Harmsen:'het is één voor twaalf'
Wordt 2002 het jaar van herstel?
Als de beurs zakt,
daalt ook de interesse
Metaal doet het goed,
maar bouw blijft achter
Thoolse middenstand is teveel met zichzelf bezig'
r
Tholen
in bedrijf
Donderdag 10 januari 2002
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
7
Het Thoolse bedrijfsleven heeft weinig last gehad van de
economische dip die ons land vorig jaar in zijn greep kreeg
en waarvan de uitlopers nog steeds merkbaar zijn. Lande
lijk blijven de bedrijfsresultaten achter bij die van het jaar
2000, investeringsplannen kwamen mondjesmaat uit de
kast, maar in Tholen gelooft niemand nog in een recessie,
ervaart directeur G. J. Harmsen van de Rabobank Tholen.
Bij elkaar
Krediet moeilijk
Stropdassenjongens
Frustrerend
Omzet 50% hoger
Het beursjaar 2001 gaat de
geschiedenis in als één van
de slechtste jaren na de 2e
wereldoorlog. Na de gou
den jaren negentig, waarin
beleggers heel erg verwend
zijn, is dit natuurlijk teleur
stellend. Veel beleggers be
ginnen zich af te vragen,
waarom zou ik nog in aan
delen beleggen?
Terugblikken
Vooruitblikken
Resultaten beleggingsclubs meegevallen
Ondanks de enorme koersdalingen zijn de resultaten van
de diverse Thoolse beleggingsstudieclubs meegevallen,
zegt secretaris R. Verspuy van de verenigde Thoolse beleg
gingsstudieclubs VTB, waarbij in totaal 160 leden zijn
aangesloten. „De ene club had wat betere resultaten dan de
andere, maar per saldo is niemand erop achteruitgegaan."
Groothandel en transport blinken uit
Het Thoolse bedrijfsleven scoort beter dan het Zeeuwse
gemiddelde. Dat constateert de Kamer van Koophandel
op basis van de erbo-enquete 2001, waarbij gekeken is
naar de procentuele ontwikkeling van de omzet, export,
werkgelegenheid ten opzichte van 2000.
Van der Zwan
geen NS-directeur
OOT-voorzitter Hennekens middenmet rechts de vertrekkende H. Verschoor, die sinds 1978 deel uitmaakte van het bestuur van de Thoolse
ondernemersvereniging. Links zijn opvolger B. Busman.
Hij laat bij die opvatting de land
bouw buiten beschouwing. "Met die
sector houd ik me minder bezig."
Ook de middenstand, de detailhan
del, is wat hem betreft een verhaal
apart. Een verhaal waarbij hij niet na
laat de bijna 200 Thoolse onderne
mers in deze categorie ernstig te
waarschuwen. Met het onlangs ver
schenen MKB-rapport over de situ
atie van de plaatselijke winkeliers in
de hand (De Eendrachtbode publi
ceerde daarover uitgebreid) zegt hij:
'het is een minuut voor twaalf. Als de
winkeliers zich niets van de aanbeve
lingen over samenwerking in het rap
port aantrekken en doorgaan met het
uitvoeren van hun eigen plannen, dan
ziet het er voor de plaatselijke mid
denstand ernstig uit. Drie jaar gele
den heb ik al gewaarschuwd dat het
mis dreigde te gaan. De winkeliers
deden er te weinig aan de koopkracht
op het eiland te houden. Winkels slo
ten hun deuren. Toen voorspelde ik
dat bij ongewijzigd beleid binnen vijf
jaar de helft van het winkelbestand
zou zijn verdwenen. Zover is het nog
niet, maar het is een minuut voor
twaalf. De kwaliteit van de omvang
van het winkelaanbod op Tholen is al
een eind afgenomen. Uitvoering van
de aanbevelingen in het rapport kun
nen het tij nog keren, maar dan moet
daarmee onmiddellijk worden be
gonnen."
