'Schippers willen een thuishaven
omdat ze zoveel van huis zijn'
Havengeld en Waterfront baart
schippers Schuttevaer zorgen
Iferburgh
GGD wijzigt
personeels-
voorwaarden
C. Smits kwart
eeuw lid van
Schuttevaer
Geld nodig
voor dualisering
Vrijdag 4 januari 2002
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
Van de gemeente Tholen moet er een extern adviesbu
reau komen om uit te dokteren wat er met de Thoolse ha
vens moet gebeuren. Als je Toon Beurkens vraagt hoe de
toekomst van de Thoolse havens eruit zal zien, dan weet
hij het wel: maak van Stavenisse en Tholen jachthavens
en houdt Sint-Annaland en Sint-Philipsland open als
thuishaven voor de binnenvaart. Na elf jaar nam hij vrij
dag afscheid als voorzitter van de koninklijke schippers
vereniging Schuttevaer afdeling Noord-Zeeland. De 70-
jarige Fluplander zet een punt achter het bestuurswerk.
Mooi punt
Toon Beurkens (70) stopt na elf jaar als voorzitter van Schuttevaer
Lading verzegelen
Aan de molen
De hoogte van het havengeld in de Thoolse havens en de
bouw van woningen aan de baai van Duivendijk in Tho
len bij het Schelde-Rijnkanaal baart de schippers van
Schuttevaer-afdeling Noord-Zeeland zorgen. Dat bleek
vrijdagmiddag tijdens de jaarvergadering van de konink
lijke schippersvereniging in café Havenzicht in Sint-An
naland. De 51-jarige C. Smits uit Sint-Annaland is de
nieuwe voorzitter van de afdeling. A. Beurkens (70) uit
Sint-Philipsland nam afscheid. Hij kreeg twee horloges
en werd benoemd tot ere-voorzitter.
Maar een blusboot
C. Smits nieuwe voorzitter, A. Beurkens benoemd tot erevoorzitter
b.V.
Antwerpsestraat 12 - 14 - 16
4611 AG Bergen op Zoom
tel. 0164 - 237940 Fax 245360
specialisten in
- Computersnetwerken, systemen op maat.
- Hi-end audio, speciale luisterruimte).
- Beeld en geluidsystemen door heel uw huis.
- Eigen technische dienst en service afdeling.
Economisch gemis
Op koers
„Schuttevaer is de laatste van de voor hetere vuren gestaan. En hij
vijftien verenigingen en stichtingen
waarin ik een bestuursfunctie had,
maar wel een van de mooiste." Het
is de ochtend voor de jaarlijkse ver
gadering van Schuttevaer Noord-
Zeeland. Beurkens oogt ontspan
nen. De avond ervoor heeft hij met
het bestuur al overleg gevoerd over
de bijeenkomst in café Havenzicht
in Sint-Annaland. Het wordt zijn
laatste als voorzitter. Buiten stormt
het. In de haven van Sint-Philips
land liggen zes binnenvaartsche
pen. „Precies op 28 december 1990
ben ik als voorzitter begonnen, op
diezelfde datum stop ik ermee. Dan
heb ik het elf jaar gedaan." De man
van de wal stond aan het roer van
de schippersvereniging. Maar was
geen onbekende op bestuurlijk
vlak.
