'Schippers willen een thuishaven omdat ze zoveel van huis zijn' Havengeld en Waterfront baart schippers Schuttevaer zorgen Iferburgh GGD wijzigt personeels- voorwaarden C. Smits kwart eeuw lid van Schuttevaer Geld nodig voor dualisering Vrijdag 4 januari 2002 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 5 Van de gemeente Tholen moet er een extern adviesbu reau komen om uit te dokteren wat er met de Thoolse ha vens moet gebeuren. Als je Toon Beurkens vraagt hoe de toekomst van de Thoolse havens eruit zal zien, dan weet hij het wel: maak van Stavenisse en Tholen jachthavens en houdt Sint-Annaland en Sint-Philipsland open als thuishaven voor de binnenvaart. Na elf jaar nam hij vrij dag afscheid als voorzitter van de koninklijke schippers vereniging Schuttevaer afdeling Noord-Zeeland. De 70- jarige Fluplander zet een punt achter het bestuurswerk. Mooi punt Toon Beurkens (70) stopt na elf jaar als voorzitter van Schuttevaer Lading verzegelen Aan de molen De hoogte van het havengeld in de Thoolse havens en de bouw van woningen aan de baai van Duivendijk in Tho len bij het Schelde-Rijnkanaal baart de schippers van Schuttevaer-afdeling Noord-Zeeland zorgen. Dat bleek vrijdagmiddag tijdens de jaarvergadering van de konink lijke schippersvereniging in café Havenzicht in Sint-An naland. De 51-jarige C. Smits uit Sint-Annaland is de nieuwe voorzitter van de afdeling. A. Beurkens (70) uit Sint-Philipsland nam afscheid. Hij kreeg twee horloges en werd benoemd tot ere-voorzitter. Maar een blusboot C. Smits nieuwe voorzitter, A. Beurkens benoemd tot erevoorzitter b.V. Antwerpsestraat 12 - 14 - 16 4611 AG Bergen op Zoom tel. 0164 - 237940 Fax 245360 specialisten in - Computersnetwerken, systemen op maat. - Hi-end audio, speciale luisterruimte). - Beeld en geluidsystemen door heel uw huis. - Eigen technische dienst en service afdeling. Economisch gemis Op koers „Schuttevaer is de laatste van de voor hetere vuren gestaan. En hij vijftien verenigingen en stichtingen waarin ik een bestuursfunctie had, maar wel een van de mooiste." Het is de ochtend voor de jaarlijkse ver gadering van Schuttevaer Noord- Zeeland. Beurkens oogt ontspan nen. De avond ervoor heeft hij met het bestuur al overleg gevoerd over de bijeenkomst in café Havenzicht in Sint-Annaland. Het wordt zijn laatste als voorzitter. Buiten stormt het. In de haven van Sint-Philips land liggen zes binnenvaartsche pen. „Precies op 28 december 1990 ben ik als voorzitter begonnen, op diezelfde datum stop ik ermee. Dan heb ik het elf jaar gedaan." De man van de wal stond aan het roer van de schippersvereniging. Maar was geen onbekende op bestuurlijk vlak. Vanaf zijn 25ste jaar zat hij in tal van stichtingen, verenigingen en kerkelijke instellingen. Hij somt er een aantal op: het Rode Kruis en het Groene Kruis in Sint-Philips- land, de stichting bejaardenzorg Sint-Philipsland (hij was mede-op- richter van de Rozeboom), de ou dervereniging Philadelphia (ook actief in het Zeeuwse via de federa tie), president-kerkvoogd van de Hervormde Gemeente, gemeente raadslid 1970-1974, cliëntenraad van de Schutse, stichting vrienden van de Schutse, stichting netwerk vrijwilligers in de zorgsector, Schuttevaer Sint-Philipsland en, na de fusie met de afdeling Stavenisse, Noord-Zeeland. Vorig jaar was hij ook congresvoorzitter van Schutte vaer in Goes. „Dat laatste heeft me bijzonder aangesproken. Er waren 260 mensen uit heel Nederland en het was de eerste keer dat er geld over was. Toen.ik samen met mede bestuurslid Fien Kosten naar We- meldinge reed om het congres voor te bereiden en in de auto zei dat de begroting al 65.000 gulden be droeg, was hij bijna teruggereden naar huis. Het werd zelfs 110.000 gulden, maar dankzij de sponsors kwam het bedrag er en hielden we zelfs wat over. Dat