Man reed te hard om
vriendin op te halen
Verburgh
Shell Bal en Rabobank Tholen
helpen Ten Anker uit euronood
Intensievere teelten mogelijk met
vroeger product en betere kwaliteit
'Bromfietser gaf toe
dat hij te hard reed'
Mededeling
Haast op Krabbenkreek
komt man duur te staan
Hoofagent als getuige
in zaak over valse naam
Twee weken
cel voor
'hardnekkig
recidivist'
Thoolse boeren en tuinders achter zoetwaterplan
maandag 24 december
maandag 31 december
als aanklager wilt geld zien
Voorrangsfout bij Kettingdijk
De Rond volgt
Petermeijer op
Donderdag 20 december 2001
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
Boete 700 gulden voor 149 km per uur
De 46-jarige A.J.C. uit Oud-Tonge had haast toen hij eind
januari van zijn woonplaats Oude-Tonge over Tholen naar
zijn werk in Bergen op Zoom reed. Op de Krabbenkreek-
weg tussen Sint-Philipsland en Oud- Vossemeer drukte hij
het gaspedaal diep in en haalde daar een snelheid van 149
kilometer per uur, terwijl 100 kilometer is toegestaan.
Ruime marge
De 32-jarige M.K. uit Sint-Maartensdijk is vrijdag door
de kantonrechter in Tholen veroordeeld tot het betalen
van een boete van 690 gulden wegens het overschrijden
van de maximum snelheid met 50 kilometer. K. was met
zijn auto op 9 juni op de provinciale weg onder Tholen
op weg naar Sint-Annaland.
*r
b.tf.
Antwerpsestraat 12 - 14 - 16
4611 AG Bergen op Zoom
tel. 0164 - 237940 Fax 245360
specialisten in
- Computersnetwerken, systemen op maat.
- Hi-end audio, (speciale luisterruimte).
- Beeld en geluidsystemen door heel uw huis.
- Eigen technische dienst en service afdeling.
Kwaliteit
Solidariteit
Autosleutels
Grote gevolgen
In verband met
Kerstmis en Oud Nieuw
zijn ai onze kantoren gesloten op:
en
VGZ wenst u prettige feestdagen
en een voorspoedig 2002
De man was al eerder in de fout ge
gaan. Vrijdag legde de kantonrech
ter hem 700 gulden boete op. Maakt
hij zich de eerstkomende twee jaar
weer schuldig aan te hard rijden,
dan zal zijn rijbewijs voor vier
maanden worden ingetrokken.
„Het was een hectische periode,"
zei de verdachte tegen kantonrech
ter M.J.M. Klarenbeek in het oude
stadhuis van Tholen. Zijn vrouw
had een hernia. Naast het werk als
ontwerper bij een ontwerpbureau
moest hij thuis ook inspringen om
zijn echtgenote te ontlasten. Boven
dien had hij die ochtend nog getankt
omdat hij daar de avond ervoor
geen kans voor had gezien. Daar
door had hij minder tijd om de af
stand van huis naar zijn werkaf
spraak te overbruggen. „Ik heb een
foutje gemaakt, maar het leverde
geen gevaar op."
Maar volgens de rechter was het
niet de eerste maal dat C. voor te
hard rijden was gepakt. In novem
ber 1999 werd hij veroordeeld tot
het betalen van een boete van 385
gulden. Het was volgens de rechter
ongeveer hetzelfde geval. „Daar
was ik net van bekomen," zei de be
stuurder. „Ik heb een cruisecontrol
in de auto aangebracht om dit te
voorkomen. Een auto is voor mijn
werk heel belangrijk."
De officier van justitie R.T.C.N.
Jeuken wees erop dat C. veel te hard
had gereden en dat de snelheid van
149 kilometer per uur 'gecorri
geerd' was met 6 kilometer in zijn
voordeel naar 144 kilometer per
uur. „Als dat niet was gedaan, dan
was uw rijbewijs op de tocht komen
staan. Vorig jaar reed u ook 30 kilo
meter per uur te hard. Als u dan de
regels weer overschrijdt, dan komt
u in een regeling te vallen waarbij
straf en boetes worden opgelegd."