Wat betreft de toekomstige industriële
ontwikkelingen op het eiland is
Harmsen 'gematigd positief.' De lage
rente, de beperkte inflatie en de komst
van de euro zijn de basis voor zijn
kwalificatie. "De Thoolse bedrijven
draaien goed tot redelijk. Over het al
gemeen zijn de orderportefeuilles
goed gevuld. Omzet en winst zullen
zich dit jaar redelijk positief ontwik
kelen en het aantal faillissementen is
op Tholen tot nu toe beperkt geble
ven."
Harmsen zegt dat hij niettemin ook
over de ontwikkelingen van de plaat
selijke middenstand optimistisch is.
"Mits er veel energie wordt gestopt in
de uitvoering van het MKB-rapport.
Gemeente en banken kunnen de
voorwaarden scheppen, het werk zelf
zal door de ondernemers moeten
worden gedaan. Die moeten de kop
pen bij elkaar steken en de focus
scherp houden", formuleert hij nogal
abstract.
"Ondernemers moeten het de consu
menten naar de zin willen makfen. Ze
moeten meer bij elkaar kruipen en
meer onderlinge afspraken maken
over het te voeren assortiment en con
sumentenacties", légt hij uit. "Als je
drie dorpen langs moet voor een paar
artikelen, is dat niet goed", spreekt hij
uit ervaring. Om welke artikelen dat
ging en in welke kernen van Tholen
hij daarvoor zijn neus stootte, wil hij
niet kwijt.
"Als bedrijven bij elkaar gaan zitten,
winkelconcentraties, kan dat de leef
baarheid van een kem versterken.
Stad Tholen bijvoorbeeld heeft win
kelend publiek heel wat te bieden.
Maar elk jaar komen er duizenden
mensen naar Poortvliet. Daar beste
den ze hun geld aan meubels en wo
ninginrichting en rijden vervolgens
het eiland weer af. Die mensen moet
je hier zien te houden. Niet door het
inrichten van een meubelboulevard
bij Tholen, maar door naast een grote
meubelonderneming ook aanvullende
bedrijven te vestigen. Het is zonde dat
een groot deel van het publiek dat
naar Bouman-Potter komt, daarna
weer wegrijdt. Die klanten hebben
meer te besteden."
Het stoort Harmsen, dat winkeliers en
middenstandsverenigingen in de di
verse kernen in plaats van elkaar daar
bij te ondersteunen, elkaar beconcur
reren. "Je moet als Thoolse
ondernemers samenwerken. Eén ge
zicht naar buiten. Zeker de winke
liersverenigingen. In de ene kem zijn
er zegeltjesacties, in de andere stem
peltjes. Het wordt tijd voor eenheid.
Eén Thoolse actie. Als je in St. Phi-
lipsland een stempeltje krijgt moet je
dat ook in Sint Maartensdijk kunnen
krijgen. Dat dat nog niet is gebeurd, is
eigen aan de mentaliteit van een aan
tal ondernemers. Teveel met de eigen
winkel bezig. Maar dat kan niet lan
ger zo. Anders is die eigen winkel str
aks weg."
Kees van Koeveringe, voorzitter van
de Middenstandsfederatie Eiland
Tholen, zijn de woorden van de ban
kier uit het hart gegrepen. Weliswaar
hoorde hij nog maar weinig negatieve
geluiden over de bedrijfsresultaten
van 2001 ("die waren globaal zelfs
wat beter dan in het jaar 2000"),
"maar om die opwaartse lijn te hou
den, moeten we de aanbevelingen in
het MKB-rapport ter harte nemen."
Volgens Van Koeveringe is het rap
port bij de winkeliers goed ontvangen
en wil de federatie nog deze maand,
tijdens een vergadering met de circa
170 ondernemers uit alle kernen van
het eiland spijkers met koppen slaan.
"Daarbij staat voorop, dat het elkaar
vliegen afvangen wordt voorkomen.
De nadruk ligt op onderlinge samen
werking. Dat neemt niet weg dat het
niet eenvoudig zal zijn om de plaatse
lijke winkeliers op één Thoolse lijn te
krijgen."
Van Koeveringe mag het dan met
Harmsen eens zijn, de banken op
Tholen mogen, als het gaat om het
gebrek aan stimulering van de detail
handel, de hand ook in eigen boezem
steken. Hij wijst op de leegstand van
winkelpanden in de diverse kernen.
