deel van zijn preek kon overgaan:
de onderlinge gedachtenwisseling
met een hapje en een drankje.
OfpiT
Advertentie I.M.