Vanaf zijn 25ste jaar zat hij in tal
van stichtingen, verenigingen en
kerkelijke instellingen. Hij somt er
een aantal op: het Rode Kruis en
het Groene Kruis in Sint-Philips-
land, de stichting bejaardenzorg
Sint-Philipsland (hij was mede-op-
richter van de Rozeboom), de ou
dervereniging Philadelphia (ook
actief in het Zeeuwse via de federa
tie), president-kerkvoogd van de
Hervormde Gemeente, gemeente
raadslid 1970-1974, cliëntenraad
van de Schutse, stichting vrienden
van de Schutse, stichting netwerk
vrijwilligers in de zorgsector,
Schuttevaer Sint-Philipsland en, na
de fusie met de afdeling Stavenisse,
Noord-Zeeland. Vorig jaar was hij
ook congresvoorzitter van Schutte
vaer in Goes. „Dat laatste heeft me
bijzonder aangesproken. Er waren
260 mensen uit heel Nederland en
het was de eerste keer dat er geld
over was. Toen.ik samen met mede
bestuurslid Fien Kosten naar We-
meldinge reed om het congres voor
te bereiden en in de auto zei dat de
begroting al 65.000 gulden be
droeg, was hij bijna teruggereden
naar huis. Het werd zelfs 110.000
gulden, maar dankzij de sponsors
kwam het bedrag er en hielden we
zelfs wat over. Dat was nog nooit
voorgekomen."
Het geld dat over was, blijft in de
pot van de regio Zeeland van Schut
tevaer. Daar zorgde Beurkens wel
voor. Als het om financiën gaat, wist
en weet hij zijn mannetje te staan.
Als oud-bankdirecteur (32 jaar Boe
renleenbank/Rabobank) had hij wel
had het vrijwilligerswerk niet kun
nen doen als zijn vrouw niet achter
hem had gestaan. „Want ik ben veel
weg geweest, hoor. Op den duur zei
mijn zoon als ik eens een avond
thuis was: moet je niet weg van
avond? Dat is eigenlijk niet goed."
Beurkens heeft zich in de afgelo
pen elf jaar juist sterk gemaakt
voor het oprichten van de regio
Zeeland voor de binnenvaart. „Een
keer per jaar kwamen de zelfstan
dige afdelingen uit de regio bij el
kaar bij een van de afdelingen. De
kosten van de bijeenkomst werden
betaald door de organiserende ver
eniging." De afdeling Schouwen
kwam daar ook naar toe, maar ver
zorgde zelf geen bijeenkomst. „Ze
droegen ook niks af. Dat noem ik
ruifvreters en daar ben ik ontzet
tend op tegen. Ik heb toen een re
glement gemaakt om iedereen mee
te laten betalen. Dat is de enige
manier. En dat is gelukt. Doordat
we een regio waren geworden,
mochten we ook het jaarcongres
organiseren."
Het openhouden van de haven van
Sint-Philipsland ziet Beurkens als
een van de hoogtepunten. „De kaai
is van iedereen. Wie gaat er niet
eens kijken? Het is een mooi punt
van het dorp bij de molen. Net als
in Stavenisse en in Sint-Annaland,
al staat daar de molen iets verder
van de haven. Voor de bevolking is
de haven heel belangrijk. Maar het
ging verkeerd. De gemeente wilde
de haven dicht doen. De toenmali-
ge wethouder Van der Jagt zei: dan
halen we de ringen van de kaai en
de palen eruit. Ik ben toen zo fel
uitgevallen dat hij dreigde de ver
gadering te schorsen."
De dreiging van sluiting bleef,
maar de inwoners van het dorp,
keerden zich massaal tegen het
voorstel van het college en bezoch
ten in groten getale de beraadsla
gingen in de raadscommissie. „Als
de bevolking op de barricade gaat
staan, dan verschrikt de gemeen
te."
Voor de schippers is de haven vol
gens Beurkens ook heel belangrijk.
„Die willen een thuishaven als ze
een hele week of maanden van huis
zijn. Dat kan ik me goed voorstel
len. Het heeft een enorme emotio-
Scheidend voorzitter Beurkens bij de haven van Sint-Philipsland, waar tussen kerst en oud én nieuw zes binnenvaartschepen afgemeerd liggen.
nele waarde." Beurkens snapt wel
dat de gemeente jaarlijks veel bij
moet dragen aan het in standhou
den van de havens, maar wijst erop
dat er voor sportverenigingen ook
erg veel gedaan wordt.
Een derde punt was de fusie met de
afdeling Stavenisse. Sint-Philips
land had meer leden en was vol
gens Beurkens een sterke afdeling.