"De banken maken het startende on
dernemers soms wel heel moeilijk om
bedrijfskrediet te krijgen. Ik ken win
kels waarvan de eigenaar in 2000
vanwege de leeftijd uit een goed lo
pende onderneming is vertrokken,
maar waar het een nieuwe onderne
mer onmogelijk werd gemaakt de
zaak over te nemen door het weigeren
van voldoende financieringen."
Volgens de federatievoorman komt
dat doordat banken bij kredietverle
ning landelijke normen hanteren als
het gaat om het beoordelen van het
potentiële succes van bedrijfsplannen.
"Daarbij wordt uitgegaan van een be
paald aantal inwoners in de omgeving
van zo'n bedrijf. Vaak leidt dat bij een
minimum aantal tot koudwatervrees
en zijn de banken te voorzichtig bij
het verlenen van financieringsfacili
teiten."
Op Tholen zijn dergelijke landelijke
ijkpunten volgens de federatiewoord
voerder niet reëel. 'Twee slagers en
twee bakkers in St. Maartensdijk kan
volgens de landelijke normen niet. Er
wonen te weinig mensen waardoor
omzet en winst te gering zouden zijn
om een goede boterham te verdienen.
Toch hebben ze alle vier een goed be
staan."
Van Koeveringe, zelf juwelier, zou
volgens de landelijke banknormen
tenminste in een omgeving met 8000
tot 10.000 inwoners moeten zitten.
"Met de huidige 3500 zou ik geen be
staan hebben. Ik zeg dat ik dat wel
heb."
Toegegeven. Hij combineert het ju-
weliersbedrijf met een kantoorboek
handel. Toch vindt hij dat de banken
bij bedrijfsovernames moeten kijken
naar de resultaten van de vorige eige
naar.
De Thoolse middenstandsfederatie is
niet onverdeeld optimistisch over de
gang van zaken dit jaar. "Ik ben bang
dat er nog meer bedrijven moeten
sluiten", vreest Van Koeveringe. Met
name in de non-foodsector en vooral
door opvolgingsproblemen. Hij
waagt zich niet aan aantallen en wijst
evenmin de kernen aan waar de be
drijfssluitingen plaatsvinden.
Over opvolgingsproblemen heeft
Kees Jansen (63) de scheidende di
recteur van de Fa. Jansen uit Tholen
geen problemen. Zijn zoons Kees, Si
mon en Wim statui klaar om het roer
van hem over te nemen. Zeventien
jaar geleden begon Jansen met een
metaalbewerkingsbedrijf en deed za
ken op het gebied van elektrotech
niek. Inmiddels staat er een bedrijf
met 130 man personeel, internationa
le ervaring en een breed pakket aan
activiteiten. Door dat laatste kon Jan
sen de economische achteruitgang
vorig jaar gemakkelijk doorstaan en
spreekt hij nu van een 'leuke drukke
tijd'.
"Mij hoor je niet klagen. We doen
aan metaalbewerking en machine
bouw en houden ons bezig met trans
port en opslag. Alle onderdelen heb
ben eigenlijk redelijk goed gedraaid."
De afgelopen jaren stak Jansen
450.000 gulden in een nieuwe loods,
een kraan en nog zo wat zaken die
niet konden worden gemist. "Het
bedje van de jongens is gespreid",
vindt hij er van.
Niet de banken, maar de gemeente
krijgt wat hem betreft een veeg uit de
pan als het gaat om het dwarsbomen
van uitbreidingsplannen. Met wee
moed denkt hij terug aan de tijd van
wethouder Versluys van economische
zaken en Kees Nuyten, destijds be-
drijventrekker voor Tholen. "Nu kom
je bij een ambtenaar van economische
zaken terecht. Als je vraagt hoe het
staat met de aanvraag van een vergun
ning zegt die: daar weet ik niets van.
Dan kun je weer gaan. Daar kun je
het mee doen. Niemand is er die iets
voor je wil uitzoeken. Niemand zegt
je waar je moet wezen. Dat was vroe
ger in de tijd van Nuyten wel anders.
Maar ja. Tholen heeft nu zijn bedrij
ven en dan zeggen ze op het gemeen
tehuis: 'uitbenen die hap.'