was nog nooit voorgekomen." Het geld dat over was, blijft in de pot van de regio Zeeland van Schut tevaer. Daar zorgde Beurkens wel voor. Als het om financiën gaat, wist en weet hij zijn mannetje te staan. Als oud-bankdirecteur (32 jaar Boe renleenbank/Rabobank) had hij wel had het vrijwilligerswerk niet kun nen doen als zijn vrouw niet achter hem had gestaan. „Want ik ben veel weg geweest, hoor. Op den duur zei mijn zoon als ik eens een avond thuis was: moet je niet weg van avond? Dat is eigenlijk niet goed." Beurkens heeft zich in de afgelo pen elf jaar juist sterk gemaakt voor het oprichten van de regio Zeeland voor de binnenvaart. „Een keer per jaar kwamen de zelfstan dige afdelingen uit de regio bij el kaar bij een van de afdelingen. De kosten van de bijeenkomst werden betaald door de organiserende ver eniging." De afdeling Schouwen kwam daar ook naar toe, maar ver zorgde zelf geen bijeenkomst. „Ze droegen ook niks af. Dat noem ik ruifvreters en daar ben ik ontzet tend op tegen. Ik heb toen een re glement gemaakt om iedereen mee te laten betalen. Dat is de enige manier. En dat is gelukt. Doordat we een regio waren geworden, mochten we ook het jaarcongres organiseren." Het openhouden van de haven van Sint-Philipsland ziet Beurkens als een van de hoogtepunten. „De kaai is van iedereen. Wie gaat er niet eens kijken? Het is een mooi punt van het dorp bij de molen. Net als in Stavenisse en in Sint-Annaland, al staat daar de molen iets verder van de haven. Voor de bevolking is de haven heel belangrijk. Maar het ging verkeerd. De gemeente wilde de haven dicht doen. De toenmali- ge wethouder Van der Jagt zei: dan halen we de ringen van de kaai en de palen eruit. Ik ben toen zo fel uitgevallen dat hij dreigde de ver gadering te schorsen." De dreiging van sluiting bleef, maar de inwoners van het dorp, keerden zich massaal tegen het voorstel van het college en bezoch ten in groten getale de beraadsla gingen in de raadscommissie. „Als de bevolking op de barricade gaat staan, dan verschrikt de gemeen te." Voor de schippers is de haven vol gens Beurkens ook heel belangrijk. „Die willen een thuishaven als ze een hele week of maanden van huis zijn. Dat kan ik me goed voorstel len. Het heeft een enorme emotio- Scheidend voorzitter Beurkens bij de haven van Sint-Philipsland, waar tussen kerst en oud én nieuw zes binnenvaartschepen afgemeerd liggen. nele waarde." Beurkens snapt wel dat de gemeente jaarlijks veel bij moet dragen aan het in standhou den van de havens, maar wijst erop dat er voor sportverenigingen ook erg veel gedaan wordt. Een derde punt was de fusie met de afdeling Stavenisse. Sint-Philips land had meer leden en was vol gens Beurkens een sterke afdeling. „Het was na een regiovergadering op de Grevelingendam dat er twee bestuursleden van Stavenisse naar me toen kwamen en vroegen of we niet samen wilden gaan. Mijn voor ganger Gerard Meijer wilde dat niet. Maar samen kom je sterker te staan bij de gemeente. Toen we nog niet gefuseerd waren, stond Stave nisse ook achter ons toen de haven dicht moest." Maar voor Sint-Philipsland was de fusie niet per se noodzakelijk, zegt Beurkens. „We draaiden heel goed. We lieten onze jaarvergaderingen altijd betalen door de Rabobank of door een oliehandelaar. Die houden we te vriend. Dat is heel belang rijk." De fusie kwam er, en volgens Beur kens loopt het goed. „Flip de Rijke is teruggetreden, ik ben voorzitter geworden. Wij leverden vijf be stuursleden en .Stavenisse vier. Nu wordt Cees Smits voorzitter en le vert Sint-Philipsland vier bestuurs leden en Stavenisse vijf. Zo is dat geregeld, over een paar jaar heeft niemand het meer over die fusie. Vorig jaar zijn we voor het eerst sa men gaan eten na afloop van de ver gadering. Dat is goed verlopen." Beurkens werd ruim