„Het was na een regiovergadering
op de Grevelingendam dat er twee
bestuursleden van Stavenisse naar
me toen kwamen en vroegen of we
niet samen wilden gaan. Mijn voor
ganger Gerard Meijer wilde dat
niet. Maar samen kom je sterker te
staan bij de gemeente. Toen we nog
niet gefuseerd waren, stond Stave
nisse ook achter ons toen de haven
dicht moest."
Maar voor Sint-Philipsland was de
fusie niet per se noodzakelijk, zegt
Beurkens. „We draaiden heel goed.
We lieten onze jaarvergaderingen
altijd betalen door de Rabobank of
door een oliehandelaar. Die houden
we te vriend. Dat is heel belang
rijk."
De fusie kwam er, en volgens Beur
kens loopt het goed. „Flip de Rijke
is teruggetreden, ik ben voorzitter
geworden. Wij leverden vijf be
stuursleden en .Stavenisse vier. Nu
wordt Cees Smits voorzitter en le
vert Sint-Philipsland vier bestuurs
leden en Stavenisse vijf. Zo is dat
geregeld, over een paar jaar heeft
niemand het meer over die fusie.
Vorig jaar zijn we voor het eerst sa
men gaan eten na afloop van de ver
gadering. Dat is goed verlopen."
Beurkens werd ruim elf jaar gele
den gebeld door de bestuursleden
Fien Kosten en Giel Verkamman.
Of ze eens mochten komen praten.
„Ik had geen flauw idee waarvoor
ze zouden komen. Ik dacht: die wil
len advies over het financieren van
een nieuw schip of zo. Het zijn
zwagers. Ik was toen twee jaar van
de bank weg. Toen kwam de aap uit
de mouw: of ik voorzitter wilde
worden van Schuttevaer. Hoe ko
men jullie daar nou bij?, vroeg ik.
Ze zeiden dat ik al veel voor de
schippers had gedaan en dat ze mij
geschikt vonden voor het voorzitter
schap."
Beurkens kende de binnenvaart al
leen als bankman, maar had ook
ooit als administrateur van de coö
peratieve landbouwvereniging Sint-
Philipsland wel met het laden en
lossen van schepen te maken gehad.
„Dan hadden de schippers hier gerst
geladen en dan moest ik het schip
yerzegelen. De luiken moesten dan
gesloten worden en dan ging er een
touwtje met een loodje aan. Maar
dat laden moest snel gebeuren van
wege het getij. De schippers wilden
dan niet wachten natuurlijk en dan
zei ik altijd: vaar maar op stroom.
Dan waren ze net op tijd de haven
uit. Ik voer dan een stukje mee om
de lading te verzegelen, maar ze
brachten me dan wel terug aan wal.
Dat vond ik prachtig om te doen. En
zo is mijn opstelling altijd geweest.
Helpen als het kan."
Beurkens werkte op de bank in
Sint-Philipsland en het werd hem
wel eens verweten dat hij veel voor
de schippers deed. „Ik hielp ze ook
wel op zaterdag. Een boer heeft
daar wel eens wat van gezegd. Maar
een boer vaart niet op getijden en
dat doet een schipper wel, heb ik
toen geantwoord."
Beurkens vroeg een week bedenk
tijd toen hij gevraagd werd om
voorzitter te worden. „Met die lui
kan ik best accederen, maar ik had
totaal geen idee van de binnenvaart.
Ik wist zo maar net dat een schip in
het water ligt. De organisatie was
me verder ook onbekend. Ik heb
toen bij het hoofdbestuur het een en
ander opgevraagd. Ik kreeg een dik
pak papier, maar dat bleek het bin-
ncnvaartreglement te zijn. Hoe je
met bilgewater om moest gaan, re
gels over links en rechts varen, over
seinen. Het was goed bedoeld, maar
ik had er niks aan. Verkammen en
Kosten zijn mijn leermeesters ge
weest. Twee keer in de maand op
zaterdag praatten ze me bij."
Om toch meer te weten te komen
over de binnenvaart werd Beurkens
uitgenodigd om mee te varen met
Verkammen, op de Lena Johanna.