Jansen neemt geen blad voor zijn
mond als het gaat om op de hem be
kende pittige wijze opening van za
ken te geven. Niet alles mag in de
krant. 'Tegenwoordig zitten er op het
gemeentehuis allemaal stropdassen-
jongens. Met een baTpen. En daar
moetje dan de oorlog mee winnen."
Die is wat Jansen betreft door hem
zelf gewonnen. In april stopt hij er
mee en zijn de zoons aan de beurt.
Even overwoog de ondernemer Tho
len met bedrijf en al te verlaten. Dat
was toen hij hun een vergunning liet
aanvragen voor een nieuwe loods.
"Dat gaf zoveel problemen dat ik zei:
we sodemieteren op naar België.
Maar ja. We hadden alles al hier."
Soortgelijke gedachten overvielen
Kay Hennekens, directeur van Nes-
taan Holland in Tholen en voorzitter
van het Overleg Orgaan Tholen
O.O.T. "Ik heb van de zestig leden
nog niet erg veel gehoord over de re
sultaten van het afgelopen jaar. Ook
hebben we het nog niet uitgebreid
over de verwachtingen voor dit jaar
gehad. Over het algemeen heb ik tot
nu toe de indruk dat de meesten rede
lijk positief over de behaalde resulta
ten zijn."
Wat zijn bedrijf betreft, is Hennekens
in elk geval niet pessimistisch en ver
wacht hij voor 2002 behoorlijke re
sultaten. Zowel in omzet als in winst.
Waarom dan van die sombere ge
dachten? Isolatiebedrijf Nes-taan wil
uitbreiden. Middels een investering
van 4,5 miljoen gulden is de onderne
ming in de markt voor de aankoop
van een belendend stuk grond. Daar
op moet de vervaardiging plaatsvin
den van een nieuw isolatieproduct.
Goed voor tenminste twintig nieuwe
arbeidsplaatsen. Helaas. De gemeen
te, zegt Hennekens, is 'de grootste
groeihindernis'. "Er ligt een vergun
ningaanvraag vanaf begin november.
Beloofd was dat er binnen veertien
dagen antwoord zou zijn. Ik heb nog
niets gehoord. Uiteraard heb ik daar
over met de burgemeester gesproken.
Die kreeg te horen dat er onvoldoen
de mensen op de afdeling waren. Dan
kun je hem niet veel kwalijk nemen."
Hennekens begrijpt niet wat sommi
ge ambtenaren bij het beoordelen van
een vergunningaanvraag bezielt.
"Dan vragen ze hoeveel werkgele
genheid er met de nieuwe investering
is gemoeid. Dan vraag ik hoeveel
mensen kun je leveren? Het ant
woord was: nul. Dan vraag ik me af
waarom ze dat willen weten. Buiten
gewoon frustrerend allemaal."
Hennekens had er een lunchbijeen-
komst met burgemeester en wethou
ders voor over. "Die waren niet blij
met de gang van zaken. Maar ze kun
nen bij hun ambtenaren niets afdwin
gen. Nee. Ik verplaats het bedrijf niet.
Dat is veel te kostbaar. Er staat hier
voor 15 miljoen gulden aan gebou
wen."
Door het gemeentelijk gesteggel mist
Nestaan dit jaar wel een aanzienlijke
omzet. "Het nieuwe product is sei
zoengebonden. De verkoop ligt voor
al op het derde en vierde kwartaal.
Dat haal ik nu niet meer. Als u en ik
in zo'n situatie terecht zouden ko
men, zouden uw baas en de mijne
vragen een paar uur extra te werken.
Dat kan in Tholen kennelijk niet."
Volgens Hennekens staat hij in zijn
ervaringen niet alleen en heeft een
aantal OOT-leden op soortgelijke
manier met de gemeente kennis ge
maakt. Voorbeelden geeft hij niet.
"Ik baal als een stekker. Maar je
moet toch met die mensen verder."
Rabobankdirecteur Harmsen kan
zich de frustratie van Hennekens
voorstellen. Zelf is hij al sinds 1995
bezig met het krijgen van toestem
ming voor het plegen van nieuw
bouw. "De banken van Tholen en St.