De officier eiste 700 gulden boete of
14 dagen gevangenisstraf en een rij
ontzegging van vier maanden voor
waardelijk. Met andere woorden: als
hij in twee jaar weer in de fout gaat,
wordt zijn rijbewijs voor vier maan
den ingetrokken. Verdachte wilde
weten of de correctie op de snelheid
wel goed was berekend. Volgens de
officier van justtie was dat zeker het
geval. Er was met 6 kilometer een
ruime marge gehanteerd volgens of
ficiële richtlijnen, zei hij. „Maar
waarschijnlijk reed u zelfs nog har
der."
Volgens C. kon er ook een afwijking
in het apparaat zitten. Hij had dat
gezien in een autoprogramma op de
Engelse televisie. Maar volgens de
officier betrof dat apparatuur die
hier niet wordt gebruikt.
De verdachte wees nogmaals op de
huishoudelijke omstandigheden en
voerde aan dat hij na de eerste over
treding zijn leven had gebeterd.
Maar volgens de rechter waren de
omstandigheden ontoereikend om
'zo hard te rijden.' Hij zag geen re
den om af te wijzen van de eis. C.
betreurde de uitspraak en wees er op
dat hij (werkend voor een uitzend
bureau) al een 'jaar op de schopstoel
zat'. Maar de rechter was niet onder
de indruk van dit verweer: „De straf
had u nog niet gehad."
De maximumsnelheid bedraagt daar
80 kilometer per uur, maar K. had
haast en reed 130 kilometer. Hij was
niet aangehouden, maar later telefo
nisch door de politie gehoord. Op de
vraag van kantonrechter M.J.M. Kla
renbeek waarom hij die nacht zo hard
had gereden, antwoordde K. dat hij
zijn vriendin wilde ophalen. Die was
in Sint-Annaland uit geweest en na
een avondje stappen had ze over
moeten geven. Er was volgens K.
geen taxi die haar wilde vervoeren.
„Toen ben ik er vanuit Rotterdam
snel naar toe gereden omdat niemand
haar mee wilde nemen."
De rechter vond niet dat K. daarom
zo hard over de Thoolse wegen
moest rijden. „Ze had ook nog wel
tien minuten kunnen wachten."
De officier van justitie R.T.C.N. Jeu
ken merkte op dat K. een zeven jaar
oude straflijst heeft. Hij vroeg wat het
beroep was van K. en wat hij maan
delijks verdiende. K. legde uit dat hij
glazenwasser is en in vier weken net
to 3200 gulden verdient.
Uit het telefonisch contact met de
vriendin was volgens de officier ge
bleken dat er al veel bekeuringen wa
ren geweest. Maar K. wist daar niets
vanaf. Wel dat hij één keer eerder van
de weg was gehaald. Volgens de offi
cier staat er echter nog een boete
open, van 575 gulden. Maar K. zei
dat die wel betaald is. Bovendien had
zijn vriendin gezegd dat er meerdere
boetes niet betaald waren.
Volgens de officier was de overtre
ding fors. En had K. geen voldoende
excuses aangevoerd voor zijn rijge
drag. „We letten bij de snelheidsover
treding op de gevolgen die bij een on
geval kunnen optreden. De snelheid
bepaalt de aard van letsel." Hij eiste
690 gulden boete of 13 dagen hechte
nis. K. vond het wel goed zo, zei hij.
De rechter nam de eis over.
n[j$
\r
jV'
V.
Twee weken cel en zes maanden in
trekken van het rijbewijs. Dat was
de straf die de 30-jarige D.S. uit
Sint-Maartensdijk vrijdag werd op
gelegd door de kantonrechter in
Tholen. Het was de zoveelste maal
dat verdachte was aangehouden
omdat hij onverzekerd in een auto
reed, zo bleek bij de behandeling
van zijn zaak. „En hardnekkig reci
divist," zei rechter M.J.M. Klaren
beek die S. bij verstek veroordeel
de.