elf jaar gele den gebeld door de bestuursleden Fien Kosten en Giel Verkamman. Of ze eens mochten komen praten. „Ik had geen flauw idee waarvoor ze zouden komen. Ik dacht: die wil len advies over het financieren van een nieuw schip of zo. Het zijn zwagers. Ik was toen twee jaar van de bank weg. Toen kwam de aap uit de mouw: of ik voorzitter wilde worden van Schuttevaer. Hoe ko men jullie daar nou bij?, vroeg ik. Ze zeiden dat ik al veel voor de schippers had gedaan en dat ze mij geschikt vonden voor het voorzitter schap." Beurkens kende de binnenvaart al leen als bankman, maar had ook ooit als administrateur van de coö peratieve landbouwvereniging Sint- Philipsland wel met het laden en lossen van schepen te maken gehad. „Dan hadden de schippers hier gerst geladen en dan moest ik het schip yerzegelen. De luiken moesten dan gesloten worden en dan ging er een touwtje met een loodje aan. Maar dat laden moest snel gebeuren van wege het getij. De schippers wilden dan niet wachten natuurlijk en dan zei ik altijd: vaar maar op stroom. Dan waren ze net op tijd de haven uit. Ik voer dan een stukje mee om de lading te verzegelen, maar ze brachten me dan wel terug aan wal. Dat vond ik prachtig om te doen. En zo is mijn opstelling altijd geweest. Helpen als het kan." Beurkens werkte op de bank in Sint-Philipsland en het werd hem wel eens verweten dat hij veel voor de schippers deed. „Ik hielp ze ook wel op zaterdag. Een boer heeft daar wel eens wat van gezegd. Maar een boer vaart niet op getijden en dat doet een schipper wel, heb ik toen geantwoord." Beurkens vroeg een week bedenk tijd toen hij gevraagd werd om voorzitter te worden. „Met die lui kan ik best accederen, maar ik had totaal geen idee van de binnenvaart. Ik wist zo maar net dat een schip in het water ligt. De organisatie was me verder ook onbekend. Ik heb toen bij het hoofdbestuur het een en ander opgevraagd. Ik kreeg een dik pak papier, maar dat bleek het bin- ncnvaartreglement te zijn. Hoe je met bilgewater om moest gaan, re gels over links en rechts varen, over seinen. Het was goed bedoeld, maar ik had er niks aan. Verkammen en Kosten zijn mijn leermeesters ge weest. Twee keer in de maand op zaterdag praatten ze me bij." Om toch meer te weten te komen over de binnenvaart werd Beurkens uitgenodigd om mee te varen met Verkammen, op de Lena Johanna. „We gingen om zand in Thorn in Limburg en vertrokken vanuit Ber gen op Zoom bij de Schelde om elf uur. Maar hoe lang het duurde voordat we hier bij de Slaakbrug waren? Ik heb toen pas beseft hoe lang schippers achter het roer staan. De andere ochtend om vijf uur wa ren we in Thorn. Met de auto doe je er ruim twee uur over." Beurkens maakte mee wat het is te wachten 'aan de molen', de machine die het zand in het ruim brengt. En de gro te klappen die de stenen in het zand maken als ze de stalen wanden van het schip raken. Een week was hij van huis. „Het was een bijzondere ervaring. Later als ik op vakantie ging dan kon ik uren bij de sluizen zitten kijken." Uit de goede contac ten met Verkamman en Kosten is een vriendschap voortgekomen, zegt Beurkens. Toen Beurkens aantrad, bracht hij meer structuur aan in de vergade ringen. „Er waren geen notulen. Wel wat aantekeningen. Er was geen agenda bij de bestuursverga deringen. Dat heb ik ingevoerd. Het ging allemaal op z'n janboerenfluit jes." Over de toekomst van de gemeen telijke havens is het laatste woord nog niet gezegd. Beurkens heeft het onderwerp wel gemist tijdens de debatten over bestemming Tho len 2025. Het rijtje langs gaande, zegt Beurkens: „Tholen heeft een vluchthaven, maar dat is geen thuishaven. Als handelshaven is Tholen niet geschikt. Wel voor re creatie, maar er zou toch nog wel plaats moeten blijven voor het af meren van schepen." In Sint-Annaland moeten