Maartensdijk kunnen beter onder een
dak worden ondergebracht. Liefst op
een zichtlokatie, maar in elk geval
met voldoende parkeerplaatsen. We
willen een advieskantoor zijn waar
de klanten voor de deur kunnen par
keren en na een half uurtje snel weer
weg moeten kunnen wezen."
Harmsen zegt met diverse plannen
bij de gemeente te zijn geweest.
"Ook met tekeningen. Maar het was
steeds nee. Afblazen kan ik de
nieuwbouw niet."
Anders dan Hennekens en Jansen
onthoudt Harmsen zich van op- en
aanmerkingen over de ambtelijke af
werking van zijn verzoeken. "Ik ga
er vanuit dat we spoedig iets zullen
horen. Kritiek op de lange periode
die de vergunningaanvragen in be
handeling zijn leveren we op het ge
meentehuis zelf. Niet in de krant."
Directeur Ronald Simon van Devotra
in Tholen (inrichters van scholen en
werkplaatsen in ontwikkelingslan
den) is niet alleen over de resultaten
van het afgelopen jaar tevreden, maar
roemt ook de medewerking van de
gemeente bij het verkrijgen van ver
gunningen en de assistentie bij de
verhuizing van de onderneming uit
Bergen op Zoom naar Tholen. "Geen
moeilijkheden gehad. Heel positief
allemaal", zegt Simon.
Devotra is een exportbedrijf. Bij wij
ze van spreken kind aan huis in lan
den als Irak, Libië en Jordanië. Zo
soepel als de medewerking van de
gemeentelijke overheid verliep, zo
hoog was de muur om bij het minis
terie van Ontwikkelingssamenwer
king binnen te komen. 'Te hoog",
vindt Simon er nu van. "Daar komen
bedrijven als Philips en DAF binnen.
Ons zagen ze geeneens staan. Daar
hebben we geen energie meer inge
stoken en doen nu rechtstreeks zaken
met instellingen als de Verenigde Na
ties en de Wereldbank"
Deze week vertrekt hij met enkele
medewerkers (het bedrijf werkt in
Tholen met zeven mensen) naar E-
thiopië. "We willen daar gereed
schappen gaan leveren. Zoals houtbe
werkingmachines. Dat gaat via de
Wereldbank."
In tegenstelling tot andere bedrijven
hebben de gebeurtenissen na de elfde
september in de Verenigde Staten
Devotra een stevig voordeel opgele
verd. "In Afghanistan is nu volop ma
teriaal nodig. Wij leveren alles. Van
pennen tot computeronderdelen. We
maken zelf herbouwplannen en gaan
er van uit dat instellingen die daar
iets over te zeggen hebben, ons uitno
digen om producten te leveren. Voor
het geld hoeven leveranciers aan ont
wikkelingslanden niet bang te zijn.
Dat is er al."
Devotra-directeur Simon denkt met
genoegen terug aan het jaar 2001.
Cijfers geeft hij niet. Wel wil hij
kwijt dat de omzet 50 procent hoger
was dan een jaar daarvoor. Over dit
jaar verwacht hij eveneens goede re
sultaten.
MAARTENSDIJK WORg/UET 1
ZOOM
Door E. van Tatenhove
DSI Beleggingsadviseur voor de
Thoolse Kabobanken
Aan het begin van dit nieuwe beurs
jaar wil ik met u terugblikken op
2001 en onze visie aan u melden
voor het beursjaar 2002.
Van de AEX Fondsen zijn er in
2001 maar 2 die het hoofd boven
water hebben kunnen houden. Na
melijk DSM en Gucci met een ren
dement van respectievelijk 9,92%
en 3,3%. De overige AEX Fondsen
hebben allemaal een koersdaling
laten zien (zie ook grafiek in dit ar
tikel). De wereldwijde economie
liet eind 2000 al een vertraging
zien. Aan het begin van 2001 ging
bijna iedereen er vanuit dat herstel
op zou treden aan het einde van
2001. Nu blijkt dit economische
herstel uitgesteld tot medio 2002
dan wel 2e helft 2002. Maar duide
lijk is wel dat dit uitstel zeker geen
afstel betekent. Daarvoor zijn de
fundamenten van de economie in
de VS en Europa eenvoudigweg te
sterk. De wereldwijde economische
vertraging is duidelijk het gevolg
van groei, groei en nog eens groei.