„We gingen om zand in Thorn in
Limburg en vertrokken vanuit Ber
gen op Zoom bij de Schelde om elf
uur. Maar hoe lang het duurde
voordat we hier bij de Slaakbrug
waren? Ik heb toen pas beseft hoe
lang schippers achter het roer staan.
De andere ochtend om vijf uur wa
ren we in Thorn. Met de auto doe je
er ruim twee uur over." Beurkens
maakte mee wat het is te wachten
'aan de molen', de machine die het
zand in het ruim brengt. En de gro
te klappen die de stenen in het zand
maken als ze de stalen wanden van
het schip raken. Een week was hij
van huis. „Het was een bijzondere
ervaring. Later als ik op vakantie
ging dan kon ik uren bij de sluizen
zitten kijken." Uit de goede contac
ten met Verkamman en Kosten is
een vriendschap voortgekomen,
zegt Beurkens.
Toen Beurkens aantrad, bracht hij
meer structuur aan in de vergade
ringen. „Er waren geen notulen.
Wel wat aantekeningen. Er was
geen agenda bij de bestuursverga
deringen. Dat heb ik ingevoerd. Het
ging allemaal op z'n janboerenfluit
jes."
Over de toekomst van de gemeen
telijke havens is het laatste woord
nog niet gezegd. Beurkens heeft
het onderwerp wel gemist tijdens
de debatten over bestemming Tho
len 2025. Het rijtje langs gaande,
zegt Beurkens: „Tholen heeft een
vluchthaven, maar dat is geen
thuishaven. Als handelshaven is
Tholen niet geschikt. Wel voor re
creatie, maar er zou toch nog wel
plaats moeten blijven voor het af
meren van schepen."
In Sint-Annaland moeten ligplaat
sen blijven voor de binnenvaart,
zegt Beurkens. „We hebben een
goed contact met de watersportver
eniging. Zij doen niks zonder ons
en wij niks zonder hen. "Hier moe
ten beide vloten gebruikt kunnen
blijven maken van de haven.
Stavenisse zou wat Beurkens betreft
naar de recreatievaart kunnen. „Het
aantal schippers neemt er af. Als er
straks maar eentje meer over is, dan
kan die net zo goed in Sint-Anna
land gaan liggen." En Sint-Philips
land - ook de thuishaven van Beur
kens - moet gehandhaafd blijven.
„Nu de haven uitgebaggerd is, kun
nen we er nog jaren mee verder."
De schippers uitten tijdens de rond- klachten bakzeil moet halen. „De
vraag kritiek op het beleid van de ge
meente Tholen om bij Tholen wonin
gen te bouwen vlakbij het Schelde-
Rijnkanaal, de drukbevaren scheep
vaartroute tussen Antwerpen en Rot
terdam. Ere-lid M. Boomsluiter
kaartte de zaak aan nadat hij ook in
het verleden al aandacht voor de
kwestie had gevraagd. Volgens hem
zal de binnenvaart straks last krijgen
van de bewoners in het Waterfront
omdat ze zullen gaan klagen over
overlast van de schepen.
Boomsluiter kan het maar niet begrij
pen dat de woningen zo dicht bij het
kanaal verrijzen. „Wat gaat er straks
gebeuren? Overal wordt er strenger
gecontroleerd op milieu en veilig
heid, maar hier kunnen de bewoners
de scheepvaart gewoon een hand ge
ven, zo dicht komen ze bij elkaar te
zitten."
Volgens J. Boogaard van de regio
Zeeland zal de vaarroute echter in
stand blijven. „Rondvaren via de
Oosterschelde zal nooit worden toe
gestaan. Maar een projectontwikke
laar zal tegen de mensen niets over
overlast zeggen. Die wil geld zien."
Uitgerekend oud-bestuurslid en
schipper J. Sturris uit Stavenisse wil
gaan wonen in het Waterfront. Vol
gens bestuurslid J. van Oeveren
wordt Sturris straks de grootste kla
ger, zo merkte hij op tot grote hilari
teit van de ongeveer 60 aanwezigen
in de bovenzaal van Havenzicht.