ligplaat sen blijven voor de binnenvaart, zegt Beurkens. „We hebben een goed contact met de watersportver eniging. Zij doen niks zonder ons en wij niks zonder hen. "Hier moe ten beide vloten gebruikt kunnen blijven maken van de haven. Stavenisse zou wat Beurkens betreft naar de recreatievaart kunnen. „Het aantal schippers neemt er af. Als er straks maar eentje meer over is, dan kan die net zo goed in Sint-Anna land gaan liggen." En Sint-Philips land - ook de thuishaven van Beur kens - moet gehandhaafd blijven. „Nu de haven uitgebaggerd is, kun nen we er nog jaren mee verder." De schippers uitten tijdens de rond- klachten bakzeil moet halen. „De vraag kritiek op het beleid van de ge meente Tholen om bij Tholen wonin gen te bouwen vlakbij het Schelde- Rijnkanaal, de drukbevaren scheep vaartroute tussen Antwerpen en Rot terdam. Ere-lid M. Boomsluiter kaartte de zaak aan nadat hij ook in het verleden al aandacht voor de kwestie had gevraagd. Volgens hem zal de binnenvaart straks last krijgen van de bewoners in het Waterfront omdat ze zullen gaan klagen over overlast van de schepen. Boomsluiter kan het maar niet begrij pen dat de woningen zo dicht bij het kanaal verrijzen. „Wat gaat er straks gebeuren? Overal wordt er strenger gecontroleerd op milieu en veilig heid, maar hier kunnen de bewoners de scheepvaart gewoon een hand ge ven, zo dicht komen ze bij elkaar te zitten." Volgens J. Boogaard van de regio Zeeland zal de vaarroute echter in stand blijven. „Rondvaren via de Oosterschelde zal nooit worden toe gestaan. Maar een projectontwikke laar zal tegen de mensen niets over overlast zeggen. Die wil geld zien." Uitgerekend oud-bestuurslid en schipper J. Sturris uit Stavenisse wil gaan wonen in het Waterfront. Vol gens bestuurslid J. van Oeveren wordt Sturris straks de grootste kla ger, zo merkte hij op tot grote hilari teit van de ongeveer 60 aanwezigen in de bovenzaal van Havenzicht. Sturris lichte toe dat hij alle voorlich tingsavonden over het Waterfront heeft bezocht en steeds heeft gezegd dat de bewoners te maken krijgen met geronk van motoren, maar dat dit niet helpt. „De mensen van de wal zien alleen maar de voordelen. Ik heb ze ervoor gewaarschuwd." Ook Sturris was niet bang dat de scheepvaart door de verwachte vaarroute is voor negentig procent betaald door België. We moeten er niet zo zwaar aan tillen dat de scheepvaart in een kwaad daglicht komt te staan." Volgens wethouder R. Ravensteijn voldoet het bestemmingsplan Water front aan alle eisen. „Een bestem mingsplan maak je niet zomaar. Voor veiligheid zijn bepaalde zones in acht genomen. Dat is allemaal berekend." De wethouder zei te verwachten dat de scheepvaart de komende twintig jaar verder zal groeien en het dus drukker zal worden op het kanaal tus sen Tholen en West-Brabant. „Wat me meer verontrust, is dat er voor dit traject maar één blusboot is. Dat is erger dan dat er woningen komen in het Waterfront." Maar Boomsluiter was het daar niet mee eens. „Als de duwvaart met zware lading door het kanaal vaart, dan gaat het kopje koffie op tafel in de woning trillen." Volgens Ph. de Rijke (oud-voorzitter van de afdeling Stavenisse) zou er vantevoren met de bewoners overeengekomen moeten worden dat ze niet gaan klagen over de binnenvaart als ze er eenmaal wo nen. En Boomsluiter vond dat de be woners beter ingelicht moeten wor den. Maar volgens Ravensteijn zijn men sen wel zo snugger dat ze zich eerst goed laten informeren over de plaats van hun toekomstige woning. „Dan zie je toch dat je aan een druk vaar water komt te wonen?" Een ander punt van discussie vormde de verhoging van het havengeld met vijf procent. Volgens Van Oeveren behoort de bijdrage van de schippers aan de gemeente tot de hoogste in De nieuwe afdelingsvoorzitter C. Smits (links) kreeg