De 34-jarige A.A.W. uit Oud-Vos
semeer is voor drie maanden zijn
rijbewijs kwijt. Bovendien moet hij
500 gulden boete betalen. W. was
weer betrapt op het overschrijden
van de maximum snelheid. Dit keer
had hij 31 kilometer te hard gere
den. Volgens officier van justitie
R.T.C.N. Jeuken had de verdachte
(die niet aanwezig was) gezegd dat
hij snel thuis moest zijn omdat de
wasmachine overliep, maar later
kwam hij weer met een ander ex
cuus. Eerder was W. een boete op
gelegd van 1325 gulden voor het
zelfde vergrijp. De rechter was dui
delijk: „Meneer wil er onderuit
komen."
De 39-jarige W.A.M. uit Zevenber
gen werd bij verstek veroordeeld tot
een geldboete van 465 gulden om
dat hij de maximumsnelheid met 33
kilometer per uur had overschreden.
En de 25-jarige A.K. uit Sprundel
kreeg een boete van 720 gulden aan
zijn broek omdat hij met een onver
zekerde auto had rond gereden.
Ook dit was niet de eerste keer. De
eerste overtreding dateerde van
twee jaar geleden. Daarvoor werd
hij al ter verantwoording geroepen
op het kantongerecht in Bergen op
Zoom.
De 43-jarige L.M.G. uit Sint-Phi
lipsland moet 540 gulden boete be
talen (of tien dagen cel) omdat hij
37 kilometer te hard had gereden op
een weg waar maar 80 kilometer is
toegestaan. G. was al eerder veroor
deeld voor hard rijden. De 21-jarige
E.v.O. uit Sint-Maartensdijk kreeg
een boete van 360 gulden. Zij was
gepakt omdat ze onverzekerd met
een auto had gereden. De 35-jarige
E.Z. uit Oosterhout wordt opnieuw
gedagvaard. Hij was aangehouden
voor diefstal en had geen rijbewijs,
maar zit nu in de gevangenis in
Zutphen.
Advertentie I.M.
Mevr. Bal links) en M.J. Hoek rechts) overhandigden de eurokits in Ten Anker aan o.a. P. Bijl en mevr. P. Ottevanger-Deurloo.
Autobedrijf Bal in Tholen
heeft onlangs een ingrijpende
verbouwing achter de rug.
Toen hielp de Rabobank
Tholen de gerenommeerde
onderneming aan de Watt
straat om de ambitieuze doel
stellingen te verwezenlijken.
Dinsdag kwam Bal de finan
ciële instelling te hulp. Met
geld nog wel!. Om precies te
zijn met eurokits, de gratis
setjes met acht euromunten
ter waarde van f 8,55 die elke
Nederlander boven de 6 jaar
vrijdag kon afhalen. Met de
distributie was het op het
platteland echter slecht ge
steld. „We hebben er in eer
ste instantie 3000 ontvangen
en later kregen we er nog 300
bij, maar we moesten er voor
ons werkgebied eigenlijk
12.000 hebben", zegt ad
junct-directeur Rien Hoek
van Rabobank Tholen, die
geregeld nee moest verko
pen. „Shell-station Bal had er
volop en die kreeg er zelf nog
bij. Dankzij de medewerking
van Bal konden we de bewo
ners van Ten Anker van de
eurokit voorzien en dat heb
ben wij en de mensen in Ten
Anker bijzonder op prijs ge
steld." (Advertentie I.M.)
Rietkerk: Wat is 60 gulden per hectare als je het afzet tegen de kwaliteitsverhoging die het oplevert
Circa twintig grondgebruikers en eigenaren hebben donderdag in Meul-
vliet in Tholen verklaard te willen meebetalen aan een proefproject met
zoet water rond Tholen, Oud-Vossemeer en een deel van Poortvliet. Slechts
enkele aanwezigen hikten aan tegen de kosten die voorlopig op zestig gul
den per hectare zijn berekend. De initatiefgroep kreeg groen licht om het
plan in overleg met het waterschap verder uit te werken. Johan van der
Wel, een van de leden van de projectgroep zoet water, was blij met de me
dewerking. „We zullen er voor strijden dat de prijs naar beneden gaat"
Van der Wel vormt samen met E. Wel zijn gehoor voor. Ook bij ver-
Rietkerk en J. van Dalen het drie- koop of overdracht van een bedrijf
manschap dat het zoetwaterproject zorgt zoet water voor een hogere
van de grond wil tillen. De Thoolse
boeren en tuinders worden bijge
staan door C. Michielsen (ZLTO).