Sturris lichte toe dat hij alle voorlich
tingsavonden over het Waterfront
heeft bezocht en steeds heeft gezegd
dat de bewoners te maken krijgen
met geronk van motoren, maar dat dit
niet helpt. „De mensen van de wal
zien alleen maar de voordelen. Ik heb
ze ervoor gewaarschuwd."
Ook Sturris was niet bang dat de
scheepvaart door de verwachte
vaarroute is voor negentig procent
betaald door België. We moeten er
niet zo zwaar aan tillen dat de
scheepvaart in een kwaad daglicht
komt te staan."
Volgens wethouder R. Ravensteijn
voldoet het bestemmingsplan Water
front aan alle eisen. „Een bestem
mingsplan maak je niet zomaar. Voor
veiligheid zijn bepaalde zones in acht
genomen. Dat is allemaal berekend."
De wethouder zei te verwachten dat
de scheepvaart de komende twintig
jaar verder zal groeien en het dus
drukker zal worden op het kanaal tus
sen Tholen en West-Brabant. „Wat
me meer verontrust, is dat er voor dit
traject maar één blusboot is. Dat is
erger dan dat er woningen komen in
het Waterfront."
Maar Boomsluiter was het daar niet
mee eens. „Als de duwvaart met
zware lading door het kanaal vaart,
dan gaat het kopje koffie op tafel in
de woning trillen." Volgens Ph. de
Rijke (oud-voorzitter van de afdeling
Stavenisse) zou er vantevoren met de
bewoners overeengekomen moeten
worden dat ze niet gaan klagen over
de binnenvaart als ze er eenmaal wo
nen. En Boomsluiter vond dat de be
woners beter ingelicht moeten wor
den.
Maar volgens Ravensteijn zijn men
sen wel zo snugger dat ze zich eerst
goed laten informeren over de plaats
van hun toekomstige woning. „Dan
zie je toch dat je aan een druk vaar
water komt te wonen?"
Een ander punt van discussie vormde
de verhoging van het havengeld met
vijf procent. Volgens Van Oeveren
behoort de bijdrage van de schippers
aan de gemeente tot de hoogste in
De nieuwe afdelingsvoorzitter C. Smits (links) kreeg een speldje voor 25 jaar lidmaatschap van Schuttevaer.
Advertentie LM.
Zeeland. Het laden en lossen van
vracht in de Thoolse havens kost de
schippers 45 cent per ton. Raven
steijn zei dat hij al meer klachten had
gekregen. „Maar de verhoging is on
geveer het inflatieniveau. We zijn
heel erg duur, maar wij moeten ook
kijken naar de kosten. Die dekken we
maar voor dertig procent. De ge
meenschap betaalt de overige zeven
tig procent."
Van Oeveren stelde dat de gemeente
met de hoge heffing klanten weg
jaagt. En dat zogenaamde natte be
drijven het voor gezien houden.
Maar de wethouder wees hem er op
dat er nu jaarlijks drie ton nodig is
om de vier havens open te houden.
„Je moet ook kijken waar er markt
is. In Bergen op Zoom wordt aan het
industrieterrein Noordland een los-
wal gemaakt. Dat is natuurlijk per
fect voor de binnenvaart. Daar kan
ook Tholen van profiteren. Op Tho
len is ook wel infrastructuur, maar
moet je daar de gemeenschap voor
laten betalen?"
Van Oeveren bleef de heffing onver
antwoord hoog vinden. Ravensteijn
had ook vernomen dat de recreatie-
vaart over de hoogte van het haven
geld klaagt. „Een deel van de bruine
vloot doet Tholen niet meer aan. Dat
is een economisch gemis. Maar je
moet kiezen: of hogere belastingen
of bezuinigingen invoeren." Sturris
vond da( de verhoging abrupt was in
gevoerd. U bent hier nu al een paar
keer aanwezig geweest. Maar we ho
ren het pas op het laatste moment.