een speldje voor 25 jaar lidmaatschap van Schuttevaer. Advertentie LM. Zeeland. Het laden en lossen van vracht in de Thoolse havens kost de schippers 45 cent per ton. Raven steijn zei dat hij al meer klachten had gekregen. „Maar de verhoging is on geveer het inflatieniveau. We zijn heel erg duur, maar wij moeten ook kijken naar de kosten. Die dekken we maar voor dertig procent. De ge meenschap betaalt de overige zeven tig procent." Van Oeveren stelde dat de gemeente met de hoge heffing klanten weg jaagt. En dat zogenaamde natte be drijven het voor gezien houden. Maar de wethouder wees hem er op dat er nu jaarlijks drie ton nodig is om de vier havens open te houden. „Je moet ook kijken waar er markt is. In Bergen op Zoom wordt aan het industrieterrein Noordland een los- wal gemaakt. Dat is natuurlijk per fect voor de binnenvaart. Daar kan ook Tholen van profiteren. Op Tho len is ook wel infrastructuur, maar moet je daar de gemeenschap voor laten betalen?" Van Oeveren bleef de heffing onver antwoord hoog vinden. Ravensteijn had ook vernomen dat de recreatie- vaart over de hoogte van het haven geld klaagt. „Een deel van de bruine vloot doet Tholen niet meer aan. Dat is een economisch gemis. Maar je moet kiezen: of hogere belastingen of bezuinigingen invoeren." Sturris vond da( de verhoging abrupt was in gevoerd. U bent hier nu al een paar keer aanwezig geweest. Maar we ho ren het pas op het laatste moment. Dat is een kwalijke zaak." De wethouder legde uit dat de ge meente zich al in het voorjaar buigt over de belastingtarieven. „Blijkt dan dat je een tekort verwacht op de begroting, dan moet je dat ergens zien te halen. De voorlaatste keer zijn de belastingen met 10 procent verhoogd, nu met 5." Boogaard vertelde tot groot vermaak van de aanwezigen dat ook hij was geconfronteerd met het verhoogde tarief in een van de Thoolse havens: „De havenmeester bracht me de eer ste dag de rekening en zei: betaal morgen maar, dan kun je alvast wen nen aan het tarief." Volgens De Rijke is er voor de ha vengelden een bepaalde constructie in het leven geroepen tussen de bin nenvaart en de gemeente. Dat zou al onder burgemeester Baerends zijn gebeurd. „Die heeft voor ons voor delen, maar ook nadelen." Voorzitter C. Smits kapte de discussie over het havengeld af. Over de toekomst van de Thoolse havens kortteen studie door een extern bureau. En Schutte vaer is een van de partijen die ge hoord zullen worden, zei hij. Schipper C. van Dijke uit Tholen deed weer een oproep aan de leden om toch vooral de thuishaven op te zoeken. Niet alleen tijdens de feest dagen, maar ook tijdens vakanties. Hij vroeg zich verder af wat het kost om in de dijk van de haven in Tholen de coupure terug te brengen, zoals is voorgesteld in een van de raadscom missies. „Dat zou meer mensen naar Tholen trekken, maar daar geloof ik niets van. Als je in de jachthaven ligt en je wil het centrum in, dan maak het niet uit of je door de coupure of over de dijk loopt. Hoe kan nou zoiets? Je zit met een tekort in de ha ven en je wil een coupure aanbren gen voor veel geld." Volgens Ravensteijn betekent het herstel van de coupure een opwaar dering voor de hele omgeving. „Het is een incidentele uitgave waarmee je de aantrekkelijkheid van Tholen kan verhogen. Sint-Annaland profi teert ook van de toeristen. Dat willen we bevorderen. We doen hier eigen lijk nog te weinig voor de toeristen." Kritiek kreeg de gemeente ook van de scheidende voorzitter A. Beur kens. Hij heette Ravensteijn wel kom, maar vroeg zich af waarom wethouder K.A. Heijboer (openjare werken) en burgemeester W. Nuis niet aanwezig waren. „Helaas laat Heijboer weer verstek gaan, terwijl de havens toch tot zijn portefeuille behoren. Ik mag me toch niet inden ken dat Heijboer het niet aandurft om onze vergadering