Het plan gaat uit van het benutten
van de hoofdwatergangen die zou
den moeten worden doorgespoeld
met zoet water uit het Zoommeer.
Het gaat om ongeveer 900 ha in een
gebied tussen de gemalen Een
dracht ten zuiden van Tholen,
Loohoek bij Poortvliet en De Drie
Grote Polders nabij Oud-Vosse-
meer. Met betrekkelijk eenvoudige
middelen zouden ook agrariërs in
de onmiddellijke omgeving van het
proefgebied mee kunnen profiteren.
Van der Wel drong aan op een snelle
besluitvorming. „Het waterschap
wil graag meewerken, als er genoeg
dekking is vanuit het gebied. Als we
niet willen worden de sluizen open
gezet richting Eendracht en dan is
het voorgoed voorbij."
De tijd dringt voor de Thoolse boe
ren. Nu is het Zoommeer nog zoet,
maar er gaan steeds meer stemmen
op om zout water in te laten. Van
der Wel kantte zich in felle bewoor
dingen tegen een mogelijke verzil-
ting van het gebied. Hij citeerde
daarbij uit de vorige week versprei
de informatiekrant over 'bestem
ming Tholen', waarin de meeste in
woners verklaren dat zij geen grote
toekomst voor de landbouw op Tho
len zien weggelegd. Juist zoet water
is volgens Van der Wel noodzakelijk
om de boeren in de gemeente een
toekomst te geven. Zoet water
maakt intensievere teelten mogelijk
en draagt bij aan een vroeger pro
duct van een betere kwaliteit. Met
name spruiten, knolselderij, witlof,
cichorei en vroege aardappelsoorten
halen door tijdige beregening met
zoet water een hoger rendement.
Verhuur van grond in een zoetwa-
tergebied, bijvoorbeeld voor bloem
bollenteelt, levert ook aanmerkelijk
meer op dan in de huidige situatie.
In de Noord-Oostpolder lopen de
verhuurprijzen al op tot circa 8.000
gulden per hectare, hield Van der
prijs. „Wanneer over tien, vijftien
jaar uw zoon vraagt waarom er geen
zoet water op het bedrijf is, moet u
kunnen zeggen: ik heb er voor ge
vochten, jongen, maar het is niet ge
lukt. Voor de toekomst is zoet water
nog belangrijker dan voor de ko
mende drie, vier jaar. Mogelijkhe
den zijn er plenty, als je er maar
naar wilt kijken."
De kracht van het Thoolse proefpro
ject is volgens de initiatiefgroep, in
vergelijking met een mislukt plan
van tien jaar geleden, de lage inves
tering. Bij een vergelijkbaar project
in de gemeente Reimerswaal wordt
door het waterschap uitgegaan van
zestig gulden per jaar per hectare.
Van der Wel vond dat nog altijd aan
de hoge kant. „Het doorspoelen zijn
de kosten niet. Het leeuwendeel van
de kosten bestaat uit het toezicht
door het waterschap en het onder
houd. Dat busje van het waterschap
rijdt niet voor niks rond. De water
gangen worden uitgebaggerd en de
kanten moeten extra worden ge
maaid en gekorfd. Daar zitten de
kosten in."
Ook ZLTO-beleidmedewerkster C.
Michielsen hield de aanwezigen
voor dat zestig gulden per hectare
de maximumprijs is. „Alleen in het
ergste geval komen we op die prijs
uit. Het waterschap moet enkele
kunstwerken aanleggen in het ge
bied, meetpunten om de kwaliteit
van het water te monitoren. Moge
lijk dat een deel van die kosten kun
nen worden gesubsidieerd uit potjes
voor een vitaal platteland. Daarmee
zouden de kosten lager kunnen wor
den. We willen het niet mooier
voorstellen dan het is. Maar de prijs
kan enkel lager worden dan de zes
tig gulden waar we nu over spre
ken."