Dat is een kwalijke zaak."
De wethouder legde uit dat de ge
meente zich al in het voorjaar buigt
over de belastingtarieven. „Blijkt
dan dat je een tekort verwacht op de
begroting, dan moet je dat ergens
zien te halen. De voorlaatste keer
zijn de belastingen met 10 procent
verhoogd, nu met 5."
Boogaard vertelde tot groot vermaak
van de aanwezigen dat ook hij was
geconfronteerd met het verhoogde
tarief in een van de Thoolse havens:
„De havenmeester bracht me de eer
ste dag de rekening en zei: betaal
morgen maar, dan kun je alvast wen
nen aan het tarief."
Volgens De Rijke is er voor de ha
vengelden een bepaalde constructie
in het leven geroepen tussen de bin
nenvaart en de gemeente. Dat zou al
onder burgemeester Baerends zijn
gebeurd. „Die heeft voor ons voor
delen, maar ook nadelen." Voorzitter
C. Smits kapte de discussie over het
havengeld af. Over de toekomst van
de Thoolse havens kortteen studie
door een extern bureau. En Schutte
vaer is een van de partijen die ge
hoord zullen worden, zei hij.
Schipper C. van Dijke uit Tholen
deed weer een oproep aan de leden
om toch vooral de thuishaven op te
zoeken. Niet alleen tijdens de feest
dagen, maar ook tijdens vakanties.
Hij vroeg zich verder af wat het kost
om in de dijk van de haven in Tholen
de coupure terug te brengen, zoals is
voorgesteld in een van de raadscom
missies. „Dat zou meer mensen naar
Tholen trekken, maar daar geloof ik
niets van. Als je in de jachthaven ligt
en je wil het centrum in, dan maak
het niet uit of je door de coupure of
over de dijk loopt. Hoe kan nou
zoiets? Je zit met een tekort in de ha
ven en je wil een coupure aanbren
gen voor veel geld."
Volgens Ravensteijn betekent het
herstel van de coupure een opwaar
dering voor de hele omgeving. „Het
is een incidentele uitgave waarmee
je de aantrekkelijkheid van Tholen
kan verhogen. Sint-Annaland profi
teert ook van de toeristen. Dat willen
we bevorderen. We doen hier eigen
lijk nog te weinig voor de toeristen."
Kritiek kreeg de gemeente ook van
de scheidende voorzitter A. Beur
kens. Hij heette Ravensteijn wel
kom, maar vroeg zich af waarom
wethouder K.A. Heijboer (openjare
werken) en burgemeester W. Nuis
niet aanwezig waren. „Helaas laat
Heijboer weer verstek gaan, terwijl
de havens toch tot zijn portefeuille
behoren. Ik mag me toch niet inden
ken dat Heijboer het niet aandurft
om onze vergadering te bezoeken?
Verder vind ik het jammer dat ook
burgemeester Nuis niet aanwezig is.
We hebben al vroeg aan b. en w. de
datum van deze vergadering bekend
gemaakt. Nuis zal toch neem ik aan,
ook wel interesse hebben voor deze
bewonersgroep uit zijn gemeente?"
Volgens Ravensteijn hebben zijn col
lega-bestuurders wel degelijk be
langstelling voor de binnenvaart. Hij
zei dat hij de boodschap zou over
brengen. Volgens de wethouder
wordt 2002 voor de schippers een
spannend jaar omdat dan duidelijk
moet worden wat er met de Thoolse
havens gaat gebeuren. „Ze staan nog
steeds ter discussie."
Ravensteijn noemde het een prachtig
gezicht om de schepen weer in de
haven te zien liggen. „Ik geloof ook
niet zo maar dat het verloren zal
gaan. Burgemeester Van der Munnik
mijmerde wel eens. Nu doe ik dat
ook maar eens."
Ravensteijn zei vertrouwen te heb
ben in de nieuwe voorzitter Smits.