Dit klinkt misschien vreemd, maar
door de sterke groei van met name
eind jaren negentig is er een enor
me overcapaciteit ontstaan. Deze
overcapaciteit zal eerst weggewerkt
moeten worden, voordat we kunnen
beginnen aan een nieuwe periode
van groei. Natuurlijk spelen er ook
vele andere factoren mee, zoals de
consumptieve bestedingen, groei
wereldbevolking, technologische
ontwikkelingen etc. Maar de voor
naamste reden van de huidige eco
nomische terugval is en blijft de
enorme overcapaciteit die in de
voorgaande jaren ontstaan is.
De terroristische aanslagen in de
Het beleggingsteam van de gezamenlijke Rabobanken v.l.n.r. Kees de Wilde, Mario Potappel, Edwin van Tatenhove en Jack Verkamman.
VS op II september misten hun
uitwerking niet op de financiële
wereld. De wereldwijde economie,
die al een vertraging liet zien, kreeg
een zware dreun te verwerken. De
beurzen kelderden en op vrijdag 21
september (optie expiratie) bereik
ten zowel de beurzen in VS als in
Europa de laagste standen. De AEX
bereikte die dag zelfs het niveau
van 378. Wie had gedacht dat dit
niveau nog eens in beeld zou ko
men? Maar de dip op de beurzen
naar aanleiding van de aanslagen
duurde nog geen maand. De enor
me rente- en belastingverlagingen
en de vastberadenheid waarmee
president Bush van de VS de pro
blemen in Afghanistan aanpakt
werpt blijkbaar toch zijn vruchten
af.
De economie zal wereldwijd her
stellen (beginnend in de VS). De
historisch lage rentestand en de
enorme stimuleringspakketten van
de Amerikaanse overheid zullen
hier sterk bij helpen. Beurzen lopen
over het algemeen 6-12 maanden
vooruit op economisch herstel.
Voor het beursjaar 2002 zijn we
daarom optimistisch gestemd. De
komende tijd zullen de macro eco
nomische cijfers die uitkomen nog
een vertekend beeld te zien geven.
Diverse economische indicatoren
duiden echter nu al op een econo
misch herstel. Dat beurzen vooruit
lopen is heel goed te zien in de
halfgeleiderindustrie (semiconduc
tor sector). Kijkt u bijvoorbeeld
maar naar de koersen van Philips
en ASML.
Terugkomend op de vraag aan het
-9S.JJ
•6».te%
41
-34»%
•stea*
$ieo%
•2&3«%
-1931%
begin van dit artikel; waarom zou
ik nog in aandelen beleggen? Een
goed gespreide aandelenportefeuil-
le heeft in het verleden over een pe
riode van 5 - 10 jaar altijd meer op
gebracht dan obligaties en
liquiditeiten. Voor de komende pe
riode is onze verwachting dat dit
opnieuw het geval zal zijn. Welis-
Jaarrmitatie AEX
«URC
«VERSATEl
■KPNQWEST
«BUNRMANN
■KPN TELECOM
ONOMSCO
OGETRONCS
qvnu
QtNG
■AEGGN
■ABN AMBO
■ASM LITHOGRAPHY
■HENEKEN
SFÖRTIS
QELSEVtER
■PHILIPS
ROYAL DUTCH
8AK2Ö
«WÖLTERS-KLUWER
«HAGEMEYER
«TNT POST GROUP
0AHOL0
UN8.EVER
UCCt
DSM
-15.90%
.«&20*
•««.46%'
.1*61%'
-11J8*
-SA7%
-40m,
-Z30%
jiguur onderschrift
waar niet meer met de uitzonderlijk
hoge rendementen die we in de ja
ren negentig gewend waren, maar
nog altijd een rendement dat ruim
schoots boven dat van de spaarre
kening of de obligaties uitkomt. Ui
teraard is bij aandelen een goede
spreiding over de verschillende sec
toren belangrijk, maar nog veel be
langrijker is de spreiding over aan
delen, obligaties en liquiditeiten.