Veel van de aanwezigen hadden, ge
zien de ervaringen met het fijnmazi
ge plan van tien jaar geleden, aan
vankelijk hun twijfels over het
proefproject. Ook is er weinig ver
trouwen in het waterschap. Van der
Wel: „Het waterschap luistert nooit
naar het weerbericht. Als we een
donderbui hebben gehad staan de
sloten boordevol. Het doorspoelen
van winter- naar zomerpeil gebeurt
te drastisch." Fruitteler J.van Dijk
had ook slechte ervaringen met het
schap. In de bloeiperiode van het
fruit is het water volgens hem van
slechte kwaliteit. „Het is puur on
wil van het waterschap. Het water
schap is er voor ons, maar ze doen
alsof wij er voor hen zijn." Van der
Wel begreep de problemen van zijn
collega: „Ik kan het waterschap niet
verdedigen. Ik ben nogal driftig van
aard. Ik zou ze wel eens in de haren
willen vliegen."
M. Geuze was bevreesd dat met het
zoete water ook de kansen op bruin
rot toenemen. Van der Wel geloofde
daar niet zo in. „De inlaat vanuit de
Weihoek blijft zilt. Daardoor krijg
je volgens mij geen nachtschade
achtige begroeiing. Mijn gevoel
zegt dat je er de eerstkomende tien
jaar geen last van hebt. Een eventu
eel beregeningsverbod geldt ook al
leen maar voor aardappelen, niet
voor andere gewassen." J. van Gor-
sel wilde weten hoe het waterschap
denkt over boeren die buiten de ro
de lijn van het nu gemarkeerde ge
bied zitten en toch willen meepro
fiteren van het zoete water. Met
pompen zouden zij eenvoudig het
zoete water bij hun grond kunnen
krijgen. De kosten van het project
worden door de bredere deelname
op die manier lager. Volgens Van
der Wel heeft het waterschap daar
over nog geen standpunt ingeno
men. Uit eigen ervaring beschreef
hij wel hoe makkelijk en goedkoop
het is om met een pomp het water
aan de andere kant van de dijk te
krijgen. „Het kost alleen een beetje
gasolie."
Ook het afrekenen van het gebruikte
water leverde stof voor discussie op.
De eenvoudigste oplossing, indivi
dueel afrekenen per kuub, is moei
lijk te realiseren. Ook het oprichten
van een watercorporatie stuit vol
gens Michielsen op de nodige pro
blemen. „Een corporatie ligt vrij
lastig. Denk alleen maar aan wat er
bij komt kijken aan heffingen en de
gevolgen bij een eventueel faillisse
ment. Als werkgroep kiezen we
voor een eenvoudige variant. Op die
manier komen we eerder tot resulta
ten. Een heuse corporatie zou jaren
aan overleg vergen."
Bloemzaadkweker J. van Zetten
riep op tot onderlinge solidariteit.
Van Zetten, die zijn brood verdient
op drie hectare, had volgens colle
ga's uit de akkerbouw makkelijk
praten. Zij hebben meer grond, en
betalen dus straks ook een hogere
bijdrage. „Een lachertje', zei Van
Zetten over die houding. „We zijn
altijd geneigd om naar de ander te
kijken. Daar moeten we vanaf. We
moeten nu bereid zijn om een offer
te brengen. Als de buurman straks
de resultaten ziet van het zoete wa
ter, dan komt hij ook over de sloot."
Ook E. Rietkerk pleitte voor een
loyale houding. „Wat is zestig gul
den per hectare, als je het afzet te
gen de kwaliteitsverhoging die het
oplevert. Zeventig procent van de
hectares in het gebied moet het er
mee eens zijn. Dan hebben we vol
doende draagvlak. We moeten het
doen. Voor dit geld krijgen we het
nooit meer."
Volgens M. Geuze moest iedereen
wel ja zeggen. „Met aardappelen,
suikerbieten, tarwe en graszaad ko
men we er niet meer. We hebben in
tensievere producten nodig, en dus
ook zoet water." R van der Slikke
bleef twijfelen, want met zijn grond
zit hij een heel eind van de door te
spoelen watërgang af. A. Geluk wil
de wel meedoen, mits de kwaliteit
van het zoete water door het water
schap gegarandeerd kan worden. E.
Kosten en M. Stoutjesdijk uit de
Peuksepolder gingen akkoord, ook
al ligt hun grond voor een deel bui
ten de rode lijn die de grenzen van
het proefproject markeert. „Maar
dit project heeft een uitstraling over
de rode lijn."