Hij bedankte Beurkens voor zijn in
zet. Dat deed ook penningmeester J.
Struijk van het hoofdbestuur van
Schuttevaer. „U had al snel begrip
voor de vereniging. Uw politieke
contacten waren uitstekend en tij
dens de strijd om het open houden
van de haven van Sint-Philipsland
heeft u zich kranig geweerd." Struijk
prees Beurkens om zijn inbreng bij
het oprichten van de Zeeuwse regio.
„Vergaderen met Toon is ook een
feest en het dreigde daarna ook altijd
een feest te worden."
Medewerkster mevr. L. van Tooren-
burg van het hoofdbestuur zwaaide
Beurkens lof toe vanwege zijn in
breng op het congres: „U hield de
boel stug in de hand. We hebben ook
geprobeerd u binnen boord te hou
den. Het is erg jammer dat u weg
gaat." Beurkens kreeg een gouden
horloge en was erg geroerd door de
gesproken woorden: „Laten we eerst
maar pauze houden," zei hij.
Na de pauze werd hij toegesproken
door zijn opvolger C. Smits. Hij stel
de dat Beurkens als bankman van ve
le markten thuis is. En dat het con
gers een van zijn hoogtepunten was
geweest. Zeker ook door het batig
saldo. „Beurkens verloochent zijn
afkomst niet. Schuttevaer ligt op
koers. Het wordt pittig om het ook
zo te houden."
Smits lichtte een tipje van de sluier
op toen hij over het cadeau begon:
„Het wordt druk aan de pols, Toon.
Het horloge van het hoofdbestuur is
voor de chique, dat van ons is voor je
dagelijks werk." Twee horloges dus
voor Beurkens. Maar ook een oor
konde waarop staat dat hij is be
noemd tot erevoorzitter.
Namens de regio Zeeland bedankte
Boogaard. „De regio was jouw idee.
Dat heb je op een perfecte manier
gedaan. Je stond op je punten en je
had humor." Boogaard had geen
klokje meegenomen, maar een mi
niatuur zeilbootje.
Beurkens bedankte alle sprekers en
de leden van de vereniging. Hij was
zeer vereerd met het ere-voorzitter-
schap. „Geweldig Cees, zei hij tegen
zijn opvolger, „nu moet ik altijd
rechts van je zitten en je moet me
overal mee naar toen nemen. Ik heb
het met genoegen gedaan, maar dat
kon alleen dankzij mijn vrouw Bep."
Zij kreeg dan ook een bos bloemen.
A. Lindhout uit Sint-Annaland, van
ms Inge en Inge II, werd gekozen in
het bestuur. M.J. Hout en C. Smits
werden herkozen. Smits was tevens
een kwart eeuw lid van de vereni
ging. Bestuurslid Fien Kosten prikte
hem het bijhorende speldje op.
Hij is havenmeester van de jacht- en
handelshavens Sint-Annaland en
Stavenisse, maar sinds vrijdag ook
de nieuwe voorzitter van afdeling
Noord-Zeeland van de koninklijke
schippersvereniging Schuttevaer.
Bovendien is hij al 25 jaar lid van de
ze vereniging. De 51-jarige Cees
Smits uit Sint-Annaland moet nu
zien te laveren tussen de belangen
van de binnenvaart en de plezier-
vaart.
Hij maakt zich er geen zorgen over.
„Mijn eigen mening doet er niet toe.
Het zijn de leden van Schuttevaer die
beslissen wat ze wel en niet willen.
Dat moet ik verwoorden. Verder
niets." En mochten de belangen tot
conflicten leiden en Smits wordt ge
vraagd daarin een standpunt in te ne
men, dan stuurt hij gewoon de vice-
voorzitter, zegt hij.
Toch zal het niet altijd gemakkelijk
zijn, beseft hij ook. Maar de voorzit
ters liggen niet voor het oprapen. „Je
kan beter als lid van Schuttevaer in
de zaal zitten op een jaarvergadering.
Niet iedereen staat te trappelen voor
deze functie."