Deze spreiding is afhankelijk van
allerlei persoonlijke wensen. Bo
vendien wil ik u er graag op wijzen
dat u bij de Rabobank op dit mo
ment kosteloos kunt inschrijven op
een beleggingsfonds (Robeco Eco
nomie Recovery) dat zich toelegt
op aandelen die het snelste zullen
profiteren van het wereldwijde eco
nomische herstel. Voor vragen over
Robeco Economie Recovery of een
uitgebreider persoonlijk beleg
gingsadvies kunt u uiteraard altijd
bij de Thoolse Rabobanken terecht.
(Het bovenstaand artikel is mede
gebaseerd op analyses van IRIS en
Rabobank Stafgroep Economisch
onderzoek. Wellicht ten overvloe
de: het belggen in effecten brengt
altijd risico's met zich mee; rende
menten uit het verleden geven geen
garantie voor de toekomst. Aan het
bovenstaande artikel kunnendan
ook geen rechten worden ont
leend.)
Advertentie I.M.
Die kans was groot toen de AEX goeroes. "Die voorspellingen zijn
(een verzamelnaam voor enkele
tientallen grote aandelenfondsen)
onder de voor de kenners 500-pun-
tengrens zakte. Verspuij: "Maar de
koers ging ook weer omhoog en dan
valt het weer mee."
Verspuij is niet pessimistisch over
de aandelenkoersen dit jaar. "Dui-
senberg (president van de Europese
Bank-red) heeft twee procent econo
mische groei voorspeld." Daar kun
je wat Verspuij betreft meer waarde
aan hechten dan de voorspellingen
van de, zoals hij ze noemt, beurs-
amper uitgekomen."
Waar Verspuij wel enig vertrouwen
in heeft is de ervaring dat wanneer
de eerste vijf dagen van de beurs po
sitief zijn, het met de rest van het
jaar ook wel zal goedgaan. "En die
eerste vijf dagen van 2002 waren
niet slecht. Ik denk dat de koersen
vooral in de tweede helft van het
jaar verder zullen aantrekken."
Het blijft niettemin een kwestie van
gokken, vindt de VTB-secretaris.
"De koersen in IT-sector (informa
tie technologie-red.) zijn enorm ge
kelderd. Dat lokt een gokje uit om
juist nu in die sector te beleggen.
Niet in een bedrijf als UPC. Dat is
een te grote gok: Maar bijvoorbeeld
Getronics."
Toch adviseert Verspuij zijn VTB-
studiegenoten aan de veilige kant
van de piano te blijven. "Zelf zeg ik
op dit moment: laat je geld even op
de bank staan. Tegen drie procent of
zo. En kijk de kat even uit de boom."
Veel verkoopanalyses op de beurs
zijn volgens Verspuij gebaseerd op
het '10%-principe'. "Als de koers
honderd is en hij zakt naar negentig,
moet je verkopen. Is de koers van je
aandeel gestegen naar 150, dan moet
je verkopen als hij daalt naar 140 of
135."
Die kennis was kennelijk nog niet
aanwezig bij studieclub 't Stuvertje.
Ooit begonnen met bijeenkomsten
in St. Annaland met 23 belangstel
lenden, nu wat ledental betreft ge
halveerd, zegt Verspuij: "Ze zijn be
gonnen tijdens een dalende beurs.
Dan leer je wel veel, maar je houdt
geen geld over. Een aantal leden viel
dat tegen en bleef weg. Dat zie je
overigens wel meer. Als de beurs
zakt, daalt ook de belangstelling."
De Thoolse ondernemingen in de volgend jaar het percentage winst-
voedings- en genotmiddelensector
en in de metaalindustrie behaalden
in 2001 betere resultaten dan
soortgelijke ondernemingen elders
in Zeeland. De ontwikkelingen
(omzet en werkgelegenheid) in
de bouwsector op Tholen zijn ach
ter gebleven bij die van de Zeeuw
se bouwsector. De groothandelsbe
drijven op Tholen doen het
aanmerkelijk beter dan het Zeeuws
gemiddelde voor de groothandels
sector. Datzelfde geldt ook voor de
transportbedrijven op Tholen. De
Thoolse detailhandel volgde in
2001 het provinciale beeld voor
deze sector. De ontwikkelingen in
de toeristische sector en in de za
kelijke dienstverlening op Tholen
bleven daarentegen wat achter bij
de provinciale ontwikkelingen.