te bezoeken? Verder vind ik het jammer dat ook burgemeester Nuis niet aanwezig is. We hebben al vroeg aan b. en w. de datum van deze vergadering bekend gemaakt. Nuis zal toch neem ik aan, ook wel interesse hebben voor deze bewonersgroep uit zijn gemeente?" Volgens Ravensteijn hebben zijn col lega-bestuurders wel degelijk be langstelling voor de binnenvaart. Hij zei dat hij de boodschap zou over brengen. Volgens de wethouder wordt 2002 voor de schippers een spannend jaar omdat dan duidelijk moet worden wat er met de Thoolse havens gaat gebeuren. „Ze staan nog steeds ter discussie." Ravensteijn noemde het een prachtig gezicht om de schepen weer in de haven te zien liggen. „Ik geloof ook niet zo maar dat het verloren zal gaan. Burgemeester Van der Munnik mijmerde wel eens. Nu doe ik dat ook maar eens." Ravensteijn zei vertrouwen te heb ben in de nieuwe voorzitter Smits. Hij bedankte Beurkens voor zijn in zet. Dat deed ook penningmeester J. Struijk van het hoofdbestuur van Schuttevaer. „U had al snel begrip voor de vereniging. Uw politieke contacten waren uitstekend en tij dens de strijd om het open houden van de haven van Sint-Philipsland heeft u zich kranig geweerd." Struijk prees Beurkens om zijn inbreng bij het oprichten van de Zeeuwse regio. „Vergaderen met Toon is ook een feest en het dreigde daarna ook altijd een feest te worden." Medewerkster mevr. L. van Tooren- burg van het hoofdbestuur zwaaide Beurkens lof toe vanwege zijn in breng op het congres: „U hield de boel stug in de hand. We hebben ook geprobeerd u binnen boord te hou den. Het is erg jammer dat u weg gaat." Beurkens kreeg een gouden horloge en was erg geroerd door de gesproken woorden: „Laten we eerst maar pauze houden," zei hij. Na de pauze werd hij toegesproken door zijn opvolger C. Smits. Hij stel de dat Beurkens als bankman van ve le markten thuis is. En dat het con gers een van zijn hoogtepunten was geweest. Zeker ook door het batig saldo. „Beurkens verloochent zijn afkomst niet. Schuttevaer ligt op koers. Het wordt pittig om het ook zo te houden." Smits lichtte een tipje van de sluier op toen hij over het cadeau begon: „Het wordt druk aan de pols, Toon. Het horloge van het hoofdbestuur is voor de chique, dat van ons is voor je dagelijks werk." Twee horloges dus voor Beurkens. Maar ook een oor konde waarop staat dat hij is be noemd tot erevoorzitter. Namens de regio Zeeland bedankte Boogaard. „De regio was jouw idee. Dat heb je op een perfecte manier gedaan. Je stond op je punten en je had humor." Boogaard had geen klokje meegenomen, maar een mi niatuur zeilbootje. Beurkens bedankte alle sprekers en de leden van de vereniging. Hij was zeer vereerd met het ere-voorzitter- schap. „Geweldig Cees, zei hij tegen zijn opvolger, „nu moet ik altijd rechts van je zitten en je moet me overal mee naar toen nemen. Ik heb het met genoegen gedaan, maar dat kon alleen dankzij mijn vrouw Bep." Zij kreeg dan ook een bos bloemen. A. Lindhout uit Sint-Annaland, van ms Inge en Inge II, werd gekozen in het bestuur. M.J. Hout en C. Smits werden herkozen. Smits was tevens een kwart eeuw lid van de vereni ging. Bestuurslid Fien Kosten prikte hem het bijhorende speldje op. Hij is havenmeester van de jacht- en handelshavens Sint-Annaland en Stavenisse, maar sinds vrijdag ook de nieuwe voorzitter van afdeling Noord-Zeeland van de koninklijke schippersvereniging Schuttevaer. Bovendien is hij al 25 jaar lid van de ze vereniging. De 51-jarige Cees Smits uit Sint-Annaland moet nu zien te laveren tussen de belangen van de binnenvaart en de plezier- vaart. Hij maakt zich er geen zorgen over. „Mijn eigen mening doet er niet toe. Het zijn de leden van Schuttevaer die beslissen wat ze wel en niet willen. Dat moet ik verwoorden. Verder niets." En mochten de belangen