De initiatiefgroep gaat nu zo snel
mogelijk met het waterschap om de
tafel zitten om het zoetwaterplan
verder uit te werken. Bij een vol
gende bijeenkomst wil de werk
groep ook een vertegenwoordiger
van het schap uitnodigen, die alle
technische vragen van de boeren en
tuinders kan beantwoorden. Ko
mend jaar kan er volgens Van der
Wel nog niet geprofiteerd worden
van het zoete water op Tholen. „Het
is onze bedoeling om dit over twee,
driejaar draaiende te hebben."
Hoofdagent A. Weijler van de Thoolse politie wordt opgeroepen om
voor het kantongerecht in Zierikzee als getuige op treden in de zaak te
gen de 36-jarige L.M. uit Bergen op Zoom. M. zou zonder geldig rijbe
wijs hebben gereden en een valse voornaam hebben opgegeven. Volgens
de verdachte is er echter geen proces verbaal opgemaakt toen hij eind
maart 's nachts in Sint-Maartensdijk staande werd gehouden.
Volgens rechter M.J.M. Klarenbeek kende M. „Er is geen proces-ver
was M. Achter 't Bos bij een contro
le aangehouden door de politie, zo
zei hij vrijdag tijdens de zitting in
Tholen. Toen de politie een alcohol-
lucht bemerkte, werd de bestuurder
gevraagd een blaastest te doen. M.
is toen ook om zijn persoonsgege
vens gevraagd. Daarbij zou hij de
naam van zijn broer als voornaam
hebben genoemd. Tijdens het ver
hoor en het opvragen van gegevens
dat daarop volgde, bleek dat onder
de naam van zijn broer nog een boe
te van 2850 gulden open stond.
Toen M. dat hoorde, zou hij zijn
werkelijke voornaam hebben ge
noemd. „U heeft dus een valse
naam opgegeven," zei de rechter.
M. verweerde zich tegenover de
rechter door te stellen dat de politie
geen proces-verbaal van de aanhou
ding had opgemaakt. Volgens M.
kwam de hoofdagent met een lijst
met bekeuringen op zijn naam,
maar die behoorden volgens de ver
dachte toe aan zijn broer. Daarvoor
had hij zelfs al eens aangifte ge
daan, zei hij. „Iemand heeft meer
dere malen mijn naam gebruikt."
Toen zijn vriendin die bewuste
nacht thuis zijn paspoort op had ge
haald, zag de politie dat hij niet de
broer was waar hij zich voor had
uitgegeven.
De rechter stelde dat de politie het
hele verhaal wel degelijk op papier
had gesteld. En de officier van justi
tie R.T.C.N. Jeuken stelde dat M.
dat ook heeft toegegeven. Dat ont
haal opgemaakt." Volgens de offi
cier had M. ondertekening van het
verbaal geweigerd.
M. bestreed ook dat hij geen geldig
rijbewijs zou hebben. „Dat staat wel
zo bij de politierechter in Middel
burg, maar dat is niet zo." De rech
ter stelde ook vast dat M.'s handte
kening ontbrak. Toen de rechter
hem vroeg of hij de naam van zijn
broer had genoemd, ontkende M.
dat. „Nee, ik heb alleen mijn achter
naam genoemd."
M. werd op het politiebureau ge
vraagd zijn autosleutels in te leve
ren, maar weigerde dat. Hij vroeg
de rechter om de hele zaak nog eens
na te gaan. De officier leidde uit de
uitleg van M. af dat hij zijn broer
wilde 'terugpakken' voor de boetes
die hij hem had bezorgd. „Daarom
heeft u een valse naam opgegeven."
De rechter besloot de zaak verder
uit te zoeken en de hoofdagent op te
roepen als getuige op de zitting van
het kantongerecht op 8 januari in
Zierikzee. M. was het daarmee
eens. „Ik wil een advocaat meene
men. Ik heb het proces-verbaal niet
getekend." De rechter nuanceerde
dat: „U heeft het wel onderschreven
maar niet ondertekend."
Toen M. wegging en de rechter en
de officier de hand schudde, zei hij
lacherig tegen de officier: „U bent
de aanklager hè, U wilt geld zien."