Daarnaast zijn de verwachtingen
van de Kamer voor het lopende
jaar voor het Thoolse bedrijfsleven
optimistisch. Volgens een woord
voerder lopen de verwachtingen in
de pas met de verwachtingen in de
rest van Zeeland. "De omzetver-
wachtingen zijn iets minder dan
provinciaal. De exporterende on
dernemingen op Tholen voorzien
een duidelijk grotere groei van de
afzet in het buitenland dan de
Zeeuwse exporterende onderne
mingen." Naar verwachting zal
gevende bedrijven op Tholen (op
nieuw) hoger zijn dan provinciaal
gemiddelde. Dat neemt niet weg
dat volgens de Kamer ook het
Zeeuwse bedrijfsleven in 2001 ge
confronteerd werd met de effecten
van de economische stagnatie in
de wereld. Maar in vergelijking
met de cijfers van het totale Ne
derlandse bedrijfsleven scoren de
Zeeuwse bedrijven boven het ge
middelde. De ontwikkeling van de
omzet en export liggen op een ho
ger niveau dan de landelijke cij
fers; de groei van de werkgelegen
heid blijft wat achter. Opvallend is
dat de stijging van de geldomzet
met name op de binnenlandse
markt wordt gerealiseerd. De
Zeeuwse ondernemers zijn terug
houdend over de ontwikkelingen
in 2002. Vooral op de exportmarkt
wordt een stagnatie verwacht. Po
sitief is de ontwikkeling in de
Zeeuwse bouwsector met een om
zetstijging van bijna 9%. Gecorri
geerd voor de geldontwaarding is
er nog steeds sprake van een om
zetstijging van circa 4%. De
groothandel daarentegen heeft te
maken met een geringe nominale
omzetstijging. Gelet op de relatief
sterke prijsstijging in die sector is
er sprake van een reële omzetda
ling.
Prof.dr. A. van der Zwan uit Poort
vliet werd vorige week tot zijn eigen
grote verbazing genoemd als mogelij
ke nieuwe directeur van de Neder
landse Spoorwegen. „Kennelijk heeft
men journalisten op een dwaalspoor
willen brengen, maar ik ben niet be
naderd. Ik kan wel een reeks functies
opnoemen waarvoor ik gevraagd zou
zijn, maar wat niet het geval is."
Van der Zwan heeft in het verleden
wel met de NS te maken gehad, waijt
in de jaren zeventig zat hij vijf jaar in
de raad van commissarissen. In dag
blad Trouw noemt de Poortvlietse
econoom de ingeslagen weg van con
currentie op het spoor heilloos. „Ne
derland moet naar de oude situatie
met een spoorbedrijf waar de minister
de baas is, nadat daar schoon schip is
gemaakt." Van der Zwan noemt de
opstelling van de inmiddels afgetre
den president-commissaris J. Timmer
'hovaardig.' „De houding van Tim
mer was: wij van het bedrijfsleven
weten het beter en ondertussen gaat
hij ook nog schimpscheuten geven
aan de politiek. Dat is gegeven het fa
len ongepast." Van der Zwan vindt,
dat de NS-top terecht het veld ruimt.
„Als er zo'n vertrouwenscrisis is, zit
er weinig anders op. De NS-directeu-
ren hebben de doelstellingen die ze
nota bene zelf hebben gekozen, niet
gehaald." Overigens vindt de eco
noom, dat het bij het NS-personeel
ontbreekt aan discipline. „Er is te
weinig toezicht op de uitvoering."
Volgens de tijdgeest dienen werkne
mers meer eigen verantwoordelijk
heid en vrijheid te krijgen, erkent Van
der Zwan. „Maar de dienstregeling
geeft geen ruimte voor vrijheid. Nu
lijkt het er wel op, dat alles belangrij
ker is, behalve het op tijd rijden van
de treinen." Concurrentie in het trein
vervoer noemt de econoom een fictie.