tot conflicten leiden en Smits wordt ge vraagd daarin een standpunt in te ne men, dan stuurt hij gewoon de vice- voorzitter, zegt hij. Toch zal het niet altijd gemakkelijk zijn, beseft hij ook. Maar de voorzit ters liggen niet voor het oprapen. „Je kan beter als lid van Schuttevaer in de zaal zitten op een jaarvergadering. Niet iedereen staat te trappelen voor deze functie." Smits heeft het voordeel dat hij de schipperswereld van binnenuit kent. In 1976 voer hij met zijn spits Al liantie op de vaarwegen in Neder land, België en Frankrijk. Vervoerde veevoer, kunstmest en kolen. Hij kwam graag in Frankrijk. „Het is een groot vaargebied, maar ook het mooie weer trok me aan." Toch verzette Smits in 1983 de ba kens en kocht de Diana-S, een sleep boot uit 1930, bouwde die om tot sportvis- en rondvaartboot en begon een nieuw bestaan op de Ooster schelde. In 1990 werd hij haven meester van Sint-Annaland en in 1997 ook van Stavenisse. In datzelf de jaar werd hij ook gevraagd voor de watersportvereniging Sint-Anna land als havenmeester te fungeren. Dat was aanleiding voor Smits om de Diana-S van de hand te doen. Ook omdat hij er een maritiem klusbe drijf op na hield om de wintermaan den te overbruggen als het met de pleziervaart rustig is in de havens. Smits was tot 1997 lid van de afde ling Stavenisse van Schuttevaer. Van af de fusie in 1998 maakt hij deel uit van het bestuur. G. Faasse van de Helena uit Sint- Philipsland is 40 jaar lid van Schut tevaer. Hij was niet aanwezig op de jaarvergadering. De scheiding van gemeenteraad en college van b. en w„ de zogenaamde dualisering, gaat gepaard met extra kosten, bijvoorbeeld voor de aan stelling van een raadsgriffier. De ge meenteraad van Sliedrecht heeft een motie aangenomen, waarin de mi nister van binnenlandse zaken wordt opgeroepen om boter bij de vis te leveren. De financiering van de dualisering mag niet eenzijdig bij de gemeenten komen te liggen. De dekking is nu nog slechts in be perkte mate door het rijk voorzien. Er is alleen een compensatie voor de toename van de vergoedingen aan raadsleden. Door de ontvlech ting van het raadslidmaatschap en het wethouderschap zullen de ge meenten immers geconfronteerd worden met een stijging van het aantal raadsleden, gelijk aan het aantal wethouder. Drie wethouders (maar nu zijn er vier) betekent in de Thoolse situatie dus drie extra raadsleden. Ambtelijke ondersteu ning van de raadsleden vergt ook geld, evenals fractieassistentie. B. en w. staan dan ook sympathiek te genover de motie van Sliedrecht, maar het college wil de zaak via de verenigingen van Zeeuwse en Ne derlandse gemeenten kenbaar ma ken in Den Haag. De raadscommis sie algemeen bestuur en welzijn brengt donderdagavond advies uit aan b. en w. over dit voorstel. De gemeenschappelijke gezond heidsdienst Zeeland moet niet meer onder de gemeente Goes vallen voor de arbeidsvoorwaarden. Door de groei van het GGD-personeel is er inmiddels een eigen personeelsfunc tionaris. Anderzijds zijn de verschil len in de samenstelling van het per soneel van de GGD en de gemeente Goes zodanig, dat een aantal ge meentelijke elementen minder bruik baar is. Voor personeel, directie en vakbonden is dit een onoverzichtelij ke situatie. Daarom wil het GGD-be- stuur de gemeenschappelijke rege ling wijzigen, maar daarvoor moeten alle aangesloten gemeenten, dus ook Tholen, toestemming geven. De raadscommissie algemeen bestuur en welzijn brengt er donderdagavond advies over uit. Op de agenda staat ook de tweede wijziging van de regionale paragraaf van de begroting 2001 van het sa menwerkingsverband welzijnszorg Oosterschelde, een andere gemeen schappelijke regeling waarbij de ge meente Tholen is aangesloten. Advertence I.M.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2002 | | pagina 5