Smits heeft het voordeel dat hij de
schipperswereld van binnenuit kent.
In 1976 voer hij met zijn spits Al
liantie op de vaarwegen in Neder
land, België en Frankrijk. Vervoerde
veevoer, kunstmest en kolen. Hij
kwam graag in Frankrijk. „Het is een
groot vaargebied, maar ook het
mooie weer trok me aan."
Toch verzette Smits in 1983 de ba
kens en kocht de Diana-S, een sleep
boot uit 1930, bouwde die om tot
sportvis- en rondvaartboot en begon
een nieuw bestaan op de Ooster
schelde. In 1990 werd hij haven
meester van Sint-Annaland en in
1997 ook van Stavenisse. In datzelf
de jaar werd hij ook gevraagd voor
de watersportvereniging Sint-Anna
land als havenmeester te fungeren.
Dat was aanleiding voor Smits om
de Diana-S van de hand te doen. Ook
omdat hij er een maritiem klusbe
drijf op na hield om de wintermaan
den te overbruggen als het met de
pleziervaart rustig is in de havens.
Smits was tot 1997 lid van de afde
ling Stavenisse van Schuttevaer. Van
af de fusie in 1998 maakt hij deel uit
van het bestuur.
G. Faasse van de Helena uit Sint-
Philipsland is 40 jaar lid van Schut
tevaer. Hij was niet aanwezig op de
jaarvergadering.
De scheiding van gemeenteraad en
college van b. en w„ de zogenaamde
dualisering, gaat gepaard met extra
kosten, bijvoorbeeld voor de aan
stelling van een raadsgriffier. De ge
meenteraad van Sliedrecht heeft een
motie aangenomen, waarin de mi
nister van binnenlandse zaken
wordt opgeroepen om boter bij de
vis te leveren. De financiering van
de dualisering mag niet eenzijdig
bij de gemeenten komen te liggen.
De dekking is nu nog slechts in be
perkte mate door het rijk voorzien.
Er is alleen een compensatie voor
de toename van de vergoedingen
aan raadsleden. Door de ontvlech
ting van het raadslidmaatschap en
het wethouderschap zullen de ge
meenten immers geconfronteerd
worden met een stijging van het
aantal raadsleden, gelijk aan het
aantal wethouder. Drie wethouders
(maar nu zijn er vier) betekent in de
Thoolse situatie dus drie extra
raadsleden. Ambtelijke ondersteu
ning van de raadsleden vergt ook
geld, evenals fractieassistentie. B.
en w. staan dan ook sympathiek te
genover de motie van Sliedrecht,
maar het college wil de zaak via de
verenigingen van Zeeuwse en Ne
derlandse gemeenten kenbaar ma
ken in Den Haag. De raadscommis
sie algemeen bestuur en welzijn
brengt donderdagavond advies uit
aan b. en w. over dit voorstel.
De gemeenschappelijke gezond
heidsdienst Zeeland moet niet meer
onder de gemeente Goes vallen voor
de arbeidsvoorwaarden. Door de
groei van het GGD-personeel is er
inmiddels een eigen personeelsfunc
tionaris. Anderzijds zijn de verschil
len in de samenstelling van het per
soneel van de GGD en de gemeente
Goes zodanig, dat een aantal ge
meentelijke elementen minder bruik
baar is. Voor personeel, directie en
vakbonden is dit een onoverzichtelij
ke situatie. Daarom wil het GGD-be-
stuur de gemeenschappelijke rege
ling wijzigen, maar daarvoor moeten
alle aangesloten gemeenten, dus ook
Tholen, toestemming geven. De
raadscommissie algemeen bestuur
en welzijn brengt er donderdagavond
advies over uit.
Op de agenda staat ook de tweede
wijziging van de regionale paragraaf
van de begroting 2001 van het sa
menwerkingsverband welzijnszorg
Oosterschelde, een andere gemeen
schappelijke regeling waarbij de ge
meente Tholen is aangesloten.
Advertence I.M.