De 27-jarige J.J.B. uit Poortvliet kreeg vrijdag van de kantonrechter
een boete van 350 gulden opgelegd voor een voorrangsfout vorig jaar
december bij Tholen waarbij een bromfieters gewond raakte. B. kwam
met zijn auto over de Postweg en wilde de Kettingdijk inslaan. Toen hij
dat deed, kwam hij in botsing met een bromfietser die uit dezelfde rich
ting kwam en rechtdoor wilde rijden.
De bromfietser had voorrang en fouten straffen op. Je moet altijd
raakte de auto van B. aan de zij
kant. Volgens de verdachte reed de
bromfietser echter te hard en had
dat zelf ook toegegeven. Het was
gebeurd rond vijf uur in de sche
mering, vertelde B. op de zitting in
Tholen. „Ik reed in de eerste ver
snelling en zag niemand aanko
men. Ineens vloog de bromfietser
in de flank van de auto."
B.'s eerste reactie was dat de
bromfietser harder reed dan 40 ki
lometer per uur. „Binnen zo'n kor
te tijd vanaf de stoplichten kun je
dat anders nooit halen. Dat gaf de
bromfietser zelf ook toe."
De rechter wilde weten of B. de
brommer niet had ingehaald op het
stuk vanaf te kruising, maar B. had
niets gezien. Zelf had hij op dit
stuk niet harder gereden dan 80 ki
lometer per uur omdat 'er een
flitspaal staat' die hardrijders regi
streert.
Bij de botsing brak de bromfietser
een arm, had blauwe plekken over
zijn lichaam en een beschadigde
knie. B. alarmeerde zelf de ambu
lance en zocht de bromfietser na
het ongeval thuis op.
Volgens rechter M.J.M. Klaren
beek heeft de politie niet in het
proces verbaal opgenomen dat de
bromfietser te hard zou hebben ge
reden. B. betoogde dat hij dat wel
heeft gezegd, maar dat zijn verkla
ring hem niet is uitgereikt. Volgens
officier van justitie R.T.C.N. Jeu
ken staat het wel in de stukken.
In zijn eis stelde de officier dat B.
wel degelijk een voorrangsfout
heeft gemaakt. „En zo'n kleine
fout, kan grote gevolgen hebben.
Het is mogelijk dat de bromfietser
te hard heeft gereden en het is ook
wel voor te stellen dat u vanuit uw
ooghoek de situatie niet goed kon
overzien. We leggen bij voorrangs-
blijven opletten. Het siert u dat u
contact op hebt genomen met het
slachtoffer. We zien juist vaak dat
dit niet gebeurt." Jeuken eiste een
boete van 350 gulden of zeven da
gen hechtenis en zei dat dit minder
dan gebruikelijk was voor een der
gelijke verkeersfout. Ook eiste hij
vier maanden intrekking van het
rijbewijs mocht B. de eerstkomen
de twee jaar weer in de fout gaan.
B. zei niet blij te zijn met de eis.
„Ik heb fout gehandeld, maar ik
had gehoopt op verzachtende om
standigheden."
De rechter vond de voorrangsfout
bewezen en noemde het een ernsti
ge overtreding. Hij nam het eerste
deel van de eis over, 350 gulden
boete, maar niet het tweede deel.
„Ik leg u geen voorwaardelijke
straf op. Ik houd rekening met het
feit dat de bromfietser te hard
heeft gereden."
Drs. L.C.M. de Rond (41) volgt
per 1 augustus 2002 drs. A. Peter
meijer op als rector van de regio
nale scholengemeenschap 't Rijks
te Bergen op Zoom. De bestuurs
commissie heeft de benoeming be
krachtigd. Petermeijer verlaat we
gens het bereiken van de pen
sioengerechtigde leeftijd aan het
einde van dit schooljaar 't Rijks,
waaraan hij 31 jaar leiding gaf.
De Rond, geboren in Roosendaal,
is vanaf 1996 werkzaam op het Jan
Tinbergencollege in die stad. Hij is
nu plaatsvervangend rector en
heeft lesbevoegdheid geschiede
nis, aardrijkskunde, economische
wetenschappen en maatschappij
leer. De Rond is getrouwd en va
der van drie kinderen van 10, 8 en
6 jaar.
Advertentie I.M.
